อาทิตย์พรางดาว
เมื่อความเคียดแค้นชิงชังที่มีมาระหว่างพี่น้องต่างมารดา ทำให้เกิดเรื่องราวต่างที่นำมาซึ่งความสุข เศร้า และโศกนาฏกรรม! ดาวเหนือจะทำอย่างไรเมื่อตะวันฉายผู้เป็นเกลียดเธอจนไม่อยากจะอยู่ร่วมโลก และตฤณจะทำอย่างไรเพื่อปกป้องคนรักไม่ให้โดนทำร้าย ต้องติดตามใน 'อาทิตย์พรางดาว'
Tags: ดราม่า
ตอน: ตอนที่ 22
ตอนที่ 22
“เกิดอะไรขึ้นเหรอครับคุณตฤณ น้องดาว”
เสียงชายหนุ่มพระเอกของงานวันนี้ดังขึ้นด้านหลังทั้งสาม ตฤณหันกลับไปส่งยิ้มให้อีกฝ่ายพร้อมปฏิเสธเพราะไม่อยากให้พัดยศต้องมากังวลใจในวันดีดีอย่างนี้
“ไม่มีอะไรหรอกครับคุณพัด แล้วนี่คุณจันทร์ไปไหนแล้วล่ะครับ”
“อ๋อ! เพื่อนครูที่ทำงานด้วยกันกับฉกตัวไปสัมภาษณ์อะไรซักอย่างน่ะครับ เอ๊ะ! แต่เมื่อกี้ผมว่าผมเห็นตะวันฉายอยู่ด้วยนะ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าครับ”พัดยศถามเพราะเมื่อกี้เขาเห็นอย่างนั้นจริงๆ แล้วกลัวว่าจะเกิดเรื่องขึ้นเลยคิดว่าจะรีบเข้าจัดการ แต่พอเดินมาถึงกลับไร้เงาของแม่สาวสีแดงเพลิงเสียนี่ ชายหนุ่มหรี่ตามองเพื่อนใหม่ที่ตอนนี้เริ่มอึกอัก
“เอ่อ คุณตะวันฉายเขาแค่เข้ามาทักทายเฉยๆครับ ไม่มีอะไร”
“เหรอครับ แล้วน้องดาวแนะนำคุณตฤณว่าไง แค่พี่ของน้องตาลอย่างเดียว?”คราวนี้เขาหันไปหาอดีตคนรักที่ยังคงยืนนิ่งไม่พูดไม่จา ดวงตาคู่สวยดูเคร่งเครียด
“ตอนแรกก็ว่าจะบอกแบบนั้น แต่บังเอิญมีเรื่องกันนิดหน่อย ยายตาลเลยบอกความจริงไป”ร่างโปร่งถอนหายใจก่อนจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้คู่หมั้นพี่สาวฟัง ซึ่งเมื่อได้ฟังแล้วพัดยศก็หันขวับไปมองตรีทิพย์อย่างเอาเรื่อง ทำเอาแม่เพื่อนตัวดีต้องรีบหลบเข้าหลังพี่ชายตัวเองไป แต่ยังไม่วายอ้อมแอ้มเถียง
“ก็แหม ตาลแค่ไม่อยากให้พี่ตฤณโดนยัยสมิงสาวนั่นงาบไปนี่”
“แล้วเป็นไง ไม่โดนงาบหรอกวันนี้ แต่จะเจอดีกันหมดนี่วันหน้า พี่ฟันธงเลยเอ้า!”ชายหนุ่มแยกเขี้ยวใส่อีกฝ่าย ก่อนจะหันไปมองหน้าตฤณสลับกับดาวเหนือ
“คุณตฤณ คุณต้องระวังตัวนะ อย่าได้ให้เขาเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตคุณ อย่าไปเชื่อเรื่องอะไรก็ตามที่เขาพูด เพราะคำพูดของตะวันฉายน่ะเป็นความจริงแค่ศูนย์จุดศูนย์หนึ่งเปอร์เซ็นต์เท่านั้น ถ้าคุณรักน้องดาวจริงอย่างที่ผมเชื่อ อย่าปล่อยให้ตะวันฉายเข้ามาทำลายมัน!...”พัดยศหยุดหายใจเล็กน้อย เขาก้าวเข้าไปใกล้คุณหมอหนุ่มก่อนจะจับไหล่เอาไว้แน่นแล้วต่อ “....รักษามันเอาไว้ ด้วยหัวใจของคุณ”
“คุณพัดไม่ต้องเป็นห่วง ผมรอหัวใจของผมมาได้นานขนาดนี้ ทำไมจะรออีกหน่อยไม่ได้ ผมไม่ยอมให้ใครมาพรากหัวใจของผมไปหรอกครับ ผมให้สัญญา”ตฤณตอบกลับอย่างอ่อนโยนทว่าความหมายนั้นหนักแน่น ทำให้พัดยศยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ ส่วนดาวเหนือก็ส่งยิ้มบางๆแทนคำขอบคุณไปให้ ในตอนนี้เธอคิดแล้วว่าเธอเลือกคนไม่ผิดจริงๆ
“งั้นพวกพี่กลับก่อนนะครับน้องดาว”ตฤณบอกกับร่างโปร่งที่เดินออกมาส่งที่หน้าบ้าน เนื่องจากวันนี้ต้องใช้พื้นที่ในการจัดงานเลยต้องจอดรถไว้ที่ด้านนอก ชายหนุ่มปลดล็อกเพื่อให้น้องสาวได้ขึ้นไปนั่งรอ ส่วนตัวเขาก็หันไปหาคนรัก
“พรุ่งนี้น้องดาวไปไหนรึเปล่าครับ”ดาวเหนือนิ่งคิดเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้า ชายหนุ่มยิ้มบางๆก่อนจะเอ่ยปากชวน
“งั้นไปพัทยากันครับ ไปพักผ่อนสมองกัน”
“ค่ะ พาเทอร์โบกับเจ้าตัวเล็กไปด้วยพี่ตฤณ ดาวอยากเห็นเจ้าตัวแสบเล่นน้ำทะเล อ่อ! เจ้าตัวเล็กด้วย”
“เจ้าแสบนั่นล่ะก็ไม่มีปัญหา เทอร์โบชอบน้ำทะเลอยู่แล้ว แต่เจ้าตัวเล็กมันเป็นแมว คงไม่ค่อยถูกโรคกับน้ำเท่าไหร่”
“เหรอ งั้นเทอร์โบตัวเดียวก็ได้”
“รับทราบครับคุณผู้หญิง งั้นพรุ่งนี้แปดโมงนะครับ เดี๋ยวพี่มารับ”
“เช้าจัง แต่ก็เอาเถอะ เจอกันพรุ่งนี้”ดาวเหนือบ่นเล็กน้อย โดยมีตฤณยืนมองอย่างเอ็นดูก่อนจะชะโงกหน้าเข้าไปหอมแก้มนวลอย่างอดใจไม่อยู่แล้วรีบวิ่งไปขึ้นรถอย่างรวดเร็ว ทิ้งคนโดนขโมยหอมแก้มยืนอึ้งหน้าแดงก่ำอยู่คนเดียว
“พี่ตฤณบ้า”ดาวเหนือว่าร่างสูงที่ขับรถหายลับไปแล้วเบาๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าบ้านไปเพื่อช่วยคุณมินตราและคู่หมั้นหนุ่มสาวส่งแขกกลับ หลังจากนั้นร่างโปร่งก็เดินกลับไปยังบ้านของตนเพื่ออาบน้ำและเปลี่ยนชุดก่อนจะกลับไปร่วมรับประทานอาหารบนบ้านใหญ่
“แกนี่เก่งนะ เพิ่งเลิกกับคนเก่าไม่ทันไร หาคนใหม่ได้แล้ว ท่าทางจะเจนจัดเรื่องผู้ชายไม่เบา ว่างๆก็สอนฉันหน่อยก็แล้วกัน”เสียงของผู้ไม่พึงปรารถนาสำหรับเธอดังขึ้นทางด้านหลัง ทำให้ดาวเหนือต้องถอนหายใจอย่างหนักหน่วง ไม่นึกเลยว่าจะต้องมาปะทะคารมกับอีกฝ่ายในวันนี้อีก
