เมื่อหัวใจของชายหนุ่มยังดิ้นไม่หยุด และไม่ยอมหยุดที่เธอ ดังนั้นนางเสือสาวชีต้าร์จึงต้อล่าหัวใจของเขามาให้เป้นของเธอ

ไวกูรณ์เป็นลูกชายคนโตของเจ้าสัวระวี พี่ชายของคิริยา เป็นเพื่อนของฐิติบางครั้งก็ไปมาหาสู่กันถ้าไวกูรณ์และฐิติมีเวลาว่าง
วันนี้ฐิติมาหาไวกูรณ์ถึงที่บ้านซึ่งยังอยู่ที่บ้านบริเวณเดียวกับคฤหาสน์ร้อยล้านของคิริยา
วันนี้มีแขกพิเศษเข้ามาพร้อมคิริยาและคีรี บ้านที่ไม่ค่อยมีใครเข้ามาอยู่จึงดูคักคักเป็นพิเศษ
ฐิติจิบเบียร์เย็นขณะนั่งสนทนากับเพื่อนนักธุรกิจ ชายหนุ่มมองผ่านไปที่บ้านหลังใหญ่ เอ่ยอย่างชวนเพื่อนสนทนาไปพลางว่า
“วันนี้บ้านญาตินายครึกครื้นจัง”
“ก็อย่างนี้แหละ ปกติบ้านนี้ไม่ค่อยได้เปิดใช้หรอก อารียายกให้ลูกสาวคนโตไปแล้ว เมื่อ มีการรับแขกต่างประเทศหรือข้าราชการที่สำคัญ ๆ เท่านั้นไม่ได้พักประจำหรอก อารีย่าเขาอยู่กับนายพลที่เรือนไทยโน่น อาของฉันเป็นจิตรกรมีชื่อมาก”
“มีบ้านหลายหลังแต่ไม่มีคนอยู่ก็แย่เหมือนกัน”
“พ่อเราเขายุให้น้องมาอยู่ เขาหมายถึงลูกสาวของอารียา น้องเรียนจบแล้วให้มาช่วยงานเรา แกทั้งเก่งทั้งสวยเรียกว่าหัวดีมากเลยล่ะ”
“ไปอยู่ที่ไหนล่ะมาหรือเปล่าวันนี้”ฐิติถามหา สีหน้าอิ่มขึ้นมาทันที
“น้องสาวฉัน เขาไม่ชอบสังคม ทั้งพี่ทั้งน้องเคยออกงานที่ไหน”
ฐิติแปลกใจครามครันกับข่าวที่ว่า มีสองคนในประเทศนี้ที่ไม่อยากเป็นไฮโซ และสาวไฮโซคนนี้รอดตาฐิติไปได้ ครั้นจะถามมากก็กระไรอยู่ เพราะตนเองเป็นคนเจ้าชู้เพื่อนทราบดี แต่คราวนี้ไวกูรณ์เปิดทางกว้าง
“แล้วจะแนะนำให้รู้จักรับรองคนนี้เสปกนาย”
ฐิติยิ้มรับในสีหน้าด้วยความพึงพอใจ
“อย่างว่านะน้องเราแม้จะไฮโซแต่ก็ไม่ชอบออกงานอาจจะไม่หรูหรา”
“ชื่ออะไร”
“คัดนัมพร”
“ชื่อแปลกแปลว่าอะไร”
“ท้องฟ้ามั้ง ถ้าจำไม่ผิดนะน้องชายชื่ออภิรักษ์”
ไวกูรณ์บอกเล่าให้ฐิติฟังด้วยความเต็มใจ ไม่มีสิ่งใดเคลือบแคลงนอกจากช่วยน้องสาวให้สมรักเร็วๆก็เท่านั้นเอง!!

