ดุจจันทร์ดั้นเมฆ: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
‘ตรีเมฆ’ ไม่ได้เกิดมามีชีวิตเลวร้าย เขาไม่ได้มีปมด้อยจนต้องสร้างจุดเด่น ตรงกันข้ามเขามีพร้อมทุกอย่าง แต่ความ ‘พร้อม’ นั้นทำให้ชายหนุ่มใช้ชีวิตอย่างประมาทจนสุดท้ายต้องถูกตราหน้าว่าเป็น ‘ไอ้ขี้คุก’ เขาผลาญทำลายชีวิตทุกคนที่รักเขา และในวันที่เขาได้รับอิสรภาพทางกาย จิตใจเขากลับถูกความรู้สึกผิดพันธนาการแน่นหนา
‘จันทน์กะพ้อ’ หล่อนมองโลกใบนี้สวยงามไปเสียหมด มองทุกอย่างเป็นบวกจนบางครั้งพลาดพลั้งกลายเป็นเหยื่อได้ง่ายๆ แต่หล่อนกลับไม่สิ้นหวังที่จะมองแต่แง่งามของชีวิต เมื่อก้าวเข้ามาในครอบครัวที่เว้าแหว่งของตรีเมฆ หล่อนกล้าๆ กลัวๆ ชายหนุ่มห่าม ดิบ เถื่อนที่พ่วงมากับป้าชราและเด็กน้อยผู้น่าสงสาร
เขามันต้องตำราผู้ชายที่พ่อสอนนักหนาว่าให้อยู่ห่างๆ เข้าไว้
ใจหนึ่งหล่อนก็อยากทำอย่างนั้น แต่อีกใจก็อยากเอาชนะความหยาบกระด้างของเขา อยากให้คนที่เอาแต่มองโลกตาขวาง หันมาเห็นแง่งามของชีวิตเสียบ้าง
แต่โดยที่หล่อนไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ ดวงตาคมดุคู่นั้นกลับเอาแต่จับจ้องหล่อนไม่วาง ในเมื่อหล่อนกล้ามาส่องแสงวับๆ แวมๆ ในหัวใจที่มืดดำของเขา เมฆร้ายก้อนนี้ก็จะโอบล้อม ตีประชิด กักกั้นไว้ไม่ให้หล่อนเคลื่อนคล้อยหนีหายไปทางไหนได้อีกเลย
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นแนวโรแมนติกดราม่า พาฟิน และอบอวลในหัวใจมากๆ ค่ะ นอกจากนี้ยังมีความน่ารักของครอบครัวที่มาพร้อมกับปัญหาสังคมในแง่มุมต่างๆ ด้วย หอมดึกบอกเล่าชีวิตคนรากหญ้าผ่านตัวละครได้มีมิติมากๆ #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 544 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 369฿ จากราคาปก 402฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 414฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 439฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
‘จันทน์กะพ้อ’ หล่อนมองโลกใบนี้สวยงามไปเสียหมด มองทุกอย่างเป็นบวกจนบางครั้งพลาดพลั้งกลายเป็นเหยื่อได้ง่ายๆ แต่หล่อนกลับไม่สิ้นหวังที่จะมองแต่แง่งามของชีวิต เมื่อก้าวเข้ามาในครอบครัวที่เว้าแหว่งของตรีเมฆ หล่อนกล้าๆ กลัวๆ ชายหนุ่มห่าม ดิบ เถื่อนที่พ่วงมากับป้าชราและเด็กน้อยผู้น่าสงสาร
