พิศวาสรัก จอมใจอสูร (ตีพิมพ์แล้วในชื่อ เพลิงรักมนต์สวาท)
พิศวาสรักจอมใจอสูร
เพียงดาว บุตรสาวคนโตของตระกูลดัง ผู้มีความสวยบวกความมั่นใจและนิสัยเย่อหยิ่ง ได้รับรู้ว่าน้องสาวของเธอ เพียงฟ้าที่แสนจะอ่อนโยนและอ่อนแอถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายวัยคราวลุงซึ่งเป็นเศรษฐีบ้านนอกไม่ใช่เพราะเงินตราแต่เป็นสัญญาใจของคนเป็นพ่อ เธอรู้สึกสงสารน้องสาวเพราะรู้ดีว่า เพียงฟ้ามีคนรักอยู่แล้วอีกทั้งรังเกียจที่เลือดไฮโซของพวกเธอจะต้องไปปะปนกับเลือดเศรษฐีบ้านนอก แต่ด้วยความที่รักน้องและก่อนตายมารดาได้ฝากฝังน้องสาวเอาไว้กับเธอให้ช่วยดูแล
ทำให้เพียงดาวตัดสินใจไปเป็นสะใภ้บ้านไร่แทนน้องสาว และส่งเพียงฟ้าไปอยู่เมืองนอกสลับตัวกันระหว่างเดินทางซึ่งเมื่อคุณศรุตผู้พ่อรู้ความจริงเข้าก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้แล้วต้องปล่อยให้เป็นไปตามนั้นแต่ลงโทษบุตรสาวคนโตด้วยการตัดออกจากกองมรดกและบอกว่าหากเธออยู่ที่บ้านไร่ไม่ได้ก็ไม่ต้องคิดเผยอหน้าชูคอกลับมาที่คฤหาสน์อัศวเทพอีก
เพียงดาวจำต้องยอมรับในโชคชะตา ทันทีที่เธอไปถึงบ้านไร่ก็พบว่าผู้ชายแก่คราวพี่ชายพ่อคนนั้นได้ตายไปแล้วเพราะเป็นโรคหัวใจ แถมก่อนตายได้เขียนมรดกยกเธอให้เป็นภรรยาของน้องชายคนเดียวของเขาแทนนั่นคืออัศนัยเจ้าของไร่องุ่นวัยสามสิบเศษและเป็นเจ้าของทุ่งทานตะวันที่ใหญ่ที่สุดในลพบุรีด้วย นอกจากนี้เขายังมีโรงงานแปรรูปผลผลิตจากไร่ ซึ่งโดยรวมแล้วเขาไม่ได้บ้านนอกอย่างที่เธอคิด เขาทั้งหล่อ และรวยกว่าตระกูลของเธอมาก และเขาก็มองเธอเป็นแค่เพียงยัยตุ๊กตายางไฮโซเสื่อมคุณภาพที่ได้รับมรดกมาเท่านั้น
ความเย่อหยิ่งของเธอทำให้อัศนัยแอบหมั่นไสร้เขาแกล้งเธอต่างๆนาๆ แถมยังไม่ยอมบอกด้วยว่าเขารู้ความจริงแต่แรกแล้วว่าเธอคือเพียงดาว ไม่ใช่เพียงฟ้า อัศนัยให้เธอเลือกว่าจะทำงานบนเตียงหรือทำงานในไร่แต่เพียงดาวเลือกทำงานในไร่เขาจึงใช้เธอเยี่ยงทาส แต่ก็ทำให้สาวสวยไฮโซผู้เย่อหยิ่งรู้ว่าน้ำใจของคนจนๆนั้นมีมากกว่าพวกไฮโซที่เธอเคยรู้จักเพราะคนงานในไร่หลายคนทำดีต่อเธอมากโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน
เพียงดาวอยากจะแก้แค้นอัศนัยที่คอยกลั่นแกล้งเธอ หญิงสาวจึงหาที่ระบายอารมณ์ด้วยการกลั่นแกล้งแฟนสาวสุดแสนเรียบร้อยของอัศนัยแทนเธอชื่อเพลงพิณ มักจะมาหาอัศนัยที่ไร่อยู่บ่อยๆ และอัศนัยก็แสดงออกว่ารักเธอเอามากๆ จนครั้งหนึ่งเพียงดาวเกือบทำให้เพลงพิณพลาดท่าเสียทีนักเลงกลุ่มหนึ่ง ซึ่งอัศนัยโกรธมากเขาจึงลงโทษเธออย่างรุนแรงพรากความสาวของเธอไปอย่างไม่ไยดี ทำให้เธอได้รู้บ้างว่านรกมันเป็นอย่างไรแต่แล้วความโกรธเกรี้ยวทั้งหมดก็ค่อยๆมลายหายไปเมื่ออัศนัยได้ค้นพบว่าหญิงสาวไม่ได้เลวร้ายแบบที่เขาคิดและที่สำคัญเขาตกหลุมรักเธอไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
แต่กว่าคนทั้งคู่จะปรับความเข้าใจกันได้ก็เล่นเอาคนรอบข้างเหนื่อยไปตามๆ กันเพราะเพียงดาวสวยน้อยเสียเมื่อไหร่เธอทำให้หัวใจชายหนุ่มหลายๆคน ไม่ว่าจะเป็นอรรณพเจ้าของห้างทองชื่อดัง หรือพีระนักวิชาการเกษตรแย่งกันแจกขนมจีบเธอจ้าละหวั่น แต่ก็ไม่มีใครเอาชนะใจเธอได้เพราะอัศนัยใช้สิทธิ์ความเป็นเจ้าของเธอ บีบให้ชายหนุ่มทั้งหลายสละสิทธิ์ไปที่ละคนจนเหลือเขาคนเดียวที่จะนั่งอยู่ภายในหัวใจของเธอ
++++++++++++++++++++++++++
เพียงดาว บุตรสาวคนโตของตระกูลดัง ผู้มีความสวยบวกความมั่นใจและนิสัยเย่อหยิ่ง ได้รับรู้ว่าน้องสาวของเธอ เพียงฟ้าที่แสนจะอ่อนโยนและอ่อนแอถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายวัยคราวลุงซึ่งเป็นเศรษฐีบ้านนอกไม่ใช่เพราะเงินตราแต่เป็นสัญญาใจของคนเป็นพ่อ เธอรู้สึกสงสารน้องสาวเพราะรู้ดีว่า เพียงฟ้ามีคนรักอยู่แล้วอีกทั้งรังเกียจที่เลือดไฮโซของพวกเธอจะต้องไปปะปนกับเลือดเศรษฐีบ้านนอก แต่ด้วยความที่รักน้องและก่อนตายมารดาได้ฝากฝังน้องสาวเอาไว้กับเธอให้ช่วยดูแล
ทำให้เพียงดาวตัดสินใจไปเป็นสะใภ้บ้านไร่แทนน้องสาว และส่งเพียงฟ้าไปอยู่เมืองนอกสลับตัวกันระหว่างเดินทางซึ่งเมื่อคุณศรุตผู้พ่อรู้ความจริงเข้าก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้แล้วต้องปล่อยให้เป็นไปตามนั้นแต่ลงโทษบุตรสาวคนโตด้วยการตัดออกจากกองมรดกและบอกว่าหากเธออยู่ที่บ้านไร่ไม่ได้ก็ไม่ต้องคิดเผยอหน้าชูคอกลับมาที่คฤหาสน์อัศวเทพอีก
