ตราบสิ้นนิจนิรันดร์ (The Sorrow Of Satan)
................
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 1 : โลก
แปดปีต่อมา
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อมินตา"
เสียงทักทายและแนะนำตัวมาจากเด็กผู้หญิงอายุประมาณเจ็ดแปดขวบคนหนึ่ง ตัวเล็กเหมือนตุ๊กตาแต่กล้าเดินเข้ามาในโบสถ์เพียงลำพัง
เบื้องหน้าหินอ่อนที่ถูกสลักเป็นรูปพระบุตรถูกตรึงกางเขน มีบุรุษผู้หนึ่งยืนสงบคล้ายรอคอยการมาของเธอ
"สวัสดี ข้าชื่อมิคาเอล"
เขาใส่เสื้อคลุมยาวสีขาว ดวงหน้านั้นหล่อเหลาค่อนไปทาง ‘งดงาม’ จนดูสูงส่งและศักดิ์สิทธิ์คล้ายรูปสลักที่ถูกสร้างไว้เพื่อเคารพบูชามากกว่าจะเป็นมนุษย์ธรรมดา
ด้วยสังหรณ์บางอย่างในดวงจิต มินตาหันไปทางรูปภาพอันสร้างจากกระจกหลากสี เป็นภาพของเทวดามิคาเอล (Michael) อัครเทพชั้นเซราฟิม(Seraphim) เทวดาชั้นสูงสุดแห่งสรวงสวรรค์ จอมทัพเทพผู้ทรงอำนาจทว่าเปี่ยมด้วยความเมตตาต่อมวลมนุษย์
ปลายนิ้วชี้เล็กๆชี้ขึ้นไปที่รูปกระจกนั้น
"ชื่อเหมือนเทวดาองค์นั้นหรือคะ"
"ใช่"
น้ำเสียงของเขาทุ้มนุ่ม ใสและกังวาน เหมือนเสียงดนตรีมากกว่าจะเป็นเสียงของมนุษย์
"ทำไมชื่อเหมือนกันล่ะคะ"
"นั่นสิ..ทำไม"
เด็กหญิงตัวน้อยหน้ามุ่ย "อย่าถามหนูสิคะ หนูเป็นเด็ก มีเรื่องสงสัยมากพออยู่แล้ว" เธอเอามือทั้งสองทาบหน้าผาก"เท่านี้ก็ปวดหัวจะแย่"
"ไม่ต้องสงสัยสิจะได้ไม่ปวดหัว"
คนฟังส่ายหน้าจนผมสั้นระต้นคอไหวพลิ้ว
"หนูเป็นคนขี้สงสัย หนูอยากรู้ทุกอย่าง อยากรู้ว่าหนูเกิดมายังไง คุณเชื่อไหมคะ หนูถามแม่หนูทีไร แม่หนูเดินหนีทุกทีเลย"
"เจ้าถามคำถามที่ทั้งตอบยากและตอบง่าย"
"ถ้าตอบง่ายจะตอบว่าไงคะ"
"พระเจ้าสร้างเจ้าขึ้นมา พระองค์เป็นผู้สร้างสรรพสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นสวรรค์ โลก หรือมนุษย์"
"แล้วถ้าตอบยากล่ะคะ"
"ไม่ตอบ"
"ทำไมไม่ตอบเล่า"
ประกายในดวงตากลมใสแจ๋วเริ่มมีแววขัดเคืองในขณะที่แววตาของชายหนุ่มยังอบอุ่นอ่อนโยนไม่แปรเปลี่ยน
"เพราะตอบยากน่ะสิ ข้าจึงไม่อาจตอบเจ้าได้ เช่นเดียวกับแม่ของเจ้า"
แม่สาวน้อยอ้าปากค้าง เถียงไม่ออกเพราะนึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะยื่นคำตอบแบบนี้ ‘ย้อน’กลับมา
นั่นเป็นการพบกันครั้งแรกระหว่างเด็กน้อยช่างซักช่างถามและชายหนุ่มรูปงามปานเทวดา
“คุณมิคาเอล”
“หืม”