เขามันต้องตำราผู้ชายที่พ่อสอนนักหนาว่าให้อยู่ห่างๆ เข้าไว้
ใจหนึ่งหล่อนก็อยากทำอย่างนั้น แต่อีกใจก็อยากเอาชนะความหยาบกระด้างของเขา อยากให้คนที่เอาแต่มองโลกตาขวาง หันมาเห็นแง่งามของชีวิตเสียบ้าง
แต่โดยที่หล่อนไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ ดวงตาคมดุคู่นั้นกลับเอาแต่จับจ้องหล่อนไม่วาง ในเมื่อหล่อนกล้ามาส่องแสงวับๆ แวมๆ ในหัวใจที่มืดดำของเขา เมฆร้ายก้อนนี้ก็จะโอบล้อม ตีประชิด กักกั้นไว้ไม่ให้หล่อนเคลื่อนคล้อยหนีหายไปทางไหนได้อีกเลย
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นแนวโรแมนติกดราม่า พาฟิน และอบอวลในหัวใจมากๆ ค่ะ นอกจากนี้ยังมีความน่ารักของครอบครัวที่มาพร้อมกับปัญหาสังคมในแง่มุมต่างๆ ด้วย หอมดึกบอกเล่าชีวิตคนรากหญ้าผ่านตัวละครได้มีมิติมากๆ #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 544 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 369฿ จากราคาปก 402฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 414฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 439฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทที่ 9 -100% + วางขายทุกช่องทางแล้ว
บ่ายแก่ๆ ที่เรือนตรีเนตร บรรยากาศบนโต๊ะอาหารค่อนข้างครึกครื้น เพราะมีสมาชิกผู้ช่างพูดช่างคุยและอารมณ์ดีอยู่เป็นนิจอย่างพ่อคำจันทร์มาร่วมโต๊ะ รวมทั้งศมาผู้เป็นนายช่างใหญ่ในตอนนี้กับช่างเมฆก็ติดสอยห้อยตามขึ้นมารับประทานอาหารเย็นบนเรือนด้วย ป้ามาลีเตรียมสำรับกับข้าวบางส่วนไว้ตั้งแต่จันทน์กะพ้อยังไม่กลับจากวิทยาลัยเพราะหล่อนมีสอนถึงบ่ายสามโมงเย็น ตรีเพชรกลับมาถึงก่อนก็ผลุบหายเข้าครัวมาช่วยยายอย่างขมีขมัน
จันทน์กะพ้อกลับมาถึงก็แกงผักหวานปลาแห้งที่พี่สาวฝากมาให้หม้อใหญ่ และทำน้ำพริกปลาแห้งรสจัดเพิ่มอีกอย่างก็เป็นอันเรียบร้อย ของหวานเป็นกล้วยบวชชีง่ายๆ ที่ป้ามาลีลุกมาทำไว้ให้เพราะลุงเกิดหอบกล้วยสุกมาให้เครือใหญ่จากในสวน นางตัดแบ่งไปวางขายที่แผงขายผลไม้อยู่หลายหวีด้วย ปรากฏว่าขายหมดเกลี้ยงอย่างรวดเร็ว
“กินเผ็ดเก่งนะไอ้หนู”