เพียงดาวจำต้องยอมรับในโชคชะตา ทันทีที่เธอไปถึงบ้านไร่ก็พบว่าผู้ชายแก่คราวพี่ชายพ่อคนนั้นได้ตายไปแล้วเพราะเป็นโรคหัวใจ แถมก่อนตายได้เขียนมรดกยกเธอให้เป็นภรรยาของน้องชายคนเดียวของเขาแทนนั่นคืออัศนัยเจ้าของไร่องุ่นวัยสามสิบเศษและเป็นเจ้าของทุ่งทานตะวันที่ใหญ่ที่สุดในลพบุรีด้วย นอกจากนี้เขายังมีโรงงานแปรรูปผลผลิตจากไร่ ซึ่งโดยรวมแล้วเขาไม่ได้บ้านนอกอย่างที่เธอคิด เขาทั้งหล่อ และรวยกว่าตระกูลของเธอมาก และเขาก็มองเธอเป็นแค่เพียงยัยตุ๊กตายางไฮโซเสื่อมคุณภาพที่ได้รับมรดกมาเท่านั้น
ความเย่อหยิ่งของเธอทำให้อัศนัยแอบหมั่นไสร้เขาแกล้งเธอต่างๆนาๆ แถมยังไม่ยอมบอกด้วยว่าเขารู้ความจริงแต่แรกแล้วว่าเธอคือเพียงดาว ไม่ใช่เพียงฟ้า อัศนัยให้เธอเลือกว่าจะทำงานบนเตียงหรือทำงานในไร่แต่เพียงดาวเลือกทำงานในไร่เขาจึงใช้เธอเยี่ยงทาส แต่ก็ทำให้สาวสวยไฮโซผู้เย่อหยิ่งรู้ว่าน้ำใจของคนจนๆนั้นมีมากกว่าพวกไฮโซที่เธอเคยรู้จักเพราะคนงานในไร่หลายคนทำดีต่อเธอมากโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน
เพียงดาวอยากจะแก้แค้นอัศนัยที่คอยกลั่นแกล้งเธอ หญิงสาวจึงหาที่ระบายอารมณ์ด้วยการกลั่นแกล้งแฟนสาวสุดแสนเรียบร้อยของอัศนัยแทนเธอชื่อเพลงพิณ มักจะมาหาอัศนัยที่ไร่อยู่บ่อยๆ และอัศนัยก็แสดงออกว่ารักเธอเอามากๆ จนครั้งหนึ่งเพียงดาวเกือบทำให้เพลงพิณพลาดท่าเสียทีนักเลงกลุ่มหนึ่ง ซึ่งอัศนัยโกรธมากเขาจึงลงโทษเธออย่างรุนแรงพรากความสาวของเธอไปอย่างไม่ไยดี ทำให้เธอได้รู้บ้างว่านรกมันเป็นอย่างไรแต่แล้วความโกรธเกรี้ยวทั้งหมดก็ค่อยๆมลายหายไปเมื่ออัศนัยได้ค้นพบว่าหญิงสาวไม่ได้เลวร้ายแบบที่เขาคิดและที่สำคัญเขาตกหลุมรักเธอไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
แต่กว่าคนทั้งคู่จะปรับความเข้าใจกันได้ก็เล่นเอาคนรอบข้างเหนื่อยไปตามๆ กันเพราะเพียงดาวสวยน้อยเสียเมื่อไหร่เธอทำให้หัวใจชายหนุ่มหลายๆคน ไม่ว่าจะเป็นอรรณพเจ้าของห้างทองชื่อดัง หรือพีระนักวิชาการเกษตรแย่งกันแจกขนมจีบเธอจ้าละหวั่น แต่ก็ไม่มีใครเอาชนะใจเธอได้เพราะอัศนัยใช้สิทธิ์ความเป็นเจ้าของเธอ บีบให้ชายหนุ่มทั้งหลายสละสิทธิ์ไปที่ละคนจนเหลือเขาคนเดียวที่จะนั่งอยู่ภายในหัวใจของเธอ
++++++++++++++++++++++++++
Tags: ไร่ทานตะวัน
ตอน: ตอนที่ 11
ตอนที่ 11
“อย่าเข้ามานะ ออกไป” หญิงสาวร้องเสียงดังเต็มไปด้วยความหวาดกลัวต่อภัยตรงหน้า
เสียงฝีเท้าหนักหลายคู่วิ่งตรงเข้ามายิ่งทำให้สติของเพียงดาวแทบขาดกระเจิดกระเจิงเพราะคิดว่าเป็นพวกของมันจะมาสมทบอีก แต่แล้วทุกอย่างกลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง
“คุณดาวเป็นยังไงบ้างครับ” อัศนัยพร้อมคนงานเกือบสิบชีวิตอาวุธครบมือวิ่งกรูกันเข้ามาห้อมล้อมไอ้พวกคนร้าย พวกมันวิ่งแตกกระเจิงหนีเอาตัวรอดไปคนละทิศคนละทางเพราะมีจำนวนน้อยกว่า
“ตามมันไปและจับให้ได้” อัศนัยสั่งลูกน้องเสียงขึงขัง เด็ดขาด ใบหน้าเหี้ยมเกรียม จากนั้นคนงานทั้งหมดก็ไล่ตามคนร้ายไป
หญิงสาวปล่อยโห ผวาเข้ากอดเขาแนบแน่น จนชายหนุ่มต้องวางอาวุธลงก่อนจะรั้งร่างบางมากอดแนบอก แต่ในใจกำลังยิ้มเยาะอย่างผู้มีชัยเหนือกว่า
“คุณอั๊ด ช่วยดาวด้วยค่ะ ดาวกลัว พวกมันกำลังจะ..หือๆ”ร่างบางสั่นเทาราวกับลูกนกตกน้ำ
“แถวนี้มันอันตรายมาก มีคดีฆ่าชิงทรัพย์ ฆ่าข่มขืนกันออกบ่อยๆ ทำไมคุณไปไหนมาไหนถึงไม่บอกผม”น้ำเสียงดุ แต่ฝ่ามือของเขาลูบเรือนผมนุ่มของเธอเป็นการปลอบโยน
“ดาวขอโทษค่ะ คราวหลังดาวจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว”น้ำตายังไหลไม่หยุด
สมน้ำหน้ายัยตัวแสบ ชายหนุ่มยิ้มเยาะในใจ
แม้อัศนัยจะนึกสงสารแต่ก็อยากสั่งสอนให้เธอได้รับบทเรียนเสียบ้าง “ถ้าผมมาช้ากว่านี้อีกสักนิดจะเกิดอะไรขึ้นรู้ไหม โชคยังดีที่บังเอิญผมออกมาตามหาคุณ และเห็นรถของนายชิดจอดทิ้งอยู่ข้างทาง”
“แล้วคุณชิดเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”เพียงดาวรู้สึกเป็นห่วงชิดณรงค์
“เขารอดอย่างหวุดหวิด ไม่อยากจะคิดถ้าหากว่าพวกเรามาไม่ทันป่านนี้นายชิดคงไปเฝ้ายมพบาลแล้ว” “ทั้งหมดมันเป็นความผิดของดาวเองค่ะ เพราะดาวดื้อรั้น และเอาแต่ใจ”
“รู้ตัวแล้วเหรอว่าผิด”
“ค่ะ” หญิงสาวตอบสั้นๆ “ดาวเป็นหนี้ชีวิตคุณ ต่อไปนี้ดาวสัญญาว่าจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง”
“แน่ใจนะ”
“แน่ใจค่ะ”หญิงสาวรับคำทั้งที่ยังสะอื้น
“ไม่ต่อล้อต่อเถียง ผมสั่งอะไรก็ต้องทำ ห้ามหือตกลงไหม”เขาจ้องตาเธอ
“ได้ค่ะ” หญิงสาวรับคำหนักแน่น
