แฟนเด็กพี่ภาคิน
เรื่องราวความสัมพันธ์ของเราเริ่มต้นเพราะผมเมาแล้วไปนั่งตักพี่เขา จากคนที่แอบชอบเงียบ ๆ จวนจะยอมแพ้แล้วเลิกชอบพี่เขาแล้วแต่พอได้ใกล้ชิดกันแบบนี้ผมกลับรู้สึกดีมากขึ้น เอาละ ผมจะชอบพี่ต่อไปก็ได้พี่เบียร์
Tags: แฟนเด็กพี่ภาคิน นิยายวาย oncloud69

ตอน: นายจีบได้ป่าว


EPISODE : 33 นายจีบได้ป่าว

'รักเรียนก่อนนะครับพี่เบียร์'

มือกดส่งข้อความให้พี่เบียร์ได้รับรู้ เรียนจวนจะหมดคาบอาจารย์ก็สั่งให้หากลุ่มเพื่อทำรายงานกลุ่มกัน ทุกครั้งที่เรียนวิชามหาลัยงานกลุ่มหกคนเมื่อไหร่ผมกับเพ้นส์ต้องหาเพื่อนใหม่จากคณะอื่นเข้ามารวมกลุ่มทุกครั้งเมื่อเด็กประยุกต์ศิลป์มาลงกลุ่มนี้เพียงแค่สี่คนเลยต้องหาอีกสองคนจึงจะครบกลุ่ม

"เธอ ๆ มาสี่คนใช่ไหม ขอเข้ากลุ่มด้วยได้ป่าว" เสียงผู้หญิงที่นั่งถัดจากเก้าอี้พวกเราไปหนึ่งแถวสะกิดมาขอเข้ากลุ่ม ผม เพ้นส์และเพื่อนผู้หญิงสองคนสบตากัน "คือพวกเราลงวิชานี้สองคนหนะ" เธอคนนั้นบอก

"งั้นก็ดีสิ ครบกลุ่มพอดี" เพื่อนผู้หญิงผมสั้นกล่าวขึ้น

"ตกลงไหม" เพื่อนผู้หญิงที่นั่งข้างเพ้นส์หันมาถามความสมัครใจจากพวกเราสองคน ผมกับเพ้นส์พยักหน้าเห็นด้วยอย่างน้อยก็จะได้ไม่ต้องเสียเวลาหาเพื่อนร่วมกลุ่มอีก

"ได้ ๆ"

"ได้เลย จะได้ไม่ต้องหาใหม่ให้เหนื่อยด้วย"

"งั้นเราเขียนชื่อส่งอาจารย์กัน" เมื่อเสร็จเรื่องผมหันไปพิมพ์ตอบข้อความจากพี่เบียร์ต่อ เพราะแค่รอเพื่อนเขียนชื่อกลุ่มเสร็จเราก็จะได้เลิกเรียน

"เธอ เธอชื่ออะไร" มีคนสะกิดเรียกอีกผมจึงเงยหน้าไปมอง เป็นนักศึกษาชายที่เข้ามาอยู่ในกลุ่มนั่นแหละที่ทักทายขึ้น

"เราเหรอครับ" ผมชี้มาที่ตัวเอง เพ้นส์เองหันมามองด้วย

"ใช่ เธอนั่นแหละชื่ออะไรเหรอ เราชอบ" ทั้งผมและเพ้นส์ต่างมองหน้ากันอย่างแอบหวั่น เพ้นส์ส่ายหน้าเมื่อมีคนน่ารำคาญอีกคนเข้ามาทักทายผม

"เจ้ารักครับส่วนนี่เพ้นส์เพื่อนเราครับ ส่วนผู้หญิงสองคนชื่อมิ้มกับส้มโอครับ" ผมพยายามพูดสุภาพที่สุดเพื่อบ่งบอกถึงการวางตัวห่างเหินให้เขารับรู้ อยู่ดี ๆ ก็โพล่งบอกว่าชอบต่อหน้าคนอื่น ผมรู้สึกอายสายตาเพื่อนที่มองมา

"เห้ย ชื่อเพราะจังครับคนก็น่ารัก ส่วนเราชื่อดัค เรียนจีนนะ" อ่าครับ ผมได้แต่ยิ้มแหย่น้อย ๆ ให้เขา

