แรกรักพันใจ: มาสฬฎา (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
มีมารดาเลี้ยงใจร้าย บวกกับพี่สาวใจยักษ์ ชีวิตดูน่ารันทดนัก
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: เลขา บอส พระเอกเย็นชา แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง ตลก
ตอน: บทที่ 10 -50%
หลังจากที่ข่าวฉาวของเควินว่อนไปทั่วโซเชียล พระเอกหนุ่มออกมาปฏิเสธเป็นพัลวันแต่หลักฐานโผล่มาไม่หยุดหย่อนแทบทุกวัน ความติ่งของวรีวาฏิกาก็เริ่มจะลดลงอย่างรวดเร็ว นี่สินะ ที่เขาเรียกว่าความรักจืดจาง เพราะเดี๋ยวนี้มองหน้าเขาในอินสตาแกรม ดาราหนุ่มก็ไม่ได้หล่อเท่าที่เธอเคยเห็นอีกต่อไป พอมีคำสั่งจากนายใหญ่ให้ถอดเควินออกจากการเป็นพรีเซนเตอร์ของแบรนด์ เพราะไม่อยากให้แบรนด์เกี่ยวข้องกับดาราที่มีข่าวฉาว วรีวาฏิกาจึงไม่ได้ทักท้วงแต่อย่างใด แม้จะเสียดายอยู่นิดๆ ก็ตาม
ช่วงนี้เป็นช่วงสร้างยอดก่อนปิดไตรมาส เพื่อให้เลขการเติบโตของยอดขายและกำไรเทียบกับปีที่แล้วเป็นตัวเขียว เธอเลยต้องทำงานหนักกว่าเดิมหลายเท่า โดยมีพี่จุ๋มเป็นคนแบ่งงานและจัดการทุกแคมเปญ วรีวาฏิกาหัวหมุนกับการเดินตรวจบรรดาบูทส่งเสริมการขายในห้างโมเดิร์นเทรด รวมไปถึงการนั่งทำโพรโมชันลดแลกแจกแถม ก็แทบไม่มีเวลานอนแล้ว สภาพหญิงสาวตอนนี้นอกจากหน้าไม่แต่ง ยังมีถุงใต้ตาดำคล้ำอีกด้วย
ทนไว้วรีวาฏิกา อีกแค่สองวันงานส่วนเธอก็จะเสร็จ เหลืออีกทีก็ตอนรวบรวมยอดขายมาทำพรีเซนเตชันเสนอ CMO ตอนปลายเดือน
โชคดีที่หลังๆ มานี้ เธอไม่ต้องขับรถเอง สันต์อาสาเป็นคนขับไปรับไปส่งและเฝ้าอยู่หน้าบริษัททุกวันอย่างไม่ขาดตกบกพร่องในหน้าที่ รวมถึงเช้าวันนี้...
หลังจากเธอก้าวขึ้นรถ ปิดประตู สันต์ก็ขับรถออกไป แต่ยังไม่ทันไรบอดี้การ์ดหนุ่มก็พบความผิดปกติ ก่อนจะพยายามชะลอรถเข้าข้างทางด้วยการผ่อนคันเร่ง โชคดีที่เขาไม่ได้ขับเร็วนักเพราะเพิ่งขับออกจากบ้าน เลยนำรถชะลอเข้าจอดได้ไม่เหลือบ่ากว่าแรง จากนั้นก็ลงไปตรวจสอบตัวรถอยู่สักครู่ บอดี้การ์ดหนุ่มก็กลับมาบอกเธอด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า
“รถถูกตัดสายเบรกครับ”
คนฟังหน้าซีดเผือดทันที ถ้าวันนี้เธอเป็นคนขับ วรีวาฏิกาแทบไม่อยากจะคิดว่าจะเป็นเช่นไร!
