พิศวาสรัก จอมใจอสูร (ตีพิมพ์แล้วในชื่อ เพลิงรักมนต์สวาท)
พิศวาสรักจอมใจอสูร

เพียงดาว บุตรสาวคนโตของตระกูลดัง ผู้มีความสวยบวกความมั่นใจและนิสัยเย่อหยิ่ง ได้รับรู้ว่าน้องสาวของเธอ เพียงฟ้าที่แสนจะอ่อนโยนและอ่อนแอถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายวัยคราวลุงซึ่งเป็นเศรษฐีบ้านนอกไม่ใช่เพราะเงินตราแต่เป็นสัญญาใจของคนเป็นพ่อ เธอรู้สึกสงสารน้องสาวเพราะรู้ดีว่า เพียงฟ้ามีคนรักอยู่แล้วอีกทั้งรังเกียจที่เลือดไฮโซของพวกเธอจะต้องไปปะปนกับเลือดเศรษฐีบ้านนอก แต่ด้วยความที่รักน้องและก่อนตายมารดาได้ฝากฝังน้องสาวเอาไว้กับเธอให้ช่วยดูแล

ทำให้เพียงดาวตัดสินใจไปเป็นสะใภ้บ้านไร่แทนน้องสาว และส่งเพียงฟ้าไปอยู่เมืองนอกสลับตัวกันระหว่างเดินทางซึ่งเมื่อคุณศรุตผู้พ่อรู้ความจริงเข้าก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้แล้วต้องปล่อยให้เป็นไปตามนั้นแต่ลงโทษบุตรสาวคนโตด้วยการตัดออกจากกองมรดกและบอกว่าหากเธออยู่ที่บ้านไร่ไม่ได้ก็ไม่ต้องคิดเผยอหน้าชูคอกลับมาที่คฤหาสน์อัศวเทพอีก

เพียงดาวจำต้องยอมรับในโชคชะตา ทันทีที่เธอไปถึงบ้านไร่ก็พบว่าผู้ชายแก่คราวพี่ชายพ่อคนนั้นได้ตายไปแล้วเพราะเป็นโรคหัวใจ แถมก่อนตายได้เขียนมรดกยกเธอให้เป็นภรรยาของน้องชายคนเดียวของเขาแทนนั่นคืออัศนัยเจ้าของไร่องุ่นวัยสามสิบเศษและเป็นเจ้าของทุ่งทานตะวันที่ใหญ่ที่สุดในลพบุรีด้วย นอกจากนี้เขายังมีโรงงานแปรรูปผลผลิตจากไร่ ซึ่งโดยรวมแล้วเขาไม่ได้บ้านนอกอย่างที่เธอคิด เขาทั้งหล่อ และรวยกว่าตระกูลของเธอมาก และเขาก็มองเธอเป็นแค่เพียงยัยตุ๊กตายางไฮโซเสื่อมคุณภาพที่ได้รับมรดกมาเท่านั้น

ความเย่อหยิ่งของเธอทำให้อัศนัยแอบหมั่นไสร้เขาแกล้งเธอต่างๆนาๆ แถมยังไม่ยอมบอกด้วยว่าเขารู้ความจริงแต่แรกแล้วว่าเธอคือเพียงดาว ไม่ใช่เพียงฟ้า อัศนัยให้เธอเลือกว่าจะทำงานบนเตียงหรือทำงานในไร่แต่เพียงดาวเลือกทำงานในไร่เขาจึงใช้เธอเยี่ยงทาส แต่ก็ทำให้สาวสวยไฮโซผู้เย่อหยิ่งรู้ว่าน้ำใจของคนจนๆนั้นมีมากกว่าพวกไฮโซที่เธอเคยรู้จักเพราะคนงานในไร่หลายคนทำดีต่อเธอมากโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน

เพียงดาวอยากจะแก้แค้นอัศนัยที่คอยกลั่นแกล้งเธอ หญิงสาวจึงหาที่ระบายอารมณ์ด้วยการกลั่นแกล้งแฟนสาวสุดแสนเรียบร้อยของอัศนัยแทนเธอชื่อเพลงพิณ มักจะมาหาอัศนัยที่ไร่อยู่บ่อยๆ และอัศนัยก็แสดงออกว่ารักเธอเอามากๆ จนครั้งหนึ่งเพียงดาวเกือบทำให้เพลงพิณพลาดท่าเสียทีนักเลงกลุ่มหนึ่ง ซึ่งอัศนัยโกรธมากเขาจึงลงโทษเธออย่างรุนแรงพรากความสาวของเธอไปอย่างไม่ไยดี ทำให้เธอได้รู้บ้างว่านรกมันเป็นอย่างไรแต่แล้วความโกรธเกรี้ยวทั้งหมดก็ค่อยๆมลายหายไปเมื่ออัศนัยได้ค้นพบว่าหญิงสาวไม่ได้เลวร้ายแบบที่เขาคิดและที่สำคัญเขาตกหลุมรักเธอไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

