ดุจจันทร์ดั้นเมฆ: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
‘ตรีเมฆ’ ไม่ได้เกิดมามีชีวิตเลวร้าย เขาไม่ได้มีปมด้อยจนต้องสร้างจุดเด่น ตรงกันข้ามเขามีพร้อมทุกอย่าง แต่ความ ‘พร้อม’ นั้นทำให้ชายหนุ่มใช้ชีวิตอย่างประมาทจนสุดท้ายต้องถูกตราหน้าว่าเป็น ‘ไอ้ขี้คุก’ เขาผลาญทำลายชีวิตทุกคนที่รักเขา และในวันที่เขาได้รับอิสรภาพทางกาย จิตใจเขากลับถูกความรู้สึกผิดพันธนาการแน่นหนา
‘จันทน์กะพ้อ’ หล่อนมองโลกใบนี้สวยงามไปเสียหมด มองทุกอย่างเป็นบวกจนบางครั้งพลาดพลั้งกลายเป็นเหยื่อได้ง่ายๆ แต่หล่อนกลับไม่สิ้นหวังที่จะมองแต่แง่งามของชีวิต เมื่อก้าวเข้ามาในครอบครัวที่เว้าแหว่งของตรีเมฆ หล่อนกล้าๆ กลัวๆ ชายหนุ่มห่าม ดิบ เถื่อนที่พ่วงมากับป้าชราและเด็กน้อยผู้น่าสงสาร
เขามันต้องตำราผู้ชายที่พ่อสอนนักหนาว่าให้อยู่ห่างๆ เข้าไว้
ใจหนึ่งหล่อนก็อยากทำอย่างนั้น แต่อีกใจก็อยากเอาชนะความหยาบกระด้างของเขา อยากให้คนที่เอาแต่มองโลกตาขวาง หันมาเห็นแง่งามของชีวิตเสียบ้าง
แต่โดยที่หล่อนไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ ดวงตาคมดุคู่นั้นกลับเอาแต่จับจ้องหล่อนไม่วาง ในเมื่อหล่อนกล้ามาส่องแสงวับๆ แวมๆ ในหัวใจที่มืดดำของเขา เมฆร้ายก้อนนี้ก็จะโอบล้อม ตีประชิด กักกั้นไว้ไม่ให้หล่อนเคลื่อนคล้อยหนีหายไปทางไหนได้อีกเลย
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นแนวโรแมนติกดราม่า พาฟิน และอบอวลในหัวใจมากๆ ค่ะ นอกจากนี้ยังมีความน่ารักของครอบครัวที่มาพร้อมกับปัญหาสังคมในแง่มุมต่างๆ ด้วย หอมดึกบอกเล่าชีวิตคนรากหญ้าผ่านตัวละครได้มีมิติมากๆ #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 544 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 369฿ จากราคาปก 402฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 414฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 439฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
‘จันทน์กะพ้อ’ หล่อนมองโลกใบนี้สวยงามไปเสียหมด มองทุกอย่างเป็นบวกจนบางครั้งพลาดพลั้งกลายเป็นเหยื่อได้ง่ายๆ แต่หล่อนกลับไม่สิ้นหวังที่จะมองแต่แง่งามของชีวิต เมื่อก้าวเข้ามาในครอบครัวที่เว้าแหว่งของตรีเมฆ หล่อนกล้าๆ กลัวๆ ชายหนุ่มห่าม ดิบ เถื่อนที่พ่วงมากับป้าชราและเด็กน้อยผู้น่าสงสาร
เขามันต้องตำราผู้ชายที่พ่อสอนนักหนาว่าให้อยู่ห่างๆ เข้าไว้
ใจหนึ่งหล่อนก็อยากทำอย่างนั้น แต่อีกใจก็อยากเอาชนะความหยาบกระด้างของเขา อยากให้คนที่เอาแต่มองโลกตาขวาง หันมาเห็นแง่งามของชีวิตเสียบ้าง
