ในชุดภารกิจรัก เรื่องราชนาวีที่รัก
Tags: ทหารเรือ นักเขียน
ตอน: 20.2 "หนึ่งจะเอาน้ำสาดมันก่อน ตามไปด้วย แก้ว ช้อน..”
ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถของพี่ชาย โทรศัพท์ในมือของแพรวพรรณมีสัญญาณเรียกเข้าจากพี่ต้นกล้าหลายครั้ง แต่ว่าหญิงสาวนั่งดูเครื่องมือสื่อสารในมือสั่นเรียกอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งรถของพี่ชายถึงบ้าน
ฝืนยิ้มทักทายพ่อกับแม่บอกเล่าเหตุที่ทำให้ต้องกลับบ้านก่อนกำหนดแบบแต่งเรื่องแล้ว แพรวพรรณก็ขอตัวขึ้นห้องเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวลงไปกินข้าวเย็นตอนค่ำ ๆ พร้อมหน้าครอบครัวเหมือนที่เคยทำมาตั้งแต่เรียนจบกลับมาอยู่บ้าน
หลังอาบน้ำชำระร่างกาย โดยยังไม่ทันได้สวมเสื้อผ้า โทรศัพท์ที่วางไว้บนโต๊ะทำงานก็มีสัญญาณเรียกเข้าอีกครั้ง แรกทีเดียวแพรวพรรณคิดว่าเป็นเบอร์ของพี่ต้นกล้า แต่พอดูหน้าจอ แพรวพรรณก็รีบคว้ามารับสาย
“ถึงบ้านหรือยัง” เสียงของนาทีบ่งบอกให้รู้ว่าอารมณ์ดี และถ้าถามแบบนี้ ก็แสดงว่านาทีคงจะโทรหาพี่หิรัญญากระทั่งรู้ว่าเธอกำลังเดินทางกลับบ้านก่อนกำหนดที่ได้บอกไว้
“เพิ่งถึง อาบน้ำเพิ่งเสร็จ”
“สะดวกคุยแล้วซิ”
“มีความสุขความทุกข์ประการใดว่ามาเลย”
“ตอนนี้เธอกำลังมีความทุกข์ เหมือนพี่ญา”
“รู้ได้ไงว่าทุกข์เหมือนกัน”
“แหม ฟังน้ำเสียงออก เหมือนที่แพรวกับพี่ญาฟังน้ำเสียงหนึ่งออก”
“เก่งขึ้นนะ”
“ราชนาวีไทยทำพิษเข้าให้แล้วใช่ไหม..สมน้ำหน้า..”
“ชิ..”
“รู้ซึ้งหัวอกคนที่เจ็บจนกินไม่ได้นอนไม่หลับหรือยัง”
“อย่าซ้ำเติม”
“ต่อไปคงเขียนเรื่องนางเอกเจ็บช้ำน้ำใจหรือตัวร้ายเจ็บใจจนต้องออกมาไล่ตบตีนางเอกชักปืนออกมายิงนางเอกกลางงานแต่งได้แล้วสินะ”
แพรวพรรณนิ่งฟัง..ยอมรับว่า ก่อนจะไป กับตอนที่กลับมาถึงบ้านวันนี้ อารมณ์ของเธอนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่ถึงกระนั้น ‘เกื้อกูล’ พระเอกที่เธอปั้นไว้ก็ยังเป็น สุภาพบุรุษทหารเรือเหมือนเดิม และเธอก็ยังรู้สึกมีความสุขที่จะปั้นแต่งชีวิตเขาลงสู่หน้ากระดาษให้เต็มความภาคภูมิ..
“คิดถึงเขามากไหม” น้ำเสียงของนาทีดูเข้าใจหัวอกคนคิดถึงคนที่เพิ่งจากมา แพรวพรรณจึงต้องไขความรู้สึกเพื่อระบายความอึดอัดไปบ้าง..
“ก็เยอะแหละ...แล้วรู้เรื่องนี้ไปแค่ไหนแล้ว”
“รู้หมดแล้ว ก็เธอไม่ยอมรับสายของผู้การ ผู้การก็เลยโทรหาพี่ญา หนึ่งโทรหาพี่ญา พี่ญาก็เลยเล่าเรื่องที่ผู้การเล่าให้แกรู้กับหนึ่งอย่างละเอียดถี่ถ้วนไม่มี หก ตก หล่น”
“มีแต่ออกดอกออกผล..”