"ดักเหรอ ดักแด้งี้เหรอ" เพ้นส์หันไปถามเพราะสงสัย ผมเองก็สงสัยไม่ต่างจากเพ้นส์

"ดัคที่แปลว่าเป็ดนะเธอ เป็ดก๊าบ ก๊าบ" เขาอธิบายด้วยรอยยิ้มนั่น ไม่ชอบที่หมอนั่นเอาแต่มองมาที่ผมทั้งที่ในกลุ่มเรามีคนอื่น ๆ อยู่ด้วย เห็นแบบนี้แล้วผมคิดถึงพี่เบียร์ขึ้นมา อยากให้พี่เบียร์อยู่ด้วย

"อ้อ" ผมเองก็พยักหน้าตามเพื่อน "แต่ชอบรักก็เหนื่อยหน่อยนะ มันมีแฟนแล้ว" เพ้นส์พูดขึ้นผมหันขวับมองเพื่อน

"เหรอ มีแล้วเหรอ ทำไมคนน่ารักจึงรีบมีเจ้าของกันหมด ไม่โสดอยู่รอพี่ดัคเลยสักคน" เพ้นส์พยายามกลั้นขำ เพื่อนใหม่ดูท่าจะโอเว่อร์ ออกอาการเล่นใหญ่เกินจริงมาก ไม่ควรสนิทจะดีกว่า ผมเองก็ไม่ได้ปฏิเสธเรื่องมีแฟน เมื่อผมก็ไม่ต้องการมีใครอื่นนอกจากพี่เบียร์

"มันอาจจะมีสักคนที่อยู่รอดัคก็ได้" ผมให้กำลังใจเขา อยากให้ดักรู้ว่าผมเองไม่ได้คิดสนใจดัคสักนิดเดียว

"ใครสักคนที่ว่านั้น ใช่เธอหรือเปล่า" ดัคขยิบตาเริ่มหว่านเสน่ห์ ผมก้มหน้ากลับไปคุยกับพี่เบียร์ต่อ เพ้นส์ขยับมากระซิบใกล้ ๆ

"ท่าทางจะเพี้ยน อย่าสนิทดีกว่า"

"เห็นด้วย" ผมพยักหน้าเห็นด้วยกับเพื่อน จนเมื่อนักศึกษาส่งรายชื่อกลุ่มครบกันทุกคน อาจารย์ก็สั่งงานกลุ่มให้ไปทำ ดัคขอเบอร์ติดต่อผมอย่างไม่ลดละ เพื่อนผู้หญิงที่มาด้วยก็ขอโทษแทนหลายครั้งเพราะบางครั้งเธอก็เหนื่อยกับความหลงตัวเองของหมอนี่

"อย่าดีกว่าครับ ติดต่อกันในกลุ่มดีกว่า" ผมพยายามเลี่ยง ไม่รู้ว่ามาชอบผมเพราะอะไร

"เห้ยชอบ คนที่ไม่แจกเบอร์ให้คนอื่นง่าย ๆ แบบนี้เป็นแฟนกันก็อยากได้แฟนแบบนี้นะ มาเป็นแฟนกันไหมเธอ" ผมและเพ้นส์หน้าเหวอกับคนตรงหน้า เขาดูมีความมั่นใจกับความรู้สึกตัวเองดี

"ไม่อยากเป็นแฟนคุณครับ"

"โหเธอ ตอนปฏิเสธก็น่ารัก ไม่เป็นไรนะเราจะพยายามจีบเธอทุกวัน เธอต้องชอบเราแน่" มาแนวเดียวกับพี่เด็มเลย ที่บอกจะจีบทุกวันเอาเข้าจริงก็หายหน้าหายตาไปเลย ผมเองก็ไม่ได้คิดจะสนใจอยู่แล้ว

"โอกาสเป็นศูนย์และไม่มีทางเป็นไปได้ครับ" ผมบอกชัดคำ เก็บกระเป๋าสะพายแล้วเดินไปกับเพ้นส์เมื่อเพื่อนผู้หญิงลุกขึ้นกันเพื่อออกจากห้องเรียนกว้าง

