เจ็บใจนัก รักซะดีมั๊ย
คนสองคนที่ตอนแรกไม่ถูกกันเลย แต่ด้วยเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ได้ใกล้ชิดและเริ่มเรียนรู้ตัวตนของอีกฝ่าย และการจากกันด้วยการ(เกือบ)จะเข้าใจผิด สุดท้ายจะลงเอยอย่างไรร่วมลุ้นได้เลยค่ะ
Tags: รักหวานแหวว
ตอน: ความเข้าใจผิดของซากุระ Part 2
แต่สิ่งที่เธอคิดช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้
“ทำอะไรหะ ที่นี่มันโรงเรียนนะ เดียวคนอื่นมาเห็นเขาจะคิดยังไง”
“แล้วเรื่องสอบเข้าม.ปลายละเป็นไงบ้าง” ผมดุพลางถามน้องสาวตัวป่วนของผม
“พี่อ่ะ เดียวนี้เย็นชามากเกินไปแล้ว เรื่องสอบของหนูก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ ว่าแต่ต้นอิโจวที่นี้สวยจังนะค่ะ ” เด็กสาวกล่าวพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองทิวทัศน์รอบกาย
“เออนี่คุโดตอนนี้กี่โมงแล้วอ่ะ ฉันหิวจัง ไปหาอะไรกินกันเหอะ”
“นั่นซิ ตอนนี้ก็เย็นแล้วนิ ไปฉลองกันดีกว่า”
“เห็นด้วยงั้นหนูขอกินไอศกรีมนะ”
“จ้า เพื่อน้องสาวสุดที่รักได้อยู่แล้ว”
ผมขยี้เส้นผมนุ่มๆ พลางเดินโอบเอวเธอไป พร้อมกับคุโด เพื่อไปร้านประจำกัน
ฉันกลับมาถึงบ้านด้วยอารมณ์หงุดหงิด พอมาถึงก็เข้าห้องนอนแล้วระบายอารมณ์ด้วยการขว้างปาหมอนเมื่อระบายออกจนเป็นที่พอใจแล้วฉันจึงเริ่มสังเกตสภาพห้องของตัวเอง
“โอ้โห ห้องไม่เหลือชิ้นดีเลยแหะ”
ฉันอุทานออกมา ถอนหายใจออกมาพร้อมกับเริ่มลงมือเก็บกวาดห้องให้เรียบร้อย หลังเก็บห้องเสร็จด้วยอากาศที่ร้อนอบอ้าวกับเหงื่อที่ไหลออกมาทำให้ฉันรีบไปอาบน้ำโดยไม่ลังเล
เดียวอ่านหนังสือดีกว่า จะต้องทำสอบให้ได้ดีกว่านายไคซ์นั้นให้ได้ ฉันคิดพลางตั้งปณิธานอย่างแน่วแน่ แต่ก่อนจะคิดอะไรได้มากไปกว่านั้นกลิ่นหอมของเค้กก็เรียกให้ฉันเดินตามกลิ่นมาในครัวจนได้
“สตรอเบอรี่ช๊อตเค้กน่ากินจังค่ะแม่ ขอขนมรองท้องหน่อยได้ไหมค่ะ” คุณแม่ฉันทำอาหารอร่อยมาก และยังเป็นทนายความฝีมือดี ได้ฉายาว่า “ควีนแห่งวงการกฎหมาย” คดีที่คุณแม่ฉันว่าความให้ ไม่เคยแพ้คดีเลยสักครั้ง
“ได้ซิจ๊ะ แล้วน้ำจะเอาช็อกโกแลตเย็น หรือชาเขียวอ่อนๆ อย่างที่หนูชอบดีละ รินเอาได้เลยนะอยู่ในตู้เย็นนั้นละ” เสียงคุณแม่ตอบกลับมาทำให้ฉันหลุดจากห้วงความคิดและตอบคุณแม่ไป
“หนูขอช็อกโกแลตเย็นดีกว่าค่ะ ตอนนี้รู้สึกอารมณ์ไม่ค่อยดีเลย ถ้าได้ช็อกโกแลตเย็นๆ สักแก้วน่าจะดีขึ้นค่ะ” ฉันตอบคุณแม่คนสวย ซึ่งยิ้มตอบฉันด้วยความเอ็นดู
