แรกรักพันใจ: มาสฬฎา (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
มีมารดาเลี้ยงใจร้าย บวกกับพี่สาวใจยักษ์ ชีวิตดูน่ารันทดนัก
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: เลขา บอส พระเอกเย็นชา แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง ตลก
ตอน: บทที่ 11 -50%
วรีวาฏิกาสลัดเพื่อนสนิทหลุดตอนเกือบเก้าโมง วิ่งกลับมาประจำโต๊ะทำงานได้ทันเวลาแบบฉิวเฉียด พอใกล้เที่ยง เธอก็ได้ต้อนรับเพื่อนภควัตน์อีกรอบ
ไมเคิลส่งเสียงทักทายตั้งแต่ยังเดินมาไม่ถึงโต๊ะ หนุ่ม American Born Chinese [1] ผู้นี้ตาตี่ หน้าตาหมดจด ไม่ได้หล่ออะไร แต่พอยิ้มแล้วกลับดูมีเสน่ห์ขึ้นมาหลายสิบเท่า วรีวาฏิกาเห็นว่าใกล้พักเที่ยงและเธอก็เคลียร์งานตอนเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วย เลยนั่งคุยเป็นเพื่อนหนุ่มตี๋แทนเจ้านายไปก่อน โดยส่วนใหญ่พูดคุยกันถึงเรื่องเก่าๆ สมัยที่เจอกันที่ลอนดอน และด้วยความที่คุยกันถูกคอ วรีวาฏิกาก็อดบ่นออกไปไม่ได้ว่า
“นี่ก็ไม่รู้เพื่อนไมค์เป็นอะไรนะคะ ตอนอยู่ลอนดอนใจดี อบอุ่น น่ารักจะตาย เจอกันที่เมืองไทย ทำยังกับเกลียดวามาตั้งแต่ชาติที่แล้ว เจอกี่ทีไม่โดนด่าก็โดนดุทุกที แล้วยังเย็นชา นิสัยไม่ดี แถมหน้าด้านชอบแย่งของกินคนอื่นอีก!”
พูดมาถึงตรงนี้ไมเคิลถึงกับครั่นเนื้อครั่นตัว
อบอุ่น ใจดี เนี่ยนะ? ตอนอยู่ลอนดอนแม่เด็กสาวตรงหน้าเจอเพื่อนเขาเวอร์ชันไหนกัน ไอ้เพื่อนตอแหล!
ไมเคิลอดรนทนไม่ไหว แฉพฤติกรรมที่แท้จริงของเพื่อนไปในที่สุด “ถ้าให้ผมจินตนาการภาพไอ้พาร์คอบอุ่น ใจดี แถมพวกเพื่อนๆ ด้วย เอ้า! พวกมันคงสยองกันทั้งฝูง ผมว่า วาเจอไอ้พาร์คเวอร์ชันตอแหลแล้วละครับ ที่มันเย็นชา นิสัยไม่ดีนี่ต่างหากคือตัวจริง ฉะนั้นวาท่องไว้เลยครับว่า อบอุ่น ใจดีน่ะของปลอม เย็นชาแถมชั่วนี่สิของจริง!”