“คงไม่จำเป็นต้องไปสอนจระเข้ให้ว่ายน้ำแล้วล่ะมั้ง คุณตะวันเก่งอยู่แล้วนี่เรื่องจับผู้ชายน่ะ”
“หึ! ผู้ชายพวกนั้นก็แค่ของคั่นเวลา แกรู้อะไรไหมฉันเจอตัวจริงของฉันแล้ว แกรู้ไหมว่าใคร”ร่างเพรียวเดินกอดอกก้าวเข้ามาหาน้องสาวนอกคอกช้าๆ มีรอยยิ้มประดับอยู่ที่มุมปากซึ่งดาวเหนือเห็นแล้วรู้สึกไม่ไว้วางใจซักเท่าไหร่
“...”หญิงสาวเงียบไม่ตอบเพราะรู้ดีว่าคนที่อีกฝ่ายพูดถึงน่ะคือใคร ตะวันฉายเหลือบมองคนที่ยืนนิ่งไม่พูดไม่จาอย่างริษยา ก่อนจะหย่อนระเบิดลงไป
“คุณตฤณไงล่ะ ฉันรักเขาตั้งแต่แรกเห็นเลยล่ะ ฉันพยายามจ้างนักสืบตามหาเขาแต่ก็ไม่ได้ผล จนกระทั่งวันนี้ฉันได้มาเจอเขาอีกครั้ง มันต้องเป็นพรหมลิขิตแน่ๆ…”
“...ตอนนี้เขาอาจจะเป็นคนรักของแก แต่อีกไม่นานเขาจะต้องมาเป็นสามีฉัน ส่วนแกก็เตรียมตัวช้ำใจตายไปได้เลยนังดาวอุบาทว์”ตะวันฉายใช้นิ้วจิ้มหน้าผากร่างโปร่งแรงๆ แล้วหัวเราะอย่างสะใจ ก่อนหันหลังเดินจากไป
“แล้วคุณคิดว่าฉันจะยอมให้คุณทำอย่างนั้นเหรอคุณตะวัน คุณอยากทำลายความรักของฉันก็ทำไป แต่ฉันก็จะปกป้องความรักครั้งสุดท้ายของฉันเอาไว้ให้ดีที่สุด ไม่ให้คนเลวๆอย่างคุณมาแย่งมันไปได้หรอก เอาสิ คุณทำลาย ฉันปกป้อง มาดูสิว่าใครจะชนะ!”หญิงสาวประกาศก้องก่อนจะเป็นฝ่ายเดินตรงไปยังบ้านตัวเอง ไม่สนใจคนที่ยืนจ้องเธอตาแทบหลุด
“จะไปไหนแต่เช้าลูก ตฤณ”คุณตรีเนตรทักลูกชายที่กำลังย่องออกจากบ้าน ตฤณขยับแว่นเล็กน้อยก่อนจะตอบ
“พาสาวไปเดทครับแม่ เดี๋ยวผมซื้อข้าวหลามมาฝาก”
“จะไปชลบุรีเหรอ”
“ครับ”
“แล้วจะเอาเทอร์โบไปด้วยทำไมล่ะเนี่ย เอาไอ้แสบไปก็เป็นก้างเสียเปล่าๆ”นางบ่นเมื่อเห็นลูกชายเปิดประตูรถด้านหลังเพื่อให้เจ้าหมาสีทองได้กระโดดขึ้นนั่งหน้าแป้นแล้น ตฤณหันกลับมาหามารดาใบหน้าเขาเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มที่คนเป็นแม่อย่างเธอเห็นแล้วอดยิ้มตามไม่ได้
“ตามใจ แทนที่จะได้อยู่กันสองต่อสอง เอาไปแล้วไม่ต้องเอากลับมานะ ขี้เกียจเลี้ยงหมาซนๆ”ท้ายประโยคคุณตรีเนตรแกล้งหันไปพูดกับเจ้าตัวแสบที่รับลูกราวกับรู้ภาษาคนด้วยการยกขาหน้าข้างหนึ่งส่งให้คุณตรีเนตรพลางส่งเสียงหงิงๆ ราวกับบอกว่า ‘อย่าเอาไปผมทิ้งเลยคร้าบ!!’
“หึ!มาทำอ้อน ไปเลยไปทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง”ชายหนุ่มหัวเราะเมื่อเห็นว่าสุดท้ายแล้วมารดาของเขาแพ้ลูกอ้อนของเจ้าเทอร์โบ เขาปิดประตูก่อนจะขึ้นรถแล้วขับตรงไปยังบ้านของคนรักสาว
ใช้เวลาเพียงไม่นานหนึ่งคนหนึ่งสุนัขก็มาถึงบ้านของดาวเหนือ ตฤณลงจากรถก่อนจะเดินเข้าไปยังบ้านหลังเล็กของคนรักสาว โดยพาเจ้าตัวแสบลงมาด้วย ทันทีที่เข้าไปในห้องรับแขกก็พบกับคุณบุษบาและคุณชนะชัยที่นั่งคุยกันอยู่ ชายหนุ่มรีบยกมือไหว้บิดามารดาของหญิงสาว พร้อมออกคำสั่งให้เทอร์โบทำตาม ซึ่งเจ้าตัวแสบก็ไม่ทำให้เจ้าของเสียหน้าเลยแม้แต่น้อย เพราะมันยกขาหน้าขึ้นทำท่าสวัสดี เรียกเสียงหัวเราะจากคุณชนะชัยได้อย่างดี
“เออ ไม่เลวๆเจ้าตัวนี้ ฝึกนานไหมล่ะ”
“ไม่นานครับ เทอร์โบแสนรู้ เรียนรู้เร็ว โดยเฉพาะเวลามีขนมให้เป็นรางวัล แล้วก็ซนมากด้วย”เขาตอบพร้อมกับรับชามใส่นมจากคุณบุษบามาให้เจ้าตัวแสบที่นั่งหลังตรง อย่างมีวินัย ไม่เหมือนเวลาที่อยู่กับเขาจนเขาแอบหมั่นไส้ไม่ได้
“ดูสิคะคุณ กินเรียบร้อยด้วย แหม น่ารักอะไรอย่างนี้”
“สร้างภาพน่ะครับ เทอร์โบมีฉายาที่น้องสาวผมตั้งให้ว่าไอ้ตัวแสบ แสบสุดๆเลยครับ ทะเลาะกับยายตาลได้ทั้งวัน”
“ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ย”คุณบุษบายังคงไม่เชื่อว่าหมาเรียบร้อยอย่างนี้จะเป็นตัวแสบอย่างที่อีกฝ่ายพูดไปได้ คุณชนะชัยหัวเราะหึหึกับท่าทางไม่อยากเชื่อของภรรยาก่อนจะหันไปทำเสียงเข้มใส่ว่าที่ลูกเขย
“แล้วนี่จะพากันไปไหนแต่เช้าขนาดนี้”
“ไปชลบุรีครับ นัดกันไว้ว่าจะไปเที่ยวพักผ่อน แบบไปเช้าเย็นกลับครับ”ชายหนุ่มรีบบอกเมื่อเห็นว่าบิดาของหญิงสาวอ้าปากจะแย้ง คุณชนะชัยมองไอ้หนุ่มหน้าหล่อที่กำลังมาสมัครเป็นลูกเขยอย่างจับผิด ก่อนจะถอนหายใจออกมาเมื่อไม่พบพิรุธหรืออะไรทั้งสิ้น
“เอาเถอะ จะไปไหนก็ไป อย่ากลับให้มันดึกมากนัก ยังไม่ได้ตบแต่ง ไปไหนมาไหนกันค่ำมืดมันดูไม่ดี ถ้ารักกันจริงก็ต้องรักษาชื่อเสียงของอีกฝ่ายเอาไว้ด้วยนะ หวังว่าจะเข้าใจ”
“ครับ ไม่ต้องห่วงครับคุณพ่อ ผมจะพาน้องดาวกลับมาส่งไม่เกินสามทุ่มแน่นอน”ตฤณยิ้มบาง เข้าความรู้สึกของอีกฝ่าย เขาเองก็คิดไว้หากมีลูกสาวแล้วมีใครมาจีบลูกของเขา รับรองได้ว่าเขาจะซักฟอกให้หนักกว่าคุณชนะชัยอีก คุณชนะชัยพยักหน้าหงึกๆรับรู้ก่อนจะหันไปทานข้าวต้มในชามต่อ