สันต์โทร.สั่งการเสร็จสรรพโดยเธอไม่ต้องทำอะไรทั้งสิ้น แว่วๆ ว่าจะต้องตรวจกล้องวงจรปิดที่บ้าน รวมไปถึงซื้อรถคันใหม่ที่มีความปลอดภัยมากกว่านี้และต้องติดกล้องหน้ารถ วรีวาฏิกาอาศัยช่วงที่เขายังคุยโทรศัพท์อยู่นั้นเรียกรถผ่านแอปพลิเคชั่นในมือถือมารับไปทำงานแทน เพราะวันนี้มีประชุมที่แผนกแต่เช้า พอเธอลากบอดี้การ์ดหนุ่มขึ้นรถที่มารับ สันต์ก็โทร.ไปสั่งให้คนมาลากรถเธอไปอู่ด้วย ทั้งหมดนี้บอดี้การ์ดหนุ่มจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพจนเธออดทึ่งไม่ได้
พอมาถึงออฟฟิศวรีวาฏิกาก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้าไปประชุม ออกมาอีกทีก็เกือบเที่ยง กลับมาถึงโต๊ะ ไม่รู้ว่าภควัตน์รู้เรื่องรถเธอถูกตัดสายเบรกได้ยังไง เพราะพอเขาเห็นเธอเดินมาก็เรียกให้เข้าไปที่ห้องทันที พร้อมบอกว่า
“จนกว่าจะได้รถคันใหม่ที่คุณย่าคุณกำลังสั่งซื้อ ช่วงนี้คุณต้องไปกลับพร้อมผม”
โอย! ถ้าเมื่อเช้าเธอยังดวงซวยไม่พอ การต้องไปกลับกับเจ้านายสุดโหดอย่างเขานี่แหละที่จะทำให้เธอดวงซวยอย่างแท้จริง
แต่จะเถียงก็ไม่ได้ เพราะภควัตน์ยืนกรานว่าคุณย่าต้องการให้เธอทำตามที่เขาบอก
เรื่องตัดสายเบรกที่คนร้ายหมายเอาชีวิต ทำให้วรีวาฏิกาต้องมานั่งคิดตลอดบ่ายว่า คุณย่าเขียนพินัยกรรมยกสมบัติให้เธอขนาดไหนกัน สองแม่ลูกนั่นถึงได้ทำกันขนาดนี้! ในเมื่อบิดาเธอก็พามารดาเลี้ยงออกงานออกหน้าออกตา แถมยังรักวิกานดาอย่างออกนอกหน้า สองคนนั้นได้ทุกอย่างในสิ่งที่เธอไม่เคยได้ ขนาดนี้แล้วยังต้องฆ่าเธอด้วยเหรอ ที่สำคัญเหตุการณ์ทั้งหมดที่สองแม่ลูกนั่นก่อขึ้นกำลังสร้างความลำบากให้เธออย่างใหญ่หลวง จนต้องขออาศัยรถของภควัตน์ซึ่งเป็นรถกันกระสุนไปรับไปส่งทุกวัน นี่มันโคตรน่าโมโหและเธอจะไม่ทน!
วันแรกที่ภควัตน์มารับ วรีวาฏิกาตื่นสาย!
คนอุตส่าห์ขับมารับโมโหถึงขนาดเกือบจะบุกห้องนอนเธออยู่แล้ว ถ้าไม่ถูกมารดาเธอรั้งไว้เสียก่อน ด้วยการเชิญกินข้าวเช้าอย่างใจเย็นเพื่อที่เขาจะได้สงบสติอารมณ์ลง
นี่ขนาดแม่เธออยู่นะ ขืนแม่เธอไม่อยู่ คงโดนลากไปทำงานทั้งชุดนอนแน่ๆ
วรีวาฏิกาใช้ความเร็วปานสายฟ้าแลบ สระผมโดยไม่เป่าให้แห้ง ใส่เดรสตัวแรกที่คว้าได้ ไม่แม้แต่จะแต่งหน้า ทาแค่ครีมกันแดดก่อนจะคว้ากระเป๋าวิ่งมารายงานตัวที่ห้องกินข้าวในเวลาไม่ถึงสิบนาที กินเนสส์บุ๊กควรจดบันทึกสถิติใหม่ของเธอให้โลกได้รับรู้
แต่สถิติใหม่ก็สถิติใหม่เถอะ เมื่อมายืนอยู่ต่อหน้าภควัตน์ วรีวาฏิกาก็รู้สึกเหลือตัวลีบเล็กนิดเดียว เพราะชายหนุ่มเล่นแผ่รังสีอำมหิตพร้อมสังหารอย่างไม่บันยะบันยัง ก่อนจะบอกเธอว่า
