Missing Love
(ภาคต่อของพาย) เมื่อเขาทำรักหายไปจนมาเจอเธอ และเธอตั้งใจพลาดความรักเพื่อความสำเร็จ แล้วเขาจะทำให้เธอหันมาสนใจความรักได้อย่างไร
Tags: พาย แจ็คลีน
ตอน: ML023
Missing Love ตอนที่ 23
เสียงถอนหายใจดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า งานก็ดี ทุกอย่างก็ดีขึ้น เสียอย่างเดียว...หัวใจไม่มีคนคอยเยียวยา ฟังข่าวแล้วเขาก็วุ่นวายเพราะงานมีปัญหา
“เป็นอะไร น้องรัก” มิคาเอลนั่งลงก่อนเพื่อน แล้วคนอื่นๆ ก็นั่งลงตาม “โจไปไหนเนี่ย”
“นอนคุยกันทุกคืน มาถามน้องทำไมล่ะคะ” แจ็คลีนยิ้มให้อย่างฝืนนิดๆ แกล้งทำเป็นร่าเริงเหมือนก่อน
“โอ้! โดนยิงเข้ากลางใจเลยว่ะ มิค” อิคารัสตีความหมายตรงตัว ก่อนจะนั่งลงเปิดทีวีดูรายการต่างๆ
“ไม่รู้ กิ่งทนแกได้ยังไง” มิคาเอลขว้างหมอนใส่เพื่อน ก่อนจะมองสาวๆ เดินเข้ามาพร้อมของว่าง
บ้านเขาไม่เคยขาดแคลนอาหาร โดยเฉพาะของว่างมีไว้ตลอดเวลา ทั้งน้ำหวานกับขนม เพราะบางครั้งก็ทำงานลืมทาน ดังนั้นจึงมีวางไว้ให้ตามจุดต่างๆ
“บ้านมิคนี่สุดยอดเลยนะ บริการดีมากมาย” กิ่งพูดอย่างพอใจ
“อยากได้ของกิน เข้าครัวได้ตลอด ดึกแค่ไหนก็ไปได้ด้วย เพราะในตู้เย็นมีของให้กินอยู่เสมอ แต่ห้ามกินแล้วนอน กินแล้วต้องออกกำลังกายด้วย” มิคาเอลบอกก่อนจะปล่อยให้โจเซฟีนทิ้งน้ำหนักอีกข้างที่ว่างอยู่ โอบไหล่ภรรยาด้วยความรัก ซึ่งทำให้แจ็คลีนมองอย่างเศร้าๆ เมื่อนึกถึงสภาพตัวเอง
“เป็นอะไร น้องสาว ทำไมทำหน้าเศร้าแบบนั้นล่ะ” ไพรด์นั่งอีกข้างของแจ็คลีน ก่อนจะโอบไหล่แล้วปล่อยให้ซบที่ไหล่เขา “พี่เห็นทำหน้าแบบนั้นมาสามสี่วันแล้วนะ เรื่องที่ใครๆ ก็ห้ามไม่ให้คบกับนายทรงธรรมเหรอ”
แจ็คลีนมองหน้าพี่ชาย ก่อนจะถอนหายใจ แต่ไม่ได้พูดอะไร ก็สื่อความหมายมากพอ
“ความรักมันแรง ทำยังไงก็ยากจะเลิกรักได้หรอกนะ” มิคาเอลหันไปมองน้องสาว เพราะเริ่มเข้าใจปัญหาของน้องสาว ท่าทางฟ้องออกชัด
“ได้ยังไง เขาทำให้แจ็คต้องเจอกับอันตราย ทั้งที่ตลอดมาไม่เคยต้องเจอเลยสักครั้ง เราจะปล่อยให้น้องสาวของเรา ไปอยู่กับคนที่ดูแลคนที่ตัวเองรักไม่ได้อย่างนั้นเหรอ ฉันไม่คิดว่าเป็นความคิดที่ดีเท่าไรหรอกนะ” อิคารัสส่ายหน้าช้าๆ เห็นด้วยกับความรัก แต่ไม่เห็นด้วยถ้าต้องคอยลุ้นตลอดเวลา ว่าน้องสาวจะเจออันตรายเมื่อไร
“นายมีความรัก ถึงรักจะอันตราย นายจะกระโดดลงไปไหม หันไปมองกิ่งสิ” มิคาเอลบอกเพื่อนให้หันกลับไปมองตัวเอง เขาอยากห้าม แต่เมื่อย้อนมองตัวเอง เขาก็ต้องหยุดคิด แต่จะให้พูดเชียร์คงทำไม่ได้ เพราะเหตุผลของแม่ก็ใช้ได้อยู่
“อืม แต่ยังไง ฉันก็เป็นพี่ ไม่อยากให้น้องเจออันตราย ลองคิดดูถ้าเกิดว่าแจ็คโดนข่มขืนล่ะ หรือถูกรุมโทรม จะทำยังไง” อิคารัสคิดในแง่ร้าย
“พอเถอะค่ะ อิกกี้ แค่ฟังก็หนาวแล้ว” โจเซฟีนแทบคิดไม่ถึง เพราะกลัวจะคิดมากว่า
“นั่นสิ อิกกี้ อย่าพูดอะไรที่มันน่ากลัวเลยนะ แจ็คเพิ่งจะหายกลัว ก็อย่าทำให้น้องกลัวสิ” กิ่งปรามๆ สามี เพราะพูดเรื่องที่น่ากลัวมากสำหรับผู้หญิงทั่วไป
