ทัณฑ์ทวงรัก: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เรื่องย่อ
'ศมา' เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนา เขาเป็นวิศวกรหนุ่มที่ทั้งเก่ง ฉลาด จริงใจ และจริงจังไปเสียทุกเรื่อง แต่ว่าชีวิตกลับเล่นตลกกับผู้ชายสายบุญอย่างเขาที่ไม่ว่าจะรักจะชอบใคร ศมาก็เป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้น แถมสวรรค์ยังใจร้ายส่งผู้หญิงที่เป็นทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ มาเป็นลูกหนี้เขา!
'ตวงทอง' หล่อนสวย หรู เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา และฐานะหน้าที่การงาน หญิงสาวใช้ชีวิตแบบวัตถุนิยมสุดเหวี่ยง จนวันหนึ่งชีวิตได้ให้บทเรียนกับหล่อน จากคุณหนูไฮโซ ตวงทองกลายเป็นลูกหนี้ที่ต้องหนีหนี้ หาเงินมาใช้หนี้ไปวันๆ สุดท้ายเมื่อเริ่มจนตรอกหล่อนกัดฟันสู้ หันหน้ามาขอเกาะเจ้าหนี้กินเสียดื้อๆ
“ด้านได้ อายอด และฉันจะไม่ยอมอดตาย แค่งานกรรมกรก่อสร้างทำไมฉันจะทำไม่ได้!”
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง ดุจจันทร์ดั้นเมฆ พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า พ่อแง่แม่งอน อบอุ่น ละมุนในหัวใจแน่นอน ใครที่เคยฟิน ตรีเมฆ และจันทน์กะพ้อ ใน "ดุจจันทร์ดั้นเมฆ" มาแล้ว ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้าน booksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช ร้านBestbookSmile และร้าน Julee July
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ผ่าน www.plaipakkabooks.com หรือ inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 476 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 355฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
'ศมา' เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนา เขาเป็นวิศวกรหนุ่มที่ทั้งเก่ง ฉลาด จริงใจ และจริงจังไปเสียทุกเรื่อง แต่ว่าชีวิตกลับเล่นตลกกับผู้ชายสายบุญอย่างเขาที่ไม่ว่าจะรักจะชอบใคร ศมาก็เป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้น แถมสวรรค์ยังใจร้ายส่งผู้หญิงที่เป็นทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ มาเป็นลูกหนี้เขา!
'ตวงทอง' หล่อนสวย หรู เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา และฐานะหน้าที่การงาน หญิงสาวใช้ชีวิตแบบวัตถุนิยมสุดเหวี่ยง จนวันหนึ่งชีวิตได้ให้บทเรียนกับหล่อน จากคุณหนูไฮโซ ตวงทองกลายเป็นลูกหนี้ที่ต้องหนีหนี้ หาเงินมาใช้หนี้ไปวันๆ สุดท้ายเมื่อเริ่มจนตรอกหล่อนกัดฟันสู้ หันหน้ามาขอเกาะเจ้าหนี้กินเสียดื้อๆ
“ด้านได้ อายอด และฉันจะไม่ยอมอดตาย แค่งานกรรมกรก่อสร้างทำไมฉันจะทำไม่ได้!”
