Missing Love
(ภาคต่อของพาย) เมื่อเขาทำรักหายไปจนมาเจอเธอ และเธอตั้งใจพลาดความรักเพื่อความสำเร็จ แล้วเขาจะทำให้เธอหันมาสนใจความรักได้อย่างไร
Tags: พาย แจ็คลีน

ตอน: ML021

Missing Love ตอนที่ 21

ทรงธรรมพาเธอปีนเขาไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงหน้าผา เขากลบรอยเท้าตัวเองไปด้วย ก่อนจะแหวกพงหญ้า แล้วพาเธอเดินลงไป จากนั้นก็หลบพักอยู่ที่นั่น หน้าผาสูงชันที่เขาเคยเกือบตกลงไปตาย เมื่อตอนวัยรุ่น

“คุณรู้จักที่นี่มากนะคะ” แจ็คลีนถามขึ้น

“เราเดินมาหลายชั่วโมง ผมกะว่าต้องที่นี่ล่ะ ถ้าเราจะหลบซ่อน เพราะคงเดินกลับไปที่พักไม่ไหว ผมเคยเข้ามาแถวนี้อยู่บ้าง แต่ก็นานมาแล้วล่ะ เมื่อก่อนผมชอบเดินป่าน่ะ ผมกับอรัญมาแถวนี้บ่อย ตอนนั้นผมเกือบตกจากตรงนี้ เพราะมีหญ้าขึ้นที่ขอบผา แล้วผมก็เกาะตรงนี้เอาไว้ พอเข้ามาดู รอยแตกพอจะหลบได้น่ะ” เขาคิดว่าคงใกล้เช้าแล้ว

เขาเข้าไปหาเธอก็เกือบสองทุ่ม ตอนนี้ก็ตีห้าแล้ว เขาคำนวนเวลาจากการเดินทางมาถึงที่นี่ก็แสดงว่าไกลพอควร

“ฉันอาจฆ่าพ่อคุณไปแล้วก็ได้” แจ็คลีนเล่าให้เขาฟัง ทำให้เขาตะลึงไปในทันที

“คุณ!...ยังไง” ทรงธรรมถามด้วยความประหลาดใจ

แจ็คลีนเล่าให้ฟัง ก่อนถอนหายใจ “ฉันทำสิ่งที่จำเป็น ตอนออกมาพ่อคุณยังหายใจอยู่ ฉันไม่รู้ว่าเขาจะเสียเลือดมากหรือเปล่า แต่ฉันก็เอาผ้าซับเลือดไว้ให้แล้ว แต่จะหยุดไหม ฉันไม่รู้”

เธอเป็นผู้หญิงที่เอาตัวรอดได้ด้วยตัวเอง...เขาครุ่นคิด

“ฉันจะไม่ขอโทษที่ทำลงไปหรอกนะคะ พ่อคุณ...” เธอพูดไม่จบเขาก็โอบกอดเธอเอาไว้

“ไม่ต้องขอโทษ ถ้าพ่อผมตาย ก็แสดงว่ากรรมตามทันเขาแล้ว ผมอาจเป็นลูกที่ไม่ดี แต่นั่นก็เป็นกรรมของเขา ผมเป็นลูกเขา นี่คือกรรมของผม ผมทำอะไรไม่ได้มากนักหรอกครับ” ทรงธรรมพูดอย่างปลงๆ ทุกอย่างเปลี่ยนไปมาก

เธอปล่อยให้เขากอด และต้องเบียดชิดกันมากขึ้น “จริงสิ คุณคงยังไม่ได้ทานอะไรเลยสินะ”

ทรงธรรมนึกขึ้นได้ ก็หิวขึ้นมาทันที เขาหยิบกล้วยออกมากิน และแบ่งให้เธอ แต่เธอส่ายหน้า

“ฉันทานจนอิ่มแล้วค่ะ” เธอลืมไปว่าเช้าแล้ว และได้เวลาที่เธอจะหิวเช่นกัน

“ทานเถอะ คุณทานตั้งแต่สามทุ่มแล้วนะ ไม่หิวได้ยังไง” ทรงธรรมดุเธอนิดๆ ก่อนจะแบ่งกันทาน และยิ้มให้กัน เพราะแสงอาทิตย์ค่อยๆ โผล่พ้นขอบฟ้า

เขาปล่อยให้เธอนอนซบอก แต่ก็ต้องรีบปิดปากเธอ เพราะได้ยินเสียงคนมาใกล้ๆ

“มันจะตกลงไปตายหรือเปล่า นังฝรั่งนั่น” เสียงลูกน้องพ่อเขาพูดขึ้น “เห็นอย่างนั้น ไม่อยากเชื่อว่าทำนายสีห์แทบตาย ดีที่ฟื้นขึ้นมา ต้องรีบส่งโรงพยาบาลแทบไม่ทัน”