“เฮ้อ ไม่รู้จะแนะนำยังไงดี อืม หรือว่ารอให้ผ่านไปสักพัก ถ้ายังรู้สึกดีต่อกัน ก็แสดงว่ายังรักกันอยู่ ค่อยว่ากันอีกที ทิ้งเวลาแล้วก็ทบทวนหัวใจกันให้ดี พี่หวังว่าเขาจะใช้ช่วงเวลานี้ ทบทวนว่าเขาควรจะหาทางปกป้องผู้หญิงที่ตัวเองรักให้ได้ หรือไม่ก็ปล่อยเธอไป” ไพรด์พูดอย่างเป็นกลาง
แจ็คลีนค่อยยิ้มออก เพราะไม่ถึงกับไร้ความหวังเสียทีเดียว เธอหอมแก้มพี่ชาย ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วขอตัวไปสะสางเรื่องงานต่างๆ เพื่อจัดทุกอย่างให้เข้าที่เข้าทาง
****************************************
เมื่อนั่งมองลูกสาวทำท่าทางเหม่อลอย เธอก็ส่ายหน้าช้าๆ ยิ่งหลังจากไปรับพี่สาวกับพี่เขยมา ลูกสาวก็ดูจะไม่ค่อยดีเท่าไรนัก
“นี่แจ็คยังขอนอนห้องพายอยู่หรือเปล่า” พิมลพรรณถามขึ้น เพราะรู้จากน้องสาว ว่าหลานสาวมักขอไปนอนห้องเดียวกับพ่อแม่เสมอ
“มีบ้างจ๊ะ พี่พิม” พายพูดแล้วถอนหายใจ
“ไม่คิดจะทำอะไรกันบ้างเหรอ แจ็คมีปัญหาซึมเศร้าหลังจากเกิดเรื่องมากใช่ไหม” เก่งวิเคราะห์ ก่อนจะมองหลานสาวฝาแฝดหัวเราะสนุกสนาน ผ่านหน้าห้องไป
“ไม่หรอก มีปัญหาเดียว เรื่องหัวใจ ท่าทางหลานสาวพี่จะหลงรักนายคนนั้นเข้าให้แล้วล่ะ พอโดนสั่งห้ามคบ ก็ดูซึมไปเลย” พายพูดแล้วก็พยายามไม่คิดอะไร
“พาย กว่าแจ็คจะค้นหาความรักเจอก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นะ คือพี่หมายถึง แจ็คได้รับความรักมาทุกแบบ แต่แบบเดียวที่แจ็คไม่มีคือรักแบบชายหญิง ไม่คิดเหรอว่าผู้ชายคนนี้รอคอยแจ็คอย่างอดทน คอย...จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ เขาก็ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น เขาแค่มีความสุขที่ดูเหมือนแจ็คจะเปิดใจให้เขา จนละเลยไปบ้าง แต่คนเราคงไม่ผิดพลาดกันตลอดชีวิตหรอกนะ” พิมลพรรณพูดด้วยเหตุผล เพราะสงสารหลาน
พายยิ้มนิดๆ มองพี่สาวแล้วเอามือแตะที่ปากเป็นเชิงคิด “ถ้าใครจะเก่งเรื่องให้อภัย ก็พี่สาวพายนี่แหละ นอกจากจะสวยแล้วยังใจดีที่หนึ่ง”
“พายบ้า!! ชอบพูดให้พี่อายอยู่เรื่อย” พิมลพรรณยิ้มเขินๆ
“มีพี่สาวดีแบบนี้มีอะไรน่าอาย ชมนะเนี่ย” พายพูดแล้วลุกเดินไปที่ห้องส่วนตัวของเขากับเธอ แล้วก็มองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นลูกสาวนั่งถอนหายใจขณะกำลังนั่งพิมพ์งานอยู่
เธอกดโทรออก แล้วฟังการตอบรับจากปลายสาย
“สวัสดีครับ” ทรงธรรมตอบ
“พี่สาวฉันบอกว่าเธอไปหาที่บ้าน ให้ฉันโทรกลับ คงไม่ต้องบอกนะว่าฉันเป็นใคร” พายพูดชัดเจน
“ขอบคุณครับที่โทรกลับมา ผมอยากรู้ว่าผมพอจะคุยกับแจ็คได้ไหม” ทรงธรรมถามอย่างไม่แน่ใจนัก เพราะคิดว่าเธอน่าจะเปลี่ยนเบอร์โทรไปแล้ว
“ก่อนจะถึงขั้นนั้น ขอถามอะไรหน่อยนะ จัดการเรื่องที่บ้านนายเรียบร้อยหรือยัง” พายถามแล้วมองลูกสาวที่ปิดคอมพิวเตอร์ ก่อนจะนั่งเหม่มองฟ้า ถอนนหายใจอีกหลายรอบ
“งานผมตอนนี้วุ่นวายมากครับ” ทรงธรรมบอกอย่างงุนงง
