ทัณฑ์ทวงรัก: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เรื่องย่อ
'ศมา' เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนา เขาเป็นวิศวกรหนุ่มที่ทั้งเก่ง ฉลาด จริงใจ และจริงจังไปเสียทุกเรื่อง แต่ว่าชีวิตกลับเล่นตลกกับผู้ชายสายบุญอย่างเขาที่ไม่ว่าจะรักจะชอบใคร ศมาก็เป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้น แถมสวรรค์ยังใจร้ายส่งผู้หญิงที่เป็นทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ มาเป็นลูกหนี้เขา!
'ตวงทอง' หล่อนสวย หรู เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา และฐานะหน้าที่การงาน หญิงสาวใช้ชีวิตแบบวัตถุนิยมสุดเหวี่ยง จนวันหนึ่งชีวิตได้ให้บทเรียนกับหล่อน จากคุณหนูไฮโซ ตวงทองกลายเป็นลูกหนี้ที่ต้องหนีหนี้ หาเงินมาใช้หนี้ไปวันๆ สุดท้ายเมื่อเริ่มจนตรอกหล่อนกัดฟันสู้ หันหน้ามาขอเกาะเจ้าหนี้กินเสียดื้อๆ
“ด้านได้ อายอด และฉันจะไม่ยอมอดตาย แค่งานกรรมกรก่อสร้างทำไมฉันจะทำไม่ได้!”
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง ดุจจันทร์ดั้นเมฆ พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า พ่อแง่แม่งอน อบอุ่น ละมุนในหัวใจแน่นอน ใครที่เคยฟิน ตรีเมฆ และจันทน์กะพ้อ ใน "ดุจจันทร์ดั้นเมฆ" มาแล้ว ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้าน booksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช ร้านBestbookSmile และร้าน Julee July
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ผ่าน www.plaipakkabooks.com หรือ inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 476 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 355฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
'ศมา' เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนา เขาเป็นวิศวกรหนุ่มที่ทั้งเก่ง ฉลาด จริงใจ และจริงจังไปเสียทุกเรื่อง แต่ว่าชีวิตกลับเล่นตลกกับผู้ชายสายบุญอย่างเขาที่ไม่ว่าจะรักจะชอบใคร ศมาก็เป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้น แถมสวรรค์ยังใจร้ายส่งผู้หญิงที่เป็นทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ มาเป็นลูกหนี้เขา!
'ตวงทอง' หล่อนสวย หรู เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา และฐานะหน้าที่การงาน หญิงสาวใช้ชีวิตแบบวัตถุนิยมสุดเหวี่ยง จนวันหนึ่งชีวิตได้ให้บทเรียนกับหล่อน จากคุณหนูไฮโซ ตวงทองกลายเป็นลูกหนี้ที่ต้องหนีหนี้ หาเงินมาใช้หนี้ไปวันๆ สุดท้ายเมื่อเริ่มจนตรอกหล่อนกัดฟันสู้ หันหน้ามาขอเกาะเจ้าหนี้กินเสียดื้อๆ
“ด้านได้ อายอด และฉันจะไม่ยอมอดตาย แค่งานกรรมกรก่อสร้างทำไมฉันจะทำไม่ได้!”
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง ดุจจันทร์ดั้นเมฆ พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า พ่อแง่แม่งอน อบอุ่น ละมุนในหัวใจแน่นอน ใครที่เคยฟิน ตรีเมฆ และจันทน์กะพ้อ ใน "ดุจจันทร์ดั้นเมฆ" มาแล้ว ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้าน booksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช ร้านBestbookSmile และร้าน Julee July
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ผ่าน www.plaipakkabooks.com หรือ inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 476 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 355฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทที่ 8 -41%
หญิงสาวที่ห่อตัวอยู่ในเสื้อแจ็กเก็ตคุ้นตา และกำลังเปิดประตูขึ้นมานั่งตอนหน้าของรถเคียงข้างผู้เป็นนาย ทำให้แม่ครัวสาวใหญ่ที่นั่งอยู่ด้านหลังหายใจดังฟึดฟัดขึ้นมา หล่อนกระแทกข้อศอกลงข้างตัวแรงจนกระทุ้งสีข้างผอมๆ ของเด็กสาวตูซาที่นั่งตัวลีบเย็นเฉียบอยู่ข้างๆ
นายนะนาย ให้อีพรไปแล้วเอานังคุณหนูนี่ไปเกะกะด้วยทำไมกัน เด็กตูซาคนเดียวก็ช่วยหิ้วของได้แล้ว แม่คนนี้จะไปช่วยอะไรได้ หึ!
