วิวาห์อารมณ์
เมื่อรักนั้นไม่ได้มาด้วยหัวใจ การครองเรือนจึงเต็มไปด้วยความร้าวรานใจ
Tags: อย่า ยอม แพ้
ตอน: วันหมั้น 1/2
เปรมแต่งกายสุภาพ ลงจากรถประจำของตนเอง เดินเข้าสู่คฤหาสน์ริมคลอง บ้านนายทหารชั้นผู้ใหญ่ จอมพล พันชั่ง กษาปณ์พงศา
ชายหนุ่มก้าวย่างตามทหารรับใช้บ้านนาย เดินผ่านกลุ่มลูก ชายหญิงของท่านพลเอก ซึ่งนั่งจับกลุ่มสนทนากันอย่างสนิทสนม ลูกชายคนโตของท่านรุ่นเดียวกับพันชั่ง มีความสนิทกัน แต่พานทองไม่ได้รับราชการ แต่ไปดูแลโรงเหล้า ซึ่งได้มานำเข้าเบียร์จากเมืองนอก
“พี่เปรม สวัสดีค่ะ” เสียงทักอ่อนหวานดังอยู่ด้านหลัง พันชั่งรีบเหลียวไปมอง เขาได้พบหญิงสาวรุ่นเดียวกันกับดารกา เธอสวยสดใส พริบตาเดียวชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ทักทายมาจากด้านหลังของหญิงสาวคนสวยอีกที
“พี่เปรม สวัสดีครับ”
“สวัสดีครับ มะนาว มะพร้าว” เปรมทัก นักเรียนทหารฝาแฝด ซึงต่างเพศแต่สนิทกันมาก มะนาวเป็นคุณหมอตามมารดา ส่วนมะพร้าวเรียนอยู่โรงเรียนนายร้อยตำรวจ
“สวัสดีครับ ยังติดกันเหมือนเดิมเลยนะครับ”เปรมหยอกอย่างสนิทสนม
“มะนาวต่างหากที่ไม่ยอมห่าง วันนี้มาหาคุณพ่อหรือครับ ท่านจีบคุณแม่อยู่ที่ห้องนั่งเล่นครับ”มะพร้าวเอ่ยอย่างติดตลก เพราะบิดายังหวานไม่คลายเมื่ออยู่กับมารดาตามลำพัง พวกเขามีน้องแฝดคู่เล็ก อีกคู่หนึ่ง
“มะนาวพาไปค่ะ สงสัยเจ้าแฝดจะอยู่เป็นก้างขวางคอด้วยค่ะ”
ทั้งมะนาวและมะพร้าวต่างอาสาพาเปรมไปส่งที่ห้องนั่งเล่นของผู้ให้กำเนิด เวลานั้นเปรมได้ยินเสียงหัวเราะ และเสียงดุอย่างไม่จริงจังของท่านนายพลดังลอดออกมาจากห้อง
“น้องกรรณอย่างซนสิคะ หนูเป็นเด็กผู้หญิงนะลูก”
“กรรณไม่ได้ซน”เสียงเล็กๆของอุณากรรรเถียง และเสียงดุแหลมดังลอดให้ได้ยิน
“ช่างเถียงไม่ตกฟากอย่างนี้ แม่ไม่รักน้องกรรณนะ ซนก็ว่าซนสิคะ นั่งเล่นกับเกนหลงให้เรียบร้อย ถ้าไม่ฟังกัน แม่จะให้คุณนมพาไปจากห้องนี้นะ”
