มนต์เสน่หา
เมื่อโดนบังคับให้หาผู้สืบทอดและดูแลไร่ระเด่น บุษบา สาวน้อย จำใจต้องหาชายผู้นั้นเพื่อให้ก๋งของเธอสบายใจ แล้วฟ้าก็ส่งนายทหารหนุ่มน่ารักมาให้ พร้อมกับความเข้าใจผิดว่าเขาเป็นเกย์ ..
Tags: ทหาร ตบจูบ น่ารัก โรแมนติก
ตอน: 5 หนุ่มแห่งเสถียรนาวิน
บทที่ 5
5 หนุ่มแห่งเสถียรนาวิน
หลังจาก 5 หนุ่มแห่งเสถียรนาวิน ขึ้นมารวบตัวบนห้องนอนของพ่อเสือเรียบร้อย .. ประธานในที่ประชุมเริ่มเปิดประเด็นทันที
“ไอ้เสือ .. ผู้หญิงคนไหนกล้าทำเอ็งขนาดนี้” .. พี่ช้างพี่ชายคนโตถามน้องชายทันที ..
“เรื่องมันยาวครับพี่ช้าง ..” นายเสือบอกกับพี่ชาย ..
“พี่เสือ เล่าได้ไหมครับ .. เผื่อพวกผมมีวิธี” .. นายสิงห์ถามพี่ชาย
“พี่ต้องเล่าให้ทุกคนฟังอยู่แล้ว ...” นายเสือบอกพร้อม ๆ กับเริ่มเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้พี่ ๆ น้อง ๆ ฟังอย่างละเอียดอย่างที่สุดจนกระทั้ง เรื่องเมื่อเย็นที่ทั้งเขา และแม่บุษบาเอวกลม เกือบจะเสยท้ายสิบล้อเข้า .. จนเขาโดนตลบหลังด้วยป้ายของแม่มหาภัยนั้น
“โฮ้ ... ของเขาแรงจริง ๆ” กะทิงบอกกับพี่ชาย ...
“นั้นซิพี่ แรง ๆ แบบนี้อันตรายถึงชีวิตเลยนะครับ” นายเหยี่ยวเสริม
“ใช่แรงมากเลยกระทิง เหยี่ยว .. ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิง พรุ่งนี้ได้มีชกกันแน่ .. เฮ้ยอย่าลืมช่วยพี่ด้วยนะโว๊ย เผื่อติดคุกว่ะ” .. เหยี่ยวเอาข้าวไปส่งพี่ในคุกด้วยนะ .. นายเสือหัวเราะร่าทั้ง ๆ ที่ยังแค้นแสนสาหัส
“แล้วเสือจะทำยังไงต่อ .. ก๋งของน้องคนนั้นเขาก็ให้หลานลงจากคานมาแต่งงานซะขนาดนั้น .. คิดดีแล้วเหรอเสือ ..พี่เป็นห่วง”
“พี่ช้าง .. ส่วนตัวผมตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอกไอ้พรหมลิขิต อะไรนั้น ต่อพอนึกไปนึกมา .. มันก็บังเอิญเหลือเกิน .. อีกอย่างผู้หญิงแบบนี้แหละผมชอบ .. ยิ่งแสบ ผมยิ่งชอบ เร้าใจดี” นายเสือลืมตัวแอบทำหน้าหื่นออกมา .. ทำเอาน้อง ๆ หันมาสบตากัน ...
“พี่ ๆ เก็บหน้าหน่อย .. แบบมันหื่นไปเปล่า” .. นายเหยี่ยวสะกิดบอกพี่ชาย .. ทำเอาที่เหลือหัวเราะก๊ากออกมา
“แล้วพี่จะทำไง ..” กระทิงถาม
“ปล้ำเลยพี่” นายสิงห์เสนอ
“เฮ้ย .. บ้าซิ .. น้องเขามีผู้ปกครองนะโว๊ย .. ยังไงก็ต้องให้เกียรติ .. ถ้ามีใครมาวางแผนปล้ำยายวาฬ .. พวกเราจะยอมไหม” พี่ช้างเตือนสติน้อง ๆ
“นั้นซิ .. ผมขอโทษครับพี่” .. นายสิงห์กล่าวคำขอโทษ ..
“แล้วจะเอาคืนยังไงดี .. เอาแบบแสบพอกัน .. ถ้าเป็นผม .. คงหาทางแกล้งแบบให้สยิว ๆ กันไปเลย .. แต่ .....” นายเหยี่ยวยิ้มร้ายมุมปาก ...
“แต่อะไรเหยี่ยว ..” นายเสือถาม
“มันก็ต้องออกแรงหน่อยครับพี่ .. ดูจากรูปการ .. น้องเขาอายุยังน้อย .. อารมณ์ความเป็นเด็กยังมีอยู่มาก .. พี่ก็ค่อย ๆ สอนซิครับ .. แบบไหน ๆ พี่ก็ชอบจริง ๆ ตบจริง จูบจริง รักจริง หวังแต่งอยู่แล้ว” .. คราวนี้วงประชุมก็ร้องบาง อ้อ ...
“ร้ายนะเอ็ง .. นายเหยี่ยว” พี่กระทิงบอกน้องชาย พร้อมกับตบบ่าน้องชายเบา ๆ
“แหมพี่ .. ผมอยู่สุพรรณมันก็มาเรื่อย ๆ ครับ คนมันมีเสน่ห์” .. นายเหยี่ยวอวดตัว .. พี่ ๆ ก็เห็นจะจริง ๆ เพราะมีสาว ๆ เข้ามาตรึมแต่น้องชายคนเล็กที่เป็นนักธุรกิจก็ไม่มีทีท่าจะสนใจใครจริงจัง .. คงยังไม่เจอถูกใจแบบนายเสือ
“ผมว่าความคิดของเหยี่ยวก็ดี .. เหมือนปราบเซียนเลย .. ทำให้เสือสาว กลายเป็นแมวยั่วสวาท มันก็น่ารักดีนะพี่” .. นายสิงห์บอก .. แถมด้วยตาเจ้าเล่ห์อีกคน .. ห้าหนุ่มคงไม่รู้ตัวเลยว่าแบบนี้ DNA ของชำนาญชลแรงส่งผลความเจ้าเล่ห์มาสู่บุตรชายทั้งห้าครบถ้วน ..
