ในชุดภารกิจรัก เรื่องราชนาวีที่รัก

Tags: ทหารเรือ นักเขียน

ตอน: 21,1 'ไก่แก่แม่ปลาช่อน'

21.


ในตอนสายของวันรุ่งขึ้น เมื่อลูกชายหลับไปแล้วนพวรรณก็เข้าออฟฟิศที่อยู่ข้างบ้านหลังใหญ่ ไปทำงานงานตามหน้าที่ ส่วนพงศ์พันธุ์นั้นเข้าโกดัง ดูการบรรทุกข้าวเปลือกเพื่อลำเลียงไปยังตลาดกลางในกรุงเทพฯ

เสียงแตรรถมอเตอร์ไซด์ของบุรุษไปรษณีย์ทำให้คนงานสาวที่กำลังทำความสะอาดห้องรีบวิ่งผลักประตูกระจกออกไป และอึดใจก็เปิดประตูเรียกนพวรรณให้เป็นเซ็นรับเอกสาร..

พอเห็นเอกสารระบุชื่อของผู้เป็นแม่สามี แต่ไม่มีชื่อผู้ส่ง นพวรรณก็นิ่วหน้า..และเมื่อเห็นว่าต้นทางของจดหมายมาจากชลบุรี นพวรรณจึงถือวิสาสะช่วงที่อยู่ตามลำพังเปิดซองสีน้ำตาล..

ข้างในเป็นรูปของแพรวพรรณกับผู้การจิรวัติ ฉากหลังน่าจะเป็นบนเรือ และภาพอื่น ๆ นั้นเป็นภาพของฐาปนิสรกับชายหนุ่มคนเดียวกันในอิริยาบถต่าง ๆ พร้อมกับมีกระดาษโน้ตเขียนติดมาว่า

“ลูกสาวของคุณแม่จะแย่งแฟนของน้องฐาค่ะ..”..อ่านข้อความพร้อมกวาดตามองดูเบอร์โทรศัพท์ของฐาปนิสร นพวรรณก็ตัดสินใจเดินเข้าไปในครัวหยิบไฟแช็คแล้วเดินไปยังสวนข้างบ้าน..

ถ้าหลักฐานชิ้นนี้ถูกทำลายไป อุปสรรคความรักของคนทั้งคู่ก็จะบรรเทาลงไปด้วย


พอกลับจากสถานเสริมความงามแพรวพรรณก็ขอตัวขึ้นห้องพักเปิดแอร์คอนดิชั่น เปิดคอมพิวเตอร์เช็คอีเมล์ก่อนจะโทรหาหิรัญญา..

“นอนหรือเปล่าพี่” ในวันธรรมดาหิรัญญามักจะนอนหลับในช่วงบ่าย ๆ หรือค่ำ ๆ แล้วจะตื่นมาทำงานในตอนกลางคืนแล้วก็ทำงานจนกระทั่งรู้สึกง่วง..

“ทำงาน..”

‘งาน’ ของทั้งสองคนคืองานเขียนนวนิยาย เรื่องที่คุยกันเป็นประจำคือเล่าพล็อต เล่าเรื่องที่ตัวเองกำลังเขียนอยู่ หรือไม่ก็เล่าเรื่องนิยายที่ได้อ่านแล้วเกิดความประทับใจ หรือถ้าไม่ประทับใจก็เล่าสู่กันฟังให้เห็นถึงข้อบกพร่องของงานชิ้นนั้น..นอกจากนั้น ถ้างานชิ้นไหน ตัวละครมีพัฒนาการทางอารมณ์หิรัญญาก็จะแนะนำให้แพรวพรรณได้หามาอ่าน หรือไม่ก็เล่าให้แพรวพรรณได้รับรู้ไว้ว่า นักเขียนชั้นครูเขามีวิธีคิดและทำงานกันอย่างไร..