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง ดุจจันทร์ดั้นเมฆ พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า พ่อแง่แม่งอน อบอุ่น ละมุนในหัวใจแน่นอน ใครที่เคยฟิน ตรีเมฆ และจันทน์กะพ้อ ใน "ดุจจันทร์ดั้นเมฆ" มาแล้ว ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้าน booksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช ร้านBestbookSmile และร้าน Julee July
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ผ่าน www.plaipakkabooks.com หรือ inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 476 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 355฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทที่ 7 -30%
ในเวลาเดียวกันที่ทาวน์เฮาส์อันเป็นบ้านพักของครอบครัวนายช่างใหญ่ศมา ชายหนุ่มเลี้ยวรถเข้ามาจอดหลังจากได้รับโทรศัพท์สายร้อนจากมารดาเมื่อบ่ายแก่ๆ ตอนที่กำลังขับรถมุ่งหน้ากลับบ้าน เดิมเขาตั้งใจว่าจะกลับไปสะสางงานเอกสารที่คั่งค้างไว้ที่บ้านเสียหน่อย แต่เป็นอันต้องพักไว้ก่อนและรีบบึ่งรถมาที่นี่
ทันทีที่ศมาลงจากรถและย่างเท้าหลบอะไหล่รถมอเตอร์ไซค์ที่วางไว้ระเกะระกะเข้าไปในบ้าน มารดาก็พุ่งเข้ามาหาพร้อมวาจาเผ็ดร้อน
“ไม่มาดูดำดูดีกันบ้างเลย นี่แม่นี่น้องนะ จะตัดหางปล่อยวัดกันเลยหรือไง”
“มีอะไรหรือครับแม่” ศมาไม่มองมารดาตรงๆ คุณนายสมสว่างวัยก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว แต่นางยังแต่งตัวจัดจ้านรักสวยรักงามราวกับสาวๆ บ่อยครั้งที่ศมามองว่าการแต่งตัวของมารดาไม่เหมาะสม แต่เขาก็พูดอะไรไม่ได้
“เจ้าศรน่ะสิ มันบอกว่าเห็นน้องสาวตัวดีของแกไปซ้อนมอเตอร์ไซค์ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ แม่จับตัวมาถามก็เอาแต่ร้องไห้ หาว่าแม่ไม่ฟังบ้างละ ว่าพี่ใส่ไฟบ้างละ มีลูกสาวเหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้านจริงๆ”
เสียงของมารดาดังจนเพื่อนบ้านร้องด่าออกมาคำหนึ่ง ศมารีบเดินนำเข้าไปในบ้าน ก่อนที่จะมีปัญหาอื่นกับเพื่อนบ้าน หูยังแว่วเสียงลุงที่เป็นอาจารย์ข้างบ้านว่า “ลูกชายคนโตก็ดี หน้าที่การงานไม่เลว กิริยามารยาทเรียบร้อย ทำไมนังแม่มันปากตลาดนักวะ”
ศมาเร่งฝีเท้าให้ไวขึ้น โชคยังดีที่มารดามัวแต่บ่นจนไม่ได้ยินคำพูดประโยคนั้นของเพื่อนบ้าน
“นั่นไงมาแล้วพระเอกขี่ม้าขาวของแก”
“พี่ศมา พี่ต้องเชื่อศินะ น้องไม่ได้เป็นแฟนกับพี่คนนั้นจริงๆ เขาเป็นพี่ชายของเพื่อน แค่พาน้องออกไปซื้อของมาทำงานกลุ่มเท่านั้นเอง”
ใบหน้าสดใสของน้องสาวเปื้อนคราบน้ำตา ศมาเบือนหน้าหนี หันไปมองน้องชายที่กำลังเล่นเกมและกินข้าวไปพร้อมๆ กัน
“เชื่อก็โง่ละ ไอ้นั่นมันเสือผู้หญิงของจริง คนในวงการเขารู้กัน ไปกับมันมากๆ เดี๋ยวก็ถูกเจาะไข่แดงพอดี” พี่ชายคนรองยิ้มเยาะ
ศมาอดไม่ได้ต้องมองห่วงถ่างใบหูขนาดเท่าเหรียญสิบของน้องชายอยู่เรื่อยแล้วก็เม้มปากแน่น...เขาไม่นิยมเอาเสียเลย เด็กวัยรุ่นที่แต่งกายจิ๊กโก๋แถมยังไม่เอางานเอาการแบบนี้ ศรศิลป์เรียนจบ ปวช. มาก็ตั้งนานแล้วแต่ยังไม่หยิบจับอะไรเป็นเรื่องเป็นราวเสียที ทั้งๆ ที่ตอนที่มารดามาขอเงินทีละมากๆ ให้น้องชายเรียนนั้น น้องชายสัญญาว่าเรียนจบมาจะตั้งใจหางานหาการทำ หรือไม่ก็ไปช่วยที่บริษัทของเขา
“ไปกับมันแบบนั้น โดนไปหรือยังก็ไม่รู้”
“ไอ้...ไอ้ศรศิลป์ ไอ้พี่เลว ไอ้ปากสกปรก ไอ้...”