แต่โดยที่หล่อนไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ ดวงตาคมดุคู่นั้นกลับเอาแต่จับจ้องหล่อนไม่วาง ในเมื่อหล่อนกล้ามาส่องแสงวับๆ แวมๆ ในหัวใจที่มืดดำของเขา เมฆร้ายก้อนนี้ก็จะโอบล้อม ตีประชิด กักกั้นไว้ไม่ให้หล่อนเคลื่อนคล้อยหนีหายไปทางไหนได้อีกเลย
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นแนวโรแมนติกดราม่า พาฟิน และอบอวลในหัวใจมากๆ ค่ะ นอกจากนี้ยังมีความน่ารักของครอบครัวที่มาพร้อมกับปัญหาสังคมในแง่มุมต่างๆ ด้วย หอมดึกบอกเล่าชีวิตคนรากหญ้าผ่านตัวละครได้มีมิติมากๆ #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 544 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 369฿ จากราคาปก 402฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 414฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 439฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทที่ 9 -40%
สี่ทุ่มกว่าแล้วรถยนต์ของศมาเคลื่อนออกจากห้องแถวตรีเนตรที่กำลังถูกรื้อถอนก่อสร้างใหม่ ตรีเมฆเดินสำรวจโดยรอบบริเวณที่คนงานตั้งแคมป์พักอาศัยตลอดจนพื้นที่หลังบ้านที่เป็นสวนแล้วจึงเดินขึ้นเรือนมา ขณะที่เขากำลังเลี้ยวไปที่ห้องนอนของตนเองก็เหลือบไปเห็นแสงสว่างรำไร ลอดผ่านผ้าม่านที่ปลิวไสวอยู่ในสายลมเย็นจากห้องพักแขกของบ้าน เขาเดาว่าหล่อนคงกำลังนั่งอ่านจดหมายของพ่ออยู่กระมัง
จดหมายของพ่อ...ใช่สิ ตรีเมฆเองก็เคยได้รับมันเดือนละหลายฉบับในสองปีแรกที่เขาอยู่ในคุก
บางฉบับพ่อเขียนมาถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ บางฉบับเขียนมาให้กำลังใจ แต่บางครั้งก็ตัดพ้อต่อว่ามาในจดหมายด้วยความน้อยอกน้อยใจในความไม่รักดีของลูกชาย บางฉบับบอกว่าพ่อตั้งตารอคอย ตรีเมฆอ่านพวกมันวนเวียนอยู่หลายรอบ แทนที่มันจะทำให้เขาสงบลงมันกลับทำให้เขาคลั่ง
ความรู้สึกผิดมันกัดกินเขาทั้งเป็น เขาเป็นเหมือนหมาบ้าอาละวาดที่ถูกขังไว้ในห้องแคบๆ ตรีเมฆทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าในคุก โดนทำโทษไม่รู้กี่ครั้ง จดหมายของพ่อนับวันจะยิ่งแสดงความท้อแท้และท้อถอย พ่อเอาแต่พูดว่าพ่อคงตายก่อนที่ลูกจะได้รับอิสรภาพ
มันทำให้เขาเคียดแค้นยิ่งขึ้น
‘แล้วจะให้กูทำยังไงวะ ถึงจะได้ออกไปจากไอ้คุกระยำนี่น่ะ หา!’
เขาเลิกตอบจดหมายของพ่อ เลิกอ่านมันด้วยซ้ำ จนได้รับโทรเลขข่าวร้ายการจากไปของพ่ออย่างปัจจุบันทันด่วนจากแม่ ซึ่งเป็นการสื่อสารครั้งสุดท้ายจากครอบครัวถึงเขา ยกเว้นเงินที่ฝากไปให้ทุกเดือนเป็นประจำ
ตรีเมฆนั่งพิงระเบียงอยู่ในความมืดมองผ้าม่านที่ปลิวไสว กลิ่นดอกไม้ราตรีที่แม่ขยันปลูกผสมปนเปกับสายลมหอมฟุ้งอยู่ในบรรยากาศ เขาคว้าบุหรี่มาแล้วก็วางลง ไม่อยากให้กลิ่นหยาบๆ ของมันทำลายกลิ่นหอมเย็นละ มุนในยามนี้
ชั่วขณะหนึ่งจิตใจของเขาสงบลง...