งานชุด ‘รักกสิกร’ สรุปชื่อตัวละครห้าพี่น้อง ได้แก่ เกื้อกูล กอบชัย เกรียงไกร กรรณิการ์ และหิรัญญารับเรื่องน้องสาวคนเล็กที่ชื่อ กัลยาณี ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่เบา ๆ ที่สุด แต่ในมุมมองของหิรัญญานั้นแพรวพรรณก็รู้สึกว่าเป็นงานยากของเธอ เพราะตัวละครต้องไปเป็นไปเลขานุการบริษัทคนไทยเชื้อสายจีน ซึ่งมีเรื่องความเชื่อประเพณีเข้าไปเกี่ยวข้อง พระเอกเป็นพ่อม่ายเมียตายมีลูกติดวัยอนุบาล

และช่วงเมียป่วยต้องรักษาตัว เป็นช่วงที่เขาปล่อยปละละเลยงานในบริษัท เลขานุการก็ยักยอกเงินจนพระเอกกลายเป็นคนหวาดระแวงไม่ไว้วางใจใคร แต่ว่าพระเอกนั้นเป็นคนกตัญญูกับบุพการีเป็นอย่างมาก เพราะก่อนหน้านั้นพ่อแม่ผ่านความยากลำบากมาจนกระทั่งตั้งตัวได้ และครอบครัวพระเอกตั้งแต่อากง อาม่า อาปา และอามาม้านั้นเป็นคนจีนที่มาจากแผ่นดินใหญ่ แต่พระเอกนั้นเกิดในเมืองไทยและจึงได้รับอิทธิพลของศาสนาพุทธแบบเมืองไทย ซึ่งเขาต้องการให้พ่อแม่นั้นหันมาทำบุญแทนการบวงสรวงเซ่นไหว้

..ส่วนตัวนางเอกเองนั้นแม้จะเป็นคนทันสมัย แต่พื้นที่โตมาจากบ้านนอก ไปวัดไปวาอยู่เป็นประจำและโตมากับคนแก่ นางเอกจึงสามารถเข้ากับพ่อแม่ของพระเอก รวมถึงลูกสาวของพระเอกได้ และในตอนหลังแม้นางเอกจะอายุน้อยกว่า มีฐานะแย่กว่าบ้านพระเอก แต่นางเอกก็ใช้ความดีนั้นเอาชนะใจพระเอกได้จนกระทั่งได้แต่งงานกัน..

พอฟังพล็อตคร่าว ๆ แพรวพรรณยอมรับว่านิยายเรื่องนี้ของพี่หิรัญญานั้นน่าสนใจอยู่ไม่น้อย และเพื่อให้งานทั้ง 5 เล่มเป็นเนื้อเดียวกัน พล็อตเรื่องของแต่ละคนที่ทำเสร็จแล้วจะส่งเมล์เข้าไปหา บก. ต่าย พร้อมกับเพื่อนนักเขียนทั้งทีม หลังจากนั้น บก. ก็จะดูว่าตรงไหนพอจะให้พี่น้องมาเล่นกันได้ ก็แนะนำนักเขียนกลับไป..

พอคุยเรื่องงานกันจนกระทั่งชุ่มปอดแล้ว..หิรัญญาก็หันมาถามเรื่องที่ยังอยู่ในความสนใจของตนเอง นั่นก็คือเรื่องของเอกรินทร์ที่จะเดินทางกลับมาในวันนี้ และแพรวพรรณก็เล่าบรรยากาศช่วงที่แม่พาออกไปยังสถานเสริมความงาม ซึ่งแม่นั้นดูมั่นใจว่า อย่างไรแล้วเธอจะหนีพี่เอกรินทร์ไม่พ้นแน่ ๆ

“แล้วทำไม เธอไม่บอกเรื่องผู้การเรือเร่ของเธอไปเลยละ ..ทำอย่างที่ตั้งใจครั้งแรก”

“แพรวอยากเจอพี่เอกรินทร์เขาก่อนค่ะ...ถ้าได้คุยกันแล้ว ถ้าแพรวบอกเขาไปตรง ๆ ว่าแพรวไม่เห็นด้วยกับวิธีการของผู้ใหญ่ ถ้าเขาปฏิเสธแม่เขาได้ เรื่องมันก็น่าจะจบด้วยดี ทางนั้นเขาคงไม่บังคับลูกเขาเอาเป็นเอาตายหรอกค่ะพี่ เพราะนี่มันปี 2554 แล้ว แพรวเอง ถ้าแพรวหน้าบึ้ง ไม่ยิ้มไม่แย้ม ทางนั้นก็คงไม่อยากได้แพรวหรอกค่ะ แพรวก็มีวิธีเอาตัวรอด...”