"เพิ่งจะเจอหน้ากัน จะมาจีบรักทำไมก็ไม่รู้" ผมถอนหายใจ ไม่ชอบให้ใครล้อเล่นกับเรื่องความรัก เวลาผมมีความรักผมจะจริงจังกับมันเสมอ เพ้นส์ขำเล็กน้อยแล้วกระทุ้งแขนผม

"ก็ลองให้เขาจีบดิ เผื่อพี่เบียร์จะรู้สึกหึงขึ้นมาบ้าง" ผมไม่คิดอย่างนั้น

"พี่เบียร์จะหึงทำไม เขาก็ไม่ได้ชอบรักมากสักหน่อย" ถ้าเป็นผมก็พอจะมีแววหึงพี่เบียร์ถ้ารู้ว่ามีคนจะจีบพี่เบียร์

"แต่ได้ยินบางคนบอกว่าพาพี่เขาไปนอนห้องมาด้วย พาไปทำไมเอ่ย หรือตกลงเป็นแฟนกันแล้วนะ" เพื่อนผมก็ชอบล้อ พี่เบียร์ก็แวะมาหาผมที่คอนโดเป็นเรื่องปกติไปแล้ว นั่นสิ มันกลายเป็นเรื่องปกติตั้งแต่ตอนไหน ผมไม่ทันได้สังเกต

"ไม่ใช่แฟน ยังเป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้อง" ผมยืนยันสถานะหนักแน่น เรายังไม่ใช่แฟนผมไม่สามารถเรียกตัวเองด้วยคำนั้นไม่ได้

"อ้อ พี่น้อง... ประโยคคุ้น ๆ ตอบเหมือนดาราเลยเนอะ"

"ไม่ใช่พี่น้อง รุ่นพี่รุ่นน้องต่างหาก"

"รุ่นพี่รุ่นน้อง" เพ้นส์ล้อไม่หยุด "แล้วใครเล่านะว่าถูกรุ่นพี่หอมแก้มแล้วก็กอดด้วยน้าาา"

"เพ้นส์ ชูว์ เงียบไปเลยนะ" เรื่องนี้ผมเผลอพูดแค่ครั้งเดียวเพ้นส์เอามาล้อผมหลายครั้งเชียว น่าจะทำเป็นลืมแล้วแกล้งไม่ได้ยินก็ยังดี

"เป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้องกันเขาไม่หอมแก้ม ไม่นอนกอดกันหรอกนะรัก" ผมรู้แต่ผมต้องการฟังสถานะที่ชัดเจนจากพี่เบียร์มากกว่า ถึงตอนนั้นแล้วผมจะเลี้ยงฉลองที่ตัวเองได้เป็นแฟนของพี่เบียร์ทุกวันเลย เพ้นส์กอดคอผมระหว่างที่เรากำลังเดินลงบันไดอาคาร

"แล้วจะไปกินข้าวเย็นที่ไหน"

"พี่เบียร์จองร้านไว้แล้ว เดี๋ยวจะมารับเพ้นส์ก็ไปด้วยได้นะ"

"หือ หน้าที่รุ่นพี่มีแบบนี้ด้วยเหรอ อิจฉาจังนะ"

"จะล้อกันให้ได้ใช่ไหมคุณเพ้นส์" เพื่อนผมหัวเราะเมื่อถูกผมว่า เพ้นส์เกาหัวผม นี่ก็อีกคนชอบมายุ่งวุ่นวายกับหัวผมอีกคน ผมหน้าหงิกหน้างอใส่เพื่อน

"ก็รักน่าแกล้งดี เราไปด้วยก็ได้เบื่ออาหารในมอ.แล้ว"

"อือ บอกพี่เบียร์ไว้แล้วแหละ" ผมบอกพี่เบียร์ไว้แล้วจริง ๆ เพราะอยากพาเพ้นส์ไปทานอาหารนอกมหาลัยด้วยกัน เรายืนรอพี่เบียร์มารับสักพัก รถคันเดิมก็ขับมาจอด ผมฉีกยิ้มให้คนตัวโตที่วันนี้เพิ่งจะได้เจอหน้ากัน พี่เบียร์ตัดสินใจจะพาไปทานมื้อเย็นที่ร้านอาหารอีตาเลียน ระหว่างนั้นดัคขับรถผ่านแล้วส่งจุบให้ทำเอาผมต้องรีบหลบหน้าส่วนเพ้นส์ก็ขำไม่หยุด ต้องมาทำรายงานกลุ่มเดียวกันด้วย แบบนี้ผมต้องรู้สึกลำบากใจไปถึงตอนไหน

