ในชุดภารกิจรัก เรื่องราชนาวีที่รัก
Tags: ทหารเรือ นักเขียน
ตอน: 18.1 สามสิบยังแจ๋ว..
18.
บ้านตึกสองชั้น กลางสวนผลไม้ซึ่งเป็นเรือนหอของผู้การอนุสิทธิ์กับนงนุชน่าอยู่จนกระทั่งหิรัญญาต้องอุทานเกือบจะทุกมุมที่มองไปเห็นก่อนจะรีบเดินไปทางศาลากลางน้ำที่อยู่หลังบ้าน ส่วนแพรวพรรณ แรกที่คิดว่า ‘ถ้า’ ได้แต่งงานกับพี่ต้นกล้า ก็อาจจะซื้อหาคอนโดหรูหราริมทะเลหรือไม่ก็เป็นบ้านเดี่ยวในหมู่บ้านจัดสรรที่สร้างเสร็จแล้ว..
แต่พอเห็นบรรยากาศอันชวนรื่นรมย์นี้ แพรวพรรณคิดเปลี่ยนแผนอยู่ในใจ..และทั้งหมดทั้งสิ้นคนที่จะช่วยเธอได้ก็คือคนที่รักเธอไม่น้อยไปกว่าใคร..
“พี่พงศ์..บ้านคุณนงนุชน่าอยู่เนอะ”
“อืม..ต้นไม้เยอะดี บ้านเราร้อนโคตรเลย”
“เรามาขอแบ่งซื้อสวนผลไม้ไว้สักสิบไร่ไหม”
“เอามาทำอะไร”
“ก็ปลูกบ้าน แล้วเราก็มานอนเล่นกันที่นี่”
“ใช้เงินกี่ล้านละ..”
“แต่แพรวชอบที่นี่อ่ะพี่ ..ร่มรื่นแล้วก็ไม่ไกลจากทะเลด้วย อยากไปทะเลก็ขับรถไปหน่อยเดียวเอง..”
“ฝันเฟื่อง เพ้อเจ้อ”
“ว่าน้อง” นพวรรณที่อุ้มลูกชายที่หลับคาอกอยู่ข้าง ๆ ขัดขึ้นมา..
และนงนุชที่อยู่ในชุดยูนิฟอร์มของธนาคาร เจ้าของบ้านที่เพิ่งลงจากรถมาสมทบ ก็ให้รายละเอียดว่า “ที่แปลงนี้ของพ่อพี่สิทธิ์ ส่วนบ้านกู้เงินมาปลูก แบบบ้านช่วย ๆ กันคิด ให้เข้ากับบรรยากาศ ทันสมัย แล้วก็ปลอดภัยยามเมื่อเราออกไปทำงานกัน..”
“น่าอยู่มาก ๆ ค่ะ แพรวชอบจัง”
“ก็ลองปรึกษากับผู้การดูสิคะ”
“ปรึกษาทำไม” พงศ์พันธุ์สงสัย แพรวพรรณจึงรีบแตะหลังมือนงนุชที่ยืนอยู่เคียงกัน..
“เข้าบ้านดีกว่าค่ะ..เดี๋ยวพี่สิทธิ์กลับมาจะได้ให้ขนเครื่องเสียงออกไปที่ศาลาริมน้ำ..”
“กลางคืนยุงไม่เยอะเหรอครับ” แม้จะนึกสนุกกับวงเพื่อนใหม่ของน้องสาวและเพื่อนใหม่ของเพื่อนเก่า แต่พันธุ์ก็อดเป็นห่วงน้องสาวกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ไม่ได้
“มีไฟดักยุงค่ะ..ขนของเข้าบ้านดีกว่า คุณวรรณเมื่อยแขนแย่แล้ว..”
///////////////////////
พอรู้ว่าฐาปนิสรโทรมาขู่ไว้กับต้นเรือ จิรวัติก็ถึงกับถอนหายใจออกมาเบา ๆ และทางหนึ่งที่จะแก้ปัญหานี้ได้ ก็คือรีบโทรกลับไปเสียก่อนที่เจ้าหล่อนจะคิดทำเรื่องร้ายแรงขึ้นมา..
แต่ว่า ฐาปนิสรก็ไม่ยอมรับสาย และพอโทรกลับไปหลาย ๆ ครั้ง เจ้าหล่อนก็จงใจปิดเครื่องหนี..มันเป็นสงครามจิตวิทยาชัด ๆ
“มีเบอร์คนอื่นไหม” จิรวัิติถามถึงเบอร์เพื่อน ๆ ของฐาปนิสรซึ่งศุภโชคก็รู้จักเป็นอย่างดี
“ผมมีเบอร์น้องฐาคนเดียว”
“เดาไม่ออกเลยว่าเค้าจะเล่นอะไร”
“ก็ลุ้นหน้าเสื่อกันไป..แต่เราประมาทกับเธอไม่ได้นะครับ” ว่าแล้วต้นเรือก็หันซ้ายหันขวาดูว่ามีใครสะกดรอยตามหรือไม่..
และเมื่อสองหนุ่มที่อยู่ในชุดไพรเวทกางเกงยีนส์เสื้อยืดมาถึงบ้านของครอบครัวอนุสิทธิ์ จิรวัติก็เห็นว่าเพื่อนเก่าสมัยชั้นประถมของเขา ซึ่งบัดนี้ ดูเป็นคนเจ้าเนื้อ ราศีเสี่ยจับ ยืนดูต้นไม้ใบหญ้าอยู่ และพอเขาลงจากรถ ทางนั้นก็ยิ้มกว้างให้..
“สวัสดีครับ” จิรวัติยกมือไหว้ ศุภโชคที่ลงมาพร้อม ๆ กันก็เลยยกมือไหว้ตาม..แต่คนถูกไหว้ชักสีหน้าแปลกใจ..แต่ถึงกระนั้นก็รับไหว้ตามธรรมเนียม
“ไหว้กูทำไมวะ..”
