ทัณฑ์ทวงรัก: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เรื่องย่อ
'ศมา' เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนา เขาเป็นวิศวกรหนุ่มที่ทั้งเก่ง ฉลาด จริงใจ และจริงจังไปเสียทุกเรื่อง แต่ว่าชีวิตกลับเล่นตลกกับผู้ชายสายบุญอย่างเขาที่ไม่ว่าจะรักจะชอบใคร ศมาก็เป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้น แถมสวรรค์ยังใจร้ายส่งผู้หญิงที่เป็นทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ มาเป็นลูกหนี้เขา!
'ตวงทอง' หล่อนสวย หรู เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา และฐานะหน้าที่การงาน หญิงสาวใช้ชีวิตแบบวัตถุนิยมสุดเหวี่ยง จนวันหนึ่งชีวิตได้ให้บทเรียนกับหล่อน จากคุณหนูไฮโซ ตวงทองกลายเป็นลูกหนี้ที่ต้องหนีหนี้ หาเงินมาใช้หนี้ไปวันๆ สุดท้ายเมื่อเริ่มจนตรอกหล่อนกัดฟันสู้ หันหน้ามาขอเกาะเจ้าหนี้กินเสียดื้อๆ
“ด้านได้ อายอด และฉันจะไม่ยอมอดตาย แค่งานกรรมกรก่อสร้างทำไมฉันจะทำไม่ได้!”
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง ดุจจันทร์ดั้นเมฆ พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า พ่อแง่แม่งอน อบอุ่น ละมุนในหัวใจแน่นอน ใครที่เคยฟิน ตรีเมฆ และจันทน์กะพ้อ ใน "ดุจจันทร์ดั้นเมฆ" มาแล้ว ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้าน booksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช ร้านBestbookSmile และร้าน Julee July
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ผ่าน www.plaipakkabooks.com หรือ inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 476 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 355฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
'ศมา' เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนา เขาเป็นวิศวกรหนุ่มที่ทั้งเก่ง ฉลาด จริงใจ และจริงจังไปเสียทุกเรื่อง แต่ว่าชีวิตกลับเล่นตลกกับผู้ชายสายบุญอย่างเขาที่ไม่ว่าจะรักจะชอบใคร ศมาก็เป็นได้แค่พี่ชายที่แสนดีคนหนึ่งเท่านั้น แถมสวรรค์ยังใจร้ายส่งผู้หญิงที่เป็นทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ มาเป็นลูกหนี้เขา!
'ตวงทอง' หล่อนสวย หรู เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา และฐานะหน้าที่การงาน หญิงสาวใช้ชีวิตแบบวัตถุนิยมสุดเหวี่ยง จนวันหนึ่งชีวิตได้ให้บทเรียนกับหล่อน จากคุณหนูไฮโซ ตวงทองกลายเป็นลูกหนี้ที่ต้องหนีหนี้ หาเงินมาใช้หนี้ไปวันๆ สุดท้ายเมื่อเริ่มจนตรอกหล่อนกัดฟันสู้ หันหน้ามาขอเกาะเจ้าหนี้กินเสียดื้อๆ
“ด้านได้ อายอด และฉันจะไม่ยอมอดตาย แค่งานกรรมกรก่อสร้างทำไมฉันจะทำไม่ได้!”
