ทะเลร้อนซ่อนสิเน่หา
เพียงแรกพบสบตา...เขา...คเชนทร์ อัครา นายหัวแห่งเกาะยาตราก็เกิดอาการอยากจะเก็บนางฟ้าหน้าหวานปานจะหยดคนนั้นกลับไปใส่กรงทองเป็นสมบัติส่วนตัวของตัวเองเสียแล้ว แต่จะทำยังไงเมื่อสาวเจ้าไม่ยอมเล่นด้วยเพราะเขาเผลอไปทำตัวให้เธอเกลียดขี้หน้าเข้า งานนี้จากนายหัวหนุ่มผู้เคร่งขรึมจีบสาวไม่เป็น ก็ถึงกับต้องลงทุนงัดทุกกระบวนความมาต้อนสาวหน้าหวานให้ยอมรับรักเขาให้จงได้
เธอ...น่ารัก สาวนักออกแบบที่เดินทางไปพักผ่อนสมองที่บ้านเกิดเพื่อนรัก แต่ครั้งแรกที่พบเจอหนุ่มโหดหน้าตาอย่างกับมหาโจรที่ร่วมเดินทางไปบนรถทัวร์คันเดียวกัน เขาก็จาบจ้วงถึงเนื้อถึงตัวเธอเสียแล้ว ซ้ำยังตามติดเดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอมจนเธอผวา ยิ่งเมื่อมารู้ว่าเขาเป็นคนเดียวกับพี่ชายเพื่อนรักที่เคยปฏิเสธอย่างไร้มารยาทห้ามให้เธอไปวุ่นวายที่เกาะยาตราสุดรักสุดหวงของเขา เธอก็นึกไม่ชอบขี้หน้าเขามากขึ้นไปอีก
แต่ยิ่งไม่ชอบเขาก็ยิ่งตื้อ ยิ่งปฏิเสธเขาก็ยิ่งรุก จนใจน้อย ๆ ที่เคยหนักแน่นเริ่มสั่นไหว แล้วสุดท้ายน่ารักจะทำอย่างไรเมื่อถูกมหาโจรหน้าหล่ออย่างคเชนทร์รุกหนักจนหัวใจปลิวหายไปอยู่ในมือเขาในที่สุด
(รอตีพิมพ์กับ สนพ.แสนรัก ในเครือไลต์ ออฟ เลิฟ ค่ะ)
เธอ...น่ารัก สาวนักออกแบบที่เดินทางไปพักผ่อนสมองที่บ้านเกิดเพื่อนรัก แต่ครั้งแรกที่พบเจอหนุ่มโหดหน้าตาอย่างกับมหาโจรที่ร่วมเดินทางไปบนรถทัวร์คันเดียวกัน เขาก็จาบจ้วงถึงเนื้อถึงตัวเธอเสียแล้ว ซ้ำยังตามติดเดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอมจนเธอผวา ยิ่งเมื่อมารู้ว่าเขาเป็นคนเดียวกับพี่ชายเพื่อนรักที่เคยปฏิเสธอย่างไร้มารยาทห้ามให้เธอไปวุ่นวายที่เกาะยาตราสุดรักสุดหวงของเขา เธอก็นึกไม่ชอบขี้หน้าเขามากขึ้นไปอีก
แต่ยิ่งไม่ชอบเขาก็ยิ่งตื้อ ยิ่งปฏิเสธเขาก็ยิ่งรุก จนใจน้อย ๆ ที่เคยหนักแน่นเริ่มสั่นไหว แล้วสุดท้ายน่ารักจะทำอย่างไรเมื่อถูกมหาโจรหน้าหล่ออย่างคเชนทร์รุกหนักจนหัวใจปลิวหายไปอยู่ในมือเขาในที่สุด
(รอตีพิมพ์กับ สนพ.แสนรัก ในเครือไลต์ ออฟ เลิฟ ค่ะ)
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอนที่ 14 ...มัดมือชก
บทที่ 14...มัดมือชก
ปุณณ์เดินฮัมเพลงเข้ามาในบ้าน หยุดชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าใครนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขก จากนั้นก็เดินยิ้มเข้าไปหา