"คุณรู้ทุกอย่างหรือเปล่าคะ"
"ไม่มีใครรู้ทุกอย่าง"
“ทำไมล่ะคะ”
“ถ้าคนคนนั้นรู้ทุกอย่างจริง ท้ายที่สุดก็จะไม่รู้ว่าตัวเองยังไม่รู้อะไร”
“หนูงง”
“เจ้าอยากถามอะไรข้าอีกล่ะสิ” รอยยิ้มอบอุ่นเหมือนแสงตะวัน ช่างเข้ากับเส้นผมและดวงตาสีทองคำของเขาซึ่งฉายแววแห่งความเฉลียวฉลาดปราดเปรื่องจนแม่หนูน้อยแน่ใจว่าเขาต้องเป็นผู้ไขปริศนาให้เธอได้
"คุณรู้หรือเปล่าว่าซาตานเป็นใคร"
ความเงียบกั้นกลางคนทั้งสองชั่วขณะ นัยน์ตาสีทองคู่สวยจ้องหน้านวลน้อยแน่นิ่งจนเธอต้องเมินหลบไปจับกลีบกระโปรงเล่น
"หนูรู้ว่าหนูถามเรื่องไม่ควรถาม แม่หนูยังจะตีหนูเลยตอนที่หนูพูดคำว่าซาตานออกมา แม่บอกว่าซาตานเป็นปีศาจร้าย ถ้าเป็นสาวกของพระคริสต์ก็อย่าเอ่ยถึงซาตาน" เธอกลับมาจ้องหน้า เมล็ดพันธุ์แห่งความอยากรู้ยิ่งขับให้ดวงตากลมโตดูแจ่มใสและไร้เดียงสา "แต่หนูถามคนใจดีอย่างคุณได้ใช่ไหมคะ"
"ได้สิ"
“แล้วซาตานเป็นใครหรือคะ”
"ซาตานเป็นปฏิปักษ์ของพระเจ้า นามของซาตานหมายถึงฝ่ายตรงข้ามหรือปฏิปักษ์"
"ซาตานเป็นปีศาจหรือคะ"
"ไม่ใช่..ซาตานเป็นเทวดาที่ตกลงมาจากสวรรค์"
แม่เด็กน้อยเอียงคอ แววตาสนอกสนใจ
"ทำไมเขาถึงตกลงมาจากสวรรค์ล่ะคะ"
"เขาเคียดแค้นพระเจ้า เขาจึงไปจากสวรรค์เพราะเขาคิดว่าพระเจ้ารักมนุษย์มากกว่าเขา"
"ทำไมเขาถึงคิดอย่างนั้นล่ะคะ"
เด็ก’ขี้สงสัย’จริงๆ...
"พระเจ้าทำลายความรักของเขาเพื่อมนุษย์คนแรกที่ชื่อว่าอาดัม"
"อาดัม"
"ใช่..เจ้ารู้จักหรือไม่ อาดัมกับเอวา มนุษย์ชายหญิงที่พระเจ้าสร้าง"
เธอพยักหน้ารับเร็วๆ "แม่เคยเล่าให้หนูฟัง แล้วซาตานรักใครหรือคะ"
"เขารักเอวา มนุษย์ผู้หญิง"
"แล้ว..ซาตานรักเอวาไม่ได้หรือคะ"
ดวงตาของเด็กน้อย มองลึกลงไปในดวงตาสีเดียวกับทองคำ เบื้องหลังแววตาสงบเต็มไปด้วยความหมายลึกลับและคลื่นความรู้สึกที่ไม่ว่ามนุษย์ผู้ใดก็มิอาจอ่านออก
มือหนาสัมผัสแก้มนุ่มกลมเหมือนขนมชูครีม น้ำเสียงอ่อนโยนราบเรียบ "ไม่ได้หรอก มินตา ความรักระหว่างมนุษย์กับเทวดาเป็นความผิด ผลของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอีเดนเป็นของต้องห้ามของมนุษย์ฉันใด มนุษย์ผู้หญิงก็เป็นของต้องห้ามของเทวดาฉันนั้น พระเจ้าสร้างมนุษย์ผู้หญิงให้มนุษย์ผู้ชายไม่ใช่เทวดา"
"ถ้าอย่างนั้น เทวดาไม่น่าสงสารแย่หรือคะ"
"น่าสงสาร"
คนตั้งคำถามแก้มเป็นสีชมพู "ก็..หนูเคยเห็นคนที่มีความรัก เขามีความสุขกัน ถ้าเทวดาไม่มีคนรัก ก็ไม่มีความสุขน่ะสิคะ"