อัศนัยอยากจะหัวเราะดังๆ เขากำหราบแม่เสือร้ายให้กลายเป็นแมวเชื่องได้แล้ว คอยดูเขาบ้างแล้วกันจะแกล้งเธอให้หนักกว่านี้โทษฐานที่ทำให้หวานใจของเขาต้องจับไข้
+++++++++++++++++++++++
วันต่อมาภายในไร่องุ่น
“อะไรนะ คุณจะให้ดาวตัดองุ่นพวกนี้คนเดียวทั้งหมดเลยหรือคะ”
เจ้าของไร่หนุ่มพยักหน้า “ทั้งหมด คนเดียว”
หญิงสาวกวาดตามองไร่องุ่นที่บัดนี้ผลผลิตกำลังออกเป็นพวงระย้า มันแก่จัดจนสามารถตัดไปขายได้แล้วเขาสอนวิธีตัดขั้วองุ่นไม่ให้ช้ำกับเธอ เพียงดาวหัวไวเธอทำได้ แต่จะให้ตัดคนเดียวทั้งหมดนี่มันจะเป็นไปได้อย่างไร
ทุกๆวัน เธอเห็นมีคนงานเป็นสิบที่ช่วยกันตัด“แล้วคนงานของคุณหายไปไหนกันหมดคะ”
อัศนัยถอนหายใจ “ผมไม่อยากจะพูดหรอกว่าเพราะอะไร หรือจะโทษว่าเป็นความผิดของใครที่ทำให้พวกเขาต้องเจ็บตัว”อัศนัยปรายตามองหญิงสาว
“เพราะฉันอย่างนั้นเหรอคะ” เพียงดาวทำสีหน้าสงสัย
“เมื่อคืนคนงานที่ไปช่วยคุณ นายต๋องถูกแทง นายแดงถูกยิง ลุงสิงห์ข้อมือหัก นายรักสู้กับคนร้ายพลาดท่าถูกตีหัวแตกเย็บไปยี่สิบเข็ม”
“อะไรนะ! ไม่น่าเลยเพราะดาวคนเดียว” เธอเชื่อสนิทและโทษตัวเองที่ทำให้คนงานพวกนั้นต้องมาเจ็บตัว แต่ทว่าคนงานหญิงก็มีตั้งหลายคน แล้วยังคนงานชายที่เหลืออีกล่ะ
“แล้วพวกคนงานคนอื่นๆของคุณล่ะคะไปไหนกันหมด”
“ท้องเสีย”
“ท้องเสียกันทุกคนเลยเหรอ”หญิงสาวเบิกตากว้าง
“ใช่ครับ มันน่าเศร้าจริงๆที่คนงานทั้งไร่เกิดอาการท้องเสียเพราะอาหารเป็นพิษพร้อมกัน คุณก็รู้คนงานทุกคนกินข้าวจากหม้อเดียวกัน ลูกค้าก็เร่งจะเอาของด้วยถ้าเราตัดองุ่นส่งขายไม่ทันงานนี้ผมคงถูกปรับหนักแน่” เขาถอนหายใจใบหน้าแสดงความวิตกกังวล
“เอาล่ะค่ะ ถ้าอย่างนั้นดาวจะตัดองุ่นให้คุณเอง”
“ขอบคุณมากครับคุณดาว ขอบคุณจริงๆ”
หญิงสาวเริ่มลงมือตัดพวงองุ่นตั้งแต่เช้าโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ แม้อากาศยามสายจะเริ่มร้อนขึ้น หญิงสาวปาดเหงื่อนับครั้งไม่ถ้วนแต่ก็รีบทำงานแม้รู้ดีว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ที่เธอจะตัดองุ่นคนเดียวได้หมดแต่เธอก็จะพยายามตัดให้ได้มากที่สุด อัศนัยอ้างว่าเขาจะช่วยตัดอีกแรง แต่คงจะเป็นอีกฝากหนึ่งของไร่ แต่ที่แท้แล้วเขาไปแอบสุ่มยืนดูเธอทำงาน ส่วนคนงานทั้งไร่วันนี้ได้รับอนุญาตให้หยุดงานได้หนึ่งวันโดยได้รับค่าแรงปรกติ
เพียงดาวไม่ได้อู้งานอย่างที่เขาคิด เธอตั้งใจทำงานและทำอย่างดี โดยระวังไม่ให้พวงองุ่นช้ำเพราะจะทำให้เสียราคา
“นี่ผมแกล้งคุณมากเกินไปหรือเปล่าเพียงดาว”อัศนัยกอดอกยกมือกุมคางอย่างใช้ความคิด หลายครั้งที่เขาเห็นเธอหน้าซีดเหมือนจะเป็นลมแต่แล้วก็รีบทำงานต่ออย่างตั้งใจ
“ทำอะไรอยู่”
เสียงนั้นทำให้อัศนัยสะดุ้งและต้องหันกลับไปมอง
“ไอ้ชิดเบาๆสิ ดูนั่นคนงานคนใหม่ของฉัน หน่วยก้านใช้ได้ไหม”
ชิดณรงค์มองตาม ภาพคนงานหญิงสาวสวยดูแปลกตาคนนั้น ไม่ใช่สินั่นมันคุณเพียงดาวกำลังทำงานอย่างขมักขเม้น
“นายทำอะไรกับคุณดาว ทำไมเธอถึง”
อัศนัยจึงเล่าแผนการทั้งหมดให้ชิดณรงค์ฟัง
สีหน้าของชิดณรงค์บอกบุญไม่รับ “แกทำเกินไปแล้วไอ้อั๊ด ความผิดของคุณดาวที่แกล้งคุณพิณ มันทียบไม่ได้เท่ากับที่แกแกล้งเธอ”
“แต่พิณต้องเป็นไข้ไม่สบายก็เพราะผู้หญิงคนนี้ แค่นี้มันยังน้อยไป”
“คุณพิณแค่เป็นไข้ แต่คุณดาวเสียขวัญ หากเมื่อคืนนี้คุณดาวเกิดช็อกไปจะทำอย่างไร เรื่องแบบนั้นสำหรับผู้หญิงเป็นเรื่องที่น่ากลัวที่สุด ยิ่งกว่าฆ่ากันทั้งเป็นเสียอีก”
“ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ เธอจะได้หัดกลัวอะไรเป็นเสียบ้าง และอย่างน้อยเธอคงไม่กล้าแข็งข้อกับฉันอีกนาน”เขาเลิกคิ้วสูง
“นายไม่กลัวคุณดาวรู้เรื่องที่นายแกล้งเธอหรอกเหรอ”
อัศนัยยักไหล่เขาเหยียดยิ้มและชี้ไปที่เพื่อนรัก “แกไม่พูด ฉันไม่พูด เธอไม่มีวันรู้หรอก”
เจ้าของร่างระหงยังไม่ย่อท้อต่อแสงแดดที่กำลังโลมเลียผิวกายของเธอแม้แต่น้อย สองมือบรรจงตัดองุ่นพวงแล้วพวงเล่าบรรจุลงในตระกร้า เหงื่อเม็ดตัวจะผุดขึ้นจนทั่วใบหน้าและเรือนกาย
สายตาของหญิงสาวพล่าเรือนลงเมื่อมององุ่นพวงต่อไป “เที่ยงคืนจะตัดเสร็จไหมเนี่ย ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเหนื่อยเท่าวันนี้มาก่อนเลย”กรรไกรล่วงจากมือ
“ฉันทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว แกมันไอ้คนใจร้าย หัวใจทมิฬ คุณดาวเขาไม่เคยทำงานแบบนี้มาก่อนจะทนได้ยังไง”
“ไม่ได้ก็ต้องได้ ก็เธออาสาฉันเองนี่หว่า จะแต่งงานกับชาวไร่ทั้งทีมันก็ต้องทดลองงานกันหน่อย”อัศนัยหัวเราะ
“ไอ้บ้า”
“คุณดาว!”