พ่อคำจันทร์เอ่ยชมเมื่อเห็นตรีเพชรกินอาหารรสจัดได้ราวกับผู้ใหญ่ แถมยังตักผักต้มไปกินแกล้มเคี้ยวตุ้ยๆ น่าเอร็ดอร่อย
“เพชรหัดกินเผ็ดกับลุงยักษ์” ตรีเพชรเอ่ย ผู้อาวุโสมีสีหน้าสงสัยว่ายักษ์ไหน จันทน์กะพ้อจึงไขให้ว่า
“เพชรหมายถึงช่างเมฆน่ะจ้ะ”
พ่อคำจันทร์ปรายตาไปมองร่างสูงใหญ่ที่นั่งห่างออกไป พลางว่า
“อ้อ เห็นใครตัวใหญ่ก็เรียกยักษ์ไปหมดสิเรา”
“เพชรอยากโตไวๆ ตัวใหญ่ๆ เหมือนลุงยักษ์ครับ” เด็กชายเอ่ยหลังจากกลืนอาหารที่เคี้ยวจนหมด
“ตัวใหญ่ แล้วแข็งแรงหรือเปล่า คนตัวเล็กบางคนอาจจะแข็งแรงกว่าก็ได้นา... ดูอย่างตาไง ตัวไม่ใหญ่แต่ตาแข็งแรงนะ”
“คุณตาอายุเท่าไรครับ”
เด็กชายชักกล้าซักไซ้ ตาคำจันทร์หัวร่อพลางบอก
“เจ็ดสิบแล้ว แต่ตาแทบไม่เคยป่วยเลยนะ หวัดไอแทบไม่มีเลยล่ะ” ผู้อาวุโสรูปร่างสันทัด ท้วมเล็กน้อย และมีใบหน้าอิ่มเอิบเอ่ย
“แหม...ดีจริง ฉันสิคะเพิ่งจะห้าสิบห้า แต่เจ็บออดๆ แอดๆ เหลือเกิน”
“คุณนายเวียนหัวเรอะ”
“ค่ะ บ้านหมุนช่วงเช้าๆ แต่อย่าเรียกคุณนายเลยค่ะ เรียกฉันว่ามาลีเถอะ”
“ครับ อาการแบบนี้แก้ไม่ยาก กินยาอะไรอยู่หรือเปล่าครับ” ตาคำจันทร์เอ่ยถามราวกับเป็นนายแพทย์ ตรีเมฆผู้นั่งอยู่ท้ายโต๊ะถัดจากศมาแค่เหลือบมองเงียบๆ
“มีแต่ยาคลายเครียดจ้ะ คือฉัน...ไม่อยากไปหาหมอ” ป้ามาลีเอ่ยเสียงอ่อย
“ไม่เป็นไรๆ ผมเองก็ไม่ชอบไปหาหมอหรอก ถามยายหนูได้ เป็นอะไรนิดๆ หน่อยๆ เรารักษาตัวเองได้ จะไปเสียเงินเสียทองทำไมกัน”
“พ่อมียาดีอะไรจ๊ะ สำหรับแก้เวียนศีรษะ” จันทน์กะพ้อถาม
“มีเยอะแยะไปลูก ชาข่า ชาตะไคร้ ชาย่านาง ถ้าเวียนหนักขนาดบ้านหมุนก็ต้องต้นน้ำนมราชสีห์ตากแห้งคั่วไฟ ต้มชงดื่มสิลูก” พ่อคำจันทร์หันมาอธิบายให้ลูกสาวฟัง
“ว่าแต่แถวนี้มีน้ำนมราชสีห์ขึ้นบ้างหรือเปล่าล่ะ”
“มีค่ะ จันทน์เห็นแถวตุ่มน้ำในสวนหลังบ้าน” จันทน์กะพ้อผู้คลุกคลีกับสมุนไพรของพ่อบอก
“ดีเลย ว่าแต่คุณนาย เอ๊ย คุณมาลีอยากลองไหมล่ะครับ สมุนไพรบ้านๆ แบบนี้”
“ลองสิจ๊ะ ดีเลยเชียว ฉันไม่อยากไปโรงพยาบาลเลย”
“ผมว่าน่าจะให้หมอตรวจดูก่อนว่าเป็นอะไรแน่” ตรีเมฆอดรนทนไม่ได้จึงเอ่ยขึ้นมาเรียบๆ และนั่นส่งผลให้พ่อคำจันทร์นิ่งไป ป้ามาลีร้อนใจจึงพูดว่า
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันอยากลองดื่มชาสมุนไพรของพ่อคำจันทร์ดูก่อน”