*********************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง ดุจจันทร์ดั้นเมฆ พนาพร่ำรัก และฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา) และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า พ่อแง่แม่งอน อบอุ่น ละมุนในหัวใจแน่นอน ใครที่เคยฟิน ตรีเมฆ และจันทน์กะพ้อ ใน "ดุจจันทร์ดั้นเมฆ" มาแล้ว ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง #รับประกันความสนุกเช่นเคย!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้าน booksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้าน Banniyayindy(Budsara Thongrussamee) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช ร้านBestbookSmile และร้าน Julee July
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.ผ่าน www.plaipakkabooks.com หรือ inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 476 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 355฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: บทที่ 11 -35%
ศมาเป็นผู้ชายที่รักษาคำพูดโดยแท้ เป็นเวลาสามวันเต็มแล้วที่ตวงทองไม่ได้ออกจากบ้านเขาไปเห็นเดือนเห็นตะวันที่ไหนเลย อย่างมากก็แค่ได้ออกมายืดเส้นยืดสายที่สวนหย่อมหลังบ้านครั้งละสิบยี่สิบนาทีเป็นอย่างมาก
งานของเขาท่วมหัวจริงๆ อย่าว่าแต่หล่อนเลยที่ยุ่ง เจ้าของบริษัทอย่างเขายังแทบไม่ได้หลับได้นอน เขาสั่งงานหล่อนไว้ให้พิมพ์เอกสาร รับโทรศัพท์ โทร.ติดต่อประสานงานต่างๆ ตลอดทั้งวัน แล้วก็หายออกไปทำงาน บางวันมีช่างมารับไป บางวันเขาออกไปรับนายช่างใหญ่คู่หูจากบ้านแถวชานเมืองแล้วก็ไปคุมงานก่อสร้างหลายต่อหลายที่ด้วยกัน กว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบสี่ทุ่มทุกวัน ตวงทองอดสงสารน้องน้อยของเขาไม่ได้ ศศิแทบไม่ได้เจอพี่ชายเลยแม้จะอยู่บ้านหลังเดียวกัน
ยังจะแฟนสาวครูสอนโยคะหุ่นเหลือรับประทานของเขาอีก นี่เขาเอาเวลาไหนไปสวีตกันนะ เจ้าหล่อนคนนั้นก็ดีแสนดี อุตส่าห์ดูแลน้องสาวของเขาให้เป็นอย่างดี สองสาวต่างวัยตัวติดกันเป็นตังเมไปไหนไปกัน ขนาดเห็นได้ชัดๆ ว่าอรดา ‘ขวาง’ หล่อนกับตูซา ศศิยังพลอยเป็นไปด้วย
ตวงทองมองอาการ เริด เชิด หยิ่ง ของน้องสาวนายจ้างด้วยความระอาใจระคนขัน หล่อนเองเมื่อก่อนก็ใช่ย่อยเสียที่ไหนกัน
คุณหนูตวงทองจอมหยิ่ง นั่นละฉายาเดิมของหล่อน
“ตูซาอย่าไปถือสาศศิเขาเลยนะ เขายังเด็ก ผู้ใหญ่พาคิดพาทำยังไง เขาก็ทำอย่างนั้น”
“หนูแค่ไปชวนพี่เขามากินข้าว แต่เขาตะคอกว่าหนูยุ่ง กวนสมาธิเขาทำการบ้าน”
