วิวาห์อารมณ์
เมื่อรักนั้นไม่ได้มาด้วยหัวใจ การครองเรือนจึงเต็มไปด้วยความร้าวรานใจ
Tags: อย่า ยอม แพ้
ตอน: ข้าวใหม่ปลามัน
พระบิณฑบาตในเวลาเช้าตรู่ สองหนุ่มสาวใส่บาตรเพื่อเริ่มชีวิตใหม่ ญาติผู้ใหญ่มองคนทั้งคู่อย่างวางใจได้ว่าชีวิตสมรสผ่านไปด้วยดี หลังจากนี้สามวัน เปรมได้พาเจ้าสาวไปอยู่ที่เรือนริมน้ำของเขา ดารกาจึงเริ่มเป็นแม่บ้านเต็มตัว แม้แม้นจะขอตามไปแต่ดารกาไม่อนุญาตเพราะเรือนพักมีห้องเดียว
ก่อนที่ดารกาจะก้าวเข้าสู่ห้องส่วนตัว ซึ่งได้รับการจัดแต่งด้วยเตียงใหม่สำหรับคนสองคน เครื่องเรือนเช่นตู้เสื้อผ้าตู้ใหญ่กว่าเดิม หญิงสาวนึกรู้ว่าข้าวของของเธอถูกส่งล่วงหน้ามาก่อนด้วยฝีมือแม่ตัวและแม่สามี
เปรมค้อมกายลงอุ้มเจ้าสาวลอยขึ้นสู่วงแขน ดารการีบรั้งคอชายหนุ่มอย่างหวาดกลัวว่าตนเองจะตก เปรมส่งตาหวานฉ่ำเป็นนัยบอกบางสิ่งกับภรรยาของเขา ดารกาตอบรับด้วยการยิ้มเยื้อนเชิญชวน ไม่มีมากหรือน้อยสำหรับบ่าวสาวในช่วงข้าวใหม่ปลามัน
สายลมพัดผ่านช่องหน้าต่าง มานลายฉลุสีฟ้าอ่อนพัดเพยิบตามแรง มือเรียวยาวของเปรมค่อยปลดกระดุมเสื้อของดารกาออกอย่างเชื่องช้า หญิงสาวมิได้ห้ามหวงรู้ตัวดีว่า กลิ่นกายตนเองหอมอย่างพร้อมเสนอสนองแล้ว ทรวงสล้างได้รูปงาม ล้นหลามเต็มมือยามเมื่อชายหนุ่มเค้นคลึงด้วยฝ่ามือความเสียวซ่านบาดลึกเข้าตามกระแสเลือดทุกหยาดหยุด หนุ่มน้อยของเปรมดุนดันจนขึ้นรูป ดารกาลูบไล้ด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะปลดซิบกางเกงสามีให้แบะออกและชายหนุ่มไม่รีรอที่จะรูดลงไปทั้งตัวนอกและตัวในจนท่อนล่างเปลือยเปล่า เสื้อที่สวมถูกถอดเหวี่ยงตามลงไปอย่างรวดเร็ว ดารกาช่างแสนสวยเหลือเกินในดวงตาหวานฉ่ำปรือ เขารักเธอแล้วหรือ ไม่ใช่เพราะอำนาจตัณหาพาให้หลงเสียแล้ว เขาหวงเธอ เขาเข้าใจผิดและเคยคิดแค้น เพราะแสนหวงอย่างนี้เองหรอกหรือ
“น้องแดง”
“ขาพี่เปรม”