“ก็มึงเป็นพี่ชายน้องแพรวไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ แล้วมึงจะ..มึงอย่าบอกนะไอ้ต้นกล้า”
“เอ่อ นะสิวะ ส่งอ้อยมาเข้ามาปากช้าง ส่งปลาย่างมาให้แมว แล้วมันจะเหลือหรือวะ” ว่าแล้วจิรวัติก็กอดคอเพื่อนในวัยเยาว์แล้วเขย่า ๆ พลางยักคิ้วหลิ่วตาให้ต้นเรือ ซึ่งต้นเรือศุภโชคก็ได้แต่ส่ายหัวอย่างระอากับลีลาฝากเนื้อฝากตัวกับพี่ชายว่าที่ภรรยาของผู้การเรือของตน..
////////////////////////////
พอผู้การอนุสิทธิ์มาถึง ผู้การจิรวัติ ต้นเรือศุภโชค และพงศ์พันธุ์ ก็รีบเข้าไปช่วยขนเครื่องเสียง คอมพิวเตอร์ ไปเปลี่ยนสภาพศาลาหกเหลี่ยมกลางน้ำให้เป็นร้านคาราโอเกะ ฝ่ายสาว ๆ รวมถึงหิรัญญาก็เร่งเข้าครัว ช่วยกัน จัดเตรียมอาหาร หั่นหมู หั่นผัก หุงข้าว จัดถ้วยจานชามช้อน แก้วน้ำ สำหรับมื้อเย็นวันนี้
และเมื่อทั้งสองฝ่ายพร้อม..ความรื่นรมย์เล็ก ๆ กลางดงไม้ผล จำพวก เงาะ มะพร้าว มะม่วง ฝรั่ง น้อยหน่า ลองกอง ก็เกิดขึ้น โดยมีเพลงเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์..
บนตั่งไม้สักขนาด 90 เซ็นติเมตรคูณ 150 เซ็นติเมตร ซึ่งวางเชื่อมกันเป็นรูปตัว L มีเบาะผ้าลายดอกไม้รองนั่งเรียงราย เริ่มต้นที่ผู้การจิรวัติ ต้นเรือศุภโชค และพงศ์พันธุ์ แล้วตั่งอีกตัวนั้น เริ่มต้นที่แพรวพรรณ หิรัญญา และนงนุช ส่วนนพวรรณกับลูกชายขอนั่งดูโทรทัศน์รออยู่ที่ห้องรับแขก..
“เอ้าใครจะร้องเพลงอะไรบอกมา” ผู้การอนุสิทธิ์ที่อยู่ในชุดกางเกงวอร์มสีกรมท่าเสื้อยืดคอกลมสีขาว ซึ่งนั่งอยู่บ้านเก้าอี้หน้าจอคอมพิวเตอร์ร้องถามหลังจากเพลงลูกกรุงที่ตัวเองคีย์รันโปรแกรมไว้จบลงด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้เหมือนเสียงร้องของนักร้องต้นฉบับ ซึ่งมันก็ใกล้เคียงคำว่า ‘เพราะ’ แต่ภาพรวมแล้วมันก็ยัง ‘ไม่ใช่’ เสียง หลงคีย์ ค่อมทำนอง ของอนุสิทธิ์ทำให้คนฟังมองหน้ากันยิ้มขำ แล้วนงนุชจึงต้องเป็นฝ่ายแซวสามีตัวเองว่า ‘ถ้ามันลำบากนักก็กินเบียร์เถอะพ่อ’
“โชค เอาเลย” ผู้การจิรวัติใช้ข้อศอกข้างซ้ายกระทุ้งสีข้างศุภโชค
“เสียงผมไม่ดี..” ศุภโชคอิดออด
“เหอะ ร้อง ๆ ไป..สิทธิ์ เพลงของยอดรัก..คีย์ให้มันเลย” จิรวัติปลายตามองสาว ๆ ที่กำลังสนใจกับอาหารตรงหน้าก่อนจะขยิบตาขยับปากแบบไม่ให้มีเสียงบอกกับอนุสิทธิ์ ‘สามสิบยังแจ๋ว’
อินโทรเพลง ’30 ยังแจ๋ว’ ดังขึ้น..ไมค์ที่วางอยู่ข้างตัวจิรวัติถูกยัดมาใส่มือของศุภโชคที่เริ่มสั่น..ส่วนหิรัญญาที่เพิ่งงับหมูลวกชิ้นพอคำไปถึงกับยืดตัวตรง..โดยใจนั้นก็คิดว่า ‘เล่นตรูเสียแล้ว’
แพรวพรรณกับนงนุชมองหน้ากันแล้วยิ้มขำ ส่วนพงศ์พันธุ์นั้นหาได้รู้ว่าแผนหมาหยอกไก่(แก่)กำลังจะเริ่มขึ้น..
จิรวัติปรบมือสองสามที ก่อนจะขอความร่วมมือให้ทุกคนให้กำลังใจนักร้องที่กำลังจะเผยความในใจ..ทำให้ฝ่ายสาวที่มีอายุสาบสิบกว่า ๆ เคลิบเคลิ้ม..
“น้ำจิ้มเขาใช้ได้เลยเนอะ” หิรัญญาแสร้งคุยเรื่องอื่น ทั้งที่หน้าแดงระเรื่อ..
“พอทราบอายุขวัญตา น้องเอยพี่มานั่งทำตาปริบ ๆ น้องอายุสามสิบ สามสิบทำไมยังสวย”..