“นี๊ดนึง”
“ตลอด ๆ” แพรวพรรณยอมรับว่าพอได้คุยกับนาที เรื่องในใจที่อึมครึมหาทางออกไม่ได้นั้นเริ่มเห็นแสงสว่าง อากาศที่อึดอัดก็เหมือนมีลมเย็น ๆ พัดโชยเข้ามา และใบหน้านั้นก็ค่อย ๆ คลายความบึ้งตึงลงไป
“แล้วทำไมไม่รับสายเขา”
“ก็ว่าจะโทรกลับเมื่ออาบน้ำเสร็จ พอดีหนึ่งโทรมาก่อน..”
“งั้นหนึ่งวางสายนะ แพรวจะได้โทรหาเขา”
“อย่าเพิ่ง”
“มีอะไร”
“กำลังเล่นบทงอนพี่เขาอยู่ แล้วโทรกลับไปหาเขาแบบนี้ มันจะไม่ง่ายไปเหรอ”
“ไม่โทรไปแล้วก็ทุกข์ใจ โทรไปเหอะ..คุยกันดี ๆ ทางนั้นเขาก็ว่า เขาจบกับนังฐาแล้วจริง ๆ พอเขากลับเรือ นังฐามันก็เงียบไปกับเพื่อนมัน..มันก็คงแค่อยากแกล้งให้เธอปี๊ดแตกอย่างที่เป็นไปแล้วนั่นแหละ ถ้าเป็นหนึ่งนะแพรว หนึ่งจะเอาน้ำสาดมันก่อน ตามไปด้วย แก้ว ส้อม ช้อน..หลังจากนั้นก็ตามไปจิกตบ ๆ”
แพรวพรรณหัวเราะกับความคิดของนาที..
“ทำอย่างนั้นภาพลักษณ์ของแพรวก็หมดกันพอดี”
“มัวแต่แอ๊บเป็นแม่พระ..มันก็ได้ใจน่ะสิ”
“สุดท้ายมันก็แล้วแต่คนกลางอยู่ดีหละ...ถ้าเขารักแพรวจริง เขาก็ต้องพิสูจน์ตัวเอง”
“เขาพิสูจน์ตัวเองแน่ ๆ ไป ๆ โทรหาเขา..หนึ่งวางสายแล้วนะ”
นาทีตัดสัญญาณไปแล้ว แพรวพรรณมองโทรศัพท์ในมือ เลื่อนเบอร์ของพี่ต้นกล้าขึ้นมา พอกดโทรออก ใจของแพรวพรรณก็เต้นไม่เป็นจังหวะ..และพอเขารับสาย ใจที่ขุ่นมัวก่อนหน้านั้นก็พลันสุกใสขึ้นมา แต่ถึงอย่างไรแพวพรรณก็ไม่ลืมว่า จะต้องพูดอย่างไร ทำอย่างไร ให้เขาตระหนักว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาจะขายขนมจีบอย่างเรี่ยราดเหมือนที่ผ่าน ๆ มา
ฝืนยิ้มทักทายพ่อกับแม่บอกเล่าเหตุที่ทำให้ต้องกลับบ้านก่อนกำหนดแบบแต่งเรื่องแล้ว แพรวพรรณก็ขอตัวขึ้นห้องเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวลงไปกินข้าวเย็นตอนค่ำ ๆ พร้อมหน้าครอบครัวเหมือนที่เคยทำมาตั้งแต่เรียนจบกลับมาอยู่บ้าน
หลังอาบน้ำชำระร่างกาย โดยยังไม่ทันได้สวมเสื้อผ้า โทรศัพท์ที่วางไว้บนโต๊ะทำงานก็มีสัญญาณเรียกเข้าอีกครั้ง แรกทีเดียวแพรวพรรณคิดว่าเป็นเบอร์ของพี่ต้นกล้า แต่พอดูหน้าจอ แพรวพรรณก็รีบคว้ามารับสาย
“ถึงบ้านหรือยัง” เสียงของนาทีบ่งบอกให้รู้ว่าอารมณ์ดี และถ้าถามแบบนี้ ก็แสดงว่านาทีคงจะโทรหาพี่หิรัญญากระทั่งรู้ว่าเธอกำลังเดินทางกลับบ้านก่อนกำหนดที่ได้บอกไว้
“เพิ่งถึง อาบน้ำเพิ่งเสร็จ”
“สะดวกคุยแล้วซิ”
“มีความสุขความทุกข์ประการใดว่ามาเลย”
“ตอนนี้เธอกำลังมีความทุกข์ เหมือนพี่ญา”
“รู้ได้ไงว่าทุกข์เหมือนกัน”
“แหม ฟังน้ำเสียงออก เหมือนที่แพรวกับพี่ญาฟังน้ำเสียงหนึ่งออก”
“เก่งขึ้นนะ”
“ราชนาวีไทยทำพิษเข้าให้แล้วใช่ไหม..สมน้ำหน้า..”