“มาเซอร์ไพรซ์เหรอครับคุณคุณพ่อคุณแม่ ไหนนัดกันไว้วันพรุ่งนี้ไงครับ พี่ปัณณ์ด้วยไหนว่าติดธุระมาไม่ได้ไงล่ะครับ” นั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับมารดา ก่อนจะสวมกอดอย่างแสนรัก พร้อมกับหอมแก้มมารดาทั้งซ้ายและขวา จนได้รับเสียงกระแอมจากบิดาที่นั่งอยู่บนโซฟาอีกตัวใกล้ ๆ กัน
“มากไปแล้วเจ้าปุณณ์ นั่นน่ะเมียพ่อนะ เจ้าลูกคนนี้นี่ถอยไปห่าง ๆ ได้แล้ว” คุณธิปกอดีตหนุ่มใต้แต่ตอนนี้ย้ายไปปักหลักเป็นพ่อเลี้ยงดูแลกิจการทางบ้านของคุณเอื้องที่เชียงใหม่ปรามขึ้น เมื่อเห็นลูกชายคนรองชักจะกอดภรรยาของตนนานเกินไปแล้ว
“คุณนี่ก็นะ พูดอะไรอายลูกบ้างสิคะ” คุณเอื้องค้อนพลางบ่นเสียงเนิบนาบตามแบบฉบับสาวเหนือผู้อ่อนหวาน
“พ่อก็ปล่อย ๆ ให้ปุณณ์มันได้กอดแม่บ้างเถอะครับ เกือบครึ่งปีแล้วมั้งครับที่มันไม่กลับไปเยี่ยมพวกเราน่ะ” ปัณณ์บอกกับบิดา ก่อนจะตอบคำถามน้องชาย “ก็เพราะแกบอกว่ามีเมียน่ะสิ พี่เลยต้องยกเลิกนัดทุกอย่างแล้วตามพ่อกับแม่มาด้วยเนี่ย แล้วตกลงว่าที่น้องสะไภ้ฉันอยู่ไหนล่ะ แล้วชื่ออะไร ฉันกับพ่อแม่เคยเห็นหน้าหรือรู้จักบ้างไหม ทำไมไม่เคยบอกให้รู้เลยว่าไปคบกับสาวที่ไหน เมื่อไหร่” ปัณณ์ทำท่าจะถามมากกว่านั้นถ้าปุณณ์ไม่ยกมือขึ้นห้ามเสียก่อน
“เอาทีละคำถามได้ไหมเนี่ย” ปุณณ์คลายอ้อมกอดออกจากมารดา เปลี่ยนเป็นนั่งตัวตรง ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าจริงจังขึ้น “คุณพ่อคุณแม่กับพี่ปัณณ์เคยเห็นหน้าและรู้จักคนรักของผมดีครับ ก็น้องภัทรที่คุณพ่อคุณแม่อยากได้มาเป็นสะไภ้นักหนาไงล่ะครับ”
เมื่อสองวันก่อนที่เขาโทรไปบอกท่านทั้งสองว่าจะแต่งงานให้พวกท่านลงมาสู่ขอเจ้าสาวให้ที คุณเอื้องมารดาของเขาตกใจมาก ถึงกับหลุดปากมาว่าเสียดายคีตภัทรที่อุตส่าห์วาดหวังลุ้นไว้ เขาเองก็ไม่คิดจะบอกว่าสาวคนนั้นก็คือคนที่ท่านหวังนั่นแหละ เพราะอยากจะให้ท่านตกใจนิด ๆ
“อะไรนะ!!” และก็คงจะตกใจกันจริง ๆ เพราะทั้งสามคนอุทานประสานเสียงกันดังลั่นห้องนั่งเล่นเลยทีเดียว ก่อนที่คุณเอื้องจะเป็นคนถามอย่างตื่นเต้นดีใจ “ไหนปุณ์บอกแม่อีกครั้งซิลูก ว่าใครที่จะมาเป็นลูกสะไภ้แม่”
“คีตภัทร อัครา ลูกสาวของคุณป้าปัทมาเพื่อนรักคุณแม่ไงครับ” ปุณณ์ตอบกลับมารดายิ้ม ๆ ใบหูทั้งสองข้างของชายหนุ่มแดงก่ำเพราะความขัดเขิน มือหนายกขึ้นลูบท้ายทอยเบา ๆ ขณะพูด “คือ...ผมกับภัทร เรารักกันน่ะครับ”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่ ? ” คุณธิปกถามบ้าง ก็เขาเห็นภรรยาของตนกับเพื่อนรักอย่างปัทมานั่งลุ้นกันจนเลิกลุ้นไปแล้วเรื่องปุณณ์กับคีตภัทร แล้วทำไมอยู่ ๆ ถึงได้...
