ชีต้าร์ล่าหัวใจ
เมื่อหัวใจของชายหนุ่มยังดิ้นไม่หยุด และไม่ยอมหยุดที่เธอ ดังนั้นนางเสือสาวชีต้าร์จึงต้อล่าหัวใจของเขามาให้เป้นของเธอ
Tags: รักคือชนะ
ตอน: ตอน สงครามเย็น
ชีตาร์เอื้อมมือหยิบกระเป๋ามาวางไว้บนตัก จากนั้นจึงเปิดกระเป๋าราคาหลายหมื่นบาท ซึ่งมีความนิ่มเรียบมือภาย ในมีกระเป๋าเงินของฐิติ เธอนำออกมาโยนเล่นไปมาสีหน้าบ่งบอกว่ามีความสุขอย่างเหลือเกินที่สามารถแกล้งคนที่ตนเองชอบได้หลายครั้ง
ขณะที่พักได้เพียงวันเดียวชีตาร์เริ่มงานในวันแรก คุณหญิงพอใจกับผลงานของชีตาร์ซึ่งเป็นคนเรียนรู้เร็วและละเอียดรอบคอบท่านออกปากชม
“เก่งนี่รู้งานไวดีมากเลย เคยทำงานมาก่อนหรือ” ชีตาร์ยิ้มรับนิด ๆ
“พอผ่านขณะเรียนมาบ้างค่ะ”
“เรียนเก่งหัวดีทีเดียว”
เอ ทำไมเจ้าตองมันด่าว่าหัวหมอ ชีตาร์นึกถึงคำตำหนิของน้องชาย!!
คุณหญิงรู้สึกพอใจเลขาคนใหม่ดูสดใสเชื่อมั่นในตัวเองสูงโทรศัพท์ต่อเข้ามา คุณหญิงพยักหน้าให้เธอรับ
ชีตาร์ตอบถ้อยเป็นภาษาอังกฤษฉะฉาน สำเนียงเป็นเจ้าของภาษาจนฟังแทบไม่ชัด ไหลลื่น คุณหญิงโคลงศีรษะไปมาพึงพอใจ คาดว่าจะทำงานด้วยกันได้ดี และเป็นเช่นนั้นชีตาร์มีความสามารถรอบตัว และคล่องแคล่วมาก
หลายวันผ่านไป ชีตาร์ให้ความสนิทสนมกับจิตราภรณ์ อย่างที่แอบอ้างแต่แรกว่าเป็นเพื่อนกัน
ยามบ่ายเป็นช่วงเวลาน้ำชา คุณหญิงท่านมีแขกมาหาที่ห้องรับรอง ซึ่งเป็นห้องใหญ่จัดไว้ เพื่อประชุมแขกของคุณหญิง วันนี้เป็นพวกภริยาทูต งานของคุณหญิงทำงานทางด้านประชาสงเคราะห์ร่วมกับองค์การโลก
จวบจนได้เวลาพอสมควร ชีตาร์สรุปผลการประชุม โดยรายงานหัวข้อต่าง ๆ ให้คุณหญิงรับฟัง เมื่อได้อยู่ตามลำพัง คุณหญิงยิ้มในสีหน้า เอ่ยปากกับเลขาคนเก่งว่า
“ฉันเบาแรงไปมากเลยนะต้า ฉันชอบการทำงานของเธอ เอาล่ะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดพักผ่อน หรือจะกลับบ้านก็ได้นะวันนี้”
“ค่ะต้าขอกลับบ้านค่ะ วันจันทร์จะมาทำงานค่ะ”
“ตามสบายนะ”คุณหญิงกล่าวพลางขยับลุก ชีตาร์รอท่านออกจากห้องแล้ว เธอจึงไปยังห้องพักของตนเอง
หญิงสาวฮัมเพลงพลางจัดของลงกระเป๋า ช่วงจังหวะหนึ่ง ประตูห้องถูกเคาะสองครั้ง