‘ถึง ลูกจันทน์
สบายดีไหมลูกรัก พ่อคิดถึงมากเหมือนเคย ถึงแม้เราจะโทรศัพท์คุยกันบ่อยๆ ก็ตามเถิด ช่วงนี้พี่สายหยุดของเจ้ายุ่งมากและหลานๆ ก็เปิดเรียนแล้วและย้ายเข้าไปเรียนในตัวเมืองกันหมด ทำเอาคนแก่อย่างพ่อเหงาปากไปเหมือนกัน ดีก็แต่ได้เดินลงไปเสวนาธรรมกับหลวงตาที่วัดช่วงกลางวัน พี่สายหยุดเขาคิดจะขายบ้านพร้อมที่ดินที่พ่อยกให้แล้วไปซื้อบ้านจัดสรรงามๆ ในเมืองอยู่กัน เขาว่ามันสะดวกในการรับส่งลูกๆ พ่อก็ไม่ว่าอะไรเพราะที่ตรงนั้นยกให้พี่เขาไปแล้ว พี่รำเพยเองก็เอาโฉนดในส่วนของตัวเองไปเข้าธนาคารมาเปิดร้านใหม่เหมือนกัน เขากำลังขยันหาเงินหาทองกันพ่อก็ดีใจ เหลือก็แต่ลูกสาวคนเล็กของพ่อ ส่วนของหนูพ่อเก็บไว้ให้อย่างดี
ช่วงนี้บ้านเงียบๆ ก็ชักคิดถึงลูกสาวคนโปรดขึ้นมาแล้วสิ ว่างๆ พ่อจะไปเยี่ยมนะ ฝากบอกคุณนายมาลีด้วย ขอบใจที่เธอให้ที่อยู่อาศัยที่ปลอดภัยกับลูกของพ่อ พูดขึ้นมาพ่อก็อยากไปจริงๆ ขึ้นมาแล้วสิ จะได้ไปเจอเจ้าตรีเพชรจอมยุ่งด้วย
หวังว่าจะได้กอดลูกในเร็ววันนี้
รักลูกเท่าชีวิต
พ่อคำจันทร์’
“พ่อจะมาหา” จันทน์กะพ้อรำพึง อารมณ์เหวี่ยงขึ้นลง ตื่นเต้น เร่งเร้าไปกับการคลอดของลำดวน ความเจ็บปวดทรมานของคนเป็นแม่ ความอาวรณ์ถึงแม่ผู้จากไปก่อนที่หล่อนจะได้อุ่นอก ความคิดถึงพ่อผู้ห่างกาย
พ่อจะมาหา แล้วนี่หล่อนจะทำอย่างไรดี...
ย้ายออกไปหาที่อยู่ใหม่ดีไหม ถ้าอย่างนั้นพ่อก็คงรู้ว่าหล่อนโกหก ตรีเมฆก็คงคิดว่าหล่อนรังเกียจเขาจนไม่อาจอยู่ร่วมชายคาได้ แล้วยังจะป้ามาลีกับหนูตรีเพชรอีก
จะทำอย่างไรดี
ความกังวลทำให้นอนไม่หลับ จันทน์กะพ้อผุดลุกผุดนั่งจนทนไม่ไหว คว้าผ้าแพรที่หัวเตียงมาคลุมหัวไหล่บางแล้วเปิดประตูห้องนอนออกมาด้านนอก สายลมเย็นพัดกระทบใบหน้า หล่อนอยากได้น้ำเย็นดื่มดับความร้อนใจสักแก้ว
เท้าเล็กเรียวจรดไปตามพื้นไม้กระดานขัดเงาแผ่วเบาราวฝีเท้าแมว หากเขาไม่ได้มองความเคลื่อนไหวของหล่อนอยู่ก่อนแล้ว ตรีเมฆคงไม่มีทางรู้ว่าหล่อนออกจากห้องมาและกำลังเดินเลี้ยวไปทางครัว เขายังนิ่งอยู่ตรงนั้น หลังเสาไม้ชายระเบียงที่มืดมิด แม้ไม่ได้ตั้งใจแอบมองแต่เขาก็อดละอายใจไม่ได้ ใจหนึ่งนึกอยากจะกลับเข้าห้องนอนไป แต่อีกใจก็อยากรู้นักว่าหล่อนร้อนใจเรื่องอะไรถึงได้นอนไม่หลับ
อ่านจดหมายจากพ่อแล้วก็ควรจะดีใจไม่ใช่เหรอ
หรือว่าคิดถึงแม่ขึ้นมา สะเทือนใจสินะ...