“ก็คือ...จริง ๆ แล้วผม เอ่อ แอบรักภัทรมานานแล้วล่ะครับ แต่เพิ่งมากล้าบอกน้องไปเมื่อไม่นานนี่เองครับ” จะตอบตามจริงว่าเพิ่งบอกไปเมื่อสามวันก่อนก็กลัวพวกท่านจะตกใจไปมากกว่านี้ “บอกไปแล้วถึงได้รู้ว่าภัทรเองก็มีใจให้ผมเหมือนกัน” มาคิดตอนนี้เขาก็บ้ามัวแต่กลัวนั่นกลัวนี่มานานหลายปี แทนที่จะสมหวังมีความสุขมาตั้งนานแล้ว
“หืม พอรู้แล้วว่าใจตรงกันก็เลยอยากจะจับจองแต่งงานกับเขาทันทีเลยงั้นสิ” ปัณณ์หัวเราะ หึหึ ก่อนจะถามขึ้น
ปุณณ์พยักหน้าแทนคำตอบให้พี่ชาย ผู้ชายที่ไหนบ้างล่ะไม่อยากจะครองครองเป็นเจ้าของอย่างถูกต้องกับเมียตัวเอง ยิ่งคีตภัทรอยากจะยืดเวลาไปมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งอากจะทำให้เธอเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์มากขึ้นเท่านั้น บอกตรง ๆ ว่าตั้งแต่ได้ครอบครองเป็นเจ้าของคีตภัทรแล้วเขาก็พะวงมากกว่าเดิม กลัวว่าจะมีผู้ชายเข้ามาวุ่นวายกับเมียของเขา กลัวว่าคีตภัทรจะเบื่อเขา กลัวไปสารพัด
แม้ว่าเรื่องของนายแบบหน้าใสอย่างออสตินจะหลุดประเด็นไปแล้ว เพราะหมอนั่นถูกเขาจัดการเตะหลุดออกจากวงโคจรของตัวเขาและคีตภัทรไปเรียบร้อบแล้วก็ตาม โดยการที่วันรุ่งขึ้นเขาไปหาออสติน จากนั้นก็พูดคุยเคลียร์ให้เข้าใจว่าอย่าได้มายุ่งกับผู้หญิงของเขาอีก ซึ่งคำว่าผู้หญิงของเขา ผู้ชายด้วยกันเข้าใจดีว่ามันหมายถึงอะไร ถึงแม้ว่าตอนแรกออสตินจะแกล้งยั่วเขาก็ตามแต่สุดท้ายนายแบบหนุ่มก็ยอมล่าถอยและอวยพรให้แก่เขา เพราะรู้ตัวเองดีว่าคีตภัทรไม่เคยให้ความหวังใดใดให้ดีใจเลยสักนิด
แต่ถึงจะจัดการเรื่องของออสตินจบแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้สบายใจเสียทีเดียว เพราะแม่น้องน้อยคีตภัทรยังไม่ยอมตกลงแต่งงานสร้างครอบครัวกับเขา เพราะเมื่อเขาจะพาคีตภัทรไปจดทะเบียบสมรสแล้วเข้าไปพูดกับคุณปัทมาเรื่องแต่งงาน คีตภัทรกลับค้านไว้เสียก่อน เธอให้เหตุผลว่าขืนทำแบบนั้นผู้ใหญ่ก็ได้รู้กันหมดว่าเขากับเธอเพิ่งจะไปทำเรื่องอะไรกันมา และอีกอย่างคีตภัทรอยากจะให้คเชนทร์พี่ชายของเธอเพื่อนรักของเขานั่นแหละสมหวังกับน่ารักเสียก่อน เพราะจากที่ได้รับรายงานรายวันจากอาลีคีตภัทรก็มั่นใจว่าคเชนทร์คงจะไม่ปล่อยให้น่ารักหลุดรอดไปแน่