“ชิ..”
“รู้ซึ้งหัวอกคนที่เจ็บจนกินไม่ได้นอนไม่หลับหรือยัง”
“อย่าซ้ำเติม”
“ต่อไปคงเขียนเรื่องนางเอกเจ็บช้ำน้ำใจหรือตัวร้ายเจ็บใจจนต้องออกมาไล่ตบตีนางเอกชักปืนออกมายิงนางเอกกลางงานแต่งได้แล้วสินะ”
แพรวพรรณนิ่งฟัง..ยอมรับว่า ก่อนจะไป กับตอนที่กลับมาถึงบ้านวันนี้ อารมณ์ของเธอนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่ถึงกระนั้น ‘เกื้อกูล’ พระเอกที่เธอปั้นไว้ก็ยังเป็น สุภาพบุรุษทหารเรือเหมือนเดิม และเธอก็ยังรู้สึกมีความสุขที่จะปั้นแต่งชีวิตเขาลงสู่หน้ากระดาษให้เต็มความภาคภูมิ..
“คิดถึงเขามากไหม” น้ำเสียงของนาทีดูเข้าใจหัวอกคนคิดถึงคนที่เพิ่งจากมา แพรวพรรณจึงต้องไขความรู้สึกเพื่อระบายความอึดอัดไปบ้าง..
“ก็เยอะแหละ...แล้วรู้เรื่องนี้ไปแค่ไหนแล้ว”
“รู้หมดแล้ว ก็เธอไม่ยอมรับสายของผู้การ ผู้การก็เลยโทรหาพี่ญา หนึ่งโทรหาพี่ญา พี่ญาก็เลยเล่าเรื่องที่ผู้การเล่าให้แกรู้กับหนึ่งอย่างละเอียดถี่ถ้วนไม่มี หก ตก หล่น”
“มีแต่ออกดอกออกผล..”
“นี๊ดนึง”
“ตลอด ๆ” แพรวพรรณยอมรับว่าพอได้คุยกับนาที เรื่องในใจที่อึมครึมหาทางออกไม่ได้นั้นเริ่มเห็นแสงสว่าง อากาศที่อึดอัดก็เหมือนมีลมเย็น ๆ พัดโชยเข้ามา และใบหน้านั้นก็ค่อย ๆ คลายความบึ้งตึงลงไป
“แล้วทำไมไม่รับสายเขา”
“ก็ว่าจะโทรกลับเมื่ออาบน้ำเสร็จ พอดีหนึ่งโทรมาก่อน..”
“งั้นหนึ่งวางสายนะ แพรวจะได้โทรหาเขา”
“อย่าเพิ่ง”
“มีอะไร”
“กำลังเล่นบทงอนพี่เขาอยู่ แล้วโทรกลับไปหาเขาแบบนี้ มันจะไม่ง่ายไปเหรอ”
“ไม่โทรไปแล้วก็ทุกข์ใจ โทรไปเหอะ..คุยกันดี ๆ ทางนั้นเขาก็ว่า เขาจบกับนังฐาแล้วจริง ๆ พอเขากลับเรือ นังฐามันก็เงียบไปกับเพื่อนมัน..มันก็คงแค่อยากแกล้งให้เธอปี๊ดแตกอย่างที่เป็นไปแล้วนั่นแหละ ถ้าเป็นหนึ่งนะแพรว หนึ่งจะเอาน้ำสาดมันก่อน ตามไปด้วย แก้ว ส้อม ช้อน..หลังจากนั้นก็ตามไปจิกตบ ๆ”
แพรวพรรณหัวเราะกับความคิดของนาที..
