หมู่บ้านเฮอร์ดิวาน
คุณเชื่อหรือไม่ว่า ในแผนที่ประเทศไทยอาจมีบางส่วนหลบซ่อนอยู่ก็ได้ เหมือนอย่างหมู่บ้านเฮอร์ดิวาน
พ.ศ. 2540 หมู่บ้านแห่งนี้ขึ้นชื่อเป็นหมู่บ้านที่รักษาโรคด้วยยาสมุนไพร ที่มีเฉพาะที่นี่เท่านั้น นอกจากรักษาด้วยพืชสมุนไพรที่ไม่เหมือนใคร ยังมีหมอยาที่พิเศษแตกต่างจากคนทั่วไป เพราะวิธีการรักษาของเขา ผสมพลังบางอย่างจากกายและสายเลือดที่ถูกตกทอดกันมา
แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ทำให้หมู่บ้านถูกลบจากแผนที่และเลือนหายไปจากความทรงจำของผู้คนบริเวณนั้น แล้วทำไมถึงเกิดเหตุเช่นนี้ คงต้องค้นหาคำตอบจากเรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้เลยค่ะ
เนื้อหาทั้งหมดเขียนขึ้นเพื่อประกอบ นิยายเรื่อง อุบัติรักใต้คำสาปร้าย เป็นเรื่องราวของระวงหนุ่มน้อยที่มาจาก หมู่บ้านในความเงียบที่ถูกเปลี่ยนชื่อในภายหลัง ก่อนที่จะมาเจอกับดอกเตอร์เขามีเรื่องราวมาก่อนหน้านั้น
สุดท้ายนี้ เนื้อหาทั้งหมดเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ดังนั้นชื่อตัวละครและสถานที่ทุกอย่างในเรื่อง เป็นเรื่องแต่งขึ้นเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ไม่มีจริงแต่ประการใด
พ.ศ. 2540 หมู่บ้านแห่งนี้ขึ้นชื่อเป็นหมู่บ้านที่รักษาโรคด้วยยาสมุนไพร ที่มีเฉพาะที่นี่เท่านั้น นอกจากรักษาด้วยพืชสมุนไพรที่ไม่เหมือนใคร ยังมีหมอยาที่พิเศษแตกต่างจากคนทั่วไป เพราะวิธีการรักษาของเขา ผสมพลังบางอย่างจากกายและสายเลือดที่ถูกตกทอดกันมา
แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ทำให้หมู่บ้านถูกลบจากแผนที่และเลือนหายไปจากความทรงจำของผู้คนบริเวณนั้น แล้วทำไมถึงเกิดเหตุเช่นนี้ คงต้องค้นหาคำตอบจากเรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้เลยค่ะ
เนื้อหาทั้งหมดเขียนขึ้นเพื่อประกอบ นิยายเรื่อง อุบัติรักใต้คำสาปร้าย เป็นเรื่องราวของระวงหนุ่มน้อยที่มาจาก หมู่บ้านในความเงียบที่ถูกเปลี่ยนชื่อในภายหลัง ก่อนที่จะมาเจอกับดอกเตอร์เขามีเรื่องราวมาก่อนหน้านั้น
สุดท้ายนี้ เนื้อหาทั้งหมดเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ดังนั้นชื่อตัวละครและสถานที่ทุกอย่างในเรื่อง เป็นเรื่องแต่งขึ้นเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ไม่มีจริงแต่ประการใด
Tags: นิยายรัก หมู่บ้าน แฟนตาซี นิยายวาย
ตอน: น้องชาย
"พี่กาจิง" เสียงเรียกของน้องชายร้องเรียกกาจิงที่กำลังเดินออกมาจากกระท่อม
"บายู!" กาจิงรีบเดินเข้าไปหาน้องชายด้วยความตื่นเต้น เขาไม่ได้พบน้องชายมาเกือบปีแล้ว
"นายหายไปไหนมา ทำไมไม่ส่งข่าวมาหาพี่บ้าง รู้ไหมว่าเป็นห่วงมากขนาดไหน"