แต่กว่าคนทั้งคู่จะปรับความเข้าใจกันได้ก็เล่นเอาคนรอบข้างเหนื่อยไปตามๆ กันเพราะเพียงดาวสวยน้อยเสียเมื่อไหร่เธอทำให้หัวใจชายหนุ่มหลายๆคน ไม่ว่าจะเป็นอรรณพเจ้าของห้างทองชื่อดัง หรือพีระนักวิชาการเกษตรแย่งกันแจกขนมจีบเธอจ้าละหวั่น แต่ก็ไม่มีใครเอาชนะใจเธอได้เพราะอัศนัยใช้สิทธิ์ความเป็นเจ้าของเธอ บีบให้ชายหนุ่มทั้งหลายสละสิทธิ์ไปที่ละคนจนเหลือเขาคนเดียวที่จะนั่งอยู่ภายในหัวใจของเธอ

++++++++++++++++++++++++++

Tags: ไร่ทานตะวัน

ตอน: ตอนที่ 5

ตอนที่ 5

เพียงดาวเปิดหน้าต่างกว้างออกเพื่อสูดรับเอาอากาศบริสุทธิ์เข้ามาจนเต็มปอด นานแล้วที่เธอไม่เคยได้หายใจยามเช้าได้อย่างเต็มปอด เพราะชีวิตของคนกรุงเทพฯ ทุกอย่างดูจะรีบเร่งไปเสียหมด และอย่าหวังว่าจะมีอากาศบริสุทธิ์ให้หายใจได้เช่นนี้ เพราะใครก็รู้ว่าเมืองกรุงอันศิวิไลนั้นเต็มไปด้วยมลพิษ ภาพคนงานในไร่ที่เริ่มกระจายกันทำงานตั้งแต่เพิ่งจะเจ็ดโมงกว่าๆ เป็นภาพแปลกตาสำหรับเธอ แต่สำหรับที่นี่มันเป็นภาพที่พบเห็นได้อย่างชินตา

เพียงดาวรู้สึกว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงยืนอยู่บนหอคอยงาช้าง เธอมองภาพทุ่งทานตะวันเหลืองอร่าม สายลมเย็นๆและแสงแดดอ่อนๆยามเช้าที่พัดมาคลอเคลียหยอกล้อกับทุ่งทานตะวันมันช่างเป็นภาพที่โรแมนติกอบอวลอยู่ในใจ ถัดไปทางซ้ายภาพไร่องุ่นที่กำลังออกลูกสีม่วงเข้มตัดกับใบสีเขียวดูสดใสจนเกินที่จะบรรยายออกมาแต่แล้วความงามทั้งหลายก็แทบจะมลายสิ้นเมื่อ

“ตื่นแล้วเหรอคุณเพียงดาว”

เสียงเข้มของว่าที่เจ้าบ่าวจำเป็นของเธอนี่เอง เพียงดาวจับน้ำเสียงได้ว่าเขามาพร้อมกับอารมณ์ขุ่นมัว “ค่ะ แต่ไม่ทราบว่าฉันจะตื่นสายไปสำหรับที่นี่หรือเปล่า”

อัศนัยไม่ได้ตอบว่าเธอตื่นสาย เพียงแต่บอกว่า “อาหารเช้าที่นี่แม่บ้านจะตั้งโต๊ะตอนหกโมงครึ่ง”

“ถ้าอย่างนั้นต้องขอโทษด้วยค่ะที่ฉันตื่นสายตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่” เพียงดาวคิดว่าเพราะเหตุนี้เขาจึงไม่พอใจเธอ


“เรื่องนั้นผมไม่ถือหรอกเพราะทราบดีว่าคุณมาอยู่แปลกที่แปลกทาง ยังต้องใช้เวลาในการปรับตัวอีกมาก แต่เรื่องที่ผมถือก็คือการเคารพสิทธิ์ซึ่งกันและกัน”

อัศนัยจ้องหญิงสาวสายตาคู่คมดุกร้าวขึ้น


“หมายความว่ายังไงคะ” เพียงดาวถามกลับไปเพราะเห็นชัดๆว่าสายตาเขากำลังจ้องจะเอาเรื่องเธออยู่