ฝ่ายตวงทองเมื่อเห็นว่าผู้โดยสารไปด้วยมีใครบ้าง หล่อนก็นั่งเงียบกริบไปตลอดทาง ศมาอดนึกขันปนรำคาญในกิริยาของผู้หญิงทั้งสามไม่ได้ เขาขับรถไปที่ตลาดสดให้พรและตูซาลงไปซื้อของสดเพื่อใช้ทำอาหารมื้อเช้าและเที่ยงระหว่างที่ซ่อมแซมโรงอาหารให้เสร็จ แล้วก็ขับรถออกไปต่อให้ตวงทองแวะลงที่ร้านข้าวมันไก่เจ้าดัง เขาบอกจำนวนคนงานกับหล่อนแล้วก็ยื่นเงินให้
“มื้อเย็นสำหรับทุกคน ใส่กล่องกลับไปเลยสะดวกดี”
“ค่ะ”
ตวงทองรับเงินมาแล้วก็ลงจากรถเดินไปต่อคิวสี่ห้ารายระหว่างที่ ศมาวนรถไปจอดหลังร้านก่อนจะเดินมาหาตวงทองกำลังสั่งอยู่พอดี เขาก็พูดแทรกขึ้นว่า
“เพิ่มข้าวมันไก่พิเศษ ทานที่นี่สองที่ครับ”
คนขายพยักหน้ายิ้มๆ ตวงทองขมวดคิ้ว ศมาจึงเอ่ยถามขึ้นว่า
“ทำไม คุณไม่หิวเหรอ”
“หิวค่ะ”
“หรือว่าไม่ชอบกินข้าวมันไก่”
“ทานได้ค่ะ” หล่อนขบฟันตอบ
“แล้วมีอะไร”
“ฉันสั่งเองเป็นค่ะ” ตอบสะบัดเสียงน้อยๆ แล้วก็เบียดเขาก้าวเข้ามายืนด้านหน้า “ป้าคะ ข้าวมันไก่ของฉันไม่เอาหนังนะคะ ช่วยตักมันฟ่องๆ ในน้ำซุปออกหน่อย ไม่เอาฟัก แล้วก็ขอน้ำจิ้มแบบไม่เผ็ดมากด้วยค่ะ”
“น้ำจิ้มปรุงสำเร็จมาแล้ว” คนที่ถูกเรียกว่าป้าหน้าย่นขึ้นมาทันที
“แต่ฉันไม่ทานเผ็ดค่ะ ลดพริกลงหน่อย”
“เอ๊ะ! นี่ต้องทำน้ำจิ้มใหม่ให้คุณคนเดียวหรือไงจ๊ะ ลูกค้าเยอะแยะ ลองกินดูก่อน ไม่อร่อยไม่เอาเงิน”
โฉะ! โฉะ! โฉะ!