“ได้เลย ถ้าอย่างนั้นจันทน์ไปเก็บน้ำนมราชสีห์มาให้พ่อสักกำ พ่อจะตากแดดไว้ก่อน พรุ่งนี้บ่ายๆ ค่อยมาคั่วชงชาให้คุณมาลีลอง”
“ได้จ้ะ วันนี้จันทน์ชงชาตะไคร้ผสมข่าเล็กน้อยให้ป้าลองจิบก่อนดีไหมคะ”
“ขอบใจจ้ะหนูจันทน์” ป้ามาลียิ้มแย้ม
“เผื่อหนุ่มๆ อย่างผมกับนายเมฆด้วยสักแก้วได้ไหมครับคุณจันทน์ เห็นเราตัวโตแบบนี้เป็นหวัดไอกันบ่อยทีเดียว” ศมาเอ่ยร้องขอ ตรีเมฆแสยะยิ้มมุมปากเล็กน้อย
มึงกับกูแข็งแรงยังกับกระทิง ไอสักแอะยังไม่มี สำออยจริงนะไอ้นายช่างใหญ่
“ได้สิคะ”
“ยังหนุ่มยังแน่นถ้าป่วยบ่อยเขาว่าเป็นเพราะไม่ยอมพักผ่อน กลางค่ำกลางคืนแก่เที่ยวแก่กินจนไม่ดูแลสุขภาพกระมัง”
คำพูดเปรยๆ นั้นทำให้ศมาหน้าเสียเล็กน้อย ต้องรีบอธิบายว่า
“ผมทำงานตากแดดมากไปกระมังครับ บางทีงานก็เครียด นอนไม่ค่อยหลับครับ”
“งั้นเรอะ” พ่อคำจันทร์เอ่ย “อย่าเคร่งนักสิพ่อหนุ่ม คนเรารู้จักผ่อนปรนบ้างก็ดี คนหนุ่มๆ ยังไม่มีครอบครัว เที่ยวเตร่หาความสุขใส่ตัวตามประสาบ้างจะเป็นไรไปเล่า ลูกเมียก็ยังไม่มีไม่ใช่เรอะ”
ฉลาดเป็นกรด ตรีเมฆนิยามบุคลิกของแขกอาวุโสของบ้านได้ทันควัน เขารู้หรอกว่าอีกฝ่ายกำลังไล่ต้อนศมาที่มีทีท่าชอบพอในตัวจันทน์กะพ้อ
“ผมไม่มีเวลาเที่ยวเตร่หรอกครับ ชีวิตมีแต่งานกับงาน” ศมาเอ่ยเสียงสุภาพ
“ใช่แล้วค่ะพ่อคำจันทร์” ป้ามาลีเสริม “พ่อศมาเขาขยันแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วละ”
“งั้นเรอะ งั้นก็ดี” ผู้อาวุโสหัวเราะลงลูกคอ หันไปทางตรีเมฆก่อนจะเอ่ยว่า “ให้ช่างเมฆไปเที่ยวคนเดียวหรือไงนายช่างใหญ่”
“เมฆเขาเป็นเสือครับเมื่อเทียบกับผมซึ่งเป็นแมวเชื่องๆ ตัวนึงเท่านั้น”
“ผมเองก็อยากไปอยู่หรอกครับเที่ยวน่ะ ติดก็แต่เงินมันไม่มีนี่สิครับ” ตรีเมฆพูดชวนหัวกับคำพูดเย้าหยอกนั้น แต่มันกลับทำให้ศมารู้สึกอึดอัด เมื่อหนุ่มๆ เขาเองก็คึกคะนองไม่น้อยจึงมีบ้างที่ตรีเมฆหอบหิ้วเขาไป ‘ออกนอกลู่นอกทาง’ ด้วย แต่เหตุผลที่เขาไม่เสียคนไปด้วยก็เพราะเงินในกระเป๋ามันไม่มีให้ถลุงมากอย่างตรีเมฆนั่นเอง
“เป็นอย่างนั้นไปเสียได้”
พ่อคำจันทร์หัวเราะร่วน ในขณะที่ศมากำลังอึดอัด ตรีเมฆลอบมองดวงตาหยีอย่างผู้ใหญ่ใจดีของคู่สนทนา พลันได้เห็นประกายตาวิบวับชวนให้ฉงนซ่อนอยู่ภายใน
ชักจะไม่ธรรมดาแล้วสิผู้เฒ่าคนนี้...