“ล้ำลึกขึ้นจริง ๆ นะ”

“คบกับพี่ด้วยส่วนหนึ่ง..แล้วมาคิด ๆ ดูอีกที เรื่องความรัก หรือคนที่เราจะแต่งงานด้วย มันคือคนที่เราต้องอยู่ไปด้วยจนกระทั่งตายจากกัน กรณีไม่เลิกกันก่อนนะคะ”

“ก่อนแต่งงานไม่มีใครคิดจะเลิกหรอก..ทุกคนก็คิดว่าไม้เท้ายอดทองตะบองยอดเพชรทั้งนั้นแหละ”

“เพราะฉะนั้นก็คงต้องดูกันให้ดีที่สุดแหละค่ะ กรณีกับพี่ต้นกล้า แพรวคงต้องดูใจกันไปสักระยะ คงเป็นปีหรือสองปี ถ้าพี่เขาเป็นเนื้อคู่กับแพรวจริงอย่างที่หมอดูน้องสาวเขาดูไว้ เขาก็ต้องฝ่าฟันอุปสรรคหรือต้องพิสูจน์ตัวเองว่า เขารักแพรวจริง ๆ”

“เต็มไปด้วยสติ..”

“แต่แพรวรู้สึกดีนะคะ ดีกว่าตอนไปสัตหีบอีกค่ะ มันอุ่นอยู่ข้างในค่ะ..”

“แล้วถ้า เขา เขาไม่หายไปละ แพรวจะเป็นอย่างไรไหม”

“แพรวไม่ได้เล่นตัวขนาดนั้นหรอกค่ะ..เมื่อเช้าแพรวยังส่งข้อความไปหาเขาเลย..ตื่นมาก็คิดถึงเขาค่ะ แต่ข้อความไม่ได้หวานเลี่ยนอะไรหรอก แค่บอกเขาว่า แพรวตื่นแล้วค่ะ...”

“เขาตอบกลับมาหรือเปล่า”

“ตอบค่ะ ตอบว่า ‘พี่ตื่นตัวตลอดเวลา’...ทะลึ่งจะตาย แล้วต้นเรือละคะ โทรกลับมาหาพี่บ้างหรือ
เปล่า”

“ไม่เห็นโทร..เงียบหายไปเลย” จากน้ำเสียงของหิรัญญาแพรวพรรณรู้สึกถึงความผิดหวัง

“พี่ก็โทรไปซิ เขาอาจจะรอให้พี่โทรไปก่อนก็ได้”

“ไม่หรอก..ช่างมันเหอะ..”

“แล้วพี่คิดถึงเขาไหมละคะ”

“บ้าง..”

“สรุปว่า กลับมาอยู่บ้านแล้ว พี่รู้สึกแย่กว่าตอนก่อนจะไป”

“ตอนก่อนที่ฉันจะไป ฉันไม่ได้ฝันถึงใครเหมือนเธอนี่..”

และระหว่างที่คุยกันอยู่นั้น..ก็มีสัญญาณโทรศัพท์จากพี่ต้นกล้าแทรกเข้ามา..

“พี่ญาคะ พี่ต้นกล้าโทรมา..”

“ไหนว่าออกลาดตระเวน..”

“คงอยู่ไม่ห่างฝั่งหรอกค่ะ เรือตรวจการณ์ลำเล็ก..ป้วนเปี้ยนอยู่แถว ๆ เกาะไหนสักเกาะ แน่ ๆ” พี่ต้นกล้าได้บอกกับเธอแล้วว่า ถ้าช่วงที่ออกลาดตระเวนหากว่าเรือไม่ห่างจากฝั่งมากนักก็พอมีสัญญาณโทรศัพท์..

“งั้นตามสบาย..”

“แพรวจะถามเรื่องต้นเรือให้นะคะ..”