คำตอบของคำถามคือรอยยิ้ม อ้อมแขนที่อ่อนนุ่มอบอุ่นเหมือนอ้อมกอดของปีกเทวดาช้อนร่างเล็กน่ารักเหมือนตุ๊กตาขึ้นนั่งตักแล้วจุมพิตที่หน้าผากกลมมนแผ่วเบา
"เจ้าอย่าสนใจเลย เหล่าเทวดาบนสวรรค์ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรับใช้พระเจ้า มีหน้าที่ดูแลสวรรค์และโลกให้ปลอดภัยและปกติสุข ดูแลมนุษย์อย่างพวกเจ้าให้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เทวดาถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทำงานตามหน้าที่ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาให้ใช้ชีวิตเช่นพวกเจ้า"
"ฟังดูน่าเศร้าจัง"
อีกฝ่ายนิ่งงันงันไปชั่วอึดใจ และคล้ายสดับเสียงใดเสียงหนึ่งได้จึงกล่าว
"แม่ของเจ้ากำลังตามหา"
"เอ๊ะ! ทำไมคุณรู้ล่ะคะ"
"ข้ารู้" คำตอบไม่ได้ช่วยให้ความกระจ่างจากความสงสัยเลยแม้แต่น้อย แต่กาลเวลาที่กลายเป็นยามสนธยาก็ทำให้เด็กน้อยเชื่อว่าเขาไม่ได้โกหก
มีเสียงเรียกมินตาแว่วๆ เจ้าของชื่อหน้าหงิก
“แม่หนูคงมาตามหนูกลับบ้าน หนูอยากคุยกับคุณนานๆจัง แต่ถ้าหนูไม่กลับไป แม่ต้องตีหนูแน่ๆเลย”
“ข้าไม่อยากให้เจ้าถูกตี”
“ รู้ไหมคะ เมื่อวานหนูเล่าให้แม่ฟังว่าที่หนูแวบหายไปบ่อยๆเพราะหนูมาคุยกับคุณ แม่บอกว่าหนูเหลวไหล หนูโกหกทำไมว่าหนูมาคุยกับเทวดา” ท้ายสุดยังถาม “คุณเป็นเทวดาหรือคะ”
“ข้าเป็นผู้รับใช้พระเจ้า”
“คุณเป็นพระหรือคะ”
“ไม่ใช่”
“งั้นคุณเป็นอะไรคะ”
“ข้าเป็นผู้ปกป้อง”
“ผู้ปกป้อง” ตากลมใสวิ้ง..แน่ใจเลยว่ากำลังสงสัยอีกแล้ว “ปกป้องอะไรคะ”
“พระเจ้าและมนุษย์”
เด็กน้อยยิ้มกว้าง “หนูเป็นมนุษย์ คุณจะปกป้องหนูไหมคะ”
คำถามเพียงแค่เย้าเล่น แต่อีกฝ่ายกลับตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังจนเธออบอุ่นไปถึงหัวใจ
“ข้าจะปกป้องเจ้าด้วยพลังและวิญญาณทั้งหมดของข้า..มินตา”
เวลาผ่านไปนานแล้ว จนกระทั่งถึงวันนี้.. ‘เขา’ยังจำคำพูดที่เหมือนเป็นคำสัญญาประโยคนั้นได้หรือไม่
‘ข้าจะปกป้องเจ้าด้วยพลังและวิญญาณทั้งหมดของข้า..มินตา’
แสงอาทิตย์ในเช้านี้เย็นยะเยือกปานเป็นแสงแรกอรุณในขั้วโลก
อาจเป็นเพราะเสียงเพลงคลาสสิก Funeral March ของ Chopin บรรเลงคลอสายลม หลังจากเพลงจบ ความอบอุ่นก็หาได้เกิดขึ้นไม่ เพราะต่อด้วยเพลง Requiem ของ Mozart ราวกับรู้ว่าเกิดความสูญเสียและความอาดูรยังไม่จางหาย บทเพลงแห่งความตายและความโศกจึงบรรเลงไม่ว่างเว้นสักวัน