“เข้ามาจ้ะ” จิตราภรณ์เยี่ยมหน้าเข้ามา
“พี่ต้าจะไปไหนคะ”
“กลับบ้านสิจ๊ะ ก้อย”
“เลยไม่เจอพี่กวาง เขากลับราชการวันนี้เสียด้วย”
“อ้าวไม่เกี่ยวสักหน่อยนี่คะ” ชีตาร์ทำปากแข็ง ทั้งที่อยากรื้อของออกเก็บเต็มที
“โธ่ ก้อยอยากให้รู้จักกันค่ะ”
“พี่มาช่วยคุณหญิงแค่สามเดือนก็ไปแล้วจ้ะ ไปมั้ยไปค้างกับตุ่น เอ๊ย กับพี่มั้ยน้องก้อย”
“แหม” จิตราภรณ์หน้าแดงกล่ำนึกเคืองไปที่คนรัก แอบไปเล่าให้เพื่อนสนิทฟังแล้วมั้ง
เถอะจะโทรไปต่อว่า กินในที่ลับไปเผยในที่แจ้ง
ชีตาร์ถือกระเป๋าออกมา
ฐิติชุดเครื่องแบบเต็มยศขับรถเก๋งส่วนตัวซึ่งออกจากอู่ซ่อมแล้ว เลี้ยวเข้าบ้านมาพบชีตาร์กำลังเดินออกจากบ้าน ชายหนุ่มผู้โดนดีจากหญิงสาวหลายครั้งไม่อาจวางใจอีกฝ่ายได้ ดังนั้น เขารีบลงจากรถ กระ โจนถึงร่างสูงโปร่งของชีตาร์ พร้อมกระชากกระเป๋าถือของหญิงสาวตะคอกเสียงใส่หน้า กล่าวหาอีกฝ่ายว่า
“นังตัวดีมาขโมยอะไร” ชายหนุ่มเปิดกระเป๋าถือของอีกฝ่าย ก่อนจะเทของใช้ในกระเป๋าลงพื้นเกลื่อนกระจายชีตาร์มองของที่ตกลงพื้นแตกเสียหาย หญิงสาวเหลือกตาโพลงเปล่งประกายตาคู่คมวาววับไม่ยอมแพ้คน เธอกรีดเสียงสูงใส่หน้าคนหาเรื่อง
“มันเรื่องอะไรมาเทของใช้ของฉันทิ้งอย่างนี้ รู้มั้ยน้ำหอมขวดนั้นเท่าไหร่ แป้งตลับล่ะกี่พัน”
“เธอมันพวกแซ็งค์มือกาวอย่ามาคุยเลยว่า จะใช้ของมากค่ามีราคา” เขาเหลือบมองขวดน้ำหอมอีกครั้ง ใช่จริง ๆ เสียด้วยของนำเข้าทุกอย่าง เมื่อสำรวจอีกครั้งเจ้าของ รถญี่ปุ่นที่เกิดอุบัติเหตุกับเขาสองครั้ง บาร์เทนดี้ตัวแสบคงจะถูกไล่ออกจากงาน
“มาทำอะไรที่นี่ถ้าไม่ใช่พวกขโมย”
“ไปถามแม่คุณสิผู้หมวด ว่าฉันมาทำอะไรที่นี่กับคุณ”
“หา” เขาตาเหลือกค้างไม่เข้าใจชีตาร์อยากหัวเราะแทนการโกรธเกรี้ยว หลอกง่ายวุ้ย
“เอ้า ว่ายังไงเครื่องสำอางของฉัน ทั้งหมดหมื่นกว่าบาท จะจ่ายสดหรือจะว่ายังไง”
“นี่”
“จะเถียงว่าไม่ผิดหรือไง คุณฉกกระเป๋าของฉันแค่นี้ผิดกฎหมายอยู่แล้วทำลายทรัพย์สินต่อหน้าต่อตาอย่างนี้ยังคิดจะลอยนวลเสียเลยหรือไง” เขาเม้มปากเป็นเส้นกับข้อกล่าวหาที่เป็นจริงทุกประการ