“ทำไมฉันต้องคุยกับคนโง่ๆ แบบนี้ด้วยนะ งานนายจะเป็นยังไง ฉันก็ไม่สนใจ ฉันสนใจเรื่องความปลอดภัยภายในบ้านนายมากกว่า คิดบ้างไหมว่าบ้านนายมันอันตรายเกินไป แล้วคิดเหรอว่าฉันจะปล่อยให้ลูกสาวฉันต้องเจอกับอันตรายซ้ำๆ อย่าโง่หน่อยเลย ถ้านายมีลูกสาว นายจะคิดยังไง” พายถามคำถามตรงๆ ชัด ทำให้ปลายสายนิ่งอึ้ง
“ถ้านายรัก นายก็ควรจะทำให้ครอบครัวเธอไว้ใจ ว่านายจะดูแลความปลอดภัยให้เธอได้ ไม่งั้นนายก็ต้องรู้ว่าต้องทำยังไง” พายพูดย้ำให้เขาเข้าใจประเด็นที่เธอต้องการให้เขาออกห่างจากลูกสาวเธอ
ทรงธรรมแทบหมดแรง เพราะเขาตอบไม่ได้สักอย่าง เขาเห็นด้วยที่เขาไม่สามารถให้ความปลอดภัยกับเธอได้
“ผมคงจะเป็นอย่างที่คุณว่าจริงๆ ตอนนี้แม้แต่ดูแลให้เธอสุขสบายยังว่ายาก เพราะชีวิตผมผิดพลาดไปหมด ตอนนี้ผมลงเงินไปกับส่วนที่เสียหายของปางไม้ ผมแทบไม่มีเวลาดูให้บ้านปลอดภัย ผมดูแลคนที่รักยังไม่ได้เลย” ทรงธรรมถอนหายใจ ที่ทุกอย่างรุมเร้าจนเขาแทบบ้า
“โง่อีกแล้ว! เฮ้อ ไม่ต้องมาทำท่าเหมือนกับจะเสียสละ รัก...บางครั้งมันต้องรู้จักเห็นแก่ตัว ลำบาก...มันต้องรู้จักขอความช่วยเหลือ ทำไม่ได้ด้วยตัวเองก็ต้องรู้ว่าควรปรึกษาหารือ ไม่ต้องมาทำเป็นพ่อพระ คนที่ดูแลปางไม้ได้ ไม่ใช่พ่อพระหรอกน่า ต้องทำหลายเรื่องที่เด็ดขาด มรสุมชีวิตแค่ไม่กี่ครั้ง ทำเป็นหมดแรง...ดูแลคนรักไม่ได้ หรือนายไม่ได้รักลูกสาวฉันจริง” พายพูดไปเรื่อยๆ และคำถามสุดท้ายทำเอาคนฟังได้สติ
“ผมรักแจ็คลีนแน่นอนครับ เรื่องนี้ไม่มีทางเปลี่ยน ถ้าชีวิตนี้ไม่ได้แต่งงานกับเธอ ผมจะไม่แต่งงานกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น ผมหมายถึง ถ้าผมจำต้องปล่อยเธอไป ผมก็จะไม่มีใคร” ทรงธรรมแน่ใจ เพราะตั้งแต่เลิกกับแก้วกินรี เขาก็ไม่เคยคบใครจริงจัง ต่อให้หมดรักแก้วกินรีแล้วก็ตาม จนกระทั่งมาเจอเธอ
เธอที่เปลี่ยนความรู้สึกเขา จากเด็กสาวที่น่าสนใจ กลายเป็นความรักที่ไม่อาจปล่อยวาง คนละอย่างกับประสบการณ์ที่เขาเคยเจอโดยสิ้นเชิง
“งั้นหยุดคร่ำครวญซะที...แล้วทำให้ดูหน่อยสิว่าจริงจังกับแจ็คแค่ไหน รีบจับเครื่องบินแล้วย้ายก้นมาที่นี่เดี๋ยวนี้ อย่าทำให้ลูกสาวฉันต้องเสียใจอีก ไม่งั้นคราวหน้าคนที่จะหายตัวไปอาจจะเป็นนาย ห้ามมีแต่ ช่วงนี้ฉันเบื่อคนงี่เง่าที่สุด เพราะเจอมาหลายคน แม้แต่สามี ฉันยังไม่ทน นายเป็นใคร อย่ามาอิดออด แค่นี้นะ แล้วฉันจะบอกแจ็คให้ มาได้วันไหน โทรหาฉันที่เบอร์นี้” พายบอกเขา ก่อนตัดสาย
หวังว่าคราวนี้จะจบเรื่องเสียที สงสารก็แต่เจ้าลูกสาวที่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร เสียศูนย์เพราะรักเจ้าหนุ่มใหญ่คนนี้เสียได้ แต่ใครไม่เคยรักก็คงไม่เข้าใจหรอก
ยามรักมา...ภูเขาน้ำแข็งก็ละลายทำให้ความมั่นคงที่เคยมีสั่นคลอนได้เช่นกัน
****************************************
****************ได้ตีพิมพ์แล้วลบออกบางส่วนค่า*************
****************************************
สวัสดีค่ะ
นั่งดูรายการ The 54th Annual Grammy Awards ทางเคเบิ้ลแล้วก็สนุกดีค่ะ