แต่เขาไม่อยากจะรอ เลยโทรไปบอกบิดามารดาที่เชียงใหม่ให้ขึ้นมาทำธุระเจรจาให้ อีกเหตุผลหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กันก็คือ หลังจากครั้งนั้นแล้วคีตภัทรก็ไม่ยอมให้เขาได้ทำตามใจอีกเลย ซึ่งสองวันมานี่มันทำให้เขาแทบจะลงแดงตายวันละเป็นสิบ ๆ รอบเลยทีเดียว
ของหวานที่โปรดปราน เฝ้ามองมานาน แล้วพอได้ชิมจนเสพติดกลับถูกห้ามกินต่ออีก เป็นใครก็คงจะลงแดงตายกันทั้งนั้นแหละ
“งั้นแม่เต็มใจเลยลูก จะให้ไปขอวันไหนจ๊ะ คุยตกลงกับหนูภัทรไว้ว่ายังไงล่ะลูก” คุณเอื้องบอกอยากสุขใจที่ได้ลูกสะไภ้เป็นคนที่หวังไว้มานาน
“คือ...ภัทรเขาอยากจะรอให้เชนทร์มีแฟนก่อนครับแม่ แต่ผมไม่อยากรอเพราะตอนนี้เชนทร์มันยังแค่เริ่มจีบฝ่ายหญิงอยู่เลย ขืนให้รอคุณพ่อคุณแม่ก็จะได้อุ้มหลายช้าไปอีกนะครับ” แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นเขานี่แหละจะห่อเหี่ยวตายเสียก่อน
“อ้าว แล้วถ้าหนูภัทรเกิดปฏิเสธจะว่าไงล่ะนั่น” คุณธิปกถามคำถามที่ทำเอาปุณณ์ถึงกับคิดหนัก
นั่นสิถ้าคีตภัทรปฏิเสธเขาจะทำยังไง ใช่ว่าได้ครอบครองเธอแล้วจะบงการได้ทุกอย่างเสียที่ไหนกัน
“คุณนี่ อย่าพูดให้ลูกใจเสียสิคะ” คุณเอื้องดุสามีเสร็จคุณเอื้องก็พูดปลอบลูกชายคนรองที่ทำหน้าขรึมลง “อย่าคิดมากสิจ๊ะปุณณ์ ยังไงหนูภัทรก็รักลูกไม่ใช่เหรอจ๊ะ แม่กับคุณป้าปัทจะจัดการเรื่องนี้ให้เอง ปุณณ์ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ เตรียมตัวผลิตหลานให้แม่ก็พอแล้ว เพราะหวังจะพึ่งตาปัณณ์รายนั้นก็คงจะอายุสี่สิบโน้นล่ะมั้งถึงจะลงหลักปักฐานกับคนอื่นเขาน่ะ มัวแต่โฉบไปทางนั้นทางนี้ทุกวี่ทุกวัน” ปิดท้ายด้วยการบ่นลูกชายคนโตเสียยืดยาว จนปัณณ์ได้แต่ทำหน้าเหนื่อยใจ
“ขอบคุณครับคุณแม่ งั้นเราไปบ้านโน้นกันพรุ่งนี้เลยนะครับ” สีหน้าของปุณณ์กลับมาแจ่มใสเหมือนเดิมเมื่อได้รับคำยืนยันจากมารดา ก่อนจะรีบเร่งให้มารดาจัดการให้เร็วไว
จากนั้นคนในครอบครัวทั้สี่ก็ปรึกษาหารือถึงเรื่องในวันพรุ่งนี้กันต่ออีกเกือบชั่วโมง ก่อนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อน แต่ก็คงมีแต่ปุณณ์ที่นอนไม่หลับ ยังคงกระสับกระส่ายคิดไปถึงเรื่องในวันพรุ่งนี้ คีตภัทรจะว่ายังไงนะ แม่น้องน้อยที่กลายมาเป็นภรรยาทางพฤตินัยของเขาจะตกใจมากหรือเปล่า หรือจะโกรธเขา ที่เห็นเขาพาบิดามารดาไปสู่ขอเธอ
++++++++++