แต่แทนที่จะคล้อยตาม ได้ยินมาถึงตรงนี้วรีวาฏิกาถึงกับมองไมเคิลด้วยแววตาเห็นใจ ก่อนจะตบไหล่เขาพร้อมบอก
“นี่ไมค์ก็พวกเดียวกับวานี่คะ ถูกคุณภควัตน์เกลียดเหมือนกัน ผิดก็แต่ว่า วารู้ว่าโดนเกลียด แต่ไมค์ดูเหมือนไม่รู้ตัวเอาซะเลย”
วูบ ไมเคิลใจหายวูบ เริ่มจะรู้สึกคล้อยตาม เจ้าของทฤษฎีเลยยิ่งช่วยตอกย้ำ
“คิดดูดีๆ สิคะ จะมีใครทั้งชั่วทั้งเย็นชากับคนที่ไม่ได้เกลียดบ้าง แต่ไม่เป็นไรนะคะ โดนเกลียดก็โดนไปสิ เราหน้าด้านซะอย่าง คุณภควัตน์อยากจะเย็นชา แถมดุยังไงก็เรื่องของเขา ไมค์ทนมาได้ตั้งนาน ถ้าอยากเป็นเพื่อนกับเขาก็ต้องทนต่อไปนะคะ”
ฉึก! โอเค ตอนนี้ไมเคิลเริ่มจะรู้สึกเจ็บจริงๆ ละ
เขาคงสลัดความคิดที่หญิงสาวตรงหน้าพยายามยัดเยียดให้ได้อยู่หรอก ถ้าไอ้พาร์คไม่โผล่ออกมาจากห้องทำงานได้จังหวะพอดี วรีวาฏิการีบปรี่ไปบอกคนเป็นนายว่า
“คุณภควัตน์คะ ไมค์มาชวนไปกินข้าวกลางวันค่ะ จะให้แคนเซิลข้าวที่สั่งมาไหมคะ หรือจะให้สั่งเพิ่มเผื่อไมค์”
ไอ้เพื่อนสารเลวโบกปัดทันที
“ไม่ต้องแคนเซิล ผมจะกินที่นี่” ก่อนจะหันมามองคนที่อุตส่าห์มาหาถึงที่ทำงานพร้อมบอก “มาทำไม แกไม่มีงานทำก็ใช่ว่าคนอื่นจะไม่มีแบบแก วันนี้ฉันไม่ว่าง ไปชวนคนอื่นเถอะ”
ก่อนจะเดินกลับเข้าห้องไปเลย
ไอ้พาร์ค ไอ้เพื่อนชั่ว นี่มันไม่คิดว่าเขาเป็นเพื่อนจริงๆ เหรอวะ!
พอเห็นหน้าสลดของไมเคิล คนที่พูดให้เขาฉุกคิดอย่างวรีวาฏิกาก็เริ่มรู้สึกผิด เลยเอ่ยปลอบใจเขาด้วยการชวนไปกินข้าวกลางวันด้วยกันแทน ไมเคิลนั้นร่าเริงขึ้นมาทันที ก่อนจะบอกเธอว่า
“ผมขออาหารไทยแบบโลคอล (Local) นะ”
เหอะ! แบบโลคอลก็ให้เขาไปตากแดดหากินเอาเองเถอะ เธอมีเวลาเสียที่ไหน ที่สำคัญร้อนขนาดนี้ เธอต้องการแอร์! วรีวาฏิกาเลยไม่ได้ใส่ใจคำขอนั้น ลากคนจิตตกอย่างไมเคิลไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือในห้างสรรพสินค้าที่อยู่ติดกับออฟฟิศ พร้อมบอกหน้าตาเฉยว่า
“ก๋วยเตี๋ยวเรือนี่แหละค่ะโลคอลมาก เดี๋ยวไมค์ใส่กากหมูเพิ่มนิด ใบโหระพาเพิ่มหน่อย โอ๊ยโลคอลสุดๆ”
ไม่ใช่แค่พูด เธอทำจริง จัดการสั่งก๋วยเตี๋ยวเรือให้เขาโดยไม่ถามความเห็นเจ้าตัวแม้แต่น้อย แต่ระหว่างรอกิน อยู่ดีๆ มือถือวรีวาฏิกาก็สั่น หญิงสาวหยิบมือถือขึ้นมารับสายทันที
“ผมบอกให้คุณไปกินข้าวได้เหรอวา กลับมาได้แล้ว ผมมีงานให้ทำ!”
อะไรกันอีกล่ะเนี่ย! เขาจะรอสักนิดไม่ได้หรือไง เธอจะกินก๋วยเตี๋ยวเรือ! ไม่ใช่แค่คิด วรีวาฏิกาบอกให้เขารอจริงๆ เสียด้วย แต่ปลายสายกลับบอกว่า
“สั่งขึ้นมากินบนนี้ งานนี้ผมต้องใช้ก่อนบ่ายครึ่ง ถ้าทำไม่ทันผมจะตัดเงินเดือน!”