“อ้าวพี่ตฤณมาแล้วเหรอ รอแปปนะ ขอกินข้าวต้มก่อน”เสียงของดาวเหนือดังขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะเดินลงบันไดมา มือเรียวยกขึ้นปิดปากที่กำลังหาวอยู่เล็กน้อย ตฤณส่งยิ้มให้คนรักก่อนจะตอบรับ
“ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องรีบ พี่รอได้”
“ไปทำอะไรมาล่ะเรา ถึงได้ตื่นสายปล่อยให้พี่เขามารอเสียได้”คุณชนะชัยดุบุตรสาวคนเล็ก ก่อนจะร้องอ๋อเมื่อได้ฟังเหตุผล
“พอดีเมื่อคืนลูกค้าเขาโทรมาขอแก้แบบห้องที่ให้ทำ เลยต้องนั่งแก้ให้เขา กว่าจะเสร็จก็เลยดึก”ร่างโปร่งนั่งยองๆทักทายเจ้าตัวแสบไปด้วยขณะตอบ และแล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อเทอร์โบทนเรียบร้อยต่อไปไม่ไหวกระโดดเข้าใส่หญิงสาวที่ไม่ทันตั้งตัวจนล้มไม่เป็นท่า เรียกเสียงหัวเราะจากคุณชนะชัยแลละคุณบุษบาได้เป็นอย่างดี ส่วนตฤณก็รีบเข้าไปพยุงคนรักสาวให้ลุกขึ้นพร้อมกับดุเจ้าตัวสีทองที่ถอยออกไปนั่งหน้าจ๋อย
“เดี๋ยวเถอะเทอร์โบ! ไปนั่งนิ่งๆเลยนะ เดี๋ยวไม่พาไปด้วยเลยนี่ น้องดาวเป็นอะไรไหม”
“ไม่เป็นไร”ดาวเหนือส่ายหน้าก่อนจะเดินมึนๆไปนั่งข้างบิดา ก่อนจะลงมือทานข้าวต้ม โดยมีเสียงหัวเราะหึหึของบิดา ดังแว่วมาให้ได้ยิน ตฤณหันไปพูดกับคุณบุษบาที่ยังคงขำกับภาพที่เห็นเมื่อครู่ไม่หาย
“เห็นรึยังครับคุณแม่ ว่าเจ้าเนี่ยไม่ได้เรียบร้อยอย่างที่คิด”
“จ้ะ แม่เชื่อแล้ว”
เสร็จจากมื้อเช้าของหญิงสาวแล้ว ทั้งคู่ก็ออกเดินทางไปยังจังหวัดชลบุรีทันทีพร้อมด้วยเจ้าหมาตัวแสบที่โดนเจ้านายที่เคารพขู่จนจ๋อยไป ร้อนถึงเจ้านายที่ทนต่อหน้าตาจ๋อยของมันไม่ได้ต้องง้องอน ซึ่งก็ได้ผลเพราะมาบัดนี้เจ้าเทอร์โบตัวแสบได้นั่งชมทิวทัศน์ของทางด่วนผ่านหน้าต่างด้านหลังของรถที่เขาแง้มเอาไว้ให้เล็กน้อย ดาวเหนือหันไปมองอาการดี๊ด๊าของเจ้าตัวแสบอย่างอารมณ์ดี
“ดูเทอร์โบจะชอบไปเที่ยว”
“หึ เจ้าเนี่ยชอบไปทุกที่แหละ ปกติถ้าพี่ว่างพี่ก็จะพาไปเที่ยวด้วยตลอดนะ แต่ช่วงนี้คนพาคนไข้มาเยอะเลยไม่ค่อยได้ไปไหน”
“คราวหน้าไปที่ที่พาเจ้าตัวเล็กไปด้วยได้นะพี่ตฤณ”ร่างโปร่งบอกกับคนรักที่พยักหน้ารับรู้ ก่อนจะอ้าปากรับมันฝรั่งทอดกรอบยี่ห้อดังที่อีกฝ่ายป้อนให้ ใช้เวลาเพียงสองชั่วโมงก็เดินทางถึงที่หมาย สองคนหนึ่งตัวตระเวนเที่ยวจนเกือบจะทั่วทุกที่อย่างมีความสุข จนมาจบที่ชายหาดบางแสนในตอนเย็น
ดวงตาคมกล้าหลังแว่นไร้กรอบมองแผ่นหลังของดาวเหนือที่กำลังวิ่งเล่นริมหาดอยู่กับเทอร์โบ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างสบายใจที่สามารถทำให้หญิงสาวหัวเราะออกมาได้ แม้ว่าจะเพิ่งผ่านเหตุการณ์อันน่าอึดอัดใจมาเมื่อวาน เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายจะไม่พูดเรื่องที่ทุกข์ใจออกมาให้เขาฟังเด็ดขาด ซึ่งเขาก็ไม่สามารถบังคับเธอได้ จึงได้แต่พยายามหาวิธีที่จะทำให้หญิงสาวผ่อนคลายมากที่สุด และก็พบว่าการออกมาเที่ยวต่างจังหวัดคือหนทางที่ดีที่สุด ชายหนุ่มยืนมองภาพอันงดงามเบื้องหน้าอย่างใจลอย
“พี่ตฤณ พี่ตฤณ”ดาวเหนือที่ยืนอยู่ริมหาดเอียงคอมองชายหนุ่มที่ยืนยิ้มนิ่ง ร่างโปร่งโบกมือไปมาด้านหน้าของเขาซึ่งยังคงนิ่งอยู่ หญิงสาวหันไปมองเจ้าสี่ขาตัวแสบที่นั่งมองเจ้านายตัวเอง ก่อนที่เจ้าตัวแสบจะวิ่งเข้าไปกระโดดใส่เจ้านายทันทีด้วยความเคารพรัก
ตฤณร้องเหวอเสียงลั่น ก่อนจะเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้นทรายไม่เป็นท่า สองมือของเขาพยามยามผลักร่างหนักอึ้งของเจ้าตัวแสบออกอย่าทุลักทุเล เมื่อเป็นอิสระแล้วร่างสูงที่กำลังปัดทรายออกจากตัวก็หันขวับไปหาเจ้าของเสียงใสที่กำลังหัวเราะ
“หัวเราะพี่เหรอ เดี๋ยวโดน”ว่าแล้วชายหนุ่มก็ออกตัววิ่งไล่หญิงสาวอย่างหมั่นเขี้ยวทันที ดาวเหนือวิ่งหนีอีกฝ่ายไปมาใบหน้าเนียนใสเต็มไปด้วยเหงื่อแต่ดวงตาทอประกายแห่งความสุข ก่อนจะตาโตเมื่อโดนชายหนุ่มวิ่งย้อนศรดักหน้าเอาไว้ ร่างโปร่งจึงโดนขังไว้ในอ้อมกอดอุ่นทันที
“จับได้แล้ว เด็กขี้แกล้งแบบนี้ต้องโดนลงโทษ”ตฤณยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะจัดการหอมแก้มนวลเป็นการลงโทษ หญิงสาวหน้าแดงก่ำ พยามยามผลักร่างสูงออกไปแต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้ายต้องยอมอยู่นิ่งๆในอ้อมกอดนั้น ทั้งสองยืนอิงแอบกันมองพระอาทิตย์ตกดินอย่างมีความสุข ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้น
“พี่อยากให้มีแต่วันแห่งสุขแบบนี้จัง”
“ดาวก็เหมือนกัน”ตฤณมองสบตาคนในอ้อมแขนอย่างหวานซึ้งก่อนจะค่อยๆก้มใบหน้าลงไปจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน เขากระซิบติดริมฝีปากบาง...