“อืม ไม่หิวก็ช่างเขาสิ ตูซามีหน้าที่ทำก็ทำไป วางไว้ในครัว ใครหิวก็มาหากินเอง จบ”
“จ้ะ ตูซาจะไม่ไปยุ่งกับเขาอีกแล้ว”
“ดีแล้วละ แล้วนี่คัดลายมือชื่อ นามสกุลตัวเองเรียบร้อยแล้วหรือยัง”
“เสร็จแล้วจ้ะ”
“ดี ต่อไปพี่จะสอนเลข”
“พี่ตวงไหวเหรอ ทำงานทั้งวัน เหนื่อยแย่”
“ไหวสิ แต่ก่อนนอน นวดให้หน่อยนะตัวเอง” ตวงทองเอียงใบหน้าเล็กน้อยทำท่าออดอ้อนราวกับเด็ก ทำให้ตูซาหัวเราะออกมาได้
ทั้งสองรับประทานอาหารมื้อเย็นกันที่ศาลาเล็กๆ ในสวนหย่อมของบ้านศมาซึ่งตูซาทำความสะอาดเสียเอี่ยมอ่องน่านั่ง เสียงหัวเราะประสานกันดังลอยขึ้นไปถึงหน้าต่างห้องนอนเล็กชั้นสองของบ้าน ร่างบางที่ยืนอยู่หลังม่านบางๆ เม้มปากแน่น พยายามขับไล่ความหิวจนแสบท้องออกไปจากความคิด หล่อนผุดลุกผุดนั่งหลายรอบแล้วตั้งแต่ได้กลิ่นหอมของอาหารลอยอบอวลอยู่ในบ้าน ตอนที่อรดามาส่งหล่อนแล้วหงุดหงิดกลับบ้านไป
‘พี่ชายศศิไม่อยู่บ้านอีกแล้วนะ คิดยังไงถึงได้ทิ้งน้องสาวไว้กับคนแปลกหน้า แถมยังเป็นคนต่างด้าวอีกด้วย เขาทำงานไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้เมื่อไหร่พี่จะได้เจอเขาล่ะ พี่ไม่ใช่ของตายของใครนะศศิ’
พูดจบอรดาก็ทำหน้าตึงใส่แล้วผลุนผลันกลับบ้านไป ทิ้งศศิให้อยู่กับคนแปลกหน้าสองคนนั่นเช่นกัน
“หิวชะมัดเลย” เด็กสาวร้องคราง งอตัว สองมือกุมท้อง อาการแสบท้องที่เป็นๆ หายๆ มาเป็นสัปดาห์แล้ววันนี้กลับรุนแรงขึ้น หล่อนพยุงตัวไปที่เตียง คว้ากระป๋องนมจืดสนิทที่ดื่มค้างไว้มาดื่มประทังความหิวและอาการแสบไส้ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าทั้งกายใจ
****************
รุ่งเช้า ศมาต้องแปลกใจที่เห็นน้องสาวตื่นมานั่งรอแต่เช้าในชุดนักศึกษาเรียบร้อย ใบหน้าเล็กๆ นั้นบึ้งนิดๆ แสดงว่ากำลังน้อยใจอะไรสักอย่าง พี่ชายอย่างเขารู้ตัวดีว่าไม่ได้เอาใจใส่น้องเท่าที่ควร ทั้งๆ ที่รับปากมารดาไว้เสียดิบดีว่าจะเลี้ยงน้องให้ดี
“ตื่นเช้าจังน้องพี่”
“ก็ศิอยากเจอพี่ชายบ้างนี่คะ อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ เราแทบไม่ได้เจอหน้ากันเลย พี่ศมาทิ้งหนูไว้กับคนแปลกหน้า”
“คนแปลกหน้าอะไรกัน” ศมากดเสียงให้เบาลง ในครัวตูซาคงตื่นมาทำอาหารเช้าแล้ว “สองคนนั้นทำงานให้บริษัทพี่ พี่มีงานด่วนถึงต้องพาเลขาเข้ากรุงเทพฯ มาด้วย” ศมานั่งลงที่โซฟาข้างๆ น้องสาว “ส่วนตูซาพี่มีเหตุผลที่ต้องพาเธอมาด้วย ศศิก็เห็นใช่ไหมว่าตูซาทำงานดีแค่ไหน บ้านเราสะอาดสะอ้านขึ้นมากเลยจริงไหม”
“ค่ะ ก็เด็กนั่นมีเวลาว่างมาทำความสะอาดทั้งวันนี่คะ ศิต้องไปเรียนหนังสือ เรียนโยคะ ออกกำลังกาย พี่ศมาพูดยังกับว่าศิไม่เอาไหน”