มีใครยังไม่นอนมาตามอ่านนิยายบ้างเอ่ย eBook โหลดได้ที่ mebmarket นะคะ
แบบเล่มหนังสือตอนนี้วางขายทุกช่องทางแล้วค่ะ หน้าร้านมีที่ ‘ศูนย์หนังสือจุฬาฯ’ เช่นเคย เปิดให้บริการแล้วน้าาา ยิ่งสาขาสยามโฉมใหม่สวยมากค่ะ มีคาเฟ่ด้วย ใครแวะไป ฝากสอยนิยายปลายปากกามาด้วยนะ >//<
นอกจากนี้มีขายที่ร้านต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านออนไลน์
ถ้าสั่งตรงกับสนพ. ทาง line แชตมาสั่งซื้อได้จ้า แอดไอดี plaipakkabooks ก่อนนะคะ^^
หนังสือสั่งออนไลน์ ราคา 369฿ (จากปก 402฿)
-เลือกบริการส่งลงทะเบียน บวกเพิ่ม 45฿
-เลือกบริการส่ง ems บวกเพิ่ม 70฿
จันทน์กะพ้อกลับมาถึงก็แกงผักหวานปลาแห้งที่พี่สาวฝากมาให้หม้อใหญ่ และทำน้ำพริกปลาแห้งรสจัดเพิ่มอีกอย่างก็เป็นอันเรียบร้อย ของหวานเป็นกล้วยบวชชีง่ายๆ ที่ป้ามาลีลุกมาทำไว้ให้เพราะลุงเกิดหอบกล้วยสุกมาให้เครือใหญ่จากในสวน นางตัดแบ่งไปวางขายที่แผงขายผลไม้อยู่หลายหวีด้วย ปรากฏว่าขายหมดเกลี้ยงอย่างรวดเร็ว
“กินเผ็ดเก่งนะไอ้หนู”
พ่อคำจันทร์เอ่ยชมเมื่อเห็นตรีเพชรกินอาหารรสจัดได้ราวกับผู้ใหญ่ แถมยังตักผักต้มไปกินแกล้มเคี้ยวตุ้ยๆ น่าเอร็ดอร่อย
“เพชรหัดกินเผ็ดกับลุงยักษ์” ตรีเพชรเอ่ย ผู้อาวุโสมีสีหน้าสงสัยว่ายักษ์ไหน จันทน์กะพ้อจึงไขให้ว่า
“เพชรหมายถึงช่างเมฆน่ะจ้ะ”
พ่อคำจันทร์ปรายตาไปมองร่างสูงใหญ่ที่นั่งห่างออกไป พลางว่า
“อ้อ เห็นใครตัวใหญ่ก็เรียกยักษ์ไปหมดสิเรา”
“เพชรอยากโตไวๆ ตัวใหญ่ๆ เหมือนลุงยักษ์ครับ” เด็กชายเอ่ยหลังจากกลืนอาหารที่เคี้ยวจนหมด
“ตัวใหญ่ แล้วแข็งแรงหรือเปล่า คนตัวเล็กบางคนอาจจะแข็งแรงกว่าก็ได้นา... ดูอย่างตาไง ตัวไม่ใหญ่แต่ตาแข็งแรงนะ”
“คุณตาอายุเท่าไรครับ”
เด็กชายชักกล้าซักไซ้ ตาคำจันทร์หัวร่อพลางบอก
“เจ็ดสิบแล้ว แต่ตาแทบไม่เคยป่วยเลยนะ หวัดไอแทบไม่มีเลยล่ะ” ผู้อาวุโสรูปร่างสันทัด ท้วมเล็กน้อย และมีใบหน้าอิ่มเอิบเอ่ย
“แหม...ดีจริง ฉันสิคะเพิ่งจะห้าสิบห้า แต่เจ็บออดๆ แอดๆ เหลือเกิน”
“คุณนายเวียนหัวเรอะ”
“ค่ะ บ้านหมุนช่วงเช้าๆ แต่อย่าเรียกคุณนายเลยค่ะ เรียกฉันว่ามาลีเถอะ”