แต่จะให้ฐิติยอมรับผิดกับการได้ตอบโต้คนที่ทำผิดกับเขามาหลายครั้งหลายหน ชายหนุ่มไม่อาจเสียศักดิ์ศรีได้ ดังนั้นเขาจึงเป็นฝ่ายเกลื่อนความผิดด้วยการดูแคลานชีตาร์ในปมด้อยของเธออย่างไม่ตั้งใจ หากได้ผล
“ถึงจะขนใช้เครื่องสำอางราคาแพงร้อยแบน พันยี่ห้อ ก็ไม่ทำให้ขาวขึ้นได้หรอกดำยังไงก็ดำอยู่อย่างนั้นละ”
คำจี้ใจดำให้ชีตาร์เลือดขึ้นหน้า เธอจับชายเสื้อตัวเองอย่างข่มอารมณ์เต็มที่ ที่จะไม่ให้เข้าไปเหนี่ยวคออีกฝ่ายลงมาเตะผ่าหมากสักทีสองที ดวงตาคมกริบ จับตานิ่งไปที่ชายหนุ่ม หากแล้วครู่เดียวชีตาร์กลับเปลี่ยนจากการเอาเรื่องมาเป็นเกลื่อนรอยยิ้มหวาน เพราะมีคติที่ว่า ‘จะฆ่าคนต้องฆ่าด้วยรอยยิ้ม’
“ตกลงคุณจะวางเฉยต่อการทำลายทรัพย์สินที่เสียหายของฉันหรือคะ”
“เจ๊ากันไป กับกระเป๋าของผมและกุญแจ”
“ฉันขอกระเป๋าฉันคืน”
เขาส่งจะถึงมืออยู่แล้ว แต่แกล้งปล่อย ชีตาร์ไม่รับไว้เธอเองก็ปล่อยให้มันร่วงลงพื้นไปต่อหน้าต่อตา ฐิติเชิดหน้าไม่ใส่ใจต่อการกระทำของตนเองและสาวคู่ปรับ
ชายหนุ่มเดินตัวตรงจะผ่าน หากหญิงสาวแตะแขนเขาไว้กระแซะกายเข้าชิดทั้งตายั่วยวน ฐิติอดหวั่นไหวและนิ่งงันดังถูกสะกด
“อย่าคิดว่ามองอย่างเสน่หาล่ะหนุกวาง”
“ยัย...เสือดาว”
ชีตาร์ก้มเก็บข้าวของเกลื่อนกระจาย ขณะที่เขาจากไปไม่ใยดีอีก หากว่าชีตาร์เหลือบสายตาบนใบหน้างามมีรอยยิ้มปีศาจปรากฏอย่างสาแก่ใจ มีดโกนใบเล็กแต่คมกริบอยู่ปลายนิ้วชี้และกลาง ถูกนำออกมาจากที่ซ่อนชายเสื้อที่เธอโกรธในทีแรก
ฐิติอยู่ในชุดเครื่องแบบเดินอวดก้นขาวโดยไม่รู้ตัวให้บริวารในบ้านได้ชมเป็นขวัญตา จิ๊ดปิดปากหัวเราะคิกคักรับของไปจากมือนายคนงานที่ผ่านเบือนหน้าซ่อนยิ้มอย่างไม่กล้าให้เจ้านายเห็น แต่พอนายไปแล้วต่างหัวเราะกันอย่างเต็มกลั้น ฐิติเหลือบไปเห็นบริวารพากันหัวเราะแต่พอเขาหันไปทุกคนพากันรีบทำงาน ทั้งคนสวน และยาม เขาทำหน้างุนงง ก
คุณหญิงนั่งเล่นที่ห้องชมสวนกับจิตราภรณ์สนทนากันพลางรับประทานของว่าง ฐิติเข้าไปในห้อง
“แปลก ๆ นะครับวันนี้บ้านเราดูยิ้มขำอะไรชอบกล”
“ไม่รู้สิไงไม่ผลัดผ้าก่อนมีโครงการจะไปไหนหรือเปล่า”
“เปล่าครับ เอ่อคุณแม่ ยัยกร้วกนั่นมาทำอะไรครับ”