“ถ้าคิดว่าดี .. ก็เอา .. เอาไงเอากันอยู่แล้วพวกเรา .. แต่เสือ .. อย่าลืมนะว่าเราก็มีน้องสาว .. ทำอะไรก็ให้พอดีอยู่ในกรอบของความพอดี .. ให้เกียรติน้องเขาด้วย .. ถ้ารักจริง ก็ไม่ควรจะชิงสุกก่อนห่าม .. แต่ถ้ายั่ว...นักก็ปล้ำซะเถอะ” .. พี่ชายคนโตหลุดปากหมดแก๊กออกมาทำเอาน้อง ๆ สี่หนุ่มหัวเราะร่า .. เพราะว่าตอนนี้หัวใจของพี่ชายคนโตก็มีเรื่องสาว ๆ เข้ามาวุ่นวายถามเป็นสาวในปกครองที่เขารับผิดชอบชีวิตเธอตั้งแต่เด็ก ... อาจจะเข้าข่ายเลี้ยงต้อย หรือพรากผู้เยาว์ ก็ได้ .. แต่ก็ไม่หรอกเพราะสาวน้อยรายนั้นทำงานทำการเรียบร้อยแล้ว ...
“คิดอะไรอยู่ครับพี่ช้าง ..” นายเสือเริ่มแซวพี่ชายบ้าง
“ใช่ หลานเอื้องฟ้าหรือเปล่า ... อาช้างค่ะ อาช้างขา .. มาตั้งแต่เด็ก .. ตอนนี้โตเป็นสาว แถมทำงานเป็นนักโบราณคดีอีก .. ไม่แปลกหรอกถ้าพี่ช้างจะหวั่นไหว” นายสิงห์แซวต่อ
“มันก็มีบ้างแหละ .. แต่ตอนนี้ก็ห่าง ๆ กันเอื้องฟ้าเธอทำงานที่กรุงเทพ ส่วนพี่อยู่กำแพงแสนไม่ค่อยได้เจอกัน ..” นายช้างบอกปัดทั้ง ๆ ที่ความตอนนี้คิดถึงแต่ดวงหน้าหวานของเอื้องฟ้าทุกเวลา .. แต่ปากนะซิหนักใช่ย่อย .. “เอาเรื่องของเอ็งให้สำเร็จก่อนเหอะไอ้เสือ .. แทนที่จะเป็นนายเสือเจ้าป่า .. กลายเป็นเสือใบเซ็กซ์ชลวน ไปแก้ปัญหาของนายก่อนเหอะ .. เรื่องพี่มีอะไรจะรีบบอกโว๊ย” .. พี่ช้างบอกเสียงเข้ม .. น้อง ๆ ก็พอมองออกอยู่หรอกว่าตอนนี้ พี่ช้างคิดถึงเอื้องฟ้าแค่ไหน
ขณะที่หนุ่ม ๆ กำลังพูดคุยกันเรื่องส่วนตัว .. เรื่องงาน .. และเรื่องสาว ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ..
“พ่อกับแม่เข้าไปได้ไหมลูก” .. เสียงโยทะกานั้นเอง
“ครับ” .. หนุ่ม ๆ ตะโกนตอบพร้อม ๆ กัน .. ตอนนี้หนุ่ม ๆ นอนกันอยู่บนที่นอนบ้าง โซฟา กับพื้นบาง ทำเอาคนเป็นพ่อเป็นแม่หัวเราะ .. ไม่มีใครโตสักคนอายุสามสิบกันหมดแล้ว
“สรุปวางยุทธวิธีได้หรือยัง หนุ่ม ๆ” .. ชำนาญชลถามนายเสือที่โดนกระตุกหนวดแหวงกลับมาจากแปดริ้ว
“ก็พอได้ครับพ่อ ..นายเหยี่ยวแนะนำให้ปล้ำครับพ่อ” .. นายเสือตอบ เล่นเอานายเหยี่ยวสะดุ้งเฮือก ..
“เฮ้ย..พี่เสือ .. อ้อม ๆ ก็ได้นะครับ” นายเหยี่ยวบอกเพราะตอนนี้โดนโยทะกามองตาเขียวใส่ข้อหาแนะนำเรื่องมิควรอย่างยิ่ง..
“แม่ครับ .. เสือกับเหยี่ยวเขาล้อเล่นกันน่ะครับอย่างห่วงเลย” พี่ช้างแก้ต่างให้น้องทั้ง ๆ ที่ตนก็สนับสนุนอยู่เมื่อครู่
“ลูก ๆ จ๊ะ เราก็มีน้องสาวนะ .. ถ้ามีใครมาทำแบบนี้กับน้องเรา .. เราจะยอมกันไหมจ๊ะ” .. โยทะกาถามลูก ๆ
“ไม่ครับแม่” .. หนุ่ม ๆ ตอบพร้อมกัน
“เพราะฉะนั้น .. ทำอะไรคิดก่อนทำนะลูก .. ไม่ใช่ทำแล้วค่อยคิด . แม่เตือนทุกคน ..” โยทะกาบอกลูก ๆ
“แล้วนี่เสือ .. วันนี้ไปแปดริ้วมีเรื่องอะไร .. บอกพ่อกับแม่ได้ไหม” .. ชำนาญชลถามก่อนจะหันไปสบตากับโยทะกา .. หญิงสาวนึกรู้ทันทีว่า ถ้าเธอนั่งอยู่ลูก ๆ ไม่กล้าพูดความจริงแน่ .. เพราะตั้งแต่เด็กคนที่ตีทั้งห้าหน่อ มีแต่เธอ นาน ๆ ชำนาญชลจะลงมือทำโทษลูก ๆ ถ้าไม่หนักหนาจริง ๆ ลูก ๆ ทุกคนเลยกลัวโยทะกา
“พี่ยักษ์ค่ะ ดึกแล้วน้องไปนอนก่อนนะคะ” โยทะกาบอกกับชำนาญชล .. ก่อนจะหันมาพูดกับลูก ๆ ทุกคน .. “มาให้แม่หอมกันหน่อยเร็ว เดี่ยวแม่จะเดินไปดูน้องที่ห้องหน่อย ..” โยทะกาบอกบุตรชาย .. หนุ่ม ๆ ทั้ง 5 ก็เดินเข้ามากอดโยทะกาทีละคน พร้อม ๆ กับหอมแก้มซ้าย และขวา .. นางเองก็ลูบหัว ลูบหลังทุกคน ... ก่อนจะเดินกลับห้องไป
“แม่กลับไปแล้ว .. มีอะไรเล่ามาไอ้เสือ” ชำนาญชลบอกบุตรชาย ..
“ครับพ่อ .. วันนี้ผมไปที่บ้านของบุษบา เป็นจริงอย่างที่ผมคิด .. เป็นคน ๆ เดียวกันจริง ๆ สาเหตุที่ก๋งไชโยต้องการให้บุษบาแต่งงาน เพราะว่า ท่านห่วงบุษบาว่าถ้าท่านตายก่อน เธอจะได้คนไม่ดี ไม่จริงใจ .. เพราะทรัพย์สมบัติที่ท่านมีก็มากอยู่ .. อีกอย่าง บุษบาก็เป็นหลานสาวเพียงคนเดียว .. ท่านกลัวว่าท่านจะไม่มีหลานสืบสกุลน่ะครับ .. ท่านเลยแกล้งทำเป็นป่วย ด้วยโรคประหลาด อยู่ได้อีกไม่นาน ... พินัยกรรมก็จัดการแก้หากว่าบุษบาไม่แต่งงานภายใน 3 เดือน ไร่ระเด่น .. จะถูกยกให้มูลนิธิ และหน่วยงานการกุศลครับ ...