ร่างบางระหงในชุดกระโปรงสีเหลืองอ่อนทับด้วยแจ๊คเก็ตสูทสีครีม ก้าวเดินลงบันไดวนมายังชั้งล่าง ก่อนจะเดินเข้าไปหามารดาที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้รับแขก
“ภัทรไปทำงานก่อนนะคะคุณแม่”
คีตภัทรหอมแก้มมารดาซ้ายขวาพร้อมกับเอ่ยลาอย่างเช่นที่ทำเป็นประจำ หากแต่วันนี้คำพูดของคุณปัทมากลับต่างจากที่เคย
“วันนี้หยุดงานสักวันเถอะลูก อยู่ช่วยแม่ต้อนรับแขกสำคัญดีกว่านะจ๊ะ”
คุณปัทมาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เมื่อคืนนี้ได้คุยกับคุณเอื้องเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยที่เธอไปเรียนปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่เกือบสว่าง เพราะต่างคนต่างก็ตื่นเต้นดีใจกับข่าวใหม่ที่ได้รับทราบจากปุณณ์
ไม่คิดเลยว่าลูกเขยที่วาดหวังไว้จะเป็นจริงขึ้นมาได้ เพราะตลอดเวลาทั้งปุณณ์ทั้งคีตภัทรไม่เคยแสดงอาการอะไรให้พวกท่านได้ลุ้นกันให้ดีใจเลยสักนิด จนพวกท่านเลิกลุ้นกันไปเป็นปีแล้ว แต่จู่ ๆ ปุ๊บปั๊บจะรักกันขึ้นมาคนแก่อย่างพวกท่านก็ตามกันไม่ทันเลยทีเดียว
“แขกที่ไหนกันคะนายแม่ ดูท่าจะสำคัญจริง ๆ นายแม่ถึงให้ภัทรหยุดงาน”
คนที่ยังไม่รู้ตัวว่าจะถูกมัดมือชกให้เป็นเจ้าสาวถามอย่างสงสัยเพราะนานแล้วที่มารดาของเธอไม่มีแขกมาหา เพราะส่วนมากเพื่อน ๆ ของท่านก็นัดเจอกันตามข้างนอกเป็นส่วนมาก จะมีมาหาที่บ้านก็แค่คุณน้าเอื้องเพื่อนรักของมารดาเธอเท่านั้น...คุณน้าเอื้อง มารดาของ...ปุณณ์
คงไม่ใช่ว่า...
“เดี๋ยวก็รู้จ๊ะ ไปเถอะไปรอรับแขกสำคัญที่หน้าบ้านกับแม่ดีกว่า นี่ก็ได้เวลานัดกันแล้ว”
คุณปัทมาไม่ตอบ ทำเพียงอมยิ้มแล้วลุกขึ้นชวนลูกสาวคนสวยให้ออกไปรอรับแขกที่ว่าที่หน้าคฤหาสน์ ตอนนี้เพิ่งจะแปดโมงเช้าแต่คนแก่ใจร้อนอย่างท่านกับคุณเอื้องก็รอเวลาให้สายไปกว่านี้ไม่ไหว และที่สำคัญได้ยินมาจากคุณเอื้องว่าปุณณ์ ว่าที่ลูกเขยของท่านเองก็ใจร้อนไม่แพ้กัน
คีตภัทรเดินตามมารดาออกไปอย่างสงสัย กับท่าทางลับลมคมนัยของท่าน แต่ความสงสัยก็มีอยู่ไม่นานเพราะไม่กี่นาทีหลังจากออกมาหน้าคฤหาสน์ ก็เห็นรถเมอร์ซิเดสเบนซ์คันหรูสีดำสนิททะเบียนคุ้นตาขับเข้ามาจอด และหลังจากนั้นคนขับก็ก้าวออกมายืนเต็มความสูง หันมาส่งยิ้มหวานอ่อนโยนให้เธอ ก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูที่นั่งด้านหลัง
พี่ปุณณ์...