“คุณก็รู้ดีว่าเมื่อคืนคุณทำอะไรลงไป”อัศนัยเดินเข้ามาเกือบจะประชิดเรือนร่างของหญิงสาว

“ทำอะไรคะ ฉันไปทำอะไรคุณถึงต้องมาหาเรื่องฉันแต่เช้า”เพียงดาวสู้ตา

“จะให้ผมพูดตรงๆ ไปเลยไหมว่าเมื่อคืนคุณแอบดูผมกับพิณ”

“แอบดู! หรือว่าคุณจงใจจะให้ฉันดูกันแน่ ก็เล่นเปิดประตู้ทิ้งไว้แบบนั้น ห้องนอนฉันมันต้องเดินผ่านห้องนอนคุณอยู่แล้วจะไม่ให้ฉันเห็นได้อย่างไรก็ทั้งภาพ ทั้งเสียงมันออกจะชัดเจนชวนให้หันไปมอง”

“นี่คุณผมไม่ใช่คนโรคจิตวิตถารนะจะได้ทำอะไรประเจิดประเจ้อแบบนั้น” อัศนัยโต้กลับอย่างฉุนเฉียว


“นึกว่าใช่ ฉันนึกว่าคุณเป็นพวกชอบโชว์เสียอีกถึงทำอะไรกันโดยไม่ปิดประตูให้สนิท”เพียงดาวเสียงดังเธอจะไม่ยอมรับในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ

“ผมจะทำแบบนั้นทำไมไม่ทราบ คุณต่างหากที่อยากรู้อยากเห็นเรื่องของคนอื่น จนต้องทำตัวเป็นพวกถ้ำมอง”

หญิงสาวเผลอตัวผลักหน้าอกของเขาอย่างแรง “นี่คุณใครจะไปอยากดูคุณทำอะไรกับแฟนคุณ ฉันบอกแล้วไงว่าประตูห้องคุณมาเปิดเอง”

“ผมไม่เชื่อ เพราะผมเป็นคนปิดมันกับมือ”

“ถ้าอย่างนั้นแฟนคุณคงแอบมาเปิด เพราะอยากให้ฉันเห็นละมั้ง” เพียงฟ้าท้าวสะเอวและลอยหน้าลอยตาเถียงด้วยใบหน้าแดงกล่ำ


“บ้า พิณเขาไม่ได้โรคจิตเหมือนคุณนะจะได้ทำอะไรแบบนั้น”

“ถ้าอย่างนั้นคุณมีหลักฐานอะไร หาว่าฉันไปแอบเปิดประตูห้องเพื่อแอบดูฉากเลิฟซีนของคุณ”

“ตอนนี้ไม่มี แต่บ้านนี้ไม่มีใครกล้าทำแบบนั้นแน่นอน”

สงครามน้ำลายดูเหมือนยังจะไม่จบลงง่ายๆ แต่แล้วเสียงแหลมๆ ฟังดูน่ารักก็ดังขึ้นมา

“คุณพ่ออั๊ดขา คุณพ่ออยู่ไหนคะ”

“ยัยตะวัน”อั๊ดถอยออกห่างจากเพียงดาว และกำลังจะเดินไปหาต้นเสียงที่คงจะตามหาเขาอยู่ แต่แล้วจู่ๆแม่สาวน้อยก็โผล่พรวดเข้ามายืนในห้องพร้อมทำตาโตเมื่อเห็นเพียงดาว

“ใครคะคุณพ่อ พี่สาวคนสวยเป็นใครเหรอคะ”

สาวน้อยน่ารักผิวขาว แก้มยุ้ยน่าหยิกในชุดเอี๊ยมกระโปรงยีนส์สั้น เดินเข้ามาใกล้เพียงดาวและมองเธอด้วยความสนใจ

“คุณเพียงดาวน่ะลูกว่าที่เจ้าสาวของพ่อเอง เขาจะมาอยู่ที่นี่กับเราสักระยะหนึ่งจากนั้นเขาก็จะไป ”อัศนัยลดน้ำเสียงแข็งกร้าวที่คุยกับเพียงดาวเมื่อครู่ มาเป็นน้ำเสียงนุ่มยามพูดกับหนูน้อย เรื่องการแต่งงานของเขาอัศนัยเกริ่นกับหนูน้อยเอาไว้แล้ว