ชำนาญชลที่นั่งฟังบุตรชายนิ่ง .. นึกย้อนไปเมื่อครั้งที่เขาเจอกับโยทะกาที่ร้านดอกไม้ศรีมาลา ... ครั้งนั้นก็เขาเป็นฝ่ายรุกก่อนมิใช่หรือ .. ระหว่างที่นึกวีรกรรมในวัยหนุ่ม .. ชำนาญชลก็เผลอยิ้มออกมา ..
“พ่อครับ ..ยิ้มอะไรเหรอครับ .. ดูมีความสุขจัง” .. นายเหยี่ยวถาม
“เปล่าลูก .. พ่อกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ แล้วลูก ๆ คิดอะไรกันบ้างล่ะ .. เผื่อบางทีพ่อมีอะไรจะแนะนำบ้าง” ชำนาญชลถาม
“ก็ ....” นายเสือพยายามจะบอกแต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี .. นายช้างก็หัวเราะคิก ๆ อยู่ข้าง ๆ พร้อมกับสบตากับนายสิงห์ และกระทิง และเหยี่ยว ที่กำลังลุ้นว่า พี่เสือ จะบอกบิดาอย่างไรว่าพวกเขาวางแผนจะปรามเสือสาว ให้กลายเป็นแมวน้อยน่ารักอย่างไร
“ก็อะไร ..” ชำนาญชลเริ่มจ้องตาลูก ๆ ทุกคนที่ได้คมตาเข้ม คมคาย สีเหล็กกล้าจากบิดาทุกคน .. เพียงครู่เมื่อไม่มีใครตอบ ชำนาญชลก็พอเดาออกว่าหนุ่ม ๆ คิดยังไง แต่เขาก็ยังไม่กล้าจะพูดตามตรง
“มะม่วงก่อนสุกก็ต้องห่อ .. ใช่หรือเปล่าเสือ” .. ชำนาญชลถาม
“ผมตั้งใจแบบนั้นครับ” .. เป็นนัยที่รู้กันตามประสาผู้ชายว่า “นัย” ที่ถามหมายถึงอะไร
“รักเขาจริงหรือเปล่าเสือ” ชำนาญชลถามน้ำเสียงจริงจัง
“ครับ .. ผมจริงจัง .. แต่บุษบาเธอแก่นแก้วเหลือเกิน .. วันนี้ก็แย้งพวงมาลัยรถ ถ้าผมเบรกไม่ทัน ไม่หักเข้าข้างทาง มีหวังได้ตายกันทั้งคู่”
“ขนาดนั้นเลยเหรอ .. พื้นฐานครอบครัวเป็นยังไงบ้าง”
“เธอมีเพียงแต่ก๋งไชโย มาตั้งแต่เด็ก .. ไม่มีพ่อกับแม่ครับ .. วันนี้ผมก็เผลอพูดเรื่องนี้ .. ดูท่าทางเธอเสียใจมากที่พูดเรื่องพ่อกับแม่ ..” ชายหนุ่มบอกกับบิดา
“ถ้าจริงจัง .. และรักน้องเขาจริง .. พ่อกับแม่จะไปพูดกับก๋งไชโยจะดีไหม” .. ชำนาญชลเสนอแนะ ..
“ไว้หลังจากนี้อีกสักเดือน สองเดือนเถอะครับพ่อ .. เพราะผมก็บอกกับก๋งไชโยตามตรง .. เรื่องแต่งงานมันอาจจะเร็วไป ผมขอศึกษานิสัยของบุษบาอีกสักนิด .. แต่เรื่องที่ผมจริงใจกับเธอไหม .. ผมตอบได้เต็มปาก เต็มคำ ครับพ่อ .. ผมจริงใจกับเธอ
“ดีลูก .. เราเป็นผู้ชาย ทำอะไรฝ่ายผู้หญิงเขามีแต่เสียหาย .. ถ้าไม่คิดรัก .. ไม่คิดจริงจัง .. อย่าไปให้ความหวังกับเขาเลย” ..
“ครับ .. ผมก็คิดแบบนั้น ..” นายเสือตอบ
“แล้วหลังจากนี้ล่ะ ...” ชำนาญชลถาม
“ก็คงต้องค่อย ๆ สอนกันไปครับ ...” นายเสือตอบแบบไม่หมด เพราะตอนนี้นายเสือคิดแผนเอาคืนแม่บุษบาเอวกลมได้ .. รับรองแสบไม่แพ้กันแน่แม่บุษบา
“สอนอะไรครับพี่” .. นายสิงห์ถาม
“ก็สอน ...” นายเสือเว้นวรรคก่อนจะสบตากับพี่ ๆ น้อง .. ก็พอจะเป็นอันรู้กันว่านายเสือจะสอนเรื่องอะไร .. ชำนาญชลที่นั่งมองอยู่ก็พอมองออกอยู่หรอก .. ว่าลูก ๆ ได้ความเจ้าเล่ห์ จอมวางแผน .. และก็เรื่อง “นั้น” .. จากตนไปเต็ม ๆ ก็ทำเช่นไรได้ .. เมื่อครันหนุ่ม ๆ ชำนาญชลก็ใช่ย่อยมิใช่หรือ ... ไม่แปลกที่ลูก ๆ จะเป็นแบบนี้ แต่ในฐานะพ่อก็ควรจะต้องเตือนกันบ้าง
“เสือ .. ทำอะไรก็ควรอยู่แต่ในกรอบ เอาแต่พอดีนะลูก .. มีสติยั้งคิด .. ใจเขาใจเรา .. เข้าใจใช่ไหมเสือ”
“ครับพ่อ .. ผมจะค่อย ๆ สอนบุษบา ให้เป็นภรรยาที่ดีให้ได้” .. พอนายเสือพูดแบบนี้ ก็มี ... “อู้”.. ของพี่น้องที่นั่งฟังอยู่ .. เพราะน้ำเสียงของนายเสือจริงจัง .. สงสัยงานนี้นายเสือจะได้ออกเรือนคนแรก ... แต่ก็ยังมีเรื่องของนายช้างอีกคน .. สองคนนี้ใครจะออกเรือนก่อนนะ
“แซวผมนะครับ พี่ช้าง .. แม่เอื้องฟ้าน้อยของพี่เถอะ .. เอายังไง” .. นายเสือศอกกลับพี่ชายบ้าง
“เอาเรื่องของนายให้จบก่อน .. เรื่องของพี่มันรอได้” .. นายช้างบอก
“เรื่องอะไรช้าง ..” ชำนาญชลถาม
“คือช้าง ..” คราวนี้นายช้างถึงกับพูดไม่ออกบ้าง .. ชำนาญชลจ้องมองบุตรชายคนโตที่จู่ ๆ ก็หน้าแดงขึ้นมาเฉย ๆ
“เฮ้ย .. อย่าบอกว่านะว่า .. ช้างหลงรักแม่หลานสาวเอื้องฟ้า” ชำนาญชลตกใจไม่น้อย .. เพราะว่าเอื้องฟ้าคือ บุตรสาวของเพื่อนรักคนหนึ่งที่ประสบอุบัติเสียชีวิต คนที่รอดชีวิต ก็คือเอื้องฟ้า เพียงคนเดียวเท่านั้น .. ด้วยความที่เมื่อวัยเด็กเอื้องฟ้าติดนายช้างมาก และเรียกช้างว่า อาช้างมาตลอด .. พอโตก็สอบติดมหาวิทยาลัยที่นครปฐม .. นายช้างก็ทำงานที่กำแพงแสน ... จึงได้เป็นผู้ปกครองของหญิงสาว และดูแลกันเรื่อยมา ... “ลูกผมแต่ละคน เด็ดไหมล่ะ” ..