เสียงปังตอสับไก่ดังรัวติดๆ กันน่าหวาดเสียว ศมาดึงแขนลูกค้าเจ้าปัญหาออกมาจากหน้าเขียงมานั่งลงที่โต๊ะตัวที่ว่างอยู่สองที่พอดี
“ถ้าหิวก็อย่าพูดมากน่า...คุณ เจ้านี้เขาอร่อย”
“อร่อยแล้วไงคะ ไม่ต้องง้อลูกค้าหรือไง ถ้าน้ำจิ้มเผ็ดจนปากไหม้หรือกัดกระเพาะไปใครจะรับผิดชอบ”
“คุณก็อย่ากินน้ำจิ้มสิ”
“แล้วมันจะอร่อยไหมล่ะคะ ข้าวมันไก่ไม่ราดน้ำจิ้ม รสชาติคงไม่ต่างจากทานไก่ต้มจืดๆ”
“เบาๆ หน่อย เรามีข้าวกล่องสำหรับคนสามสิบคนเป็นตัวประกันอยู่นะ ถ้าแม่ค้าเกิดไม่พอใจคุณแล้วไม่ขายขึ้นมา ทุกคนก็อด คราวนี้คุณรับผิดชอบก็แล้วกัน” ตาคมดุวาววับ แทบจะเข่นเขี้ยวปรามอีกฝ่าย
“บ้าจริงเชียว” ตวงทองได้แต่บ่นเบาๆ
ไม่นานเด็กเสิร์ฟในร้านก็ยกจานข้าวมันไก่เหลืองขมิ้นน่ารับประทานมาให้ กลิ่นหอมฉุยของมันแทบจะปัดเป่าความขัดเคืองใจไปได้ทั้งหมด แต่ตวงทองก็ยังยั้งมือตัวเองไว้ไม่ยอมแตะ ขณะที่ศมาขยับจานข้าวมันไก่พิเศษของตนมาใกล้ๆ แล้วเริ่มลงมือจัดการอาหารเย็นแสนโอชะด้วยความหิวโหยไม่ต่างจากลูกค้าคนอื่นๆ ที่นั่งกันแน่นร้านโดยไม่สนใจหล่อนแม้แต่น้อย
ตวงทองนั่งจ้องข้าวมันไก่ ท้องที่ว่างเปล่าตั้งแต่บะหมี่มื้อเช้าเริ่มออกอาการแสบนิดๆ หล่อนแลซ้ายมองขวาเห็นใครๆ ก็ต่างก้มหน้าก้มตารับประทานข้าวมันไก่ของตนเอง หล่อนจึงใช้ปลายช้อนแตะน้ำจิ้มในถ้วยเล็กเกลี่ยลงบนเม็ดข้าวสวยหอมกรุ่นแล้วตักขึ้นชิมคำหนึ่ง รสชาติหอมหวานเผ็ดพริก ขิง ร้อนแรงแต่ก็มีความกลมกล่อมทำให้หล่อนต้องรีบตักข้าวกับเนื้อไก่นุ่มๆ เข้าปากไล่ความเผ็ดและค่อยๆ เคี้ยว ค่อยๆ รับประทานเงียบๆ คำแล้วคำเล่า
ศมาชำเลืองมองการจัดการข้าวมันไก่ของหล่อนอย่างอดขันไม่ได้ เขาพอดูออกว่าหล่อนหิวแต่ไม่ยอมเสียกิริยา เผ็ดน่ะคงเผ็ดมากอยู่หรอกเพราะเห็นหล่อนยกแก้วน้ำขึ้นจิบเป็นระยะๆ แต่ความอร่อยคงมีมากกว่า ริมฝีปากอิ่มแดงเรื่อ เต่งตึง ดูเหมือนจะมีเหงื่อซึมไรผมหยักศกเล็กน้อยนวลแก้มสีเลือดฝาดใส เขามองอยู่เพลินๆ คนถูกมองก็รู้ตัวเงยหน้าขึ้น สบตาเขาเป็นเชิงถาม ศมาจึงหยุดมองหล่อนแล้วจัดการอาหารด้านหน้าจนเรียบร้อยไม่เหลือข้าวแม่แต่เม็ดเดียว ขณะที่ตวงทองยังละเลียดอาหารเย็นของหล่อนราวกับกลัวไก่จะเจ็บ ศมาจึงเอ่ยขอตัวเบาๆ แล้วออกไปเดินเตร่สูบบุหรี่อยู่ที่ลานจอดรถ ระหว่างนั้นเขากดโทรศัพท์หาอรดา
“ตายจริง รดาเพิ่งดูข่าวกับคุณพ่อ พายุลงตรงแถวไซต์ก่อสร้างของคุณศมาหรอกหรือคะ หวังว่าคงไม่มีใครเป็นอะไร”
“ไม่มีครับ ข้าวของเสียหายบ้างเท่านั้นเอง”
“ดีแล้วค่ะ เห็นในข่าวแล้วใจเสียหมดเลย พายุมาไวนะคะปีนี้”