“ทำให้พี่ได้มั้ย”เปรมวอนขออย่างละอายใจเล็กน้อย หากแต่ดารกาช่างกระไรเลย เธอรีบสนองตอบคำขอนั้นด้วยการยันกายลุกขึ้นอย่างที่เปรมต้องรีบประคองแทบไม่ทัน หญิงสาวนั่งเตรงข้ามชายหนุ่ม ก่อนพลิกกายใหญ่ลงนอน เหวี่ยงปลายเท้าขึ้นคร่อมบนหน้าท้องเต็มไปด้วยมัดกล้ามแข็งแรง เปรมหายใจแรง ปรือตามองทุกการกระทำของภรรยาที่เขาได้คิดว่ารักเธอเข้าแล้วเต็มท่ ส่วนดารกานั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอหลงชายหนุ่มมากเพียงใด
ริมฝีปากคู่สวยเลื่อนไล้ลงสู่ซอกคอชายหนุ่ม แตะปลายลิ้นอบอุ่นลากพริ้ว ละเรื่อยไปจนถึงอกแกร่ง เธอไล้เวียนวนรวดเร็วราวกับงูคลำหาทาง กระทั่งเจอปุ่มไตแข็ง ขนอ่อนรอบป้านสีน้ำตายลุกเกรียวราวกับแสดงความยินดีต่อสิ่งที่มาเยือนว่าถึงแล้ว ดารกาจึงเปลี่ยนยุทธวิธี กัดเน้นติ่งปลายจนอีกฝ่ายสูดปากร้องด้วยความเจ็บ หากรัญจวนใจยิ่งกว่าจะร้องห้าม ดารการุกหนัก เปรมบอกเสียงโหย พลางฝ่ามือกร้านงานของเปรมเคล้นคลึงทรวงงาม ปรือตาราวอยู่ในความฝันที่แสนหวาน ขณะที่หญิงสาวจูบต่ำลงไปเรื่อยๆ ในขณะที่มือของชายหนุ่มเล้าโลมกายหญิงสาวไปทั่ว ทุกที่ที่มือป่ายไปถึง
จากนั้นจึงดึงร่างหญิงสาวด้วยกำลังแข็งแรงเลื่อนลงไปใกล้กายแกร่ง เปรมครางอื้ออึงในลำคอ ยันกายเท้าแขนนั่งกึ่งนอน เล็มอกอวบทั้งสองสลับไปมา ยอดอกสีชมพูห่อตัวก่อนถูกดูดหายเข้าไปในริมฝีปากสวยของชายหนุ่ม ดารกาแอ่นกายขึ้นหน้า หากเธอสะบัดปลายนิ้วมือข้างขวาไปทางด้านหลัง แตะความแข็งแรงจากส่วนปลาย ก่อนเร่งเร้ากระตุ้นชายหนุ่มราวกับเขานั้นเองที่เคยกระทำ ชายหนุ่มสะดุ้งครวญคราง
“น้องแดง...”
แรงกระตุ้นจากหญิงสาวทำให้เรียวปากร้อนผ่าวของผู้หมวดหนุ่มขบทึ้งยอดอกหญิงสาวด้วยความรุ่มร้อน เท่าทัน ยิ่งหญิงสาวเร่งมือยิ่งทำให้ชายหนุ่มเร่าร้อนสุดทน เขายกกายหญิงสาวราวกับของเบา ก่อนบังคับให้เธอขึ้นครอบครองความเป็นชายหนุ่มผู้เข้มแข็งของเขา