เปรมเข้าไปได้ทันเห็นเด็กหญิงวัยห้าขวบ ค่อยๆถอยกายลงจากตู้โชว์ไม้สัก งลงมาที่นั่งเก้าอี้ ซ฿งคงจะโดนลากไปตั้งไว้เพื่อปีนอย่างซุกซน หนึ่งหรัดและเกนหลงมีความเหมือนกันจนแยกไม่ออก แต่ท่าทางของแฝดพี่ซุกซนลำม่อยู่เฉย ร่างอวบสมบูรณ์ แก้มแดงจัด ทำให้เปรมนึกถึง “น้องแดง” ขึ้นมาอย่างกดให้ลืมไม่ได้
เมื่อมีคนแปลกหน้าเข้าไปหนึ่งหรัดรีบเข้าไปกอดมารดา และเท่านั้นเอง ความเรียบร้อยของเกนหลงหายไปจนสิ้น เด็กหญิงแฝดคนน้องเข้าไปยื้อยุดให้คนพี่ออกห่างจากมารดา ตัดพ้อเอาว่า
“ตัวเป็นลูกคุณพ่อ ตัวไปกอดคุณพ่อเค้าจะกอดคุณแม่”
“เค้ากอดก่อน ใช่มั้ยคะคุณแม่ขา”หนึ่งหรัดเอาชนะคนน้อง ซึ่งทำหน้าเบ้ จะร้องไห้ เมื่อเห้นคนน้องจะร้องไห้ หนึ่งหรัดจึงเข้าไปกอดแฝดน้องปลอบใจ
“โอ๋ โอ๋ เค้ากอดนิดเดียวเองนะ เกนอย่าร้องไห้นะ เอาคุณแม่คืนไปก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวเรามากอดด้วยกันนะ”เด็กหญิงยังทิ้งท้ายความขี้โกงให้เห็น
เปรมนึกขำ มองดูสองเด็กหญฺงอย่างเพลินตา อุนากรรณ เดินไปปีนขึ้นตักท่านนายพล ซึ่งรับไปอุ้มให้นั่งบนตัก ส่วนเกนหลงเข้าไปสวมกอดมารดาอย่างหวงแหน
ชายหนุ่มได้รู้มาตลอดว่าครอบครัวท่านนายพลเป็นที่หนึ่งของกองทัพในเรื่องความรักหนึ่งเดียว ซึ่งต่างจากเพื่อนรุ่นพี่ ที่ได้รับการเรียกขาน จอมพล มีอำนาจมากขึ้นมาเรื่อยๆ คนในรู้ว่าท่านมีทรัพย์มากเพียงใด แต่คนภายนอกไม่รู้เลย
“พี่เปรมมาพบค่ะคุณพ่อ คุณแม่”
สองผู้ใหญ่เหลียวไปมอง จากนั้นฝาแฝดต่างทำท่าลุกลี้ลุกลนไปหาแฝดพี่คู่ใหญ่พร้อมกัน ครานี้ไม่มีใครแย่งใคร อุณากรรนเลือกไปจับมือมะพร้าว ส่วนเกนหลงไปหามะนาว จากนั้นแฝดทั้งสองคู่จึงได้พากันออกไปตามมารยาท
เปรมทำความเคารพผู้ใหญ่ทั้งสองท่าน ซึ่งพวกท่านให้ความเอ็นดู และเป้นกันเอง ท่านจอมพล มีสง่าราศี แม้จะดูภูมิฐานด้วยความอวบมากขึ้น แต่ยังคงความคมสันไม่คลาย ส่วนคุณหญิงนั้นงดงามอย่างไม่มีที่ติ คนงามไร้ที่ติอย่างนี้ยังมีอีกคน แต่คนละรุ่น...น้องแดง
ชายหนุ่มขัดใจตนเองที่วันนี้เอาแต่นึกถึงดารกาอยู่ไม่วาย เขาไม่น่ามาพบกับอุณากรรณจอมซนช่างเจรจาเลย ไม่เช่นั้นคงไม่นึกถึงเด็ดหญิงวันวานขึ้นมาอย่างนี้หรอก!