พอเอาเงินมาขู่ปุ๊บ วรีวาฏิกาก็วิ่งไปบอกให้พนักงานที่ร้านเปลี่ยนเป็นใส่ถุงกลับบ้านให้เธอทันที ก่อนจะหันมามองไมเคิลเจื่อนๆ แล้วบอก
“วาขอโทษนะคะ แต่พอดีมีงานด่วน ขืนไม่กลับไป คุณภควัตน์เอาวาตายแน่เลย ไมค์กินคนเดียวได้ไหมคะ”
ต่อให้ตอบว่าไม่ได้ เธอจะให้บอดี้การ์ดนั่งกินเป็นเพื่อนเขาหรือไง!
ไมเคิลคิดด้วยความสงสารตัวเอง เพราะวรีวาฏิกามีบอดี้การ์ดอยู่คนตามมาด้วยตลอด เขาจึงหันไปบอกหญิงสาวว่าไม่เป็นไร แต่นั่นยิ่งทำให้คนที่เป็นฝ่ายชวนเขาออกมากินข้าวด้วยแท้ๆ รู้สึกผิดเป็นอย่างมาก จึงรีบบอกอีกว่า
“งั้นวาขอแก้ตัว เสาร์นี้ไปกินข้าวบ้านวาไหมคะ คุณแม่วาทำอาหารอร่อยมาก ตำรับชาววังด้วย โลคอลมาก โลคอลแบบที่ไมค์ต้องการเลยค่ะ เจอกันหกโมงเย็นวันเสาร์นะคะ”
หญิงสาวไม่ยอมให้ไมเคิลปฏิเสธ หยิบกระดาษมาเขียนชื่อร้านดอกไม้ของมารดาส่งให้เขา
“เปิดหาในกูเกิลแมปนะคะ ไปง่ายมาก แล้ววันเสาร์เจอกันค่ะ”
วรีวาฏิกาโบกมือลา แล้ววิ่งกลับออฟฟิศไปโดยมีบอดี้การ์ดหนุ่มซึ่งก็คือสันต์รีบเดินตามแทบไม่ทัน
[1] American Born Chinese หมายถึง ชาวอเมริกันเชื้อสายจีน หรือคนเชื้อสายจีนที่เกิดและเติบโตที่อเมริกา และถือสัญชาติอเมริกัน
ไมเคิลส่งเสียงทักทายตั้งแต่ยังเดินมาไม่ถึงโต๊ะ หนุ่ม American Born Chinese [1] ผู้นี้ตาตี่ หน้าตาหมดจด ไม่ได้หล่ออะไร แต่พอยิ้มแล้วกลับดูมีเสน่ห์ขึ้นมาหลายสิบเท่า วรีวาฏิกาเห็นว่าใกล้พักเที่ยงและเธอก็เคลียร์งานตอนเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้วด้วย เลยนั่งคุยเป็นเพื่อนหนุ่มตี๋แทนเจ้านายไปก่อน โดยส่วนใหญ่พูดคุยกันถึงเรื่องเก่าๆ สมัยที่เจอกันที่ลอนดอน และด้วยความที่คุยกันถูกคอ วรีวาฏิกาก็อดบ่นออกไปไม่ได้ว่า
“นี่ก็ไม่รู้เพื่อนไมค์เป็นอะไรนะคะ ตอนอยู่ลอนดอนใจดี อบอุ่น น่ารักจะตาย เจอกันที่เมืองไทย ทำยังกับเกลียดวามาตั้งแต่ชาติที่แล้ว เจอกี่ทีไม่โดนด่าก็โดนดุทุกที แล้วยังเย็นชา นิสัยไม่ดี แถมหน้าด้านชอบแย่งของกินคนอื่นอีก!”
พูดมาถึงตรงนี้ไมเคิลถึงกับครั่นเนื้อครั่นตัว
อบอุ่น ใจดี เนี่ยนะ? ตอนอยู่ลอนดอนแม่เด็กสาวตรงหน้าเจอเพื่อนเขาเวอร์ชันไหนกัน ไอ้เพื่อนตอแหล!