ชิดณรงค์วิ่งออกจากมุมที่หลบอยู่ในทันทีเมื่อเห็นหญิงสาวล้มลงไปนอนที่พื้นดิน แต่ทว่าเขาไปถึงตัวของเธอช้ากว่าอัศนัย
“เพียงดาว”เขาช้อนร่างบางขึ้นมาแนบอกและรีบพาเธอเข้าไปพักในที่ร่มใต้ต้นไม้ใหญ่
“เป็นยังไงสาแก่ใจแกหรือยัง เขามันสาวชาวกรุงผิวบาง ไม่ได้หนังทนแดดทนฝนเหมือนแกนะ”
“ฉันอาจจะทำเกินไปหน่อยก็ได้” อัศนัยรีบล้วงผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อที่ใบหน้าเนียน
“ไม่เกินไปหน่อยหรอก แกทำกับคุณดาวมากเกินไป”ชิดณรงค์กระแทกเสียงใส่
“เอาเป็นว่าฉันผิดเอง พอใจหรือยัง” ++++++++++++++++++++
แม่บ้านบิดผ้าขนหนูพอหมาดๆและเช็ดไล่ไปตามใบหน้าของหญิงสาวจนทั่ว ก่อนจะไล่ต่ำลงไปที่ลำคอขาวผ่อง นางเหลียวมองมาที่เจ้านายหนุ่มก่อนจะยิ้มแปลกๆ
“ป้าแช่ม ทำไมไม่รีบเช็ดตัวให้คุณดาวล่ะครับรีรออะไรอยู่ เร็วสิครับ เผื่อเธอจะฟื้น” สายตาคมกริบยังจ้องอยู่ที่ใบหน้าซีดของหญิงสาวอย่างนึกสงสารขึ้นมา
“จะให้ป้าเช็ดยังไงล่ะคะคุณอั๊ด”นางยิ้มแหย
“ก็เช็ดเหมือนที่เคยเช็ดให้หนูตะวันนั่นแหละครับ”
ชายหนุ่มเผยอยิ้มน้อยๆเมื่อนึกขึ้นได้ “ขอโทษทีครับ ผมลืมไปว่าป้าแช่มต้องถอดเสื้อผ้าของเธอออกก่อน ถ้าอย่างนั้นผมออกไปรอข้างนอกนะครับ”
“ดีค่ะ ป้าจะได้รีบเช็ดตัวให้เธ อ”
แต่สองขาของเขายังไม่ยอมก้าวออกไปจากห้องอยู่ดี เมื่อเห็นความต่างระหว่างผิวขาวตัดกับผิวแดงคล้ำที่ถูกแดดโลมเลียบริเวณแขนเสื้อของคนที่นอนสลบ
“ผมใจร้ายกับคุณเกินไปรึเปล่าเพียงดาว”
“คุณอั๊ดคะประตูค่ะ” ป้าแช่มเตือนสติ
“ครับๆ ขอโทษทีครับ”เขารีบออกจากห้องนึกอายต่อป้าแช่ม
เกือบจะหกโมงเย็น หญิงสาวได้สติแต่ยังรู้สึกหนักหัว เธอพยายามลืมตาขึ้นมาและพบว่าตนเองอยู่ในห้องนอน ข้างกายมีชายคนหนึ่งนั่งหมอบหลับอยู่ใกล้ๆ
“คุณอั๊ดๆ” หญิงสาวเรียกเบาๆเพราะลำคอของเธอแห้งผาก แต่เขาไม่ได้ยิน
“คงเป็นคุณที่พาฉันกลับมาที่นี่”หญิงสาวเผลอยิ้มเมื่อพิจจรณาเครื่องหน้าของเขาชัดๆ
“คุณรู้ตัวไหมว่าคุณหล่อมาก”มือเรียวเผลอไผลไปแตะที่โหนกแก้มของเขา เธอแค่อยากรู้ว่าผิวของเขาจะนุ่มอย่างที่คิดหรือเปล่า
“ตื่นแล้วเหรอครับ” เขาเงยหน้าขึ้นถาม
มือเรียวบางชะงักกำลังจะดึงกลับแต่ทว่ากลับถูกยึดเอาไว้ด้วยฝ่ามืออุ่นร้อน
“ฉันขอโทษค่ะ แค่อยากรู้ว่าผิวคุณมันจะนุ่มมือไหม” หญิงสาวตอบไปตามตรง
“แล้วนุ่มไหมล่ะครับ”เขาตอบอย่างสุภาพ แววตาอ่อนโยนไม่เหมือนทุกครั้งที่พบกัน
“เอ่อ…ฉัน”
“ถ้าไม่แน่ใจลองอีกทีก็ได้นะครับ”
“อย่าดีกว่าค่ะ” เธอพยายามดึงมือออกแต่ทว่าเขากลับกดฝ่ามือของเธอทาบทับไปที่ใบหน้าของเขา
ตาสบตามีบางอย่างกำลังเดินทางเข้าสู่หัวใจของคนทั้งคู่อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว แต่แล้วทั้งคู่ก็รีบผละออกจากกันเมื่อสาวน้อยร้อยชั่งอย่างตะวันผลักประตูเข้ามาอย่างรวดเร็วก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนเตียงของเพียงดาว
“กำลังจีบกันอยู่หรือคะคุณพ่อคุณแม่” สาวน้อยตาแป๋วยิ้มแฉ่งส่งให้คนทั้งคู่
“ใครสอนให้ลูกพ่อพูดแบบนี้บอกพ่อมาสิ” อัศนัยเร่งสอบสวนลูกสาวเป็นการใหญ่
สาวน้อยตากลมมองไปที่เพียงดาวสลับกับคนเป็นพ่อ
“หนูพูดผิดตรงไหนคะ ก็น้าดาวกำลังจะแต่งงานกับคุณพ่อก็ต้องเป็นคุณแม่ของหนูในอนาคต”
“จริงสินะลูกพูดถูก” อัศนัยอมยิ้มและหันไปสบตากับคนที่นอนอยู่ แต่เพียงดาวหลบสายตาทันที
“วันนี้ไปโรงเรียนมาสนุกไหมจ้ะตะวัน”
สาวน้อยสั่นศีรษะระรัว
“ทำไมล่ะจ้ะ”เพียงดาวดึงร่างเล็กเข้ามากอด สายตาแสดงความห่วงใย
สาวน้อยก้มหน้าทำตาปริบๆ “หนูถูกล้อว่าเป็นเด็กตระกร้า เกิดมาไม่มีแม่” จากนั้นก็ร้องไห้โฮ
“ตายจริง อย่าร้องไห้สิตะวัน” เพียงดาวรีบเช็ดน้ำตาให้คนตัวเล็กด้วยความรู้สึกสงสารเป็นที่สุด
“ลูกพ่อ” อัศนัยรีบอุ้มตะวันก่อนจะจุมพิตที่หน้าผาก “ใครบอกว่าลูกของพ่อไม่มีแม่”
“แล้วไหนล่ะคะ แม่ของหนู” สาวน้อยสวนทันควัน
อัศนัยอึกอักเขาเองก็ยังไม่รู้เลยว่าแม่ที่แท้จริงของคนช่างพูดในอ้อมกอดเป็นใครกัน