ใจเขาคิดคำนึงอย่างผิดปกติวิสัย
จันทน์กะพ้อออกมาจากครัวแล้ว แต่ยังไม่ได้กลับไปที่ห้องนอนของตนเอง หล่อนยืนพิงราวระเบียงหน้าห้องครัว มองออกไปที่ลานโล่งหน้าบ้านที่มืดสลัวอย่างเลื่อนลอย หล่อนยกมือหนึ่งกอดอก อีกมือเคาะริมฝีปากนุ่มของตนเองเล่นอย่างคนใช้ความคิด แล้วก็ทอดถอนใจอีกครา กิริยาทอดถอนใจเป็นครั้งคราวนั้นน่าหงุดหงิดใจสำหรับเขา ตรีเมฆก้าวออกจากเงามืด ตรงเข้าไปหาราวกับห้ามใจไว้ไม่ได้
“เป็นอะไรไป”
“อุ๊ย! คุณเมฆ ตกใจหมดเลย” หล่อนสะดุ้งโหยง ความกลุ้มกระโจนหายลงระเบียงไป เหลือเพียงหัวใจที่โลดเต้นด้วยความตระหนก
“มาทำอะไรมืดๆ อยู่ตรงนี้คะ” หล่อนถามเสียงค่อย เพราะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้เผลอทำเสียงสูงใส่เขา
ตรีเมฆเดินมาหยุดยืนตรงหน้า เลิกคิ้วมองหล่อนราวกับจะถามกลับ จันทน์กะพ้อเอ่ยอย่างไม่มั่นใจในตัวเองว่า
“จันทน์นอนไม่หลับค่ะ ออกมาหาน้ำดื่ม เดี๋ยวจะไปนอนแล้วค่ะ”
บอกแล้วหล่อนก็ทำท่าจะขยับออกห่าง แต่แล้วก็ต้องชะงัก
“ผมถามว่าเป็นอะไร”
“คะ?”
“ก็ที่ถอนหายใจเฮือกๆ ทำท่าคิดไม่ตกน่ะ คุณเป็นอะไร”
ถ้าให้ถามอีกครั้ง เขาคงจับตัวหล่อนเขย่าเป็นแน่ จันทน์กะพ้ออ้ำอึ้ง สมองคิดหาคำอธิบายไม่ทัน จึงตอบออกไปตรงๆ ว่า
“พ่อจะมาหาฉันที่นี่น่ะค่ะ”
“แล้วไม่ดีหรือไง” เขาถามแล้วก็คิดตามคำบอกเล่าของหล่อนได้ทัน “พ่อจะมาหาที่นี่ แต่ผมอยู่ที่นี่ด้วยใช่ไหม พ่อของคุณคงทราบแค่ว่าผมติดคุกอยู่สินะ แต่คงไม่ทราบว่าผมออกมาแล้ว ใช่ไหม”
“ไม่ค่ะ เอ่อ ก็คือว่าพ่อไม่ทราบเรื่องคุณเมฆเลยค่ะ” หล่อนรู้สึกราวกับว่าเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่ถูกจับได้ว่าโกหกยังไงยังงั้น
“อ้อ เยี่ยมไปเลย คราวนี้เลยไม่รู้จะบอกพ่อยังไงสินะว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงมีผู้ชายหนุ่มโสดประวัติเลวมาอยู่ร่วมชายคาได้”
“คุณเมฆ ไม่ใช่นะคะ” หล่อนตกใจจริงๆ จังๆ
“พ่อของฉันค่อนข้างหัวโบราณน่ะค่ะ ฉันไม่อยากให้พ่อไม่สบายใจ แล้วก็ เอ่อ ไม่ได้ตั้งใจปกปิดเรื่องคุณเมฆนะคะ ยังไงคุณก็เป็นเจ้าของบ้านที่ฉันอาศัยอยู่ เอาเป็นว่าฉันจะหาที่อยู่ใหม่ก็แล้วกันค่ะ”
จันทน์กะพ้อเสียงอ่อย