“หยุดนะ ร้องกรี๊ดๆ ด่าพี่เป็นบ้าไปได้ นั่งลงเดี๋ยวนี้” มารดาเดินมากดไหล่บาง ปลายเล็บคมจิกลงมาจนสาวน้อยหน้าเหยเก ทรุดลงนั่งน้ำตาคลอ
“อายุเท่านี้วิ่งรี่ไปกับผู้ชายได้ หน้าไม่อาย พี่เขาเอามาบอกแม่แล้วยังมีหน้ามาว่าเขาอีก”
“แม่ก็ฟังแต่พี่ศร แม่ลำเอียง ฮือๆ”
“เอ๊ะ! นังลูกนี่ กล้าด่าแม่เรอะ เดี๋ยวฟาดให้ตายคามือเสียเลยดีไหมก่อนที่มันจะทำงามหน้าน่ะ ฮึ”
“แม่! พอเถอะครับ”
ศมาเสียงกร้าว ยั้งมือมารดาที่เงื้อขึ้นด้วยอารมณ์ร้อนไว้ได้ทัน
“พี่ศมา ฮึกๆ”
“ว่าไง จะไปอยู่กับพี่ได้หรือยัง” ศมานั่งลงข้างๆ เอ่ยถามเสียงนุ่ม เขาไม่รู้หรอกว่าความจริงเป็นอย่างไร แต่เขารู้นิสัยของน้องทั้งสองดี ศรศิลป์สักวันอาจจะพูดจาใส่ร้ายเสียจนศศิเสียคนไปจริงๆ เพราะน้อยใจมารดา ศศิเองเมื่อไม่มีใครให้พึ่งพา สักวันก็อาจเกเรไปจริงๆ ก็ได้...สู้เขาพาน้องไปจากสิ่งแวดล้อมเอียงๆ นี่ก่อนที่จะสายเกินไปดีกว่า
“เอามันไปแล้วใครจะช่วยงานบ้านแม่ หา”
“แลกกันครับ ผมจะหาแม่บ้านให้แม่ ส่วนศศิไปอยู่กับพี่ ต้องช่วยทำงานบ้าน ได้ไหม”
“ได้จ้ะ อะไรก็ได้ หนูไม่อยากอยู่นี่แล้ว”
“เออ ดี จะพากันไปไหนก็ไปเลยไป ไปอยู่กับพี่คนนี้ก็คงดีกว่าอยู่กับแม่กระมัง ไปเลย ฉันจะดูซิว่าแกจะเลี้ยงมันได้ดีกว่าฉันไหม นี่ขนาดนี้ยังไม่มีเวลามาหาแม่กับน้องเลย แกไม่ต้องไปแกร่วอยู่บ้านนั่นคนเดียวจนเหงาตายเรอะนังศศิ”
“ไม่เป็นไร ยังไงก็ยังดีกว่าอยู่ให้คนแถวนี้ใส่ร้ายจนประสาทกินตาย ศศิจะเป็นเด็กดี ไม่ทำให้พี่ศมาเดือดร้อน”
“ไอ้ศิ! แกว่าฉันเรอะ”
“พอได้แล้วศร ศศิไปเก็บของไป พี่จะรอ”
ถึงคุณนายสมสว่างจะรู้สึกขัดใจเพียงใดก็ไม่อาจจะขัดลูกชายคนโตได้ เขาช่างเหมือนสามีนางที่ตายไปแล้วนัก ไม่มีอะไรเลยที่นางทำแล้วเขาเห็นดีเห็นงามด้วย แม้ไม่ด่าว่ารุนแรง แต่อาการเงียบๆ มองมาอย่างเฉยชานั่นก็น่าเดือดดาลพอกัน
สมสว่างในอดีตเป็นสาวสวยที่มีหนุ่มมารุมรักมากมาย หล่อนไม่ได้สนใจนายช่างโยธากระจอกๆ ที่อายุห่างจากหล่อนเป็นสิบปีอย่างบิดาของศมาหรอก แต่เพราะความเขลาและความเมาในคืนหนึ่ง หล่อนกับเขาเผลอไผลได้เสียกันจนเลยเถิดมีลูกชายคนแรกขึ้นมาจนต้องแต่งงานกัน เขาตั้งชื่อลูกชายว่าศมา เป็นการขอขมาต่อบิดามารดาของหล่อน และเป็นการเตือนใจทั้งตัวเขาเองและหล่อนด้วยว่าอย่าใช้ชีวิตอย่างประมาทอีกต่อไป