“ไม่ใช่อย่างนั้น โธ่...งอนไปได้เรานี่ มา เดี๋ยววันนี้พี่ไปส่งที่วิทยาลัยดีไหม”
“แน่อยู่แล้วละค่ะ ศิบอกพี่รดาไว้แล้วว่าพี่ศมาจะไปส่งน้องแล้วก็เลยไปส่งพี่รดาที่ฟิตเนสด้วย”
“อะไร เรานี่ ไปนัดแนะอะไรอย่างนั้น ถ้าพี่ไม่ว่างขึ้นมาเล่า”
“ต้องว่างสิคะ นะคะ พี่รดางอนแล้วนะ งอนพี่แล้วจะพานมางอนน้องด้วย เย็นนี้ไปรับน้องกับพี่รดาด้วยได้ไหม น้องอยากทานข้าวกับพี่ชายสักมื้อ นะคะ” สองมือนิ่มของน้องสาวเขย่าท่อนแขนเขาไปมา ดวงตามองมาด้วยความคาดหวัง
ศมาพยักหน้าช้าๆ เรียกเสียงร้องไชโยลั่นบ้านก่อนที่หล่อนจะแล่นลิ่วไปบอกอรดาที่บ้านข้างๆ
ตวงทองกับตูซาสบตากันพลางอมยิ้มอยู่ในครัว บทสนทนาของพี่น้องทั้งสอง พวกหล่อนได้ยินชัดเจน ความอบอุ่นกระแสหนึ่งไหลผ่านเนื้อหัวใจของทั้งคู่
เมื่อศมาเดินเข้ามาในห้องครัว รอยยิ้มยังไม่จางไปจากดวงหน้าของทั้งสอง ศมาเห็นเข้าก็กดหัวคิ้วมุ่น ทำหน้าเคร่งขรึม
“งานของคุณวันนี้ผมวางไว้บนโต๊ะแล้ว”
“ได้ค่ะเจ้านาย”
ตวงทองเงยหน้าขึ้นจากแก้วกาแฟที่กำลังชงอยู่ ศมามองแก้วร้อนสำหรับพกพาที่หล่อนกำลังใช้ช้อนคน กลิ่นหอมกรุ่นกระจายไปทั่วห้อง
“ทูโก คอฟฟี่ค่ะ” หล่อนยื่นให้ เขาขมวดคิ้วหนักเข้าไปอีก
“อย่าลืมโทร.ไปสั่งของไปส่งที่ชลบุรีด้วย”
“ไม่ลืมค่ะ” หล่อนคลี่ยิ้มกว้าง ไม่มีท่าทีอิดออดอย่างเคย
“คุณเป็นอะไร” ศมาอดถามไม่ได้
“อ้าว ก็เป็นลูกจ้างที่ดีน่ะสิคะเจ้านาย สั่งพอแล้วค่ะ ไปได้แล้วน้องสาวคุณรออยู่” ตวงทองสะบัดปลายนิ้วไหวๆ ราวกับไล่ ศมาเม้มปากเป็นเส้นตรง “ถ้ามีอะไรส่งข้อความมาสั่งเพิ่มเติมทีหลังก็ได้ค่ะ ยังไงฉันก็ติดคุกเอ๊ย! ติดงานอยู่บ้านทั้งวันอยู่แล้ว”
“อืม ดี หวังว่ากลับมา บ้านผมคงไม่เหลือแต่เสานะ”
หืม! ไม่แปลกใจเลยสักนิดว่านายวิศวกรใหญ่คนนี้เป็นโสดมาได้ยังไงจนสามสิบกว่า ตวงทองคิดแขวะในใจ เมื่อท้ายรถของศมาหายลับไปแล้ว หล่อนก็หายใจคล่องขึ้นอีกมากโข
งานของเขาท่วมหัวจริงๆ อย่าว่าแต่หล่อนเลยที่ยุ่ง เจ้าของบริษัทอย่างเขายังแทบไม่ได้หลับได้นอน เขาสั่งงานหล่อนไว้ให้พิมพ์เอกสาร รับโทรศัพท์ โทร.ติดต่อประสานงานต่างๆ ตลอดทั้งวัน แล้วก็หายออกไปทำงาน บางวันมีช่างมารับไป บางวันเขาออกไปรับนายช่างใหญ่คู่หูจากบ้านแถวชานเมืองแล้วก็ไปคุมงานก่อสร้างหลายต่อหลายที่ด้วยกัน กว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบสี่ทุ่มทุกวัน ตวงทองอดสงสารน้องน้อยของเขาไม่ได้ ศศิแทบไม่ได้เจอพี่ชายเลยแม้จะอยู่บ้านหลังเดียวกัน
ยังจะแฟนสาวครูสอนโยคะหุ่นเหลือรับประทานของเขาอีก นี่เขาเอาเวลาไหนไปสวีตกันนะ เจ้าหล่อนคนนั้นก็ดีแสนดี อุตส่าห์ดูแลน้องสาวของเขาให้เป็นอย่างดี สองสาวต่างวัยตัวติดกันเป็นตังเมไปไหนไปกัน ขนาดเห็นได้ชัดๆ ว่าอรดา ‘ขวาง’ หล่อนกับตูซา ศศิยังพลอยเป็นไปด้วย
