ในชุดภารกิจรัก เรื่องราชนาวีที่รัก
Tags: ทหารเรือ นักเขียน
ตอน: 20.3 เพียงรอให้เขา 'ว่าง' เพียงวันเดียว เธอรู้สึกว่า มันนานแสนนาน
20.3
นาทีตัดสัญญาณไปแล้ว แพรวพรรณมองโทรศัพท์ในมือ เลื่อนเบอร์ของพี่ต้นกล้าขึ้นมา พอกดโทรออก ใจของแพรวพรรณก็เต้นไม่เป็นจังหวะ..และพอเขารับสาย ใจที่ขุ่นมัวก่อนหน้านั้นก็พลันสุกใสขึ้นมา แต่ถึงอย่างไรแพวพรรณก็ไม่ลืมว่า จะต้องพูดอย่างไร ทำอย่างไร ให้เขาตระหนักว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาจะขายขนมจีบอย่างเรี่ยราดเหมือนคนผ่าน ๆ มา
“แพรว..”
“พี่ต้นกล้า”
“ถึงบ้านแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ..ถึงแล้ว”
“แล้วทำอะไรอยู่”
“นั่งอยู่บนเตียงคุยโทรศัพท์กับพี่ค่ะ แล้วพี่ละคะ”
“นอนอยู่บนเตียงคุยโทรศัพท์กับแพรวครับ..เหมือนกันเลย”
“แต่แพรวนั่งนะคะ”
“งั้นพี่นั่งบ้างก็ได้”
“อยู่เรือหรืออยู่ห้องพัก”
“อยู่เรือ พรุ่งนี้มีออกลาดตระเวน ภารกิจครั้งนี้สามวัน”
“ไปไหนคะ”
“ไปในทะเลอ่าวไทยนี่แหละ”
“เรือคงไม่วิ่งบนถนนหรอกค่ะ”
“ถ้าเรือหลวงวิ่งบนถนนหน้าบ้านแพรวได้ พี่คงจะวิ่งวนเวียนอยู่แถวนั้นทั้งวันทั้งคืน”
แพรวพรรณยิ้มน้อย ๆ กับมุกของเขา..และเมื่อเธอไม่ต่อปากต่อขำ เขาก็รีบวกเข้าเรื่องสำคัญที่สุดทันที
“แพรวหายโกรธพี่แล้วนะ”
“ทำไมคิดว่าแพรวโกรธ”
“ก็แพรวไม่ยอมรับสายพี่..กดโทรออกจนนิ้วจะล็อคแล้ว” น้ำเสียงของเขาออดอ้อนยิ่งนัก
“ก็แพรวอยู่บนรถ ไม่สะดวกคุย”
“พี่แคร์ความรู้สึกของแพรวนะครับ..”
“ขอบคุณค่ะ” น้ำเสียงนั้นก็ยังห่างเหินจนจิรวัตรู้สึกได้
“แพรวยังงอนพี่อยู่”
“แพรวกำลังจัดระเบียบความสัมพันธ์ของเราอยู่ค่ะ พอดีช่วงที่นั่งรถกลับมา พี่พงศ์เขาถามแพรวว่า เรื่องนี้จะให้พี่เขาทำอย่างไร หมายถึงจะให้เขาบอกป๊ากับแม่ไหม ถ้าแพรวกับพี่ต้นกล้าจบกัน เขาก็จะไม่เอาเรื่องนี้ไปพูดให้ป๊ากับแม่ได้รู้..”
“แพรวบอกกับมันไปว่าเราจะจบกันอย่างนั้นเหรอ”
“แล้วแพรวบอกกับพี่ต้นกล้าไปว่าอย่างไรละคะ”
“พี่ว่างจริง ๆ แล้วค่อยมาคุยกันใหม่”
“ค่ะ...ที่เราคุยกันตอนนี้ก็คุยกันอย่างพี่อย่างน้องเหมือนก่อนหน้านั้นแล้วกัน” ขณะพูดลดทอนความสัมพันธ์ระหว่างกันซ้ำอีกครั้ง.. ใจนั้นเจ็บแปลบขึ้นมาโดยไม่ต้องร้องขอ..พิษของความรักเป็นเช่นนี้นี่เอง..
“แต่ช่วงนี้แพรวอย่าเพิ่งไปเห็นดีเห็นงามกับคนที่แม่แพรวหาไว้ให้นะ”
“ก็ไม่แน่ค่ะ..”
“พี่ตายแน่ ๆ เลย”
“แพรวสำคัญขนาดนั้น”
“การบินไทยเขามีสโลแกนว่ารักคุณเท่าฟ้า แต่พี่ต้นกล้ามีสโลแกนว่า รักแพรวเท่ามหาสมุทร เหมือนกัน”
“มากไปแล้วค่ะ”
“คิดถึงแพรวจังเลย..แพรวคิดถึงพี่บ้างหรือเปล่า”
ใจจริงแพรวพรรณอยากจะอ้อนกลับไปว่า ‘คิดถึง’ แต่ว่าตอนนี้เธอกำลังอยู่ในอารมณ์ ‘ถอยหนึ่งก้าว’ เพราะฉะนั้น ความเงียบ น่าจะทำให้เขาได้ฉุกคิดว่า มุกจีบผู้หญิงแบบนี้ใช้ไม่ได้ผลกับเธอ..เพราะเธอใจแข็งกว่านั้น..และจริงจังกับชีวิตมากกว่านั้นด้วย..