“ตามใจน้องแดง”เขาบอก เสียงกระเส่าหญิงสาวหน้าร้อนผ่าวขยับร่างครอบครองเรือนร่างแกร่งที่อยู่เบื้องล่าง...มือแข็งแรงของเปรมเกากุมสะโพกตึงทั้งสองของหญิงสาว
“จัดการเลย”
หญิงสาวยินยอมทำตามคำขอร้องหากทำช้าอ้อยอิ่งแกล้งให้อีกฝ่ายแทบคลั่งเพราะเขาตอบสนองขึ้นมาแรงจนส่งผลให้หญิงสาวสะท้อนขึ้น การท้าทายว่าเธอแรงน้อยยิ่งทำให้ดารกาทุ่มเทแรงลงกดร่างลงลึก เปรมหลับตาแน่นปล่อยใจล่องลอย เมื่อร่างกายสาวรับแรงกดลึกความแข็งตึงของเปรมไว้ในเรือนกายแน่นสนิทเปรมเอ่ยออกมาแทบฟังไม่ออกว่าเขาพูดรัวสิ่งใด สั่งสอนหรือ สุขสม ทั้งสองเปล่งเสียงร้องตามอารมณ์และดังอย่างไม่อายใคร เมื่อเรือนกายสาวแนบลงกระชั้นถี่ แล้วก้มลงจุมพิต สอดลิ้นเกี่ยวพันแนบแน่นเสียงครางของหญิงสาวใส่เรียวปากของเขาด้วยน้ำเสียงราวจะขาดใจ ร่างหญิงชายทั้งครู่เหมือนศัตรูที่กระทบกระทั่งกันย่างรุนแรง หากการกอดรัดแนบชิดบ่งบอกว่าต่างเป็นคู่แค้นที่แสนเสน่หากันอย่างที่สุด เลือดในกายสองหนุ่มสาวเดือดพล่านแทงทุกเส้นเลือด แล้วร่างสูงใหญ่ซึ่งรองรับแรงและส่งสะท้อนขึ้นคืนสอดคล้องกันทุกครั้งอีกหลายนาทีต่อมาร่างใหญ่เกร็งสะท้านโอบแขนกระหวัดรัดร่างอรชรไว้แนบแน่น หอบหายใจรินรด ความรู้สึกของหญิงสาวระเบิดออก แต่แรงบีบรัดภายในแน่นสัมผัสกันและกันได้เป็นอย่างดี
“พี่เหรม แดงไม่ไหวแล้วนะคะ ไม่ไหวแล้ว”
ดารการ้องบอก เปรมพลิกร่างอีกฝ่ายลงนอนใต้แขนที่สอดรับต่างหมอน ดวงตาคู่คมหรี่ปรือ กระชั้นกายเต้ฒแรงรวดเร็ว
“พร้อมกันนะน้องแดง”เสียงเขาบอก ก่อนที่จะคางออกมาประสานกันอย่างพอดิบพอดี
โอ้ว ที่รัก
เปรมลูบหลังอีกฝ่ายเบาๆ กดจมูกลงบนเรือนผมหญิงสาวซึ่งดูท่าเหนื่อยอ่อนไม่น้อย เขากระซิบปลอบโยน
“เหนื่อยมากมั้ยคนดี”
“พี่เปรมพอใจแดงหรือเปล่าคะ”
“พอใจมาก”
“ไม่ให้พี่เปรมมีใครนะคะ แดงหวง”
เปรมหัวเราะออกมาเบาๆไม่ยอมบอกว่าเขาหวงเธอมากเช่นกัน...!!