กว่าทั้งหมดจะแยกย้ายกันกลับห้องก็ห้าทุ่มกว่า .. โดยบทสรุปของงานนี้คือ .. “นายเสือ .. จะค่อย ๆ ปล้ำ เฮ้ยไม่ใช่ .. ค่อยปราบพยศแม่บุษบาเอวกลม ด้วยยุทธวิธีแบบเดียวกับที่บิดาเคยทำ .. และที่เขาคิดค้นขึ้นเอง ..
ชำนาญชลพอออกมาห้องของนายเสือก็เดินกลับมาที่ห้องของตนเอง ... แสงไฟที่มืดทำให้เขาคิดว่าโยทะกาคงหลับแล้ว .. แต่พอปิดประตูปุ๊บ .. แสงไฟก็สว่างปั๊บเหมือนกัน .. โยทะกายิ้มหวานให้ชำนาญชล
“ลูกมีอะไรค่ะพี่ยักษ์” ..
“สงสัยลูก ๆ ของเราคงได้รับอิทธิพลทางพันธ์กรรมจากพี่ไปเต็ม ๆ เลยจ๊ะน้องโย” .. ชำนาญชลเดินมานั่งข้าง ๆ โยทะกาก่อนจะโอบร่างอิ่มนั้นมาแนบชิด ก่อนจะหอมแก้มเบา ๆ แถมอีกที “เรื่องของไอ้เสือ .. สงสัยอีกสักพักเราคงต้องไปคุยกับผู้ใหญ่ทางผู้หญิงเขา .. เพราะไอ้เสือมันเอาจริง ...” ชำนาญชลบอก
“อย่างนั้นหรือค่ะ .. ถ้าลูกของเราคิดจะจริงจัง น้องโยก็ไม่มีปัญหาหรอกค่ะ .. แต่อย่าไปให้ความหวังเขา หากไม่มีใจเลย สงสารเด็กเปล่า ๆ”
“พี่บอกลูกแล้ว .. แต่เจ้าเสือก็ยืนยัน .. ว่าจริงใจ ... แถมทางโน้นก็พยศใช่ย่อย .. วันนี้ก็แย่งพวกมาลัยรถกัน .. หวิดเกิดอุบัติเหตุ” ..
“ตายแล้ว .. ขนาดนั้นเลยหรือค่ะ” .. โยทะกาตกใจถึงกับเอามือทาบอก
“ใช่ .. คงต้องให้เวลาทั้งเจ้าเสือ และเด็กคนนั้นปรับตัวกันพักใหญ่ .. เพราะอายุห่างกันเหมือนกัน .. แต่พี่เชื่อว่าเจ้าเสือเป็นผู้ใหญ่พอที่จะมีเหตุผล กำราบเด็กคนนั้นได้ .. สงสัยงานนี้เจ้าเสือจะออกเรือนก่อน”
“แล้วคนอื่นละคะ...” แค่มองตาโยทะกาก็พอรู้แล้วว่าสามีของนางพูดไม่ครบ
“ปิดไม่ได้เลยนะจ๊ะ ... นายช้าง .. สงสัยจะหนักหน่อย .. นายช้างดันหลงรักหลานเอื้องฟ้า” คราวนี้คนฟังยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่
“อะไรนะค่ะ มันอะไรกันค่ะเนี๊ยะ” ..
“ความผูกพันนะแหละ .. เห็นกันมาตั้งแต่เด็ก .. ส่งร่ำส่งเรียน กันมา .. ใกล้ชิด ไม่รู้ว่ารักเขาข้างเดียวหรือเปล่า” .. คราวนี้โยทะกาถึงกับถอนหายใจ .. สีหน้าเครียดขึ้นมาทันที ..
“น้องโย .. ความรักมันเกิดขึ้นกับใครก็ได้ .. ถ้าเป็นคู่แท้ .. ฟ้าย่อมส่งมาให้เมื่อไหร่ก็ได้ใช่ไหม .. อย่าทำหน้าแบบนี้ซิจ๊ะ .. ลูกของเราโต ๆ กันหมดแล้ว ... พวกเขารู้ว่าความรักต้องยืนอยุ่บนเหตุผลด้วย .. ไม่ใช้แค่อารมณ์อย่างเดียว .. อย่าห่วงเลยนะ” ชำนาญชลปลอบโยทะกาที่ตอนนี้สีหน้ากำลังเครียด .. แต่คำพูดของสามีนั้นก็มีเหตุผล .. นั้นซิดูอย่างตัวเธอกับชำนาญชลซิ ... เมื่อคิดเช่นนั้นโยทะกาก็ถอนหายใจออกมา .. แล้วยิ้มหวานให้สามี ..
“นั้นซิค่ะ .. ความรักเกิดขึ้นกับใคร และเมื่อไหร่ก็ได้ ..” โยทะกามองนาฬิกาบนผนัง .. “ดึกแล้วค่ะพี่ยักษ์ .. นอนนะคะ” ชำนาญชลว่าง่ายตั้งแต่หนุ่มจนแก่ .. คลานกลับที่ของตน .. ก่อนจะเอื้อมมือปิดไฟ .. แต่หลังจากดับไฟ .. พ่อยักษ์ก็ยังไม่วายทิ้งความเจ้าเล่ห์ .. แต่ก่อนอกอุ่นกว้างนี้เป็นที่พึ่งพิงของโยทะกาเช่นไร .. ทุกค่ำคืนจนถึงวันนี้อกอุ่นนี้ก็ยังเป็นอยู่เช่นนั้น ....
5 หนุ่มแห่งเสถียรนาวิน
หลังจาก 5 หนุ่มแห่งเสถียรนาวิน ขึ้นมารวบตัวบนห้องนอนของพ่อเสือเรียบร้อย .. ประธานในที่ประชุมเริ่มเปิดประเด็นทันที
“ไอ้เสือ .. ผู้หญิงคนไหนกล้าทำเอ็งขนาดนี้” .. พี่ช้างพี่ชายคนโตถามน้องชายทันที ..