"วันนี้เรียนเป็นไงบ้างครับ" พี่เบียร์ถามระหว่างขับรถ ใบหน้าก็ขมวดตั้งแต่ตอนที่ดักบีบแตรแล้วส่งจูบมาให้ผมแล้ว

"เรียนกลุ่มอาจารย์วิเนื้อหาแน่นไปหน่อยครับ รักจดตามแทบไม่ทัน ยังดีที่อาจารย์มีไฟล์แจกไว้ให้อ่าน"

"ข้อสอบอาจารย์แกชอบบรรยายนะครับ เขียนเยอะ แต่ถ้าจับใจความได้ เน้นเนื้อความก็ยิ่งได้คะแนนสูง อย่างงานกลุ่มของแกก็มีคนไม่ได้คะแนนด้วยนะครับ ใครทำชุ่ยไปส่ง ได้ศูนย์คะแนนไม่ก็ติดลบด้วย" คนเคยเรียนมาก่อนบอกเคล็ดลับให้ผมและเพ้นส์ได้รู้

"โห"

"ถึงอาจารย์แกซื่อตรง และเข้มงวดมากแต่เวลามีใครป่วยลาหรือมีเหตุผลที่รองรับได้ก็ผ่อนปรนให้นะครับ ดูใจดีกว่าที่เคยได้ยินรุ่นพี่ขู่กันมาอีก" เห็นผมกังวล พี่เบียร์จึงได้หาข้อดีของอาจารย์วิมาให้ผมหายกังวล

"งานอาจารย์ต้องเนี้ยบจริงครับ" ตั้งแต่เรียนกับอาจารย์มา รู้ซึ้งทันทีว่าอาจารย์คนนี้ต้องงานหินแน่

"แล้วเมื่อกี้ใครหรือครับ ที่บีบแตรใส่" ผมกลืนน้ำลายลงคอ ขนาดแกล้งทำเป็นไม่สนใจเรื่องดัคแล้ว พี่เบียร์ยังจะใส่ใจ

"อ้อ เพื่อนร่วมงานกลุ่มนะครับ ชื่อดัคเรียนเอกจีน แต่หมอนี้นชอบรักนะครับ ประกาศในกลุ่มด้วยว่าจะจีบรัก" เพ้นส์ได้ทีก็รีบบอกพี่เบียร์ ผมหันไปมองเพื่อนที่นั่งเบาะหลังให้เงียบแต่เพ้นส์ก็ยังยิ้มยียวนและบอกพี่เบียร์จนหมดเปลือก ถ้าอยู่ใกล้กันผมจะหยิกเพื่อนและปิดปากไม่ให้เพื่อนได้พูด เพ้นส์จะพูดเรื่องนั้นทำไม

"หือ ประกาศเลยหรือครับ"

"ใช่ครับ ลุกขึ้นบอกเลยว่าจะจีบจนกว่ารักจะตกลงเป็นแฟน ความมั่นใจของหมอนั่นนี่สุดยอดจริง ๆ ครับพี่เบียร์"

"..."

"แล้วน้องหนูให้คำตอบเขาไหมครับ"

"ก็ให้-"

"รักบอกว่าจะจีบก็ได้แต่ยากหน่อยนะครับ" เพื่อนผมกำลังโกหกอีก ผมไปพูดแบบนั้นกับดัคตอนไหน

"เพ้นส์"

"ดูซิครับ เห็นแบบนี้รักมันก็มีรุ่นพี่ รุ่นเดียวกันชอบมันเยอะนะครับ" ผมไม่รู้ว่าเพ้นส์จะพูดไปทำไมแต่ผมไม่อยากให้พี่เบียร์มารู้เรื่องไร้สาระพวกนี้ อีกอย่างดักเองก็ไม่รู้ว่าจะชอบผมได้กี่วัน พี่เบียร์มองผมวูบหนึ่ง

"นั่นซิครับ สงสัยจะโปรยความน่ารักใส่คนอื่นเลยมีแต่คนมาชอบ"