“ไปเป่าผมให้แห้ง ถ้าอีกห้านาทียังไม่เสร็จ ผมไม่รอ”
วรีวาฏิกาอยากจะบอกเขาเหลือเกินว่าไม่เป่า ปล่อยให้มันแห้งๆ ไปเองเถอะ แต่พอหันไปสบตาคนที่ยืนรอ เธอก็รีบเทอร์โบขึ้นชั้นสองกลับไปเป่าผมทั้งขากะเผลกๆ แทบไม่ทัน เป่าได้เพียงหมาดๆ ก็รีบลงมาแบบทันห้านาทีอย่างเฉียดฉิว ก่อนจะตามเขาไปขึ้นรถ
วรีวาฏิกานั่งรถมาอย่างเงียบกริบ จนอีกห้าร้อยเมตรก่อนถึงบริษัท เธอก็ขอให้ภควัตน์ช่วยจอดให้เธอลงก่อน เพราะขืนลงจากรถพร้อมเขาในตอนเช้าทั้งที่ผมยังหมาดๆ แบบนี้ คงโดนคนในบริษัทรุมนินทาแบบไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดแน่นอน
แต่พอบอกเสร็จ คนขอลงก่อนก็แทบสะอึก เมื่อคนขับจำเป็นหันมาบอกเธอว่า
“ไม่ได้ อันตรายเกินไป คุณก็ลงพร้อมผมนี่แหละ ใครจะนินทาก็ช่าง”
เขาก็ช่างได้น่ะสิ! บ้าเอ๊ยยยยยย
เมื่อขับมาถึง คุณลุงพนักงานที่ทำหน้าที่รับรถของผู้บริหารไปจอดยังที่จอดรถก็มายืนรอเรียบร้อย แต่หัวเด็ดตีนขาดวรีวาฏิกาก็ไม่ยอมลงพร้อมเขาเป็นอันขาด ไม่พอ หญิงยาวยังหลบอยู่ใต้เบาะตั้งแต่ภควัตน์ขับเข้ามาในบริษัท ชายหนุ่มส่ายหัวอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเดินออกไปยื่นกุญแจให้พนักงานไปจอดรถ คุณลุงที่ทำหน้าที่จอดรถให้ภควัตน์เป็นประจำถึงกับตาโตแทบถลนที่พอเปิดประตูมาก็เห็นเธอนั่งหลบอยู่ข้างเบาะ วรีวาฏิกาเลยทำไม้ทำมือบอกให้เงียบ และให้ลุงคนขับรถขับไปจอดที่ที่จอดรถเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นอกจากนี้ วรีวาฏิกายังใช้ให้คุณลุงเดินลงไปดูลาดเลา ก่อนจะส่งสัญญาณว่าปลอดคน เธอถึงกล้าเปิดประตูรถแล้วพุ่งตัวลงมาอย่างรวดเร็วเท่าที่ขากะเผลกๆ จะอำนวย ทิ้งช่วงรอเกือบห้านาที วรีวาฏิกาถึงค่อยก้าวเท้าเดินเข้าไปในบริษัท รอดไปอีกหนึ่งวัน!
นี่ถ้าทุกวันเธอต้องทำขนาดนี้ ครบสิบวันกว่ารถคันใหม่ที่คุณย่าซื้อให้จะส่งมา เธอไปฝึกเป็นนินจาได้สบายๆ!
ตอนขากลับนั้นค่อยยังชั่ว ด้วยทั้งภควัตน์และเธอทำงานกลับดึกทั้งคู่ กว่าจะลงมาจากออฟฟิศ ก็แทบไม่มีรถคันอื่นเหลืออยู่ในลานจอดแล้ว วรีวาฏิกาเลยไม่ต้องเดือดร้อน หลบๆ ซ่อนๆ เหมือนตอนเช้า
วันถัดๆ ไป หญิงสาวตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อไม่ให้พลาดเหมือนที่ผ่านมา พอรถภควัตน์มาจอดหน้าประตูร้านปุ๊บ เธอก็วิ่งขึ้นรถปั๊บ ไม่แม้แต่จะให้ท่านรองประธานได้มีเวลาลงไปสวัสดีมารดาเธอด้วยซ้ำ วรีวาฏิกาหมายมาดไว้แล้วว่า อีกสิบกว่าวันที่เหลือที่เธอต้องอาศัยรถเขา เธอจะไม่สายอีกแม้แต่วันเดียว!