“แล้วแม่ผมล่ะ ยังจะเจ้าเพชรอีก คนงานอีกโขยง งานเพิ่งเริ่มจะทิ้งไปตอนนี้เหรอ ลำดวนเองก็ยังมาทำงานไม่ได้” ตรีเมฆขมวดคิ้วเข้ม ใส่เป็นชุดจนหล่อนหายใจหายคอแทบไม่ทัน
“ย้ายสักพัก รอให้พ่อกลับไปก่อนได้ไหมคะ พ่อคงมาอยู่ไม่นาน”
“พ่อคุณคงเสียใจที่คุณโกหก”
“ฉันรู้ค่ะ แต่จะทำยังไงได้ล่ะคะ”
“เอาเถอะ ในเมื่อท่านไม่รู้จักผม ผมก็จะทำตัวล่องหนสักพัก จะได้สบายใจกันทุกฝ่าย”
“คุณเมฆ” หล่อนอุทาน ไม่คิดว่าตนจะสร้างปัญหาให้เขาขนาดนี้
“ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นหรอก” เขาทำทีไม่ยี่หระ
“ระหว่างผมกับคุณ แม่ต้องการคุณมากกว่า ใครก็รู้ ถือว่าผมลงไปคุมงานก่อสร้างข้างล่างก็แล้วกัน จะไม่ขึ้นมาเกะกะบนเรือนให้พ่อคุณสงสัย”
“แต่ว่า...”
“ไม่มีแต่ เอาไว้มีทางออกที่ดีกว่านี้แล้วค่อยมาบอกผม ผมง่วงละ ขอตัว”
eBook โหลดได้ที่ mebmarket
แบบเล่มหนังสือมีที่ ศูนย์หนังสือจุฬาฯ ร้านต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านออนไลน์นะคะ หรือสั่งซื้อตรงกับสนพ. ได้ทั้งทางแฟนเพจ ‘ปลายปากกา สำนักพิมพ์’ และแอด Line มาสั่งซื้อได้จ้า แชตมาหาได้เลย id: plaipakkabooks
ส่วนช่องทาง shopee ชื่อร้าน plaipakkabooks_officialshop
ราคา 369฿ (จากปก 402฿)
**ช่วงนี้สนพ.ส่งฟรีลงทะเบียน ทุกช่องทางที่สั่งตรงกับสนพ. ถึงสิ้นเดือนพฤษภาคมจ้า ทุกเรื่องเลย
จดหมายของพ่อ...ใช่สิ ตรีเมฆเองก็เคยได้รับมันเดือนละหลายฉบับในสองปีแรกที่เขาอยู่ในคุก
บางฉบับพ่อเขียนมาถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ บางฉบับเขียนมาให้กำลังใจ แต่บางครั้งก็ตัดพ้อต่อว่ามาในจดหมายด้วยความน้อยอกน้อยใจในความไม่รักดีของลูกชาย บางฉบับบอกว่าพ่อตั้งตารอคอย ตรีเมฆอ่านพวกมันวนเวียนอยู่หลายรอบ แทนที่มันจะทำให้เขาสงบลงมันกลับทำให้เขาคลั่ง
ความรู้สึกผิดมันกัดกินเขาทั้งเป็น เขาเป็นเหมือนหมาบ้าอาละวาดที่ถูกขังไว้ในห้องแคบๆ ตรีเมฆทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าในคุก โดนทำโทษไม่รู้กี่ครั้ง จดหมายของพ่อนับวันจะยิ่งแสดงความท้อแท้และท้อถอย พ่อเอาแต่พูดว่าพ่อคงตายก่อนที่ลูกจะได้รับอิสรภาพ
มันทำให้เขาเคียดแค้นยิ่งขึ้น
‘แล้วจะให้กูทำยังไงวะ ถึงจะได้ออกไปจากไอ้คุกระยำนี่น่ะ หา!’