“พี่รักน้องดาวนะครับ”....ก่อนจะแนบริมฝีปากของตนลงไป ดาวเหนือหลับตาลงรับสัมผัสจากชายหนุ่มเนิ่นนาน
โฮ่ง!
เสียงก้างขวางคอสี่ขาดังลั่นราวกับประท้วงเจ้านายทั้งสองที่จมอยู่กับโลกส่วนตัวไม่สนใจมัน ทำให้ทั้งคู่ต้องรีบผละจากกัน ตฤณมองหน้าเจ้าตัวแสบอย่างคาดโทษแล้วจึงหันไปมองร่างโปร่งที่หลบตาหน้าแดง เขาหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่หญิงสาวจะร่วมหัวเราะไปด้วย จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเกี่ยวกันไปตามชายหาด เทอร์โบเอียงคอมองทั้งคู่อย่างงงๆ ก่อนจะรีบโกยสี่ขาตามไปคลอเคลียไม่ห่าง
“พรุ่งนี้ดาวต้องไปกระบี่อีกแล้ว”หญิงสาวบอกกับคนรักในขณะที่กำลังรับประทานอาหารกันอยู่ ทั้งคู่เลือกร้านอาหารริมหาดที่สามารถพาเทอร์โบเข้าไปได้ ตฤณขมวดคิ้วเล็กน้อย
“พรุ่งนี้เหรอครับ แย่จังพี่ติดงานเสียด้วย”
“ไม่เป็นไรหรอก คุณวีเขาตามไอ้ตาลไปด้วย”
“งั้นเหรอครับ ระวังตัวด้วยนะ พี่เป็นห่วง ถึงแล้วก็โทรกลับมาพี่ด้วย ไม่งั้นโกรธ”ชายหนุ่มแกล้งขู่ ซึ่งอีกฝ่ายก็แกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ฉกกุ้งตัวอ้วนพีจากจานเขาไปเฉยเลย เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาๆได้ ดาวเหนือเงยหน้าจ้องตาคนรักหนุ่มเขม็งก่อนสั่งเสียงเข้ม
“พี่ตฤณ อยู่ทางนี้คนเดียวห้ามแอบไปกิ๊กกับสาวที่ไหนนะ ไม่งั้นโดน!!"
“เรียบร้อยแล้วครับ อีกประมาณสองชั่วโมงยานอนหลับก็จะหมดฤทธิ์ แล้วอีกอาทิตย์หนึ่งหมอนัดมาดูแผลนะครับ”ตฤณบอกให้เจ้าของสุนัขฟัง ก่อนจะช่วยอีกฝ่ายยกร่างปวกเปียกเพราะฤทธิ์ยาของสุนัขพันธ์ไทยหลังอานที่มาผ่าตัดทำหมันไปขึ้นรถที่หน้าร้าน ก่อนจะกลับเข้าไปทำความสะอาดด้านใน
“คุณตฤณขา หนูไปกินข้าวก่อนนะคะ”เด็กสาววัยรุ่นที่มาช่วยงานบอกกับเขา
"ไปเถอะ บ่ายโมงก็กลับมาก็แล้วกัน"ก่อนวิ่งหายไปหน้าร้านเมื่อได้รับอนุญาต แล้วชายหนุ่มก็หันกลับมาจัดการกับงานตรงหน้าต่อ ไม่นานหลังจากนั้นเสียงกระดิ่งที่ติดเอาไว้เพื่อให้ได้ยินเวลามีลูกค้ามาเข้าร้านก็ดังขึ้น
“Charming Pet ยินดีต้อนรับครับ”เขาทักออกไปก่อนจะชะงักเมื่อเห็นว่าผู้มาใหม่ที่กำลังยืนส่งยิ้มหวานมาให้เขานั้นเป็นใคร
“สวัสดีค่ะคุณตฤณ”
“เอ่อ สวัสดีครับคุณตะวันฉาย”
---------------------------------------------------------------------------------------
กลับมาแล้วค่ะ ขอโทษนักอ่านทุกท่านที่หายไปโดยไม่ได้บอก ยุ่งอยู่กับการสอบและรายงานจนไม่ได้เข้ามารายงานตัว หลังจากปิดเทอมก็ยุ่งอยู่กับการช่วยงานที่บ้าน เพิ่งได้มีเวลาว่างมาลงนิยายให้ก็วันนี้แหละ อีกอย่างที่สำคัญ คือ หัวของข้าพเจ้าเกิดตัวขึ้นมา เขียนไม่ออก เลยแอบอู้ไปพัก แหะๆ แต่ตอนนี้กลับมาแล้วค่า >o<
สำหรับตอนนี้ก็เรื่อยๆมาเรียงๆ ตามสไตล์ก่อนจัดหนักความเศร้าปนความเครียด (เหะๆ รู้สึกว่าตัวเองมีเขา มีเขี้ยว มีหาง ถือสามง่ามอยู่พิกล) มีแอบหวานเล็กน้อยกับพี่ตฤณที่ดูว่าบุคลิกพี่แกจะเปลี่ยนไปโดยปริยาย กู่ไม่กลับเท่าไหร่ ตอนท้ายของตอนนี้มีนางมารโผล่มาด้วย เอ๊ะ!ชีมาทำไม ต้องติดตามตอนต่อไปค่ะื รักชอบใครมากกว่ากันในตอนนี้ระหว่างพี่ตฤณกับเจ้าตัวแสบเทอร์โบ ชูมือบอกด้วยเน้อ
เจอกันตอนหน้าค่ะ ติ+ชมได้
“เกิดอะไรขึ้นเหรอครับคุณตฤณ น้องดาว”
เสียงชายหนุ่มพระเอกของงานวันนี้ดังขึ้นด้านหลังทั้งสาม ตฤณหันกลับไปส่งยิ้มให้อีกฝ่ายพร้อมปฏิเสธเพราะไม่อยากให้พัดยศต้องมากังวลใจในวันดีดีอย่างนี้
“ไม่มีอะไรหรอกครับคุณพัด แล้วนี่คุณจันทร์ไปไหนแล้วล่ะครับ”
“อ๋อ! เพื่อนครูที่ทำงานด้วยกันกับฉกตัวไปสัมภาษณ์อะไรซักอย่างน่ะครับ เอ๊ะ! แต่เมื่อกี้ผมว่าผมเห็นตะวันฉายอยู่ด้วยนะ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าครับ”พัดยศถามเพราะเมื่อกี้เขาเห็นอย่างนั้นจริงๆ แล้วกลัวว่าจะเกิดเรื่องขึ้นเลยคิดว่าจะรีบเข้าจัดการ แต่พอเดินมาถึงกลับไร้เงาของแม่สาวสีแดงเพลิงเสียนี่ ชายหนุ่มหรี่ตามองเพื่อนใหม่ที่ตอนนี้เริ่มอึกอัก
“เอ่อ คุณตะวันฉายเขาแค่เข้ามาทักทายเฉยๆครับ ไม่มีอะไร”
“เหรอครับ แล้วน้องดาวแนะนำคุณตฤณว่าไง แค่พี่ของน้องตาลอย่างเดียว?”คราวนี้เขาหันไปหาอดีตคนรักที่ยังคงยืนนิ่งไม่พูดไม่จา ดวงตาคู่สวยดูเคร่งเครียด
