แรกรักพันใจ: มาสฬฎา (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
มีมารดาเลี้ยงใจร้าย บวกกับพี่สาวใจยักษ์ ชีวิตดูน่ารันทดนัก
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์

เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...

ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!

นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!

“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”

ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่

ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!



*******************

นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!


*******************

นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***

1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ

2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile

3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks

4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee

หนังสือพร้อมส่ง

คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)

สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: เลขา บอส พระเอกเย็นชา แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง ตลก

ตอน: บทที่ 11 -25%

กลับมาถึงคอนโดฯ ภควัตน์ก็เจอเพื่อนตัวดียืนรออยู่หน้าห้อง เพราะเข้าไม่ได้ คีย์การ์ดที่ภควัตน์ให้ไปนั้นใช้ได้เฉพาะแค่เข้าประตูหน้าและแตะขึ้นลิฟต์มายังชั้นที่เขาอยู่เท่านั้นซึ่งเป็นชั้นบนสุดของตัวอาคาร

เมื่อมาถึง ภควัตน์ก็สแกนม่านตา กดรหัสผ่านหกตัว และตามด้วยสแกนลายนิ้วมือประตูห้องถึงเปิดออกโดยมีเพื่อนตัวดีผลักเข้าไปอย่างรวดเร็วพร้อมบ่น

“หิวน้ำจะแย่แล้ว”

เข้าห้องเขาปุ๊บ ไมเคิลก็เดินตรงดิ่งไปหาอะไรในตู้เย็นดื่มทันทีโดยที่เจ้าของบ้านยังไม่ทันจะอนุญาตด้วยซ้ำ แถมต่อด้วยเดินไปนั่งที่โซฟาอย่างสบายอารมณ์ประหนึ่งเป็นเจ้าของห้องเสียเองก็ไม่ปาน

ไมเคิลอดไม่ได้ถามเรื่องวรีวาฏิกาเพิ่มเติม เพราะตั้งแต่ที่ออฟฟิศเขาสังเกตเห็นว่าภควัตน์ใช้รถกันกระสุน อีกทั้งยังมีบอดี้การ์ดยืนรออยู่หน้าออฟฟิศและเดินตามไปส่งถึงรถ ภควัตน์จึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนฟังอย่างไม่ปิดบัง พอเล่าจบไมเคิลก็ซักต่อทันที

“แล้วสรุปยังจับคนที่ตัดสายเบรกไม่ได้?”

“จับได้แล้ว แต่ก็เหมือนเดิม คนที่ทำเรื่องนี้ติดต่อคนตัดสายเบรกผ่านโทรศัพท์ เบอร์ที่ติดต่อก็เป็นเบอร์ใช้แล้วทิ้ง ตรวจสอบหมายเลขซิมก็ดันเป็นซิมที่ใช้บัตรประชาชนที่หายไปลงทะเบียน เลยยังไม่มีหลักฐานเชื่อมต่อไปยังตัวการ”

“แล้วนายจะทำยังไงต่อไป แบบนี้มันอันตรายมากนะ วันนี้ตัดสายเบรก พรุ่งนี้จะทำอะไรอีกก็ไม่รู้ นายคงไม่ปล่อยให้วาตายหรอกใช่ไหม”

“หึ ในเมื่อรู้ตัวคนร้ายอยู่แล้ว แต่หาหลักฐานเอาผิดมันยากนัก ถ้ามันอยากฆ่าวา ก็ส่งคนไปจัดการพวกมันก่อนจะเป็นไร”

เออะ ไอ้โหด!

“อย่าบอกนะ ว่านายทำไปแล้ว”

“ยัง แต่ถ้าสองแม่ลูกนั่นยังไม่เลิก ก็ไม่แน่ว่าความอดทนที่ฉันยังพอมี อาจจะหมดในเร็วๆ นี้!”