เกือบลืมมาโพสต์นิยาย อิอิ เพราะเริ่มง่วงแง้ว งิงิ
อาการแพ้อากาศใกล้หายแล้ว แต่แม่กลับเป็นหวัดแทนเสียนี่
วันศุกร์นี้ว่าจะไปธุระด้วยค่ะ หวัว่าจะหายดีเร็วๆ
ยังไงก็ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะทุกคน
อย่าลืมแวะมาทักทายที่ http://www.facebook.com/plerngwaree บ้างนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามนิยายค่ะ
ป.ล. เริ่มสั่งทำหนังสือตัวปรู๊ฟแล้วนะคะ ^^ คุณ sai กับคุณ anOO ยังว่างปรู๊ฟให้ไหมคะ
sirinda
คุณ Auuuu --- และแม่ทุกคนก็ต้องรักลูกอยู่แล้วค่ะ งิงิ
คุณ kaeka --- พายเป็นคุณเมีย 'ฮะ' ของกาเบรียลด้วยค่ะ555+
คุณ ร้อยวจี --- แถวนี้ไม่มีไร่แห้วค่า 555+
คุณ XaWarZd --- ได้เจอแน่ค่ะ ถ้ามีแม่อย่างพายของเรา โฮะๆๆๆๆ
คุณ maplezaa --- ใกล้หายเป็นพายแล้วค่ะ 555+
คุณ konhin --- โอ๊ย!!! ยังไงก็ได้อยู่ด้้วยกันงิงิ นิยายของเพลิงวารีเดาง่ายจะตาย แต่อะไรจะยังไงจะเกิดขึ้นบ้างต้องลุ้นค่ะ อิอิ ^^
คุณ oolong --- ตอนนี้คุณธรรมกำลังเรียกคะแนนความสงสารสุดชีวิตด้วยค่ะ อิอิ
คุณ ตุ๊งแช่ --- แจ็คนี่เขาลูกแม่ค่ะ ไม่เคยเปลี่ยนใจ เพราะใจไม่เคยเปลี่ยน อิอิ
คุณ Pat --- จะหนักใจเพิ่มไหมหนอ อิอิ
คุณ anOO --- แผนมีค่ะ แต่ก็เกือบพังเหมือนกัน อิอิ
jj-book
คุณ นอนดูดาว --- ใจคนต่างหากค่ะ...อุปสรรคใหญ่ในชีวิตทุกคนเลย
คุณพี่ chakansi --- 555+ อ่านตอนนี้อาจจะมีสงสารเมตตากันบ้างนะคะ
เสียงถอนหายใจดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า งานก็ดี ทุกอย่างก็ดีขึ้น เสียอย่างเดียว...หัวใจไม่มีคนคอยเยียวยา ฟังข่าวแล้วเขาก็วุ่นวายเพราะงานมีปัญหา
“เป็นอะไร น้องรัก” มิคาเอลนั่งลงก่อนเพื่อน แล้วคนอื่นๆ ก็นั่งลงตาม “โจไปไหนเนี่ย”
“นอนคุยกันทุกคืน มาถามน้องทำไมล่ะคะ” แจ็คลีนยิ้มให้อย่างฝืนนิดๆ แกล้งทำเป็นร่าเริงเหมือนก่อน
“โอ้! โดนยิงเข้ากลางใจเลยว่ะ มิค” อิคารัสตีความหมายตรงตัว ก่อนจะนั่งลงเปิดทีวีดูรายการต่างๆ
“ไม่รู้ กิ่งทนแกได้ยังไง” มิคาเอลขว้างหมอนใส่เพื่อน ก่อนจะมองสาวๆ เดินเข้ามาพร้อมของว่าง
บ้านเขาไม่เคยขาดแคลนอาหาร โดยเฉพาะของว่างมีไว้ตลอดเวลา ทั้งน้ำหวานกับขนม เพราะบางครั้งก็ทำงานลืมทาน ดังนั้นจึงมีวางไว้ให้ตามจุดต่างๆ
“บ้านมิคนี่สุดยอดเลยนะ บริการดีมากมาย” กิ่งพูดอย่างพอใจ
“อยากได้ของกิน เข้าครัวได้ตลอด ดึกแค่ไหนก็ไปได้ด้วย เพราะในตู้เย็นมีของให้กินอยู่เสมอ แต่ห้ามกินแล้วนอน กินแล้วต้องออกกำลังกายด้วย” มิคาเอลบอกก่อนจะปล่อยให้โจเซฟีนทิ้งน้ำหนักอีกข้างที่ว่างอยู่ โอบไหล่ภรรยาด้วยความรัก ซึ่งทำให้แจ็คลีนมองอย่างเศร้าๆ เมื่อนึกถึงสภาพตัวเอง
“เป็นอะไร น้องสาว ทำไมทำหน้าเศร้าแบบนั้นล่ะ” ไพรด์นั่งอีกข้างของแจ็คลีน ก่อนจะโอบไหล่แล้วปล่อยให้ซบที่ไหล่เขา “พี่เห็นทำหน้าแบบนั้นมาสามสี่วันแล้วนะ เรื่องที่ใครๆ ก็ห้ามไม่ให้คบกับนายทรงธรรมเหรอ”