เพียงดาวยิ้มให้สาวน้อยเพราะว่าเห็นเธอน่ารักดี แต่แล้วยัยตะวันจอมแสบรู้ว่าผู้หญิงแสนสวยตรงหน้าจะมาอยู่ที่นี่ เธอก็รีบวิ่งเข้าไปกอดที่โคนขาของอัศนัยแล้วมองเพียงดาวด้วยสายตาไม่เป็นมิตรขึ้นมาทันที

“จะมาแย่งพ่ออั๊ดของตะวันอีกคนแล้วใช่ไหม ยัยผู้หญิงใจร้าย”สาวน้อยแหวใส่อย่างเป็นช่องเป็นฉาก “ตะวันลูก พูดแบบนี้ไม่ดีเลยนะครับ คุณพ่อสอนหนูแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าพูดแบบนี้”อั๊ดรีบอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยน่ารักน่าชังเกล้าผมแกะสองข้างขึ้นมาและหอมแก้มปลอบขวัญ


“ไม่มีใครมาพรากพ่อไปจากน้องตะวันได้หรอกลูก”

“ถ้าพ่ออั๊ดแต่งงานเมื่อไหร่ ก็จะมีลูกใหม่น้องตะวันก็จะเป็นหมาหัวเน่าใช่ไหมคะ” สาวน้อยพูดช้าๆแต่ชัด และทำตาแดงๆมองหน้าคนที่ตัวเองเรียกว่าพ่อ


“มันจะไม่มีวันเป็นเช่นนั้นเด็ดขาด” อั๊ดลูบศีรษะของหนูน้อยเบาๆ
แม้ว่าเธอจะเป็นเด็กหญิงที่ยังเยาว์วัย เรียนอยู่ชั้นอนุบาล แต่เธอก็ฉลาดและรู้ว่าตัวเองไม่ใช่ลูกของคุณอัศนัยเจ้าของไร่นรบดีแห่งนี้คนที่เธอเรียกอย่างสนิทปากว่าพ่ออั๊ด เพราะไม่ว่าจะเป็นป้าแช่มแม่นมของเธอที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลเธอตั้งแต่วันแรกที่มาอยู่ที่นี่ หรือคุณเพลงพิณคนรักของพ่ออั๊ดก็มักจะมาพูดกรอกสองหูน้อยๆของเธอเสมอว่า เธอไม่ใช่ลูกของพ่ออั๊ด ต่างกันตรงที่ว่าป้าแช่มบอกเธอเพื่อให้สำนึกถึงบุญคุณของพ่ออั๊ดที่ชุบเลี้ยงเธอมา และพยายามสอนให้ตะวันรู้ว่าเธอควรจะเจียมตัวในฐานะลูกเลี้ยง แต่เธอยังไม่เข้าใจนักว่าทำไมคุณพิณชอบแอบว่าเธอตลอดว่าเป็นนังลูกกาฝาก อีกหน่อยจะกลายเป็นหมาหัวเน่า
เมื่อสี่ปีก่อนเด็กหญิงถูกนำใส่ตระกร้ามาวางทิ้งไว้ที่หน้าไร่นรบดีด้วยวัยเพียงสามเดือนเศษ อัศนัยไปพบเข้าในระหว่างออกไปตรวจไร่เขาตกใจมาก และโกรธพ่อแม่ของเด็กมากที่นำเด็กหญิงน่ารักน่าชัง ผิวพรรณดีมาทิ้งได้อย่างลงคอ เขาประกาศก้องว่าเขาจะรับเลี้ยงทารกน้อยเป็นบุตรบุญธรรมแต่เมื่อเขาเลี้ยงแล้วอย่าหวังว่าใครหน้าไหนจะมาอ้างสิทธิ์ความเป็นพ่อแม่ของเธอได้อีกในอนาคต


เพียงดาวมองด้วยความสงสัยเท่าที่สาวน้อยตะวันกับนายอัศนัยคุยกัน เด็กหญิงน่าจะเป็นเพียงลูกเลี้ยงเท่านั้นแต่ท่าทางจะหวงพ่อน่าดู


อัศนัยเห็นเพียงดาวมองด้วยความสงสัย “นี่คือน้องตะวันเป็นลูกสาวของผม ต่อไปนี้หน้าที่ของคุณตอนอยู่ที่นี่ก็คือครูสอนการบ้านของน้องตะวัน”น้ำเสียงกึ่งสั่งการ