ข้างกายบอบบางซึ่งสวมเสื้อผ้าสีดำ Holy Bible เปิดถึงหน้าแรกของบทที่ 1 ภาค The revelation of saint John the divine
..ราวกับทุกสิ่งทุกอย่างปราศจากการเคลื่อนไหว
มินตานอนหลับสนิทใต้ต้นไม้ กาลเวลาทำให้เด็กผู้หญิงช่างซักช่างถามคนหนึ่งกลายเป็นหญิงสาวและมีเสน่ห์อย่าง..มนุษย์ผู้หญิง
ผู้ชายคนหนึ่งก้าวเข้ามา ร่างที่สูงใหญ่กว่ามนุษย์ผู้ชายทั่วไปกำลังจ้องมองเธออย่างหลงใหล
ถึงจะอยู่ในชุดสีดำเรียบร้อยอย่างผู้ที่กำลังเตรียมตัวเป็น ‘เจ้าสาวของพระเจ้า’แต่เธอก็เป็นหญิงสาวที่แม้ดูสวยใสบริสุทธิ์แต่ก็เต็มไปด้วยเสน่ห์อันยั่วยวนใจ
ดวงตาที่ไม่เคยหลับคู่นี้แอบมองเธอมานานแล้ว มนุษย์ผู้หญิงคือความงามต้องห้ามที่มีกลิ่นหอมหวนและมีรสชาติหอมหวาน แม้แต่เทวดายังทอดทิ้งสรวงสวรรค์ลงมาสมสู่กับพวกเธอบนพื้นพิภพ
เทวดากลุ่มนั้นถูกเรียกว่ากริโกริ(Grigori)
หลังจากสมสู่กับผู้หญิง บุตรครึ่งเทพครึ่งมนุษย์ที่เกิดขึ้นมาจะถูกเรียกว่าเนฟิลิม(Nephilim)
มือกร้านยื่นออกไปแต่แล้วกลับต้องชะงัก
“อย่าแตะต้องผู้หญิงคนนั้น!”
เสียงตวาดมาจากความมืด เจ้าของคำพูดเป็นเพียงแค่เงาร่างใสโปร่งกลืนไปกับสิ่งแวดล้อมรอบข้าง ถึงแม้ยามนี้จะคงนิ่งแต่ก็พร้อมโจมตีทันทีถ้าบุรุษผู้นั้นละเมิดคำเตือนของเขา
ผู้หมายมาดในตัวหญิงสาวตวาดกร้าว
“เจ้าเป็นใคร!”
“ข้าเป็นบริวารของจอมจักรพรรดิรัตติกาล ข้ามีหน้าที่ดูแลนาง”
“ก็แค่เทวดาตกสวรรค์ชั้นต่ำ กล้าขัดขวางข้าเรอะ!”
ราวกับถูกแรงมหาศาลตบ เงาโปร่งใสถูกเหวี่ยงปลิวกระแทกกำแพงอากาศ กริโกริตัวนั้นมีพลังมากกว่าแต่ผู้รักษาหน้าที่ปกป้องดูแล ‘นาง’ก็ไม่อาจให้ความหวาดกลัวทำให้ตัวเองทำหน้าที่ผิดพลาดได้
“อย่าแตะต้องนาง เจ้ากำลังท้าทายซาตาน นางเป็นของซาตาน!”
“ข้าไม่สนว่านางจะเป็นของใคร”
“ไม่สนแน่รึ”
คำถามนั้นไม่ได้มาจากปากเงาร่างของเทวดาที่กำลังบาดเจ็บ แต่เป็นเสียงทุ้มต่ำทรงอำนาจของอากาศธาตุที่กำลังรวมตัวเป็นร่างหนึ่ง
และเมื่อปรากฏใบหน้าเด่นชัด กริโกริตนนั้นถึงกับผวาตาเหลือก
..อัสโมเดอุส!(Asmodeus)
หนึ่งในเจ็ดจ้าวผู้ครองแคว้นแห่งนรกก้าวเข้ามาอย่างเชื่องช้า
คนฟังถอยหลังลนลาน “ขะ..ข้า..ข้าจะไม่แตะต้องนางอีกแล้ว”
“เจ้าน่าจะรู้ว่าของงามมักเป็นของต้องห้าม”
“ข้าจะไป ข้าจะรีบไป!”