“เรื่องมันยาวครับพี่ช้าง ..” นายเสือบอกกับพี่ชาย ..
“พี่เสือ เล่าได้ไหมครับ .. เผื่อพวกผมมีวิธี” .. นายสิงห์ถามพี่ชาย
“พี่ต้องเล่าให้ทุกคนฟังอยู่แล้ว ...” นายเสือบอกพร้อม ๆ กับเริ่มเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้พี่ ๆ น้อง ๆ ฟังอย่างละเอียดอย่างที่สุดจนกระทั้ง เรื่องเมื่อเย็นที่ทั้งเขา และแม่บุษบาเอวกลม เกือบจะเสยท้ายสิบล้อเข้า .. จนเขาโดนตลบหลังด้วยป้ายของแม่มหาภัยนั้น
“โฮ้ ... ของเขาแรงจริง ๆ” กะทิงบอกกับพี่ชาย ...
“นั้นซิพี่ แรง ๆ แบบนี้อันตรายถึงชีวิตเลยนะครับ” นายเหยี่ยวเสริม
“ใช่แรงมากเลยกระทิง เหยี่ยว .. ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้หญิง พรุ่งนี้ได้มีชกกันแน่ .. เฮ้ยอย่าลืมช่วยพี่ด้วยนะโว๊ย เผื่อติดคุกว่ะ” .. เหยี่ยวเอาข้าวไปส่งพี่ในคุกด้วยนะ .. นายเสือหัวเราะร่าทั้ง ๆ ที่ยังแค้นแสนสาหัส
“แล้วเสือจะทำยังไงต่อ .. ก๋งของน้องคนนั้นเขาก็ให้หลานลงจากคานมาแต่งงานซะขนาดนั้น .. คิดดีแล้วเหรอเสือ ..พี่เป็นห่วง”
“พี่ช้าง .. ส่วนตัวผมตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอกไอ้พรหมลิขิต อะไรนั้น ต่อพอนึกไปนึกมา .. มันก็บังเอิญเหลือเกิน .. อีกอย่างผู้หญิงแบบนี้แหละผมชอบ .. ยิ่งแสบ ผมยิ่งชอบ เร้าใจดี” นายเสือลืมตัวแอบทำหน้าหื่นออกมา .. ทำเอาน้อง ๆ หันมาสบตากัน ...
“พี่ ๆ เก็บหน้าหน่อย .. แบบมันหื่นไปเปล่า” .. นายเหยี่ยวสะกิดบอกพี่ชาย .. ทำเอาที่เหลือหัวเราะก๊ากออกมา
“แล้วพี่จะทำไง ..” กระทิงถาม
“ปล้ำเลยพี่” นายสิงห์เสนอ
“เฮ้ย .. บ้าซิ .. น้องเขามีผู้ปกครองนะโว๊ย .. ยังไงก็ต้องให้เกียรติ .. ถ้ามีใครมาวางแผนปล้ำยายวาฬ .. พวกเราจะยอมไหม” พี่ช้างเตือนสติน้อง ๆ
“นั้นซิ .. ผมขอโทษครับพี่” .. นายสิงห์กล่าวคำขอโทษ ..
“แล้วจะเอาคืนยังไงดี .. เอาแบบแสบพอกัน .. ถ้าเป็นผม .. คงหาทางแกล้งแบบให้สยิว ๆ กันไปเลย .. แต่ .....” นายเหยี่ยวยิ้มร้ายมุมปาก ...
“แต่อะไรเหยี่ยว ..” นายเสือถาม
“มันก็ต้องออกแรงหน่อยครับพี่ .. ดูจากรูปการ .. น้องเขาอายุยังน้อย .. อารมณ์ความเป็นเด็กยังมีอยู่มาก .. พี่ก็ค่อย ๆ สอนซิครับ .. แบบไหน ๆ พี่ก็ชอบจริง ๆ ตบจริง จูบจริง รักจริง หวังแต่งอยู่แล้ว” .. คราวนี้วงประชุมก็ร้องบาง อ้อ ...
“ร้ายนะเอ็ง .. นายเหยี่ยว” พี่กระทิงบอกน้องชาย พร้อมกับตบบ่าน้องชายเบา ๆ
“แหมพี่ .. ผมอยู่สุพรรณมันก็มาเรื่อย ๆ ครับ คนมันมีเสน่ห์” .. นายเหยี่ยวอวดตัว .. พี่ ๆ ก็เห็นจะจริง ๆ เพราะมีสาว ๆ เข้ามาตรึมแต่น้องชายคนเล็กที่เป็นนักธุรกิจก็ไม่มีทีท่าจะสนใจใครจริงจัง .. คงยังไม่เจอถูกใจแบบนายเสือ
“ผมว่าความคิดของเหยี่ยวก็ดี .. เหมือนปราบเซียนเลย .. ทำให้เสือสาว กลายเป็นแมวยั่วสวาท มันก็น่ารักดีนะพี่” .. นายสิงห์บอก .. แถมด้วยตาเจ้าเล่ห์อีกคน .. ห้าหนุ่มคงไม่รู้ตัวเลยว่าแบบนี้ DNA ของชำนาญชลแรงส่งผลความเจ้าเล่ห์มาสู่บุตรชายทั้งห้าครบถ้วน ..
“ถ้าคิดว่าดี .. ก็เอา .. เอาไงเอากันอยู่แล้วพวกเรา .. แต่เสือ .. อย่าลืมนะว่าเราก็มีน้องสาว .. ทำอะไรก็ให้พอดีอยู่ในกรอบของความพอดี .. ให้เกียรติน้องเขาด้วย .. ถ้ารักจริง ก็ไม่ควรจะชิงสุกก่อนห่าม .. แต่ถ้ายั่ว...นักก็ปล้ำซะเถอะ” .. พี่ชายคนโตหลุดปากหมดแก๊กออกมาทำเอาน้อง ๆ สี่หนุ่มหัวเราะร่า .. เพราะว่าตอนนี้หัวใจของพี่ชายคนโตก็มีเรื่องสาว ๆ เข้ามาวุ่นวายถามเป็นสาวในปกครองที่เขารับผิดชอบชีวิตเธอตั้งแต่เด็ก ... อาจจะเข้าข่ายเลี้ยงต้อย หรือพรากผู้เยาว์ ก็ได้ .. แต่ก็ไม่หรอกเพราะสาวน้อยรายนั้นทำงานทำการเรียบร้อยแล้ว ...