***********
ช่วงนี้ดูแลตัวเองกันมากๆ นะคะ ปลายปากกาขอเป็นกำลังใจให้รีดเดอร์ทุกคนนะคะ เครียดๆ ก็มาอ่านนิยายกัน พร้อมเสิร์ฟจ้า
(((eBook โหลดได้ที่ mebmarket)))
ช่วงนี้เป็นช่วงสร้างยอดก่อนปิดไตรมาส เพื่อให้เลขการเติบโตของยอดขายและกำไรเทียบกับปีที่แล้วเป็นตัวเขียว เธอเลยต้องทำงานหนักกว่าเดิมหลายเท่า โดยมีพี่จุ๋มเป็นคนแบ่งงานและจัดการทุกแคมเปญ วรีวาฏิกาหัวหมุนกับการเดินตรวจบรรดาบูทส่งเสริมการขายในห้างโมเดิร์นเทรด รวมไปถึงการนั่งทำโพรโมชันลดแลกแจกแถม ก็แทบไม่มีเวลานอนแล้ว สภาพหญิงสาวตอนนี้นอกจากหน้าไม่แต่ง ยังมีถุงใต้ตาดำคล้ำอีกด้วย
ทนไว้วรีวาฏิกา อีกแค่สองวันงานส่วนเธอก็จะเสร็จ เหลืออีกทีก็ตอนรวบรวมยอดขายมาทำพรีเซนเตชันเสนอ CMO ตอนปลายเดือน
โชคดีที่หลังๆ มานี้ เธอไม่ต้องขับรถเอง สันต์อาสาเป็นคนขับไปรับไปส่งและเฝ้าอยู่หน้าบริษัททุกวันอย่างไม่ขาดตกบกพร่องในหน้าที่ รวมถึงเช้าวันนี้...
หลังจากเธอก้าวขึ้นรถ ปิดประตู สันต์ก็ขับรถออกไป แต่ยังไม่ทันไรบอดี้การ์ดหนุ่มก็พบความผิดปกติ ก่อนจะพยายามชะลอรถเข้าข้างทางด้วยการผ่อนคันเร่ง โชคดีที่เขาไม่ได้ขับเร็วนักเพราะเพิ่งขับออกจากบ้าน เลยนำรถชะลอเข้าจอดได้ไม่เหลือบ่ากว่าแรง จากนั้นก็ลงไปตรวจสอบตัวรถอยู่สักครู่ บอดี้การ์ดหนุ่มก็กลับมาบอกเธอด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า
“รถถูกตัดสายเบรกครับ”
คนฟังหน้าซีดเผือดทันที ถ้าวันนี้เธอเป็นคนขับ วรีวาฏิกาแทบไม่อยากจะคิดว่าจะเป็นเช่นไร!