“ทำอย่างนั้นภาพลักษณ์ของแพรวก็หมดกันพอดี”
“มัวแต่แอ๊บเป็นแม่พระ..มันก็ได้ใจน่ะสิ”
“สุดท้ายมันก็แล้วแต่คนกลางอยู่ดีหละ...ถ้าเขารักแพรวจริง เขาก็ต้องพิสูจน์ตัวเอง”
“เขาพิสูจน์ตัวเองแน่ ๆ ไป ๆ โทรหาเขา..หนึ่งวางสายแล้วนะ”
นาทีตัดสัญญาณไปแล้ว แพรวพรรณมองโทรศัพท์ในมือ เลื่อนเบอร์ของพี่ต้นกล้าขึ้นมา พอกดโทรออก ใจของแพรวพรรณก็เต้นไม่เป็นจังหวะ..และพอเขารับสาย ใจที่ขุ่นมัวก่อนหน้านั้นก็พลันสุกใสขึ้นมา แต่ถึงอย่างไรแพวพรรณก็ไม่ลืมว่า จะต้องพูดอย่างไร ทำอย่างไร ให้เขาตระหนักว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาจะขายขนมจีบอย่างเรี่ยราดเหมือนที่ผ่าน ๆ มา
จุฬามณีเฟื่องนคร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 พ.ย. 2554, 18:57:07 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 พ.ย. 2554, 20:45:48 น.
จำนวนการเข้าชม : 3548
| << 20.1 “พี่ว่างจริง ๆ แล้วค่อยมาคุยกันใหม่ดีกว่าค่ะ.." | 20.3 เพียงรอให้เขา 'ว่าง' เพียงวันเดียว เธอรู้สึกว่า มันนานแสนนาน >> |
zeen 29 พ.ย. 2554, 19:00:22 น.
โอ้ คุณเฟื่อง มาไวทันใจ เพิ่งอ่านตอนที่แล้วจบไปพอดี ได้อ่านตอนต่อเลย ดีจัง :D
โอ้ คุณเฟื่อง มาไวทันใจ เพิ่งอ่านตอนที่แล้วจบไปพอดี ได้อ่านตอนต่อเลย ดีจัง :D
จุฬามณีเฟื่องนคร 29 พ.ย. 2554, 19:02:19 น.
like มั่ง เม้นท์ มั่ง ยอกัน มั่ง อะไรมั่ง ก็จะมาให้แบบนี้แหละครับ..ตอนนี้สั้นหน่อยนะ พรุ่งนี้ เจอกับมุกง้อน้องแพรวของพี่ต้นกล้า คืนนี้ ขอรีไรท์ให้ จิกหมอนกันอีกสักนิด...ประมาณนี้ครับ...“การบินไทยเขามีสโลแกนว่ารักคุณเท่าฟ้า แต่พี่ต้นกล้ามีสโลแกนว่า รักแพรวเท่ามหาสมุทร เหมือนกัน” ขอบคุณจากทุก ๆ กำลังใจครับ..
like มั่ง เม้นท์ มั่ง ยอกัน มั่ง อะไรมั่ง ก็จะมาให้แบบนี้แหละครับ..ตอนนี้สั้นหน่อยนะ พรุ่งนี้ เจอกับมุกง้อน้องแพรวของพี่ต้นกล้า คืนนี้ ขอรีไรท์ให้ จิกหมอนกันอีกสักนิด...ประมาณนี้ครับ...“การบินไทยเขามีสโลแกนว่ารักคุณเท่าฟ้า แต่พี่ต้นกล้ามีสโลแกนว่า รักแพรวเท่ามหาสมุทร เหมือนกัน” ขอบคุณจากทุก ๆ กำลังใจครับ..
เดิมเดิม 29 พ.ย. 2554, 19:14:22 น.
สั้นจริงค่ะ กำลังเพลินอ้าวจบ รอค่ะ
สั้นจริงค่ะ กำลังเพลินอ้าวจบ รอค่ะ
Solnushka 29 พ.ย. 2554, 19:30:18 น.
คุณเฟื่อง นิยายเรื่องนี้ทำเอาเราติดงอมแงมเลยค่ะ ตอนต่อไปลงไวๆนะค๊าาาา
คุณเฟื่อง นิยายเรื่องนี้ทำเอาเราติดงอมแงมเลยค่ะ ตอนต่อไปลงไวๆนะค๊าาาา
spring 29 พ.ย. 2554, 19:30:24 น.
ต้องเล่นตัวนิดนึง ฮ่าๆๆ พี่ต้นก็ต้องพิสูจน์ตัวเองแล้วล่ะ
ต้องเล่นตัวนิดนึง ฮ่าๆๆ พี่ต้นก็ต้องพิสูจน์ตัวเองแล้วล่ะ
morisa 29 พ.ย. 2554, 19:48:26 น.
