คำตอบคือ"รัก"
“เรื่องของความรักมันก็อย่างนี้ล่ะค่ะ วกวน สับสน ยากที่จะเข้าใจ แต่ตราบใดที่ใจของทั้งคู่ยังมีรักให้กันสุดท้ายปลายทางก็ต้องลงเอยที่ความสุขเสมอ เหลือเพียงแค่ว่าเขาสองคนจะเชื่อมั่นในรักกันสักแค่ไหน และเชื่อมั่นเท่าๆ กันรึเปล่า” พลระพีกระชับอ้อมกอดให้ภรรยาแนบชิดเข้ามาอีก

คงจริงอย่างที่พี่พีของเธอบอกและเธอเองก็รู้ดีว่า อานุภาพของความรักนั้นมันยิ่งใหญ่เพียงใด เหลือเพียงแค่ภาวนาให้คนทั้งคู่มีจิตใจที่มั่นคงต่อกัน เมื่อนั้นอุปสรรคใดที่ขวางกั้นก็คงคลี่คลายและจางไปอย่างรวดเร็ว

Tags: พร้อม แพรวา พลระพี พริบดาว

ตอน: บทที่ ๑๒ :รักที่กลับมาพบกัน(ลบ)

===========================================

จบบทที่ ๑๒ ค่ะ

***กาแฟเย็นอยากคุย***

หลังจากเป็นผู้ประสบภัยทั้งจากที่บ้านและที่ทำงานเมื่อกลับคืนสู่ภาวะปกติงานในช่วงที่หยุดยาวก็สุมพอกพูนขึ้นเต็มที่ และเนื่องจากเม็ดเงินที่เพิ่มขึ้นความรับผิดชอบก็มากขึ้นเป็นเงาตามตัว ทั้งนี้เพราะเรื่องนี้มีสต็อกเก็บไว้ไม่กี่บทแต่รีบนำมาลงด้วยความคิดถึงผู้อ่านจึงส่งผลให้ลงงานกะปริบกะปรอยจนบางทีอาจทำให้หลายๆท่านไม่อยากติดตาม ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

นิยายเรื่องนี้จะลงให้อ่านจนกระทั่งจบแน่นอนค่ะเพราะโครงเรื่องได้ร่างไว้จนกระทั่งจบแล้ว แต่อาจจะเว้นช่วงในการลงห่างบ้างตามแต่วาระและโอกาส เพราะตั้งใจไว้ว่าหากเร่งเขียนโดยที่ไม่สามารถสื่ออารมณ์และความรู้สึกของตัวละครได้ก็จะขอยอมลงงานล่าช้าซึ่งอาจถูกตำหนิ ดีกว่าเล่าให้ผู้อ่านทราบว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ไม่สามารถสื่อความรู้สึกของตัวละครได้ กรณีแบบนี้ย่อมไม่เกิดกับมืออาชีพ...กาแฟเย็นยอมรับผิดแต่โดยดีค่ะ

เข้าใจดีว่าตนเองนั้นเป็นมือสมัครเล่นมากๆในงานเขียนจึงไม่มีวินัยและลงงานให้ผู้อ่านอ่านได้ไม่ต่อเนื่อง ต้องขอขอบคุณทุกๆคำชี้แนะและกำลังใจ ขอบคุณที่ยังไม่ทิ้งกันนะคะ

***ตอบจดหมาย***

คุณtutas
:น่าเห็นใจทั้งคู่ใช่มั้ยคะ?

คุณpretty
:นั่นสิคะ พี่พร้อมเองไม่ได้ทำให้แพรเชื่อมั่นได้เลย

คุณบัวขาว
:บทนี้คืนกำไรให้ผู้อ่านนะคะ :)

คุณanOO
:ถ้าไม่ทุกข์ก็จะไม่รู้ว่าสุขเป็นอย่างไร จริงมั้ยคะ?

คุณann
:บทนี้กาแฟเย็นส่งมาขอโทษผู้อ่านที่น่ารักนะคะ :)

คุณviolette
:ดีใจนะคะที่ผู้อ่านเข้าใจถึงการกระทำของตัวละคร

คุณPat
:พี่พร้อมมาง้อแล้วนะคะ

ขอบคุณทุกๆท่านที่ยังติดตามกันทั้งที่เปิดเผยและไม่เปิดเผยตัวนะคะ
กำลังใจจากผู้อ่านสำคัญเสมอต่อผู้อยากเขียนที่ยังอ่อนหัดคนนี้ค่ะ



กาแฟเย็น
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 ธ.ค. 2554, 12:01:03 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 มิ.ย. 2556, 13:23:09 น.