หิรัญญาวางสายไปแล้ว แพรวพรรณก็รับสายจากคนที่ทำให้เธออบอุ่นใจ และพอทักทายกัน บอกความรู้สึกภายในใจ บอกเล่าภารกิจชีวิตประจำวันแล้ว แพรวพรรณก็เอ่ยปากถามถึงต้นเรือที่ทำให้หิรัญญาตั้งตารอเก้อ..และคำตอบของพี่ต้นกล้า ก็ทำให้แพรวพรรณถึงกับยิ้มขำ..

“แพรวเคยดูมิวสิควีดีโอ เพลง แทนความคิดถึง ของก็อต จักรพันธุ์ อาบครบุรี หรือเปล่า ต้นเรือพี่ก็เป็นแบบนั้นแหละ ทำโทรศัพท์ตกน้ำทะเล มันก็เลยไม่มีเบอร์พี่ญา เบอร์แพรว..แล้วพี่ก็แกล้งมัน ไม่ให้เบอร์พี่ญากับเบอร์แพรว เพราะอยากจะดูว่า คนคิดถึงกันแล้วส่งความคิดถึงหากันไม่ได้ จะตายคาเรือหรือเปล่า”

//////////////////////////////////
เมื่อเย็นวันศุกร์ นพชนก (* ตัวละครจากเรื่อง หัวใจไม่ใช้เส้นขนาน) น้องชายคนเล็กที่มีบ้านอยู่ในกรุงเทพฯ พาวัชรีวรรณน้องสะใภ้และหลานชายกับหลานสาวมาพักค้างและช่วยขายกาแฟในวันเสาร์อีกวัน หิรัญญาจึงไม่มีเวลาคิดฟุ้งซ่าน แต่ถึงกระนั้น น้องชายก็ยังทักว่า..“พี่ญาเป็นอะไรหรือเปล่าดูใจลอย ๆ เหมือนคิดถึงใครสักคน..มีใครมาขายขนมจีบหรือเปล่าพี่..”

“ใครมันจะมา..”

“อ้าว ก็อยู่ตรงนี้คนผ่านไปผ่านมาเยอะแยะ”

“โอ้ย.. คนมาเที่ยวที่นี่ เท่าที่ใช้สายตาสแกน คือ มากับเมีย มากับแฟน เพราะตลาดโบราณ ๆ แบบนี้ ผู้ชายไม่ค่อยสนใจหรอก ผู้หญิงจะสนใจมากกว่า แล้วเขาก็พากันมาจุ๋งจิ๋ง ๆ แล้วใครจะมาจีบฉันละ”

“มีเหตุผลกับทุกเรื่องจริง ๆ”

“ก็ฉันคนเขียนนิยายนี่ ต้องอยู่กับเหตุและผล”

“เรื่องที่เป็นละครน่ะ ร้ายเว่อร์เลยนะ”

“แล้วแกได้ช่วยฉันใช้เงินไหมละ”

“ก็มาช่วยกวาดบ้านถูบ้านล้างจานให้นี่ไง”

“ประหยัดข้าวที่บ้านกันละซิ สี่มื้อ..เกือบพัน”

“..รู้ทันอีก...แล้วนี่มีสัญญาอะไรให้เซ็นเป็นพยานไหม จะกลับแล้ว..”

“ฉันไม่ได้ทำงานเดือนละเรื่องนะแก” สัญญาจัดพิมพ์หนังสือแต่ละครั้งนั้น หิรัญญาจะให้น้องชายเซ็นเป็นพยานพร้อมทั้งอธิบายถึงผลประโยชน์ในปัจจุบันและอนาคต นอกจากนั้น หิรัญญาก็บอกกับน้องชายไว้ว่า ได้ทำพินัยกรรมยกลิขสิทธิ์หนังสือทั้งหมดไว้ให้ เพราะถ้าเกิดเป็นอะไรไปกะทันหัน พี่น้องจะไม่ได้ไม่มาวุ่นวายแย่งกันหรือปล่อยให้งานหายสาบสูญ แต่หิรัญญาก็กำชับว่า หากเธอตายไปแล้ว มีเงินดอกผลจากค่าลิขสิทธิ์พวกนี้ ให้นพชนกนั้นแบ่งปันในหมู่พี่ ๆ หรือหลาน ๆ ที่กำลังลำบากด้วย และด้วยหิรัญญาเป็นผู้ให้ นพชนกจึงรักพี่สาวคนนี้มาก การมาเยี่ยมมาอยู่ด้วยเดือนละครั้งสองครั้งนั้น ก็เพื่อทำให้พี่สาวรู้ว่า น้องชายคนนี้แม้จะชอบรบกวนเรื่องเงินเรื่องทอง แต่ว่าก็ฝากผีฝากไข้กันได้..