หิรัญญาแก้เขินให้ตัวเองโดยการวาตะเกียบกับถ้วยแบ่งในมือแล้วร้อง
”ฮิ้ววววววววววววววววววววววววว”
แพรวพรรณกับนงนุชถึงกับช่วยกันปรบมือรัวพลางขำหิรัญญาที่สะบัดผมไปมา..ส่วนนักร้องเองนั้น
ก็ถึงกับสำลักน้ำลายจนร้องเพลงท่อนต่ออย่างตะกุกตะกักจนกระทั่งเพลงนั้นจบลง..หิรัญญาก็ยื่นแก้วเบียร์ของตนไปให้ศุภโชคพลางบอกด้วยน้ำเสียงยิ้ม ๆ ว่า “เอ้า ๆ ดื่ม ๆ ย้อมใจสักหน่อย”
ศุภโชคขำกับมุกจีบสาวเชย ๆ ของตัวเองจนหน้าแดง แต่ถึงกระนั้นเขาก็อยากเห็นอารมณ์เขินอาย
ของแพรวพรรณยามมือผู้การของเขาร้องเพลงฝากรักบ้าง..
“พี่สิทธิ์คีย์เพลงให้พี่ต้นด้วย”
“คนบ้านเดียวกัน กับ อยากมีเธอเป็นแฟน ของไผ่ พงศธร” จิรวัติรีบบอกอนุสิทธิ์..และพอได้ยินชื่อเพลง ใบหน้าของแพรวพรรณก็เริ่มเปลี่ยนสี ทว่าหญิงสาวก็ไม่ยอมสบตาที่มีคำถามของพี่ชาย..
และพออินโทรเพลงสนุก ๆ อย่างเพลง ‘คนบ้านเดียวกัน’ ดังขึ้น หิรัญญาก็รีบกระดกเบียร์ในแก้วส่วนที่เหลือจากศุภโชคจิบ วางแก้วลงโต๊ะแล้วก็ลุกขึ้นขยับร่างกาย..ท่ามกลางเสียงปรบมือเชียร์ของแพรวพรรณกับนงนุช..และพงศ์พันธุ์ที่ปรบมืออย่างพลอยสนุกผสมความกังขาไปด้วย..
พอโยกย้ายส่ายสะโพกเรียงเสียงหัวเราะเรียกความสุขให้คนในศาลาพอเป็นกระษัย หิรัญญาก็นั่งลงแล้วกระซิบบอกแพรวพรรณว่า ”หน้าตาก็อินเทรนด์อยู่นะ แต่เพลงที่ร้องมันส่อถึงที่มาเลยว่ะ..บ้านนอก..”
“ก็พ่อแม่เขาทำนานี่”
“ซึ่งมันก็ตรงกับพล็อตครอบครัวรักกสิกรเด๊ะ ๆ เลยเนอะ เหมือนสวรรค์ส่งเขามาเพื่อเธอจริง ๆ เลย”
ใช่ พอให้พระเอกเป็นลูกชาวนา ซึ่งจะต้องจบเรื่องด้วยการได้เป็นนายทหารแห่งกองทัพเรือไทย และหาข้อมูลจากลูกชาวนาที่มาเป็นทหารเรือจริง ๆ เรื่องมันก็เลยง่ายขึ้น..
และถ้าเรื่องจริงมันจบที่ว่านักเขียนสาวกับทหารเรือหนุ่มแต่งงานกันแล้วมาปลูกบ้านอยู่กลางสวนผลไม้แบบนี้ ชีวิตของเธอก็คงจะเต็มไปด้วยความสุข..
แต่ว่าแพรวพรรณก็ ‘เพริด’ อยู่กับความฝันได้ไม่นาน..
ที่ถนนหน้าบ้านมีรถ Mini Cooper มาจอด ฐาปนิสรมาคนเดียว โดยหญิงสาวอยู่ในชุดสีแซคสีดำเนื้อตัวไร้เครื่องประดับ หญิงสาวก้าวลงจากรถ กวาดตามองไปในบ้านเพราะ ‘สาย’ ที่วางไว้รายงานว่า คืนนี้ทั้งหมด ‘มั่วสุม’ กันอยู่ที่นี่ และ ‘การศึก’ ครั้งนี้ เธอก็ขอเพื่อนที่รออยู่ในโรงแรมออกมาลุยเพียงคนเดียว..ด้วยมั่นใจว่า อย่างไรเสีย การปะทะคารมณ์ซึ่งเธอมีโอกาสจะพ่ายแพ้นั้น เพื่อนของเธอจะไม่รู้ไม่เห็นแล้วเอาพูดถึงตอนหลังได้..
“อ้าว น้องฐา” นงนุชที่ลุกออกมาดูแขกยามวิกาลถึงกับหน้าถอดสี..
“สวัสดีค่ะพี่นุช..น้องฐามาหาพี่ต้นค่ะ อยู่ข้างในใช่ไหมคะ”
“อยู่ ๆ แต่ว่า..เอ่อ” นงนุชรู้สึกอึดอัด..”
“ให้น้องฐาเข้าไปสนุกด้วยได้ไหมคะ”
นงนุชลังเล เพราะว่า ที่ศาลานั้น แม้พี่สะใภ้กับหลานชายของแพรวพรรณจะอยู่ในห้องรับแขก แต่พี่ชายของแพรวพรรณยังนั่งอยู่กับแพรวพรรณด้วย..
และเรื่องนี้ถ้าพี่ชายของแพรวพรรณรู้ว่าคนที่มาขอจีบน้องสาวของตัวเองนั้น มีหญิงอื่นตามมาราวี เรื่องระหว่างผู้การจิรวัติกับแพรวพรรณคงจะจบไม่สวยแน่ ๆ
“เอ่อ พี่เอ่อ พี่เรียกผู้การออกมาดีกว่านะ..น้องฐารอที่นี่ก่อน”
นงนุชเดินไปทางหลังบ้านโดยฐาปนิสรก็สืบเท้าตามไปห่าง ๆ และพอคนในศาลาเห็นว่า ใครเดินตามนงนุชมาด้วย ความสนุกที่มีอบอวลอยู่รอบ ๆ ก็ปลิวหายไปสิ้น..
จิรวัติรีบลุกขึ้นและขอตัวเดินออกจากศาลามาทันที อนุสิทธิ์ก็รีบคว้าไมค์ที่จิรวัติทิ้งไว้มาร้องเพลงต่อทั้งที่ตัวเองก็ร้องเพลงนั้นไม่ได้..แพรวพรรณสูดลมหายใจเข้าปอด หิรัญญาเองก็ยิ้มแหย ๆ ให้กับศุภโชค แต่คนที่ดูจะงุนงงเป็นที่สุดก็คือพงศ์พันธุ์..