“อ้าว! นอกจากต้องมาทำหน้าที่ภรรยาจอมปลอมให้กับคุณ ฉันยังได้ตำแหน่งคุณครูพ่วงด้วยอีกเหรอ” ที่จริงเพียงดาวไม่ได้รังเกียจการเป็นครูสอนการบ้านให้กับสาวน้อยตรงหน้าเลย แต่แค่อยากเถียงอัศนัยบ้างไม่อยากทำทุกอย่างตามที่เขาสั่ง
“เลือกเอาละกันระหว่าง จะเป็นครูสอนการบ้านให้กับหนูตะวันลูกสาวผม หรือจะไปทำงานในไร่” เขายิ้มหยันมุมปาก

“แล้วถ้าฉันไม่เลือกที่จะทำทั้งสองอย่างตามคำสั่งของคุณล่ะ”

อัศนัยถอนหายใจแรงๆจากนั้นวางหนูตะวันลงเพราะบางอย่างเด็กไม่ควรจะฟัง เขาก้าวมาประชิดร่างสมส่วนของเพียงดาว


“ถ้าไม่เลือกที่จะทำอะไรทั้งสองอย่าง คุณก็ต้องทำหน้าที่บนเตียงให้ผมตกลงไหม”เขากระซิบข้างหูเธอจากนั้นรีบจูงเด็กหญิงออกไปจากห้อง ในขณะที่เพียงดาวกำลังยืนอึ้งไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดกับเธอแบบนี้ แต่ต้องอึ้งซ้ำสองเมื่อเห็นสาวน้อยที่กำลังเดินตามพ่อออกไปจนเกือบพ้นประตู หันมาแลบลิ้นปลิ้นตาใฟ้เธอ พร้อมส่ายก้นให้อีกสองสามทีและรีบวิ่งตามคนเป็นพ่อไป

“ให้ตายร้ายทั้งพ่อ ร้ายทั้งลูกฉันจะทนไหวไหมเนี่ย” เพียงดาวถามตัวเอง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++



หญิงสาวร่างบางกำลังหมุนตัวอยู่หน้ากระจกบานใหญ่เธอชื่นชมในความงามของตัวเอง แต่ก็เพราะความงามนี่ไม่ใช่เหรอที่เป็นดาบสองคม ทำให้เธอต้องเสียน้ำตาไม่รู้กี่ครั้งกี่หน อีกไม่นานนักความสุขสมหวังคงจะเป็นของเธอ เธอจะทิ้งความทุกข์ทั้งหมดที่เคยได้รับและไปเริ่มต้นชีวิตใหม่พร้อมกับการมีสามีที่ดี ฐานะที่มั่นคง และหลุดพ้นจากบ้านหลังนี้ไปเสียทีหากทุกอย่างเป็นไปตามแผน

แต่แล้วหญิงสาวก็ต้องหยุดความคิดพร้อมกับสะดุ้งจนสุดตัวเมื่อประตูห้องถูกเปิดออก


“พี่อิง!”

“เมื่อคืนทำไมเธอไม่กลับบ้านเพลงพิณ” เขาบีบแขนเธอแน่นยิ่งเพลงพิณพยายามดิ้นรนให้พ้นจากพันธนาการ ดูเหมือนชายหนุ่มจะบีบแขนเธอแรงกว่าเดิมจนหญิงสาวคิดว่ากระดูกข้อมือของเธออาจจะแหลกคามือเขาก็ได้

“พิณ...เอ่อ..ก็พิณทำตามที่พี่อิงกับพี่ออยสั่งแล้วจะเอายังไงกันอีกคะ”

“ใครสั่งให้เธอไปค้างคืนบ้านนายอัศนัยไม่ทราบ พี่แค่ให้เธอคอยยั่วมันและหลอกเงินมันมาเท่านั้น” ชายหนุ่มตัวสูงใหญ่ผิวสีแทนผลักร่างบางล้มลงบนเตียง

“ฝนมันตกค่ะ แต่เราก็นอนแยกห้องกัน”

“แน่ใจนะ”

“ค่ะ”



“พี่อิงจะทำอะไรพิณคะ ปล่อยพิณนะ” อิงผลักร่างบางจนล้มลงไปที่เตียงและล้มทาบทับร่างบางเอาไว้ไม่รีรอที่จะบดขยี้ริมฝีปากสวยด้วยริมฝีปากของเขา หญิงสาวพยายามดิ้นรนแต่แล้วเรียวลิ้นสากของอิงก็ฉกเขาไปควานชิมรสหวานในโพรงปากของเธอได้สำเร็จ