“ต้นเรือเป็นอย่างไรบ้างคะ” แพรวพรรณเปลี่ยนเรื่องคุย
“ไม่รู้มัน” น้ำเสียงห้วนสั้นบอกอารมณ์ว่าหงุดหงิดทันที
“บอกเขาด้วยนะคะว่าแพรวคิดถึง”..
“ไม่บอก..”
“งั้นแพรวโทรหาเขานะ”
“ไม่ให้โทร เดี๋ยวจะสั่งมันไม่ให้รับสายแพรวด้วย..”
“ใจร้าย”
“ก็แพรวใจร้ายกับพี่ก่อน..จะบอกคิดถึงพี่ให้พี่ชื่นใจหน่อยก็ไม่ได้”
“เมื่อเย็นกินข้าวกับอะไรคะ กินที่เรือหรือเปล่า ฝีมือใคร อร่อยไหม..” ก่อนหน้านั้นเขาได้เล่าชีวิตขณะอยู่บนเรือให้แพรวพรรณได้รับรู้ไว้แล้ว..เรือหลวงเป็นทั้งที่ทำงานและบ้านพักอาศัยของทหารเรือ บนนั้นมีพร้อมทุกอย่าง ไม่ต้องมีบ้านพัก ห้องพักบนบกก็ได้..
“แล้วแพรวคิดว่า คนที่อยู่ในช่วงกำลังง้อคนที่เขารักเนี่ย จะกินข้าวได้อร่อยไหม”
“ก็ไม่น่าอร่อย”
“แล้วเมื่อเย็นนี้ละ แพรวกินข้าวอร่อยไหม”
“ยังไม่ได้กินเลยค่ะ”
“จะทุ่มแล้ว ทำไมยังไม่กิน เดี๋ยวโรคกระเพาะถามหา”
“แพรวขอขึ้นมาอาบน้ำก่อนค่ะ แต่นี่แม่บ้านคงตั้งโต๊ะเสร็จแล้ว”
“มีแม่บ้านด้วย”
“พี่ก็มีคนจัดโต๊ะอาหารให้ไม่ใช่หรือคะ”
“มันก็เป็นไปตามระบบระเบียบของทหาร”
“ไม่เอาค่ะ ไม่พูดถึงเรื่องรวยเรื่องจนกันอีก..”
“พี่ดีใจนะที่แพรวเห็นว่าการกินข้าวผัดจานเดียวเป็นเรื่องไม่ผิดปกติ”
“แพรวก็โตมาแบบคนธรรมดานี่คะ ก่อนที่พ่อแม่จะร่ำรวยมั่งมีขนาดนี้ท่านก็ผ่านความยากลำบากมาเหมือนกัน แพรวก็ต้องประหยัดช่วยท่านเหมือนกัน ปัจจุบันบ้านแพรวก็ยังอยู่กลางทุ่งอยู่นะคะ”
“แต่หลังใหญ่มาก”
“แล้วนี่พี่จะกลับบ้านเมื่อไหร่คะ” แพรวพรรณไม่อยากพูดเรื่องรวยจนความแตกต่างทางฐานะให้เขารู้สึกว่าเธออยู่สูงเกินไป..
“เร็ว ๆ นี้แหละ เดี๋ยวดูวันว่างก่อน ต้องขึ้นไปเยี่ยมตาด้วย เพิ่งออกมาจากโรงพยาบาล...อีกส่วนหนึ่ง พี่ก็ไปเพราะทนแรงคิดถึงแพรวไม่ไหว..”
“ตลอด ๆ”
“พี่พูดจริงนะแพรว พี่คิดถึงแพรวนะครับ มาขโมยเอาหัวใจของพี่ไปด้วย รู้ตัวหรือเปล่า”...
แพรวพรรณนั่งฟังถ้อยคำพร่ำรำพันบอกความรู้สึกจากใจของเขาอยู่อึดใจ โดยไม่แม้จะถามถึงน้องฐา ส่วนเขาเองก็ไม่ยอมบอกเล่าว่าจัดการกับทางนั้นไปอย่างไรบ้าง.. และพอดีได้ยินเสียงเรียกจากพี่ชาย แพรวพรรณจึงขอวางสาย โดยเขากล่าวคำร่ำลาด้วยเสียงกระเส่าว่า ‘หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์นะครับ’
และขณะที่กินข้าวอยู่นั้น ผู้เป็นแม่ก็เอ่ยถึงเรื่องที่จะต้องทำในวันพรุ่งนี้ คือเธอจะต้องไปขัดหน้าบำรุงผิวพรรณที่ร้านซึ่งตั้งอยู่ในเมือง..แพรวพรรณไม่ปฏิเสธ หรือพูดเรื่องที่ตั้งใจไว้เมื่อตอนสาย ๆ ของวันนี้ เพราะถ้าเธอบอกกับป๊ากับแม่ไปว่า เธอนั้นมีความรักอยู่กับพี่ต้นกล้า นายทหารเรือลูกชาวนาคนที่นี่ คนที่จะถูกบ่นตามมาก็คือพี่พงศ์พันธุ์ที่สมรู้ร่วมคิดในทีแรก...และอีกอย่างในเวลานี้แม้เขาจะบอกว่ารักเธอ เธอเองก็มีเขาอยู่ในหัวใจเต็มเปี่ยม แต่ว่าวันพรุ่งนี้ และวันถัด ๆ ไปเขาจะเหมือนเดิมหรือเปล่า?