แขกสำคัญของมารดาเธอคือปุณณ์ ? คีตภัทรถามตัวเองอย่างสงสัยว่าทำไมปุณณ์ถึงมาเป็นแขกคนสำคัญของมารดาเธอได้ ก่อนที่ตาคมคู่สวยจะเบิกกว้างอย่างคืออะไรได้เมื่อเห็นบุคคลอีกสามคนก้าวลงมาจากรถ
คีตภัทรนั่งพับเพียบหน้าแดงอยู่ที่พรมหนานุ่มข้าง ๆ ร่างสูงของปุณณ์ที่กำลังบอกเล่าถึงความต้องการของตัวเองอยู่ ยิ่งได้ยินคำพูดว่ารักเธอหนักแน่นจริงจังที่เขาบอกกับมารดาของเธอ คีตภัทรก็รู้สึกถึงความร้อนที่มากขึ้นเรื่อย ๆ บนใบหน้าและลำคอ
ตาบ้า...ไหนรับปากแล้วว่าจะรอให้เสร็จจากเรื่องพี่เชนทร์ก่อน แล้วนี่กลับพาพ่อแม่พี่ชายมาพูดจาสู่ขอเธอเสียอย่างนั้น
คีตภัทรคิดพลางต่อว่าคนรักอยู่ในใจ จนถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินคำถามจากมารดา
“ว่าไงจ๊ะภัทร จะรับรัก ตอบตกลงแต่งงานกับพี่ปุณณ์เขาหรือเปล่าลูก” คุณปัทมาหัวเราะน้อย ๆ อย่างเอ็นดูกับใบหน้าแดงก่ำและท่าทีของลูกสาวคนเล็ก
“อะ เอ่อ...” คีตภัทรได้แต่อ้ำอึ้งเพราะความขัดเขิน จนปุณณ์ใจเสียกลัวว่าหญิงคนรักจะปฏิเสธ
“ภัทรคะ พี่รักภัทรมากอยากแต่งงานกับภัทรจริง ๆ ภัทรแต่งงานกับพี่นะคะคนดี” น้ำเสียงของปุณณ์ติดจะสั่น ๆ เขากลัว เขากังวลกับคำตอบที่จะได้รับเหลือเกิน
คีตภัทรหันไปมองสบสายตาคู่คมที่ฉายแววหวาดหวั่นของชายคนรัก ก็ตัดสินใจได้ทันทีว่าควรจะตอบยังไง ใบหน้าสวยคมหันกลับไปทางมารดาของตัวเองและทางฝ่ายของปุณณ์ ก่อนจะตอบออกไปอย่างที่ตัดสินใจแล้ว
“ภัทรตกลงจะแต่งงานกับพี่ปุณณ์ค่ะ” คำตอบที่ได้ยินทำให้ปุณณ์แทบตะโกนออกมาด้วยความดีใจ แต่ก็แค่ครู่เดียวเพราะคำพูดที่ตามมาทำเอาชายหนุ่มหุบยิ้มลงทันที “แต่ว่าภัทรขอหมั้นไว้ก่อนได้ไหมคะ ภัทรอยากจะรอให้พี่เชนทร์จีบเลิฟมาเป็นพี่สะไภ้สำเร็จเสียก่อน จากนั้นค่อยแต่งงานกัน นะคะพี่ปุณณ์” หันมาอ้อนคนข้าง ๆ เสียงหวานในตอนท้าย
“โธ่ ภัทร แต่งงานกันแล้วเดี๋ยวเราค่อยหาทางช่วยพี่ชายภัทรจีบน้องเลิฟก็ได้นี่คะ” ปุณณ์โอยครวญอย่างไม่คิดจะอายผู้ใหญ่ จะให้เขาทรมานไม่ถึงเมื่อไหร่กันกว่าที่เพื่อนเขามันจะจีบน่ารักได้สำเร็จ ก็ดูท่าสาวเจ้าเหม็นขี้หน้ามันเสียขนาดนั้น
“พี่ปุณณ์น่ะ ก็ภัทรเป็นน้องนี่คะ ก็อยากจะเห็นพี่เชนทร์สมหวังก่อน นะคะ” ก็พอจะรู้เหตุผลอยู่หรอกว่านอกจากว่ารักมากแล้วทำไมปุณณ์ถึงได้ดูทุรนทุรายอยากจะแต่งงานกับเธอเสียขนาดนี้ ก็เขาเล่นอ้อนเธอมาตลอดสองวันนี้นี่นะ คนทะลึ่งแบบนี้ ปล่อยให้รอไปสักพักน่ะดีแล้ว