อัยยะ! เปิดเข้ามาเจอพี่ต้นกล้ากับน้องแพรวก่อนเวลาซะงั้น
แต่ชอบนะ เพราะอยากรู้ว่าพี่ต้นจะใช้มุกไหนมาง้อนางเอกอย่างโมริสา อุ๊บส์ ล้อเล่นนนน
เค้าอยากรู้ว่าพี่ต้นกล้าจะง้อน้องแพรวยังไงต่างหากล่ะ
แต่ใจเดียวกับหนึ่งนาทีนะตรงที่ว่า "จะสาดน้ำก่อน ตามไปด้วยแก้ว ช้อน... กะละมังหม้อไห" (ภาชนะหลังเติมเอง) แล้วค่อยไปจิกไปตบทีหลัง
เพราะยังอินไม่หายที่ทำให้น้องแพรวเก็บของกลับบ้านแทบไม่ทัน
อัยยะ! เปิดเข้ามาเจอพี่ต้นกล้ากับน้องแพรวก่อนเวลาซะงั้น
แต่ชอบนะ เพราะอยากรู้ว่าพี่ต้นจะใช้มุกไหนมาง้อนางเอกอย่างโมริสา อุ๊บส์ ล้อเล่นนนน
เค้าอยากรู้ว่าพี่ต้นกล้าจะง้อน้องแพรวยังไงต่างหากล่ะ
แต่ใจเดียวกับหนึ่งนาทีนะตรงที่ว่า "จะสาดน้ำก่อน ตามไปด้วยแก้ว ช้อน... กะละมังหม้อไห" (ภาชนะหลังเติมเอง) แล้วค่อยไปจิกไปตบทีหลัง
เพราะยังอินไม่หายที่ทำให้น้องแพรวเก็บของกลับบ้านแทบไม่ทัน
anOO 29 พ.ย. 2554, 19:53:32 น.
มารอตอนต่อไปค่ะ อยากรู้เหมือนกันว่าง้อแพรวยังไง
ปล.สงสัยต้องจัดให้น้องฐาได้เจอหนึ่งสักตั้งแล้วล่ะ ท่าจะมันส์
มารอตอนต่อไปค่ะ อยากรู้เหมือนกันว่าง้อแพรวยังไง
ปล.สงสัยต้องจัดให้น้องฐาได้เจอหนึ่งสักตั้งแล้วล่ะ ท่าจะมันส์
milbol 29 พ.ย. 2554, 19:55:52 น.
สั้นจริงตอนนี้ แต่ก็นะนาทีนี่มาซ้ำเติมแพรวทำไมเนี่ย จะรอตอนต่อไปนะค่ะ
สั้นจริงตอนนี้ แต่ก็นะนาทีนี่มาซ้ำเติมแพรวทำไมเนี่ย จะรอตอนต่อไปนะค่ะ
แว่นใส 29 พ.ย. 2554, 20:04:55 น.
แผนเยอะกันซะจริงนะ
แผนเยอะกันซะจริงนะ
ป้าพร 29 พ.ย. 2554, 20:10:32 น.
มาสั้นจริงแต่ก็ชัดเจนจริงเรื่องความรัก รอตอนหน้าอย่างใจจดจ่อ ขอบคุณมากค่ะคุณเฟื่องนักเขียนที่น่ารักมากๆ
มาสั้นจริงแต่ก็ชัดเจนจริงเรื่องความรัก รอตอนหน้าอย่างใจจดจ่อ ขอบคุณมากค่ะคุณเฟื่องนักเขียนที่น่ารักมากๆ
pseudolife 29 พ.ย. 2554, 20:12:03 น.
สู้ ๆ หนูแพรว
สู้ ๆ หนูแพรว
Zephyr 29 พ.ย. 2554, 20:25:16 น.
ยายฐานี่วางระเบิดไว้ตูมใหญ่ทีเดียว แต่ถ้าสองคนนี้เค้าเย็นกันแล้ว เค้าก็ไปกู้ออกได้ ระเบิดเธอก็ไม่มีผลอยู่ดี ออกแนวแมลงหวี่ ทำตัวให้น่ารำคาญไปงั้นสินะ เอ้า พี่ต้นกล้า แพนวโทรกลับไปแล้ว จะแก้ตัว เอ้ย ง้ออะไร รีบๆพูดเลย
ยายฐานี่วางระเบิดไว้ตูมใหญ่ทีเดียว แต่ถ้าสองคนนี้เค้าเย็นกันแล้ว เค้าก็ไปกู้ออกได้ ระเบิดเธอก็ไม่มีผลอยู่ดี ออกแนวแมลงหวี่ ทำตัวให้น่ารำคาญไปงั้นสินะ เอ้า พี่ต้นกล้า แพนวโทรกลับไปแล้ว จะแก้ตัว เอ้ย ง้ออะไร รีบๆพูดเลย
minafiba 29 พ.ย. 2554, 20:41:06 น.