“นายน่ะ โง่ ผู้หญิงคนเดียวตบให้สลบแล้วก็ทำๆ ไปเลย มัวท่ามาก ถึงโดนดีแบบนั้น เฮ้อ ไปดูทางอื่นดีกว่า มีแต่หน้าผา มันคงไม่โง่กระโดดลงไปตายหรอก จริงๆ หน้าอย่างมันไม่น่าขึ้นมาถึงนี่ด้วยซ้ำ ลงไปค้นที่ป่าข้างล่างดีกว่า” ลูกน้องคนนั้นพาลูกน้องลงไปจากเขาหิน

เสียงถอนหายใจดังขึ้นทั้งคู่ ก่อนเขายอมปล่อยมือจากปากเธอ เขาไม่กล้าขึ้นไปดูนัก เพราะไม่อยากเสี่ยงถูกพบ “ไปกันแล้วล่ะ”

“ค่อยยังชั่วค่ะ ฉันคิดว่าต้องรออีกพัก กว่าแม่ฉันจะพาคนมาช่วย หวังว่าเราจะอยู่ได้ แต่ไม่มีน้ำดื่มเลยนี่สิ” แจ็คลีนพูดขึ้นเมื่อรู้สึกคอแห้ง

“ผมมีขวดเหล้าติดมาด้วย แต่เป็นน้ำนะครับ” เขาส่งขวดให้เธอ และมองเธอดื่มเพียงอึกเดียว “ทำไมดื่มแค่นั้นล่ะครับ”

“มีน้ำไม่มากก็ต้องดื่มน้อยหน่อยค่ะ” แจ็คลีนปิดขวดแล้วคืนเขา ก่อนซบลงที่อกเขาอีกครั้ง “นอนพักเอาแรงดีกว่าค่ะ ถนอมแรงเอาไว้ เผื่อต้องเจออะไรอีก เราไม่มีทางรู้หรอกว่าอะไรจะเกิดขึ้น”

เขาหัวเราะและผ่อนลมหายใจนิดๆ ก่อนกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น เพราะลมแรงไม่น้อย

แจ็คลีนครุ่นคิด เมื่อกลับไปได้ อะไรจะเปลี่ยนแปลงไปมาก เธอรู้ว่าปู่ย่าคงไม่ยอมให้เธอมาเมืองไทยอีกนาน แม้พ่อแม่จะไม่ว่าอะไรก็ตาม แต่ทุกอย่างคงไม่ง่ายนัก เพราะถึงอย่างไร เธอก็รักปู่ย่าไม่น้อย

****************************************


“เราจะไปค้นหาแถวนั้นก่อน ใกล้ๆ กับปางไม้ที่ไอ้หมอนั่นมันทำงานอยู่ พวกนายห้าคนลอบเข้าไปเคลียร์พื้นที่ อย่าให้ใครออกมาแจ้งความหรือให้ข่าวรั่ว ฉันแน่ใจว่ามันต้องอยู่ในปางไม้นั่นแน่” พายพูดจบก็หันไปพูดภาษาไทยกับเพื่อนรุ่นน้อง “ไอ้เบียร์ แกพาพรานป่าที่หามาได้แล้วก็คล่องตัวแถวนั้น นำทางทีมค้นหาห้าคนนี้ จำไว้ ไม่ว่าจะเห็นอะไรให้เงียบเข้าใจไหม”

“เฮียเอาจริงเหรอ” เบียร์เดาได้ว่ารุ่นพี่ต้องทำเรื่องรุนแรงอย่างแน่นอน

“ถ้าเป็นลูกสาวเอ็ง เอ็งจะทำแบบข้าไหมวะ” พายถามสั้นๆ ก่อนจะเตือน “เอ็งให้พรานคนนั้นไปกับพวกนี้ แต่จำไว้ เมื่อนำทางเสร็จให้ถอยออกมา ปล่อยให้พวกเขาทำงานของพวกเขาไป”

“เฮีย ผมเข้าใจ” เบียร์ได้แต่ยอมรับ “ผมจะไปด้วย พรานคนนี้เขาอาจไม่เข้าใจ ผมจะกล่อมเขาเอง”

“เฮียจะไปด้วย แต่เป็นหลังจากเคลียร์แล้วเรียบร้อย คืนนี้อีกยาวไกล” พายหันไปดูเวลาตีห้า ก่อนจะปรับเวลาให้ตรงกัน แล้วหันไปถามทีม “อัลเลน ให้เวลาชั่วโมงหนึ่งเคลียร์พื้นที่ให้เรียบร้อยนะ เฮนริคจัดคนของเราให้เฝ้าดูอยู่ข้างนอกแล้วคอยส่งข่าว”

“ต้องการให้จัดการยังไง” อัลเลนถามอีกครั้ง

“จัดการยังไงก็ได้ ไม่ให้พวกมันพูดเรื่องพวกนี้ได้อีก” พายตอบเสียงเหี้ยม ทำเอาคนฟังเหน็บหนาว