“คิดอะไรอยู่ครับพี่ช้าง ..” นายเสือเริ่มแซวพี่ชายบ้าง
“ใช่ หลานเอื้องฟ้าหรือเปล่า ... อาช้างค่ะ อาช้างขา .. มาตั้งแต่เด็ก .. ตอนนี้โตเป็นสาว แถมทำงานเป็นนักโบราณคดีอีก .. ไม่แปลกหรอกถ้าพี่ช้างจะหวั่นไหว” นายสิงห์แซวต่อ
“มันก็มีบ้างแหละ .. แต่ตอนนี้ก็ห่าง ๆ กันเอื้องฟ้าเธอทำงานที่กรุงเทพ ส่วนพี่อยู่กำแพงแสนไม่ค่อยได้เจอกัน ..” นายช้างบอกปัดทั้ง ๆ ที่ความตอนนี้คิดถึงแต่ดวงหน้าหวานของเอื้องฟ้าทุกเวลา .. แต่ปากนะซิหนักใช่ย่อย .. “เอาเรื่องของเอ็งให้สำเร็จก่อนเหอะไอ้เสือ .. แทนที่จะเป็นนายเสือเจ้าป่า .. กลายเป็นเสือใบเซ็กซ์ชลวน ไปแก้ปัญหาของนายก่อนเหอะ .. เรื่องพี่มีอะไรจะรีบบอกโว๊ย” .. พี่ช้างบอกเสียงเข้ม .. น้อง ๆ ก็พอมองออกอยู่หรอกว่าตอนนี้ พี่ช้างคิดถึงเอื้องฟ้าแค่ไหน
ขณะที่หนุ่ม ๆ กำลังพูดคุยกันเรื่องส่วนตัว .. เรื่องงาน .. และเรื่องสาว ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ..
“พ่อกับแม่เข้าไปได้ไหมลูก” .. เสียงโยทะกานั้นเอง
“ครับ” .. หนุ่ม ๆ ตะโกนตอบพร้อม ๆ กัน .. ตอนนี้หนุ่ม ๆ นอนกันอยู่บนที่นอนบ้าง โซฟา กับพื้นบาง ทำเอาคนเป็นพ่อเป็นแม่หัวเราะ .. ไม่มีใครโตสักคนอายุสามสิบกันหมดแล้ว
“สรุปวางยุทธวิธีได้หรือยัง หนุ่ม ๆ” .. ชำนาญชลถามนายเสือที่โดนกระตุกหนวดแหวงกลับมาจากแปดริ้ว
“ก็พอได้ครับพ่อ ..นายเหยี่ยวแนะนำให้ปล้ำครับพ่อ” .. นายเสือตอบ เล่นเอานายเหยี่ยวสะดุ้งเฮือก ..
“เฮ้ย..พี่เสือ .. อ้อม ๆ ก็ได้นะครับ” นายเหยี่ยวบอกเพราะตอนนี้โดนโยทะกามองตาเขียวใส่ข้อหาแนะนำเรื่องมิควรอย่างยิ่ง..
“แม่ครับ .. เสือกับเหยี่ยวเขาล้อเล่นกันน่ะครับอย่างห่วงเลย” พี่ช้างแก้ต่างให้น้องทั้ง ๆ ที่ตนก็สนับสนุนอยู่เมื่อครู่
“ลูก ๆ จ๊ะ เราก็มีน้องสาวนะ .. ถ้ามีใครมาทำแบบนี้กับน้องเรา .. เราจะยอมกันไหมจ๊ะ” .. โยทะกาถามลูก ๆ
“ไม่ครับแม่” .. หนุ่ม ๆ ตอบพร้อมกัน
“เพราะฉะนั้น .. ทำอะไรคิดก่อนทำนะลูก .. ไม่ใช่ทำแล้วค่อยคิด . แม่เตือนทุกคน ..” โยทะกาบอกลูก ๆ
“แล้วนี่เสือ .. วันนี้ไปแปดริ้วมีเรื่องอะไร .. บอกพ่อกับแม่ได้ไหม” .. ชำนาญชลถามก่อนจะหันไปสบตากับโยทะกา .. หญิงสาวนึกรู้ทันทีว่า ถ้าเธอนั่งอยู่ลูก ๆ ไม่กล้าพูดความจริงแน่ .. เพราะตั้งแต่เด็กคนที่ตีทั้งห้าหน่อ มีแต่เธอ นาน ๆ ชำนาญชลจะลงมือทำโทษลูก ๆ ถ้าไม่หนักหนาจริง ๆ ลูก ๆ ทุกคนเลยกลัวโยทะกา
“พี่ยักษ์ค่ะ ดึกแล้วน้องไปนอนก่อนนะคะ” โยทะกาบอกกับชำนาญชล .. ก่อนจะหันมาพูดกับลูก ๆ ทุกคน .. “มาให้แม่หอมกันหน่อยเร็ว เดี่ยวแม่จะเดินไปดูน้องที่ห้องหน่อย ..” โยทะกาบอกบุตรชาย .. หนุ่ม ๆ ทั้ง 5 ก็เดินเข้ามากอดโยทะกาทีละคน พร้อม ๆ กับหอมแก้มซ้าย และขวา .. นางเองก็ลูบหัว ลูบหลังทุกคน ... ก่อนจะเดินกลับห้องไป
“แม่กลับไปแล้ว .. มีอะไรเล่ามาไอ้เสือ” ชำนาญชลบอกบุตรชาย ..
“ครับพ่อ .. วันนี้ผมไปที่บ้านของบุษบา เป็นจริงอย่างที่ผมคิด .. เป็นคน ๆ เดียวกันจริง ๆ สาเหตุที่ก๋งไชโยต้องการให้บุษบาแต่งงาน เพราะว่า ท่านห่วงบุษบาว่าถ้าท่านตายก่อน เธอจะได้คนไม่ดี ไม่จริงใจ .. เพราะทรัพย์สมบัติที่ท่านมีก็มากอยู่ .. อีกอย่าง บุษบาก็เป็นหลานสาวเพียงคนเดียว .. ท่านกลัวว่าท่านจะไม่มีหลานสืบสกุลน่ะครับ .. ท่านเลยแกล้งทำเป็นป่วย ด้วยโรคประหลาด อยู่ได้อีกไม่นาน ... พินัยกรรมก็จัดการแก้หากว่าบุษบาไม่แต่งงานภายใน 3 เดือน ไร่ระเด่น .. จะถูกยกให้มูลนิธิ และหน่วยงานการกุศลครับ ...
ชำนาญชลที่นั่งฟังบุตรชายนิ่ง .. นึกย้อนไปเมื่อครั้งที่เขาเจอกับโยทะกาที่ร้านดอกไม้ศรีมาลา ... ครั้งนั้นก็เขาเป็นฝ่ายรุกก่อนมิใช่หรือ .. ระหว่างที่นึกวีรกรรมในวัยหนุ่ม .. ชำนาญชลก็เผลอยิ้มออกมา ..