“ครับ” ดูเหมือนศมายังตั้งตัวกับความอาทรอย่างเปิดเผยนั้นไม่ค่อยได้ เขารับคำเสียงนุ่ม ก่อนจะเข้าเรื่อง “ผมคงต้องฝากศศิไว้สักพักหนึ่ง พอจัดการเรื่องทางนี้เรียบร้อยแล้วจะรีบกลับคืนนี้เลยครับ”
“น้องศศิกำลังอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ กันนี่ละค่ะ เดี๋ยวรดาดูน้องให้ คุณศมาไม่ต้องห่วง ขับรถกลับบ้านดีๆ นะคะ”
“ขอบคุณมากครับ” ศมารับคำ เขาวางสายแล้วยืนสูบบุหรี่จนหมดมวน ใคร่ครวญคำพูดต่างๆ ของสาวสวยปลายสาย
อรดาเป็นสาวสมัยใหม่ หล่อนเปิดเผย ร่าเริง และกล้าคิดกล้าแสดงออกจนบางครั้งออกจะมากไปสักหน่อยสำหรับเขา ศมาชอบผู้หญิงหวานเรียบร้อยแบบไทยแท้อย่างจันทน์กะพ้อภรรยารักของเพื่อนสนิท แต่หล่อนกลับชอบคนห่ามระห่ำอย่างตรีเมฆไปเสียได้
ถ้าทฤษฎีแม่เหล็กต่างขั้วย่อมดึงดูดกันเป็นจริง อย่างนั้นคนเงียบขรึมอย่างเขาอาจจะเหมาะกับสาวปราดเปรียวอย่างอรดาก็เป็นได้
************************
เล่มตัวอย่าง มาแล้วนะคะ สวยมากกกกก ดูได้ที่เฟซบุ๊กเพจ ‘ปลายปากกา สำนักพิมพ์’ น้าาา เปิดให้สั่งในราคาสั่งจอง + ส่งฟรี ถึง 30 มิถุนายนนี้
eBook โหลดได้ที่ Mebmarket
นายนะนาย ให้อีพรไปแล้วเอานังคุณหนูนี่ไปเกะกะด้วยทำไมกัน เด็กตูซาคนเดียวก็ช่วยหิ้วของได้แล้ว แม่คนนี้จะไปช่วยอะไรได้ หึ!
ฝ่ายตวงทองเมื่อเห็นว่าผู้โดยสารไปด้วยมีใครบ้าง หล่อนก็นั่งเงียบกริบไปตลอดทาง ศมาอดนึกขันปนรำคาญในกิริยาของผู้หญิงทั้งสามไม่ได้ เขาขับรถไปที่ตลาดสดให้พรและตูซาลงไปซื้อของสดเพื่อใช้ทำอาหารมื้อเช้าและเที่ยงระหว่างที่ซ่อมแซมโรงอาหารให้เสร็จ แล้วก็ขับรถออกไปต่อให้ตวงทองแวะลงที่ร้านข้าวมันไก่เจ้าดัง เขาบอกจำนวนคนงานกับหล่อนแล้วก็ยื่นเงินให้
“มื้อเย็นสำหรับทุกคน ใส่กล่องกลับไปเลยสะดวกดี”
“ค่ะ”
ตวงทองรับเงินมาแล้วก็ลงจากรถเดินไปต่อคิวสี่ห้ารายระหว่างที่ ศมาวนรถไปจอดหลังร้านก่อนจะเดินมาหาตวงทองกำลังสั่งอยู่พอดี เขาก็พูดแทรกขึ้นว่า
“เพิ่มข้าวมันไก่พิเศษ ทานที่นี่สองที่ครับ”
คนขายพยักหน้ายิ้มๆ ตวงทองขมวดคิ้ว ศมาจึงเอ่ยถามขึ้นว่า
“ทำไม คุณไม่หิวเหรอ”
“หิวค่ะ”
“หรือว่าไม่ชอบกินข้าวมันไก่”
“ทานได้ค่ะ” หล่อนขบฟันตอบ
“แล้วมีอะไร”
“ฉันสั่งเองเป็นค่ะ” ตอบสะบัดเสียงน้อยๆ แล้วก็เบียดเขาก้าวเข้ามายืนด้านหน้า “ป้าคะ ข้าวมันไก่ของฉันไม่เอาหนังนะคะ ช่วยตักมันฟ่องๆ ในน้ำซุปออกหน่อย ไม่เอาฟัก แล้วก็ขอน้ำจิ้มแบบไม่เผ็ดมากด้วยค่ะ”
“น้ำจิ้มปรุงสำเร็จมาแล้ว” คนที่ถูกเรียกว่าป้าหน้าย่นขึ้นมาทันที
“แต่ฉันไม่ทานเผ็ดค่ะ ลดพริกลงหน่อย”
“เอ๊ะ! นี่ต้องทำน้ำจิ้มใหม่ให้คุณคนเดียวหรือไงจ๊ะ ลูกค้าเยอะแยะ ลองกินดูก่อน ไม่อร่อยไม่เอาเงิน”
โฉะ! โฉะ! โฉะ!