“ก็ทำอย่างที่เคยๆ อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสาหน่อยเลย และหวังว่าเมื่อคืนเธอคงไม่ได้ปล่อยให้ไอ้อั๊ดมันมาซ้ำรอยฉันนะ หน้าที่ของเธอคือหลอกเงินมันมาให้ได้เท่านั้น ทำให้มันหมดตัวโดยเร็วให้สาสมกับที่พี่ชายของมันเคยทำให้ครอบครัวของเราต้องเดือดร้อน และทำให้พ่อกับแม่ต้องยิงตัวตาย”

“ก็พิณกำลังทำอยู่ ปล่อยพิณสิคะพี่อิง”

“จะปล่อยได้อย่างไรเพลงพิณ เมื่อคืนฉันแทบคลั่งที่ไม่ได้นอนกับเธอ ฉันเกือบทนไม่ไหว แทบจะอยากไปเอาตัวเธอกลับมาจากไร่นรบดี”
“ปล่อยเถอะค่ะ พี่ออยอาจจะได้ยินเข้าก็ได้”

“ช่างปะไร พี่ไม่แคร์แต่ตอนนี้เธอต้องทำหน้าที่ของเธอแล้วล่ะเพลงพิณ แต่ทว่าพี่คงต้องคิดทบต้นทบดอกมากสักหน่อยเพราะเมื่อคืนเธอทำหน้าที่ขาดตกบกพร่อง”


“ไม่นะ พี่อิงปล่อยพิณ”

ชายหนุ่มร่างใหญ่ทับร่างบางเอาไว้ทั้งร่างจนหญิงสาวแทบจะจมหายไปในที่นอน จากนั้นเขาก็จัดการกับชุดสวยของเธอที่มันรกหูรกตา จนความขาวผ่องเป็นยองใยออกมาเผยอวดสายตายั่วน้ำลายกระทิงหนุ่มอย่างอิงอีกครั้ง น้ำตาของหญิงสาวไหลรินออกมาเธอรู้ดีว่าไม่มีใครช่วยเธอได้เธอคงหนีไม่พ้นที่จะเป็นนางบำเรอลับๆให้กับพี่ชายที่ไม่ได้ร่วมสายเลือด แต่จะทำอย่างไรได้เพลงพิณรู้ดีเธอไม่มีทางพ้นเงื้อมือของเขา ใครก็รู้ว่านายอิงเป็นนักเลงที่คนในละแวกนี้ให้ความยำเกรง และที่สำคัญเธอก็กลัวเขาเหลือเกินจึงต้องยอมให้เขาบงการชีวิตเธอ

“พี่อิง พิณเจ็บค่ะได้โปรดหยุดเถอะ”

เสียงกระเซ่าของอิงชายหนุ่มผิวแทนหน้าคมคายตอบเพียงคำว่า

“ไม่มีทางเพลงพิณ เธอทำให้พี่แทบจะขาดใจรู้ไหม” ร่างบางกระเพิ่มไปตามแรงที่โถมเข้าใส่ เธออยากจะเสกให้ตัวเองกลายเป็นตุ๊กตายางไปเสียเดี๋ยวนี้จะได้ไม่ต้องรับรู้อะไร ไม่ต้องจดจำสิ่งที่เขาทำกับเธอ

“ลุกขึ้นมานี่สิที่รัก” อิงพูดจากนั้นรั้งร่างบางลุกขึ้นจากที่นอนจัดท่าทางให้หญิงสาวนอนคว่ำหน้าลงกับพื้นจากนั้นกดใบหน้าสวยลงไปหาหมอนนุ่มนิ่มจนสะโพกสวยลอยเด่น

“ท่านี้เธอสวยเซ็กซี่ดีจริงๆ” เขาเอ่ยชมพร้อมเสียงหัวเราะ

“อย่าค่ะพี่อิง” เธอพยายามลุกขึ้นไม่ตามใจเขา แต่มือใหญ่กับฟาดมาที่บั้นท้ายงอนงาม

“อย่าดื้อกับพี่ได้ยินไหม หรืออยากจะลองดี”

“พิณเปล่าค่ะ แต่พิณไม่สบาย”

“โกหก ทำไมวันนี้ถึงได้เรื่องมากเล่นตัวนักนะ หรือว่าเมื่อคืนเธอกับไอ้อั๊ด”

“เปล่าค่ะพี่อิง ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพิณกับคุณอั๊ด” เพลงพิณปล่อยให้อิงรู้ไม่ได้ว่าเธอปล่อยตัวปล่อยใจให้อัศนัยไปนานแล้วเพราะไม่เช่นนั้นพี่ชายบุญธรรมของเธอคงจะไม่ปล่อยเธอเอาไว้แน่