ไมเคิลอดรนทนไม่ไหว แฉพฤติกรรมที่แท้จริงของเพื่อนไปในที่สุด “ถ้าให้ผมจินตนาการภาพไอ้พาร์คอบอุ่น ใจดี แถมพวกเพื่อนๆ ด้วย เอ้า! พวกมันคงสยองกันทั้งฝูง ผมว่า วาเจอไอ้พาร์คเวอร์ชันตอแหลแล้วละครับ ที่มันเย็นชา นิสัยไม่ดีนี่ต่างหากคือตัวจริง ฉะนั้นวาท่องไว้เลยครับว่า อบอุ่น ใจดีน่ะของปลอม เย็นชาแถมชั่วนี่สิของจริง!”
แต่แทนที่จะคล้อยตาม ได้ยินมาถึงตรงนี้วรีวาฏิกาถึงกับมองไมเคิลด้วยแววตาเห็นใจ ก่อนจะตบไหล่เขาพร้อมบอก
“นี่ไมค์ก็พวกเดียวกับวานี่คะ ถูกคุณภควัตน์เกลียดเหมือนกัน ผิดก็แต่ว่า วารู้ว่าโดนเกลียด แต่ไมค์ดูเหมือนไม่รู้ตัวเอาซะเลย”
วูบ ไมเคิลใจหายวูบ เริ่มจะรู้สึกคล้อยตาม เจ้าของทฤษฎีเลยยิ่งช่วยตอกย้ำ
“คิดดูดีๆ สิคะ จะมีใครทั้งชั่วทั้งเย็นชากับคนที่ไม่ได้เกลียดบ้าง แต่ไม่เป็นไรนะคะ โดนเกลียดก็โดนไปสิ เราหน้าด้านซะอย่าง คุณภควัตน์อยากจะเย็นชา แถมดุยังไงก็เรื่องของเขา ไมค์ทนมาได้ตั้งนาน ถ้าอยากเป็นเพื่อนกับเขาก็ต้องทนต่อไปนะคะ”
ฉึก! โอเค ตอนนี้ไมเคิลเริ่มจะรู้สึกเจ็บจริงๆ ละ
เขาคงสลัดความคิดที่หญิงสาวตรงหน้าพยายามยัดเยียดให้ได้อยู่หรอก ถ้าไอ้พาร์คไม่โผล่ออกมาจากห้องทำงานได้จังหวะพอดี วรีวาฏิการีบปรี่ไปบอกคนเป็นนายว่า
“คุณภควัตน์คะ ไมค์มาชวนไปกินข้าวกลางวันค่ะ จะให้แคนเซิลข้าวที่สั่งมาไหมคะ หรือจะให้สั่งเพิ่มเผื่อไมค์”
ไอ้เพื่อนสารเลวโบกปัดทันที
“ไม่ต้องแคนเซิล ผมจะกินที่นี่” ก่อนจะหันมามองคนที่อุตส่าห์มาหาถึงที่ทำงานพร้อมบอก “มาทำไม แกไม่มีงานทำก็ใช่ว่าคนอื่นจะไม่มีแบบแก วันนี้ฉันไม่ว่าง ไปชวนคนอื่นเถอะ”
ก่อนจะเดินกลับเข้าห้องไปเลย
ไอ้พาร์ค ไอ้เพื่อนชั่ว นี่มันไม่คิดว่าเขาเป็นเพื่อนจริงๆ เหรอวะ!