“นั่งก่อนเปรม ว่าอย่างไร เดือดร้อนเรื่องอะไรหรือเปล่า ถ้าอยู่ทางโน้นร้อนมาก อาจะย้ายให้มาอยู่กับอา เห็นทีจอมพลจะไม่ขัดอาหรอก”
“ไม่มีเรื่องร้อนใจหรอกครับท่าน ขอบพระคุณครับที่เป็นห่วงผม”
“ห่วงสิ เขาเรียกเปรมไปใช้แต่เรื่องเสี่ยงทั้งนั้น นี่เห็นเงียบๆคงจะมีคลื่นใต้น้ำกันอีก คนที่เขาส่งเสริมคนนี้ อาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่”
“ครับ ผมก็เกรงว่าจะไม่สามารถรับใช้ท่านคนนั้นได้หรอกครับ ถ้าท่านเป็นใหญ่ขึ้นมาจริงๆ”
พันชั่งหัวเราะกับความตรงไปตรงมาของนายทหารผู้ใต้บังคับบัญชาของตน ซึ่งถูกเรียกไปช่วยราชการ ซึ่งจอมพลพันชั่งรู้ดีว่า ‘งานมืด’คือเรื่องอะไร ท่านไม่ขัดรุ่นพี่ แต่ไม่ร่วมด้วย
เมื่อจอมพลสลัดมาขอ ตัวเปรม ท่านก็ให้ แต่ก่อนให้ท่านถามความสมัครใจของลูกน้องและเปิดปากบอกว่าจะต้องเจอกับอะไร ท่าบอกนิสัยจอมพลผู้มีอำนาจอย่างเปิดเผยว่า
สลัดเป็นคนรักชาติ รักพระมหากษัตริย์ เหนือชีวิต รักชาติ รักแบบให้ได้ดังใจ รักอย่างต้องการรวมไทยให้เป็นไทยทั้งแผ่นดิน รักสถาบันอย่างมั่นคง ดังนั้นจอมพลพันชั่งจึงไม่มีสิ่งค้างใจที่จะขัดขวาง แม้แผนการบางแผนจะไม่ถูกต้อง อย่างที่คิดส่งผ็ชายให้ไปบังคับแต่งงานเพื่อกลืนประชาชนทางศาสนาอื่น ซึ่งข้อนี้ท่านไม่เห็นด้วย เพราะคิดว่าจะยิ่งทำให้เกิดความแตกแยกมากขึ้นไปอีก ดังนั้นจึงยังขอร้องไม่ให้ทำการนี้
“เปรมคงมาด้วยเรื่องอื่นมากกว่าใช่มั้ย” ท่านผู้หญิงเอ่ยถาม เปรมรับคำ
“ครับ ผมจะมากราบเรียนท่านจอมพลกับท่านผู้หญิงไปเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายผม เพื่อเอ่อ หมั้นกับลูกสาวคุณหลวงราชพานิชครับ”
“อ้าวจะแต่งงานแล้วหรือนี่ อืมม์ ดีดี วัยเหมาะสมดีแล้ว อย่างปล่อยค้างนาน เดี๋ยวจะมาเสียดายเวลา”
“พี่พันชั่งคะ อายเด็กบ้างเถอะค่ะ มีลูกเล็กๆให้คนนินทายังไม่พอหรือคะ”
“ช่างคนอื่นเขาสิมะตูม ฉันรักเมียฉันนี่ ถ้ามีได้อีกก็จะมี ใช่มั้ยเปรมแล้วไปรักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะเงียบกันดีนะไม่มีเรื่องกระโตกกระตากเลย”
“เอ่อ รู้จักกันตั้งแต่ผมอยู่บ้านนอก เขาไปพักตอนสงครามญี่ปุ่นครับท่าน”
“บุพเพสันนิวาสนี่ไม่เข้าใครออกใครนะ เอาล่ะจะเป็นผู้ใหญ่ไปให้สมหน้าทีเดียว งานนี้คงใหญ่มากกระมัง ตอนอาแต่งงานก็ใหญ๋มากทีเดียว ท่านปู่ของท่านผู้หญิงไม่ยอมให้จัดเล็กๆ แต่ที่ไหนได้ แขกฝ่ายอาเท่านั้นที่มากันล้นหลาม ส่วนของท่านผ็หญิงมีเพื่อนเจ้าสาวไม่ถึงสิบคน เขาต้องเอาญษติอาไปช่วยแจกของชำร่วยด้วยนะ” จอมพลบอกเล่าให้ฟังอย่างมีความสุขทุกครั้งที่คิดถึงความหลัง ทำให้เปรมไม่แปลกใจที่ท่านบอกว่า ถ้ามีลูกได้อีก ท่านจะมี!!
เขาเล่าได้แม่บ้านที่เอาแต่ใจอย่างดารกา ครอบครัวจะออกมาในรูปแบบไหนกัน! เขาจะอยู่กับดารกาได้ตลอดชีวิตอย่างที่ท่านจอมพลอยู่อย่างมีความสุขทุกเมื่อเชื่อวันกับท่านผู้หญิงของท่านอย่างนี้หรือเปล่า!