“จริงๆนะ อย่าลืมว่าเธอต้องเป็นสมบัติของฉันคนเดียว เพลงพิณ”

โอ๊ย! ร่างบางกระตุกเมื่อบางอย่างรุกรานเข้ามาจากทางด้านหลัง

“เข้าใจไหม” เสียงห้าวตวาด

“เข้าใจแล้วค่ะพี่อิง” น้ำตาหญิงสาวไหลเป็นทางยาว ขณะที่กลีบเนื้อนวลถูกรุกรานอย่างไม่หยุดยั้งเธอกร่นด่าสาปแช่งไอ้พี่ชายบุญธรรมของเธออยู่ทุกลมหายใจ แต่ทำไมนะเขาไม่ตายจากชีวิตของเธอไปเสียที แถมบางทียังข่มขู่เธออีกว่าวันใดที่เธอหนีเขาไปเขาจะเอาคลิปที่ถ่ายไว้ดูเล่นไปเผยแพร่ เพราะอิงเป็นพวกชอบถ่ายวีดีโอโดยเฉพาะตอนมีความสัมพันธ์กับเธอแม้เธอจะพยายามขอร้องเขาไม่ให้ทำแบบนั้นนับครั้งไม่ถ้วนก็ตาม
++++++++++++++++



เก้าโมงกว่าแล้วเพียงดาวเดินวนไปเวียนมาในห้อนอนหลายครั้งจนเริ่มหิว แต่แปลกที่แปลกทางแบบนี้ทำให้เธอทำอะไรไม่ค่อยถูกไม่รู้ว่าควรจะวางตัวอย่างไรดี เธอสวมชุดเรียบง่าย แต่ก็ดูสวยได้อย่างประหลาด ร่างกลมกลึงเดินลงบันไดและมองเห็นว่าที่ห้องโถงสาวน้อยตะวันกำลังนั่งกินอะไรกรุบกรับๆ อยู่คนเดียวข้างๆมีซองขนมที่กินหมดแล้ววางอยู่หลายซอง


“อร่อยไหมคะน้องตะวัน ขอน้าดาวกินขนมด้วยได้ไหม” เพียงดาวคิดว่าสาวน้อยดูน่ารัก และดูน่าสงสารแต่ท่าทางจะดูแก่นแก้วไม่เบา


เด็กหญิงรีบวางขนมและเอามือมาเช็ดที่ปาก คราบช็อกโกแล็ตยังติดอยู่ที่เหนือริมฝีปากบน


“หยุดกินขนมทำไมกลัวน้าดาวแย่งเหรอคะ”

“เปล่าค่ะ แต่น้องตะวันไม่อยากกินให้ใครเห็น”


“ทำไมล่ะคะ” เพียงดาวมองกองขนม “นี่ขนาดไม่อยากกินให้ใครเห็นนะเนี่ย”

“อยู่โรงเรียนกินเยอะ อยู่ที่บ้านไม่อยากกินให้ใครเห็น” สาวน้อยตอบกลับ

“อยู่โรงเรียนกินมากกว่านี้อีกเหรอ” เพียงดาวคิดตาม “ถ้ากินมากกว่านี้เขาไม่เรียกว่ากินแล้วมั้งเพื่อนๆหนูเขาไม่กลัวถูกหนูแย่งกินเหรอ” เพียงดาวหยอกสาวน้อยเล่นนึกอยากหยิกแก้มป่องสีชมพูของเธอเล่น แต่กลัวสาวน้อยจะโวยวาย

“อย่ามาว่าน้องตะวันกินจุนะ น้องตะวันกินแค่นิดเดียว”

เพียงดาวถอนใจเห็นสาวน้อยทำท่าทางงอนๆ จึงหัวเราะเบาๆ “กินไม่จุจ้ะ กินนิดเดียวเนอะ”

สาวน้อยหันไปเขียนอะไรขยุกขยิกบนกระดาษเล่น

“น้องตะวันเขียนอะไรอยู่คะ บอกน้าดาวได้ไหม”

“เขียนจดหมายหาแฟน” สาวน้อยตอบสั้นๆ และตั้งใจเขียนต่อไปชนิดไม่เป็นตัวอักษร

“โอ้พระเจ้า! มีแฟนแล้วด้วยสี่ขวบเนี่ยนะ”