ในนิยายเรื่อง ‘ร.รัก ร.เรือ’ ที่เธอกำลังเขียนอยู่นั้น พระเอกกับนางเอกรักกันมีใจให้กันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น จนกระทั่งพระเอกไปเรียนอยู่โรงเรียนเตรียมทหาร ช่วงนั้นนางเอกมีเพื่อนชายอีกหลายคนดาหน้ามาขายขนมจีบ แต่ว่านางเอกหาได้สนใจ แม้จะมีข่าวใส่ร้ายป้ายสีพระเอกจากเพื่อนชายที่ไปเรียนอยู่โรงเรียนเตรียมทหารด้วยกัน นางเอกก็สนใจเพียงแต่จดหมายและถ้อยคำทางโทรศัพท์ที่เขาโทรมาหา..
จนกระทั่งเขาเข้าไปอยู่โรงเรียนนายเรือพร้อมกับร่างกายที่เข้าสู่วัยหนุ่มฉกรรจ์ แน่นอนว่ามีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเขาหลายคนเช่นกัน แต่ว่าเขานั้นรักนางเอก เหมือนกับที่นางเอกรักและรอเขาเพียงคนเดียว และสุดท้ายความรักของทั้งคู่ก็จบลงอย่างมีความสุข นางเอกเรียนจบ ทำงานและได้เลือกที่ทำงานในสาขาชลบุรี ทำให้ชีวิตที่เหมือนเดินคนละเส้นมาบรรจบกันได้
..แต่พอคิดถึงระยะเวลาที่นางเอกรอความรักแท้จริงจากพระเอกถึงสิบปี แพรวพรรณก็เห็นว่ามันยาวนานเหลือเกิน เพราะวันนี้ เพียงรอให้เขา ‘ว่าง’ เพียงวันเดียว เธอยังรู้สึกว่า มันนานแสนนาน
หลังอาหารค่ำ ปกติแพรวพรรณก็จะนั่งดูโทรทัศน์เป็นเพื่อนพ่อกับแม่และพี่ชายพอเป็นพิธี และเมื่อช่วงละครตัดเข้าโฆษณาแพรวพรรณก็ขอตัวขึ้นห้อง..วันนี้แพรวพรรณก็ทำเช่นนั้น พอเปิดประตูห้องที่ติดแอร์เย็นฉ่ำเข้าไป ที่หน้าจอโทรศัพท์ซึ่งวางไว้บนโต๊ะทำงานก็มีสัญญาณบอกให้รู้ว่ามีข้อความที่ยังไม่ได้เปิดอ่าน พอเลื่อนหน้าจอดู ก็เห็นว่าเป็นข้อความจากพี่ต้นกล้า..แพรวพรรณใจเต้นตูมตาม ลุ้น ๆ ว่าข้อความที่เขาส่งมานั้นจะเขียนว่าอย่างไร
..และพออ่านกลับไปกลับสองรอบสามรอบ แพรวพรรณจึงได้รู้ว่า เขาแปลงเพลง ‘ที่สุดของหัวใจ’ ของพี่แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ พิมพ์มาให้เธออมยิ้มก่อนนอน..
‘ออกเรือคราวนี้ หัวใจไม่แหลกยับเยินเสียก่อน
จะไปอ้อนวอนขอแพรวอย่าตัดรอน รอก่อน วันพรุ่งนี้
เคืองกันเรื่องไร พี่รู้อยู่แก่ใจ..และพร้อมจะเข้าใจ
อดีตพี่เหลวไหล วันนี้พี่กลับใจ ขอได้ไหม เหมือนเดิม’
นาทีตัดสัญญาณไปแล้ว แพรวพรรณมองโทรศัพท์ในมือ เลื่อนเบอร์ของพี่ต้นกล้าขึ้นมา พอกดโทรออก ใจของแพรวพรรณก็เต้นไม่เป็นจังหวะ..และพอเขารับสาย ใจที่ขุ่นมัวก่อนหน้านั้นก็พลันสุกใสขึ้นมา แต่ถึงอย่างไรแพวพรรณก็ไม่ลืมว่า จะต้องพูดอย่างไร ทำอย่างไร ให้เขาตระหนักว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาจะขายขนมจีบอย่างเรี่ยราดเหมือนคนผ่าน ๆ มา
“แพรว..”
“พี่ต้นกล้า”
“ถึงบ้านแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ..ถึงแล้ว”
“แล้วทำอะไรอยู่”
“นั่งอยู่บนเตียงคุยโทรศัพท์กับพี่ค่ะ แล้วพี่ละคะ”
“นอนอยู่บนเตียงคุยโทรศัพท์กับแพรวครับ..เหมือนกันเลย”
“แต่แพรวนั่งนะคะ”
“งั้นพี่นั่งบ้างก็ได้”
“อยู่เรือหรืออยู่ห้องพัก”
“อยู่เรือ พรุ่งนี้มีออกลาดตระเวน ภารกิจครั้งนี้สามวัน”
“ไปไหนคะ”
“ไปในทะเลอ่าวไทยนี่แหละ”
“เรือคงไม่วิ่งบนถนนหรอกค่ะ”
“ถ้าเรือหลวงวิ่งบนถนนหน้าบ้านแพรวได้ พี่คงจะวิ่งวนเวียนอยู่แถวนั้นทั้งวันทั้งคืน”
แพรวพรรณยิ้มน้อย ๆ กับมุกของเขา..และเมื่อเธอไม่ต่อปากต่อขำ เขาก็รีบวกเข้าเรื่องสำคัญที่สุดทันที
“แพรวหายโกรธพี่แล้วนะ”
“ทำไมคิดว่าแพรวโกรธ”
“ก็แพรวไม่ยอมรับสายพี่..กดโทรออกจนนิ้วจะล็อคแล้ว” น้ำเสียงของเขาออดอ้อนยิ่งนัก
“ก็แพรวอยู่บนรถ ไม่สะดวกคุย”
“พี่แคร์ความรู้สึกของแพรวนะครับ..”