สุดาและราตรี รีบโทรศัพท์เข้าหากัน เมื่อเพื่อนเรียนร่วมชั้นเมื่อครั้งเป็นนักเรียนได้ส่งข่าวมาบอกว่า ดารกาแต่งงานกับเปรมได้ร่วมเดือนแล้ว สุดาและราตรีถามแก่กันด้วยคำถามเดียวกัน
“ยัยหนูผีมาแต่งกับพี่เปรมได้ยังไง”
“ยัยหนูผีมาแต่งกับพี่เปรมได้ยังไง”
“เธอให้ฉันพูดก่อนได้มั้ย”สุดาเอ่ยประโยคเดียวกับราตรี และต่อด้วยประโยคเดียวกันอีกว่า
“เธอเงียบก่อนให้ฉันพูดก่อน” ดังนั้นต่างคนจึงต่างเงียบ ครู่หนึ่งจึงเอ่ยพร้อมกันอีก ดังนั้นทั้งสองจึงรำคาญกันและกันไม่น้อยก่อนเอ่ยพร้อมกนว่า
“ไปหาชิสมัยเถอะ เราเป็นเพื่อนที่ใช้ไม่ได้เลยที่ไม่รู้ข่าวร้ายของเพื่อนนานเพียงนี้แล้ว”
สองสาว รัก-ยม พากันไปหาชิดสมัยที่โรงเรียนสอนาฏศิลป์ เวลานั้นเป็นช่วงที่ชิดสมัยเลือกงานแล้ว ท่าทางอมทุกข์ของเพื่อนทำให้สุดาและราตรีสงสารยิ่งนัก ชิดสมัยต้องทนฝืนทำงานเพราะฐานะทางบ้านไม่เอื้ออำนวยให้นอนเจ็บช้ำระกำใจได้
“ทำไมพี่เปรมถึงใจร้ายกับเธออย่างนี้ไหม ทำไมเขาทำได้ลงคอ”
“ฉันไม่มีอะไรเทียบกับดารกาได้นี่”ชิดสมัยเอ่ยออกมาอย่างน้อยใจ เธอขอชายหนุ่มสองครั้ง หากเขายังหนักแน่นไม่โอนอ่อน เธอด้านหน้าขอจดทะเบียนสมรสโดยไม่ต้องการพิธีการ เปรมเอาแต่เงียบ และไม่ยอมทำตาม เธอพยายามอีกครั้งที่จะเสนอตัวให้โดยไม่เรียกร้องอะไร แต่เปรมยังเมินเฉย หากเขาไม่รักดารกาอย่างปากว่า เปรมต้องจัดการอย่างใดอย่างหนึ่งไปแล้วแน่ๆ
“เธอแสนดีกว่านังคนหน้าด้านคนนั้น พี่เปรมเป็นคนรักของเธอ แต่นังคนนั้นมันมาแย่งเธอไปต่างหาก”
“แดงจะทำได้สำเร็จตามลำพังได้หรือถ้าพี่เปรมไม่ร่วมมือด้วย นี่แสดงให้เห็นแล้วว่าพี่เปรมเขาทิ้งฉันไปหาแดง”
“เราต้องเอาคืนให้สาสมนะไหม เรามาก่อนตั้งหลายปี เรื่องอะไรจะไปยอมแพ้”
ชิดสมัยย่นคิ้วเรียวเข้าหากัน ดวงตาที่หล่อรื้นไปด้วยน้ำตาเอ่อคลอมีรอยอยากเอาชนะเปล่งประกายขึ้นมาด้วยแรงยุทันที!!
ก่อนที่ดารกาจะก้าวเข้าสู่ห้องส่วนตัว ซึ่งได้รับการจัดแต่งด้วยเตียงใหม่สำหรับคนสองคน เครื่องเรือนเช่นตู้เสื้อผ้าตู้ใหญ่กว่าเดิม หญิงสาวนึกรู้ว่าข้าวของของเธอถูกส่งล่วงหน้ามาก่อนด้วยฝีมือแม่ตัวและแม่สามี
เปรมค้อมกายลงอุ้มเจ้าสาวลอยขึ้นสู่วงแขน ดารการีบรั้งคอชายหนุ่มอย่างหวาดกลัวว่าตนเองจะตก เปรมส่งตาหวานฉ่ำเป็นนัยบอกบางสิ่งกับภรรยาของเขา ดารกาตอบรับด้วยการยิ้มเยื้อนเชิญชวน ไม่มีมากหรือน้อยสำหรับบ่าวสาวในช่วงข้าวใหม่ปลามัน