“มีสองคน ชื่อน้องบอม” เด็กหญิงเม้มปากคำว่าบอม จนเพียงดาวหัวเราะ

“บอมธรรมดาไม่ได้ใช่ไหม ต้องบอม” เพียงดาวพูดชื่อบอมเม้มปากเหมือนสาวน้อย

“ใช่ค่ะ”


สาวน้อยยิ้มเริ่มอารมณ์ดี

“แล้วแฟนอีกคนชื่ออะไรล่ะ”

“ฮากีฟ”

“มีแฟนเป็นหนุ่มอิสลามด้วยเหรอ เนื้อหอมจัง”เพียงดาวขำในความไร้เดียงสา เข้าใจดีว่าเธอคงพูดไปเรื่อยๆ ไม่ได้รู้จักคำว่าแฟนอย่างแท้จริงอะไรหรอก

“แล้วชอบใครมากกว่าระหว่างน้องบอมกับน้องฮากีฟ”


“ชอบน้องบอม เพราะบอมให้ลูกอมน้องตะวันด้วยเมื่อวานนี้ ฮากีฟขี้งกไม่เคยให้ขนมตะวันเลย”


เพียงดาวหัวเราะในความไร้เดียงสา แต่คิดอยู่ในใจว่าต่อไปนี้เธอคงต้องค่อยๆสอนสาวน้อยเสียใหม่ไม่เช่นนั้นใครๆอาจจะมองว่าสาวน้อยตะวันแก่แดดเกินเด็กก็ได้ +++++++++++++++++++++++++






อัปสรา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ก.ย. 2554, 16:26:06 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ก.ย. 2554, 16:26:06 น.

จำนวนการเข้าชม : 2938





<< ตอนที่ 4   ตอนที่ 6 >>
อัปสรา 20 ก.ย. 2554, 16:31:00 น.
ช่วงนี้ฝนตก น้ำท่วม ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะนักอ่านทุกท่านเดี๋ยวจะไม่สบาย


anOO 20 ก.ย. 2554, 16:59:33 น.
ไรเตอร์ส่งเด็กแก่แดด มาอีกคนแล้ว


kaero 20 ก.ย. 2554, 17:35:23 น.
โผล่มาอีก 1 ยัยตะวันจอมแสบ


windy2000 20 ก.ย. 2554, 19:06:51 น.
น่าหยิกจัง ตัวแสบ


ann 20 ก.ย. 2554, 19:49:03 น.
เอาอีกแล้ว เหมือนยัยกระท้อนเลย สงสัยจะเป็นนางเอกคนต่อไป 555+


lovemuay 20 ก.ย. 2554, 20:01:25 น.
ที่จริงเพลงพิณก็น่าสงสารนะ เฮ้อ..
ถ้าเทอจะร้าย ก้คงเป็นสภาพแวดล้อมมันบีบบังคับ


Thananya 21 ก.ย. 2554, 00:16:07 น.
คนเขียนดูแลสุขภาพเช่นกันนะคะ เรื่องนี้สนุกน่าติดตามค่ะ มีทั้งรันทดทั้งน่ารัก :)


อัปสรา 21 ก.ย. 2554, 07:51:17 น.
ขอบคุณค่ะ คนเขียนไม่รู้จะเขียนให้ได้อ่านกี่วันใกล้ถึงกำหนดคลอดแล้วอิอิ
คงไม่จบแน่ๆต้องมาต่อหลังคลอดค่ะ


nunoi 21 ก.ย. 2554, 10:47:54 น.
ยัยตะวัน แสบพอๆ กับยัยกระท้อน เลยมั้ง


แพม 21 ก.ย. 2554, 12:42:00 น.
มีทางตีเพลงพิณละ


นกอุมาพร 21 ก.ย. 2554, 23:46:55 น.
มีแฟน 2 คนเหรอเนี้ย อุ๊ย....เนื้อหอมจังนะนู๋ตะวัน


ยุพากร 23 ก.ย. 2554, 14:35:10 น.
ยินดีด้วยค่ะคุณอัปสรา รักษาตัวด้วยนะคะ เป็นห่วงค่ะ


plalawan 23 ก.ย. 2554, 21:48:49 น.
ยินดีด้วยนะคะ คุณอัปสราน้องซอฟจะมีเพื่อนเล่นแล้วอ่ะสิ อิอิ


violette 1 ต.ค. 2554, 02:53:39 น.
ขอให้คลอดอย่างปลอดภัยนะคะ

นายอั๊ดก็อย่ากินหญ้านานเลยเนอะ
ใช้ผู้หญิงร่วมกับคนอื่นไม่รู้ตัวนะนั่น


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account