ทางด้านชีตาร์เตรียมเอกสารงานสำหรับวันรุ่งขึ้น จิตราภรณ์เคาะประตูห้องเมื่อเจ้าของอนุญาตจึงเข้ามาภายใน
“สุดสัปดาห์สนุกมั้ยคะพี่ต้า”
“ก็ดี ก้อยรู้ว่าบ้านพี่เป็นแบบแฟมิลี่เที่ยวก็แบบยกครัว”
“ก้อยชอบค่ะ”
“ชอบก็รีบย้ายไปอยู่สิจ้ะตาผู้จัดการรีสอร์ตดีใจจนชักตาตั้งแน่”
“ล้อแต่ก้อยแล้วคนรักพี่ต้าล่ะคะก้อยไม่เห็นรู้จักเลยว่าใคร”
“ไม่มี้” เธอปฏิเสธเสียงสูง
“ยังหาแฟมิลี่แมนไม่ได้เลยจ้ะ”
“อย่างพี่กวางล่ะคะพี่ต้า”
ร่างสูงหยุดชะงักกึกเมื่อได้ยินคำสนทนาแว่วมาจากห้องนางเสือสาวพาดพิงถึงเขา อยากรู้เธอคิดอย่างไร
“อย่างคุณผู้หมวดเหมาะสมกับคุณอะไรนะที่เต้นเร่า ๆ ยังกับพวกเต้นระบำปลายเท้า”
“พี่นุช-นุชจรีลูกคุณหญิงจีรัตน์ค่ะ”
“นั่นละเหมาะสมกันดี”
“ก้อยไม่เห็นชอบพี่นุชเวอร์จะตาย”
“โธ่ พี่ว่าดูดีออก อีกคนเต้นเหย็ง ๆ อีกคนก็ไล่จับผู้หญิงทั่วเมือง”
“อุ้ยพี่ต้า รู้หรือคะว่าพี่กวางเจ้าชู้”
“แหม เล่นควงไม่ซ้ำหน้าไม่รู้จักก็ตาบอดแล้ว ไม่ไหว ไม่ใช่สเปก”
เธอเอ่ยยิ้มพรายวางงาน จิตราภรณ์จึงผุดลุกจากเก้าอี้เกรงใจบังอาจมากไปแล้วยายกร๊วกอย่างเธอต่างหากไม่ใช่
สเปก เธอมีความร้ายกาจอย่างงูพิษ เขายังไม่ได้หาวิธีชำระความเรื่องยางรถเลย อ๊ะ ยางรถ!ฐิติเกิดความคิดกระเจิงไกลขึ้นมาทันที
ทำไมเขาไม่แกเผ็ดเธอคืนกลับบ้างเล่า!
ฐิติจับเป้าหมายไปที่รถญี่ปุ่นสีชา ซึ่งจอดโรงรถเล็กคู่กับรถสีเงินบาทของจิตราภรณ์ ชายหนุ่มเหลียวซ้ายแลขวา ทางค่อนข้างโปร่งในสายตาของเขา เพราะเวลานี้มืดแล้ว คงไม่มีใครสนใจใครอย่างนี้ล่ะเหมาะที่สุด เขาคิดอย่างพอใจจนหัวใจเต้นคับอก
ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ลงมือกระทำการเยี่ยงผู้ร้ายเกเร โดยการนั่งลงปล่อยยางรถ ทั้งสนุกและละอายใจที่แกล้งผู้หญิง แต่ ฐิติมีข้อแม้ในการเพิ่มช้องว่าให้ผู้หญิง เพราะเขาถือว่าผู้หญิงอย่างชีตาร์ไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา ดังนั้นต้องชำระความกันเสียบ้าง
อ้อมมาอีกด้านหนึ่ง แสยะยิ้มกระหยิ่มใจปล่อยลมเป็นล้อที่สาม ค่อย ๆ เคลื่อนกายไปล้อที่สี่
“ปล่อยล้อสุดท้ายแล้วมาทางนี้นะ”
น้ำเสียงแจ้ว ๆ ดังมาจากข้างรถเก๋งเงินบาท ทำให้ฐิติใจหายวาบ เงยหน้าขึ้นมองร่างสูงโปร่งของสาวสวยผมยาว ยืนกอดอก มีท่าทีและสีหน้าเยาะเย้ยการกระทำของฐิติ ซึ่งทำให้เขาเห็นตัวเองเป็นเด็กเกเรไปในทันที