สายลมพัดผ่านช่องหน้าต่าง มานลายฉลุสีฟ้าอ่อนพัดเพยิบตามแรง มือเรียวยาวของเปรมค่อยปลดกระดุมเสื้อของดารกาออกอย่างเชื่องช้า หญิงสาวมิได้ห้ามหวงรู้ตัวดีว่า กลิ่นกายตนเองหอมอย่างพร้อมเสนอสนองแล้ว ทรวงสล้างได้รูปงาม ล้นหลามเต็มมือยามเมื่อชายหนุ่มเค้นคลึงด้วยฝ่ามือความเสียวซ่านบาดลึกเข้าตามกระแสเลือดทุกหยาดหยุด หนุ่มน้อยของเปรมดุนดันจนขึ้นรูป ดารกาลูบไล้ด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะปลดซิบกางเกงสามีให้แบะออกและชายหนุ่มไม่รีรอที่จะรูดลงไปทั้งตัวนอกและตัวในจนท่อนล่างเปลือยเปล่า เสื้อที่สวมถูกถอดเหวี่ยงตามลงไปอย่างรวดเร็ว ดารกาช่างแสนสวยเหลือเกินในดวงตาหวานฉ่ำปรือ เขารักเธอแล้วหรือ ไม่ใช่เพราะอำนาจตัณหาพาให้หลงเสียแล้ว เขาหวงเธอ เขาเข้าใจผิดและเคยคิดแค้น เพราะแสนหวงอย่างนี้เองหรอกหรือ
“น้องแดง”
“ขาพี่เปรม”
“ทำให้พี่ได้มั้ย”เปรมวอนขออย่างละอายใจเล็กน้อย หากแต่ดารกาช่างกระไรเลย เธอรีบสนองตอบคำขอนั้นด้วยการยันกายลุกขึ้นอย่างที่เปรมต้องรีบประคองแทบไม่ทัน หญิงสาวนั่งเตรงข้ามชายหนุ่ม ก่อนพลิกกายใหญ่ลงนอน เหวี่ยงปลายเท้าขึ้นคร่อมบนหน้าท้องเต็มไปด้วยมัดกล้ามแข็งแรง เปรมหายใจแรง ปรือตามองทุกการกระทำของภรรยาที่เขาได้คิดว่ารักเธอเข้าแล้วเต็มท่ ส่วนดารกานั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอหลงชายหนุ่มมากเพียงใด
ริมฝีปากคู่สวยเลื่อนไล้ลงสู่ซอกคอชายหนุ่ม แตะปลายลิ้นอบอุ่นลากพริ้ว ละเรื่อยไปจนถึงอกแกร่ง เธอไล้เวียนวนรวดเร็วราวกับงูคลำหาทาง กระทั่งเจอปุ่มไตแข็ง ขนอ่อนรอบป้านสีน้ำตายลุกเกรียวราวกับแสดงความยินดีต่อสิ่งที่มาเยือนว่าถึงแล้ว ดารกาจึงเปลี่ยนยุทธวิธี กัดเน้นติ่งปลายจนอีกฝ่ายสูดปากร้องด้วยความเจ็บ หากรัญจวนใจยิ่งกว่าจะร้องห้าม ดารการุกหนัก เปรมบอกเสียงโหย พลางฝ่ามือกร้านงานของเปรมเคล้นคลึงทรวงงาม ปรือตาราวอยู่ในความฝันที่แสนหวาน ขณะที่หญิงสาวจูบต่ำลงไปเรื่อยๆ ในขณะที่มือของชายหนุ่มเล้าโลมกายหญิงสาวไปทั่ว ทุกที่ที่มือป่ายไปถึง
จากนั้นจึงดึงร่างหญิงสาวด้วยกำลังแข็งแรงเลื่อนลงไปใกล้กายแกร่ง เปรมครางอื้ออึงในลำคอ ยันกายเท้าแขนนั่งกึ่งนอน เล็มอกอวบทั้งสองสลับไปมา ยอดอกสีชมพูห่อตัวก่อนถูกดูดหายเข้าไปในริมฝีปากสวยของชายหนุ่ม ดารกาแอ่นกายขึ้นหน้า หากเธอสะบัดปลายนิ้วมือข้างขวาไปทางด้านหลัง แตะความแข็งแรงจากส่วนปลาย ก่อนเร่งเร้ากระตุ้นชายหนุ่มราวกับเขานั้นเองที่เคยกระทำ ชายหนุ่มสะดุ้งครวญคราง
“น้องแดง...”