“ใครหรือครับพี่ญา” แน่นอนว่า เขาจะต้องถามคนที่ดูพร้อมจะรู้เรื่องคนรอบ ๆ ไปเสียหมด..หิรัญญายิ้มแหย ๆ..ศุภโชคจึงพูดเบา ๆ พลางคีบหมูมาจิ้มน้ำจิ้มรสมือหิรัญญาว่า
“เพื่อนพี่ต้นครับ..”
บ้านตึกสองชั้น กลางสวนผลไม้ซึ่งเป็นเรือนหอของผู้การอนุสิทธิ์กับนงนุชน่าอยู่จนกระทั่งหิรัญญาต้องอุทานเกือบจะทุกมุมที่มองไปเห็นก่อนจะรีบเดินไปทางศาลากลางน้ำที่อยู่หลังบ้าน ส่วนแพรวพรรณ แรกที่คิดว่า ‘ถ้า’ ได้แต่งงานกับพี่ต้นกล้า ก็อาจจะซื้อหาคอนโดหรูหราริมทะเลหรือไม่ก็เป็นบ้านเดี่ยวในหมู่บ้านจัดสรรที่สร้างเสร็จแล้ว..
แต่พอเห็นบรรยากาศอันชวนรื่นรมย์นี้ แพรวพรรณคิดเปลี่ยนแผนอยู่ในใจ..และทั้งหมดทั้งสิ้นคนที่จะช่วยเธอได้ก็คือคนที่รักเธอไม่น้อยไปกว่าใคร..
“พี่พงศ์..บ้านคุณนงนุชน่าอยู่เนอะ”
“อืม..ต้นไม้เยอะดี บ้านเราร้อนโคตรเลย”
“เรามาขอแบ่งซื้อสวนผลไม้ไว้สักสิบไร่ไหม”
“เอามาทำอะไร”
“ก็ปลูกบ้าน แล้วเราก็มานอนเล่นกันที่นี่”
“ใช้เงินกี่ล้านละ..”
“แต่แพรวชอบที่นี่อ่ะพี่ ..ร่มรื่นแล้วก็ไม่ไกลจากทะเลด้วย อยากไปทะเลก็ขับรถไปหน่อยเดียวเอง..”
“ฝันเฟื่อง เพ้อเจ้อ”
“ว่าน้อง” นพวรรณที่อุ้มลูกชายที่หลับคาอกอยู่ข้าง ๆ ขัดขึ้นมา..
และนงนุชที่อยู่ในชุดยูนิฟอร์มของธนาคาร เจ้าของบ้านที่เพิ่งลงจากรถมาสมทบ ก็ให้รายละเอียดว่า “ที่แปลงนี้ของพ่อพี่สิทธิ์ ส่วนบ้านกู้เงินมาปลูก แบบบ้านช่วย ๆ กันคิด ให้เข้ากับบรรยากาศ ทันสมัย แล้วก็ปลอดภัยยามเมื่อเราออกไปทำงานกัน..”
“น่าอยู่มาก ๆ ค่ะ แพรวชอบจัง”
“ก็ลองปรึกษากับผู้การดูสิคะ”
“ปรึกษาทำไม” พงศ์พันธุ์สงสัย แพรวพรรณจึงรีบแตะหลังมือนงนุชที่ยืนอยู่เคียงกัน..
“เข้าบ้านดีกว่าค่ะ..เดี๋ยวพี่สิทธิ์กลับมาจะได้ให้ขนเครื่องเสียงออกไปที่ศาลาริมน้ำ..”
“กลางคืนยุงไม่เยอะเหรอครับ” แม้จะนึกสนุกกับวงเพื่อนใหม่ของน้องสาวและเพื่อนใหม่ของเพื่อนเก่า แต่พันธุ์ก็อดเป็นห่วงน้องสาวกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ไม่ได้
“มีไฟดักยุงค่ะ..ขนของเข้าบ้านดีกว่า คุณวรรณเมื่อยแขนแย่แล้ว..”
///////////////////////
พอรู้ว่าฐาปนิสรโทรมาขู่ไว้กับต้นเรือ จิรวัติก็ถึงกับถอนหายใจออกมาเบา ๆ และทางหนึ่งที่จะแก้ปัญหานี้ได้ ก็คือรีบโทรกลับไปเสียก่อนที่เจ้าหล่อนจะคิดทำเรื่องร้ายแรงขึ้นมา..
แต่ว่า ฐาปนิสรก็ไม่ยอมรับสาย และพอโทรกลับไปหลาย ๆ ครั้ง เจ้าหล่อนก็จงใจปิดเครื่องหนี..มันเป็นสงครามจิตวิทยาชัด ๆ
“มีเบอร์คนอื่นไหม” จิรวัิติถามถึงเบอร์เพื่อน ๆ ของฐาปนิสรซึ่งศุภโชคก็รู้จักเป็นอย่างดี
“ผมมีเบอร์น้องฐาคนเดียว”
“เดาไม่ออกเลยว่าเค้าจะเล่นอะไร”
“ก็ลุ้นหน้าเสื่อกันไป..แต่เราประมาทกับเธอไม่ได้นะครับ” ว่าแล้วต้นเรือก็หันซ้ายหันขวาดูว่ามีใครสะกดรอยตามหรือไม่..
และเมื่อสองหนุ่มที่อยู่ในชุดไพรเวทกางเกงยีนส์เสื้อยืดมาถึงบ้านของครอบครัวอนุสิทธิ์ จิรวัติก็เห็นว่าเพื่อนเก่าสมัยชั้นประถมของเขา ซึ่งบัดนี้ ดูเป็นคนเจ้าเนื้อ ราศีเสี่ยจับ ยืนดูต้นไม้ใบหญ้าอยู่ และพอเขาลงจากรถ ทางนั้นก็ยิ้มกว้างให้..