“ครับ อาการแบบนี้แก้ไม่ยาก กินยาอะไรอยู่หรือเปล่าครับ” ตาคำจันทร์เอ่ยถามราวกับเป็นนายแพทย์ ตรีเมฆผู้นั่งอยู่ท้ายโต๊ะถัดจากศมาแค่เหลือบมองเงียบๆ
“มีแต่ยาคลายเครียดจ้ะ คือฉัน...ไม่อยากไปหาหมอ” ป้ามาลีเอ่ยเสียงอ่อย
“ไม่เป็นไรๆ ผมเองก็ไม่ชอบไปหาหมอหรอก ถามยายหนูได้ เป็นอะไรนิดๆ หน่อยๆ เรารักษาตัวเองได้ จะไปเสียเงินเสียทองทำไมกัน”
“พ่อมียาดีอะไรจ๊ะ สำหรับแก้เวียนศีรษะ” จันทน์กะพ้อถาม
“มีเยอะแยะไปลูก ชาข่า ชาตะไคร้ ชาย่านาง ถ้าเวียนหนักขนาดบ้านหมุนก็ต้องต้นน้ำนมราชสีห์ตากแห้งคั่วไฟ ต้มชงดื่มสิลูก” พ่อคำจันทร์หันมาอธิบายให้ลูกสาวฟัง
“ว่าแต่แถวนี้มีน้ำนมราชสีห์ขึ้นบ้างหรือเปล่าล่ะ”
“มีค่ะ จันทน์เห็นแถวตุ่มน้ำในสวนหลังบ้าน” จันทน์กะพ้อผู้คลุกคลีกับสมุนไพรของพ่อบอก
“ดีเลย ว่าแต่คุณนาย เอ๊ย คุณมาลีอยากลองไหมล่ะครับ สมุนไพรบ้านๆ แบบนี้”
“ลองสิจ๊ะ ดีเลยเชียว ฉันไม่อยากไปโรงพยาบาลเลย”
“ผมว่าน่าจะให้หมอตรวจดูก่อนว่าเป็นอะไรแน่” ตรีเมฆอดรนทนไม่ได้จึงเอ่ยขึ้นมาเรียบๆ และนั่นส่งผลให้พ่อคำจันทร์นิ่งไป ป้ามาลีร้อนใจจึงพูดว่า
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันอยากลองดื่มชาสมุนไพรของพ่อคำจันทร์ดูก่อน”
“ได้เลย ถ้าอย่างนั้นจันทน์ไปเก็บน้ำนมราชสีห์มาให้พ่อสักกำ พ่อจะตากแดดไว้ก่อน พรุ่งนี้บ่ายๆ ค่อยมาคั่วชงชาให้คุณมาลีลอง”
“ได้จ้ะ วันนี้จันทน์ชงชาตะไคร้ผสมข่าเล็กน้อยให้ป้าลองจิบก่อนดีไหมคะ”
“ขอบใจจ้ะหนูจันทน์” ป้ามาลียิ้มแย้ม
“เผื่อหนุ่มๆ อย่างผมกับนายเมฆด้วยสักแก้วได้ไหมครับคุณจันทน์ เห็นเราตัวโตแบบนี้เป็นหวัดไอกันบ่อยทีเดียว” ศมาเอ่ยร้องขอ ตรีเมฆแสยะยิ้มมุมปากเล็กน้อย
มึงกับกูแข็งแรงยังกับกระทิง ไอสักแอะยังไม่มี สำออยจริงนะไอ้นายช่างใหญ่
“ได้สิคะ”
“ยังหนุ่มยังแน่นถ้าป่วยบ่อยเขาว่าเป็นเพราะไม่ยอมพักผ่อน กลางค่ำกลางคืนแก่เที่ยวแก่กินจนไม่ดูแลสุขภาพกระมัง”
คำพูดเปรยๆ นั้นทำให้ศมาหน้าเสียเล็กน้อย ต้องรีบอธิบายว่า
“ผมทำงานตากแดดมากไปกระมังครับ บางทีงานก็เครียด นอนไม่ค่อยหลับครับ”
“งั้นเรอะ” พ่อคำจันทร์เอ่ย “อย่าเคร่งนักสิพ่อหนุ่ม คนเรารู้จักผ่อนปรนบ้างก็ดี คนหนุ่มๆ ยังไม่มีครอบครัว เที่ยวเตร่หาความสุขใส่ตัวตามประสาบ้างจะเป็นไรไปเล่า ลูกเมียก็ยังไม่มีไม่ใช่เรอะ”