^_^
^_^
คนผ่านมา 29 พ.ย. 2554, 22:07:46 น.
มาสั้นๆ แต่ชุ่มหัวใจก็พอแล้ว >____<
มาสั้นๆ แต่ชุ่มหัวใจก็พอแล้ว >____<
loveleklek 29 พ.ย. 2554, 22:27:25 น.
ขอยืนยัน เกลียด (นัง) ฐา
ขอยืนยัน เกลียด (นัง) ฐา
คิมหันตุ์ 29 พ.ย. 2554, 22:29:10 น.
^__________^
^__________^
แวนด้าน้อย 29 พ.ย. 2554, 22:36:29 น.
ชอบหนึ่งจัง อยากให้หนึ่งเจอกับฐาจะทำอย่างที่พูดหรือเปล่าหรือว่าจะแอ๊บแมนต่อไป รออ่านพี่ต้นกล้าง้อแพรวค่ะจะหวานสักแค่ไหน
ชอบหนึ่งจัง อยากให้หนึ่งเจอกับฐาจะทำอย่างที่พูดหรือเปล่าหรือว่าจะแอ๊บแมนต่อไป รออ่านพี่ต้นกล้าง้อแพรวค่ะจะหวานสักแค่ไหน
sawaros 29 พ.ย. 2554, 23:12:54 น.
ตลอดๆอ่ะ
ตลอดๆอ่ะ
overtime 29 พ.ย. 2554, 23:13:25 น.
เอามาลงอีกพรุ่งนี้เลยนะคะ
เอามาลงอีกพรุ่งนี้เลยนะคะ
จุฬามณีเฟื่องนคร 29 พ.ย. 2554, 23:19:15 น.
คืนนี้ครบ 60 like ปุ๊บ ก็ ลงปั๊บเลยครับ.. 55555555
คืนนี้ครบ 60 like ปุ๊บ ก็ ลงปั๊บเลยครับ.. 55555555
แวนด้าน้อย 29 พ.ย. 2554, 23:45:07 น.
๖๐ เลยหรอค่ะ ลงตอนนี้เลยไม่ได้หรอ อยากอ่านก่อนนอนค่ะ
๖๐ เลยหรอค่ะ ลงตอนนี้เลยไม่ได้หรอ อยากอ่านก่อนนอนค่ะ
nutcha 30 พ.ย. 2554, 00:08:19 น.
รักคนเจ้าชู้ก็เป็นอย่างนี้แหละแพร ดีนะที่มีแค่น้องฐาไม่มีน้องอื่น ๆ อีกมากมายตามมาอีก
รักคนเจ้าชู้ก็เป็นอย่างนี้แหละแพร ดีนะที่มีแค่น้องฐาไม่มีน้องอื่น ๆ อีกมากมายตามมาอีก
XaWarZd 30 พ.ย. 2554, 01:03:16 น.
สั้นจริงๆ สั้นมาก ๆๆ ๆ ๆๆ ๆ เอาน่ายังไงก็ยังมาให้อ่าน
สั้นจริงๆ สั้นมาก ๆๆ ๆ ๆๆ ๆ เอาน่ายังไงก็ยังมาให้อ่าน
Siang 30 พ.ย. 2554, 08:14:08 น.
ตอนนี้สั้นจัง รออ่านตอนต่อไค่ะ
ตอนนี้สั้นจัง รออ่านตอนต่อไค่ะ
jeejar816 30 พ.ย. 2554, 08:49:23 น.
เป็นเราก้จัดหนักอย่างหนึ่งว่าเหมือนกัน
เป็นเราก้จัดหนักอย่างหนึ่งว่าเหมือนกัน
nunoi 30 พ.ย. 2554, 10:24:48 น.
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ
ณัฐวีร์ 27 ธ.ค. 2554, 00:51:09 น.
แหม...ทำไปได้
แหม...ทำไปได้