“สวัสดีครับ” จิรวัติยกมือไหว้ ศุภโชคที่ลงมาพร้อม ๆ กันก็เลยยกมือไหว้ตาม..แต่คนถูกไหว้ชักสีหน้าแปลกใจ..แต่ถึงกระนั้นก็รับไหว้ตามธรรมเนียม
“ไหว้กูทำไมวะ..”
“ก็มึงเป็นพี่ชายน้องแพรวไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ แล้วมึงจะ..มึงอย่าบอกนะไอ้ต้นกล้า”
“เอ่อ นะสิวะ ส่งอ้อยมาเข้ามาปากช้าง ส่งปลาย่างมาให้แมว แล้วมันจะเหลือหรือวะ” ว่าแล้วจิรวัติก็กอดคอเพื่อนในวัยเยาว์แล้วเขย่า ๆ พลางยักคิ้วหลิ่วตาให้ต้นเรือ ซึ่งต้นเรือศุภโชคก็ได้แต่ส่ายหัวอย่างระอากับลีลาฝากเนื้อฝากตัวกับพี่ชายว่าที่ภรรยาของผู้การเรือของตน..
////////////////////////////
พอผู้การอนุสิทธิ์มาถึง ผู้การจิรวัติ ต้นเรือศุภโชค และพงศ์พันธุ์ ก็รีบเข้าไปช่วยขนเครื่องเสียง คอมพิวเตอร์ ไปเปลี่ยนสภาพศาลาหกเหลี่ยมกลางน้ำให้เป็นร้านคาราโอเกะ ฝ่ายสาว ๆ รวมถึงหิรัญญาก็เร่งเข้าครัว ช่วยกัน จัดเตรียมอาหาร หั่นหมู หั่นผัก หุงข้าว จัดถ้วยจานชามช้อน แก้วน้ำ สำหรับมื้อเย็นวันนี้
และเมื่อทั้งสองฝ่ายพร้อม..ความรื่นรมย์เล็ก ๆ กลางดงไม้ผล จำพวก เงาะ มะพร้าว มะม่วง ฝรั่ง น้อยหน่า ลองกอง ก็เกิดขึ้น โดยมีเพลงเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์..
บนตั่งไม้สักขนาด 90 เซ็นติเมตรคูณ 150 เซ็นติเมตร ซึ่งวางเชื่อมกันเป็นรูปตัว L มีเบาะผ้าลายดอกไม้รองนั่งเรียงราย เริ่มต้นที่ผู้การจิรวัติ ต้นเรือศุภโชค และพงศ์พันธุ์ แล้วตั่งอีกตัวนั้น เริ่มต้นที่แพรวพรรณ หิรัญญา และนงนุช ส่วนนพวรรณกับลูกชายขอนั่งดูโทรทัศน์รออยู่ที่ห้องรับแขก..
“เอ้าใครจะร้องเพลงอะไรบอกมา” ผู้การอนุสิทธิ์ที่อยู่ในชุดกางเกงวอร์มสีกรมท่าเสื้อยืดคอกลมสีขาว ซึ่งนั่งอยู่บ้านเก้าอี้หน้าจอคอมพิวเตอร์ร้องถามหลังจากเพลงลูกกรุงที่ตัวเองคีย์รันโปรแกรมไว้จบลงด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้เหมือนเสียงร้องของนักร้องต้นฉบับ ซึ่งมันก็ใกล้เคียงคำว่า ‘เพราะ’ แต่ภาพรวมแล้วมันก็ยัง ‘ไม่ใช่’ เสียง หลงคีย์ ค่อมทำนอง ของอนุสิทธิ์ทำให้คนฟังมองหน้ากันยิ้มขำ แล้วนงนุชจึงต้องเป็นฝ่ายแซวสามีตัวเองว่า ‘ถ้ามันลำบากนักก็กินเบียร์เถอะพ่อ’
“โชค เอาเลย” ผู้การจิรวัติใช้ข้อศอกข้างซ้ายกระทุ้งสีข้างศุภโชค
“เสียงผมไม่ดี..” ศุภโชคอิดออด
“เหอะ ร้อง ๆ ไป..สิทธิ์ เพลงของยอดรัก..คีย์ให้มันเลย” จิรวัติปลายตามองสาว ๆ ที่กำลังสนใจกับอาหารตรงหน้าก่อนจะขยิบตาขยับปากแบบไม่ให้มีเสียงบอกกับอนุสิทธิ์ ‘สามสิบยังแจ๋ว’
อินโทรเพลง ’30 ยังแจ๋ว’ ดังขึ้น..ไมค์ที่วางอยู่ข้างตัวจิรวัติถูกยัดมาใส่มือของศุภโชคที่เริ่มสั่น..ส่วนหิรัญญาที่เพิ่งงับหมูลวกชิ้นพอคำไปถึงกับยืดตัวตรง..โดยใจนั้นก็คิดว่า ‘เล่นตรูเสียแล้ว’
แพรวพรรณกับนงนุชมองหน้ากันแล้วยิ้มขำ ส่วนพงศ์พันธุ์นั้นหาได้รู้ว่าแผนหมาหยอกไก่(แก่)กำลังจะเริ่มขึ้น..
จิรวัติปรบมือสองสามที ก่อนจะขอความร่วมมือให้ทุกคนให้กำลังใจนักร้องที่กำลังจะเผยความในใจ..ทำให้ฝ่ายสาวที่มีอายุสาบสิบกว่า ๆ เคลิบเคลิ้ม..
“น้ำจิ้มเขาใช้ได้เลยเนอะ” หิรัญญาแสร้งคุยเรื่องอื่น ทั้งที่หน้าแดงระเรื่อ..
“พอทราบอายุขวัญตา น้องเอยพี่มานั่งทำตาปริบ ๆ น้องอายุสามสิบ สามสิบทำไมยังสวย”..