เมื่อได้เค้กและช็อกโกแลตเย็นๆ เรียบร้อยแล้วฉันกับแม่ก็มานั่งกินเค้กและคุยกันเรื่อยเปื่อย ไม่ค่อยได้สาระนักเนื่องจากต้องการคลายความเครียดกัน หลังจากกินเค้กและช็อกโกแลตเย็นและจิตใจกลับมาเยือกเย็นดั่งเดิมแล้วฉันจึงตัดสินใจไปอ่านหนังสือต่อ
ฉันอ่านหนังสือไปใจก็กลับครุ่นคิดแต่ว่า
“ตอนที่ชนะการแข่งขันฟุตบอล นายไคซ์ดีใจเป็นเด็กๆ เลยน่ารักจัง น่าจับมาหอมแก้มใสๆนั่นสักรอบ แต่เมื่อคิดถึงการหอมแก้มแล้วก็ทำให้อดนึกถึงเด็กสาวคนนั้นไม่ได้ว่าหลอนเป็นใคร เกี่ยวข้องยังไงกับนายไคซ์นะ แล้วนายไคซ์คิดวางแผนอะไรอยู่กันแน่”
“หรือว่าจะเป็นแฟนของนายไคซ์ ถ้านั่นเป็นความจริงแล้วมาคบกับฉันทำไมล่ะ”
“หรือว่าเพื่อประชดผู้หญิงคนนั้น” แล้วเสียงของนายไคซ์ก็ดังขึ้นแว่วๆ ว่า
“นี่แฟนฉัน ยอดหญิงของโรงเรียนมัธยมปลายเซโจ อย่างเธอไม่มีทางเทียบชั้นได้หรอก”
“นายไคซ์คิดอย่างนั่นหรือป่าว ฉันมองการกระทำของนายไม่ออกเลย”
“นายคิดยังไงกันแน่นะ”
คำถามหลายข้อวนเวียนอยู่ใยสมองของฉัน ที่สุดเมื่อคิดยังไงก็คิดไม่ตก กอปรกับเวลานี้เริ่มดึกมากแล้วฉันจึงตัดสินใจนอนเอาแรงไว้ไปเรียนหนังสือพรุ่งนี้ดีกว่า
“ทำอะไรหะ ที่นี่มันโรงเรียนนะ เดียวคนอื่นมาเห็นเขาจะคิดยังไง”
“แล้วเรื่องสอบเข้าม.ปลายละเป็นไงบ้าง” ผมดุพลางถามน้องสาวตัวป่วนของผม
“พี่อ่ะ เดียวนี้เย็นชามากเกินไปแล้ว เรื่องสอบของหนูก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ ว่าแต่ต้นอิโจวที่นี้สวยจังนะค่ะ ” เด็กสาวกล่าวพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองทิวทัศน์รอบกาย
“เออนี่คุโดตอนนี้กี่โมงแล้วอ่ะ ฉันหิวจัง ไปหาอะไรกินกันเหอะ”
“นั่นซิ ตอนนี้ก็เย็นแล้วนิ ไปฉลองกันดีกว่า”
“เห็นด้วยงั้นหนูขอกินไอศกรีมนะ”
“จ้า เพื่อน้องสาวสุดที่รักได้อยู่แล้ว”
ผมขยี้เส้นผมนุ่มๆ พลางเดินโอบเอวเธอไป พร้อมกับคุโด เพื่อไปร้านประจำกัน
ฉันกลับมาถึงบ้านด้วยอารมณ์หงุดหงิด พอมาถึงก็เข้าห้องนอนแล้วระบายอารมณ์ด้วยการขว้างปาหมอนเมื่อระบายออกจนเป็นที่พอใจแล้วฉันจึงเริ่มสังเกตสภาพห้องของตัวเอง
“โอ้โห ห้องไม่เหลือชิ้นดีเลยแหะ”
ฉันอุทานออกมา ถอนหายใจออกมาพร้อมกับเริ่มลงมือเก็บกวาดห้องให้เรียบร้อย หลังเก็บห้องเสร็จด้วยอากาศที่ร้อนอบอ้าวกับเหงื่อที่ไหลออกมาทำให้ฉันรีบไปอาบน้ำโดยไม่ลังเล