ครั้งนี้ นพชนกพาครอบครัวกลับบ้านไปตั้งแต่ช่วงหัวค่ำวันเสาร์ เพราะวันอาทิตย์นั้น ลูกชายคนโตซึ่งเป็นลูกติดวัชรีวรรณนั้นอยากให้พาไปสวนสนุกในห้าง กับวัชรีวรรณเองก็มีงานบ้านที่ต้องทำอีกไม่น้อย..เพราะลูกสาวคนเล็กที่มีกับน้องชายของตนเองนั้นยังไม่ถึงขวบ..

นึกถึงชีวิตรักของน้องชายกับน้องสะใภ้แล้ว หิรัญญาก็ได้แต่อมยิ้ม..หนุ่มทั้งแท่งมาได้กับแม่ม่ายอดีตเมียเก็บ แถมมีลูกติดอีกด้วย..ตอนแรก ๆ พี่ๆ ก็บ่น ๆ กันถึงความไม่เหมาะสม เธอเองนั้นมองว่าเป็นเรื่องธรรมดา เพราะถ้าไม่ให้โอกาสกับแม่ม่ายมีสามีดี ๆ รักจริงและคิดรับผิดชอบ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะเปลี่ยนสถานะเป็นผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่งได้อย่างไร..

นึกถึงคำว่า ‘แม่ม่าย’ หิรัญญาก็นึกถึงตัวเอง ซึ่งบัดนี้ กลายเป็น ‘สาวแก่’ ที่หาผู้ชายสนใจไม่ได้..ซึ่งก่อนหน้านั้นเธอไม่เคยรู้สึกทุกข์ร้อนอะไรกับคำนี้ แต่ว่าพอมีเด็กรุ่นน้องมาทำท่าสนใจเข้าหน่อย คำว่า ‘สาวแก่’ คำนี้ มันทำให้ ความรู้สึกดี ๆ ที่เธอมีต่อต้นเรือศุภโชคนั้นยากจะสานต่อมันด้วยตัวเอง..

เพราะถ้าเดินหน้าลุย เธอก็จะได้ชื่อว่า ‘ไก่แก่แม่ปลาช่อน’ เสียอีก..



จุฬามณีเฟื่องนคร
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 ธ.ค. 2554, 08:06:48 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ธ.ค. 2554, 08:19:51 น.

จำนวนการเข้าชม : 3710





<< 20.3 เพียงรอให้เขา 'ว่าง' เพียงวันเดียว เธอรู้สึกว่า มันนานแสนนาน   21.2 “ผมไม่ได้ล้อเล่น ผมพูดจริง ๆ" >>
จุฬามณีเฟื่องนคร 4 ธ.ค. 2554, 08:10:32 น.
สวัสดีวันที่อุณหภูมิห้องยี่สิบองศา หนาวมากมาย ปกติเป็นคนขี้หนาวอยู่แล้ว ///อย่าลืมนะครับ สมัครสมาชิก ล็อกอิน กด like ให้กำลังใจนักเขียน(ทุก ๆท่าน) เพื่อนักเขียนจะไ้ด้มีกำลังใจทำงาน หรือพบอะไรไม่ชอบมาพากล ในงานเขียน ก็ช่่วย บอกกันด้วยนะครับ.. // สำหรับราชนาวีที่ร๊ากกกกก ตอนนี้ได้ like สูงสุด 80 like พยายามเข็นให้ได้ 100 like เพื่อจะแจกหนังสือสัก 2 เล่ม ในตอนนั้น..ร่วมสนุกด้วยกันครับ /// ตอน ที่ 21-23 นี้ ต้นเรือลุยแหลกแล้วนะครับ..พบกันอีกทีวันพุธนะครับ..ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ..