แรงกระตุ้นจากหญิงสาวทำให้เรียวปากร้อนผ่าวของผู้หมวดหนุ่มขบทึ้งยอดอกหญิงสาวด้วยความรุ่มร้อน เท่าทัน ยิ่งหญิงสาวเร่งมือยิ่งทำให้ชายหนุ่มเร่าร้อนสุดทน เขายกกายหญิงสาวราวกับของเบา ก่อนบังคับให้เธอขึ้นครอบครองความเป็นชายหนุ่มผู้เข้มแข็งของเขา
“ตามใจน้องแดง”เขาบอก เสียงกระเส่าหญิงสาวหน้าร้อนผ่าวขยับร่างครอบครองเรือนร่างแกร่งที่อยู่เบื้องล่าง...มือแข็งแรงของเปรมเกากุมสะโพกตึงทั้งสองของหญิงสาว
“จัดการเลย”
หญิงสาวยินยอมทำตามคำขอร้องหากทำช้าอ้อยอิ่งแกล้งให้อีกฝ่ายแทบคลั่งเพราะเขาตอบสนองขึ้นมาแรงจนส่งผลให้หญิงสาวสะท้อนขึ้น การท้าทายว่าเธอแรงน้อยยิ่งทำให้ดารกาทุ่มเทแรงลงกดร่างลงลึก เปรมหลับตาแน่นปล่อยใจล่องลอย เมื่อร่างกายสาวรับแรงกดลึกความแข็งตึงของเปรมไว้ในเรือนกายแน่นสนิทเปรมเอ่ยออกมาแทบฟังไม่ออกว่าเขาพูดรัวสิ่งใด สั่งสอนหรือ สุขสม ทั้งสองเปล่งเสียงร้องตามอารมณ์และดังอย่างไม่อายใคร เมื่อเรือนกายสาวแนบลงกระชั้นถี่ แล้วก้มลงจุมพิต สอดลิ้นเกี่ยวพันแนบแน่นเสียงครางของหญิงสาวใส่เรียวปากของเขาด้วยน้ำเสียงราวจะขาดใจ ร่างหญิงชายทั้งครู่เหมือนศัตรูที่กระทบกระทั่งกันย่างรุนแรง หากการกอดรัดแนบชิดบ่งบอกว่าต่างเป็นคู่แค้นที่แสนเสน่หากันอย่างที่สุด เลือดในกายสองหนุ่มสาวเดือดพล่านแทงทุกเส้นเลือด แล้วร่างสูงใหญ่ซึ่งรองรับแรงและส่งสะท้อนขึ้นคืนสอดคล้องกันทุกครั้งอีกหลายนาทีต่อมาร่างใหญ่เกร็งสะท้านโอบแขนกระหวัดรัดร่างอรชรไว้แนบแน่น หอบหายใจรินรด ความรู้สึกของหญิงสาวระเบิดออก แต่แรงบีบรัดภายในแน่นสัมผัสกันและกันได้เป็นอย่างดี
“พี่เหรม แดงไม่ไหวแล้วนะคะ ไม่ไหวแล้ว”
ดารการ้องบอก เปรมพลิกร่างอีกฝ่ายลงนอนใต้แขนที่สอดรับต่างหมอน ดวงตาคู่คมหรี่ปรือ กระชั้นกายเต้ฒแรงรวดเร็ว
“พร้อมกันนะน้องแดง”เสียงเขาบอก ก่อนที่จะคางออกมาประสานกันอย่างพอดิบพอดี
โอ้ว ที่รัก
เปรมลูบหลังอีกฝ่ายเบาๆ กดจมูกลงบนเรือนผมหญิงสาวซึ่งดูท่าเหนื่อยอ่อนไม่น้อย เขากระซิบปลอบโยน
“เหนื่อยมากมั้ยคนดี”
“พี่เปรมพอใจแดงหรือเปล่าคะ”
“พอใจมาก”
“ไม่ให้พี่เปรมมีใครนะคะ แดงหวง”
เปรมหัวเราะออกมาเบาๆไม่ยอมบอกว่าเขาหวงเธอมากเช่นกัน...!!