ไมเคิลเห็นสีหน้าเพื่อนพร้อมน้ำเสียงเรียบๆ นั่นก็เสียวสันหลังวาบแทนคู่กรณีขึ้นมานิดๆ พลางคิดในใจว่า เรื่องนี้ไมค์จะไม่ยุ่ง!



***************



วรีวาฏิกาอาศัยติดรถเจ้านายมาทำงานได้แปดวัน ก็เริ่มย่ามใจว่า อีกไม่กี่วันที่เหลือคงจะผ่านไปอย่างสงบสุข แต่ใครจะไปคิดว่าวันนี้เธอจะดวงตก ก้าวเท้าออกจากรถด้วยความเร็วสูงปุ๊บ มะลิก็ยืนรออยู่ตรงนั้นพร้อมสีหน้ามีเลศนัย

“หยุด ไม่ต้องวิ่งหนีเลย!”

มะลิร้องห้ามทันทีเมื่อเพื่อนสาวตัวดีกำลังจะใช้วิชานินจาเผ่นหนี คนโดนห้ามเลยได้แต่หันมาเผชิญหน้าอย่างหวาดๆ ก่อนจะถูกมะลิลากไปยังร้านกาแฟหน้าบริษัทด้วยกันทันที

วรีวาฏิกาเหลือบมองนาฬิกา ๐๘.๑๕ น.

โอเค ยังพอมีเวลา บริษัทเธอเข้างานเก้าโมงเช้า หลังจากเลือกที่นั่งหลบมุมในสวนของร้านกาแฟสีขาวตกแต่งแนววินเทจ มะลิก็เริ่มยิงคำถามทันที

“ฉันแอบเห็นแกลงจากรถคุณพาร์คตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ทีนี้สารภาพมาเดี๋ยวนี้ แกกับเขาถึงขั้นไหนกันแล้ว ถึงได้มาด้วยกัน เมาท์มา ฉันรออยู่”

ไม่เพียงแค่ถาม มะลิยังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแอปฯ จดโน้ต เพื่อเตรียมตั้งหน้าตั้งตาจดอีกด้วย จนคนโดนถามอดสงสัยไม่ได้

“เดี๋ยวนะ ไหนแกบอกว่าชอบเจ้านายฉัน ถ้าแกชอบจริง แกควรจะหึงไหมตอนที่เห็นฉันลงมาจากรถเขาเนี่ย นี่อะไร มีแต่กระเหี้ยนกระหือรืออยากจะเมาท์ท่าเดียว สรุปมันยังไง”

มะลิถึงกับกลอกตามองบน ตามด้วยถอนหายใจเหมือนคนถามช่างไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย

“ใช่ ฉันชอบคุณพาร์ค แต่ไม่ได้อยากเอาเป็นผัว! แค่นี้แกก็ไม่เข้าใจหรือไง เหมือนเวลาแกชอบดาราเลยตามไอจีเขา ฉันก็แค่ชอบมองหน้าโคตรหล่อของคุณพาร์ค แต่ไม่ได้อาจเอื้อมอยากจะเป็นแฟน แล้วที่มาถามแกเนี่ย เพราะสันดานฉันชอบข่าวใต้เตียงดารา สำหรับคนทั้งบริษัท คุณพาร์คก็ไม่ต่างกับดารา ฉันก็ต้องเสือกให้สมกับที่เป็นเจ้าแม่ข่าวซุบซิบหน่อย ฉันอยู่แผนกอะไร แกอย่าลืมสิ แผนกฉันน่ะรู้หมดแหละ ใครนอกใจใคร ใครท้องกับใคร ใครกิ๊กใครทั้งๆ ที่ต่างฝ่ายต่างมีลูกมีเมียกันอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นเรื่องแกกับคุณพาร์คที่เป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์อยู่ตอนนี้เนี่ย ฉันไม่รู้ไม่ได้! ฉันเป็นเพื่อนสนิทแกนะเว้ย พ่วงท้ายด้วยตำแหน่งเจ้าแม่ข่าวซุบซิบนินทา ถ้าเรื่องนี้ฉันไม่รู้ ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน หา! ทีนี้ตอบมาได้หรือยัง แกมากับคุณพาร์ค ได้-ยัง-ไง”