“ขอบคุณค่ะ” น้ำเสียงนั้นก็ยังห่างเหินจนจิรวัตรู้สึกได้
“แพรวยังงอนพี่อยู่”
“แพรวกำลังจัดระเบียบความสัมพันธ์ของเราอยู่ค่ะ พอดีช่วงที่นั่งรถกลับมา พี่พงศ์เขาถามแพรวว่า เรื่องนี้จะให้พี่เขาทำอย่างไร หมายถึงจะให้เขาบอกป๊ากับแม่ไหม ถ้าแพรวกับพี่ต้นกล้าจบกัน เขาก็จะไม่เอาเรื่องนี้ไปพูดให้ป๊ากับแม่ได้รู้..”
“แพรวบอกกับมันไปว่าเราจะจบกันอย่างนั้นเหรอ”
“แล้วแพรวบอกกับพี่ต้นกล้าไปว่าอย่างไรละคะ”
“พี่ว่างจริง ๆ แล้วค่อยมาคุยกันใหม่”
“ค่ะ...ที่เราคุยกันตอนนี้ก็คุยกันอย่างพี่อย่างน้องเหมือนก่อนหน้านั้นแล้วกัน” ขณะพูดลดทอนความสัมพันธ์ระหว่างกันซ้ำอีกครั้ง.. ใจนั้นเจ็บแปลบขึ้นมาโดยไม่ต้องร้องขอ..พิษของความรักเป็นเช่นนี้นี่เอง..
“แต่ช่วงนี้แพรวอย่าเพิ่งไปเห็นดีเห็นงามกับคนที่แม่แพรวหาไว้ให้นะ”
“ก็ไม่แน่ค่ะ..”
“พี่ตายแน่ ๆ เลย”
“แพรวสำคัญขนาดนั้น”
“การบินไทยเขามีสโลแกนว่ารักคุณเท่าฟ้า แต่พี่ต้นกล้ามีสโลแกนว่า รักแพรวเท่ามหาสมุทร เหมือนกัน”
“มากไปแล้วค่ะ”
“คิดถึงแพรวจังเลย..แพรวคิดถึงพี่บ้างหรือเปล่า”
ใจจริงแพรวพรรณอยากจะอ้อนกลับไปว่า ‘คิดถึง’ แต่ว่าตอนนี้เธอกำลังอยู่ในอารมณ์ ‘ถอยหนึ่งก้าว’ เพราะฉะนั้น ความเงียบ น่าจะทำให้เขาได้ฉุกคิดว่า มุกจีบผู้หญิงแบบนี้ใช้ไม่ได้ผลกับเธอ..เพราะเธอใจแข็งกว่านั้น..และจริงจังกับชีวิตมากกว่านั้นด้วย..
“ต้นเรือเป็นอย่างไรบ้างคะ” แพรวพรรณเปลี่ยนเรื่องคุย
“ไม่รู้มัน” น้ำเสียงห้วนสั้นบอกอารมณ์ว่าหงุดหงิดทันที
“บอกเขาด้วยนะคะว่าแพรวคิดถึง”..
“ไม่บอก..”
“งั้นแพรวโทรหาเขานะ”
“ไม่ให้โทร เดี๋ยวจะสั่งมันไม่ให้รับสายแพรวด้วย..”
“ใจร้าย”
“ก็แพรวใจร้ายกับพี่ก่อน..จะบอกคิดถึงพี่ให้พี่ชื่นใจหน่อยก็ไม่ได้”
“เมื่อเย็นกินข้าวกับอะไรคะ กินที่เรือหรือเปล่า ฝีมือใคร อร่อยไหม..” ก่อนหน้านั้นเขาได้เล่าชีวิตขณะอยู่บนเรือให้แพรวพรรณได้รับรู้ไว้แล้ว..เรือหลวงเป็นทั้งที่ทำงานและบ้านพักอาศัยของทหารเรือ บนนั้นมีพร้อมทุกอย่าง ไม่ต้องมีบ้านพัก ห้องพักบนบกก็ได้..
“แล้วแพรวคิดว่า คนที่อยู่ในช่วงกำลังง้อคนที่เขารักเนี่ย จะกินข้าวได้อร่อยไหม”
“ก็ไม่น่าอร่อย”
“แล้วเมื่อเย็นนี้ละ แพรวกินข้าวอร่อยไหม”
“ยังไม่ได้กินเลยค่ะ”
“จะทุ่มแล้ว ทำไมยังไม่กิน เดี๋ยวโรคกระเพาะถามหา”
“แพรวขอขึ้นมาอาบน้ำก่อนค่ะ แต่นี่แม่บ้านคงตั้งโต๊ะเสร็จแล้ว”
“มีแม่บ้านด้วย”
“พี่ก็มีคนจัดโต๊ะอาหารให้ไม่ใช่หรือคะ”
“มันก็เป็นไปตามระบบระเบียบของทหาร”
“ไม่เอาค่ะ ไม่พูดถึงเรื่องรวยเรื่องจนกันอีก..”