เสียงปังตอสับไก่ดังรัวติดๆ กันน่าหวาดเสียว ศมาดึงแขนลูกค้าเจ้าปัญหาออกมาจากหน้าเขียงมานั่งลงที่โต๊ะตัวที่ว่างอยู่สองที่พอดี
“ถ้าหิวก็อย่าพูดมากน่า...คุณ เจ้านี้เขาอร่อย”
“อร่อยแล้วไงคะ ไม่ต้องง้อลูกค้าหรือไง ถ้าน้ำจิ้มเผ็ดจนปากไหม้หรือกัดกระเพาะไปใครจะรับผิดชอบ”
“คุณก็อย่ากินน้ำจิ้มสิ”
“แล้วมันจะอร่อยไหมล่ะคะ ข้าวมันไก่ไม่ราดน้ำจิ้ม รสชาติคงไม่ต่างจากทานไก่ต้มจืดๆ”
“เบาๆ หน่อย เรามีข้าวกล่องสำหรับคนสามสิบคนเป็นตัวประกันอยู่นะ ถ้าแม่ค้าเกิดไม่พอใจคุณแล้วไม่ขายขึ้นมา ทุกคนก็อด คราวนี้คุณรับผิดชอบก็แล้วกัน” ตาคมดุวาววับ แทบจะเข่นเขี้ยวปรามอีกฝ่าย
“บ้าจริงเชียว” ตวงทองได้แต่บ่นเบาๆ
ไม่นานเด็กเสิร์ฟในร้านก็ยกจานข้าวมันไก่เหลืองขมิ้นน่ารับประทานมาให้ กลิ่นหอมฉุยของมันแทบจะปัดเป่าความขัดเคืองใจไปได้ทั้งหมด แต่ตวงทองก็ยังยั้งมือตัวเองไว้ไม่ยอมแตะ ขณะที่ศมาขยับจานข้าวมันไก่พิเศษของตนมาใกล้ๆ แล้วเริ่มลงมือจัดการอาหารเย็นแสนโอชะด้วยความหิวโหยไม่ต่างจากลูกค้าคนอื่นๆ ที่นั่งกันแน่นร้านโดยไม่สนใจหล่อนแม้แต่น้อย
ตวงทองนั่งจ้องข้าวมันไก่ ท้องที่ว่างเปล่าตั้งแต่บะหมี่มื้อเช้าเริ่มออกอาการแสบนิดๆ หล่อนแลซ้ายมองขวาเห็นใครๆ ก็ต่างก้มหน้าก้มตารับประทานข้าวมันไก่ของตนเอง หล่อนจึงใช้ปลายช้อนแตะน้ำจิ้มในถ้วยเล็กเกลี่ยลงบนเม็ดข้าวสวยหอมกรุ่นแล้วตักขึ้นชิมคำหนึ่ง รสชาติหอมหวานเผ็ดพริก ขิง ร้อนแรงแต่ก็มีความกลมกล่อมทำให้หล่อนต้องรีบตักข้าวกับเนื้อไก่นุ่มๆ เข้าปากไล่ความเผ็ดและค่อยๆ เคี้ยว ค่อยๆ รับประทานเงียบๆ คำแล้วคำเล่า
ศมาชำเลืองมองการจัดการข้าวมันไก่ของหล่อนอย่างอดขันไม่ได้ เขาพอดูออกว่าหล่อนหิวแต่ไม่ยอมเสียกิริยา เผ็ดน่ะคงเผ็ดมากอยู่หรอกเพราะเห็นหล่อนยกแก้วน้ำขึ้นจิบเป็นระยะๆ แต่ความอร่อยคงมีมากกว่า ริมฝีปากอิ่มแดงเรื่อ เต่งตึง ดูเหมือนจะมีเหงื่อซึมไรผมหยักศกเล็กน้อยนวลแก้มสีเลือดฝาดใส เขามองอยู่เพลินๆ คนถูกมองก็รู้ตัวเงยหน้าขึ้น