หลังจากที่บายูขอออกจากหมู่บ้านเพื่อเข้าป่าไปตามหาสมุนไพรชนิดพิเศษเพิ่มเติม จากวันนั้นเกือบปีบายูไม่ส่งข่าวมาหาอีกเลย ทุกคนในหมู่บ้านคิดว่าบายูถูกเสือฆ่าตายไปแล้ว คงมีแต่แม่เฒ่าที่รู้และคาดเดาสิ่งต่างๆ ได้อย่างตาเห็นยังยืนยันว่าดวงวิญญาณของบายูยังไม่ได้ออกไปไหน
"กลับมาแล้วสินะพ่อตัวดี" เสียงแม่เฒ่าดุมาแต่ไกลและกำลังเดินเข้ามาใกล้คนทั้งสอง
"ครับแม่เฒ่า" บายูก้มหน้าสำนึกผิดที่ตนหายไปนาน
แม่เฒ่าทำจมูกฟุดฟิดอย่างกับได้กลิ่นที่ไม่น่าพอใจ แต่สายตาที่แม่เฒ่ามองนั้นทำให้กาจิงแปลกใจเพราะถ้าไม่ใช่เรื่องไม่ดีแม่เฒ่าจะไม่มองด้วยสายตาแบบนี้แน่นอน แสดงว่าบายูต้องไปทำสิ่งใดที่ผิดต่อกฎของหมู่บ้านเป็นแน่
"กลิ่นมนตร์ดำ"
"เป็นไปไม่ได้ ใช่ไหมบายู" กาจิงรีบแก้แทนน้องชาย อย่างน้องชายของเขาไม่มีทางจะหลงเสน่ห์แม่มดที่ได้ขึ้นชื่อว่าเล่นมนตร์ดำทำร้ายผู้คนแน่ และเขามั่นใจว่าน้องชายของเขารู้แก่ใจดีว่าบรรพบุรุษของพวกเรารวมถึงพ่อกับแม่ที่ให้กำเนิดพวกเรามานั้นตายเพราะสาเหตุอะไร ถ้าไม่ใช่โดนมนตร์ดำของพ่อมดแม่มดเข้าไป
"บายู บอกพี่สิว่าไม่ใช่" กาจิงเขย่าตัวบายูเพื่อเค้นหาคำตอบจากน้องชาย
"เป็นไปแล้วครับ...แต่สะเลไม่ใช่แม่มดชั่วร้ายแบบนั้นนะครับ สะเลเธอใจดีและมีน้ำใจคอยช่วยเหลือคนอื่น ถึงจะใช้มนตร์ดำไปบ้างแต่ทั้งหมดเพื่อช่วยคนให้ปลอดภัยนะครับ" บายูเถียง เขามั่นใจว่าคนที่เขารักไม่ใช่อย่างที่แม่เฒ่าและพี่ชายคิด
"เอาเถอะ...แล้วที่เอ็งกลับมาพร้อมกับกลิ่นเหล่านี้ เอ็งจะบอกอะไรพวกข้า ไหนว่ามาสิ" แม่เฒ่ายกมือแล้วไปนั่ง ที่เดินออกมาจากกระท่อมเพราะมีบางอย่างผิดปกติกับบายูเท่านั้นจึงอยากออกมาดูให้แน่ใจว่าชายหนุ่มที่เห็นมาตั้งแต่เด็กไม่ได้เปลี่ยนไป
"ผมแต่งงานแล้วครับ และเมียผมก็ท้องได้ 5 เดือนแล้ว" ที่กลับมาครั้งนี้ก็เพราะจะมาแจ้งข่าวว่าอีกไม่นานลูกของเขาก็จะลืมตามาดูโลก
"นี่เอ็งไม่คิดจะพาเมียมากราบมาไหว้ข้าเลยหรือไง" แม่เฒ่าเอ็ด
"ทำไมไม่พามาด้วย พี่จะได้ทำความรู้จัก" กาจิงคิดตามการสนทนาของแม่เฒ่ากับบายู ถ้าได้รู้จักกันอาจจะรวมเป็นครอบครัวเดียวกันก็ได้ ความบาดหมางที่บรรพบุรุษเคยมีอาจจะจางหายไปเพราะความรัก แต่ถ้าน้องชายของเขาถูกหลอกให้หลงรักจะได้หาวิธีแก้ไขอย่างน้อยควรอยู่ในสายตาของเขา
"ผมก็อยากพามาครับแต่ว่าไม่อยากให้สะเลเดินทาง ไม่เป็นผลดีต่อเด็ก ผมเลยให้พักอยู่ที่กระท่อม" ใจจริงไม่กล้าพามาเพราะกลัวคนในหมู่บ้านไม่ยอมรับ
"ข้าก็ไม่ได้คิดกีดกันเรื่องความรัก ถ้าเมียเอ็งไม่ได้เป็นแม่มดชั่วร้าย หมู่บ้านเราก็ไม่เป็นอันตราย" แม่เฒ่าเข้าใจความรู้สึกดี เรื่องความรักไม่อาจห้ามกันได้ ถ้ายิ่งกีดกันยิ่งแย่กว่าเดิม
"บายู!" กาจิงรีบเดินเข้าไปหาน้องชายด้วยความตื่นเต้น เขาไม่ได้พบน้องชายมาเกือบปีแล้ว
"นายหายไปไหนมา ทำไมไม่ส่งข่าวมาหาพี่บ้าง รู้ไหมว่าเป็นห่วงมากขนาดไหน"
