ตราบสิ้นนิจนิรันดร์ (The Sorrow Of Satan)
................
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: บทนำ


เหตุใดเสียงของบาทหลวงในความทรงจำจึงดังขึ้นมาในห้วงคำนึง

“เจ้าปฏิเสธซาตานใช่หรือไม่”

และเสียงตอบรับที่ตอนนั้น ไม่แน่ใจว่าเขาได้กล่าวหรือไม่

“ใช่”

“รวมทั้งทุกอย่างที่ซาตานกระทำใช่หรือไม่”

“ใช่”

“เช่นนั้น ข้าขอประกาศให้เจ้า เป็นสาวกของพระคริสต์ ในนามของพระบิดา พระบุตร และพระจิต อาเมน”

หยดเหงื่อตกลงกระทบพื้น มือสั่นๆของเขาลากชอล์กสีขาววาดเป็นวงกลมรอบกายก่อนจะลากเส้นออกจากจุดศูนย์กลาง แบ่งวงกลมวงนั้นออกเป็นเจ็ดส่วนเท่าๆกัน

แต่ละส่วนเขียนนามแห่งสวรรค์ทั้งเจ็ด

สวรรค์ชั้นที่หนึ่ง..ชามายิมหรือชาเมน(Shamayim or Shamain)

สวรรค์ชั้นที่สอง...ราเควีย (Raquia or Raqia)

สวรรค์ชั้นที่สาม..ชากุนหรือเชฮาควิม(Sagun or Shehaquim)

สวรรค์ชั้นที่สี่..มาชานอนหรือมาเชน (Machanon or Machen)

สวรรค์ชั้นที่ห้า..มาเธย์หรือมาโชน(Mathey or Machon)

สวรรค์ชั้นที่หก..เซบุล(Zebul)

และสวรรค์ชั้นที่เจ็ด..อราโบท(Araboth)

ความละอายก่อกำเนิดขึ้นมาทำให้หัวใจวูบไหว ในเมื่อเขากำลังทรยศต่อพระเจ้าและทรยศต่อพระคริสต์ผู้ถูกตรึงกางเขน แต่กลับยังขอความช่วยเหลือจากพระองค์

โลกมนุษย์คือส่วนกลางที่สามารถพบได้ทั้งทูตสวรรค์และปีศาจ แต่ซาตานจะไม่มีวันก้าวล้ำเข้าไปในเขตสวรรค์

บัดนี้พื้นที่รอบกายเขากลายปริมณฑลอันศักดิ์สิทธิ์ นามแห่งสวรรค์ทั้งเจ็ดจะกลายเป็นเกราะคุ้มกัน

เสียงของแม่มดดังขึ้นมาในห้วงคำนึง พวกนางสนมของซาตานเหล่านั้นยื่นกระดาษให้เขา

“นี่คือนามของซาตาน ไม่ต้องตกใจกลัว ท่านลูซิเฟอร์จะปรากฏกายต่อหน้าคุณด้วยภาพเงาเท่านั้น เพราะพื้นโลกไม่อาจรองรับเท้าของท่านได้และร่างของท่านถูกล่ามไว้ที่นรกชั้นอุทร ท่านจะถูกล่ามไว้จนกว่าจะถึงเจ็ดปีสุดท้ายก่อนวันพิพากษา”

เขากลืนน้ำลายขณะกรีดเลือดของตัวเองลงในถ้วยเล็กๆแล้วใช้นิ้วชี้จิ้มลงไป ตามคำแนะนำของแม่มด

“เอาเลือดของเจ้าเขียนนามของท่านบนกระจก”

ถ้อยอักษรสั้นๆนั้นไม่ใช่ภาษาอังกฤษ เป็นภาษาโบราณที่เขาไม่เคยเห็น อักษรแต่ละตัวของมันทำให้เขาขนลุกชัน จนกระทั่งตัวอักษรสุดท้ายเสร็จสิ้นลง