เดียวอ่านหนังสือดีกว่า จะต้องทำสอบให้ได้ดีกว่านายไคซ์นั้นให้ได้ ฉันคิดพลางตั้งปณิธานอย่างแน่วแน่ แต่ก่อนจะคิดอะไรได้มากไปกว่านั้นกลิ่นหอมของเค้กก็เรียกให้ฉันเดินตามกลิ่นมาในครัวจนได้
“สตรอเบอรี่ช๊อตเค้กน่ากินจังค่ะแม่ ขอขนมรองท้องหน่อยได้ไหมค่ะ” คุณแม่ฉันทำอาหารอร่อยมาก และยังเป็นทนายความฝีมือดี ได้ฉายาว่า “ควีนแห่งวงการกฎหมาย” คดีที่คุณแม่ฉันว่าความให้ ไม่เคยแพ้คดีเลยสักครั้ง
“ได้ซิจ๊ะ แล้วน้ำจะเอาช็อกโกแลตเย็น หรือชาเขียวอ่อนๆ อย่างที่หนูชอบดีละ รินเอาได้เลยนะอยู่ในตู้เย็นนั้นละ” เสียงคุณแม่ตอบกลับมาทำให้ฉันหลุดจากห้วงความคิดและตอบคุณแม่ไป
“หนูขอช็อกโกแลตเย็นดีกว่าค่ะ ตอนนี้รู้สึกอารมณ์ไม่ค่อยดีเลย ถ้าได้ช็อกโกแลตเย็นๆ สักแก้วน่าจะดีขึ้นค่ะ” ฉันตอบคุณแม่คนสวย ซึ่งยิ้มตอบฉันด้วยความเอ็นดู
เมื่อได้เค้กและช็อกโกแลตเย็นๆ เรียบร้อยแล้วฉันกับแม่ก็มานั่งกินเค้กและคุยกันเรื่อยเปื่อย ไม่ค่อยได้สาระนักเนื่องจากต้องการคลายความเครียดกัน หลังจากกินเค้กและช็อกโกแลตเย็นและจิตใจกลับมาเยือกเย็นดั่งเดิมแล้วฉันจึงตัดสินใจไปอ่านหนังสือต่อ
ฉันอ่านหนังสือไปใจก็กลับครุ่นคิดแต่ว่า
“ตอนที่ชนะการแข่งขันฟุตบอล นายไคซ์ดีใจเป็นเด็กๆ เลยน่ารักจัง น่าจับมาหอมแก้มใสๆนั่นสักรอบ แต่เมื่อคิดถึงการหอมแก้มแล้วก็ทำให้อดนึกถึงเด็กสาวคนนั้นไม่ได้ว่าหลอนเป็นใคร เกี่ยวข้องยังไงกับนายไคซ์นะ แล้วนายไคซ์คิดวางแผนอะไรอยู่กันแน่”
“หรือว่าจะเป็นแฟนของนายไคซ์ ถ้านั่นเป็นความจริงแล้วมาคบกับฉันทำไมล่ะ”
“หรือว่าเพื่อประชดผู้หญิงคนนั้น” แล้วเสียงของนายไคซ์ก็ดังขึ้นแว่วๆ ว่า
“นี่แฟนฉัน ยอดหญิงของโรงเรียนมัธยมปลายเซโจ อย่างเธอไม่มีทางเทียบชั้นได้หรอก”
“นายไคซ์คิดอย่างนั่นหรือป่าว ฉันมองการกระทำของนายไม่ออกเลย”
“นายคิดยังไงกันแน่นะ”
คำถามหลายข้อวนเวียนอยู่ใยสมองของฉัน ที่สุดเมื่อคิดยังไงก็คิดไม่ตก กอปรกับเวลานี้เริ่มดึกมากแล้วฉันจึงตัดสินใจนอนเอาแรงไว้ไปเรียนหนังสือพรุ่งนี้ดีกว่า
จินามิ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 ม.ค. 2555, 13:21:45 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 ม.ค. 2555, 13:21:45 น.
จำนวนการเข้าชม : 1173
| << ความเข้าใจผิดของซากุระ Part 1 | น้ำตาของซากุระ >> |