เขาเลิกตอบจดหมายของพ่อ เลิกอ่านมันด้วยซ้ำ จนได้รับโทรเลขข่าวร้ายการจากไปของพ่ออย่างปัจจุบันทันด่วนจากแม่ ซึ่งเป็นการสื่อสารครั้งสุดท้ายจากครอบครัวถึงเขา ยกเว้นเงินที่ฝากไปให้ทุกเดือนเป็นประจำ
ตรีเมฆนั่งพิงระเบียงอยู่ในความมืดมองผ้าม่านที่ปลิวไสว กลิ่นดอกไม้ราตรีที่แม่ขยันปลูกผสมปนเปกับสายลมหอมฟุ้งอยู่ในบรรยากาศ เขาคว้าบุหรี่มาแล้วก็วางลง ไม่อยากให้กลิ่นหยาบๆ ของมันทำลายกลิ่นหอมเย็นละ มุนในยามนี้
ชั่วขณะหนึ่งจิตใจของเขาสงบลง...
‘ถึง ลูกจันทน์
สบายดีไหมลูกรัก พ่อคิดถึงมากเหมือนเคย ถึงแม้เราจะโทรศัพท์คุยกันบ่อยๆ ก็ตามเถิด ช่วงนี้พี่สายหยุดของเจ้ายุ่งมากและหลานๆ ก็เปิดเรียนแล้วและย้ายเข้าไปเรียนในตัวเมืองกันหมด ทำเอาคนแก่อย่างพ่อเหงาปากไปเหมือนกัน ดีก็แต่ได้เดินลงไปเสวนาธรรมกับหลวงตาที่วัดช่วงกลางวัน พี่สายหยุดเขาคิดจะขายบ้านพร้อมที่ดินที่พ่อยกให้แล้วไปซื้อบ้านจัดสรรงามๆ ในเมืองอยู่กัน เขาว่ามันสะดวกในการรับส่งลูกๆ พ่อก็ไม่ว่าอะไรเพราะที่ตรงนั้นยกให้พี่เขาไปแล้ว พี่รำเพยเองก็เอาโฉนดในส่วนของตัวเองไปเข้าธนาคารมาเปิดร้านใหม่เหมือนกัน เขากำลังขยันหาเงินหาทองกันพ่อก็ดีใจ เหลือก็แต่ลูกสาวคนเล็กของพ่อ ส่วนของหนูพ่อเก็บไว้ให้อย่างดี
ช่วงนี้บ้านเงียบๆ ก็ชักคิดถึงลูกสาวคนโปรดขึ้นมาแล้วสิ ว่างๆ พ่อจะไปเยี่ยมนะ ฝากบอกคุณนายมาลีด้วย ขอบใจที่เธอให้ที่อยู่อาศัยที่ปลอดภัยกับลูกของพ่อ พูดขึ้นมาพ่อก็อยากไปจริงๆ ขึ้นมาแล้วสิ จะได้ไปเจอเจ้าตรีเพชรจอมยุ่งด้วย
หวังว่าจะได้กอดลูกในเร็ววันนี้
รักลูกเท่าชีวิต
พ่อคำจันทร์’
“พ่อจะมาหา” จันทน์กะพ้อรำพึง อารมณ์เหวี่ยงขึ้นลง ตื่นเต้น เร่งเร้าไปกับการคลอดของลำดวน ความเจ็บปวดทรมานของคนเป็นแม่ ความอาวรณ์ถึงแม่ผู้จากไปก่อนที่หล่อนจะได้อุ่นอก ความคิดถึงพ่อผู้ห่างกาย
พ่อจะมาหา แล้วนี่หล่อนจะทำอย่างไรดี...