“เห็นไหมตะวันเกิดมาจากตระกร้า หาแม่ไม่ได้จริงๆด้วย”
อัศนัยรู้สึกสงสารและเวทนาในชะตาของบุตรสาวบุญธรรม
“ใครว่าไม่มี ก็ผู้หญิงตรงหน้าของลูกยังไงล่ะ” อัศนัยหาทางออก เขาไม่อยากให้ตะวันมีปมด้อย
“จริงไหมครับ”เขาส่งสัญญาณให้เพียงดาวยอมรับแต่โดยดี
เด็กหญิงจ้องตาแป๋วไปที่เพียงดาวอย่างรอคำตอบ
โยนกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ แต่ก็ยอมพยักหน้าเป็นการยอมรับ
“จริงสิจ้ะ ต่อไปนี้น้าดาวจะเป็นแม่ให้ตะวันเอง”เพียงดาวรู้สึกเขินกับตำแหน่งใหม่ที่ถูกยัดเยียดแต่ก็เอ็นดูสาวน้อยอย่างจับใจ
“จริงๆนะคะ ไชโยๆ ตะวันหาแม่ได้สำเร็จแล้ว พรุ่งนี้ตะวันจะเอาแม่ดาวไปอวดยัยชูรสที่โรงเรียน”
รับรองยัยชูรสต้องหน้าจ๋อยๆแน่ๆเพราะแม่ดาวสาวและก็สวยกว่าแม่ของยัยชูรสจอมหยิ่งเป็นไหนๆ สาวน้อยคิดรางวัลอยู่แค่เอื้อม
เด็กหญิงให้รางวัลคนทั้งคู่ด้วยการหอมฟอดใหญ่ ลิ้นเล็กๆแอบเลียริมฝีปากรูปกระจับนึกถึงลูกอมที่จะได้รับจากบรรดาเพื่อนๆ รวมถึงยัยชูรสคู่ปรับ ที่พนันกันว่าหากใครมีแม่สวยที่สุดในห้องและพาไปโชว์ตัวที่โรงเรียนได้ในวันพรุ่งนี้คนนั้นจะเป็นผู้ชนะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“อย่าเข้ามานะ ออกไป” หญิงสาวร้องเสียงดังเต็มไปด้วยความหวาดกลัวต่อภัยตรงหน้า
เสียงฝีเท้าหนักหลายคู่วิ่งตรงเข้ามายิ่งทำให้สติของเพียงดาวแทบขาดกระเจิดกระเจิงเพราะคิดว่าเป็นพวกของมันจะมาสมทบอีก แต่แล้วทุกอย่างกลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง
“คุณดาวเป็นยังไงบ้างครับ” อัศนัยพร้อมคนงานเกือบสิบชีวิตอาวุธครบมือวิ่งกรูกันเข้ามาห้อมล้อมไอ้พวกคนร้าย พวกมันวิ่งแตกกระเจิงหนีเอาตัวรอดไปคนละทิศคนละทางเพราะมีจำนวนน้อยกว่า
“ตามมันไปและจับให้ได้” อัศนัยสั่งลูกน้องเสียงขึงขัง เด็ดขาด ใบหน้าเหี้ยมเกรียม จากนั้นคนงานทั้งหมดก็ไล่ตามคนร้ายไป
หญิงสาวปล่อยโห ผวาเข้ากอดเขาแนบแน่น จนชายหนุ่มต้องวางอาวุธลงก่อนจะรั้งร่างบางมากอดแนบอก แต่ในใจกำลังยิ้มเยาะอย่างผู้มีชัยเหนือกว่า
“คุณอั๊ด ช่วยดาวด้วยค่ะ ดาวกลัว พวกมันกำลังจะ..หือๆ”ร่างบางสั่นเทาราวกับลูกนกตกน้ำ
“แถวนี้มันอันตรายมาก มีคดีฆ่าชิงทรัพย์ ฆ่าข่มขืนกันออกบ่อยๆ ทำไมคุณไปไหนมาไหนถึงไม่บอกผม”น้ำเสียงดุ แต่ฝ่ามือของเขาลูบเรือนผมนุ่มของเธอเป็นการปลอบโยน
“ดาวขอโทษค่ะ คราวหลังดาวจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว”น้ำตายังไหลไม่หยุด
สมน้ำหน้ายัยตัวแสบ ชายหนุ่มยิ้มเยาะในใจ
แม้อัศนัยจะนึกสงสารแต่ก็อยากสั่งสอนให้เธอได้รับบทเรียนเสียบ้าง “ถ้าผมมาช้ากว่านี้อีกสักนิดจะเกิดอะไรขึ้นรู้ไหม โชคยังดีที่บังเอิญผมออกมาตามหาคุณ และเห็นรถของนายชิดจอดทิ้งอยู่ข้างทาง”
“แล้วคุณชิดเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”เพียงดาวรู้สึกเป็นห่วงชิดณรงค์
“เขารอดอย่างหวุดหวิด ไม่อยากจะคิดถ้าหากว่าพวกเรามาไม่ทันป่านนี้นายชิดคงไปเฝ้ายมพบาลแล้ว” “ทั้งหมดมันเป็นความผิดของดาวเองค่ะ เพราะดาวดื้อรั้น และเอาแต่ใจ”
“รู้ตัวแล้วเหรอว่าผิด”
“ค่ะ” หญิงสาวตอบสั้นๆ “ดาวเป็นหนี้ชีวิตคุณ ต่อไปนี้ดาวสัญญาว่าจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง”
“แน่ใจนะ”
“แน่ใจค่ะ”หญิงสาวรับคำทั้งที่ยังสะอื้น
“ไม่ต่อล้อต่อเถียง ผมสั่งอะไรก็ต้องทำ ห้ามหือตกลงไหม”เขาจ้องตาเธอ
“ได้ค่ะ” หญิงสาวรับคำหนักแน่น
อัศนัยอยากจะหัวเราะดังๆ เขากำหราบแม่เสือร้ายให้กลายเป็นแมวเชื่องได้แล้ว คอยดูเขาบ้างแล้วกันจะแกล้งเธอให้หนักกว่านี้โทษฐานที่ทำให้หวานใจของเขาต้องจับไข้
+++++++++++++++++++++++
วันต่อมาภายในไร่องุ่น
“อะไรนะ คุณจะให้ดาวตัดองุ่นพวกนี้คนเดียวทั้งหมดเลยหรือคะ”
เจ้าของไร่หนุ่มพยักหน้า “ทั้งหมด คนเดียว”
หญิงสาวกวาดตามองไร่องุ่นที่บัดนี้ผลผลิตกำลังออกเป็นพวงระย้า มันแก่จัดจนสามารถตัดไปขายได้แล้วเขาสอนวิธีตัดขั้วองุ่นไม่ให้ช้ำกับเธอ เพียงดาวหัวไวเธอทำได้ แต่จะให้ตัดคนเดียวทั้งหมดนี่มันจะเป็นไปได้อย่างไร