"ไม่ใช่สักหน่อยนะครับ รักไม่ได้ชอบดัคสักนิด" ทำไมต้องรีบแก้ตัวเหมือนทำตัวผิดกับแฟนด้วยนะผมเองก็ไม่เข้าใจตัวเอง ได้ยินเสียงเพ้นส์หัวเราะ คอยดูเถอะผมจะไม่พูดกับเพื่อนหนึ่งวัน พี่เบียร์ขับรถมาถึงร้าน เราก็สั่งอาหารกันเป็นปกติแต่ดูเหมือนบรรยากาศมันไม่ปกติ

"รักจะไปเข้าห้องน้ำครับ" ผมลนลานรีบลุกเดินไม่ดูคนอื่นจนไปชนกับใครบางคนเข้าหน้าห้องน้ำ คนที่ชนกับผมยิ้มกว้างเมื่อเราเจอกัน

"เธอ นางฟ้าของดัค มาร้านนี้เหมือนกันเหรอ เสียดายถ้ารู้ว่ามาร้านเดียวกันจะได้ขับรถมาพร้อมกัน"

"ไม่เป็นไร ๆ เรามากับแฟนนะ" รีบบอกและแอบอ้างว่าพี่เบียร์คือแฟน ผมไม่อยากให้ดัคมาชอบหรือมาจีบผม ก็เพราะผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้ว

"คนนั้นเหรอแฟนเธอ" ดัคชี้ไปที่พี่เบียร์ ผมพยักหน้าและเผลอสบตากับพี่เบียร์เข้า ร่างสูงเดินมาหาทำเอาผมหัวใจหวาดหวั่น "เธอชอบแบบนั้นเหรอ ดัคเป็นให้เธอได้นะ"

"ไม่เป็นไร" ผมอยากให้ดัคเงียบและหยุดพูดก่อนพี่เบียร์จะมาถึง แล้วทำไมผมต้องรู้สึกกลัวด้วยเล่าเนี่ย

"เราจะไปเข้าห้องน้ำ ดัคจะไปเข้าไหม"

"เธอจับมือเรา มือเธอนุ่มมากหรือเธอจะชอบเราแล้วใช่ไหม" พี่เบียร์เดินมาใกล้พร้อมดึงมือผมให้ออกห่างจากเด็กรุ่นน้องที่ประกาศจะจีบ ผมอยากจะบ้าตาย ไม่รู้ตัวเองกำลังทำอะไรอยู่

"ไม่ไปเข้าห้องน้ำหรือครับ"

"เข้าครับ แต่บังเอิ้นบังเอิญเจอดัคนะครับ"

"ดัค" พี่เบียร์หันไปสนใจเพื่อนใหม่ของผม คนถูกเรียกก็ยังยืนยิ้มสบตากันพี่เบียร์

"ผมดัคเอกจีน ชอบเธอมาก เป้าหมายตอนนี้ของผมคือตามจีบเธอให้ติดก่อนจบเทอมครับ" พี่เบียร์โอบเอวผมไว้หลวม ๆ เหมือนกำลังประกาศให้รุ่นน้องแสนมั่นหน้ารู้ว่าคนนี้นะพี่จองแล้วจีบยากหน่อยนะ

"แต่พี่คงไม่อนุญาตให้จีบคนของพี่หรอกนะครับ น้องหนูไปเข้าห้องน้ำกันครับเดี๋ยวพี่ไปด้วย" ผมพยักหน้าน้อย ๆ แล้วเดินเข้าไปห้องน้ำกับพี่เบียร์ เพ้นส์มองดูห่าง ๆ ที่โต๊ะแล้วนั่งสั่งอาหารคนเดียว เด็กอนุบาลยังดูออกเลยว่าพี่เบียร์กำลังหึง ไม่เข้าใจว่าเพื่อนของเขาไม่มีเซ้นส์เรื่องแบบนี้ได้ยังไงทั้งที่แอบรักคนอื่นเป็น



Oncloud69
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 ธ.ค. 2564, 20:00:59 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 ธ.ค. 2564, 20:01:02 น.

จำนวนการเข้าชม : 247





<< หนึ่งวันกับพี่หมอ     ข่าวในเพจแอนตี้ >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account