ย้ายออกไปหาที่อยู่ใหม่ดีไหม ถ้าอย่างนั้นพ่อก็คงรู้ว่าหล่อนโกหก ตรีเมฆก็คงคิดว่าหล่อนรังเกียจเขาจนไม่อาจอยู่ร่วมชายคาได้ แล้วยังจะป้ามาลีกับหนูตรีเพชรอีก
จะทำอย่างไรดี
ความกังวลทำให้นอนไม่หลับ จันทน์กะพ้อผุดลุกผุดนั่งจนทนไม่ไหว คว้าผ้าแพรที่หัวเตียงมาคลุมหัวไหล่บางแล้วเปิดประตูห้องนอนออกมาด้านนอก สายลมเย็นพัดกระทบใบหน้า หล่อนอยากได้น้ำเย็นดื่มดับความร้อนใจสักแก้ว
เท้าเล็กเรียวจรดไปตามพื้นไม้กระดานขัดเงาแผ่วเบาราวฝีเท้าแมว หากเขาไม่ได้มองความเคลื่อนไหวของหล่อนอยู่ก่อนแล้ว ตรีเมฆคงไม่มีทางรู้ว่าหล่อนออกจากห้องมาและกำลังเดินเลี้ยวไปทางครัว เขายังนิ่งอยู่ตรงนั้น หลังเสาไม้ชายระเบียงที่มืดมิด แม้ไม่ได้ตั้งใจแอบมองแต่เขาก็อดละอายใจไม่ได้ ใจหนึ่งนึกอยากจะกลับเข้าห้องนอนไป แต่อีกใจก็อยากรู้นักว่าหล่อนร้อนใจเรื่องอะไรถึงได้นอนไม่หลับ
อ่านจดหมายจากพ่อแล้วก็ควรจะดีใจไม่ใช่เหรอ
หรือว่าคิดถึงแม่ขึ้นมา สะเทือนใจสินะ...
ใจเขาคิดคำนึงอย่างผิดปกติวิสัย
จันทน์กะพ้อออกมาจากครัวแล้ว แต่ยังไม่ได้กลับไปที่ห้องนอนของตนเอง หล่อนยืนพิงราวระเบียงหน้าห้องครัว มองออกไปที่ลานโล่งหน้าบ้านที่มืดสลัวอย่างเลื่อนลอย หล่อนยกมือหนึ่งกอดอก อีกมือเคาะริมฝีปากนุ่มของตนเองเล่นอย่างคนใช้ความคิด แล้วก็ทอดถอนใจอีกครา กิริยาทอดถอนใจเป็นครั้งคราวนั้นน่าหงุดหงิดใจสำหรับเขา ตรีเมฆก้าวออกจากเงามืด ตรงเข้าไปหาราวกับห้ามใจไว้ไม่ได้
“เป็นอะไรไป”
“อุ๊ย! คุณเมฆ ตกใจหมดเลย” หล่อนสะดุ้งโหยง ความกลุ้มกระโจนหายลงระเบียงไป เหลือเพียงหัวใจที่โลดเต้นด้วยความตระหนก
“มาทำอะไรมืดๆ อยู่ตรงนี้คะ” หล่อนถามเสียงค่อย เพราะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้เผลอทำเสียงสูงใส่เขา
ตรีเมฆเดินมาหยุดยืนตรงหน้า เลิกคิ้วมองหล่อนราวกับจะถามกลับ จันทน์กะพ้อเอ่ยอย่างไม่มั่นใจในตัวเองว่า
“จันทน์นอนไม่หลับค่ะ ออกมาหาน้ำดื่ม เดี๋ยวจะไปนอนแล้วค่ะ”
บอกแล้วหล่อนก็ทำท่าจะขยับออกห่าง แต่แล้วก็ต้องชะงัก
“ผมถามว่าเป็นอะไร”
“คะ?”