สุดาและราตรี รีบโทรศัพท์เข้าหากัน เมื่อเพื่อนเรียนร่วมชั้นเมื่อครั้งเป็นนักเรียนได้ส่งข่าวมาบอกว่า ดารกาแต่งงานกับเปรมได้ร่วมเดือนแล้ว สุดาและราตรีถามแก่กันด้วยคำถามเดียวกัน
“ยัยหนูผีมาแต่งกับพี่เปรมได้ยังไง”
“ยัยหนูผีมาแต่งกับพี่เปรมได้ยังไง”
“เธอให้ฉันพูดก่อนได้มั้ย”สุดาเอ่ยประโยคเดียวกับราตรี และต่อด้วยประโยคเดียวกันอีกว่า
“เธอเงียบก่อนให้ฉันพูดก่อน” ดังนั้นต่างคนจึงต่างเงียบ ครู่หนึ่งจึงเอ่ยพร้อมกันอีก ดังนั้นทั้งสองจึงรำคาญกันและกันไม่น้อยก่อนเอ่ยพร้อมกนว่า
“ไปหาชิสมัยเถอะ เราเป็นเพื่อนที่ใช้ไม่ได้เลยที่ไม่รู้ข่าวร้ายของเพื่อนนานเพียงนี้แล้ว”
สองสาว รัก-ยม พากันไปหาชิดสมัยที่โรงเรียนสอนาฏศิลป์ เวลานั้นเป็นช่วงที่ชิดสมัยเลือกงานแล้ว ท่าทางอมทุกข์ของเพื่อนทำให้สุดาและราตรีสงสารยิ่งนัก ชิดสมัยต้องทนฝืนทำงานเพราะฐานะทางบ้านไม่เอื้ออำนวยให้นอนเจ็บช้ำระกำใจได้
“ทำไมพี่เปรมถึงใจร้ายกับเธออย่างนี้ไหม ทำไมเขาทำได้ลงคอ”
“ฉันไม่มีอะไรเทียบกับดารกาได้นี่”ชิดสมัยเอ่ยออกมาอย่างน้อยใจ เธอขอชายหนุ่มสองครั้ง หากเขายังหนักแน่นไม่โอนอ่อน เธอด้านหน้าขอจดทะเบียนสมรสโดยไม่ต้องการพิธีการ เปรมเอาแต่เงียบ และไม่ยอมทำตาม เธอพยายามอีกครั้งที่จะเสนอตัวให้โดยไม่เรียกร้องอะไร แต่เปรมยังเมินเฉย หากเขาไม่รักดารกาอย่างปากว่า เปรมต้องจัดการอย่างใดอย่างหนึ่งไปแล้วแน่ๆ
“เธอแสนดีกว่านังคนหน้าด้านคนนั้น พี่เปรมเป็นคนรักของเธอ แต่นังคนนั้นมันมาแย่งเธอไปต่างหาก”
“แดงจะทำได้สำเร็จตามลำพังได้หรือถ้าพี่เปรมไม่ร่วมมือด้วย นี่แสดงให้เห็นแล้วว่าพี่เปรมเขาทิ้งฉันไปหาแดง”
“เราต้องเอาคืนให้สาสมนะไหม เรามาก่อนตั้งหลายปี เรื่องอะไรจะไปยอมแพ้”
ชิดสมัยย่นคิ้วเรียวเข้าหากัน ดวงตาที่หล่อรื้นไปด้วยน้ำตาเอ่อคลอมีรอยอยากเอาชนะเปล่งประกายขึ้นมาด้วยแรงยุทันที!!
นางแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ธ.ค. 2554, 06:31:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ธ.ค. 2554, 06:31:13 น.
จำนวนการเข้าชม : 6546
| << ไม่ติดค้าง | 22 ข้าวใหม่ปลามัน >> |
minafiba 20 ธ.ค. 2554, 07:52:31 น.
^_^
^_^
windy2000 20 ธ.ค. 2554, 12:10:29 น.
มาทีหลังหนูแดงเป็นสิบปี มาตู่ว่าเขามาแย่งอีก
มาทีหลังหนูแดงเป็นสิบปี มาตู่ว่าเขามาแย่งอีก
คิมหันตุ์ 20 ธ.ค. 2554, 12:59:13 น.
พี่เปรมน่ะของหนุแดงนะเทอออ
พี่เปรมน่ะของหนุแดงนะเทอออ
Zephyr 20 ธ.ค. 2554, 13:18:56 น.
เค้าจองกันมาตั้งแต่เด็กแล้วย่ะ เธอน่ะเป็นคนมาทีหลังอย่างแท้จริง เจียมตัวซะมั่งนะ พี่เปรมไม่ทำไรเลยทั้งที่เธอหน้าด้านขอแบบนั้น แสดงให้เห็นเต็มเปี่ยมว่าใจจริงเค้าเลือกใคร ทำใจซะเถอะ อย่าทำไรอีกเลย เดี๋ยวจะหัวใจวาย อายุสั้นเป็นบาปให้ตัวเองอีกนะ ยายรักยมสองตัวนี้ งานสร้างความร้าวฉานให้สามีภรรยามันบาปนะ ระวังเถอะตัวเองจะไม่ได้แต่งงาน
เค้าจองกันมาตั้งแต่เด็กแล้วย่ะ เธอน่ะเป็นคนมาทีหลังอย่างแท้จริง เจียมตัวซะมั่งนะ พี่เปรมไม่ทำไรเลยทั้งที่เธอหน้าด้านขอแบบนั้น แสดงให้เห็นเต็มเปี่ยมว่าใจจริงเค้าเลือกใคร ทำใจซะเถอะ อย่าทำไรอีกเลย เดี๋ยวจะหัวใจวาย อายุสั้นเป็นบาปให้ตัวเองอีกนะ ยายรักยมสองตัวนี้ งานสร้างความร้าวฉานให้สามีภรรยามันบาปนะ ระวังเถอะตัวเองจะไม่ได้แต่งงาน
nutcha 20 ธ.ค. 2554, 15:43:24 น.
ใครช่วยเอา รัก-ยม สองคนนี้ไปที เพราะนิสัยอย่างนี้ถึงหาสะมีไม่ได้
ใครช่วยเอา รัก-ยม สองคนนี้ไปที เพราะนิสัยอย่างนี้ถึงหาสะมีไม่ได้
violette 20 ธ.ค. 2554, 19:21:46 น.
เอารักยมไปทิ้งทีๆๆๆ
เอารักยมไปทิ้งทีๆๆๆ
แพม 20 ธ.ค. 2554, 23:36:59 น.
นั่นสามีชาวบ้านนะ
นั่นสามีชาวบ้านนะ
nlist 21 ธ.ค. 2554, 21:42:54 น.
เบื่อพวกชอบยุ่งกับสามีชาวบ้านจัง
เบื่อพวกชอบยุ่งกับสามีชาวบ้านจัง
angelarki 25 ธ.ค. 2554, 15:33:27 น.
หนูแดงมาก่อนนะยะ จับยัยรักยมไปถ่วงน้ำทันที >.<"
หนูแดงมาก่อนนะยะ จับยัยรักยมไปถ่วงน้ำทันที >.<"