“พี่ดีใจนะที่แพรวเห็นว่าการกินข้าวผัดจานเดียวเป็นเรื่องไม่ผิดปกติ”
“แพรวก็โตมาแบบคนธรรมดานี่คะ ก่อนที่พ่อแม่จะร่ำรวยมั่งมีขนาดนี้ท่านก็ผ่านความยากลำบากมาเหมือนกัน แพรวก็ต้องประหยัดช่วยท่านเหมือนกัน ปัจจุบันบ้านแพรวก็ยังอยู่กลางทุ่งอยู่นะคะ”
“แต่หลังใหญ่มาก”
“แล้วนี่พี่จะกลับบ้านเมื่อไหร่คะ” แพรวพรรณไม่อยากพูดเรื่องรวยจนความแตกต่างทางฐานะให้เขารู้สึกว่าเธออยู่สูงเกินไป..
“เร็ว ๆ นี้แหละ เดี๋ยวดูวันว่างก่อน ต้องขึ้นไปเยี่ยมตาด้วย เพิ่งออกมาจากโรงพยาบาล...อีกส่วนหนึ่ง พี่ก็ไปเพราะทนแรงคิดถึงแพรวไม่ไหว..”
“ตลอด ๆ”
“พี่พูดจริงนะแพรว พี่คิดถึงแพรวนะครับ มาขโมยเอาหัวใจของพี่ไปด้วย รู้ตัวหรือเปล่า”...
แพรวพรรณนั่งฟังถ้อยคำพร่ำรำพันบอกความรู้สึกจากใจของเขาอยู่อึดใจ โดยไม่แม้จะถามถึงน้องฐา ส่วนเขาเองก็ไม่ยอมบอกเล่าว่าจัดการกับทางนั้นไปอย่างไรบ้าง.. และพอดีได้ยินเสียงเรียกจากพี่ชาย แพรวพรรณจึงขอวางสาย โดยเขากล่าวคำร่ำลาด้วยเสียงกระเส่าว่า ‘หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์นะครับ’
และขณะที่กินข้าวอยู่นั้น ผู้เป็นแม่ก็เอ่ยถึงเรื่องที่จะต้องทำในวันพรุ่งนี้ คือเธอจะต้องไปขัดหน้าบำรุงผิวพรรณที่ร้านซึ่งตั้งอยู่ในเมือง..แพรวพรรณไม่ปฏิเสธ หรือพูดเรื่องที่ตั้งใจไว้เมื่อตอนสาย ๆ ของวันนี้ เพราะถ้าเธอบอกกับป๊ากับแม่ไปว่า เธอนั้นมีความรักอยู่กับพี่ต้นกล้า นายทหารเรือลูกชาวนาคนที่นี่ คนที่จะถูกบ่นตามมาก็คือพี่พงศ์พันธุ์ที่สมรู้ร่วมคิดในทีแรก...และอีกอย่างในเวลานี้แม้เขาจะบอกว่ารักเธอ เธอเองก็มีเขาอยู่ในหัวใจเต็มเปี่ยม แต่ว่าวันพรุ่งนี้ และวันถัด ๆ ไปเขาจะเหมือนเดิมหรือเปล่า?
ในนิยายเรื่อง ‘ร.รัก ร.เรือ’ ที่เธอกำลังเขียนอยู่นั้น พระเอกกับนางเอกรักกันมีใจให้กันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น จนกระทั่งพระเอกไปเรียนอยู่โรงเรียนเตรียมทหาร ช่วงนั้นนางเอกมีเพื่อนชายอีกหลายคนดาหน้ามาขายขนมจีบ แต่ว่านางเอกหาได้สนใจ แม้จะมีข่าวใส่ร้ายป้ายสีพระเอกจากเพื่อนชายที่ไปเรียนอยู่โรงเรียนเตรียมทหารด้วยกัน นางเอกก็สนใจเพียงแต่จดหมายและถ้อยคำทางโทรศัพท์ที่เขาโทรมาหา..