ชายหนุ่มลุกพรวดเหมือนถูกเข็มมหึมาแทงก้น เวลานี้จะแก้ตัวอะไรคงจะไม่ได้แล้ว นอกจากโต้แย้งด้วยความรู้สึกด้านคูณด้าน คือด้านให้ครอบวงจรเข้าไว้
“คุณปล่อยยางรถผมก่อน มันเป็นเรื่องที่คุณควรโดนเช่นกัน”
“ฉันไปปล่อยเมื่อไหร่คะผู้หมวดขา” ชีตาร์ย้อน
“อย่ามาแก้ตัวน้ำขุ่นๆหน่อยเลย อ้ออย่างคุณ ต่อให้เป็นน้ำทะเลทั้งมหาสมุทรคุณก็แก้ผ้าลอยตัวแก้ข้อกล่าวหาได้อยู่ดี”
“แหมแหม แหม”ชีตาร์ลงหลายแหม เถียงไม่ทัน นอกจากเดินพรวดไปหาชายหนุ่ม ซึ่งเข้ามาเผชิญศึกน้ำลาย อย่างไม่หวาดหวั่นร่างสูงของคนทั้งสองห่างกันไม่ถึงหนึ่งช่วงแขน
ชีตาร์ตั้งข้อหาใส่อีกฝ่ายว่า
“คุณทำมิดีและร้ายกับรถของฉันตำตาจะว่าอย่างไรไม่ทราบ”
“คุณ” ฐิติเถียงไม่ออก ถ้าหญิงตรงหน้าเป็นเช่นคนอื่นเขาดุใสไม่กี่คำหงอหมด หากว่า เธอผู้นี้ไม่เคยทำท่าว่าเกรงกลัวแม้สักนิด
เขาชิงชังเธอยิ่งนัก ดูรึปากเต็มอิ่มรูปย้อยห้อยได้พอดี มุมปากหยักราวกับยิ้มหากดูเย้ย มันน่า จูบเป็นบ้าเลย สุดที่ชีตาร์จะคาดได้ว่า ตนเองจะโดนดี จู่ๆแขนแข็งแรงของชายหนุ่มดึงชีตาร์เข้ามารวดเร็ว จูบแน่นบนริมฝีปากสวย หญิงสาวตาเหลือกค้าง อายุปูนนี้พึ่งมีจูบแรกบ ฐิติเคลิบเคลิ้ม แหย่ลิ้นเข้าใส่ริมฝีปากที่ฝืนปิดแน่นอย่างคนตกใจอย่างรุนแรงของชีตาร์
ฐิติไม่อยากเชื่อว่าสาวสวยรอบจัดจะ จูบไม่เป็น
หนุ่มหล่อเกลื่อนความผิดต่อเองด้วยการตอกย้ำให้หญิงสาวแค้นใจเล่นว่า
“จูบไม่เอาไหนเลย” เขาผละจากไปทันที
ชีตาร์รู้สึกว่าเหงื่อออกจนชื้นมือ ถอยกายไปพิงรถพยุงกายทำอะไรไม่ถูก และความมั่นใจในตัวเองตกลงไปเหลือ ศูนย์ จากคะแนนเต็ม120
การกระทำที่เธอผู้เก่งกล้าสามารถถูกทาง โดนตอกกลับด้วยคำว่า ไม่เอาไหน คำนี้วนเวียนให้รู้สึก เจ็บจึ้ก เจ็บจึ้ก จึ้ก ทุกครั้งที่คิด
ในห้องนอนส่วนตัวของชีตาร์
หมอนสี่เหลี่ยมยาวถูกฝ่ามือเรียว ๆ ตบใส่ไม่ยั้ง
“ทำไม ทำไมไม่ตบอย่างนี้สักฉาด ทำไม ชีตาร์บ้า” หญิงสาวอาละวาดฟาดหัวฟาดหางด้วยความเจ็บใจ
ชีตาร์เสียฟอร์ม เขาดูถูกเธอว่าไม่เอาไหน
“ทำไม ทำไมไม่ตบสักเปรนี้ยง ชกสักตูม หรือไม่ก็ พลิกลิ้นเกลียวสว่านให้หมอนั่นรูปร่วงลงไปกิองกีบพื้นขอฉันแต่งงานเสียเลย ชีตาร์ ยัยคนไม่ประสา”
หญิงสาวพร่ำเพ้อ อยู่นาน จนสุดท้ายเธอทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนหนา ซบหน้าลงกับหมอนในสมองอึงอน ด้วยการตำหนิตัวเองไม่เอาไหนเลย ไม่เอาไหนเลย