หลังจากที่บายูขอออกจากหมู่บ้านเพื่อเข้าป่าไปตามหาสมุนไพรชนิดพิเศษเพิ่มเติม จากวันนั้นเกือบปีบายูไม่ส่งข่าวมาหาอีกเลย ทุกคนในหมู่บ้านคิดว่าบายูถูกเสือฆ่าตายไปแล้ว คงมีแต่แม่เฒ่าที่รู้และคาดเดาสิ่งต่างๆ ได้อย่างตาเห็นยังยืนยันว่าดวงวิญญาณของบายูยังไม่ได้ออกไปไหน
"กลับมาแล้วสินะพ่อตัวดี" เสียงแม่เฒ่าดุมาแต่ไกลและกำลังเดินเข้ามาใกล้คนทั้งสอง
"ครับแม่เฒ่า" บายูก้มหน้าสำนึกผิดที่ตนหายไปนาน
แม่เฒ่าทำจมูกฟุดฟิดอย่างกับได้กลิ่นที่ไม่น่าพอใจ แต่สายตาที่แม่เฒ่ามองนั้นทำให้กาจิงแปลกใจเพราะถ้าไม่ใช่เรื่องไม่ดีแม่เฒ่าจะไม่มองด้วยสายตาแบบนี้แน่นอน แสดงว่าบายูต้องไปทำสิ่งใดที่ผิดต่อกฎของหมู่บ้านเป็นแน่
"กลิ่นมนตร์ดำ"
"เป็นไปไม่ได้ ใช่ไหมบายู" กาจิงรีบแก้แทนน้องชาย อย่างน้องชายของเขาไม่มีทางจะหลงเสน่ห์แม่มดที่ได้ขึ้นชื่อว่าเล่นมนตร์ดำทำร้ายผู้คนแน่ และเขามั่นใจว่าน้องชายของเขารู้แก่ใจดีว่าบรรพบุรุษของพวกเรารวมถึงพ่อกับแม่ที่ให้กำเนิดพวกเรามานั้นตายเพราะสาเหตุอะไร ถ้าไม่ใช่โดนมนตร์ดำของพ่อมดแม่มดเข้าไป
"บายู บอกพี่สิว่าไม่ใช่" กาจิงเขย่าตัวบายูเพื่อเค้นหาคำตอบจากน้องชาย
"เป็นไปแล้วครับ...แต่สะเลไม่ใช่แม่มดชั่วร้ายแบบนั้นนะครับ สะเลเธอใจดีและมีน้ำใจคอยช่วยเหลือคนอื่น ถึงจะใช้มนตร์ดำไปบ้างแต่ทั้งหมดเพื่อช่วยคนให้ปลอดภัยนะครับ" บายูเถียง เขามั่นใจว่าคนที่เขารักไม่ใช่อย่างที่แม่เฒ่าและพี่ชายคิด
"เอาเถอะ...แล้วที่เอ็งกลับมาพร้อมกับกลิ่นเหล่านี้ เอ็งจะบอกอะไรพวกข้า ไหนว่ามาสิ" แม่เฒ่ายกมือแล้วไปนั่ง ที่เดินออกมาจากกระท่อมเพราะมีบางอย่างผิดปกติกับบายูเท่านั้นจึงอยากออกมาดูให้แน่ใจว่าชายหนุ่มที่เห็นมาตั้งแต่เด็กไม่ได้เปลี่ยนไป
"ผมแต่งงานแล้วครับ และเมียผมก็ท้องได้ 5 เดือนแล้ว" ที่กลับมาครั้งนี้ก็เพราะจะมาแจ้งข่าวว่าอีกไม่นานลูกของเขาก็จะลืมตามาดูโลก
"นี่เอ็งไม่คิดจะพาเมียมากราบมาไหว้ข้าเลยหรือไง" แม่เฒ่าเอ็ด
"ทำไมไม่พามาด้วย พี่จะได้ทำความรู้จัก" กาจิงคิดตามการสนทนาของแม่เฒ่ากับบายู ถ้าได้รู้จักกันอาจจะรวมเป็นครอบครัวเดียวกันก็ได้ ความบาดหมางที่บรรพบุรุษเคยมีอาจจะจางหายไปเพราะความรัก แต่ถ้าน้องชายของเขาถูกหลอกให้หลงรักจะได้หาวิธีแก้ไขอย่างน้อยควรอยู่ในสายตาของเขา
"ผมก็อยากพามาครับแต่ว่าไม่อยากให้สะเลเดินทาง ไม่เป็นผลดีต่อเด็ก ผมเลยให้พักอยู่ที่กระท่อม" ใจจริงไม่กล้าพามาเพราะกลัวคนในหมู่บ้านไม่ยอมรับ
"ข้าก็ไม่ได้คิดกีดกันเรื่องความรัก ถ้าเมียเอ็งไม่ได้เป็นแม่มดชั่วร้าย หมู่บ้านเราก็ไม่เป็นอันตราย" แม่เฒ่าเข้าใจความรู้สึกดี เรื่องความรักไม่อาจห้ามกันได้ ถ้ายิ่งกีดกันยิ่งแย่กว่าเดิม
HM06 เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 ม.ค. 2564, 21:01:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ม.ค. 2564, 21:01:17 น.
จำนวนการเข้าชม : 335
| << หมู่บ้านเฮอร์ดิวาน | สะเล >> |