ผู้ใหญ่ทั้งสามรวมทั้งปัณณ์มองสองหนุ่มสาวต่อรองกันอย่างขำ ๆ ก่อนที่คุณธิปกจะเป็นคนตัดสินใจ
“เอาตามที่หนูภัทรว่านั่นแหละเจ้าปุณณ์ หมั้นแล้วก็จดทะเบียบสมรสกันไปก่อน แล้วพิธีและงานเลี้ยงแต่งงานก็ค่อยจัดหลังจากคู่นั้นเขาตกลงปลงใจกันแล้ว ดีมั้ยครับคุณปัท เห็นใจลูกผมเถอะถ้าไม่มีหลักฐานจับจองให้มันได้สบายใจล่ะก็ เจ้าปุณณ์มันคงได้กังวลนั่นนี่จนอกแตกตายก่อนจะทันได้แต่งจริงแน่ ๆ ”
ตอนแรกปุณณ์แทบจะค้านขึ้นทันควันว่าทำไมบิดาถึงได้ไม่เข้าข้างเขา แต่พอฟังจนจบใบหน้าคมก็ยิ้มอย่างยินดี...ต้องอย่างนี้สิถึงสมเป็นคุณพ่อที่เคารพของเขา
“คือหมั้นเฉย ๆ ก็ได้มั้งคะคุณลุงปก จดทะเบียบค่อยทำพร้อม ๆ กันตอนแต่งงานก็ได้นี่คะ” คีตภัทรค้านเสียงเบาอย่างเอียงอายที่ต้องมาพูดคุยเรื่องระหว่างตัวเองกับปุณณ์อย่างนี้
“คุณพ่อสิหนูภัทร มาเรียกคุณลุงอย่างเดิมไม่ได้แล้วนะ” คุณธิปกบอกกลั้วหัวเราะ “จดทะเบียนทำบุญทำทานให้ลูกชายพ่อหน่อยเถอะลูก หรือหนูภัทรยังคิดอยากจะเปลี่ยนใจจากลูกชายพ่ออีกถึงได้ดูอิดออดนัก” คารมของเพลย์บอยในอดีตยังคงยอดเยี่ยมดั่งเคย
“เปล่าค่ะ ภัทรไม่เคยคิดอย่างนั้นนะคะ” รีบหันกลับมาหาคนข้าง ๆ เพราะกลัวเขาจะเข้าใจผิด ก็เห็นปุณณ์หน้าขรึมลง คีตภัทรถึงกับหน้าเสียหันไปหามารดาทันที
คุณปัทมายิ้มตอบในใจก็ปรีดาเหลือเกินที่ลูกรักกำลังตกหลุมพราง
“ก็ทำตามอย่างที่คุณพ่อพี่ปุณณ์เขาบอกมาสิจ๊ะ แต่ถึงจดทะเบียนแล้วก็ไม่ได้หมายความว่าภัทรจะต้องย้ายไปอยู่กับปุณณ์นี่ใช่ไหมคะคุณปก เอื้อง เพราะยังไงก็ต้องรอให้จัดพิธีการให้สังคมรับรู้ก่อน” คุณปัทมาหันไปถามฝ่ายว่าที่ลูกเขย เพราะยังไงเสียคุณปัทมาก็ยังเป็นห่วงชื่อเสียงของลูกสาวอยู่ และเมื่อคุณธิปกกับคุณเอื้องพยักหน้ารับก็หันไปพูดกับลูกสาวต่อ
“ใจจริงแม่อยากจะให้จัดงานแต่งงานเสียให้เรียบร้อยไปเลย แต่ก็คิดในแง่ดีว่ารอเวลาเพื่อเตรียมงานดีกว่า ปกติเตรียมตัวแต่งงานก็ใช้เวลาพอสมควรอยู่แล้ว ช่วงนี้หนูก็ช่วยพี่เชนทร์จีบหนูเลิฟไปก่อน ก็คงพอดีเตรียมงานเสร็จ ตกลงนะจ๊ะลูก ดูสิพี่ปุณณ์ทำหน้าเครียดใหญ่เลย”
เมื่อทุกฝ่ายต่างก็เกลี้ยกล่อมแกมบังคับ โดยเฉพาะปุณณ์ผู้ชายที่เธอรักที่นั่งทำหน้าขรึมเครียดอยู่ข้าง ๆ เขาเป็นตัวเร่งคำตอบรับชั้นดีให้เธอเลยทีเดียว เธอรักเขา ดังนั้นการเห็นคนที่ตัวเองรักต้องคิดมากอย่างนี้ไม่ใช่สิ่งที่เธอปรารถนาต้องการเลย
“เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ”
คีตภัทรพยักหน้าพลางตอบกลับเบา ๆ เหลือบมองหน้าปุณณ์ก็เห็นเขากลับมายิ้ม สีหน้ามีความสุขเหมือนเดิมจนเธอชักจะหมั่นไส้นิด ๆ คาดโทษเอาไว้ในใจว่ารอให้อยู่กันตามลำพังก่อนเถอะจะบิดให้เนื้อเขียวเลย
ส่วนปุณณ์ก็มองสบตากับแม่น้องน้อยภรรยาทางพฤตินัยที่กำลังจะเป็นภรรยาทางนิตินัย เป็นสิทธิ์ของเขาอย่างสมบูรณ์ในเร็ว ๆ นี้ด้วยสายตารักใคร่อย่างสุดซึ้ง แฝงความนัยที่คีตภัทรเห็นแล้วต้องรีบหลบสายตา ใบหน้าสวยคมร้อนผ่าวกับความหมายที่เขาสื่อให้เห็น
สายตาที่บ่งบอกว่าเขามีสิทธิ์ในตัวเธอทุกตารางนิ้ว เป็นอาหารอันโอชะสำหรับเขาตลอดไป
...............................................................................................
ตอนนี้คู่นี้สมหวังไปแล้ว ตอนหน้ามาลุ้นกันนะคะว่านายหัวของเราจะใช้วิธีไหนลากสาวไปปล้ำ อิอิ
ลัลลดา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 พ.ย. 2554, 18:42:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 พ.ย. 2554, 18:42:04 น.
จำนวนการเข้าชม : 3994
| << ตอนที่ 13 ...พิษรักแรงหึง 2 (50%)หลัง | ตอนที่ 15...ล่อลวง 1 >> |
zeen 28 พ.ย. 2554, 19:19:20 น.
ในที่สุดก็มาสักทีนะคะ คู่นี้ คิดถึงมาตั้งนาน
แม่น้องน้อยนี่หัวเดียวกระเทียมลีบเลยนะคะ มีแต่คนรุมช่วยพี่ปุณณ์ทั้งนั้นเลย :D
ในที่สุดก็มาสักทีนะคะ คู่นี้ คิดถึงมาตั้งนาน
แม่น้องน้อยนี่หัวเดียวกระเทียมลีบเลยนะคะ มีแต่คนรุมช่วยพี่ปุณณ์ทั้งนั้นเลย :D
nutcha 28 พ.ย. 2554, 21:20:53 น.
พี่เชนทร์จะตามพี่ปุณณ์ทันไหมเนี้ย
พี่เชนทร์จะตามพี่ปุณณ์ทันไหมเนี้ย
pseudolife 28 พ.ย. 2554, 21:38:32 น.
หนูภัทรตกหลุมไปเรียบร้อย
หนูภัทรตกหลุมไปเรียบร้อย
anOO 29 พ.ย. 2554, 09:09:43 น.
คู่นี้ก็สมหวังกันไปแล้ว เหลืออีกคู่ก็คงไม่พ้นมัดมือชกเหมือนกัน
คู่นี้ก็สมหวังกันไปแล้ว เหลืออีกคู่ก็คงไม่พ้นมัดมือชกเหมือนกัน
XaWarZd 29 พ.ย. 2554, 10:51:49 น.
อีตาพี่เชนทร์คงอีกนานกว่าจะสมหวัง
อีตาพี่เชนทร์คงอีกนานกว่าจะสมหวัง
หมูอ้วน 29 พ.ย. 2554, 15:15:21 น.
รอลุันตอนต่อไปค่ะ
รอลุันตอนต่อไปค่ะ
nunoi 30 พ.ย. 2554, 15:42:08 น.
รอลุ้นนายหัวเชนทร์ ค่ะ
รอลุ้นนายหัวเชนทร์ ค่ะ