ดวงดาวเคียงตะวัน
“ชายผู้นั้นปล่อยลูกนกไปใช่ว่าเขาจะหมดรักในตัวมันแล้ว ตรงกันข้าม...ความรักที่เขามีให้มันกลับมากมายท่วมท้นจนยินยอมให้มันได้มีอิสระต่างหาก”
“คนในครอบครัวอย่างพวกเราคงมีหน้าที่แค่เพียงสร้างรังอุ่นไว้เป็นที่พักพิงให้ลูกนกกลับมาหายามอ่อนล้าและต้องการกำลังใจ มีหน้าที่ปลอบประโลมและสร้างความมั่นใจให้นกน้อยมีแรงออกบินสู่โลกกว้างได้อีกครั้ง จริงมั้ย?"
“คนในครอบครัวอย่างพวกเราคงมีหน้าที่แค่เพียงสร้างรังอุ่นไว้เป็นที่พักพิงให้ลูกนกกลับมาหายามอ่อนล้าและต้องการกำลังใจ มีหน้าที่ปลอบประโลมและสร้างความมั่นใจให้นกน้อยมีแรงออกบินสู่โลกกว้างได้อีกครั้ง จริงมั้ย?"
Tags: รักหวาน อาจารย์ นักศึกษา
ตอน: ตอนที่ ๑๘ :หยุด(ลบ)
ลบแล้วค่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบตอนที่ ๑๘ ค่ะ
ขอบคุณสำหรับการติดตาม ทุกๆcomment ทุกๆ like และทุกๆกำลังใจนะคะ
***ตอบcomment***
คุณ violette
: คนเรามักมีข้ออ้างมาอธิบายทุกๆ การกระทำของตนเสมอ
ผู้กองกฤษฎาก็คงไม่ต่างกันค่ะ
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ :)
คุณ anOO
: ขอบคุณนะคะ ดีใจจังค่ะที่ผู้อ่านรู้สึกสนุก
กองเชียร์พลระพีเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนแว้ว!!! :)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบตอนที่ ๑๘ ค่ะ
ขอบคุณสำหรับการติดตาม ทุกๆcomment ทุกๆ like และทุกๆกำลังใจนะคะ
***ตอบcomment***
คุณ violette
: คนเรามักมีข้ออ้างมาอธิบายทุกๆ การกระทำของตนเสมอ
ผู้กองกฤษฎาก็คงไม่ต่างกันค่ะ
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ :)
คุณ anOO
: ขอบคุณนะคะ ดีใจจังค่ะที่ผู้อ่านรู้สึกสนุก
กองเชียร์พลระพีเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนแว้ว!!! :)
กาแฟเย็น เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 ส.ค. 2554, 09:19:39 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 มิ.ย. 2556, 23:50:09 น.
จำนวนการเข้าชม : 1857
| << ตอนที่ ๑๗ :คนช่างตื๊อ(ลบ) | ตอนที่ ๑๙ :เข้าใจผิด...คิดไปเอง(ลบ) >> |
anOO 29 ส.ค. 2554, 14:54:22 น.
โดนพริ้มตบไปขนาดนั้นยังไม่รู้สึก
ต้องรอให้พี่พีออกโรงเองใช่ไหม เป็นไงล่ะ จ๋อยไปเลย
โดนพริ้มตบไปขนาดนั้นยังไม่รู้สึก
ต้องรอให้พี่พีออกโรงเองใช่ไหม เป็นไงล่ะ จ๋อยไปเลย
violette 30 ส.ค. 2554, 03:30:59 น.
พี่พีหนักแน่นดีมาก เอาใจไปเต็มที่เลยค่ะ
ยังดีที่รู้สึกปิดได้นะคะผู้กอง สงสารน้องพริ้มแย่แล้ว
พี่พีหนักแน่นดีมาก เอาใจไปเต็มที่เลยค่ะ
ยังดีที่รู้สึกปิดได้นะคะผู้กอง สงสารน้องพริ้มแย่แล้ว