เขายืนเท้าเคาน์เตอร์ถามมารดา เด็กซึ่งยกเครื่องดื่มมาให้เห็นก้นขาว ของเจ้านาย เกิดอาการประหม่า ตกใจเกือบทำเครื่องดื่มหลุดมือ
“อุ่ย”
“อะไรกันพวกเธอแปลกจริง” คุณหญิงดุ
เด็กส่งน้ำให้ฐิติแล้วใช้ถาดปิดหัวเราะหันหลังเดินจากไปคุณหญิงเปรยกับลูกตามข้อสันนิษฐานของเขาว่า
“พิลึกจริง ๆ ด้วยนะกวาง แล้วที่ว่า กร้วก กร้วก ไหนกัน”
“ยัยมืดผมยาวหยอยนั่นมาทำอะไรที่นี่ครับ”
“เลขา”
“เลขา”
“รู้จักหรือกวาง”
“ยายนี้ขับรถชนกับผมแล้วล้วงกระเป๋าผมไป”
“ฮื้อ เข้าใจผิดมั้ง ตาร์เป็นเพื่อนของก้อย เขาเป็นเลขาแม่ เรียนจบปริญญาโทจากเมืองนอกเมืองนามานะลูก” เขาทำหน้าเหมือนถูกผีหลอกและหูหนวกไปพร้อม ๆ กัน
“ครับ อะไรนะครับคุณแม่ ผมได้ยินไม่ถนัด”
“แม่ว่าไม่ใช่คนอื่นหรอกที่แปลก ลูกนั่นแหละแปลกจริงเชียวจู่ ๆ มาใส่ร้ายคน ตาร์เขาเป็นคนน่ารัก ภริยาทูตยังชมกันเป็นแถว แล้วไปว่าเขาดำเดิมอะไร ผิวสีน้ำผึ้งสวยเสียอีก เหลืองทองอย่างนั้น”
“ผมถูกเธอล้วงกระเป๋าที่โรงหนังจนขายหน้าวิภาวีจะแย่ ที่เขาต้องเป้ยฝ่ายออกเงินเลี้ยงผมแทน”
“วิภาวีคนไหนอีกละกวาง”คุณหญิงถาม เพราะจำคนที่ ลูกควงไม่หมด
“ลูกสาวอาจารย์ที่โรงเรียนนายร้อยครับคุณแม่ ชื่อเล่นว่ามด”
“คบใครก็ดูที่สมหน้าสมตาเราหน่อย”
“ผมไปอาบน้ำก่อนครับ” เขาขอตัวแล้วหันกายให้
“กวาง” แม่กับน้องอุทานดังพร้อมกันก่อนจิตราภรณ์ปล่อยเสียงคิกคัก ไร้ความเกรงใจ
“ครับ มีอะไรครับ” เขาเอี้ยวคอมองมารดา
“อะไรเดินก้นขาดมาจากที่ไหนกันลูก น่าขายหน้าเหลือเกิน” เขาสะดุ้งโหยงจับเนื้อที่ว่างเปล่าตรงก้นย้อย รอยขาดวิ่นทั้งชั้นนอกชั้นในถูกกรีดเบาไม่รู้ตัว มีอาชีพ
“ไอ้บ้านั่น ไอ้บ้านั่นแน่ ๆ” เขาวิ่งออกไปหน้าบ้านเข้าใจว่าเป็นฝีมือชีตาร์ หากไม่มีแม่ตัวแสบอยู่ ณ ที่นั่นแล้ว
เวลานี้ของที่ตกเกลื่อนถูกเก็บไม่เหลือรอยหลักฐาน
นางเสือดาว มันต้องเป็นโจรปลอมตัวมาเอาอะไรในบ้านนี้สักอย่าง คุณแม่ของเขากำลังถูกหลอกลวงเขาต้องจับผิดให้จงได้ว่า ชีตาร์เข้ามาด้วยจุดประสงค์อื่น เขาไม่เชื่อหรอกว่าชีตาร์มาเพื่อทำงาน แม่ของเขาทำงานการช่วยเหลือระหว่างประเทศ ข้อมูลสำคัญ ชีตาร์อาจจะต้องการสิ่งที่เขาคาดไม่ถึง และมันคืออะไรเล่า!!