สบตาเขาเป็นเชิงถาม ศมาจึงหยุดมองหล่อนแล้วจัดการอาหารด้านหน้าจนเรียบร้อยไม่เหลือข้าวแม่แต่เม็ดเดียว ขณะที่ตวงทองยังละเลียดอาหารเย็นของหล่อนราวกับกลัวไก่จะเจ็บ ศมาจึงเอ่ยขอตัวเบาๆ แล้วออกไปเดินเตร่สูบบุหรี่อยู่ที่ลานจอดรถ ระหว่างนั้นเขากดโทรศัพท์หาอรดา
“ตายจริง รดาเพิ่งดูข่าวกับคุณพ่อ พายุลงตรงแถวไซต์ก่อสร้างของคุณศมาหรอกหรือคะ หวังว่าคงไม่มีใครเป็นอะไร”
“ไม่มีครับ ข้าวของเสียหายบ้างเท่านั้นเอง”
“ดีแล้วค่ะ เห็นในข่าวแล้วใจเสียหมดเลย พายุมาไวนะคะปีนี้”
“ครับ” ดูเหมือนศมายังตั้งตัวกับความอาทรอย่างเปิดเผยนั้นไม่ค่อยได้ เขารับคำเสียงนุ่ม ก่อนจะเข้าเรื่อง “ผมคงต้องฝากศศิไว้สักพักหนึ่ง พอจัดการเรื่องทางนี้เรียบร้อยแล้วจะรีบกลับคืนนี้เลยครับ”
“น้องศศิกำลังอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ กันนี่ละค่ะ เดี๋ยวรดาดูน้องให้ คุณศมาไม่ต้องห่วง ขับรถกลับบ้านดีๆ นะคะ”
“ขอบคุณมากครับ” ศมารับคำ เขาวางสายแล้วยืนสูบบุหรี่จนหมดมวน ใคร่ครวญคำพูดต่างๆ ของสาวสวยปลายสาย
อรดาเป็นสาวสมัยใหม่ หล่อนเปิดเผย ร่าเริง และกล้าคิดกล้าแสดงออกจนบางครั้งออกจะมากไปสักหน่อยสำหรับเขา ศมาชอบผู้หญิงหวานเรียบร้อยแบบไทยแท้อย่างจันทน์กะพ้อภรรยารักของเพื่อนสนิท แต่หล่อนกลับชอบคนห่ามระห่ำอย่างตรีเมฆไปเสียได้
ถ้าทฤษฎีแม่เหล็กต่างขั้วย่อมดึงดูดกันเป็นจริง อย่างนั้นคนเงียบขรึมอย่างเขาอาจจะเหมาะกับสาวปราดเปรียวอย่างอรดาก็เป็นได้
************************
เล่มตัวอย่าง มาแล้วนะคะ สวยมากกกกก ดูได้ที่เฟซบุ๊กเพจ ‘ปลายปากกา สำนักพิมพ์’ น้าาา เปิดให้สั่งในราคาสั่งจอง + ส่งฟรี ถึง 30 มิถุนายนนี้
eBook โหลดได้ที่ Mebmarket
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 มิ.ย. 2564, 20:10:49 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 มิ.ย. 2564, 20:18:15 น.
จำนวนการเข้าชม : 404
| << บทที่ 8 -26% | บทที่ 8 -62% >> |