แจ็คลีนมองหน้าพี่ชาย ก่อนจะถอนหายใจ แต่ไม่ได้พูดอะไร ก็สื่อความหมายมากพอ
“ความรักมันแรง ทำยังไงก็ยากจะเลิกรักได้หรอกนะ” มิคาเอลหันไปมองน้องสาว เพราะเริ่มเข้าใจปัญหาของน้องสาว ท่าทางฟ้องออกชัด
“ได้ยังไง เขาทำให้แจ็คต้องเจอกับอันตราย ทั้งที่ตลอดมาไม่เคยต้องเจอเลยสักครั้ง เราจะปล่อยให้น้องสาวของเรา ไปอยู่กับคนที่ดูแลคนที่ตัวเองรักไม่ได้อย่างนั้นเหรอ ฉันไม่คิดว่าเป็นความคิดที่ดีเท่าไรหรอกนะ” อิคารัสส่ายหน้าช้าๆ เห็นด้วยกับความรัก แต่ไม่เห็นด้วยถ้าต้องคอยลุ้นตลอดเวลา ว่าน้องสาวจะเจออันตรายเมื่อไร
“นายมีความรัก ถึงรักจะอันตราย นายจะกระโดดลงไปไหม หันไปมองกิ่งสิ” มิคาเอลบอกเพื่อนให้หันกลับไปมองตัวเอง เขาอยากห้าม แต่เมื่อย้อนมองตัวเอง เขาก็ต้องหยุดคิด แต่จะให้พูดเชียร์คงทำไม่ได้ เพราะเหตุผลของแม่ก็ใช้ได้อยู่
“อืม แต่ยังไง ฉันก็เป็นพี่ ไม่อยากให้น้องเจออันตราย ลองคิดดูถ้าเกิดว่าแจ็คโดนข่มขืนล่ะ หรือถูกรุมโทรม จะทำยังไง” อิคารัสคิดในแง่ร้าย
“พอเถอะค่ะ อิกกี้ แค่ฟังก็หนาวแล้ว” โจเซฟีนแทบคิดไม่ถึง เพราะกลัวจะคิดมากว่า
“นั่นสิ อิกกี้ อย่าพูดอะไรที่มันน่ากลัวเลยนะ แจ็คเพิ่งจะหายกลัว ก็อย่าทำให้น้องกลัวสิ” กิ่งปรามๆ สามี เพราะพูดเรื่องที่น่ากลัวมากสำหรับผู้หญิงทั่วไป
“เฮ้อ ไม่รู้จะแนะนำยังไงดี อืม หรือว่ารอให้ผ่านไปสักพัก ถ้ายังรู้สึกดีต่อกัน ก็แสดงว่ายังรักกันอยู่ ค่อยว่ากันอีกที ทิ้งเวลาแล้วก็ทบทวนหัวใจกันให้ดี พี่หวังว่าเขาจะใช้ช่วงเวลานี้ ทบทวนว่าเขาควรจะหาทางปกป้องผู้หญิงที่ตัวเองรักให้ได้ หรือไม่ก็ปล่อยเธอไป” ไพรด์พูดอย่างเป็นกลาง
แจ็คลีนค่อยยิ้มออก เพราะไม่ถึงกับไร้ความหวังเสียทีเดียว เธอหอมแก้มพี่ชาย ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วขอตัวไปสะสางเรื่องงานต่างๆ เพื่อจัดทุกอย่างให้เข้าที่เข้าทาง
****************************************
เมื่อนั่งมองลูกสาวทำท่าทางเหม่อลอย เธอก็ส่ายหน้าช้าๆ ยิ่งหลังจากไปรับพี่สาวกับพี่เขยมา ลูกสาวก็ดูจะไม่ค่อยดีเท่าไรนัก
“นี่แจ็คยังขอนอนห้องพายอยู่หรือเปล่า” พิมลพรรณถามขึ้น เพราะรู้จากน้องสาว ว่าหลานสาวมักขอไปนอนห้องเดียวกับพ่อแม่เสมอ
“มีบ้างจ๊ะ พี่พิม” พายพูดแล้วถอนหายใจ
“ไม่คิดจะทำอะไรกันบ้างเหรอ แจ็คมีปัญหาซึมเศร้าหลังจากเกิดเรื่องมากใช่ไหม” เก่งวิเคราะห์ ก่อนจะมองหลานสาวฝาแฝดหัวเราะสนุกสนาน ผ่านหน้าห้องไป
“ไม่หรอก มีปัญหาเดียว เรื่องหัวใจ ท่าทางหลานสาวพี่จะหลงรักนายคนนั้นเข้าให้แล้วล่ะ พอโดนสั่งห้ามคบ ก็ดูซึมไปเลย” พายพูดแล้วก็พยายามไม่คิดอะไร
“พาย กว่าแจ็คจะค้นหาความรักเจอก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นะ คือพี่หมายถึง แจ็คได้รับความรักมาทุกแบบ แต่แบบเดียวที่แจ็คไม่มีคือรักแบบชายหญิง ไม่คิดเหรอว่าผู้ชายคนนี้รอคอยแจ็คอย่างอดทน คอย...จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ เขาก็ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น เขาแค่มีความสุขที่ดูเหมือนแจ็คจะเปิดใจให้เขา จนละเลยไปบ้าง แต่คนเราคงไม่ผิดพลาดกันตลอดชีวิตหรอกนะ” พิมลพรรณพูดด้วยเหตุผล เพราะสงสารหลาน