หิรัญญาแก้เขินให้ตัวเองโดยการวาตะเกียบกับถ้วยแบ่งในมือแล้วร้อง
”ฮิ้ววววววววววววววววววววววววว”
แพรวพรรณกับนงนุชถึงกับช่วยกันปรบมือรัวพลางขำหิรัญญาที่สะบัดผมไปมา..ส่วนนักร้องเองนั้น
ก็ถึงกับสำลักน้ำลายจนร้องเพลงท่อนต่ออย่างตะกุกตะกักจนกระทั่งเพลงนั้นจบลง..หิรัญญาก็ยื่นแก้วเบียร์ของตนไปให้ศุภโชคพลางบอกด้วยน้ำเสียงยิ้ม ๆ ว่า “เอ้า ๆ ดื่ม ๆ ย้อมใจสักหน่อย”
ศุภโชคขำกับมุกจีบสาวเชย ๆ ของตัวเองจนหน้าแดง แต่ถึงกระนั้นเขาก็อยากเห็นอารมณ์เขินอาย
ของแพรวพรรณยามมือผู้การของเขาร้องเพลงฝากรักบ้าง..
“พี่สิทธิ์คีย์เพลงให้พี่ต้นด้วย”
“คนบ้านเดียวกัน กับ อยากมีเธอเป็นแฟน ของไผ่ พงศธร” จิรวัติรีบบอกอนุสิทธิ์..และพอได้ยินชื่อเพลง ใบหน้าของแพรวพรรณก็เริ่มเปลี่ยนสี ทว่าหญิงสาวก็ไม่ยอมสบตาที่มีคำถามของพี่ชาย..
และพออินโทรเพลงสนุก ๆ อย่างเพลง ‘คนบ้านเดียวกัน’ ดังขึ้น หิรัญญาก็รีบกระดกเบียร์ในแก้วส่วนที่เหลือจากศุภโชคจิบ วางแก้วลงโต๊ะแล้วก็ลุกขึ้นขยับร่างกาย..ท่ามกลางเสียงปรบมือเชียร์ของแพรวพรรณกับนงนุช..และพงศ์พันธุ์ที่ปรบมืออย่างพลอยสนุกผสมความกังขาไปด้วย..
พอโยกย้ายส่ายสะโพกเรียงเสียงหัวเราะเรียกความสุขให้คนในศาลาพอเป็นกระษัย หิรัญญาก็นั่งลงแล้วกระซิบบอกแพรวพรรณว่า ”หน้าตาก็อินเทรนด์อยู่นะ แต่เพลงที่ร้องมันส่อถึงที่มาเลยว่ะ..บ้านนอก..”
“ก็พ่อแม่เขาทำนานี่”
“ซึ่งมันก็ตรงกับพล็อตครอบครัวรักกสิกรเด๊ะ ๆ เลยเนอะ เหมือนสวรรค์ส่งเขามาเพื่อเธอจริง ๆ เลย”
ใช่ พอให้พระเอกเป็นลูกชาวนา ซึ่งจะต้องจบเรื่องด้วยการได้เป็นนายทหารแห่งกองทัพเรือไทย และหาข้อมูลจากลูกชาวนาที่มาเป็นทหารเรือจริง ๆ เรื่องมันก็เลยง่ายขึ้น..
และถ้าเรื่องจริงมันจบที่ว่านักเขียนสาวกับทหารเรือหนุ่มแต่งงานกันแล้วมาปลูกบ้านอยู่กลางสวนผลไม้แบบนี้ ชีวิตของเธอก็คงจะเต็มไปด้วยความสุข..
แต่ว่าแพรวพรรณก็ ‘เพริด’ อยู่กับความฝันได้ไม่นาน..
ที่ถนนหน้าบ้านมีรถ Mini Cooper มาจอด ฐาปนิสรมาคนเดียว โดยหญิงสาวอยู่ในชุดสีแซคสีดำเนื้อตัวไร้เครื่องประดับ หญิงสาวก้าวลงจากรถ กวาดตามองไปในบ้านเพราะ ‘สาย’ ที่วางไว้รายงานว่า คืนนี้ทั้งหมด ‘มั่วสุม’ กันอยู่ที่นี่ และ ‘การศึก’ ครั้งนี้ เธอก็ขอเพื่อนที่รออยู่ในโรงแรมออกมาลุยเพียงคนเดียว..ด้วยมั่นใจว่า อย่างไรเสีย การปะทะคารมณ์ซึ่งเธอมีโอกาสจะพ่ายแพ้นั้น เพื่อนของเธอจะไม่รู้ไม่เห็นแล้วเอาพูดถึงตอนหลังได้..
“อ้าว น้องฐา” นงนุชที่ลุกออกมาดูแขกยามวิกาลถึงกับหน้าถอดสี..
“สวัสดีค่ะพี่นุช..น้องฐามาหาพี่ต้นค่ะ อยู่ข้างในใช่ไหมคะ”
“อยู่ ๆ แต่ว่า..เอ่อ” นงนุชรู้สึกอึดอัด..”
“ให้น้องฐาเข้าไปสนุกด้วยได้ไหมคะ”
นงนุชลังเล เพราะว่า ที่ศาลานั้น แม้พี่สะใภ้กับหลานชายของแพรวพรรณจะอยู่ในห้องรับแขก แต่พี่ชายของแพรวพรรณยังนั่งอยู่กับแพรวพรรณด้วย..
และเรื่องนี้ถ้าพี่ชายของแพรวพรรณรู้ว่าคนที่มาขอจีบน้องสาวของตัวเองนั้น มีหญิงอื่นตามมาราวี เรื่องระหว่างผู้การจิรวัติกับแพรวพรรณคงจะจบไม่สวยแน่ ๆ
“เอ่อ พี่เอ่อ พี่เรียกผู้การออกมาดีกว่านะ..น้องฐารอที่นี่ก่อน”
นงนุชเดินไปทางหลังบ้านโดยฐาปนิสรก็สืบเท้าตามไปห่าง ๆ และพอคนในศาลาเห็นว่า ใครเดินตามนงนุชมาด้วย ความสนุกที่มีอบอวลอยู่รอบ ๆ ก็ปลิวหายไปสิ้น..