สมสว่างไม่ชอบชีวิตข้าราชการอันน่าเบื่อ แถมสามีหล่อนยังชอบทำไร่ทำนาเวลาว่างงาน หล่อนเองก็พลอยลำบากไปด้วย อยู่กับเขาสมสว่างทุกข์ทรมานนัก หล่อนไม่ได้รักผู้ชายคนนี้ถึงขนาดที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยตลอดชีวิตได้ ใจสาวยังอยากเที่ยวสนุกสนานนอกบ้าน ช่วงนั้นศรศิลป์จึงเกิดมาพร้อมความกังขาของคนที่รู้จักกัน แม้สามีจะไม่เคยปริปากถาม แต่หล่อนเชื่อว่าเขาเองก็ระแวงไม่น้อย เขาไม่ค่อยจะสนิทชิดเชื้อกับลูกชายคนรองอย่างที่คอยเฝ้าฟูมฟักลูกชายคนโตเท่าใดนัก แล้วยังตามหล่อนแจจนกระดิกตัวไม่ได้จนมีศศิลูกสาวคนเล็ก สามีจึงบังคับให้หล่อนไปทำหมันเสีย สมสว่างเกลียดเขาจนกระทั่งวันตายก็ไม่ให้อภัย!
ทันทีที่ศมาลงจากรถและย่างเท้าหลบอะไหล่รถมอเตอร์ไซค์ที่วางไว้ระเกะระกะเข้าไปในบ้าน มารดาก็พุ่งเข้ามาหาพร้อมวาจาเผ็ดร้อน
“ไม่มาดูดำดูดีกันบ้างเลย นี่แม่นี่น้องนะ จะตัดหางปล่อยวัดกันเลยหรือไง”
“มีอะไรหรือครับแม่” ศมาไม่มองมารดาตรงๆ คุณนายสมสว่างวัยก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว แต่นางยังแต่งตัวจัดจ้านรักสวยรักงามราวกับสาวๆ บ่อยครั้งที่ศมามองว่าการแต่งตัวของมารดาไม่เหมาะสม แต่เขาก็พูดอะไรไม่ได้
“เจ้าศรน่ะสิ มันบอกว่าเห็นน้องสาวตัวดีของแกไปซ้อนมอเตอร์ไซค์ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ แม่จับตัวมาถามก็เอาแต่ร้องไห้ หาว่าแม่ไม่ฟังบ้างละ ว่าพี่ใส่ไฟบ้างละ มีลูกสาวเหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้านจริงๆ”
เสียงของมารดาดังจนเพื่อนบ้านร้องด่าออกมาคำหนึ่ง ศมารีบเดินนำเข้าไปในบ้าน ก่อนที่จะมีปัญหาอื่นกับเพื่อนบ้าน หูยังแว่วเสียงลุงที่เป็นอาจารย์ข้างบ้านว่า “ลูกชายคนโตก็ดี หน้าที่การงานไม่เลว กิริยามารยาทเรียบร้อย ทำไมนังแม่มันปากตลาดนักวะ”
ศมาเร่งฝีเท้าให้ไวขึ้น โชคยังดีที่มารดามัวแต่บ่นจนไม่ได้ยินคำพูดประโยคนั้นของเพื่อนบ้าน
“นั่นไงมาแล้วพระเอกขี่ม้าขาวของแก”