“ก็ที่ถอนหายใจเฮือกๆ ทำท่าคิดไม่ตกน่ะ คุณเป็นอะไร”
ถ้าให้ถามอีกครั้ง เขาคงจับตัวหล่อนเขย่าเป็นแน่ จันทน์กะพ้ออ้ำอึ้ง สมองคิดหาคำอธิบายไม่ทัน จึงตอบออกไปตรงๆ ว่า
“พ่อจะมาหาฉันที่นี่น่ะค่ะ”
“แล้วไม่ดีหรือไง” เขาถามแล้วก็คิดตามคำบอกเล่าของหล่อนได้ทัน “พ่อจะมาหาที่นี่ แต่ผมอยู่ที่นี่ด้วยใช่ไหม พ่อของคุณคงทราบแค่ว่าผมติดคุกอยู่สินะ แต่คงไม่ทราบว่าผมออกมาแล้ว ใช่ไหม”
“ไม่ค่ะ เอ่อ ก็คือว่าพ่อไม่ทราบเรื่องคุณเมฆเลยค่ะ” หล่อนรู้สึกราวกับว่าเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่ถูกจับได้ว่าโกหกยังไงยังงั้น
“อ้อ เยี่ยมไปเลย คราวนี้เลยไม่รู้จะบอกพ่อยังไงสินะว่าทำไมอยู่ดีๆ ถึงมีผู้ชายหนุ่มโสดประวัติเลวมาอยู่ร่วมชายคาได้”
“คุณเมฆ ไม่ใช่นะคะ” หล่อนตกใจจริงๆ จังๆ
“พ่อของฉันค่อนข้างหัวโบราณน่ะค่ะ ฉันไม่อยากให้พ่อไม่สบายใจ แล้วก็ เอ่อ ไม่ได้ตั้งใจปกปิดเรื่องคุณเมฆนะคะ ยังไงคุณก็เป็นเจ้าของบ้านที่ฉันอาศัยอยู่ เอาเป็นว่าฉันจะหาที่อยู่ใหม่ก็แล้วกันค่ะ”
จันทน์กะพ้อเสียงอ่อย
“แล้วแม่ผมล่ะ ยังจะเจ้าเพชรอีก คนงานอีกโขยง งานเพิ่งเริ่มจะทิ้งไปตอนนี้เหรอ ลำดวนเองก็ยังมาทำงานไม่ได้” ตรีเมฆขมวดคิ้วเข้ม ใส่เป็นชุดจนหล่อนหายใจหายคอแทบไม่ทัน
“ย้ายสักพัก รอให้พ่อกลับไปก่อนได้ไหมคะ พ่อคงมาอยู่ไม่นาน”
“พ่อคุณคงเสียใจที่คุณโกหก”
“ฉันรู้ค่ะ แต่จะทำยังไงได้ล่ะคะ”
“เอาเถอะ ในเมื่อท่านไม่รู้จักผม ผมก็จะทำตัวล่องหนสักพัก จะได้สบายใจกันทุกฝ่าย”
“คุณเมฆ” หล่อนอุทาน ไม่คิดว่าตนจะสร้างปัญหาให้เขาขนาดนี้
“ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นหรอก” เขาทำทีไม่ยี่หระ
“ระหว่างผมกับคุณ แม่ต้องการคุณมากกว่า ใครก็รู้ ถือว่าผมลงไปคุมงานก่อสร้างข้างล่างก็แล้วกัน จะไม่ขึ้นมาเกะกะบนเรือนให้พ่อคุณสงสัย”
“แต่ว่า...”
“ไม่มีแต่ เอาไว้มีทางออกที่ดีกว่านี้แล้วค่อยมาบอกผม ผมง่วงละ ขอตัว”
eBook โหลดได้ที่ mebmarket
แบบเล่มหนังสือมีที่ ศูนย์หนังสือจุฬาฯ ร้านต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านออนไลน์นะคะ หรือสั่งซื้อตรงกับสนพ. ได้ทั้งทางแฟนเพจ ‘ปลายปากกา สำนักพิมพ์’ และแอด Line มาสั่งซื้อได้จ้า แชตมาหาได้เลย id: plaipakkabooks
ส่วนช่องทาง shopee ชื่อร้าน plaipakkabooks_officialshop
ราคา 369฿ (จากปก 402฿)
**ช่วงนี้สนพ.ส่งฟรีลงทะเบียน ทุกช่องทางที่สั่งตรงกับสนพ. ถึงสิ้นเดือนพฤษภาคมจ้า ทุกเรื่องเลย
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 26 พ.ค. 2563, 09:55:10 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 พ.ค. 2563, 09:58:38 น.
จำนวนการเข้าชม : 437
| << บทที่ 9 -20% | บทที่ 9 -60% >> |