“เอาฝ่ามือของเจ้าลบนามของท่าน และหลังจากนั้นจงขานนามอันสูงส่งของท่านสามครั้ง”

อากาศเย็นยะเยียบลงกะทันหัน และลมที่สงบนิ่งอยู่ดีๆก็ก่อตัวขึ้นราวกับมีพายุ

ปากของเขาแข็งเกร็ง เสียงอันทุ้มนุ่มอ่อนโยนแว่วมา เบา..ช่างเบาเหลือเกิน

“หยุดเถิด หากเจ้าร้องขอต่อซาตานเท่ากับเจ้าได้ผลักไสองค์พระบิดาเจ้าให้พ้นไป สิ่งที่เจ้าจะต้องแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่เจ้าได้จากปฏิปักษ์ของพระผู้เป็นเจ้า เจ้าจะต้องตกเป็นทาสของซาตาน เจ้าจะไม่ได้รับการพิพากษาเมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมายังโลกในวันแห่งพันธสัญญา เจ้าจะต้องมอดไหม้ไปกับซาตาน ประตูของอาณาจักรสวรรค์จะปิดใส่เจ้า”

มือของเขาสั่น คราวนี้เขาสั่นไปทั้งตัว

“ลูกเอ๋ย หยุดการกระทำของเจ้าเสียเถิด พระเจ้ามิเคยสบายพระทัยหลังจากขับไล่มนุษย์ไปจากอีเดน พระองค์หวังให้พวกเจ้าได้กลับไปอยู่ใกล้พระองค์อีกครั้ง หากเจ้ายังทำพิธีนี้ต่อไป เจ้าจะไม่มีวันได้กลับไปที่นั่น”

เขาไม่เข้าใจ เขาไม่เคยได้ยินเรื่องราวเหล่านั้น เขารู้จักแต่ความหิว ความแร้นแค้น ความต้อยต่ำและการถูกเหยียดหยาม!

“ลูซิเฟอร์”

ทันทีที่เขาเอ่ยนามของซาตาน เสียงอันอ่อนโยนนั้นก็พลันเงียบไป

“ลูซิเฟอร์”

พายุกรรโชกจนหน้าต่างเบื้องหน้าเปิดอ้า กระจกตั้งพื้นสั่นส่งเสียงลั่นกราว ชายหนุ่มถลาถอยเข้ามาสู่ใจกลางของวงกลม ถึงกระนั้นก็ยังกล้าที่จะขาน ‘นามอันสูงส่ง’ของเหล่าแม่มด

“ลูซิเฟอร์!”

“เจ้าต้องการสิ่งใด!”

คำถามนั้นทำให้เขาแทบสติหลุด แต่มากกว่านั้น ตรงรอยเลือดที่เคยเป็นแถวตัวอักขระโบราณปรากฏดวงตาคมกล้าคู่หนึ่ง แค่ดวงตา!

“บอกสิ่งที่เจ้าต้องการมา!”

เสียงลั่นปานฟ้าผ่าในความรู้สึก แต่แสงเรื่อเรืองที่ส่องออกมาจากตัวอักษรที่จารึกชื่อสวรรค์ทั้งเจ็ดทำให้เขากล้ามากขึ้น เขากล้าบอกสิ่งที่ปรารถนา..ทั้งหมดทั้งมวล..ที่เขาต้องการ

แต่..ทำอย่างไรดี เขาไม่ต้องการเป็นทาสของซาตาน

แผ่นกระดาษสีขาวสะอาดหล่นลงมาพร้อมคำสั่ง “เอาเลือดเขียนนามของเจ้าลงไป!”

“ผม..ผมไม่ต้องการเป็นทาสของท่าน!”

“นี่คือสิ่งที่เจ้าปรารถนา”

“ชะ..ใช่ ผมปรารถนา”

“ทุกสิ่งที่เจ้าปรารถนาข้าจะให้เจ้า เจ้าไม่ต้องเป็นทาสของข้า แต่ส่งตัวแทนของเจ้ามา!”