“พี่ศมา พี่ต้องเชื่อศินะ น้องไม่ได้เป็นแฟนกับพี่คนนั้นจริงๆ เขาเป็นพี่ชายของเพื่อน แค่พาน้องออกไปซื้อของมาทำงานกลุ่มเท่านั้นเอง”
ใบหน้าสดใสของน้องสาวเปื้อนคราบน้ำตา ศมาเบือนหน้าหนี หันไปมองน้องชายที่กำลังเล่นเกมและกินข้าวไปพร้อมๆ กัน
“เชื่อก็โง่ละ ไอ้นั่นมันเสือผู้หญิงของจริง คนในวงการเขารู้กัน ไปกับมันมากๆ เดี๋ยวก็ถูกเจาะไข่แดงพอดี” พี่ชายคนรองยิ้มเยาะ
ศมาอดไม่ได้ต้องมองห่วงถ่างใบหูขนาดเท่าเหรียญสิบของน้องชายอยู่เรื่อยแล้วก็เม้มปากแน่น...เขาไม่นิยมเอาเสียเลย เด็กวัยรุ่นที่แต่งกายจิ๊กโก๋แถมยังไม่เอางานเอาการแบบนี้ ศรศิลป์เรียนจบ ปวช. มาก็ตั้งนานแล้วแต่ยังไม่หยิบจับอะไรเป็นเรื่องเป็นราวเสียที ทั้งๆ ที่ตอนที่มารดามาขอเงินทีละมากๆ ให้น้องชายเรียนนั้น น้องชายสัญญาว่าเรียนจบมาจะตั้งใจหางานหาการทำ หรือไม่ก็ไปช่วยที่บริษัทของเขา
“ไปกับมันแบบนั้น โดนไปหรือยังก็ไม่รู้”
“ไอ้...ไอ้ศรศิลป์ ไอ้พี่เลว ไอ้ปากสกปรก ไอ้...”
“หยุดนะ ร้องกรี๊ดๆ ด่าพี่เป็นบ้าไปได้ นั่งลงเดี๋ยวนี้” มารดาเดินมากดไหล่บาง ปลายเล็บคมจิกลงมาจนสาวน้อยหน้าเหยเก ทรุดลงนั่งน้ำตาคลอ
“อายุเท่านี้วิ่งรี่ไปกับผู้ชายได้ หน้าไม่อาย พี่เขาเอามาบอกแม่แล้วยังมีหน้ามาว่าเขาอีก”
“แม่ก็ฟังแต่พี่ศร แม่ลำเอียง ฮือๆ”
“เอ๊ะ! นังลูกนี่ กล้าด่าแม่เรอะ เดี๋ยวฟาดให้ตายคามือเสียเลยดีไหมก่อนที่มันจะทำงามหน้าน่ะ ฮึ”
“แม่! พอเถอะครับ”
ศมาเสียงกร้าว ยั้งมือมารดาที่เงื้อขึ้นด้วยอารมณ์ร้อนไว้ได้ทัน
“พี่ศมา ฮึกๆ”
“ว่าไง จะไปอยู่กับพี่ได้หรือยัง” ศมานั่งลงข้างๆ เอ่ยถามเสียงนุ่ม เขาไม่รู้หรอกว่าความจริงเป็นอย่างไร แต่เขารู้นิสัยของน้องทั้งสองดี ศรศิลป์สักวันอาจจะพูดจาใส่ร้ายเสียจนศศิเสียคนไปจริงๆ เพราะน้อยใจมารดา ศศิเองเมื่อไม่มีใครให้พึ่งพา สักวันก็อาจเกเรไปจริงๆ ก็ได้...สู้เขาพาน้องไปจากสิ่งแวดล้อมเอียงๆ นี่ก่อนที่จะสายเกินไปดีกว่า
“เอามันไปแล้วใครจะช่วยงานบ้านแม่ หา”
“แลกกันครับ ผมจะหาแม่บ้านให้แม่ ส่วนศศิไปอยู่กับพี่ ต้องช่วยทำงานบ้าน ได้ไหม”
“ได้จ้ะ อะไรก็ได้ หนูไม่อยากอยู่นี่แล้ว”