มิคาเอลให้โจเซฟีนอยู่อีกห้อง เพราะรู้ว่าจะมีการพูดคุยยังไงบ้าง เขาไม่อยากให้เธอได้เห็นด้านมืดของแม่เขา ถ้าคนเราไม่โหดจริง ก็คงอยู่ในสงครามแล้วเอาตัวรอดกลับมาไม่ได้ สงครามมักส่งผลด้านต่างๆ กับคนเราเสมอ เพียงแต่แม่เขาใช้ด้านดีมาตลอด และเรื่องของน้องสาวเขาทำให้ด้านมืดของแม่ออกมาอย่างชัดเจน

กาเบรียลเพิ่งได้เห็นอีกด้านของภรรยา แต่ก็ไม่ถึงกับแปลกใจจนรับไม่ได้

****************************************


เสียงลมแรงยังพัดมาเรื่อยๆ แจ็คลีนถอนหายใจและกำลังหนาวสั่น ทำให้เขายิ่งกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น

“อาจจะหนาวหน่อย แต่ถ้าแดดออก ก็คงไม่หนาวเท่าไร” เขาพยายามเอาตัวกันลมให้เธอ ออกจะแปลกใจเพราะสาวเมืองนอกไม่น่าจะหนาวง่ายๆ แต่ตัวเธอก็ร้อนขึ้นกว่าที่เขาคิดไว้นัก “คุณเป็นไข้เหรอ”

แจ็คลีนพยักหน้าช้าๆ คงเพราะเธอไม่ชินกับสภาพอากาศ และถูกทำร้ายจนสลบ ที่ยืนอยู่ได้โดยไม่ล้ม เพราะความตื่นเต้นและหวาดระแวงมากกว่า

“ผมจะพาคุณเดินทางต่อ แต่คุณคงไม่ไหวแล้วล่ะ ผมหวังว่าเราจะคิดถูกที่รอความช่วยเหลือ มากกว่าจะเดินไปหามันนะ” ทรงธรรมถอนหายใจ

“คุณแม่ต้องมาช่วยฉันแน่ๆ ค่ะ ท่านต้องมาช่วยฉันแน่ๆ” แจ็คลีนฝากความหวังไว้ที่แม่กับสมาชิกในครอบครัว

ทรงธรรมได้แต่เป็นห่วงเธอ เพราะตอนนี้เธอดูไม่มีแรงและหลับไปอีกครั้ง ด้วยฤทธิ์ไข้ที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เขาได้แต่ส่งน้ำให้เธอดื่ม เพื่อลดอุณหภูมิร่างกายลงบ้าง แต่เธอดื่มทีละอึกเท่านั้น และถนอมน้ำที่มีอยู่น้อยนิด

****************************************


****************ได้ตีพิมพ์แล้วลบออกบางส่วนค่า*************


****************************************

สวัสดีค่ะ สองวันนี้วุ่นจริงๆ
ขอแปะตอบเม้นไว้ก่อนนะคะ
แต่ก็ดีใจที่ได้อ่านเม้นเยอะๆ แบบนี้
โฮะๆ นานๆ ทีจะได้อ่านเม้นเยอะๆ อิอิ
ขอบคุณที่ติดตามนิยายค่ะ
แวะไปทักทายกันที่เฟสบุ๊คบ้างนะคะ



เพลิงวารี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 2 ก.พ. 2555, 20:46:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ม.ค. 2556, 19:04:29 น.

จำนวนการเข้าชม : 2100





<< ML020   ML022 >>
Auuuu 2 ก.พ. 2555, 21:01:39 น.
พายเครียดมากเลยนะนี่ ... แต่เข้าใจ อะไรบางอย่างที่อดทนเอาไว้ ยังไงสักวันหนึ่ง ก็อาจหมดความอดทนได้ ^^


ร้อยวจี 2 ก.พ. 2555, 21:16:46 น.
พายเฉียบขาดจริงๆ แจ็คได้จากพายมาเกือบหมด สนุกมากค่ะ


sai 2 ก.พ. 2555, 23:09:02 น.
เข้าใจพายที่สุดแล้วววว


XaWarZd 3 ก.พ. 2555, 02:00:29 น.
คุณลุงหายไปเลย น่าสงสารอ่ะ


ตุ๊งแช่ 3 ก.พ. 2555, 08:45:13 น.
ตอนนี้ยังอลวน ตลอด ช่วยได้ไวสมเป็นพายจริงๆๆ รออ่านต่อไปค่ะ


dino 3 ก.พ. 2555, 08:49:59 น.
แล้วคุณทรงธรรมล่ะ


anOO 3 ก.พ. 2555, 13:01:42 น.
นั่นสิ แล้วเรื่องนายทรงธรรมล่ะ
แจ็คจะทำยังไงต่อไป


ร้อยวจี 3 ก.พ. 2555, 16:20:34 น.
ลุ้นนายทรงธรรมหวังว่าคงไม่ต้องเริ่มต้นทำคะแนนใหม่ น้า


kaeka 4 ก.พ. 2555, 21:52:47 น.
แจ็คปลอดภัย แต่ตอนนี้เหมือนระเบิดค่อยๆถอดสลัก 555


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account