“ตอนแรกก็ว่าจะบอกแบบนั้น แต่บังเอิญมีเรื่องกันนิดหน่อย ยายตาลเลยบอกความจริงไป”ร่างโปร่งถอนหายใจก่อนจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้คู่หมั้นพี่สาวฟัง ซึ่งเมื่อได้ฟังแล้วพัดยศก็หันขวับไปมองตรีทิพย์อย่างเอาเรื่อง ทำเอาแม่เพื่อนตัวดีต้องรีบหลบเข้าหลังพี่ชายตัวเองไป แต่ยังไม่วายอ้อมแอ้มเถียง
“ก็แหม ตาลแค่ไม่อยากให้พี่ตฤณโดนยัยสมิงสาวนั่นงาบไปนี่”
“แล้วเป็นไง ไม่โดนงาบหรอกวันนี้ แต่จะเจอดีกันหมดนี่วันหน้า พี่ฟันธงเลยเอ้า!”ชายหนุ่มแยกเขี้ยวใส่อีกฝ่าย ก่อนจะหันไปมองหน้าตฤณสลับกับดาวเหนือ
“คุณตฤณ คุณต้องระวังตัวนะ อย่าได้ให้เขาเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตคุณ อย่าไปเชื่อเรื่องอะไรก็ตามที่เขาพูด เพราะคำพูดของตะวันฉายน่ะเป็นความจริงแค่ศูนย์จุดศูนย์หนึ่งเปอร์เซ็นต์เท่านั้น ถ้าคุณรักน้องดาวจริงอย่างที่ผมเชื่อ อย่าปล่อยให้ตะวันฉายเข้ามาทำลายมัน!...”พัดยศหยุดหายใจเล็กน้อย เขาก้าวเข้าไปใกล้คุณหมอหนุ่มก่อนจะจับไหล่เอาไว้แน่นแล้วต่อ “....รักษามันเอาไว้ ด้วยหัวใจของคุณ”
“คุณพัดไม่ต้องเป็นห่วง ผมรอหัวใจของผมมาได้นานขนาดนี้ ทำไมจะรออีกหน่อยไม่ได้ ผมไม่ยอมให้ใครมาพรากหัวใจของผมไปหรอกครับ ผมให้สัญญา”ตฤณตอบกลับอย่างอ่อนโยนทว่าความหมายนั้นหนักแน่น ทำให้พัดยศยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ ส่วนดาวเหนือก็ส่งยิ้มบางๆแทนคำขอบคุณไปให้ ในตอนนี้เธอคิดแล้วว่าเธอเลือกคนไม่ผิดจริงๆ
“งั้นพวกพี่กลับก่อนนะครับน้องดาว”ตฤณบอกกับร่างโปร่งที่เดินออกมาส่งที่หน้าบ้าน เนื่องจากวันนี้ต้องใช้พื้นที่ในการจัดงานเลยต้องจอดรถไว้ที่ด้านนอก ชายหนุ่มปลดล็อกเพื่อให้น้องสาวได้ขึ้นไปนั่งรอ ส่วนตัวเขาก็หันไปหาคนรัก
“พรุ่งนี้น้องดาวไปไหนรึเปล่าครับ”ดาวเหนือนิ่งคิดเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้า ชายหนุ่มยิ้มบางๆก่อนจะเอ่ยปากชวน
“งั้นไปพัทยากันครับ ไปพักผ่อนสมองกัน”
“ค่ะ พาเทอร์โบกับเจ้าตัวเล็กไปด้วยพี่ตฤณ ดาวอยากเห็นเจ้าตัวแสบเล่นน้ำทะเล อ่อ! เจ้าตัวเล็กด้วย”
“เจ้าแสบนั่นล่ะก็ไม่มีปัญหา เทอร์โบชอบน้ำทะเลอยู่แล้ว แต่เจ้าตัวเล็กมันเป็นแมว คงไม่ค่อยถูกโรคกับน้ำเท่าไหร่”
“เหรอ งั้นเทอร์โบตัวเดียวก็ได้”
“รับทราบครับคุณผู้หญิง งั้นพรุ่งนี้แปดโมงนะครับ เดี๋ยวพี่มารับ”
“เช้าจัง แต่ก็เอาเถอะ เจอกันพรุ่งนี้”ดาวเหนือบ่นเล็กน้อย โดยมีตฤณยืนมองอย่างเอ็นดูก่อนจะชะโงกหน้าเข้าไปหอมแก้มนวลอย่างอดใจไม่อยู่แล้วรีบวิ่งไปขึ้นรถอย่างรวดเร็ว ทิ้งคนโดนขโมยหอมแก้มยืนอึ้งหน้าแดงก่ำอยู่คนเดียว
“พี่ตฤณบ้า”ดาวเหนือว่าร่างสูงที่ขับรถหายลับไปแล้วเบาๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าบ้านไปเพื่อช่วยคุณมินตราและคู่หมั้นหนุ่มสาวส่งแขกกลับ หลังจากนั้นร่างโปร่งก็เดินกลับไปยังบ้านของตนเพื่ออาบน้ำและเปลี่ยนชุดก่อนจะกลับไปร่วมรับประทานอาหารบนบ้านใหญ่
“แกนี่เก่งนะ เพิ่งเลิกกับคนเก่าไม่ทันไร หาคนใหม่ได้แล้ว ท่าทางจะเจนจัดเรื่องผู้ชายไม่เบา ว่างๆก็สอนฉันหน่อยก็แล้วกัน”เสียงของผู้ไม่พึงปรารถนาสำหรับเธอดังขึ้นทางด้านหลัง ทำให้ดาวเหนือต้องถอนหายใจอย่างหนักหน่วง ไม่นึกเลยว่าจะต้องมาปะทะคารมกับอีกฝ่ายในวันนี้อีก
“คงไม่จำเป็นต้องไปสอนจระเข้ให้ว่ายน้ำแล้วล่ะมั้ง คุณตะวันเก่งอยู่แล้วนี่เรื่องจับผู้ชายน่ะ”
“หึ! ผู้ชายพวกนั้นก็แค่ของคั่นเวลา แกรู้อะไรไหมฉันเจอตัวจริงของฉันแล้ว แกรู้ไหมว่าใคร”ร่างเพรียวเดินกอดอกก้าวเข้ามาหาน้องสาวนอกคอกช้าๆ มีรอยยิ้มประดับอยู่ที่มุมปากซึ่งดาวเหนือเห็นแล้วรู้สึกไม่ไว้วางใจซักเท่าไหร่
“...”หญิงสาวเงียบไม่ตอบเพราะรู้ดีว่าคนที่อีกฝ่ายพูดถึงน่ะคือใคร ตะวันฉายเหลือบมองคนที่ยืนนิ่งไม่พูดไม่จาอย่างริษยา ก่อนจะหย่อนระเบิดลงไป
“คุณตฤณไงล่ะ ฉันรักเขาตั้งแต่แรกเห็นเลยล่ะ ฉันพยายามจ้างนักสืบตามหาเขาแต่ก็ไม่ได้ผล จนกระทั่งวันนี้ฉันได้มาเจอเขาอีกครั้ง มันต้องเป็นพรหมลิขิตแน่ๆ…”