ตวงทองมองอาการ เริด เชิด หยิ่ง ของน้องสาวนายจ้างด้วยความระอาใจระคนขัน หล่อนเองเมื่อก่อนก็ใช่ย่อยเสียที่ไหนกัน
คุณหนูตวงทองจอมหยิ่ง นั่นละฉายาเดิมของหล่อน
“ตูซาอย่าไปถือสาศศิเขาเลยนะ เขายังเด็ก ผู้ใหญ่พาคิดพาทำยังไง เขาก็ทำอย่างนั้น”
“หนูแค่ไปชวนพี่เขามากินข้าว แต่เขาตะคอกว่าหนูยุ่ง กวนสมาธิเขาทำการบ้าน”
“อืม ไม่หิวก็ช่างเขาสิ ตูซามีหน้าที่ทำก็ทำไป วางไว้ในครัว ใครหิวก็มาหากินเอง จบ”
“จ้ะ ตูซาจะไม่ไปยุ่งกับเขาอีกแล้ว”
“ดีแล้วละ แล้วนี่คัดลายมือชื่อ นามสกุลตัวเองเรียบร้อยแล้วหรือยัง”
“เสร็จแล้วจ้ะ”
“ดี ต่อไปพี่จะสอนเลข”
“พี่ตวงไหวเหรอ ทำงานทั้งวัน เหนื่อยแย่”
“ไหวสิ แต่ก่อนนอน นวดให้หน่อยนะตัวเอง” ตวงทองเอียงใบหน้าเล็กน้อยทำท่าออดอ้อนราวกับเด็ก ทำให้ตูซาหัวเราะออกมาได้
ทั้งสองรับประทานอาหารมื้อเย็นกันที่ศาลาเล็กๆ ในสวนหย่อมของบ้านศมาซึ่งตูซาทำความสะอาดเสียเอี่ยมอ่องน่านั่ง เสียงหัวเราะประสานกันดังลอยขึ้นไปถึงหน้าต่างห้องนอนเล็กชั้นสองของบ้าน ร่างบางที่ยืนอยู่หลังม่านบางๆ เม้มปากแน่น พยายามขับไล่ความหิวจนแสบท้องออกไปจากความคิด หล่อนผุดลุกผุดนั่งหลายรอบแล้วตั้งแต่ได้กลิ่นหอมของอาหารลอยอบอวลอยู่ในบ้าน ตอนที่อรดามาส่งหล่อนแล้วหงุดหงิดกลับบ้านไป
‘พี่ชายศศิไม่อยู่บ้านอีกแล้วนะ คิดยังไงถึงได้ทิ้งน้องสาวไว้กับคนแปลกหน้า แถมยังเป็นคนต่างด้าวอีกด้วย เขาทำงานไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้เมื่อไหร่พี่จะได้เจอเขาล่ะ พี่ไม่ใช่ของตายของใครนะศศิ’
พูดจบอรดาก็ทำหน้าตึงใส่แล้วผลุนผลันกลับบ้านไป ทิ้งศศิให้อยู่กับคนแปลกหน้าสองคนนั่นเช่นกัน
“หิวชะมัดเลย” เด็กสาวร้องคราง งอตัว สองมือกุมท้อง อาการแสบท้องที่เป็นๆ หายๆ มาเป็นสัปดาห์แล้ววันนี้กลับรุนแรงขึ้น หล่อนพยุงตัวไปที่เตียง คว้ากระป๋องนมจืดสนิทที่ดื่มค้างไว้มาดื่มประทังความหิวและอาการแสบไส้ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าทั้งกายใจ
****************
รุ่งเช้า ศมาต้องแปลกใจที่เห็นน้องสาวตื่นมานั่งรอแต่เช้าในชุดนักศึกษาเรียบร้อย ใบหน้าเล็กๆ นั้นบึ้งนิดๆ แสดงว่ากำลังน้อยใจอะไรสักอย่าง พี่ชายอย่างเขารู้ตัวดีว่าไม่ได้เอาใจใส่น้องเท่าที่ควร ทั้งๆ ที่รับปากมารดาไว้เสียดิบดีว่าจะเลี้ยงน้องให้ดี
“ตื่นเช้าจังน้องพี่”
“ก็ศิอยากเจอพี่ชายบ้างนี่คะ อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ เราแทบไม่ได้เจอหน้ากันเลย พี่ศมาทิ้งหนูไว้กับคนแปลกหน้า”