roseolar 4 ธ.ค. 2554, 08:45:09 น.
มากด like คนแรกของวันนี้ค่าาาาา ~

รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ

ชอบชื่อตอนของคุณเฟื่องจริงๆเลย สารภาพว่าตอนแรกนึกว่าคนเขียนเป็นผู้หญิงนะเนี่ย แต่เห็นรูปเสียก่อนเลยรู้


จุฬามณีเฟื่องนคร 4 ธ.ค. 2554, 08:55:02 น.
ประวัตินักเขียน
นิพนธ์ เที่ยงธรรม
นามปากกา จุฬามณี เฟื่องนคร ชอนตะวันแ
เกิด วันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2521
ภูมิลำเนา จังหวัดนครสวรรค์
การศึกษา ระดับปริญญาตรี จากคณะมนุษยศาสตร์ สื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยรามคำแหง
ชิงชัง เป็นผลงานนวนิยายในโครงการถนนสู่ดวงดาว เพื่อชิงรางวัลทมยันตีอะวอร์ดครั้งที่ 1 (2548-2549) เข้ารอบ 20 เรื่องสุดท้าย ได้พิมพ์รวมเล่ม แจ้งเกิดเป็นนักเขียน ตามกติกาของโครงการฯ

มีผลงาน กับ 3 นามปากกาดังนี้

ปี 2550
ชิงชัง จุฬามณี (ละครช่อง 5)
องค์การบริหารส่วนหัวใจ เฟื่องนคร
แจกันดอกหญ้า ชอนตะวัน
ปี 2551
สะบายดี..หัวใจ ชอนตะวัน
ไม่ต้องรักเท่าฟ้า ชอนตะวัน
ปี 2552
แสงดาว ไอดิน อินเดีย ชอนตะวัน
หัวใจไม่ใช้เส้นขนาน เฟื่องนคร
ปี 2553
รักเร่...เสน่หา ชอนตะวัน
กามเทพปั้นรัก ชอนตะวัน
เจ้าสาวไร่ส้ม เฟื่องนคร(ละครช่อง 3)
ตะเกียงกลางพายุ จุฬามณี
สุดแค้นแสนรัก จุฬามณี(ละครช่อง 3)
ปี 2554
ราตรีนี้มีรักแท้ เฟื่องนคร
อรุณสวัสดิ์หัวใจ ชอนตะวัน
อลวน ถนน หัวใจ เฟื่องนคร
ดอกรักริมธาร เฟื่องนคร
อยากให้พระอาทิตย์ตกดินตอนสามทุ่มครึ่ง ชอนตะวัน
กุหลาบซ่อนกลิ่น เฟื่องนคร


จุฬามณีเฟื่องนคร 4 ธ.ค. 2554, 08:56:25 น.
ฝากผลงานทั้งหมดไว้ในอ้อมกอดอ้อมใจด้วยนะครับ..นามปากกา จุฬามณี จะแนวดราม่าครับ เฟื่องนคร โรแมนติกคอมาดี้ ชอนตะวัน โรแมนติกดราม่า..ทุกเล่มซื้อกับผม ลด 20% พร้อมค่าจัดส่งครับ..(งุงิ ๆ)


nutcha 4 ธ.ค. 2554, 10:24:26 น.
มากด like ให้อีกคนค่ะ เมื่อวานไปสอยไอ้ม่ากะคุณสูรย์มาเกไว้ในอ้อมกอดแล้วค่ะ


nunoi 4 ธ.ค. 2554, 10:44:48 น.
555 น่าสงสารต้นเรือจริงๆ


XaWarZd 4 ธ.ค. 2554, 11:56:59 น.
สงสารต้นเรือ นายต้นกล้าระวังเหอะจะเจอดี น้องฐานี่ก็เล่นไม่เลิก