“...ตอนนี้เขาอาจจะเป็นคนรักของแก แต่อีกไม่นานเขาจะต้องมาเป็นสามีฉัน ส่วนแกก็เตรียมตัวช้ำใจตายไปได้เลยนังดาวอุบาทว์”ตะวันฉายใช้นิ้วจิ้มหน้าผากร่างโปร่งแรงๆ แล้วหัวเราะอย่างสะใจ ก่อนหันหลังเดินจากไป
“แล้วคุณคิดว่าฉันจะยอมให้คุณทำอย่างนั้นเหรอคุณตะวัน คุณอยากทำลายความรักของฉันก็ทำไป แต่ฉันก็จะปกป้องความรักครั้งสุดท้ายของฉันเอาไว้ให้ดีที่สุด ไม่ให้คนเลวๆอย่างคุณมาแย่งมันไปได้หรอก เอาสิ คุณทำลาย ฉันปกป้อง มาดูสิว่าใครจะชนะ!”หญิงสาวประกาศก้องก่อนจะเป็นฝ่ายเดินตรงไปยังบ้านตัวเอง ไม่สนใจคนที่ยืนจ้องเธอตาแทบหลุด
“จะไปไหนแต่เช้าลูก ตฤณ”คุณตรีเนตรทักลูกชายที่กำลังย่องออกจากบ้าน ตฤณขยับแว่นเล็กน้อยก่อนจะตอบ
“พาสาวไปเดทครับแม่ เดี๋ยวผมซื้อข้าวหลามมาฝาก”
“จะไปชลบุรีเหรอ”
“ครับ”
“แล้วจะเอาเทอร์โบไปด้วยทำไมล่ะเนี่ย เอาไอ้แสบไปก็เป็นก้างเสียเปล่าๆ”นางบ่นเมื่อเห็นลูกชายเปิดประตูรถด้านหลังเพื่อให้เจ้าหมาสีทองได้กระโดดขึ้นนั่งหน้าแป้นแล้น ตฤณหันกลับมาหามารดาใบหน้าเขาเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มที่คนเป็นแม่อย่างเธอเห็นแล้วอดยิ้มตามไม่ได้
“ตามใจ แทนที่จะได้อยู่กันสองต่อสอง เอาไปแล้วไม่ต้องเอากลับมานะ ขี้เกียจเลี้ยงหมาซนๆ”ท้ายประโยคคุณตรีเนตรแกล้งหันไปพูดกับเจ้าตัวแสบที่รับลูกราวกับรู้ภาษาคนด้วยการยกขาหน้าข้างหนึ่งส่งให้คุณตรีเนตรพลางส่งเสียงหงิงๆ ราวกับบอกว่า ‘อย่าเอาไปผมทิ้งเลยคร้าบ!!’
“หึ!มาทำอ้อน ไปเลยไปทั้งเจ้านายทั้งลูกน้อง”ชายหนุ่มหัวเราะเมื่อเห็นว่าสุดท้ายแล้วมารดาของเขาแพ้ลูกอ้อนของเจ้าเทอร์โบ เขาปิดประตูก่อนจะขึ้นรถแล้วขับตรงไปยังบ้านของคนรักสาว
ใช้เวลาเพียงไม่นานหนึ่งคนหนึ่งสุนัขก็มาถึงบ้านของดาวเหนือ ตฤณลงจากรถก่อนจะเดินเข้าไปยังบ้านหลังเล็กของคนรักสาว โดยพาเจ้าตัวแสบลงมาด้วย ทันทีที่เข้าไปในห้องรับแขกก็พบกับคุณบุษบาและคุณชนะชัยที่นั่งคุยกันอยู่ ชายหนุ่มรีบยกมือไหว้บิดามารดาของหญิงสาว พร้อมออกคำสั่งให้เทอร์โบทำตาม ซึ่งเจ้าตัวแสบก็ไม่ทำให้เจ้าของเสียหน้าเลยแม้แต่น้อย เพราะมันยกขาหน้าขึ้นทำท่าสวัสดี เรียกเสียงหัวเราะจากคุณชนะชัยได้อย่างดี
“เออ ไม่เลวๆเจ้าตัวนี้ ฝึกนานไหมล่ะ”
“ไม่นานครับ เทอร์โบแสนรู้ เรียนรู้เร็ว โดยเฉพาะเวลามีขนมให้เป็นรางวัล แล้วก็ซนมากด้วย”เขาตอบพร้อมกับรับชามใส่นมจากคุณบุษบามาให้เจ้าตัวแสบที่นั่งหลังตรง อย่างมีวินัย ไม่เหมือนเวลาที่อยู่กับเขาจนเขาแอบหมั่นไส้ไม่ได้
“ดูสิคะคุณ กินเรียบร้อยด้วย แหม น่ารักอะไรอย่างนี้”
“สร้างภาพน่ะครับ เทอร์โบมีฉายาที่น้องสาวผมตั้งให้ว่าไอ้ตัวแสบ แสบสุดๆเลยครับ ทะเลาะกับยายตาลได้ทั้งวัน”
“ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ย”คุณบุษบายังคงไม่เชื่อว่าหมาเรียบร้อยอย่างนี้จะเป็นตัวแสบอย่างที่อีกฝ่ายพูดไปได้ คุณชนะชัยหัวเราะหึหึกับท่าทางไม่อยากเชื่อของภรรยาก่อนจะหันไปทำเสียงเข้มใส่ว่าที่ลูกเขย
“แล้วนี่จะพากันไปไหนแต่เช้าขนาดนี้”
“ไปชลบุรีครับ นัดกันไว้ว่าจะไปเที่ยวพักผ่อน แบบไปเช้าเย็นกลับครับ”ชายหนุ่มรีบบอกเมื่อเห็นว่าบิดาของหญิงสาวอ้าปากจะแย้ง คุณชนะชัยมองไอ้หนุ่มหน้าหล่อที่กำลังมาสมัครเป็นลูกเขยอย่างจับผิด ก่อนจะถอนหายใจออกมาเมื่อไม่พบพิรุธหรืออะไรทั้งสิ้น
“เอาเถอะ จะไปไหนก็ไป อย่ากลับให้มันดึกมากนัก ยังไม่ได้ตบแต่ง ไปไหนมาไหนกันค่ำมืดมันดูไม่ดี ถ้ารักกันจริงก็ต้องรักษาชื่อเสียงของอีกฝ่ายเอาไว้ด้วยนะ หวังว่าจะเข้าใจ”
“ครับ ไม่ต้องห่วงครับคุณพ่อ ผมจะพาน้องดาวกลับมาส่งไม่เกินสามทุ่มแน่นอน”ตฤณยิ้มบาง เข้าความรู้สึกของอีกฝ่าย เขาเองก็คิดไว้หากมีลูกสาวแล้วมีใครมาจีบลูกของเขา รับรองได้ว่าเขาจะซักฟอกให้หนักกว่าคุณชนะชัยอีก คุณชนะชัยพยักหน้าหงึกๆรับรู้ก่อนจะหันไปทานข้าวต้มในชามต่อ
“อ้าวพี่ตฤณมาแล้วเหรอ รอแปปนะ ขอกินข้าวต้มก่อน”เสียงของดาวเหนือดังขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะเดินลงบันไดมา มือเรียวยกขึ้นปิดปากที่กำลังหาวอยู่เล็กน้อย ตฤณส่งยิ้มให้คนรักก่อนจะตอบรับ
“ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องรีบ พี่รอได้”
“ไปทำอะไรมาล่ะเรา ถึงได้ตื่นสายปล่อยให้พี่เขามารอเสียได้”คุณชนะชัยดุบุตรสาวคนเล็ก ก่อนจะร้องอ๋อเมื่อได้ฟังเหตุผล