พายยิ้มนิดๆ มองพี่สาวแล้วเอามือแตะที่ปากเป็นเชิงคิด “ถ้าใครจะเก่งเรื่องให้อภัย ก็พี่สาวพายนี่แหละ นอกจากจะสวยแล้วยังใจดีที่หนึ่ง”
“พายบ้า!! ชอบพูดให้พี่อายอยู่เรื่อย” พิมลพรรณยิ้มเขินๆ
“มีพี่สาวดีแบบนี้มีอะไรน่าอาย ชมนะเนี่ย” พายพูดแล้วลุกเดินไปที่ห้องส่วนตัวของเขากับเธอ แล้วก็มองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นลูกสาวนั่งถอนหายใจขณะกำลังนั่งพิมพ์งานอยู่
เธอกดโทรออก แล้วฟังการตอบรับจากปลายสาย
“สวัสดีครับ” ทรงธรรมตอบ
“พี่สาวฉันบอกว่าเธอไปหาที่บ้าน ให้ฉันโทรกลับ คงไม่ต้องบอกนะว่าฉันเป็นใคร” พายพูดชัดเจน
“ขอบคุณครับที่โทรกลับมา ผมอยากรู้ว่าผมพอจะคุยกับแจ็คได้ไหม” ทรงธรรมถามอย่างไม่แน่ใจนัก เพราะคิดว่าเธอน่าจะเปลี่ยนเบอร์โทรไปแล้ว
“ก่อนจะถึงขั้นนั้น ขอถามอะไรหน่อยนะ จัดการเรื่องที่บ้านนายเรียบร้อยหรือยัง” พายถามแล้วมองลูกสาวที่ปิดคอมพิวเตอร์ ก่อนจะนั่งเหม่มองฟ้า ถอนนหายใจอีกหลายรอบ
“งานผมตอนนี้วุ่นวายมากครับ” ทรงธรรมบอกอย่างงุนงง
“ทำไมฉันต้องคุยกับคนโง่ๆ แบบนี้ด้วยนะ งานนายจะเป็นยังไง ฉันก็ไม่สนใจ ฉันสนใจเรื่องความปลอดภัยภายในบ้านนายมากกว่า คิดบ้างไหมว่าบ้านนายมันอันตรายเกินไป แล้วคิดเหรอว่าฉันจะปล่อยให้ลูกสาวฉันต้องเจอกับอันตรายซ้ำๆ อย่าโง่หน่อยเลย ถ้านายมีลูกสาว นายจะคิดยังไง” พายถามคำถามตรงๆ ชัด ทำให้ปลายสายนิ่งอึ้ง
“ถ้านายรัก นายก็ควรจะทำให้ครอบครัวเธอไว้ใจ ว่านายจะดูแลความปลอดภัยให้เธอได้ ไม่งั้นนายก็ต้องรู้ว่าต้องทำยังไง” พายพูดย้ำให้เขาเข้าใจประเด็นที่เธอต้องการให้เขาออกห่างจากลูกสาวเธอ
ทรงธรรมแทบหมดแรง เพราะเขาตอบไม่ได้สักอย่าง เขาเห็นด้วยที่เขาไม่สามารถให้ความปลอดภัยกับเธอได้
“ผมคงจะเป็นอย่างที่คุณว่าจริงๆ ตอนนี้แม้แต่ดูแลให้เธอสุขสบายยังว่ายาก เพราะชีวิตผมผิดพลาดไปหมด ตอนนี้ผมลงเงินไปกับส่วนที่เสียหายของปางไม้ ผมแทบไม่มีเวลาดูให้บ้านปลอดภัย ผมดูแลคนที่รักยังไม่ได้เลย” ทรงธรรมถอนหายใจ ที่ทุกอย่างรุมเร้าจนเขาแทบบ้า
“โง่อีกแล้ว! เฮ้อ ไม่ต้องมาทำท่าเหมือนกับจะเสียสละ รัก...บางครั้งมันต้องรู้จักเห็นแก่ตัว ลำบาก...มันต้องรู้จักขอความช่วยเหลือ ทำไม่ได้ด้วยตัวเองก็ต้องรู้ว่าควรปรึกษาหารือ ไม่ต้องมาทำเป็นพ่อพระ คนที่ดูแลปางไม้ได้ ไม่ใช่พ่อพระหรอกน่า ต้องทำหลายเรื่องที่เด็ดขาด มรสุมชีวิตแค่ไม่กี่ครั้ง ทำเป็นหมดแรง...ดูแลคนรักไม่ได้ หรือนายไม่ได้รักลูกสาวฉันจริง” พายพูดไปเรื่อยๆ และคำถามสุดท้ายทำเอาคนฟังได้สติ
“ผมรักแจ็คลีนแน่นอนครับ เรื่องนี้ไม่มีทางเปลี่ยน ถ้าชีวิตนี้ไม่ได้แต่งงานกับเธอ ผมจะไม่แต่งงานกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น ผมหมายถึง ถ้าผมจำต้องปล่อยเธอไป ผมก็จะไม่มีใคร” ทรงธรรมแน่ใจ เพราะตั้งแต่เลิกกับแก้วกินรี เขาก็ไม่เคยคบใครจริงจัง ต่อให้หมดรักแก้วกินรีแล้วก็ตาม จนกระทั่งมาเจอเธอ