ตัวแทนหรือ..เขามีสิ่งใดหรือ “ผม..ผมไม่ยอมให้ท่านเอาภรรยาของผมไป”

“ถ้างั้น..ลูกเจ้า”

“ลูกผม”

“มนุษย์ผู้หญิงของเจ้ากำลังตั้งครรภ์ นางจะคลอดลูกสาว แล้วเมื่อลูกสาวของเจ้าอายุครบสิบเจ็ดปี ข้าจะเอาตัวนางไปยังนรก”

เขาไม่เคยรู้เลยว่าภรรยาของเขากำลังตั้งครรภ์

“หากเจ้าลังเลใจ ก็เป็นเจ้าที่จะกลายเป็นทาสของข้า!”

“ไม่..ท่านต้องการลูกสาวผม ผมยินดี”

“ถ้าอย่างนั้นก็เขียนนามของเจ้า”

เลือดในถ้วยแข็งไปแล้ว เขาจำเป็นต้องใช้มีดกรีดนิ้วตัวเองและเขียนชื่อของตนลงไปบนกระดาษขาวแผ่นนั้น กระดาษซึ่งบางอย่างหมอกและทันทีที่ลงนามเสร็จ มันก็หายไป

เช่นเดียวกับทุกสิ่งทุกอย่าง ดวงตาในกระจก พายุกรรโชกและแสงเรืองของนามสวรรค์

เสียงตุบ! ดังขึ้นเบื้องหลัง เขาหันหลังกลับไป ก้อนไหมพรมสีชมพูกลิ้งสามตลบอยู่บนพื้น ตรงปลายคือร่องรอยการถักนิตติ้งเป็นหมวกเด็กอ่อน

ลำคอของเขาแห้งผาก เมื่อมือเรียวของหญิงสาวแตะลงบนหน้าท้องที่ยังไม่มีเค้าโหนกนูน นัยน์ตาสั่นระริกคลอคลองด้วยหยาดน้ำตาก่อนที่ร่างบางจะผวาวิ่งออกไปโดยไม่ฟังเสียงร้องตะโกนของสามี

ท่ามกลางความมืด เท้าเปล่าๆนั้นวิ่งไม่หยุด ทว่าหินก้อนหนึ่งขวางกั้น หญิงสาวสะดุดล้มกลิ้ง คงถึงฆาตเพราะหัวกระแทกพื้น ทว่าสายลมนุ่มเบาโอบรับร่างไว้ได้ทัน ก่อนจะค่อยๆผ่อนให้นอนลงบนพื้นอย่างทะนุถนอม

คนมีปีกสีขาวกลุ่มหนึ่งปรากฏต่อสายตา เลือนราง หญิงสาวตะกายมือไขว่หา น้ำตาทะลักริน

“ช่วย..ช่วย”

“อย่าห่วงเลย ข้าจะช่วยเหลือลูกสาวของเจ้าเอง”

มืองามราวรูปสลักยื่นลงมา มือจากบุรุษผมยาวสีทอง ผู้ครอบครองปีกมหึมาทั้งหกบนแผ่นหลัง เปลวไฟสีทองอุ่นกายที่เหน็บหนาวและช่วยรักษาแผลที่เท้าให้แห้งหาย

หญิงสาวรู้จัก..เปลวไฟสีทอง นี่คืออำนาจของอัครเทพชั้นสูงสุดแห่งสรวงสวรรค์

...เซราฟิม..