ฝ่ายชายร่างสูง ผู้คิดว่า การพิชิตศึก ครั้งนี้ตนเองได้รับคะแนน 120เต็ม100 คะแนน ถึงกับเกิดอาการหัวใจลอยได้ ความรู้สึกเหมือนบินเหนือพื้น ทำให้เกิดยิ้มเรี่ยราดบนสีหน้า เปิดประตูห้องนอน แล้วกระโจนทิ้งหลังลงพื้นนุ่ม
“ว้าว ฮ่าฮ่าฮ่า ยัยนั่นอึ้งไปเล้ย กวางเอ๋ย นายมันแน่อยู่แล้วเรื่องนี้ น่าจะจับมาบดเสียนานแล้ว”ว่าแล้วเขาคว้าหมอนข้างเข้ามากอดก่ายแน่นอุทานไม่เป็นภาษาคน
“โอ่ยยยยยยยเย่เย่ อึ้ย ว้าว อึ๊ยยยยยย”แปลได้ว่า สุขเหลือประมาณ
คืนนั้นฐิติหลับไปด้วยความสุขหลังจากฝันร้ายมานานวัน ใช่นานเท่าที่รู้จักยัยโตโย ‘ต้า’นั่นเลยทีเดียว
ที่แท้ก็ยังไม่ เคยมี ผอ สระ อัว คำนี้ล่ะ ที่ทำให้ลูกชายคุณหญิงกระชุ่มกระชวยขึ้นมาในหัวใจอย่างประหลาด