ทันทีที่กริโกริตัวนั้นหันหลังเพื่อหลบหนี เปลวพลังสีดำจากมือของอัสโมเดอุสก็พุ่งเข้าใส่ผู้โชคร้ายกลายเป็นเปลวไฟลุกท่วมร่าง มอดไหม้หมดสิ้นทั้งเปลวไฟทั่วร่างภายในพริบตาเดียว!
กริโกริ...ไม่เหลือซาก..ไม่เหลือเถ้าถ่าน
เงามืดที่กำลังจะทรุดหมอบด้วยพิษบาดแผลถึงกับนิ่งอึ้งตะลึง นี่แค่พลังของอัสโมเดอุส
ถ้าเป็นพลังของ ‘ซาตาน’ ที่คนผู้นี้พรั่นกลัวจะมหาศาลขนาดไหน!
“ถ้าซาตานรู้ว่ากริโกริจอมเจ้าชู้มาด้อมๆมองๆของของท่านมีหวังโกรธจนนรกสั่นสะเทือนทั้งนรกแน่” หันกลับไปกำชับเงามืดที่กึ่งนั่งกึ่งหมอบอยู่ข้างกำแพง “เจ้าเองก็ต้องรักษาหน้าที่ให้ดี พรุ่งนี้ทากิริออน(Tagirion)จะมาแทนที่ข้า”
“ขอรับท่าน”
แล้วร่างสูงของอัสโมเดอุสก็อันตรธานหายไปเช่นเดียวกับก่อนมา สถานการณ์กลับสู่ปกติและแม่สาวน้อยก็คงยังหลับสนิทไม่รู้เรื่อง เงาดำของเทวดาตกสวรรค์ผู้ดูแลรักษานั่งประหวั่นพรั่นใจเพียงลำพัง ถูกอย่างที่กริโกริตนนั้นปรามาส เขาเป็นเพียงอดีตเทวดาชั้นล่างสุดจึงไม่มีโอกาสเห็นฤทธิ์เดชของพวกเทวดาหรือแม้กระทั่งปีศาจชั้นสูงมาก่อน ที่ผ่านมาก็สงบราบเรียบเสียจนเจ็ดจ้าวผู้ครองแคว้นแห่งนรกที่ได้รับหน้าที่ผลัดเปลี่ยนมาดูแล ‘นาง’ไม่จำเป็นต้องปรากฏกาย มีคราวนี้ที่เจ้ากริโกริโง่เง่าก้าวเข้ามาทำให้เขาได้ประจักษ์ถึงพลังอำนาจของอัสโมเดอุส...ปีศาจชั้นสูงที่สวามิภักดิ์ซาตาน..เทวดาที่ตกลงมาจากสวรรค์
ในความมืดและความเงียบ..นึกถึงสงครามครั้งนั้น แม้เขาเกิดมาทันได้เข้าร่วมสงครามสวรรค์ แต่เพราะเป็นเทวดาชั้นล่างจึงไม่เคยได้เห็นสภาพสงครามของเหล่าเทพชั้นสูง ณ สวรรค์ชั้นสูงสุด อันเป็นเคหสถานของพระเจ้าและเหล่าเทพสูงสุดทั้งสามกลุ่ม ได้แก่ เซราฟิม (Seraphim) เชรูบิม(Cherubim)และโทรน(Thrones)ซึ่งกล่าวกันว่าเป็นการห้ำหั่นกันในระดับมหาวินาศเลยทีเดียว
ที่สำคัญ..แม่สาวน้อยนี่เป็นใคร มีความสำคัญมากเพียงใด ซาตานถึงกับใช้จ้าวผู้ครองแคว้นแห่งนรกทั้งเจ็ดมาดูแลคุ้มครองนางให้พ้นพลาดจากภัยพาล
ทั้งที่เป็นเพียงมนุษย์ผู้หญิงธรรมดา
ภายใต้อำนาจแห่งนิทรารมย์ มินตายังคงฝันถึงความทรงจำในวัยเด็ก
เวลาล่วงดำเนิน จากเด็กผู้หญิงเติบโตเป็นเด็กสาว แล้วความสุขที่เคยได้รับกลับหยุดชะงักลงในวันหนึ่ง
“ท่านไม่อยู่แล้วขอรับ”
เด็กหนุ่มในชุดขาวตอบเมื่อเธอมาตามหา ‘คุณมิคาเอล’ที่โบสถ์
“ท่านกลับไปแล้วและจะไม่กลับมาอีกแล้วขอรับ”
กลับไปแล้ว..กลับไปที่ไหน