“พ่อครับ ..ยิ้มอะไรเหรอครับ .. ดูมีความสุขจัง” .. นายเหยี่ยวถาม
“เปล่าลูก .. พ่อกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ แล้วลูก ๆ คิดอะไรกันบ้างล่ะ .. เผื่อบางทีพ่อมีอะไรจะแนะนำบ้าง” ชำนาญชลถาม
“ก็ ....” นายเสือพยายามจะบอกแต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี .. นายช้างก็หัวเราะคิก ๆ อยู่ข้าง ๆ พร้อมกับสบตากับนายสิงห์ และกระทิง และเหยี่ยว ที่กำลังลุ้นว่า พี่เสือ จะบอกบิดาอย่างไรว่าพวกเขาวางแผนจะปรามเสือสาว ให้กลายเป็นแมวน้อยน่ารักอย่างไร
“ก็อะไร ..” ชำนาญชลเริ่มจ้องตาลูก ๆ ทุกคนที่ได้คมตาเข้ม คมคาย สีเหล็กกล้าจากบิดาทุกคน .. เพียงครู่เมื่อไม่มีใครตอบ ชำนาญชลก็พอเดาออกว่าหนุ่ม ๆ คิดยังไง แต่เขาก็ยังไม่กล้าจะพูดตามตรง
“มะม่วงก่อนสุกก็ต้องห่อ .. ใช่หรือเปล่าเสือ” .. ชำนาญชลถาม
“ผมตั้งใจแบบนั้นครับ” .. เป็นนัยที่รู้กันตามประสาผู้ชายว่า “นัย” ที่ถามหมายถึงอะไร
“รักเขาจริงหรือเปล่าเสือ” ชำนาญชลถามน้ำเสียงจริงจัง
“ครับ .. ผมจริงจัง .. แต่บุษบาเธอแก่นแก้วเหลือเกิน .. วันนี้ก็แย้งพวงมาลัยรถ ถ้าผมเบรกไม่ทัน ไม่หักเข้าข้างทาง มีหวังได้ตายกันทั้งคู่”
“ขนาดนั้นเลยเหรอ .. พื้นฐานครอบครัวเป็นยังไงบ้าง”
“เธอมีเพียงแต่ก๋งไชโย มาตั้งแต่เด็ก .. ไม่มีพ่อกับแม่ครับ .. วันนี้ผมก็เผลอพูดเรื่องนี้ .. ดูท่าทางเธอเสียใจมากที่พูดเรื่องพ่อกับแม่ ..” ชายหนุ่มบอกกับบิดา
“ถ้าจริงจัง .. และรักน้องเขาจริง .. พ่อกับแม่จะไปพูดกับก๋งไชโยจะดีไหม” .. ชำนาญชลเสนอแนะ ..
“ไว้หลังจากนี้อีกสักเดือน สองเดือนเถอะครับพ่อ .. เพราะผมก็บอกกับก๋งไชโยตามตรง .. เรื่องแต่งงานมันอาจจะเร็วไป ผมขอศึกษานิสัยของบุษบาอีกสักนิด .. แต่เรื่องที่ผมจริงใจกับเธอไหม .. ผมตอบได้เต็มปาก เต็มคำ ครับพ่อ .. ผมจริงใจกับเธอ
“ดีลูก .. เราเป็นผู้ชาย ทำอะไรฝ่ายผู้หญิงเขามีแต่เสียหาย .. ถ้าไม่คิดรัก .. ไม่คิดจริงจัง .. อย่าไปให้ความหวังกับเขาเลย” ..
“ครับ .. ผมก็คิดแบบนั้น ..” นายเสือตอบ
“แล้วหลังจากนี้ล่ะ ...” ชำนาญชลถาม
“ก็คงต้องค่อย ๆ สอนกันไปครับ ...” นายเสือตอบแบบไม่หมด เพราะตอนนี้นายเสือคิดแผนเอาคืนแม่บุษบาเอวกลมได้ .. รับรองแสบไม่แพ้กันแน่แม่บุษบา
“สอนอะไรครับพี่” .. นายสิงห์ถาม
“ก็สอน ...” นายเสือเว้นวรรคก่อนจะสบตากับพี่ ๆ น้อง .. ก็พอจะเป็นอันรู้กันว่านายเสือจะสอนเรื่องอะไร .. ชำนาญชลที่นั่งมองอยู่ก็พอมองออกอยู่หรอก .. ว่าลูก ๆ ได้ความเจ้าเล่ห์ จอมวางแผน .. และก็เรื่อง “นั้น” .. จากตนไปเต็ม ๆ ก็ทำเช่นไรได้ .. เมื่อครันหนุ่ม ๆ ชำนาญชลก็ใช่ย่อยมิใช่หรือ ... ไม่แปลกที่ลูก ๆ จะเป็นแบบนี้ แต่ในฐานะพ่อก็ควรจะต้องเตือนกันบ้าง
“เสือ .. ทำอะไรก็ควรอยู่แต่ในกรอบ เอาแต่พอดีนะลูก .. มีสติยั้งคิด .. ใจเขาใจเรา .. เข้าใจใช่ไหมเสือ”
“ครับพ่อ .. ผมจะค่อย ๆ สอนบุษบา ให้เป็นภรรยาที่ดีให้ได้” .. พอนายเสือพูดแบบนี้ ก็มี ... “อู้”.. ของพี่น้องที่นั่งฟังอยู่ .. เพราะน้ำเสียงของนายเสือจริงจัง .. สงสัยงานนี้นายเสือจะได้ออกเรือนคนแรก ... แต่ก็ยังมีเรื่องของนายช้างอีกคน .. สองคนนี้ใครจะออกเรือนก่อนนะ
“แซวผมนะครับ พี่ช้าง .. แม่เอื้องฟ้าน้อยของพี่เถอะ .. เอายังไง” .. นายเสือศอกกลับพี่ชายบ้าง
“เอาเรื่องของนายให้จบก่อน .. เรื่องของพี่มันรอได้” .. นายช้างบอก
“เรื่องอะไรช้าง ..” ชำนาญชลถาม
“คือช้าง ..” คราวนี้นายช้างถึงกับพูดไม่ออกบ้าง .. ชำนาญชลจ้องมองบุตรชายคนโตที่จู่ ๆ ก็หน้าแดงขึ้นมาเฉย ๆ
“เฮ้ย .. อย่าบอกว่านะว่า .. ช้างหลงรักแม่หลานสาวเอื้องฟ้า” ชำนาญชลตกใจไม่น้อย .. เพราะว่าเอื้องฟ้าคือ บุตรสาวของเพื่อนรักคนหนึ่งที่ประสบอุบัติเสียชีวิต คนที่รอดชีวิต ก็คือเอื้องฟ้า เพียงคนเดียวเท่านั้น .. ด้วยความที่เมื่อวัยเด็กเอื้องฟ้าติดนายช้างมาก และเรียกช้างว่า อาช้างมาตลอด .. พอโตก็สอบติดมหาวิทยาลัยที่นครปฐม .. นายช้างก็ทำงานที่กำแพงแสน ... จึงได้เป็นผู้ปกครองของหญิงสาว และดูแลกันเรื่อยมา ... “ลูกผมแต่ละคน เด็ดไหมล่ะ” ..