หลังโดนจูบพิฆาตไปแล้วหลายวัน
ทำให้เลขาคนเก่งขาดความเชื่อมั่นในตัวเอง ทำงานอย่างเหม่อลอยไม่กระฉับกระเฉงคุณหญิงผิดสังเกตที่จึงทักถามด้วยความเป็นห่วง
“เป็นอะไรหรือเปล่าตาร์”
“ไม่ค่ะท่าน”
“พักมั้ย”
“โอ๊ะ! ไม่เป็นไรค่ะ ต้าขอโทษค่ะถ้าทำงานพลาดไป”
เธอรวบรวมสมาธิ พร้อมกับทำใจให้มุ่งมั่นเต็มที่ ต้องลืมรสจูบแปลก ๆ หากว่าเมื่อคิดถึงความรู้สึกซู่ซ่าก็เข้ามาแทนที่อีกแล้ว คำว่าลืมจึงไร้ผล
ผ่านงานไปจนหมดวัน เธอจึงขับรถซึ่งได้รับการเติมลมเรียบร้อยแล้วออกไปภายนอก สวนทางกับรถเก๋งสีฟ้าของฐิติต่างคนต่างหักพวงมาลัยหลบด้วยความเผลอเหม่อทั้งคู่

คุณหญิงนั่งพักผ่อนที่ห้องชมสวน ลูกชายคนรองอาบน้ำแต่งกายใหม่ลงมาสนทนาเป็นเพื่อน ลูกชายแปลกที่อยู่ติดบ้านหลายวันมานี้
“ดูคุณแม่จะหายเหนื่อยนะครับ” เขาเริ่มเรื่องอ้อม ๆ
“ต้าทำงานเก่งมากคล่องจนแม่วางมือได้”
“แล้วนี่งานยังไม่เรียบร้อยหรือครับ”ฐิติถาม เพราะเห็นเธอขับรถออกไปจากบ้าน
“เรียบร้อยแล้วมีก็เป็นพรุ่งนี้มีงานเลี้ยง ว่าจะให้ต้าไปด้วย สวย ๆ อย่างนั้นคงถูกมองบ้างล่ะ”
“ทำไมต้องพาไปด้วยล่ะครับ” น้ำเสียงแข็งเจ้าตัวไม่รู้ว่าคิดยังไงกันแน่ระหว่างไม่เห็นจะคู่ควรออกงาน กับ หวงตัวโต ๆ ที่ผุดขึ้นมาในสมอง
“อ้าว การให้โอกาสคนก็ดีนี่จ้ะกวาง ต้าเขาก็ใช้ได้ถึงจะมาจากชนบทแต่ความรู้ดีน่าตาสวยจับผลัดจับผลูไปเป็นภริยาทูตไม่ดีหรือจ้ะ”
“ผม ขอตัวนะครับจะไปหา นายไวครับ” เขาเลี่ยงออกไปอย่างหงุดหงิดอะไรบอกไม่ถูก คุณหญิงส่ายศรีษะไปมา
“คิดว่าจะติดบ้านได้สักเท่าไหร่”
คิริยาโอบบ่าลูกสาวปลอบโยน ไม่รู้ลูกทุกข์เรื่องอะไรมาถึงก็นั่งจับเจ่าอยู่บนเก้าอี้ยาวนอนเล่น
“แม่”
“จ้ะ ขานรับเปิดใจเตรียมฟังปัญหาของลูกทุกเรื่อง
“บอกแม่ได้ทุกเรื่องนะจ้ะชีตาร์” เธอซุกหน้ากับอกนุ่มอบอุ่นรียากระชับอ้อมแขนแน่นเข้า
“แม่ถูกผู้ชายจูบครั้งแรกเมื่อไหร่คะ”
“อายุยี่สิบสาม พ่อนั่นแหละ แต่ไม่ไหวแม่เมามากเลยไม่รู้เรื่องสงสัยไม่ค่อยได้เรื่อง” รียาเล่าให้ลูกฟังอย่างขำ ๆ ก่อนลูบผมนิ่มสลวยถามอ่อนโยน
“ถูกใครจูบมาหรือชีตาร์”
“ตาหมวดบ้านั่น จูบแล้วว่าต้าไม่เอาไหน ต้าอายนะคะแม่ อายจนสู้หน้าเขาไม่ได้เลย”
“โถลูก ไม่เห็นหน้าอายสักนิดก็เราไม่เคยถูกจูบนี่นา ว่าแต่เขาจูบเก่งมั้ยล่ะ” ลูกดึงตัวจากอ้อมแขนของมารดาไม่เข้าใจในคำถาม รียาเปิดยิ้มสวยผู้ให้กำเนิดเป็นที่รักของสามี แม่คงมีอะไรดี
“ชอบเขาไม่ใช่หรือ”
“แต่เวลานี้ต้าเกลียด”
“ไม่ได้เกลียดแต่อายที่เขาว่าต่างหาก”มารดาดักคอ ก่อนแนะนำว่า” ไม่ใช่เรื่องที่ลูกต้องหลบนะ ต้า ลองอย่างนี้มั้ย ทำเป็นไม่สนใจในรสจูบของเขาสักนิด บางทีเขาอยากลองใหม่ก็ได้”
“โอ๊ยแม่ อะไรกันคะ ไม่เอาหรอกค่ะแค่นั้นต้าก็อายแทบแย่แล้วละ”
“อ้าว จูบกันแค่นั้นไม่เห็นเป็นไรเลยลูกแล้วเขาก็เป็นคนที่ลูกชอบ”
“เอาไม่ได้ชอบต้านี่นาเรื่องอะไรจะเป็นของเล่นให้เขาลองฝีมือ”
“นั่นสิ เจ็บแทบตายเลยนะ”
“อะไรคะแม่” เธอสงสัย รียาหัวเราะลั่นลืมวัย
ชีตาร์ถอนใจยาวเมื่อคิดว่าคุยกับมารดาไม่ได้อะไรเลย ท่านหัวสมัยใหม่เกินไป แต่จะให้คุยกับบิดา ไม่ไหวหรอกเดี๋ยวผู้หมวดถูกย้าย ครั้นจะบอกเล่าให้ตนัยฟัง ชีตาร์นึกเดาล่วงหน้าว่า อีกฝ่ายต้องหัวเราะเยาะแน่ แต่ถ้าบอกอภิรักษ์ น้องชายสุดรัก ซึ่งคงยังไม่นอนตามระเบียบโรงเรียน