ทั้งที่อยู่เคียงข้างมาเนิ่นนาน ทั้งที่เคยพูดเหมือนสัญญาไว้ว่า..ข้าจะปกป้องเจ้า..แต่แล้วผู้ชายชุดขาวคนนั้นก็ทิ้งเธอไปโดยไม่ทิ้งอะไรไว้ให้แม้แต่คำร่ำลา
ทิ้งเธอไปในวันที่เธอไม่เหลือใครสักคน
น้ำตาไหลรินอย่างเงียบๆ ทั้งหวานอมและขมกลืน เมื่อความสุขที่ได้รับมาตั้งแต่วัยเยาว์กลายเป็นความทรงจำเมื่อวันสาวสะพร่างมาเยือน
“ทำไมมนุษย์ผู้หญิงถึงรักกับเทวดาไม่ได้ล่ะคะ”
“เพราะพระเจ้าสร้างมนุษย์ผู้หญิงให้มนุษย์ผู้ชายไม่ใช่เทวดา”
“ถ้ามนุษย์ผู้หญิงรักเทวดาจะบาปไหมคะ”
ในยามเยาว์วัยเธอเอ่ยปากถามออกไปด้วยความไร้เดียงสา เป็นความไร้เดียงสาจนไม่เข้าใจว่าด้วยเหตุผลอะไรผลักดันให้เธอถามออกไปเช่นนั้น
เมื่อเธอเติบโตขึ้น จึงรู้ว่ามันเป็นชะตากรรม
ในยามนั้น มิคาเอลทอดสายตามองร่างน้อยอย่างอ่อนโยน “พระผู้เป็นเจ้ารักมนุษย์อย่างเจ้ามาก ขอเพียงเจ้าสำนึกผิดในสิ่งที่ทำลงไป พระองค์ก็พร้อมจะให้อภัยเจ้าเสมอ”
“แล้วถ้าเทวดารักมนุษย์ผู้หญิงล่ะคะ”
“ก็ขึ้นอยู่กับวินิจฉัยของพระเจ้า แต่ความรักฉันท์เสน่หาที่เทวดามีต่อมนุษย์ผู้หญิงคือบาปหนักมาก ยากที่จะให้อภัย”
“อย่างนั้นก็ไม่ยุติธรรมน่ะสิคะ”เด็กน้อยอมลมแก้มป่อง “ไม่ยุติธรรมต่อเทวดาเลย”
“ไม่หรอก ..เทวดาทรงอำนาจและปราดเปรื่องมากกว่าที่เจ้าคิดมากนัก ดังนั้นเมื่อเทวดาทำผิดก็ต้องได้รับโทษหนักมากเป็นธรรมดา มนุษย์อย่างเจ้าจิตใจอ่อนแอไร้เดียงสา ทำผิดเพราะไม่รู้ ทำผิดเพราะถูกล่อลวง พระเจ้าจึงให้อภัยเจ้าได้เสมอแต่เทวดาที่ทั้งทรงอำนาจและรอบรู้ทำผิด มันไม่ใช่เพราะความไม่รู้แต่เพราะเขาจงใจทำ พระเจ้าจึงไม่อาจให้อภัย”
ปลายนิ้วเรียวเช็ดน้ำตาของเด็กน้อยที่บังเอิญไหลออกมาจากขอบวงดวงตากลม
“ทำไมเจ้าต้องร้องไห้เพราะเรื่องของเทวดาด้วยล่ะ”
“หนูสงสารเขา”
“เจ้าอ่อนไหวไม่เข้าเรื่อง” ถึงจะดุแต่ก็อ่อนโยนอย่างเหลือล้นเมื่อมือของชายหนุ่มอุ้มร่างขึ้นมาจูบซับน้ำตาบนแก้มจนเหือด “อย่าร้องไห้สิ คนดี ข้าใจสั่นไปหมดแล้ว”
ในสำนึกอันเลือนราง ในความฝัน หัวใจได้แต่ตั้งคำถาม
“ทำไมคุณถึงได้ทิ้งหนูไป”
+++++++++++++++++++++++++++
สร้อยเป็นชาวพุทธคนหนึ่ง แต่สนใจหลายศาสนา (ฮา)
ถึงแม้ไม่ใช่ชาวคริสต์ แต่สร้อยว่าน่าจะอ่านกันรู้เรื่องน๊า ><
สร้อยดอกหมาก เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ต.ค. 2554, 14:37:16 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ต.ค. 2554, 14:37:16 น.