จิรวัติรีบลุกขึ้นและขอตัวเดินออกจากศาลามาทันที อนุสิทธิ์ก็รีบคว้าไมค์ที่จิรวัติทิ้งไว้มาร้องเพลงต่อทั้งที่ตัวเองก็ร้องเพลงนั้นไม่ได้..แพรวพรรณสูดลมหายใจเข้าปอด หิรัญญาเองก็ยิ้มแหย ๆ ให้กับศุภโชค แต่คนที่ดูจะงุนงงเป็นที่สุดก็คือพงศ์พันธุ์..
“ใครหรือครับพี่ญา” แน่นอนว่า เขาจะต้องถามคนที่ดูพร้อมจะรู้เรื่องคนรอบ ๆ ไปเสียหมด..หิรัญญายิ้มแหย ๆ..ศุภโชคจึงพูดเบา ๆ พลางคีบหมูมาจิ้มน้ำจิ้มรสมือหิรัญญาว่า
“เพื่อนพี่ต้นครับ..”
จุฬามณีเฟื่องนคร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 พ.ย. 2554, 22:29:51 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 พ.ย. 2554, 22:31:32 น.
จำนวนการเข้าชม : 3418
| << 17.2 "ดีใจว่าอ้อมแขนเขาว่าง แต่อีกใจก็กลัวว่าจะเป็นอ้อมแขนของคนลวง" | 18.2 “กอดมาก็กอดไปซิ คนเหมือนกัน ต้องสู้กันให้ถึงที่สุด...” >> |
จุฬามณีเฟื่องนคร 22 พ.ย. 2554, 22:31:06 น.
ขอบคุณจากทุก ๆ กำลังใจนะครับ พบกันอีกครั้งวันพุธนะคร้าบบบบบ...ช่วงนี้กำลังรีไรท์ให้สนุกเพิ่มหน้าขึ้น อุ้ย เพิ่มขึ้น ๆ ครับ..จุ๊บ ๆ
ขอบคุณจากทุก ๆ กำลังใจนะครับ พบกันอีกครั้งวันพุธนะคร้าบบบบบ...ช่วงนี้กำลังรีไรท์ให้สนุกเพิ่มหน้าขึ้น อุ้ย เพิ่มขึ้น ๆ ครับ..จุ๊บ ๆ
spring 22 พ.ย. 2554, 22:39:36 น.
โอ๊ะ นางร้ายมาพอดี กร่อยเลยงานนี้
โอ๊ะ นางร้ายมาพอดี กร่อยเลยงานนี้
ป้าพร 22 พ.ย. 2554, 22:46:18 น.
อุ๊ยเปิดมาได้อ่านตอนใหม่เลยดีใจมาก พี่ต้นกล้าจะจัดการกับน้องฐาอย่างไรน้อ...ลุ้นนนค่ะ ขอบคุณมากค่ะคุณเฟื่อง
อุ๊ยเปิดมาได้อ่านตอนใหม่เลยดีใจมาก พี่ต้นกล้าจะจัดการกับน้องฐาอย่างไรน้อ...ลุ้นนนค่ะ ขอบคุณมากค่ะคุณเฟื่อง
minafiba 22 พ.ย. 2554, 22:54:38 น.
^_^
^_^
ณัฐวีร์ 22 พ.ย. 2554, 23:06:16 น.
นางมารมาละ คนกะลังมีความรัก เลยแห้งเหี่ยวเลย
นางมารมาละ คนกะลังมีความรัก เลยแห้งเหี่ยวเลย
Solnushka 22 พ.ย. 2554, 23:10:46 น.
ยัยมารร้ายไม่ยอมเลิกง่ายๆ ช่วยกำจัดออกไปหน่อยค่าคุณเฟื่อง
ยัยมารร้ายไม่ยอมเลิกง่ายๆ ช่วยกำจัดออกไปหน่อยค่าคุณเฟื่อง
เดิมเดิม 22 พ.ย. 2554, 23:16:22 น.
พี่ญา ฮิ้ววววววววว รับขันหมากแล้ว
พี่ญา ฮิ้ววววววววว รับขันหมากแล้ว
เด็กหญิงม่อน 22 พ.ย. 2554, 23:34:59 น.
ง่าาา แอบสงสารคู่นี้ อุปสรรคเยอะจริงๆ แต่แอบสมน้ำหน้าพระเอกแต่ก่อนเจ้าชู้ดีนัก
ง่าาา แอบสงสารคู่นี้ อุปสรรคเยอะจริงๆ แต่แอบสมน้ำหน้าพระเอกแต่ก่อนเจ้าชู้ดีนัก
แวนด้าน้อย 22 พ.ย. 2554, 23:36:42 น.
ยายฐาจะทำอะไรต่อไปเนี่ย
ยายฐาจะทำอะไรต่อไปเนี่ย
คิมหันตุ์ 22 พ.ย. 2554, 23:58:29 น.
สงสาร พี่ต้นกล้าจริงๆ ห้าห้า
สงสาร พี่ต้นกล้าจริงๆ ห้าห้า
หมีสีชมพู 23 พ.ย. 2554, 01:38:25 น.
วงแตก...กระจาย ที่จริงแอบสมน้ำหน้าต้นกล้าเล็กๆ อิอิ
วงแตก...กระจาย ที่จริงแอบสมน้ำหน้าต้นกล้าเล็กๆ อิอิ
หนอนฮับ 23 พ.ย. 2554, 02:10:45 น.
she ช่างกล้า!
she ช่างกล้า!
XaWarZd 23 พ.ย. 2554, 04:00:16 น.
เฮ้อ จิกไม่เลิกจริง ๆยัยฐา
เฮ้อ จิกไม่เลิกจริง ๆยัยฐา
pseudolife 23 พ.ย. 2554, 07:07:59 น.