**************************

เรื่องของเพชรลดาทำให้ช็อกไปหลายคนเลยใช่ไหมคะ
แต่สร้อยก็คิดว่าจะไม่เขียนนิยายแบบนี้อีกแล้วนะคะ เพราะเพชรลดาเขียนยากมาก
ถึงกระนั้นมันก็เป็นนิยายที่สร้อยชอบมากกว่าทุกเรื่องในตอนนี้เลยล่ะค่ะ

มาอ่านนิยายเรื่องใหม่ของสร้อยกันนะคะ
เรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร ท่าทางคนที่นับถือศาสนาคริสต์คงรู้ดี
คนที่ไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้เลย อาจงง
เป็นโปรเจคเก่าค่ะ เอากลับมาเขียนต่อให้จบ
เคยคิดว่าจะทิ้งเพราะเป็นเรื่องที่อาจก่อให้เกิดประเด็นทางศาสนา
แต่อยู่ๆก็คิดได้ว่า ก่อนตายขอเขียนเรื่องนี้ให้จบดีกว่า
แต่ถ้ามีใครไม่ชอบใจที่สร้อยเขียนเรื่องนี้ สร้อยจะทำตามกฎของสร้อย
คือถ้ามีใครคอมเมนต์มาในแนวทางนั้น สร้อยจะเอาเรื่องนี้ออกไปทันที

ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ติดตามนะคะ ขอบคุณคอมเมนต์ทุกคอมเมนต์มากๆ
แม้จะไม่ได้ตอบ แต่อยากให้รู้ว่าสร้อยอ่าน เซฟไปอ่านและขอบคุณทุกท่านมากจริงๆ

ขอบคุณค่า ^ ^



สร้อยดอกหมาก
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ต.ค. 2554, 00:18:40 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ต.ค. 2554, 00:31:36 น.

จำนวนการเข้าชม : 2370





   ตอนที่ 1 : โลก >>
konhin 25 ต.ค. 2554, 02:10:43 น.
เจิมๆๆ


pretty 25 ต.ค. 2554, 09:13:28 น.
ตามมาอ่านค่ะ


คิมหันตุ์ 25 ต.ค. 2554, 09:48:17 น.
้ถ้าคุณสร้อยบอกว่าจะอาจจะไม่ช๊อกเหมือนเพชรลดา ก็น่าอ่านมากค่ะ...อิอิ


Zephyr 25 ต.ค. 2554, 10:09:41 น.
ตามมางงอีกคน ฮ่าๆๆ ไม่ได้มีไรเกี่ยวกะคริสต์เลยตั้งแต่เด็ก เรียนโรงเรียนพุทธตลอดเลยค่ะ จะอ่านรู้เรื่องมั้ยเนี่ย แต่จะพยายามค่ะ ชอบนะคะเรื่องแบบนี้ ลึกลับดี นางเอกเรายังไม่เกิดสินะ ยังเป็นวุ้นอยู่ในท้อง พระเอกนี่คุณลูซิเฟอร์รึป่าว


แว่นใส 25 ต.ค. 2554, 16:45:28 น.
น่าสนใจค่ะ


Setia 25 ต.ค. 2554, 19:41:50 น.
เป็นเรื่องที่เดาอะไรไม่ได้อีกตามเคย คิดยากจริงๆ


แล่นแต๊ 25 ต.ค. 2554, 22:09:56 น.
จะตามอ่านงานของคุณสร้อยทุกเรื่องค่ะ ถ้าออกเป็นเล่มจะพยายามหามาเก็บไว้ แต่บางเรื่องหายากมากกกกกก


yayee62 25 ต.ค. 2554, 22:47:35 น.
เห็นด้วยกับคุณคิมหันตุ์ ค่ะ แต่ดูแล้วคงยากที่จะเข้าใจ อืม!!!


Chii 25 ต.ค. 2554, 22:54:46 น.
กร๊ากกก กดไลค์คุณคิมหันตุ์ค่าาาาา

ถ้าเอาเรื่องนี้ออกไปจากบอร์ดนี้ รบกวนคุณสร้อยแจ้งล่วงหน้าด้วยนะคะ ว่าไปบอร์ดไหน จะได้ตามไปถูก
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ


Favorite 1 พ.ย. 2554, 04:04:06 น.
ตามมาอ่านเช่นกันค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


Coho 26 ต.ค. 2556, 20:07:25 น.
รอข้ามปีข้ามเวลาจนหนู ต่อโท แล้วคร่าพี่สร้อยย


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account