“พอดีเมื่อคืนลูกค้าเขาโทรมาขอแก้แบบห้องที่ให้ทำ เลยต้องนั่งแก้ให้เขา กว่าจะเสร็จก็เลยดึก”ร่างโปร่งนั่งยองๆทักทายเจ้าตัวแสบไปด้วยขณะตอบ และแล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อเทอร์โบทนเรียบร้อยต่อไปไม่ไหวกระโดดเข้าใส่หญิงสาวที่ไม่ทันตั้งตัวจนล้มไม่เป็นท่า เรียกเสียงหัวเราะจากคุณชนะชัยแลละคุณบุษบาได้เป็นอย่างดี ส่วนตฤณก็รีบเข้าไปพยุงคนรักสาวให้ลุกขึ้นพร้อมกับดุเจ้าตัวสีทองที่ถอยออกไปนั่งหน้าจ๋อย
“เดี๋ยวเถอะเทอร์โบ! ไปนั่งนิ่งๆเลยนะ เดี๋ยวไม่พาไปด้วยเลยนี่ น้องดาวเป็นอะไรไหม”
“ไม่เป็นไร”ดาวเหนือส่ายหน้าก่อนจะเดินมึนๆไปนั่งข้างบิดา ก่อนจะลงมือทานข้าวต้ม โดยมีเสียงหัวเราะหึหึของบิดา ดังแว่วมาให้ได้ยิน ตฤณหันไปพูดกับคุณบุษบาที่ยังคงขำกับภาพที่เห็นเมื่อครู่ไม่หาย
“เห็นรึยังครับคุณแม่ ว่าเจ้าเนี่ยไม่ได้เรียบร้อยอย่างที่คิด”
“จ้ะ แม่เชื่อแล้ว”
เสร็จจากมื้อเช้าของหญิงสาวแล้ว ทั้งคู่ก็ออกเดินทางไปยังจังหวัดชลบุรีทันทีพร้อมด้วยเจ้าหมาตัวแสบที่โดนเจ้านายที่เคารพขู่จนจ๋อยไป ร้อนถึงเจ้านายที่ทนต่อหน้าตาจ๋อยของมันไม่ได้ต้องง้องอน ซึ่งก็ได้ผลเพราะมาบัดนี้เจ้าเทอร์โบตัวแสบได้นั่งชมทิวทัศน์ของทางด่วนผ่านหน้าต่างด้านหลังของรถที่เขาแง้มเอาไว้ให้เล็กน้อย ดาวเหนือหันไปมองอาการดี๊ด๊าของเจ้าตัวแสบอย่างอารมณ์ดี
“ดูเทอร์โบจะชอบไปเที่ยว”
“หึ เจ้าเนี่ยชอบไปทุกที่แหละ ปกติถ้าพี่ว่างพี่ก็จะพาไปเที่ยวด้วยตลอดนะ แต่ช่วงนี้คนพาคนไข้มาเยอะเลยไม่ค่อยได้ไปไหน”
“คราวหน้าไปที่ที่พาเจ้าตัวเล็กไปด้วยได้นะพี่ตฤณ”ร่างโปร่งบอกกับคนรักที่พยักหน้ารับรู้ ก่อนจะอ้าปากรับมันฝรั่งทอดกรอบยี่ห้อดังที่อีกฝ่ายป้อนให้ ใช้เวลาเพียงสองชั่วโมงก็เดินทางถึงที่หมาย สองคนหนึ่งตัวตระเวนเที่ยวจนเกือบจะทั่วทุกที่อย่างมีความสุข จนมาจบที่ชายหาดบางแสนในตอนเย็น
ดวงตาคมกล้าหลังแว่นไร้กรอบมองแผ่นหลังของดาวเหนือที่กำลังวิ่งเล่นริมหาดอยู่กับเทอร์โบ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างสบายใจที่สามารถทำให้หญิงสาวหัวเราะออกมาได้ แม้ว่าจะเพิ่งผ่านเหตุการณ์อันน่าอึดอัดใจมาเมื่อวาน เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายจะไม่พูดเรื่องที่ทุกข์ใจออกมาให้เขาฟังเด็ดขาด ซึ่งเขาก็ไม่สามารถบังคับเธอได้ จึงได้แต่พยายามหาวิธีที่จะทำให้หญิงสาวผ่อนคลายมากที่สุด และก็พบว่าการออกมาเที่ยวต่างจังหวัดคือหนทางที่ดีที่สุด ชายหนุ่มยืนมองภาพอันงดงามเบื้องหน้าอย่างใจลอย
“พี่ตฤณ พี่ตฤณ”ดาวเหนือที่ยืนอยู่ริมหาดเอียงคอมองชายหนุ่มที่ยืนยิ้มนิ่ง ร่างโปร่งโบกมือไปมาด้านหน้าของเขาซึ่งยังคงนิ่งอยู่ หญิงสาวหันไปมองเจ้าสี่ขาตัวแสบที่นั่งมองเจ้านายตัวเอง ก่อนที่เจ้าตัวแสบจะวิ่งเข้าไปกระโดดใส่เจ้านายทันทีด้วยความเคารพรัก
ตฤณร้องเหวอเสียงลั่น ก่อนจะเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้นทรายไม่เป็นท่า สองมือของเขาพยามยามผลักร่างหนักอึ้งของเจ้าตัวแสบออกอย่าทุลักทุเล เมื่อเป็นอิสระแล้วร่างสูงที่กำลังปัดทรายออกจากตัวก็หันขวับไปหาเจ้าของเสียงใสที่กำลังหัวเราะ
“หัวเราะพี่เหรอ เดี๋ยวโดน”ว่าแล้วชายหนุ่มก็ออกตัววิ่งไล่หญิงสาวอย่างหมั่นเขี้ยวทันที ดาวเหนือวิ่งหนีอีกฝ่ายไปมาใบหน้าเนียนใสเต็มไปด้วยเหงื่อแต่ดวงตาทอประกายแห่งความสุข ก่อนจะตาโตเมื่อโดนชายหนุ่มวิ่งย้อนศรดักหน้าเอาไว้ ร่างโปร่งจึงโดนขังไว้ในอ้อมกอดอุ่นทันที
“จับได้แล้ว เด็กขี้แกล้งแบบนี้ต้องโดนลงโทษ”ตฤณยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะจัดการหอมแก้มนวลเป็นการลงโทษ หญิงสาวหน้าแดงก่ำ พยามยามผลักร่างสูงออกไปแต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้ายต้องยอมอยู่นิ่งๆในอ้อมกอดนั้น ทั้งสองยืนอิงแอบกันมองพระอาทิตย์ตกดินอย่างมีความสุข ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้น
“พี่อยากให้มีแต่วันแห่งสุขแบบนี้จัง”
“ดาวก็เหมือนกัน”ตฤณมองสบตาคนในอ้อมแขนอย่างหวานซึ้งก่อนจะค่อยๆก้มใบหน้าลงไปจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน เขากระซิบติดริมฝีปากบาง...