จำนวนการเข้าชม : 2508





<< บทที่ ๑๑ :หนีรัก(ลบ)   บทที่ ๑๓ :มั่นใจในรัก(ลบ) >>
violette 6 ธ.ค. 2554, 12:40:04 น.
เป็นผู้ประสบภัยเหมือนกันค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณกาแฟเย็นเรื่อยๆนะคะ ชอบเรื่องของคุ่นี้มากไม่ต่างจากพริ้มกับพี่พีเลยค่ะ :)


roseolar 6 ธ.ค. 2554, 12:41:22 น.
สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอ
น้ำหายท่วมแล้ว คนเขียนคงมีกำลังใจแต่งต่อแล้วเน้อ
ปล.อ่านเรื่องนี้แล้ว อยากมีแฟนเป็นผู้กองกับเขาบ้างจัง
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ นานแค่ไหนก็จะรอ เพราะงั้นค่อยๆคิดค่อยๆเขียนไปเรื่อยๆนะคะ ไม่มีอะไรต้องกังวลเลย คุณกาแฟสีชมพูมืออาชีพอยู่แล้ว เนอะ~


กาแฟเย็น 6 ธ.ค. 2554, 13:23:55 น.
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากผู้อ่านที่น่ารักนะคะ
กาแฟเย็นจะพยายามให้มากขึ้น...มากขึ้นค่ะ :)


heartlogue 6 ธ.ค. 2554, 14:48:15 น.
อยากเห็นแพรมีความสุขมากๆจัง
เศร้ามาเยอะแล้วนะคะคุณกาแฟเย็น


ann 6 ธ.ค. 2554, 18:03:35 น.
มาเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ รออ่านตอนต่อไปอยุ่น้า


anOO 6 ธ.ค. 2554, 19:38:25 น.
สู้ๆ ค่ะ คนอ่านยังรอเสมอ ตามกันไปจนจบเรื่องนั่นแหละ
เฮ้อ...คู่นี้ยอมคืนดีกันซะที แพรจะได้มีเรื่องไว้ยิ้มได้บ้าง


pretty 7 ธ.ค. 2554, 09:01:14 น.
เพิ่งกลับไปอยู่ที่บ้านเหมือนกันค่ะ น้ำเพิ่งแห้ง สู้ๆ นะคะ


พนาศิลป์ 7 ธ.ค. 2554, 09:55:08 น.
เปิดเพิ่มมาอีกหนึ่งตัวละคร อยากรู้จังว่าเขาเป็นใคร เป็นญาติผู้ใหญ่ฝ่ายคุณแม่ของแพรรึเปล่า? ตามลุ้นกันต่อไป^^


TopSpeed 7 ธ.ค. 2554, 11:14:02 น.
ชอบประโยคนี้ครับ
แม้ไม่อาจรู้แน่ว่าสิ่งที่จับต้องได้ในเวลานี้จะมั่นคงถาวรเพียงใด แต่ทว่าความสุขที่อยู่ตรงหน้านั้นไม่ควรถูกความเจ็บช้ำในอดีตและความหวั่นกลัวจากอนาคตมาทำลายลงมิใช่หรือ?


Pat 8 ธ.ค. 2554, 13:00:14 น.
แพรใจอ่อนแล้ว พี่พร้อมก็รักษาใจดวงนี้ไว้ดีๆหน่อยนะจ๊ะ ^__^ มาช้าแต่อ่านแล้วรู้สึกถึงอารมณ์ตัวละคร ก็ไม่ว่ากันอยู่แล้วค่า กัปตันธนพลจะเกี่ยวข้องกับแพรยังไงน้อ ชักอยากรู้แล้วล่ะสิ


tutas 9 ธ.ค. 2554, 16:24:17 น.
รอจนเฉาเลยค่ะ แต่เข้าใจค่ะ แล้วก้จะติดตามอ่านต่อไปค่ะ
...ในที่สุดก็เข้าใจกันสักที ^__^


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account