ทุกๆวัน เธอเห็นมีคนงานเป็นสิบที่ช่วยกันตัด“แล้วคนงานของคุณหายไปไหนกันหมดคะ”
อัศนัยถอนหายใจ “ผมไม่อยากจะพูดหรอกว่าเพราะอะไร หรือจะโทษว่าเป็นความผิดของใครที่ทำให้พวกเขาต้องเจ็บตัว”อัศนัยปรายตามองหญิงสาว
“เพราะฉันอย่างนั้นเหรอคะ” เพียงดาวทำสีหน้าสงสัย
“เมื่อคืนคนงานที่ไปช่วยคุณ นายต๋องถูกแทง นายแดงถูกยิง ลุงสิงห์ข้อมือหัก นายรักสู้กับคนร้ายพลาดท่าถูกตีหัวแตกเย็บไปยี่สิบเข็ม”
“อะไรนะ! ไม่น่าเลยเพราะดาวคนเดียว” เธอเชื่อสนิทและโทษตัวเองที่ทำให้คนงานพวกนั้นต้องมาเจ็บตัว แต่ทว่าคนงานหญิงก็มีตั้งหลายคน แล้วยังคนงานชายที่เหลืออีกล่ะ
“แล้วพวกคนงานคนอื่นๆของคุณล่ะคะไปไหนกันหมด”
“ท้องเสีย”
“ท้องเสียกันทุกคนเลยเหรอ”หญิงสาวเบิกตากว้าง
“ใช่ครับ มันน่าเศร้าจริงๆที่คนงานทั้งไร่เกิดอาการท้องเสียเพราะอาหารเป็นพิษพร้อมกัน คุณก็รู้คนงานทุกคนกินข้าวจากหม้อเดียวกัน ลูกค้าก็เร่งจะเอาของด้วยถ้าเราตัดองุ่นส่งขายไม่ทันงานนี้ผมคงถูกปรับหนักแน่” เขาถอนหายใจใบหน้าแสดงความวิตกกังวล
“เอาล่ะค่ะ ถ้าอย่างนั้นดาวจะตัดองุ่นให้คุณเอง”
“ขอบคุณมากครับคุณดาว ขอบคุณจริงๆ”
หญิงสาวเริ่มลงมือตัดพวงองุ่นตั้งแต่เช้าโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ แม้อากาศยามสายจะเริ่มร้อนขึ้น หญิงสาวปาดเหงื่อนับครั้งไม่ถ้วนแต่ก็รีบทำงานแม้รู้ดีว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ที่เธอจะตัดองุ่นคนเดียวได้หมดแต่เธอก็จะพยายามตัดให้ได้มากที่สุด อัศนัยอ้างว่าเขาจะช่วยตัดอีกแรง แต่คงจะเป็นอีกฝากหนึ่งของไร่ แต่ที่แท้แล้วเขาไปแอบสุ่มยืนดูเธอทำงาน ส่วนคนงานทั้งไร่วันนี้ได้รับอนุญาตให้หยุดงานได้หนึ่งวันโดยได้รับค่าแรงปรกติ
เพียงดาวไม่ได้อู้งานอย่างที่เขาคิด เธอตั้งใจทำงานและทำอย่างดี โดยระวังไม่ให้พวงองุ่นช้ำเพราะจะทำให้เสียราคา
“นี่ผมแกล้งคุณมากเกินไปหรือเปล่าเพียงดาว”อัศนัยกอดอกยกมือกุมคางอย่างใช้ความคิด หลายครั้งที่เขาเห็นเธอหน้าซีดเหมือนจะเป็นลมแต่แล้วก็รีบทำงานต่ออย่างตั้งใจ
“ทำอะไรอยู่”
เสียงนั้นทำให้อัศนัยสะดุ้งและต้องหันกลับไปมอง
“ไอ้ชิดเบาๆสิ ดูนั่นคนงานคนใหม่ของฉัน หน่วยก้านใช้ได้ไหม”
ชิดณรงค์มองตาม ภาพคนงานหญิงสาวสวยดูแปลกตาคนนั้น ไม่ใช่สินั่นมันคุณเพียงดาวกำลังทำงานอย่างขมักขเม้น
“นายทำอะไรกับคุณดาว ทำไมเธอถึง”
อัศนัยจึงเล่าแผนการทั้งหมดให้ชิดณรงค์ฟัง
สีหน้าของชิดณรงค์บอกบุญไม่รับ “แกทำเกินไปแล้วไอ้อั๊ด ความผิดของคุณดาวที่แกล้งคุณพิณ มันทียบไม่ได้เท่ากับที่แกแกล้งเธอ”
“แต่พิณต้องเป็นไข้ไม่สบายก็เพราะผู้หญิงคนนี้ แค่นี้มันยังน้อยไป”
“คุณพิณแค่เป็นไข้ แต่คุณดาวเสียขวัญ หากเมื่อคืนนี้คุณดาวเกิดช็อกไปจะทำอย่างไร เรื่องแบบนั้นสำหรับผู้หญิงเป็นเรื่องที่น่ากลัวที่สุด ยิ่งกว่าฆ่ากันทั้งเป็นเสียอีก”
“ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ เธอจะได้หัดกลัวอะไรเป็นเสียบ้าง และอย่างน้อยเธอคงไม่กล้าแข็งข้อกับฉันอีกนาน”เขาเลิกคิ้วสูง
“นายไม่กลัวคุณดาวรู้เรื่องที่นายแกล้งเธอหรอกเหรอ”
อัศนัยยักไหล่เขาเหยียดยิ้มและชี้ไปที่เพื่อนรัก “แกไม่พูด ฉันไม่พูด เธอไม่มีวันรู้หรอก”
เจ้าของร่างระหงยังไม่ย่อท้อต่อแสงแดดที่กำลังโลมเลียผิวกายของเธอแม้แต่น้อย สองมือบรรจงตัดองุ่นพวงแล้วพวงเล่าบรรจุลงในตระกร้า เหงื่อเม็ดตัวจะผุดขึ้นจนทั่วใบหน้าและเรือนกาย
สายตาของหญิงสาวพล่าเรือนลงเมื่อมององุ่นพวงต่อไป “เที่ยงคืนจะตัดเสร็จไหมเนี่ย ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเหนื่อยเท่าวันนี้มาก่อนเลย”กรรไกรล่วงจากมือ
“ฉันทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว แกมันไอ้คนใจร้าย หัวใจทมิฬ คุณดาวเขาไม่เคยทำงานแบบนี้มาก่อนจะทนได้ยังไง”
“ไม่ได้ก็ต้องได้ ก็เธออาสาฉันเองนี่หว่า จะแต่งงานกับชาวไร่ทั้งทีมันก็ต้องทดลองงานกันหน่อย”อัศนัยหัวเราะ
“ไอ้บ้า”
“คุณดาว!”