สันต์โทร.สั่งการเสร็จสรรพโดยเธอไม่ต้องทำอะไรทั้งสิ้น แว่วๆ ว่าจะต้องตรวจกล้องวงจรปิดที่บ้าน รวมไปถึงซื้อรถคันใหม่ที่มีความปลอดภัยมากกว่านี้และต้องติดกล้องหน้ารถ วรีวาฏิกาอาศัยช่วงที่เขายังคุยโทรศัพท์อยู่นั้นเรียกรถผ่านแอปพลิเคชั่นในมือถือมารับไปทำงานแทน เพราะวันนี้มีประชุมที่แผนกแต่เช้า พอเธอลากบอดี้การ์ดหนุ่มขึ้นรถที่มารับ สันต์ก็โทร.ไปสั่งให้คนมาลากรถเธอไปอู่ด้วย ทั้งหมดนี้บอดี้การ์ดหนุ่มจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพจนเธออดทึ่งไม่ได้
พอมาถึงออฟฟิศวรีวาฏิกาก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้าไปประชุม ออกมาอีกทีก็เกือบเที่ยง กลับมาถึงโต๊ะ ไม่รู้ว่าภควัตน์รู้เรื่องรถเธอถูกตัดสายเบรกได้ยังไง เพราะพอเขาเห็นเธอเดินมาก็เรียกให้เข้าไปที่ห้องทันที พร้อมบอกว่า
“จนกว่าจะได้รถคันใหม่ที่คุณย่าคุณกำลังสั่งซื้อ ช่วงนี้คุณต้องไปกลับพร้อมผม”
โอย! ถ้าเมื่อเช้าเธอยังดวงซวยไม่พอ การต้องไปกลับกับเจ้านายสุดโหดอย่างเขานี่แหละที่จะทำให้เธอดวงซวยอย่างแท้จริง
แต่จะเถียงก็ไม่ได้ เพราะภควัตน์ยืนกรานว่าคุณย่าต้องการให้เธอทำตามที่เขาบอก
เรื่องตัดสายเบรกที่คนร้ายหมายเอาชีวิต ทำให้วรีวาฏิกาต้องมานั่งคิดตลอดบ่ายว่า คุณย่าเขียนพินัยกรรมยกสมบัติให้เธอขนาดไหนกัน สองแม่ลูกนั่นถึงได้ทำกันขนาดนี้! ในเมื่อบิดาเธอก็พามารดาเลี้ยงออกงานออกหน้าออกตา แถมยังรักวิกานดาอย่างออกนอกหน้า สองคนนั้นได้ทุกอย่างในสิ่งที่เธอไม่เคยได้ ขนาดนี้แล้วยังต้องฆ่าเธอด้วยเหรอ ที่สำคัญเหตุการณ์ทั้งหมดที่สองแม่ลูกนั่นก่อขึ้นกำลังสร้างความลำบากให้เธออย่างใหญ่หลวง จนต้องขออาศัยรถของภควัตน์ซึ่งเป็นรถกันกระสุนไปรับไปส่งทุกวัน นี่มันโคตรน่าโมโหและเธอจะไม่ทน!
วันแรกที่ภควัตน์มารับ วรีวาฏิกาตื่นสาย!
คนอุตส่าห์ขับมารับโมโหถึงขนาดเกือบจะบุกห้องนอนเธออยู่แล้ว ถ้าไม่ถูกมารดาเธอรั้งไว้เสียก่อน ด้วยการเชิญกินข้าวเช้าอย่างใจเย็นเพื่อที่เขาจะได้สงบสติอารมณ์ลง
นี่ขนาดแม่เธออยู่นะ ขืนแม่เธอไม่อยู่ คงโดนลากไปทำงานทั้งชุดนอนแน่ๆ
วรีวาฏิกาใช้ความเร็วปานสายฟ้าแลบ สระผมโดยไม่เป่าให้แห้ง ใส่เดรสตัวแรกที่คว้าได้ ไม่แม้แต่จะแต่งหน้า ทาแค่ครีมกันแดดก่อนจะคว้ากระเป๋าวิ่งมารายงานตัวที่ห้องกินข้าวในเวลาไม่ถึงสิบนาที กินเนสส์บุ๊กควรจดบันทึกสถิติใหม่ของเธอให้โลกได้รับรู้
แต่สถิติใหม่ก็สถิติใหม่เถอะ เมื่อมายืนอยู่ต่อหน้าภควัตน์ วรีวาฏิกาก็รู้สึกเหลือตัวลีบเล็กนิดเดียว เพราะชายหนุ่มเล่นแผ่รังสีอำมหิตพร้อมสังหารอย่างไม่บันยะบันยัง ก่อนจะบอกเธอว่า
“ไปเป่าผมให้แห้ง ถ้าอีกห้านาทียังไม่เสร็จ ผมไม่รอ”