roseolar 4 ธ.ค. 2554, 12:40:01 น.
คุณเฟื่องเกิดวันเดียวกับคนอ่านเลย ฮ่าฮ่า
จริงๆแล้วเคยซื้อนิยายของคุณเฟื่องมาไว้ครอบครองเหมือนกัน แต่ที่ชอบมากก็คือเรื่องกุหลาบซ่อนกลิ่น ชอบทั้งนางเอกพระเอกเลย โดยเฉพาะนางเอกนี่แมนแบบน่ารักๆ ชอบๆ
PS.เพิ่งรู้ว่าคุณเฟื่องแต่งเรื่องชิงชัง เรื่องนี้ยังไม่เคยอ่าน แต่ตอนดูละครก็สนุกดีนะคะ สุดท้ายนี้ ขอเพิ่มส่วนลดเป็น 25% ได้มั้ยคะ อิอิ


anOO 4 ธ.ค. 2554, 15:17:46 น.
โทรศัพท์ตกน้ำนี่เอง สงสัยต้นเรือคงต้องเดินทางมาร้านกาแฟแน่เลย
อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ จัง


เด็กหญิงม่อน 4 ธ.ค. 2554, 15:49:09 น.
น้องฐาร้ายกาจมากเลยค่ะ ไม่ไหวแล้ว พี่ต้นกล้ารีบเคลียร์ด่วน เด๋ว มคปด นะจ๊ะ


จุฬามณีเฟื่องนคร 4 ธ.ค. 2554, 16:50:55 น.
สนใจหนังสือเรื่องไหน ก็สอบถามราคามาได้ครับ..เผื่อลดได้มากกว่านั้น อยู่ที่ 20-30 แล้วกัน บางเล่มก็ได้มาราคาพิเศษพอช่วยกันได้ก็ช่วยกันครับ..ขอบคุณล่วงหน้าครับ


loveleklek 4 ธ.ค. 2554, 19:48:04 น.
เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก เนอะ


morisa 4 ธ.ค. 2554, 20:15:40 น.
โถ สงสารแม่ไก่ เอ้ย พี่ญาจัง

แหมแต่พี่ต้นกล้าก็นะ ช่างกล้าสมชื่อซะจริง "พี่ตื่นตัวตลอดเวลา"

แถมยังแกล้งต้นเรือให้อกกลัดหนองอีกนะ ระวังเหอะ ตัวเองจะโดนบ้าง



แว่นใส 4 ธ.ค. 2554, 22:05:34 น.
อย่าแกล้งเขานานนะจ๊ะ


minafiba 5 ธ.ค. 2554, 00:53:14 น.
^-^


minafiba 5 ธ.ค. 2554, 00:55:44 น.
ชอบหัวใจไม่ใช่เส้นขนานมากที่สุดค่า


แวนด้าน้อย 5 ธ.ค. 2554, 12:43:53 น.
สงสารต้นเรือ...


Zephyr 5 ธ.ค. 2554, 17:16:18 น.
ยายน้องฐานี่ไม่เลิกซะทีนะ ไปๆนอกได้แล้ว ต้นเรือติดต่อกลับด่วนพี่ญาจะเฉาตายแล้ว หึหึ


หนอนฮับ 5 ธ.ค. 2554, 17:46:05 น.
โธ่..ต้นเรือของหนอน อิอิ


หมูบิน 6 ธ.ค. 2554, 06:18:14 น.
ตามอ่านทันแล้วคะ เฮ้อออปาดเหงื่อเลย สนุกมากๆ เลยคะคุณเฟื่องชอบตัวละคร หิรัญญามากๆ : )


jeejar816 6 ธ.ค. 2554, 12:27:10 น.
เกือบครบละ แต่ละเรื่องคนละแนวเลยหลากหลายมาก จนแทบไม่รู้เลยว่าตัวตนนักเขียนจริง เป็นแบบไหน
ว่าอย่างพี่หิรัญญานี่ไม่ไก่แก่หรอ สมัยนี้กำลังดี ฮ่า ๆ


แพม 6 ธ.ค. 2554, 19:24:32 น.
น้องฐายังไม่เลิก


innam 8 ธ.ค. 2554, 15:31:26 น.
กด like ให้ทุกตอนนะคะ
แต่ไม่ค่อยได้เม้นท์


ณัฐวีร์ 27 ธ.ค. 2554, 00:53:20 น.
หุหุ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account