จนกระทั่งเขาเข้าไปอยู่โรงเรียนนายเรือพร้อมกับร่างกายที่เข้าสู่วัยหนุ่มฉกรรจ์ แน่นอนว่ามีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเขาหลายคนเช่นกัน แต่ว่าเขานั้นรักนางเอก เหมือนกับที่นางเอกรักและรอเขาเพียงคนเดียว และสุดท้ายความรักของทั้งคู่ก็จบลงอย่างมีความสุข นางเอกเรียนจบ ทำงานและได้เลือกที่ทำงานในสาขาชลบุรี ทำให้ชีวิตที่เหมือนเดินคนละเส้นมาบรรจบกันได้
..แต่พอคิดถึงระยะเวลาที่นางเอกรอความรักแท้จริงจากพระเอกถึงสิบปี แพรวพรรณก็เห็นว่ามันยาวนานเหลือเกิน เพราะวันนี้ เพียงรอให้เขา ‘ว่าง’ เพียงวันเดียว เธอยังรู้สึกว่า มันนานแสนนาน
หลังอาหารค่ำ ปกติแพรวพรรณก็จะนั่งดูโทรทัศน์เป็นเพื่อนพ่อกับแม่และพี่ชายพอเป็นพิธี และเมื่อช่วงละครตัดเข้าโฆษณาแพรวพรรณก็ขอตัวขึ้นห้อง..วันนี้แพรวพรรณก็ทำเช่นนั้น พอเปิดประตูห้องที่ติดแอร์เย็นฉ่ำเข้าไป ที่หน้าจอโทรศัพท์ซึ่งวางไว้บนโต๊ะทำงานก็มีสัญญาณบอกให้รู้ว่ามีข้อความที่ยังไม่ได้เปิดอ่าน พอเลื่อนหน้าจอดู ก็เห็นว่าเป็นข้อความจากพี่ต้นกล้า..แพรวพรรณใจเต้นตูมตาม ลุ้น ๆ ว่าข้อความที่เขาส่งมานั้นจะเขียนว่าอย่างไร
..และพออ่านกลับไปกลับสองรอบสามรอบ แพรวพรรณจึงได้รู้ว่า เขาแปลงเพลง ‘ที่สุดของหัวใจ’ ของพี่แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ พิมพ์มาให้เธออมยิ้มก่อนนอน..
‘ออกเรือคราวนี้ หัวใจไม่แหลกยับเยินเสียก่อน
จะไปอ้อนวอนขอแพรวอย่าตัดรอน รอก่อน วันพรุ่งนี้
เคืองกันเรื่องไร พี่รู้อยู่แก่ใจ..และพร้อมจะเข้าใจ
อดีตพี่เหลวไหล วันนี้พี่กลับใจ ขอได้ไหม เหมือนเดิม’
จุฬามณีเฟื่องนคร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 พ.ย. 2554, 10:33:43 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 30 พ.ย. 2554, 10:48:34 น.
จำนวนการเข้าชม : 3664
| << 20.2 "หนึ่งจะเอาน้ำสาดมันก่อน ตามไปด้วย แก้ว ช้อน..” | 21,1 'ไก่แก่แม่ปลาช่อน' >> |
จุฬามณีเฟื่องนคร 30 พ.ย. 2554, 10:38:49 น.
อย่าลืม สมัครสมาิชิก ล็อคอิน กด like ให้กำัลังใจนักเขียน ทุก ๆ ท่านด้วยนะครับ //// นักเขียนจะได้มีแรงใจทำงานกันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย..โดยเฉพาะนักเขียน เฟื่องนครเนี่ย บ้ายอเป็นที่สุด..งุงิ ๆ...ขอบคุณจากทุก ๆ แรงใจนะครับ // พบกันอีกทีวันจันทร์หน้านะ...จุ๊บ ๆ
อย่าลืม สมัครสมาิชิก ล็อคอิน กด like ให้กำัลังใจนักเขียน ทุก ๆ ท่านด้วยนะครับ //// นักเขียนจะได้มีแรงใจทำงานกันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย..โดยเฉพาะนักเขียน เฟื่องนครเนี่ย บ้ายอเป็นที่สุด..งุงิ ๆ...ขอบคุณจากทุก ๆ แรงใจนะครับ // พบกันอีกทีวันจันทร์หน้านะ...จุ๊บ ๆ
จุฬามณีเฟื่องนคร 30 พ.ย. 2554, 10:46:15 น.
รู้สึกว่า "กุหลาบซ่อนกลิ่น" ไอ้ม่ากับคุณสูรย์ จะเข้าร้าน นายอินทร์ ซีเอ็ด บีทูเอส แล้วนะครับ ฝากสนับสนุนผลงานฉบับรูปเล่มกันด้วยครับ รับประกันความสนุกโดย เฟื่องนคร..(จริง ๆ นะ)
รู้สึกว่า "กุหลาบซ่อนกลิ่น" ไอ้ม่ากับคุณสูรย์ จะเข้าร้าน นายอินทร์ ซีเอ็ด บีทูเอส แล้วนะครับ ฝากสนับสนุนผลงานฉบับรูปเล่มกันด้วยครับ รับประกันความสนุกโดย เฟื่องนคร..(จริง ๆ นะ)
เด็กหญิงม่อน 30 พ.ย. 2554, 10:56:21 น.
โอ๊ยยย พี่ต้นกล้านี่มุกจีบสาวเยอะเกินนะจ๊ะ อ่านตอนนี้แล้วจิกหมอนมากมาย ;))
โอ๊ยยย พี่ต้นกล้านี่มุกจีบสาวเยอะเกินนะจ๊ะ อ่านตอนนี้แล้วจิกหมอนมากมาย ;))
panon 30 พ.ย. 2554, 11:04:30 น.
โห้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมุกแปลงเพลงนี่ถนัดมากเลยใช่เป่าอ่ะอิอิอิ
โห้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมุกแปลงเพลงนี่ถนัดมากเลยใช่เป่าอ่ะอิอิอิ
จุฬามณีเฟื่องนคร 30 พ.ย. 2554, 11:04:48 น.
ถ้ามี "รักนะจุ๊บ ๆ" ด้วย มันจะตลกไหมเนี่ย
ถ้ามี "รักนะจุ๊บ ๆ" ด้วย มันจะตลกไหมเนี่ย
จุฬามณีเฟื่องนคร 30 พ.ย. 2554, 11:06:29 น.