วรีวาฏิกาอยากจะบอกเขาเหลือเกินว่าไม่เป่า ปล่อยให้มันแห้งๆ ไปเองเถอะ แต่พอหันไปสบตาคนที่ยืนรอ เธอก็รีบเทอร์โบขึ้นชั้นสองกลับไปเป่าผมทั้งขากะเผลกๆ แทบไม่ทัน เป่าได้เพียงหมาดๆ ก็รีบลงมาแบบทันห้านาทีอย่างเฉียดฉิว ก่อนจะตามเขาไปขึ้นรถ
วรีวาฏิกานั่งรถมาอย่างเงียบกริบ จนอีกห้าร้อยเมตรก่อนถึงบริษัท เธอก็ขอให้ภควัตน์ช่วยจอดให้เธอลงก่อน เพราะขืนลงจากรถพร้อมเขาในตอนเช้าทั้งที่ผมยังหมาดๆ แบบนี้ คงโดนคนในบริษัทรุมนินทาแบบไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดแน่นอน
แต่พอบอกเสร็จ คนขอลงก่อนก็แทบสะอึก เมื่อคนขับจำเป็นหันมาบอกเธอว่า
“ไม่ได้ อันตรายเกินไป คุณก็ลงพร้อมผมนี่แหละ ใครจะนินทาก็ช่าง”
เขาก็ช่างได้น่ะสิ! บ้าเอ๊ยยยยยย
เมื่อขับมาถึง คุณลุงพนักงานที่ทำหน้าที่รับรถของผู้บริหารไปจอดยังที่จอดรถก็มายืนรอเรียบร้อย แต่หัวเด็ดตีนขาดวรีวาฏิกาก็ไม่ยอมลงพร้อมเขาเป็นอันขาด ไม่พอ หญิงยาวยังหลบอยู่ใต้เบาะตั้งแต่ภควัตน์ขับเข้ามาในบริษัท ชายหนุ่มส่ายหัวอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเดินออกไปยื่นกุญแจให้พนักงานไปจอดรถ คุณลุงที่ทำหน้าที่จอดรถให้ภควัตน์เป็นประจำถึงกับตาโตแทบถลนที่พอเปิดประตูมาก็เห็นเธอนั่งหลบอยู่ข้างเบาะ วรีวาฏิกาเลยทำไม้ทำมือบอกให้เงียบ และให้ลุงคนขับรถขับไปจอดที่ที่จอดรถเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นอกจากนี้ วรีวาฏิกายังใช้ให้คุณลุงเดินลงไปดูลาดเลา ก่อนจะส่งสัญญาณว่าปลอดคน เธอถึงกล้าเปิดประตูรถแล้วพุ่งตัวลงมาอย่างรวดเร็วเท่าที่ขากะเผลกๆ จะอำนวย ทิ้งช่วงรอเกือบห้านาที วรีวาฏิกาถึงค่อยก้าวเท้าเดินเข้าไปในบริษัท รอดไปอีกหนึ่งวัน!
นี่ถ้าทุกวันเธอต้องทำขนาดนี้ ครบสิบวันกว่ารถคันใหม่ที่คุณย่าซื้อให้จะส่งมา เธอไปฝึกเป็นนินจาได้สบายๆ!
ตอนขากลับนั้นค่อยยังชั่ว ด้วยทั้งภควัตน์และเธอทำงานกลับดึกทั้งคู่ กว่าจะลงมาจากออฟฟิศ ก็แทบไม่มีรถคันอื่นเหลืออยู่ในลานจอดแล้ว วรีวาฏิกาเลยไม่ต้องเดือดร้อน หลบๆ ซ่อนๆ เหมือนตอนเช้า
วันถัดๆ ไป หญิงสาวตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อไม่ให้พลาดเหมือนที่ผ่านมา พอรถภควัตน์มาจอดหน้าประตูร้านปุ๊บ เธอก็วิ่งขึ้นรถปั๊บ ไม่แม้แต่จะให้ท่านรองประธานได้มีเวลาลงไปสวัสดีมารดาเธอด้วยซ้ำ วรีวาฏิกาหมายมาดไว้แล้วว่า อีกสิบกว่าวันที่เหลือที่เธอต้องอาศัยรถเขา เธอจะไม่สายอีกแม้แต่วันเดียว!
***********
ช่วงนี้ดูแลตัวเองกันมากๆ นะคะ ปลายปากกาขอเป็นกำลังใจให้รีดเดอร์ทุกคนนะคะ เครียดๆ ก็มาอ่านนิยายกัน พร้อมเสิร์ฟจ้า
(((eBook โหลดได้ที่ mebmarket)))
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 23 ธ.ค. 2563, 12:10:40 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 23 ธ.ค. 2563, 12:11:43 น.
จำนวนการเข้าชม : 312
| << บทที่ 9 -100% | บทที่ 10 -100% >> |