ชิดณรงค์วิ่งออกจากมุมที่หลบอยู่ในทันทีเมื่อเห็นหญิงสาวล้มลงไปนอนที่พื้นดิน แต่ทว่าเขาไปถึงตัวของเธอช้ากว่าอัศนัย
“เพียงดาว”เขาช้อนร่างบางขึ้นมาแนบอกและรีบพาเธอเข้าไปพักในที่ร่มใต้ต้นไม้ใหญ่
“เป็นยังไงสาแก่ใจแกหรือยัง เขามันสาวชาวกรุงผิวบาง ไม่ได้หนังทนแดดทนฝนเหมือนแกนะ”
“ฉันอาจจะทำเกินไปหน่อยก็ได้” อัศนัยรีบล้วงผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อที่ใบหน้าเนียน
“ไม่เกินไปหน่อยหรอก แกทำกับคุณดาวมากเกินไป”ชิดณรงค์กระแทกเสียงใส่
“เอาเป็นว่าฉันผิดเอง พอใจหรือยัง” ++++++++++++++++++++
แม่บ้านบิดผ้าขนหนูพอหมาดๆและเช็ดไล่ไปตามใบหน้าของหญิงสาวจนทั่ว ก่อนจะไล่ต่ำลงไปที่ลำคอขาวผ่อง นางเหลียวมองมาที่เจ้านายหนุ่มก่อนจะยิ้มแปลกๆ
“ป้าแช่ม ทำไมไม่รีบเช็ดตัวให้คุณดาวล่ะครับรีรออะไรอยู่ เร็วสิครับ เผื่อเธอจะฟื้น” สายตาคมกริบยังจ้องอยู่ที่ใบหน้าซีดของหญิงสาวอย่างนึกสงสารขึ้นมา
“จะให้ป้าเช็ดยังไงล่ะคะคุณอั๊ด”นางยิ้มแหย
“ก็เช็ดเหมือนที่เคยเช็ดให้หนูตะวันนั่นแหละครับ”
ชายหนุ่มเผยอยิ้มน้อยๆเมื่อนึกขึ้นได้ “ขอโทษทีครับ ผมลืมไปว่าป้าแช่มต้องถอดเสื้อผ้าของเธอออกก่อน ถ้าอย่างนั้นผมออกไปรอข้างนอกนะครับ”
“ดีค่ะ ป้าจะได้รีบเช็ดตัวให้เธ อ”
แต่สองขาของเขายังไม่ยอมก้าวออกไปจากห้องอยู่ดี เมื่อเห็นความต่างระหว่างผิวขาวตัดกับผิวแดงคล้ำที่ถูกแดดโลมเลียบริเวณแขนเสื้อของคนที่นอนสลบ
“ผมใจร้ายกับคุณเกินไปรึเปล่าเพียงดาว”
“คุณอั๊ดคะประตูค่ะ” ป้าแช่มเตือนสติ
“ครับๆ ขอโทษทีครับ”เขารีบออกจากห้องนึกอายต่อป้าแช่ม
เกือบจะหกโมงเย็น หญิงสาวได้สติแต่ยังรู้สึกหนักหัว เธอพยายามลืมตาขึ้นมาและพบว่าตนเองอยู่ในห้องนอน ข้างกายมีชายคนหนึ่งนั่งหมอบหลับอยู่ใกล้ๆ
“คุณอั๊ดๆ” หญิงสาวเรียกเบาๆเพราะลำคอของเธอแห้งผาก แต่เขาไม่ได้ยิน
“คงเป็นคุณที่พาฉันกลับมาที่นี่”หญิงสาวเผลอยิ้มเมื่อพิจจรณาเครื่องหน้าของเขาชัดๆ
“คุณรู้ตัวไหมว่าคุณหล่อมาก”มือเรียวเผลอไผลไปแตะที่โหนกแก้มของเขา เธอแค่อยากรู้ว่าผิวของเขาจะนุ่มอย่างที่คิดหรือเปล่า
“ตื่นแล้วเหรอครับ” เขาเงยหน้าขึ้นถาม
มือเรียวบางชะงักกำลังจะดึงกลับแต่ทว่ากลับถูกยึดเอาไว้ด้วยฝ่ามืออุ่นร้อน
“ฉันขอโทษค่ะ แค่อยากรู้ว่าผิวคุณมันจะนุ่มมือไหม” หญิงสาวตอบไปตามตรง
“แล้วนุ่มไหมล่ะครับ”เขาตอบอย่างสุภาพ แววตาอ่อนโยนไม่เหมือนทุกครั้งที่พบกัน
“เอ่อ…ฉัน”
“ถ้าไม่แน่ใจลองอีกทีก็ได้นะครับ”
“อย่าดีกว่าค่ะ” เธอพยายามดึงมือออกแต่ทว่าเขากลับกดฝ่ามือของเธอทาบทับไปที่ใบหน้าของเขา
ตาสบตามีบางอย่างกำลังเดินทางเข้าสู่หัวใจของคนทั้งคู่อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว แต่แล้วทั้งคู่ก็รีบผละออกจากกันเมื่อสาวน้อยร้อยชั่งอย่างตะวันผลักประตูเข้ามาอย่างรวดเร็วก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนเตียงของเพียงดาว
“กำลังจีบกันอยู่หรือคะคุณพ่อคุณแม่” สาวน้อยตาแป๋วยิ้มแฉ่งส่งให้คนทั้งคู่
“ใครสอนให้ลูกพ่อพูดแบบนี้บอกพ่อมาสิ” อัศนัยเร่งสอบสวนลูกสาวเป็นการใหญ่
สาวน้อยตากลมมองไปที่เพียงดาวสลับกับคนเป็นพ่อ
“หนูพูดผิดตรงไหนคะ ก็น้าดาวกำลังจะแต่งงานกับคุณพ่อก็ต้องเป็นคุณแม่ของหนูในอนาคต”
“จริงสินะลูกพูดถูก” อัศนัยอมยิ้มและหันไปสบตากับคนที่นอนอยู่ แต่เพียงดาวหลบสายตาทันที
“วันนี้ไปโรงเรียนมาสนุกไหมจ้ะตะวัน”
สาวน้อยสั่นศีรษะระรัว