พอเห็นหน้าสลดของไมเคิล คนที่พูดให้เขาฉุกคิดอย่างวรีวาฏิกาก็เริ่มรู้สึกผิด เลยเอ่ยปลอบใจเขาด้วยการชวนไปกินข้าวกลางวันด้วยกันแทน ไมเคิลนั้นร่าเริงขึ้นมาทันที ก่อนจะบอกเธอว่า
“ผมขออาหารไทยแบบโลคอล (Local) นะ”
เหอะ! แบบโลคอลก็ให้เขาไปตากแดดหากินเอาเองเถอะ เธอมีเวลาเสียที่ไหน ที่สำคัญร้อนขนาดนี้ เธอต้องการแอร์! วรีวาฏิกาเลยไม่ได้ใส่ใจคำขอนั้น ลากคนจิตตกอย่างไมเคิลไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือในห้างสรรพสินค้าที่อยู่ติดกับออฟฟิศ พร้อมบอกหน้าตาเฉยว่า
“ก๋วยเตี๋ยวเรือนี่แหละค่ะโลคอลมาก เดี๋ยวไมค์ใส่กากหมูเพิ่มนิด ใบโหระพาเพิ่มหน่อย โอ๊ยโลคอลสุดๆ”
ไม่ใช่แค่พูด เธอทำจริง จัดการสั่งก๋วยเตี๋ยวเรือให้เขาโดยไม่ถามความเห็นเจ้าตัวแม้แต่น้อย แต่ระหว่างรอกิน อยู่ดีๆ มือถือวรีวาฏิกาก็สั่น หญิงสาวหยิบมือถือขึ้นมารับสายทันที
“ผมบอกให้คุณไปกินข้าวได้เหรอวา กลับมาได้แล้ว ผมมีงานให้ทำ!”
อะไรกันอีกล่ะเนี่ย! เขาจะรอสักนิดไม่ได้หรือไง เธอจะกินก๋วยเตี๋ยวเรือ! ไม่ใช่แค่คิด วรีวาฏิกาบอกให้เขารอจริงๆ เสียด้วย แต่ปลายสายกลับบอกว่า
“สั่งขึ้นมากินบนนี้ งานนี้ผมต้องใช้ก่อนบ่ายครึ่ง ถ้าทำไม่ทันผมจะตัดเงินเดือน!”
พอเอาเงินมาขู่ปุ๊บ วรีวาฏิกาก็วิ่งไปบอกให้พนักงานที่ร้านเปลี่ยนเป็นใส่ถุงกลับบ้านให้เธอทันที ก่อนจะหันมามองไมเคิลเจื่อนๆ แล้วบอก
“วาขอโทษนะคะ แต่พอดีมีงานด่วน ขืนไม่กลับไป คุณภควัตน์เอาวาตายแน่เลย ไมค์กินคนเดียวได้ไหมคะ”
ต่อให้ตอบว่าไม่ได้ เธอจะให้บอดี้การ์ดนั่งกินเป็นเพื่อนเขาหรือไง!
ไมเคิลคิดด้วยความสงสารตัวเอง เพราะวรีวาฏิกามีบอดี้การ์ดอยู่คนตามมาด้วยตลอด เขาจึงหันไปบอกหญิงสาวว่าไม่เป็นไร แต่นั่นยิ่งทำให้คนที่เป็นฝ่ายชวนเขาออกมากินข้าวด้วยแท้ๆ รู้สึกผิดเป็นอย่างมาก จึงรีบบอกอีกว่า
“งั้นวาขอแก้ตัว เสาร์นี้ไปกินข้าวบ้านวาไหมคะ คุณแม่วาทำอาหารอร่อยมาก ตำรับชาววังด้วย โลคอลมาก โลคอลแบบที่ไมค์ต้องการเลยค่ะ เจอกันหกโมงเย็นวันเสาร์นะคะ”
หญิงสาวไม่ยอมให้ไมเคิลปฏิเสธ หยิบกระดาษมาเขียนชื่อร้านดอกไม้ของมารดาส่งให้เขา
“เปิดหาในกูเกิลแมปนะคะ ไปง่ายมาก แล้ววันเสาร์เจอกันค่ะ”
วรีวาฏิกาโบกมือลา แล้ววิ่งกลับออฟฟิศไปโดยมีบอดี้การ์ดหนุ่มซึ่งก็คือสันต์รีบเดินตามแทบไม่ทัน
[1] American Born Chinese หมายถึง ชาวอเมริกันเชื้อสายจีน หรือคนเชื้อสายจีนที่เกิดและเติบโตที่อเมริกา และถือสัญชาติอเมริกัน
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 ธ.ค. 2563, 21:09:06 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 ธ.ค. 2563, 21:09:06 น.
จำนวนการเข้าชม : 323
| << บทที่ 11 -25% | บทที่ 11 -75% >> |