“เออ ดี จะพากันไปไหนก็ไปเลยไป ไปอยู่กับพี่คนนี้ก็คงดีกว่าอยู่กับแม่กระมัง ไปเลย ฉันจะดูซิว่าแกจะเลี้ยงมันได้ดีกว่าฉันไหม นี่ขนาดนี้ยังไม่มีเวลามาหาแม่กับน้องเลย แกไม่ต้องไปแกร่วอยู่บ้านนั่นคนเดียวจนเหงาตายเรอะนังศศิ”
“ไม่เป็นไร ยังไงก็ยังดีกว่าอยู่ให้คนแถวนี้ใส่ร้ายจนประสาทกินตาย ศศิจะเป็นเด็กดี ไม่ทำให้พี่ศมาเดือดร้อน”
“ไอ้ศิ! แกว่าฉันเรอะ”
“พอได้แล้วศร ศศิไปเก็บของไป พี่จะรอ”
ถึงคุณนายสมสว่างจะรู้สึกขัดใจเพียงใดก็ไม่อาจจะขัดลูกชายคนโตได้ เขาช่างเหมือนสามีนางที่ตายไปแล้วนัก ไม่มีอะไรเลยที่นางทำแล้วเขาเห็นดีเห็นงามด้วย แม้ไม่ด่าว่ารุนแรง แต่อาการเงียบๆ มองมาอย่างเฉยชานั่นก็น่าเดือดดาลพอกัน
สมสว่างในอดีตเป็นสาวสวยที่มีหนุ่มมารุมรักมากมาย หล่อนไม่ได้สนใจนายช่างโยธากระจอกๆ ที่อายุห่างจากหล่อนเป็นสิบปีอย่างบิดาของศมาหรอก แต่เพราะความเขลาและความเมาในคืนหนึ่ง หล่อนกับเขาเผลอไผลได้เสียกันจนเลยเถิดมีลูกชายคนแรกขึ้นมาจนต้องแต่งงานกัน เขาตั้งชื่อลูกชายว่าศมา เป็นการขอขมาต่อบิดามารดาของหล่อน และเป็นการเตือนใจทั้งตัวเขาเองและหล่อนด้วยว่าอย่าใช้ชีวิตอย่างประมาทอีกต่อไป
สมสว่างไม่ชอบชีวิตข้าราชการอันน่าเบื่อ แถมสามีหล่อนยังชอบทำไร่ทำนาเวลาว่างงาน หล่อนเองก็พลอยลำบากไปด้วย อยู่กับเขาสมสว่างทุกข์ทรมานนัก หล่อนไม่ได้รักผู้ชายคนนี้ถึงขนาดที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยตลอดชีวิตได้ ใจสาวยังอยากเที่ยวสนุกสนานนอกบ้าน ช่วงนั้นศรศิลป์จึงเกิดมาพร้อมความกังขาของคนที่รู้จักกัน แม้สามีจะไม่เคยปริปากถาม แต่หล่อนเชื่อว่าเขาเองก็ระแวงไม่น้อย เขาไม่ค่อยจะสนิทชิดเชื้อกับลูกชายคนรองอย่างที่คอยเฝ้าฟูมฟักลูกชายคนโตเท่าใดนัก แล้วยังตามหล่อนแจจนกระดิกตัวไม่ได้จนมีศศิลูกสาวคนเล็ก สามีจึงบังคับให้หล่อนไปทำหมันเสีย สมสว่างเกลียดเขาจนกระทั่งวันตายก็ไม่ให้อภัย!
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 มิ.ย. 2564, 09:14:30 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 มิ.ย. 2564, 09:14:30 น.
จำนวนการเข้าชม : 387
| << บทที่ 7 -15% | บทที่ 7 -50% >> |