กว่าจะหาเพลงได้ คิดแทบตาย ถ้าไม่แก่จริงอะไรจริง คิดไม่ออกนะเนี่ย..555555
กว่าจะหาเพลงได้ คิดแทบตาย ถ้าไม่แก่จริงอะไรจริง คิดไม่ออกนะเนี่ย..555555
Siang 30 พ.ย. 2554, 11:12:00 น.
ขำมุกจีบหญิงของพี่กล้าจริงๆ ให้ตายเหอะคุณเฟื่อง แต่ละมุกคิดนานมั๊ยคะเนี่ย หรือเอามาจากชีวิตจริง 555
ขำมุกจีบหญิงของพี่กล้าจริงๆ ให้ตายเหอะคุณเฟื่อง แต่ละมุกคิดนานมั๊ยคะเนี่ย หรือเอามาจากชีวิตจริง 555
Solnushka 30 พ.ย. 2554, 11:33:57 น.
โอ๊ย พี่ต้นกล้าลื่นไหลยิ่งกว่าปลาไหลอีก เลห์เหลี่ยมแพรวพราวมาก
โอ๊ย พี่ต้นกล้าลื่นไหลยิ่งกว่าปลาไหลอีก เลห์เหลี่ยมแพรวพราวมาก
ป้าพร 30 พ.ย. 2554, 11:37:42 น.
คนเจ้าชู้นี่มักมีคำพูดมาทำให้คนฟังหลงเคลิ้มไปกับสารพัดมุกจีบจริง อันนี้ต้องขอชมคนเขียนจากใจเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
คนเจ้าชู้นี่มักมีคำพูดมาทำให้คนฟังหลงเคลิ้มไปกับสารพัดมุกจีบจริง อันนี้ต้องขอชมคนเขียนจากใจเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
XaWarZd 30 พ.ย. 2554, 12:10:20 น.
love the song ei ei
love the song ei ei
เดิมเดิม 30 พ.ย. 2554, 12:17:23 น.
แล้วเด็กๆ จะนึกต้นแบบเพลงที่แจ้ออกไหมเนี่ย
แล้วเด็กๆ จะนึกต้นแบบเพลงที่แจ้ออกไหมเนี่ย
silverraindrop 30 พ.ย. 2554, 12:19:57 น.
สมน้ำหน้าพี่ต้นกล้า 5555
สมน้ำหน้าพี่ต้นกล้า 5555
nutcha 30 พ.ย. 2554, 12:28:47 น.
คุณเฟื่องขาให้รอถึงวันจันทร์เลยเหรอ จะไปออกเรือกับพี่ต้นกล้าเหรอ เดี๋ยววันเสาร์นี้จะไปดูไอ้ม่ากับคุณสูรย์ที่ร้านนายอินทร์เดอะมอลล์โคราชซะกะหน่อยไม่รู้จะมาอ่ะยัง
คุณเฟื่องขาให้รอถึงวันจันทร์เลยเหรอ จะไปออกเรือกับพี่ต้นกล้าเหรอ เดี๋ยววันเสาร์นี้จะไปดูไอ้ม่ากับคุณสูรย์ที่ร้านนายอินทร์เดอะมอลล์โคราชซะกะหน่อยไม่รู้จะมาอ่ะยัง
Zephyr 30 พ.ย. 2554, 12:37:21 น.
พี่ต้นกล้าจะง้อแพรวหรือจะเล่นตลกคะ ฮาตลอดอ่ะ ไม่ก็เลี่ยนได้ใจ หวานจนมดขึ้น มีไรพอดีๆบ้างมั้ยเนี่ย
พี่ต้นกล้าจะง้อแพรวหรือจะเล่นตลกคะ ฮาตลอดอ่ะ ไม่ก็เลี่ยนได้ใจ หวานจนมดขึ้น มีไรพอดีๆบ้างมั้ยเนี่ย
จุฬามณีเฟื่องนคร 30 พ.ย. 2554, 12:41:26 น.
ก่อนหน้านั้นมีน้องคนหนึ่ง ถามมาว่า..พี่ แล้วนี่ผู้การไม่ต้องขับรถจากสัตหีบมาง้อนางเอกเหรอคะ..// ว่าไป เขียนให้ขับรถมาง้อก็ดีนะเเต่ว่า อยากให้พระเอกทำงานทำการมั่งก็เลย..ง้อแบบนี้แหละ ส่งเสียงมาก็เลี่ยนพอแล้ว..///คนที่รู้จักเพลงพี่แจ้..ไม่ต้องบอกก็รู้!!! อิอิ..../// ตอนหน้า พี่ญา กับ ต้นเรือ จะออกมาหวานพร้อมฮา สามตอนติด ๆ เลยนะ..like เยอะ ๆ มาเร็วเคลมเร็ว...
ก่อนหน้านั้นมีน้องคนหนึ่ง ถามมาว่า..พี่ แล้วนี่ผู้การไม่ต้องขับรถจากสัตหีบมาง้อนางเอกเหรอคะ..// ว่าไป เขียนให้ขับรถมาง้อก็ดีนะเเต่ว่า อยากให้พระเอกทำงานทำการมั่งก็เลย..ง้อแบบนี้แหละ ส่งเสียงมาก็เลี่ยนพอแล้ว..///คนที่รู้จักเพลงพี่แจ้..ไม่ต้องบอกก็รู้!!! อิอิ..../// ตอนหน้า พี่ญา กับ ต้นเรือ จะออกมาหวานพร้อมฮา สามตอนติด ๆ เลยนะ..like เยอะ ๆ มาเร็วเคลมเร็ว...
morisa 30 พ.ย. 2554, 12:41:40 น.