เขาจ้ำเท้าขึ้นพักด้วยหน้างอง้ำ ถอดกางเกงอุบาทว์เหวี่ยงทิ้งตัวนอกและตัวในทั้งสองตัว ประตูห้องถูกเคาะเขาเผ่นคว้าหยิบผ้าเช็ดตัวมาห่อหุ้มไว้ชั้นหนึ่งกันอุจาดตา
“ใคร”
“จิ๊ดค่ะ เอาของมาเก็บค่ะ”
“เอาแขวนไว้หน้าห้องนั่นแหละฉันจะหยิบเอง”
เขาเปิดประตูออกไปหยิบกระเป๋าผ้าเข้ามาเก็บ รื้อของใช้บางส่วนออกจากกระเป๋าบางชั้นเก็บเข้าลิ้นชัก จึงเห็นกระเป๋าเงินวางไว้เรียบร้อย เขางงเป็นไก่ตาแตก อยู่ที่นี่ได้อย่างไร เขาเปิดดูของทุกอย่างอยู่ครบหมดเงินไม่หายสักบาท เขาลืมทิ้งไว้ที่บ้านหรือไม่ใช่แน่ลิ้นชักนี่เขาเปิดบ่อยก็ไม่เห็น มันต้องกลับมาพร้อมนางเสือสาวนั่น จุดประสงค์ แรงบันดาลใจอะไรสักอย่างที่เธอจงใจเดินเข้ามาที่นี่ วางเงินหมื่นเพื่อเชิดเงินล้านในบ้านนี้
คืนนั้น คุณหญิงต้องแปลกใจเมื่อลูกชายสำรวจดูความเรียบร้อยของบ้านตัวเอง
“อะไรกวาง”
“คนสมัยนี้ไม่น่าไว้ใจหรอกครับคุณแม่ ระวังไว้ดีกว่าครับ เครื่องเพชรของคุณแม่ครับใช่มั้ย”
“ก็ใช่แม่ใส่เซฟไว้ กวางลูกระแวงต้ามากไปหรือเปล่า”
“แม่ครับ เขาว่าจบปริญญาโทแล้วทำไมไปทำงานเป็นบาร์เทนดี้ที่ Family เท่านั้นเล่าครับคุณแม่ เห็นปริญญาเขาหรือเปล่า”
“ไม่ได้ดูก็ก้อยเขารับว่าเป็นเพื่อนของเขานี่จ้ะ ไม่เชื่อลูกแล้วจะไปเชื่อใคร”
เขาจึงไปสืบสวนสอบกับน้องสาว
จิตราภรณ์โทรหาคนรักต่อว่าต่อขาน
“คุณปากโป้งบอกพี่ต้าเรื่องของเราหรือคะตุ่น”
“เรื่องอะไรครับ”
“ก็เรื่อง เอ่อ เรื่อง D”
“ดีอะไรครับก้อย”
“เรื่องที่เรามีอะไรกันเลยขั้น เอ บี ซี ไปขั้น Dน่ะสิ” เธอตะคอกใส่สาย
พี่ชายยืนตกตะลึงอยู่ด้านหลังน้องสาว ได้ยินเต็มสองหู ไปเรียนวิชารักชั้นดีแล้วหรือกับใคร!
“ผมจะพูดทำไมก้อย ผมว่าคุณเสียท่าคุณชีตาร์แล้วล่ะครับ รายนี้ล้วงความลับได้หน้าตาเฉยเลยล่ะ คุณคงเผยไต๋ไปหมดแล้วสิ”
“แหม พี่ตาร์ร้ายจริง ๆ นะคะแค่นี้นะคะฮันนี่” เธอปิดสายแล้วจุ๊บโทรศัพท์ รอยยิ้มค่อย ๆ จาง เมื่อเผชิญ พี่ชายร่างสูงมายืนเงียบกริบ
“พี่กวาง เอ่อเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
“นานแล้ว ใครหรือคนที่คบหาด้วย” จิตราภรณ์ได้ยินคำถามตรงอย่างนี้ เธอรู้ได้เลยว่า พี่ชายคงได้ยินความลับแล้ว
“ผู้จัดการฝ่ายการตลาดแฟมิลี่ค่ะ” นายตำรวจโยงใยเรื่องได้เองเป็นตุเป็นตะ น้องสาวหลงคารมผู้จัดการซึ่งคงจะไล่นางเสือออกจากงานแล้วสวมรอยเข้าบ้านเขา ผ่านทางน้องสาว
“แกกำลังถูกหลอกรู้มั้ยก้อย”
“หลอกใคร ใครหลอกใครคะพี่กวาง”
“ไอ้ผู้จัดการกระจอกนั่น”
“เงินเดือนห้าหมื่นมากกว่าก้อยมากกว่าพี่กวางอีกนะคะ กระจอกตรงไหนกัน”
“ก็” ชายหนุ่มอ้าปากพูดออกแค่นั้น เพราะ เขาไม่มีหลักฐานสักอย่าง