จำนวนการเข้าชม : 2315
| << บทนำ |
คิมหันตุ์ 25 ต.ค. 2554, 15:22:58 น.
อ่านรู้เรื่องค่ะ...สนใจเทพของศาสนาอื่น เช่นกัน ยิ่งมีคนแต่งให้เรื่องน่าอ่านนี่...ก็สบายแฺฮ!!!
อ่านรู้เรื่องค่ะ...สนใจเทพของศาสนาอื่น เช่นกัน ยิ่งมีคนแต่งให้เรื่องน่าอ่านนี่...ก็สบายแฺฮ!!!
แว่นใส 25 ต.ค. 2554, 16:49:41 น.
แล้วจะคู่กับใครกันล่ะ เทวา หรือ ซาตาน
แล้วจะคู่กับใครกันล่ะ เทวา หรือ ซาตาน
Zephyr 25 ต.ค. 2554, 18:47:11 น.
อ่านรู้เรื่องค่ะ ยังไม่ลึกมาก อิอิ คาดว่าถ้าลึกกว่านี้คงต้องเอาไบเบิลมาเปิด รึป่าว เวลาไปค้างตามโรงแรมเคยหยิบมาอ่านเหมือนกันนะคะ เหมือนนิยายเล่มหนึ่งเลย หนามาก แต่ไม่เคยอ่านจบซะที
อ่านรู้เรื่องค่ะ ยังไม่ลึกมาก อิอิ คาดว่าถ้าลึกกว่านี้คงต้องเอาไบเบิลมาเปิด รึป่าว เวลาไปค้างตามโรงแรมเคยหยิบมาอ่านเหมือนกันนะคะ เหมือนนิยายเล่มหนึ่งเลย หนามาก แต่ไม่เคยอ่านจบซะที
konhin 25 ต.ค. 2554, 23:56:50 น.
มิคาเอล ตัวจริงหรือปลอมหล่ะเนี่ย
มิคาเอล ตัวจริงหรือปลอมหล่ะเนี่ย
yayee62 26 ต.ค. 2554, 00:02:45 น.
อ่านรู้เรื่องแล้วค่ะ นึกถึงการ์ตูนที่เคยอ่านนานนนนนนนนนมากจำไม่ได้และว่าเรื่องอะไร มีปีศาจ กับเทวดาอย่างเนี้ยแหละค่ะ แต่ในการ์ตูนปีศาจ คือ พระเอก ว่าแต่เรื่องนี้ใครกัน? พระเอกอ่ะคะ ^^
อ่านรู้เรื่องแล้วค่ะ นึกถึงการ์ตูนที่เคยอ่านนานนนนนนนนนมากจำไม่ได้และว่าเรื่องอะไร มีปีศาจ กับเทวดาอย่างเนี้ยแหละค่ะ แต่ในการ์ตูนปีศาจ คือ พระเอก ว่าแต่เรื่องนี้ใครกัน? พระเอกอ่ะคะ ^^
แพม 28 ต.ค. 2554, 08:37:24 น.
ตัวเอกในเรื่องคือใคร มิคาเอลหรือลูซิเฟอร์?
ตัวเอกในเรื่องคือใคร มิคาเอลหรือลูซิเฟอร์?
อนัตตา 29 ก.ค. 2555, 12:38:18 น.
อยากอ่านต่อจังเลย..
อยากอ่านต่อจังเลย..