ฉลาดเป็นกรด ตรีเมฆนิยามบุคลิกของแขกอาวุโสของบ้านได้ทันควัน เขารู้หรอกว่าอีกฝ่ายกำลังไล่ต้อนศมาที่มีทีท่าชอบพอในตัวจันทน์กะพ้อ
“ผมไม่มีเวลาเที่ยวเตร่หรอกครับ ชีวิตมีแต่งานกับงาน” ศมาเอ่ยเสียงสุภาพ
“ใช่แล้วค่ะพ่อคำจันทร์” ป้ามาลีเสริม “พ่อศมาเขาขยันแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วละ”
“งั้นเรอะ งั้นก็ดี” ผู้อาวุโสหัวเราะลงลูกคอ หันไปทางตรีเมฆก่อนจะเอ่ยว่า “ให้ช่างเมฆไปเที่ยวคนเดียวหรือไงนายช่างใหญ่”
“เมฆเขาเป็นเสือครับเมื่อเทียบกับผมซึ่งเป็นแมวเชื่องๆ ตัวนึงเท่านั้น”
“ผมเองก็อยากไปอยู่หรอกครับเที่ยวน่ะ ติดก็แต่เงินมันไม่มีนี่สิครับ” ตรีเมฆพูดชวนหัวกับคำพูดเย้าหยอกนั้น แต่มันกลับทำให้ศมารู้สึกอึดอัด เมื่อหนุ่มๆ เขาเองก็คึกคะนองไม่น้อยจึงมีบ้างที่ตรีเมฆหอบหิ้วเขาไป ‘ออกนอกลู่นอกทาง’ ด้วย แต่เหตุผลที่เขาไม่เสียคนไปด้วยก็เพราะเงินในกระเป๋ามันไม่มีให้ถลุงมากอย่างตรีเมฆนั่นเอง
“เป็นอย่างนั้นไปเสียได้”
พ่อคำจันทร์หัวเราะร่วน ในขณะที่ศมากำลังอึดอัด ตรีเมฆลอบมองดวงตาหยีอย่างผู้ใหญ่ใจดีของคู่สนทนา พลันได้เห็นประกายตาวิบวับชวนให้ฉงนซ่อนอยู่ภายใน
ชักจะไม่ธรรมดาแล้วสิผู้เฒ่าคนนี้...
มีใครยังไม่นอนมาตามอ่านนิยายบ้างเอ่ย eBook โหลดได้ที่ mebmarket นะคะ
แบบเล่มหนังสือตอนนี้วางขายทุกช่องทางแล้วค่ะ หน้าร้านมีที่ ‘ศูนย์หนังสือจุฬาฯ’ เช่นเคย เปิดให้บริการแล้วน้าาา ยิ่งสาขาสยามโฉมใหม่สวยมากค่ะ มีคาเฟ่ด้วย ใครแวะไป ฝากสอยนิยายปลายปากกามาด้วยนะ >//<
นอกจากนี้มีขายที่ร้านต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านออนไลน์
ถ้าสั่งตรงกับสนพ. ทาง line แชตมาสั่งซื้อได้จ้า แอดไอดี plaipakkabooks ก่อนนะคะ^^
หนังสือสั่งออนไลน์ ราคา 369฿ (จากปก 402฿)
-เลือกบริการส่งลงทะเบียน บวกเพิ่ม 45฿
-เลือกบริการส่ง ems บวกเพิ่ม 70฿
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 พ.ค. 2563, 23:31:38 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 พ.ค. 2563, 01:03:50 น.
จำนวนการเข้าชม : 449
| << บทที่ 9 -80% | บทที่ 10 -20% >> |