ดารกา นั่งนอนอย่างเป็นสุข รอวันหมั้นด้วยหัวใจอันเปี่ยมสุข การกำหนัดงานหมั้นได้มาถึงคุณหลวงด้วยการมาบอกท่านด้วยตนเองของเปรม แต่เมื่อดารกาจะเข้าไปร่วมสนทนาด้วย เปรมรีบขอตัวกลับไปในทันที
หญิงสาวได้แต่มองตามรถยนต์ของเปรมที่ออกจากบ้านของเธอไปอย่างเริ่มรู้สึกเหงาในใจอย่างบอกไม่ถูก
“แต่งงานนี้คุณเปรมเข้ามาขอแต่งออกนะคะ เขาให้ไปอยู่ที่บ้านของเขา”มารดาบอกมาจากข้างหลัง ดารกาเหลียวหน้าไปมองตามเสียง ก่อนหมุนกายไปหาท่าน
“พี่เปรมไม่ได้รักแดงเลยสักนิดนะคะคุณแม่”
“หนูแดงเลือกเองแล้วนี่ลูก วันั้นคุณพ่อให้เปรมเขาบอกเลิก แต่หนูก็จะแต่ง ทำให้เปรมเขาเลี่ยงจะรับคำคุณพ่อได้”
“แดงไม่ดีเลยใช่มั้ยคะคุณแม่ แดงเพียงแต่อยากเอาชนะเท่านั้น แต่วันนี้แดงเหงาจังเลยค่ะคุณแม่”
“แทนความเหงา ม่าหนูแดงไปเรียนทำอาหารกับแม้นจะดีกว่านะ”
เสน่ห์ปลายจวัก ผัวรักจนตาย !สุภาษฺตโบราณยังใช้ได้ แม้จะเริ่มมีวลีใหม่ เสน่ห์บนตักผัวรักผัวหลง นั่นก็อาจจริง แต่เรื่องบนตัก ใครก็มีกันได้ ส่นจวักนั้นสูตรใครก็สูตรใคร!!
นางแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 พ.ย. 2554, 10:13:37 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 พ.ย. 2554, 10:13:37 น.
จำนวนการเข้าชม : 2913
| << รับผิดชอบ | วันหมั้น2 >> |
คิมหันตุ์ 19 พ.ย. 2554, 10:34:56 น.
มาเชียร์หนูแดงจ่ะ
มาเชียร์หนูแดงจ่ะ
Zephyr 19 พ.ย. 2554, 11:46:55 น.
พี่เปรมแค่เปิดใจและฟังเสียงหัวใจตัวเอง ลดอคติกับทิฐิลง พี่เปรมก็จะได้หนูแดงคนเดิมคืนมาค่ะ ตอนนี้ยายไหมไปแล้ว หวังว่าคุณนางแก้วจะเก็บเข้ากรุไปเลยนะคะ จะปล่อยออกมาให้มีเรื่องอีกมั้ยน้าา
พี่เปรมแค่เปิดใจและฟังเสียงหัวใจตัวเอง ลดอคติกับทิฐิลง พี่เปรมก็จะได้หนูแดงคนเดิมคืนมาค่ะ ตอนนี้ยายไหมไปแล้ว หวังว่าคุณนางแก้วจะเก็บเข้ากรุไปเลยนะคะ จะปล่อยออกมาให้มีเรื่องอีกมั้ยน้าา
เดิมเดิม 19 พ.ย. 2554, 12:26:28 น.
มาเชียร์หนูแดงด้วยคน น่าสงสาร
มาเชียร์หนูแดงด้วยคน น่าสงสาร
windy2000 19 พ.ย. 2554, 17:35:38 น.
คิดถึงพ่ีพันช่ังกับมะตูมท่ีซู้ด จุ๊บๆ
คิดถึงพ่ีพันช่ังกับมะตูมท่ีซู้ด จุ๊บๆ
แพม 19 พ.ย. 2554, 18:08:49 น.
นางเอกโดนทรมานทรกำแน่ ๆ
นางเอกโดนทรมานทรกำแน่ ๆ
minafiba 19 พ.ย. 2554, 20:15:33 น.
^_^
^_^