“พี่กวางไม่ชอบพี่ตาร์ที่เขาตบหน้าพี่กวางกับพี่นุชใช่มั้ยล่ะ”
“ใครบอก อ้อแม่นั่นคงคิดว่าเป็นวีรสตรีใช่มั้ยที่ทำอย่างนั้นได้”
“แล้วพี่กวางมาทำอะไรที่นี่คะ”
“อยากถามว่าแกรู้จักแม่นั่นดีแค่ไหน”
“รู้จักมากก็แล้วกัน แล้วก็ไม่ได้เป็นอย่างที่พี่กวางใส่ร้ายสักอย่าง ก้อยจะนอนแล้วล่ะ”
“เดี๋ยวก้อย”
“อะไรล่ะคะ”
“พาผู้ชายคนนั้นมาพบพี่ได้มั้ย รู้จักไว้ ถ้าวันหลังมันทำให้ก้อยเสียใจพี่จะได้จัดการให้”
“พี่กวาง เอ่อไม่ว่าก้อยหรือคะที่ไม่คบคนรวยอย่างที่คุณแม่ต้องการ”
“ไม่หรอก แต่อยากให้หนักแน่น” จิตราภรณ์หลบตาพี่ชาย ละอายใจไปบ้างที่ชิงสุกก่อนห่าม แต่เพราะรักและเชื่อใจ ดอดไปเปลี่ยนนามสกุลกันเรียบร้อยแล้วต่างหาก
“เลขาคุณแม่ชื่ออะไรก้อย” จิตราภรณ์บอกชื่อเล่น
“ชื่อตาร์ค่ะ”
“คงไม่สั้นแค่ตาร์หรอก อย่างยัยนั่นคงเป็นนางเสือชีตาร์ล่าเหยื่อถึงจะเหมาะ”
จิตราภรณ์มองท่าทางเข่นเขี้ยวของพี่ชายด้วยความรู้สึกที่ว่า พี่ชายช่างเหมาะสมกับชีตาร์อย่างเหลือเกิน คนเจ้าชู้กับนางเสือ
นางแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 ส.ค. 2554, 08:51:50 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 ส.ค. 2554, 08:51:50 น.
จำนวนการเข้าชม : 1850
| << ตอน ย่างเยื้องเข้าบ้านผู้ชาย | ตอน มาเหนือเมฆ >> |
Canopus 28 ส.ค. 2554, 11:55:05 น.
คุณตำรวจความรู้สึกช้าจังนะคะ
คุณตำรวจความรู้สึกช้าจังนะคะ
nutcha 28 ส.ค. 2554, 12:48:45 น.
อ่านไปขำไปพี่กวางเดินโชว์ก้นขาวๆไปทั่วบ้าน
อ่านไปขำไปพี่กวางเดินโชว์ก้นขาวๆไปทั่วบ้าน
nutcha 28 ส.ค. 2554, 12:49:18 น.
อ่านไปขำไปพี่กวางเดินโชว์ก้นขาวๆไปทั่วบ้าน
อ่านไปขำไปพี่กวางเดินโชว์ก้นขาวๆไปทั่วบ้าน
nutcha 28 ส.ค. 2554, 12:49:27 น.
อ่านไปขำไปพี่กวางเดินโชว์ก้นขาวๆไปทั่วบ้าน
อ่านไปขำไปพี่กวางเดินโชว์ก้นขาวๆไปทั่วบ้าน
nutcha 28 ส.ค. 2554, 12:49:29 น.
อ่านไปขำไปพี่กวางเดินโชว์ก้นขาวๆไปทั่วบ้าน
อ่านไปขำไปพี่กวางเดินโชว์ก้นขาวๆไปทั่วบ้าน
Zephyr 28 ส.ค. 2554, 22:58:25 น.
อ่านแล้วขำอ่ะ พี่กวางแบบซื่อบื้อกับต้าร์คนเดียว แถมถูกหลอกอยู่คนเดียวอีกต่างหาก คู่นี้ความรักมันอยู่ลึกเหลือเกิน อีกนานมั้งกว่าจะแงะออกมาบอกกัน
อ่านแล้วขำอ่ะ พี่กวางแบบซื่อบื้อกับต้าร์คนเดียว แถมถูกหลอกอยู่คนเดียวอีกต่างหาก คู่นี้ความรักมันอยู่ลึกเหลือเกิน อีกนานมั้งกว่าจะแงะออกมาบอกกัน
nunoi 29 ส.ค. 2554, 11:07:51 น.
ถ้าเป็นโจรนี่ ซีตาร์เป็นโจรฝีมือขั้นเทพ เลยนะเนี๊ยะ นายตำรวจ ถึงไม่รู้สึกตัวซักครั้ง เวลาโดนเล่นงาน อิอิ
ถ้าเป็นโจรนี่ ซีตาร์เป็นโจรฝีมือขั้นเทพ เลยนะเนี๊ยะ นายตำรวจ ถึงไม่รู้สึกตัวซักครั้ง เวลาโดนเล่นงาน อิอิ