ชายหนุ่มรูปงามเปิดสัญญาณมือถือคุยกับสายที่เปิดเข้ามา เขายิ้มในสีหน้าเมื่อพบว่าเป็นหมายเลขของพี่สาว
“พี่ตาร์มีอะไรหรือครับ”
“ตองเคยจูบใครมั้ย”
“ก็แม่ไง”
“ผู้หญิงอื่นสิตอง กับแม่ลูกคนไหนก็จูบทั้งนั้น หรือแกยังจิ้นอยู่”
“พี่สาวครับ ผมยี่สิบกว่าแล้วนะพี่ เรื่องแบบนี้ผมผ่านมาบ้างแล้ว ถามทำไมครับ”
พี่สาวชั่งใจนิดหนึ่งก่อนจะเอ่ยถาม
“แล้วมีผู้หญิงคนไหนใครที่นายจูบแล้วรู้สึกว่าไม่ได้เรื่องมั้ย”
“ไม่มีครับ”
“เขาจูบเก่งหมดทุกคนเลยเหรอ”
อภิรักษ์ฟังน้ำเสียงแหบหายของพี่สาว ทำให้เขารู้ทันที่ว่า อีกฝ่ายขาดความเชื่อมั่นไปจนหมด น้องชายเป็นคนช่างสังเกตจึงรีบถามกลับ
“ไปถูกจูบมาแล้วหรือพี่”
“อือ” พี่สาวรับคำแสนสั้นก่อนจะถอนใจยาวอีกเฮือกกลั้นใจบอกเล่าให้น้องชายฟังทั้งที่อายแสนอาย แต่กลั้นไว้ แก้มใสระบายสีแดงระเรื่องด้วยเลือดฝาดแย่งกันฉีดแรงร้อนผ่าวจนเจ้าตัวรู้สึกได้
“เขาว่าพี่ไม่เอาไหน พี่อายแทบตายแล้วละ”ก่อนเสริมท้ายน้ำเสียงเบาหวิว “เป็นคนที่เราทั้งชอบทั้งชังด้วย เลยอ๊ายอาย” น้องหัวเราะเบาฟังอ่อนโยน เอ่ยบอกตามความรู้สึกของผู้ชายเต็มตัวคนหนึ่ง
“พี่ต้า จูบแรกของผู้หญิงก็งี้ละพี่ แต่ผู้ชายภูมิใจแทบตายที่ขโมยได้ ผมเองเคยมีความรู้สึกกับผู้หญิงคนหนึ่ง ว่าเขาน่าจูบดีปากอิ่มสวย เขาเป็นดาวโรงเรียน ผมคิดว่าเขาจะผ่านมาบ้างเรื่องจูบ แต่พอผมไปจูบเขา เขาจูบเป็นที่ไหนกัน ผมเองก็ไม่เป็น ต่างคนต่างแตะ แต่เชื่อมั้ยว่า แค่แตะกันเท่านั้น แต่ผมนอนไม่หลับเลยล่ะครับ เพราะรู้ว่าเป็นเฟิร์สคิสของเขา”
“ตานั่นกับนายมันผิดกันนี่นา เขามันช่ำชอง”
“แต่ก็เป็นผู้ชายเหมือนกันนี้ครับ”
“แล้วจะทำยังไงถึงจะจูบเป็นเล่า”
“จะไปจูบกับเขาอีกหรือพี่ต้า” เสียงน้องชายดุ
“เปล่า” พี่ปฏิเสธลั่น
“ประดับความรู้ต่างหาก”
“อย่าซีเรียสเลยพี่ตาร์ เราลูกพ่อลูกแม่นี่นา ความเก่งกาจด้านจูบกอด ถอดผ้า ต้องผ่านทางสายเลือดบ้างล่ะครับ” คำของน้องคือยาดีที่พี่สาวดื่มด่ำแล้วหายทุกข์จนสิ้น
“พี่รักนายมากเลยไอ้น้องรัก”
“ผมก็รักพี่ต้ามากเหมือนกัน ยังไงพี่อย่าพึ่งก้าวขึ้นเตียงกับเขาง่ายนักล่ะ”
“ไอ้บ้า”อภิรักษ์อุดหูกับคำอวยพรจบการสนทนา ก่อนหัวเราะในลำคำ ซึ่งพี่สาวคนดีเก่งสารพัดแต่ เวอร์จิ้นเป็นเด็กอย่างที่อภิรักษ์อดนึกหัวเราะด้วยความเอ็นดูขึ้นมาเสียไม่ได้

เวลาสี่ทุ่มรถสีชาจึงขับเคลื่อนเข้ามาจอดที่โรงรถเล็กขอองบ้าคุณหญิงทิพย์ โดย ไม่รู้ว่ามีชายร่างสูง ทอดสายตาคมกริบมองจากมุขชั้นบน และรีบเคลื่อนตัวไปจากที่นั้นรวดเร็ว เขาเจ็บแปลบที่ใจอย่างที่ตนเองไม่ยอมรับว่าเจ็บเพราะหวง
บอกตัวเองแต่ว่า อยากรู้ หญิงสาวไปเสียบริสุทธิ์ที่ไหน แต่แล้วชายหนุ่มกลับฉุกใจคิดขึ้นมาได้ จึง ชายหนุ่มตบอกค่อนข้างแรง บอกตนเองอย่างมีทิฐิว่า ชีตาร์เกี่ยวอะไรกับเขาตรงไหน เธอเป็นเพียงผู้หญิงพื้น ๆ เธอจะไปทำอะไรก็ช่าง เพียงเขาแกล้งจีบเพื่อฟลุค ได้ ลงในไดอารี่คนที่สิบเอ็ด
ฐิติคิดอ่านสับสนตีกันอึงอนในสมองวุ่นวาย ดวงใจยังคงเต้นแรง และเจ็บหนึบขึ้นมาในบางครั้งอย่างไม่ยอมรับสาเหตุ!!

นางแก้ว

จำนวนการเข้าชม : 1864

---

---

---

---

---

---

---

เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account

Copyright (c) 2012 love-stories.net. All Rights Reserved. Designed by @windygallery