แหม เฟื่องช่างคิดได้นะ แปลงเพลงได้ไหลลื่นมาก
ชอบบทง้องอนของพี่ต้นกล้า แล้วก็ชอบมุกที่ว่า
"การบินไทยเขามีสโลแกนว่ารักคุณเท่าฟ้า แต่พี่มีสโลแกนว่ารักแพรวเท่ามหาสมุทร"
แล้วก็ชอบแพรวที่เข้มแข็ง และรู้จักดูแลหัวใจตัวเองเป็นอย่างดี
นางเอกฉลาดคิดแบบนี้สิ ได้ใจไปเต็มๆ
แหม เฟื่องช่างคิดได้นะ แปลงเพลงได้ไหลลื่นมาก
ชอบบทง้องอนของพี่ต้นกล้า แล้วก็ชอบมุกที่ว่า
"การบินไทยเขามีสโลแกนว่ารักคุณเท่าฟ้า แต่พี่มีสโลแกนว่ารักแพรวเท่ามหาสมุทร"
แล้วก็ชอบแพรวที่เข้มแข็ง และรู้จักดูแลหัวใจตัวเองเป็นอย่างดี
นางเอกฉลาดคิดแบบนี้สิ ได้ใจไปเต็มๆ
ไรน้ำ 30 พ.ย. 2554, 12:53:44 น.
สโลแกนนายต้นกล้านี่ไม่ไหว เน่าได้ใจจริง
สโลแกนนายต้นกล้านี่ไม่ไหว เน่าได้ใจจริง
ไรน้ำ 30 พ.ย. 2554, 12:54:34 น.
รอคู่ของพี่ญา กะต้นเรือใจจดใจจ่อค่ะ
รอคู่ของพี่ญา กะต้นเรือใจจดใจจ่อค่ะ
แว่นใส 30 พ.ย. 2554, 13:13:35 น.
เจ้าคารมซะจริงนะ
เจ้าคารมซะจริงนะ
แวนด้าน้อย 30 พ.ย. 2554, 13:34:34 น.
ทหารเรือเขามีมุกจีบสาวเยอะจัง อยากอ่านต้นเรือคุยโทรศัพท์กับพี่ญาจะมีมุกเยอะอย่างนี้ไม่เนี่ย
ทหารเรือเขามีมุกจีบสาวเยอะจัง อยากอ่านต้นเรือคุยโทรศัพท์กับพี่ญาจะมีมุกเยอะอย่างนี้ไม่เนี่ย
superinkc 30 พ.ย. 2554, 16:12:01 น.
สนุกมากๆเลยค่า รีบๆมาอัพต่อไวๆนะคะ .
สนุกมากๆเลยค่า รีบๆมาอัพต่อไวๆนะคะ .
จิรารัตน์ 30 พ.ย. 2554, 16:43:55 น.
ย่องมากด like ให้กำลังใจคุณเฟื่องค่ะ
ย่องมากด like ให้กำลังใจคุณเฟื่องค่ะ
minafiba 30 พ.ย. 2554, 20:41:56 น.
^_^
^_^
loveleklek 30 พ.ย. 2554, 22:25:46 น.
สุดยอดเลยเฟื่อง
สุดยอดเลยเฟื่อง
jeejar816 1 ธ.ค. 2554, 08:16:38 น.
ไอ้คารมคนเจ้าชู้นี่นาทำสาว ๆ ใจละลายมานักต่อนักแล้ว มีสติเข้าไว้แพรว อดทน ๆ
ไอ้คารมคนเจ้าชู้นี่นาทำสาว ๆ ใจละลายมานักต่อนักแล้ว มีสติเข้าไว้แพรว อดทน ๆ
แพม 1 ธ.ค. 2554, 20:37:10 น.
ทหารเรือช่างเจ้าคารมนะนี่
ทหารเรือช่างเจ้าคารมนะนี่
Pat 2 ธ.ค. 2554, 08:47:31 น.
น้ำตาลเรียกพี่แล้ว พี่ต้นกล้า อิอิ แพรวจะไปไหนรอดล่ะเนี่ย^________^
น้ำตาลเรียกพี่แล้ว พี่ต้นกล้า อิอิ แพรวจะไปไหนรอดล่ะเนี่ย^________^
ณัฐวีร์ 27 ธ.ค. 2554, 00:52:06 น.
ไม่รู้ว่าพี่ต้นกล้าเจ้าชู้เหมือนใคร เหมือนคนเขียนป่าวน้อออ
ไม่รู้ว่าพี่ต้นกล้าเจ้าชู้เหมือนใคร เหมือนคนเขียนป่าวน้อออ
OPUS 25 มี.ค. 2555, 10:57:11 น.
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องของคุณที่ชอบรองจากไอ่ม่าค่ะ_ขอเป็นอีกหนึ่งแฟนคลับนะค่ะ
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องของคุณที่ชอบรองจากไอ่ม่าค่ะ_ขอเป็นอีกหนึ่งแฟนคลับนะค่ะ