ร่ายจบปุ๊บ มะลิถึงกับคอแห้งต้องดูดลาเต้เย็นที่เพิ่งสั่งมาเฮือกใหญ่ คนโดนจับได้คาหนังคาเขาเลยทำอะไรไม่ได้นอกจากสารภาพความจริง พอเธอพูดจบมะลิก็ตาโตด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

“โดนตัดสายเบรก! บ้าไปแล้ว นี่ยายแม่เลี้ยงใจยักษ์นั่นกะเล่นแกถึงตายเลยเหรอ! เดี๋ยวก่อนๆ ไอ้สมบัติที่แกจะได้นี่มันเท่าไร ทำไมเขาต้องอยากได้ขนาดจะฆ่าแกด้วย”

“ตีอสังหาริมทรัพย์เป็นเงินด้วยก็ราวๆ หนึ่งหมื่นล้านบาท ทีนี้เยอะพอที่เขาจะอยากฆ่าฉันไหมล่ะ”

มะลิถึงกับกรี๊ดอีกรอบ พร้อมตะโกนว่า “หมื่นล้านบาท!!!”

คนจะได้มรดกหมื่นล้านรีบเอามือปิดปากเพื่อนตัวดี “แกจะตะโกนทำไม คุณพาร์คของแกมีมากกว่านี้ไม่รู้ตั้งกี่เท่า เพราะฉะนั้นไม่ต้องกรี๊ด”

“เออ คุณพาร์คมี แต่ฉันไม่มีนี่ยะ ทุกวันนี้เงินเดือนฉันยังใช้เดือนชนเดือน จนกรอบจนต้องแอบใช้บัตรเสริมพ่อรูดประทังชีวิตไปตั้งหลายหน แต่แกนี่กำลังจะโคตรรวย! เงินเยอะขนาดนั้นใช้ทั้งปีทั้งชาติก็ไม่มีวันหมด นี่ถ้าแกรวยขนาดนั้น แกจะขับรถญี่ปุ่นคันเล็กทำไมไม่ทราบ”

“มันเงินย่าฉัน ไม่ใช่เงินฉัน! แล้วไอ้ที่บอกมูลค่าไปนี่ก็ตีราคาที่ดินกับอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดรวมหุ้นและเงินสดที่คุณย่าเก็บไว้คร่าวๆ ไม่รู้จะได้เท่าที่บอกหรือเปล่า”

“เออ ถึงจะได้ไม่ถึง แต่แกก็เป็นว่าที่คนอภิมหารวยในเมืองไทยชัดๆ แล้วนี่สรุปแกจะทำไง”

คนเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังจะได้เพื่อนเป็นเศรษฐีนีถามต่อ ว่าที่เศรษฐีนีจึงตอบว่า

“คุณย่าสั่งซื้อรถคันใหม่ให้แล้ว วันมะรืนฉันก็รอดแล้ว แกนั่นแหละ เหยียบไว้เลยนะ ห้ามแพร่ข่าวเรื่องฉันมารถคุณภควัตน์เด็ดขาด”

“ไหนบอกไม่แคร์ข่าวลือไง” มะลิท้วง

“แต่ถ้าไม่มีข่าวลือได้มันก็ดีกว่าไหม ยายมะลิ!”



****************

มาต่อแล้วค่าาาา eBook โหลดได้ที่ mebmarket นะคะ

จองแบบเล่มหนังสือ รายละเอียดคลิกปุ่มอ่านเรื่องย่อด้านบน



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 ธ.ค. 2563, 19:46:00 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 ธ.ค. 2563, 19:46:00 น.

จำนวนการเข้าชม : 555





<< บทที่ 10 -100%   บทที่ 11 -50% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account