“คนแปลกหน้าอะไรกัน” ศมากดเสียงให้เบาลง ในครัวตูซาคงตื่นมาทำอาหารเช้าแล้ว “สองคนนั้นทำงานให้บริษัทพี่ พี่มีงานด่วนถึงต้องพาเลขาเข้ากรุงเทพฯ มาด้วย” ศมานั่งลงที่โซฟาข้างๆ น้องสาว “ส่วนตูซาพี่มีเหตุผลที่ต้องพาเธอมาด้วย ศศิก็เห็นใช่ไหมว่าตูซาทำงานดีแค่ไหน บ้านเราสะอาดสะอ้านขึ้นมากเลยจริงไหม”
“ค่ะ ก็เด็กนั่นมีเวลาว่างมาทำความสะอาดทั้งวันนี่คะ ศิต้องไปเรียนหนังสือ เรียนโยคะ ออกกำลังกาย พี่ศมาพูดยังกับว่าศิไม่เอาไหน”
“ไม่ใช่อย่างนั้น โธ่...งอนไปได้เรานี่ มา เดี๋ยววันนี้พี่ไปส่งที่วิทยาลัยดีไหม”
“แน่อยู่แล้วละค่ะ ศิบอกพี่รดาไว้แล้วว่าพี่ศมาจะไปส่งน้องแล้วก็เลยไปส่งพี่รดาที่ฟิตเนสด้วย”
“อะไร เรานี่ ไปนัดแนะอะไรอย่างนั้น ถ้าพี่ไม่ว่างขึ้นมาเล่า”
“ต้องว่างสิคะ นะคะ พี่รดางอนแล้วนะ งอนพี่แล้วจะพานมางอนน้องด้วย เย็นนี้ไปรับน้องกับพี่รดาด้วยได้ไหม น้องอยากทานข้าวกับพี่ชายสักมื้อ นะคะ” สองมือนิ่มของน้องสาวเขย่าท่อนแขนเขาไปมา ดวงตามองมาด้วยความคาดหวัง
ศมาพยักหน้าช้าๆ เรียกเสียงร้องไชโยลั่นบ้านก่อนที่หล่อนจะแล่นลิ่วไปบอกอรดาที่บ้านข้างๆ
ตวงทองกับตูซาสบตากันพลางอมยิ้มอยู่ในครัว บทสนทนาของพี่น้องทั้งสอง พวกหล่อนได้ยินชัดเจน ความอบอุ่นกระแสหนึ่งไหลผ่านเนื้อหัวใจของทั้งคู่
เมื่อศมาเดินเข้ามาในห้องครัว รอยยิ้มยังไม่จางไปจากดวงหน้าของทั้งสอง ศมาเห็นเข้าก็กดหัวคิ้วมุ่น ทำหน้าเคร่งขรึม
“งานของคุณวันนี้ผมวางไว้บนโต๊ะแล้ว”
“ได้ค่ะเจ้านาย”
ตวงทองเงยหน้าขึ้นจากแก้วกาแฟที่กำลังชงอยู่ ศมามองแก้วร้อนสำหรับพกพาที่หล่อนกำลังใช้ช้อนคน กลิ่นหอมกรุ่นกระจายไปทั่วห้อง
“ทูโก คอฟฟี่ค่ะ” หล่อนยื่นให้ เขาขมวดคิ้วหนักเข้าไปอีก
“อย่าลืมโทร.ไปสั่งของไปส่งที่ชลบุรีด้วย”
“ไม่ลืมค่ะ” หล่อนคลี่ยิ้มกว้าง ไม่มีท่าทีอิดออดอย่างเคย
“คุณเป็นอะไร” ศมาอดถามไม่ได้
“อ้าว ก็เป็นลูกจ้างที่ดีน่ะสิคะเจ้านาย สั่งพอแล้วค่ะ ไปได้แล้วน้องสาวคุณรออยู่” ตวงทองสะบัดปลายนิ้วไหวๆ ราวกับไล่ ศมาเม้มปากเป็นเส้นตรง “ถ้ามีอะไรส่งข้อความมาสั่งเพิ่มเติมทีหลังก็ได้ค่ะ ยังไงฉันก็ติดคุกเอ๊ย! ติดงานอยู่บ้านทั้งวันอยู่แล้ว”
“อืม ดี หวังว่ากลับมา บ้านผมคงไม่เหลือแต่เสานะ”
หืม! ไม่แปลกใจเลยสักนิดว่านายวิศวกรใหญ่คนนี้เป็นโสดมาได้ยังไงจนสามสิบกว่า ตวงทองคิดแขวะในใจ เมื่อท้ายรถของศมาหายลับไปแล้ว หล่อนก็หายใจคล่องขึ้นอีกมากโข
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ก.ค. 2564, 12:53:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 ก.ค. 2564, 12:53:53 น.
จำนวนการเข้าชม : 335
| << บทที่ 10 -100% | บทที่ 11 -65% >> |