ยัยหวงก้างมาแล้ว
ยัยหวงก้างมาแล้ว
แว่นใส 23 พ.ย. 2554, 08:15:59 น.
ยัยตัวร้ายมาทำเสียเรื่องแล้ว
ยัยตัวร้ายมาทำเสียเรื่องแล้ว
ann 23 พ.ย. 2554, 08:27:46 น.
จึ๋ย ยัยนี้โผล่มาได้ไงเนี่ย
จึ๋ย ยัยนี้โผล่มาได้ไงเนี่ย
morisa 23 พ.ย. 2554, 09:17:13 น.
คำที่ว่า "รถไฟ เรือเมล ลิเก ตำรวจ"นั้ัน
สงสัยว่าจะต้องเติม ทหารเรือ เข้าไปด้วย
เพราะทั้งผู้การ ทั้งต้นเรือช่างรวมหัว เอ้ย ! รวมตัวรวมใจช่วยกันจริงจริง
ส่วนน้องฐาจะมาราวี ก็ยังอุตส่าห์ฺห่วงภาพตัวเองเนาะ
กลัวว่าแพ้แล้วจะเสียหน้า ถึงยังไงตอนนี้ตัวก็ไม่มีหน้าจะเสียแล้วละ
รู้ตัวบ้างไหมจ๊ะ
คำที่ว่า "รถไฟ เรือเมล ลิเก ตำรวจ"นั้ัน
สงสัยว่าจะต้องเติม ทหารเรือ เข้าไปด้วย
เพราะทั้งผู้การ ทั้งต้นเรือช่างรวมหัว เอ้ย ! รวมตัวรวมใจช่วยกันจริงจริง
ส่วนน้องฐาจะมาราวี ก็ยังอุตส่าห์ฺห่วงภาพตัวเองเนาะ
กลัวว่าแพ้แล้วจะเสียหน้า ถึงยังไงตอนนี้ตัวก็ไม่มีหน้าจะเสียแล้วละ
รู้ตัวบ้างไหมจ๊ะ
Siang 23 พ.ย. 2554, 09:36:54 น.
ชอบ 30 ยังแจ๋วค่ะ เพราะใกล้เคียงตัวเองมาก 555 ตอนหน้า คุณเฟื่องโปรดจัดการนางร้ายด่วนค่ะ
ชอบ 30 ยังแจ๋วค่ะ เพราะใกล้เคียงตัวเองมาก 555 ตอนหน้า คุณเฟื่องโปรดจัดการนางร้ายด่วนค่ะ
จุฬามณีเฟื่องนคร 23 พ.ย. 2554, 10:02:14 น.
กำลังเตรียมตัวจับฉลาก เพื่อนที่กด like ตอนที่ 1-5 นะครับ..ใครที่ยังไม่ได้กดตอนที่ 6 ขึ้นมาถึงปัจจุบันก็รีบ ๆ เด้อ จะทะยอย จับแจก..แล้วตอนไหนครบ 100 ไลน์ เมื่อไหร่ ตอนนั้นก็จะถูกจับแจกพิเศษ ๆ ไปเลย 2 เล่ม...หน้าใหญ่!ใจโต ไม่มีใครเกิน ฮิ้ววววววววววววววว
กำลังเตรียมตัวจับฉลาก เพื่อนที่กด like ตอนที่ 1-5 นะครับ..ใครที่ยังไม่ได้กดตอนที่ 6 ขึ้นมาถึงปัจจุบันก็รีบ ๆ เด้อ จะทะยอย จับแจก..แล้วตอนไหนครบ 100 ไลน์ เมื่อไหร่ ตอนนั้นก็จะถูกจับแจกพิเศษ ๆ ไปเลย 2 เล่ม...หน้าใหญ่!ใจโต ไม่มีใครเกิน ฮิ้ววววววววววววววว
Zephyr 23 พ.ย. 2554, 10:17:18 น.
โอ้ย ยัยนี่มาไมเนี่ย จากตอนแรกอ่านแล้วยิ้มกว้างขึ้นๆๆ เจอบรรทัด มินิคูเปอร์ก็หุบโดยทันที เซ็งเว้ย
โอ้ย ยัยนี่มาไมเนี่ย จากตอนแรกอ่านแล้วยิ้มกว้างขึ้นๆๆ เจอบรรทัด มินิคูเปอร์ก็หุบโดยทันที เซ็งเว้ย
คนเหงา 23 พ.ย. 2554, 10:19:51 น.
ตัวยุ่งมาแล้ว.เรื่องยุ่งๆๆกำลังมาแล้ว
ตัวยุ่งมาแล้ว.เรื่องยุ่งๆๆกำลังมาแล้ว
ปอยอะนะ 23 พ.ย. 2554, 11:09:09 น.
งานเข้าเต็มๆ
งานเข้าเต็มๆ
silverraindrop 23 พ.ย. 2554, 11:50:09 น.
แย่แล้ว พี่ต้นกล้าแย่แล้ว
แย่แล้ว พี่ต้นกล้าแย่แล้ว
anOO 23 พ.ย. 2554, 13:43:11 น.
โอ้วยัยฐา ยัยตัวแสบโผล่มาป่วนแล้ว
จัดการขั้นเด็ดขาดเลยพี่ต้นกล้า อย่าเอาไว้
โอ้วยัยฐา ยัยตัวแสบโผล่มาป่วนแล้ว
จัดการขั้นเด็ดขาดเลยพี่ต้นกล้า อย่าเอาไว้
nunoi 23 พ.ย. 2554, 15:19:19 น.
ยัยฐา นี่จองเวรจริๆ
ยัยฐา นี่จองเวรจริๆ
Pat 23 พ.ย. 2554, 22:30:05 น.
พี่ต้นกล้าแบไต๋กะพี่พงศ์ไวจริง แต่มางานเข้าซะได้ รีบเคลียร์ด่วน
พี่ต้นกล้าแบไต๋กะพี่พงศ์ไวจริง แต่มางานเข้าซะได้ รีบเคลียร์ด่วน