“พี่รักน้องดาวนะครับ”....ก่อนจะแนบริมฝีปากของตนลงไป ดาวเหนือหลับตาลงรับสัมผัสจากชายหนุ่มเนิ่นนาน
โฮ่ง!
เสียงก้างขวางคอสี่ขาดังลั่นราวกับประท้วงเจ้านายทั้งสองที่จมอยู่กับโลกส่วนตัวไม่สนใจมัน ทำให้ทั้งคู่ต้องรีบผละจากกัน ตฤณมองหน้าเจ้าตัวแสบอย่างคาดโทษแล้วจึงหันไปมองร่างโปร่งที่หลบตาหน้าแดง เขาหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่หญิงสาวจะร่วมหัวเราะไปด้วย จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเกี่ยวกันไปตามชายหาด เทอร์โบเอียงคอมองทั้งคู่อย่างงงๆ ก่อนจะรีบโกยสี่ขาตามไปคลอเคลียไม่ห่าง
“พรุ่งนี้ดาวต้องไปกระบี่อีกแล้ว”หญิงสาวบอกกับคนรักในขณะที่กำลังรับประทานอาหารกันอยู่ ทั้งคู่เลือกร้านอาหารริมหาดที่สามารถพาเทอร์โบเข้าไปได้ ตฤณขมวดคิ้วเล็กน้อย
“พรุ่งนี้เหรอครับ แย่จังพี่ติดงานเสียด้วย”
“ไม่เป็นไรหรอก คุณวีเขาตามไอ้ตาลไปด้วย”
“งั้นเหรอครับ ระวังตัวด้วยนะ พี่เป็นห่วง ถึงแล้วก็โทรกลับมาพี่ด้วย ไม่งั้นโกรธ”ชายหนุ่มแกล้งขู่ ซึ่งอีกฝ่ายก็แกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ฉกกุ้งตัวอ้วนพีจากจานเขาไปเฉยเลย เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาๆได้ ดาวเหนือเงยหน้าจ้องตาคนรักหนุ่มเขม็งก่อนสั่งเสียงเข้ม
“พี่ตฤณ อยู่ทางนี้คนเดียวห้ามแอบไปกิ๊กกับสาวที่ไหนนะ ไม่งั้นโดน!!"
“เรียบร้อยแล้วครับ อีกประมาณสองชั่วโมงยานอนหลับก็จะหมดฤทธิ์ แล้วอีกอาทิตย์หนึ่งหมอนัดมาดูแผลนะครับ”ตฤณบอกให้เจ้าของสุนัขฟัง ก่อนจะช่วยอีกฝ่ายยกร่างปวกเปียกเพราะฤทธิ์ยาของสุนัขพันธ์ไทยหลังอานที่มาผ่าตัดทำหมันไปขึ้นรถที่หน้าร้าน ก่อนจะกลับเข้าไปทำความสะอาดด้านใน
“คุณตฤณขา หนูไปกินข้าวก่อนนะคะ”เด็กสาววัยรุ่นที่มาช่วยงานบอกกับเขา
"ไปเถอะ บ่ายโมงก็กลับมาก็แล้วกัน"ก่อนวิ่งหายไปหน้าร้านเมื่อได้รับอนุญาต แล้วชายหนุ่มก็หันกลับมาจัดการกับงานตรงหน้าต่อ ไม่นานหลังจากนั้นเสียงกระดิ่งที่ติดเอาไว้เพื่อให้ได้ยินเวลามีลูกค้ามาเข้าร้านก็ดังขึ้น
“Charming Pet ยินดีต้อนรับครับ”เขาทักออกไปก่อนจะชะงักเมื่อเห็นว่าผู้มาใหม่ที่กำลังยืนส่งยิ้มหวานมาให้เขานั้นเป็นใคร
“สวัสดีค่ะคุณตฤณ”
“เอ่อ สวัสดีครับคุณตะวันฉาย”
---------------------------------------------------------------------------------------
กลับมาแล้วค่ะ ขอโทษนักอ่านทุกท่านที่หายไปโดยไม่ได้บอก ยุ่งอยู่กับการสอบและรายงานจนไม่ได้เข้ามารายงานตัว หลังจากปิดเทอมก็ยุ่งอยู่กับการช่วยงานที่บ้าน เพิ่งได้มีเวลาว่างมาลงนิยายให้ก็วันนี้แหละ อีกอย่างที่สำคัญ คือ หัวของข้าพเจ้าเกิดตัวขึ้นมา เขียนไม่ออก เลยแอบอู้ไปพัก แหะๆ แต่ตอนนี้กลับมาแล้วค่า >o<
สำหรับตอนนี้ก็เรื่อยๆมาเรียงๆ ตามสไตล์ก่อนจัดหนักความเศร้าปนความเครียด (เหะๆ รู้สึกว่าตัวเองมีเขา มีเขี้ยว มีหาง ถือสามง่ามอยู่พิกล) มีแอบหวานเล็กน้อยกับพี่ตฤณที่ดูว่าบุคลิกพี่แกจะเปลี่ยนไปโดยปริยาย กู่ไม่กลับเท่าไหร่ ตอนท้ายของตอนนี้มีนางมารโผล่มาด้วย เอ๊ะ!ชีมาทำไม ต้องติดตามตอนต่อไปค่ะื รักชอบใครมากกว่ากันในตอนนี้ระหว่างพี่ตฤณกับเจ้าตัวแสบเทอร์โบ ชูมือบอกด้วยเน้อ
เจอกันตอนหน้าค่ะ ติ+ชมได้
ไอจันทร์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 14 ต.ค. 2554, 12:36:52 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 14 ต.ค. 2554, 12:36:52 น.
จำนวนการเข้าชม : 2010
| << ตอนที่ 21 | ตอนที่ 23 >> |
anOO 14 ต.ค. 2554, 14:50:38 น.
จนได้นะยัยคุณพี่ตะวัน แต่พี่ตฤณน่าจะรู้เท่าทันแผนยัยคุณพี่ตัวร้ายอยู่หรอก
จนได้นะยัยคุณพี่ตะวัน แต่พี่ตฤณน่าจะรู้เท่าทันแผนยัยคุณพี่ตัวร้ายอยู่หรอก
Setia 14 ต.ค. 2554, 23:25:36 น.
โอ๊ะโอ ยัยนี่มีแผนอะไรอีกล่ะเนี่ย
โอ๊ะโอ ยัยนี่มีแผนอะไรอีกล่ะเนี่ย