“ทำไมล่ะจ้ะ”เพียงดาวดึงร่างเล็กเข้ามากอด สายตาแสดงความห่วงใย
สาวน้อยก้มหน้าทำตาปริบๆ “หนูถูกล้อว่าเป็นเด็กตระกร้า เกิดมาไม่มีแม่” จากนั้นก็ร้องไห้โฮ
“ตายจริง อย่าร้องไห้สิตะวัน” เพียงดาวรีบเช็ดน้ำตาให้คนตัวเล็กด้วยความรู้สึกสงสารเป็นที่สุด
“ลูกพ่อ” อัศนัยรีบอุ้มตะวันก่อนจะจุมพิตที่หน้าผาก “ใครบอกว่าลูกของพ่อไม่มีแม่”
“แล้วไหนล่ะคะ แม่ของหนู” สาวน้อยสวนทันควัน
อัศนัยอึกอักเขาเองก็ยังไม่รู้เลยว่าแม่ที่แท้จริงของคนช่างพูดในอ้อมกอดเป็นใครกัน
“เห็นไหมตะวันเกิดมาจากตระกร้า หาแม่ไม่ได้จริงๆด้วย”
อัศนัยรู้สึกสงสารและเวทนาในชะตาของบุตรสาวบุญธรรม
“ใครว่าไม่มี ก็ผู้หญิงตรงหน้าของลูกยังไงล่ะ” อัศนัยหาทางออก เขาไม่อยากให้ตะวันมีปมด้อย
“จริงไหมครับ”เขาส่งสัญญาณให้เพียงดาวยอมรับแต่โดยดี
เด็กหญิงจ้องตาแป๋วไปที่เพียงดาวอย่างรอคำตอบ
โยนกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ แต่ก็ยอมพยักหน้าเป็นการยอมรับ
“จริงสิจ้ะ ต่อไปนี้น้าดาวจะเป็นแม่ให้ตะวันเอง”เพียงดาวรู้สึกเขินกับตำแหน่งใหม่ที่ถูกยัดเยียดแต่ก็เอ็นดูสาวน้อยอย่างจับใจ
“จริงๆนะคะ ไชโยๆ ตะวันหาแม่ได้สำเร็จแล้ว พรุ่งนี้ตะวันจะเอาแม่ดาวไปอวดยัยชูรสที่โรงเรียน”
รับรองยัยชูรสต้องหน้าจ๋อยๆแน่ๆเพราะแม่ดาวสาวและก็สวยกว่าแม่ของยัยชูรสจอมหยิ่งเป็นไหนๆ สาวน้อยคิดรางวัลอยู่แค่เอื้อม
เด็กหญิงให้รางวัลคนทั้งคู่ด้วยการหอมฟอดใหญ่ ลิ้นเล็กๆแอบเลียริมฝีปากรูปกระจับนึกถึงลูกอมที่จะได้รับจากบรรดาเพื่อนๆ รวมถึงยัยชูรสคู่ปรับ ที่พนันกันว่าหากใครมีแม่สวยที่สุดในห้องและพาไปโชว์ตัวที่โรงเรียนได้ในวันพรุ่งนี้คนนั้นจะเป็นผู้ชนะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อัปสรา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 พ.ย. 2554, 23:56:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 ธ.ค. 2554, 00:02:26 น.
จำนวนการเข้าชม : 2904
| << ตอนที่ 10 | ตอนที่ 12 >> |
คิมหันตุ์ 1 ธ.ค. 2554, 01:50:04 น.
มาลุ้นต่อจ่ะ
มาลุ้นต่อจ่ะ
pseudolife 1 ธ.ค. 2554, 06:33:07 น.
แหม คุณอั๊ต ท่องทั้งชื่อทั้งอาการคนบาดเจ็บคล้องจองกันเชียว
แหม คุณอั๊ต ท่องทั้งชื่อทั้งอาการคนบาดเจ็บคล้องจองกันเชียว
kaero 1 ธ.ค. 2554, 10:31:58 น.
แผนการณ์ยัยตะวัน เพื่อลูกอมของฉ้านนน
แผนการณ์ยัยตะวัน เพื่อลูกอมของฉ้านนน
lovemuay 1 ธ.ค. 2554, 10:36:23 น.
แหม เอาใจออกห่างแฟนสาวเห็นๆ แทนที่บอกว่าเพลงพิณเป็นแม่ กลับบอกว่าเพียงดาวเป็นแม่ ยังไงยังไงอยู่นะคะ คุณอัศย์ คริคริ
แหม เอาใจออกห่างแฟนสาวเห็นๆ แทนที่บอกว่าเพลงพิณเป็นแม่ กลับบอกว่าเพียงดาวเป็นแม่ ยังไงยังไงอยู่นะคะ คุณอัศย์ คริคริ
nunoi 1 ธ.ค. 2554, 12:49:17 น.
สงสัย หนูตะวัน จะชนะชัวร์
สงสัย หนูตะวัน จะชนะชัวร์
anOO 1 ธ.ค. 2554, 13:24:06 น.
ยัยตะวัน ขโมยซีนอีกแล้ว
ยัยตะวัน ขโมยซีนอีกแล้ว
หมูอ้วน 1 ธ.ค. 2554, 13:48:20 น.
หนูตะวัน น่ารักมาก ๆ ค่ะ
หนูตะวัน น่ารักมาก ๆ ค่ะ
แพม 1 ธ.ค. 2554, 20:45:15 น.
พระเอกน่าตื้บจัง
พระเอกน่าตื้บจัง
อริสา 2 ธ.ค. 2554, 05:22:45 น.
ตอนนี้น่ารักค่ะ หนูตะวันนี่เจ้าเล่ห์จริงๆแต่ก็เข้าทางคุณพ่อพอดี
ตอนนี้น่ารักค่ะ หนูตะวันนี่เจ้าเล่ห์จริงๆแต่ก็เข้าทางคุณพ่อพอดี
XaWarZd 3 ธ.ค. 2554, 01:23:34 น.
เจ้าเล่ห์นะเนี่ยหนูตะวัน
เจ้าเล่ห์นะเนี่ยหนูตะวัน