กว่าทั้งหมดจะแยกย้ายกันกลับห้องก็ห้าทุ่มกว่า .. โดยบทสรุปของงานนี้คือ .. “นายเสือ .. จะค่อย ๆ ปล้ำ เฮ้ยไม่ใช่ .. ค่อยปราบพยศแม่บุษบาเอวกลม ด้วยยุทธวิธีแบบเดียวกับที่บิดาเคยทำ .. และที่เขาคิดค้นขึ้นเอง ..
ชำนาญชลพอออกมาห้องของนายเสือก็เดินกลับมาที่ห้องของตนเอง ... แสงไฟที่มืดทำให้เขาคิดว่าโยทะกาคงหลับแล้ว .. แต่พอปิดประตูปุ๊บ .. แสงไฟก็สว่างปั๊บเหมือนกัน .. โยทะกายิ้มหวานให้ชำนาญชล
“ลูกมีอะไรค่ะพี่ยักษ์” ..
“สงสัยลูก ๆ ของเราคงได้รับอิทธิพลทางพันธ์กรรมจากพี่ไปเต็ม ๆ เลยจ๊ะน้องโย” .. ชำนาญชลเดินมานั่งข้าง ๆ โยทะกาก่อนจะโอบร่างอิ่มนั้นมาแนบชิด ก่อนจะหอมแก้มเบา ๆ แถมอีกที “เรื่องของไอ้เสือ .. สงสัยอีกสักพักเราคงต้องไปคุยกับผู้ใหญ่ทางผู้หญิงเขา .. เพราะไอ้เสือมันเอาจริง ...” ชำนาญชลบอก
“อย่างนั้นหรือค่ะ .. ถ้าลูกของเราคิดจะจริงจัง น้องโยก็ไม่มีปัญหาหรอกค่ะ .. แต่อย่าไปให้ความหวังเขา หากไม่มีใจเลย สงสารเด็กเปล่า ๆ”
“พี่บอกลูกแล้ว .. แต่เจ้าเสือก็ยืนยัน .. ว่าจริงใจ ... แถมทางโน้นก็พยศใช่ย่อย .. วันนี้ก็แย่งพวกมาลัยรถกัน .. หวิดเกิดอุบัติเหตุ” ..
“ตายแล้ว .. ขนาดนั้นเลยหรือค่ะ” .. โยทะกาตกใจถึงกับเอามือทาบอก
“ใช่ .. คงต้องให้เวลาทั้งเจ้าเสือ และเด็กคนนั้นปรับตัวกันพักใหญ่ .. เพราะอายุห่างกันเหมือนกัน .. แต่พี่เชื่อว่าเจ้าเสือเป็นผู้ใหญ่พอที่จะมีเหตุผล กำราบเด็กคนนั้นได้ .. สงสัยงานนี้เจ้าเสือจะออกเรือนก่อน”
“แล้วคนอื่นละคะ...” แค่มองตาโยทะกาก็พอรู้แล้วว่าสามีของนางพูดไม่ครบ
“ปิดไม่ได้เลยนะจ๊ะ ... นายช้าง .. สงสัยจะหนักหน่อย .. นายช้างดันหลงรักหลานเอื้องฟ้า” คราวนี้คนฟังยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่
“อะไรนะค่ะ มันอะไรกันค่ะเนี๊ยะ” ..
“ความผูกพันนะแหละ .. เห็นกันมาตั้งแต่เด็ก .. ส่งร่ำส่งเรียน กันมา .. ใกล้ชิด ไม่รู้ว่ารักเขาข้างเดียวหรือเปล่า” .. คราวนี้โยทะกาถึงกับถอนหายใจ .. สีหน้าเครียดขึ้นมาทันที ..
“น้องโย .. ความรักมันเกิดขึ้นกับใครก็ได้ .. ถ้าเป็นคู่แท้ .. ฟ้าย่อมส่งมาให้เมื่อไหร่ก็ได้ใช่ไหม .. อย่าทำหน้าแบบนี้ซิจ๊ะ .. ลูกของเราโต ๆ กันหมดแล้ว ... พวกเขารู้ว่าความรักต้องยืนอยุ่บนเหตุผลด้วย .. ไม่ใช้แค่อารมณ์อย่างเดียว .. อย่าห่วงเลยนะ” ชำนาญชลปลอบโยทะกาที่ตอนนี้สีหน้ากำลังเครียด .. แต่คำพูดของสามีนั้นก็มีเหตุผล .. นั้นซิดูอย่างตัวเธอกับชำนาญชลซิ ... เมื่อคิดเช่นนั้นโยทะกาก็ถอนหายใจออกมา .. แล้วยิ้มหวานให้สามี ..
“นั้นซิค่ะ .. ความรักเกิดขึ้นกับใคร และเมื่อไหร่ก็ได้ ..” โยทะกามองนาฬิกาบนผนัง .. “ดึกแล้วค่ะพี่ยักษ์ .. นอนนะคะ” ชำนาญชลว่าง่ายตั้งแต่หนุ่มจนแก่ .. คลานกลับที่ของตน .. ก่อนจะเอื้อมมือปิดไฟ .. แต่หลังจากดับไฟ .. พ่อยักษ์ก็ยังไม่วายทิ้งความเจ้าเล่ห์ .. แต่ก่อนอกอุ่นกว้างนี้เป็นที่พึ่งพิงของโยทะกาเช่นไร .. ทุกค่ำคืนจนถึงวันนี้อกอุ่นนี้ก็ยังเป็นอยู่เช่นนั้น ....
มาลัยห่วงรัก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 23 ต.ค. 2554, 20:45:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 23 ต.ค. 2554, 20:45:47 น.
จำนวนการเข้าชม : 2330
| << ลับ..ลวง.. พราง | เพราะผูกพัน >> |
มาลัยห่วงรัก 23 ต.ค. 2554, 20:46:59 น.
ต้องขออภัยด้วยนะคะ เนื่องจากตอนที่ 5 อัพไม่ขึ้น .. อัพขึ้นแต่ตอนที่ 6 ห่วงรักก็ไม่ได้ดู .. เดี่ยวจะอัพตอนที่ 7 ต่อให้เลยนะคะ .. ขอบคุณเพื่อนใหม่ทุกท่านเลยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ต้องขออภัยด้วยนะคะ เนื่องจากตอนที่ 5 อัพไม่ขึ้น .. อัพขึ้นแต่ตอนที่ 6 ห่วงรักก็ไม่ได้ดู .. เดี่ยวจะอัพตอนที่ 7 ต่อให้เลยนะคะ .. ขอบคุณเพื่อนใหม่ทุกท่านเลยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
teesaparn 25 ต.ค. 2554, 13:50:10 น.
มาส่งกำลังใจ๋หื้อเจ้า สู้ๆ (ชูสองนิ้วแบบลิโพ)
มาส่งกำลังใจ๋หื้อเจ้า สู้ๆ (ชูสองนิ้วแบบลิโพ)