เธอที่เปลี่ยนความรู้สึกเขา จากเด็กสาวที่น่าสนใจ กลายเป็นความรักที่ไม่อาจปล่อยวาง คนละอย่างกับประสบการณ์ที่เขาเคยเจอโดยสิ้นเชิง
“งั้นหยุดคร่ำครวญซะที...แล้วทำให้ดูหน่อยสิว่าจริงจังกับแจ็คแค่ไหน รีบจับเครื่องบินแล้วย้ายก้นมาที่นี่เดี๋ยวนี้ อย่าทำให้ลูกสาวฉันต้องเสียใจอีก ไม่งั้นคราวหน้าคนที่จะหายตัวไปอาจจะเป็นนาย ห้ามมีแต่ ช่วงนี้ฉันเบื่อคนงี่เง่าที่สุด เพราะเจอมาหลายคน แม้แต่สามี ฉันยังไม่ทน นายเป็นใคร อย่ามาอิดออด แค่นี้นะ แล้วฉันจะบอกแจ็คให้ มาได้วันไหน โทรหาฉันที่เบอร์นี้” พายบอกเขา ก่อนตัดสาย
หวังว่าคราวนี้จะจบเรื่องเสียที สงสารก็แต่เจ้าลูกสาวที่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร เสียศูนย์เพราะรักเจ้าหนุ่มใหญ่คนนี้เสียได้ แต่ใครไม่เคยรักก็คงไม่เข้าใจหรอก
ยามรักมา...ภูเขาน้ำแข็งก็ละลายทำให้ความมั่นคงที่เคยมีสั่นคลอนได้เช่นกัน
****************************************
****************ได้ตีพิมพ์แล้วลบออกบางส่วนค่า*************
****************************************
สวัสดีค่ะ
นั่งดูรายการ The 54th Annual Grammy Awards ทางเคเบิ้ลแล้วก็สนุกดีค่ะ
เกือบลืมมาโพสต์นิยาย อิอิ เพราะเริ่มง่วงแง้ว งิงิ
อาการแพ้อากาศใกล้หายแล้ว แต่แม่กลับเป็นหวัดแทนเสียนี่
วันศุกร์นี้ว่าจะไปธุระด้วยค่ะ หวัว่าจะหายดีเร็วๆ
ยังไงก็ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะทุกคน
อย่าลืมแวะมาทักทายที่ http://www.facebook.com/plerngwaree บ้างนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามนิยายค่ะ
ป.ล. เริ่มสั่งทำหนังสือตัวปรู๊ฟแล้วนะคะ ^^ คุณ sai กับคุณ anOO ยังว่างปรู๊ฟให้ไหมคะ
sirinda
คุณ Auuuu --- และแม่ทุกคนก็ต้องรักลูกอยู่แล้วค่ะ งิงิ
คุณ kaeka --- พายเป็นคุณเมีย 'ฮะ' ของกาเบรียลด้วยค่ะ555+
คุณ ร้อยวจี --- แถวนี้ไม่มีไร่แห้วค่า 555+
คุณ XaWarZd --- ได้เจอแน่ค่ะ ถ้ามีแม่อย่างพายของเรา โฮะๆๆๆๆ
คุณ maplezaa --- ใกล้หายเป็นพายแล้วค่ะ 555+
คุณ konhin --- โอ๊ย!!! ยังไงก็ได้อยู่ด้้วยกันงิงิ นิยายของเพลิงวารีเดาง่ายจะตาย แต่อะไรจะยังไงจะเกิดขึ้นบ้างต้องลุ้นค่ะ อิอิ ^^
คุณ oolong --- ตอนนี้คุณธรรมกำลังเรียกคะแนนความสงสารสุดชีวิตด้วยค่ะ อิอิ
คุณ ตุ๊งแช่ --- แจ็คนี่เขาลูกแม่ค่ะ ไม่เคยเปลี่ยนใจ เพราะใจไม่เคยเปลี่ยน อิอิ
คุณ Pat --- จะหนักใจเพิ่มไหมหนอ อิอิ
คุณ anOO --- แผนมีค่ะ แต่ก็เกือบพังเหมือนกัน อิอิ
jj-book
คุณ นอนดูดาว --- ใจคนต่างหากค่ะ...อุปสรรคใหญ่ในชีวิตทุกคนเลย
คุณพี่ chakansi --- 555+ อ่านตอนนี้อาจจะมีสงสารเมตตากันบ้างนะคะ
เพลิงวารี เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 13 ก.พ. 2555, 21:27:38 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ม.ค. 2556, 19:01:24 น.
จำนวนการเข้าชม : 1940
| << ML022 | ML024 >> |
ร้อยวจี 13 ก.พ. 2555, 21:46:49 น.
ความรักมีอุปสรรคอีกแล้ว รอลุ้นๆค่ะ สนุกมาก น่าจะมาอัพทุกวัน
ความรักมีอุปสรรคอีกแล้ว รอลุ้นๆค่ะ สนุกมาก น่าจะมาอัพทุกวัน
konhin 13 ก.พ. 2555, 21:47:09 น.
เค้าเรียกว่าบททดสอบ(โหดมากอ่ะ)
เค้าเรียกว่าบททดสอบ(โหดมากอ่ะ)
น้องแสตมป์ 13 ก.พ. 2555, 21:49:34 น.
สงสารทรงธรรมอ่ะ อะไรก้อประดังเข้ามากันใหญ่เลย
สงสารทรงธรรมอ่ะ อะไรก้อประดังเข้ามากันใหญ่เลย
ใบบัวน่ารัก 13 ก.พ. 2555, 21:54:37 น.
เคราะห์นายธรรม เยอะไปนะ
เขียนแบบจัดหนักไปเยอะนะคะ
ถ้าฟื้นมาจำไม่ได้ แล้วไม่หล่อเหมือนเดิม
โป้งด้วย รอหนังสือนะ
เคราะห์นายธรรม เยอะไปนะ
เขียนแบบจัดหนักไปเยอะนะคะ
ถ้าฟื้นมาจำไม่ได้ แล้วไม่หล่อเหมือนเดิม
โป้งด้วย รอหนังสือนะ
ใบบัวน่ารัก 13 ก.พ. 2555, 21:55:16 น.
เคราะห์นายธรรม เยอะไปนะ
เขียนแบบจัดหนักไปเยอะนะคะ
ถ้าฟื้นมาจำไม่ได้ แล้วไม่หล่อเหมือนเดิม
โป้งด้วย รอหนังสือนะ
เคราะห์นายธรรม เยอะไปนะ
เขียนแบบจัดหนักไปเยอะนะคะ
ถ้าฟื้นมาจำไม่ได้ แล้วไม่หล่อเหมือนเดิม
โป้งด้วย รอหนังสือนะ
Auuuu 13 ก.พ. 2555, 22:01:17 น.
บททดสอบครั้งนี้ไม่ธรรมดา สู้ๆๆ !!
บททดสอบครั้งนี้ไม่ธรรมดา สู้ๆๆ !!
หนอนฮับ 13 ก.พ. 2555, 23:58:08 น.
น่าสงสาร...กระซิกๆๆ
น่าสงสาร...กระซิกๆๆ
wind 14 ก.พ. 2555, 03:03:40 น.
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆเลย
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆเลย
anOO 14 ก.พ. 2555, 08:42:45 น.
จะเป็นอะไรมากไหมเนี้ย หมดจากเรื่องนี้แล้วยังจะมีเรื่องอื่นอีกไหม
ปล. ส่งมาโล้ดค่ะ เดี๋ยวช่วยบรู๊ฟให้
จะเป็นอะไรมากไหมเนี้ย หมดจากเรื่องนี้แล้วยังจะมีเรื่องอื่นอีกไหม
ปล. ส่งมาโล้ดค่ะ เดี๋ยวช่วยบรู๊ฟให้
ตุ๊งแช่ 14 ก.พ. 2555, 09:45:20 น.
กรรม เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ นายธรรมเอ๊ย
กรรม เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ นายธรรมเอ๊ย
sai 14 ก.พ. 2555, 10:10:47 น.
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดมากๆอ่ะนายทรงธรรม
ตอนนี้ว่างคร้า ส่งมาได้เลย เด๋วช่วยดูให้ค่ะ^__^
เคราะห์ซ้ำกรรมซัดมากๆอ่ะนายทรงธรรม
ตอนนี้ว่างคร้า ส่งมาได้เลย เด๋วช่วยดูให้ค่ะ^__^
kaeka 14 ก.พ. 2555, 12:22:41 น.
ดวงตกสุดๆสำหรับทรงธรรม
เกิดใหม่ก็ดีเหมือนกัน จะได้มีชีวิตใหม่สักทีเนอะ
ดวงตกสุดๆสำหรับทรงธรรม
เกิดใหม่ก็ดีเหมือนกัน จะได้มีชีวิตใหม่สักทีเนอะ
Pat 14 ก.พ. 2555, 12:44:58 น.
เฮ้อ!!!!!!!!
เฮ้อ!!!!!!!!
XaWarZd 14 ก.พ. 2555, 14:22:09 น.
จะความจำเสื่อมด้วยเปล่าอะเนี่ย อย่าเลยนะแค่เจ็บตัวก็พอแล้ว
จะความจำเสื่อมด้วยเปล่าอะเนี่ย อย่าเลยนะแค่เจ็บตัวก็พอแล้ว