วิวาห์อารมณ์
เมื่อรักนั้นไม่ได้มาด้วยหัวใจ การครองเรือนจึงเต็มไปด้วยความร้าวรานใจ
Tags: อย่า ยอม แพ้

ตอน: ความวัว ความควาย

ระหว่างทำใจดารกาเดินหาซื้อของฝากเพื่อเป็นข้ออ้างในการพบสามีตัวเอง
ผ้าลายสวยหลากสีสันมีผู้คนเลือกจับจ่ายใช้สอยกันพอควร ชิดสมัยหยิบชิ้นหนึ่งตรงกับดารกาพอดี ชิดสมัยสำทับตำหนิอีกฝ่าย
“คนชอบแย่งแม้แต่บังเอิญก็ยังแย่งได้”
ดารกาโต้ตอบอย่างโมโหสุดๆ
“เอาสามีฉันไปกกกันที่ไหนล่ะป่านนี้จึงยังไม่ส่งคืน”
ชิดสมัยรู้เท่าทันว่าดารกาไม่ทราบเรื่องเปรมไปราชการ ดังนั้นหญิงสาวจึงเหยียดยิ้มมุมปาก เชิดหน้า ไม่ตอบคำถาม และทำท่าผละหนี ดารกาใจร้อนยิ่งนักจึงกระโจนเข้าใส่อีกฝ่าย กระชากไหล่ชิดสมัยให้พลิกกลับมาเผชิญหน้า ชิดสมัยเน้นคำลอดริมฝีปาก แววตาเต็มไปด้วยการถากถาง เยาะเย้ยดารกาออกมาอย่างสาแก่ใจตนเองนักว่า
“ทุกลมหายใจของพี่เปรมคือต้องการหย่าจากเธอ เขามีเวลาเขาก็ต้องหลบไปจากเธอน่ะสิ ไปหาเขาที่ทำงานแล้วไม่เจอใช่มั้ยล่ะ”
“ไม่จริง” ดารกาหลุดปากออกไปอย่างไม่คิด เจ็บแปลบเหมือนถูกแส้หวดใส่ร่างเต็มที่
“เขาหนีเธอจนตามหาไม่เจออย่างนี้ยังไม่รู้ตัวอีกหรือดารกา เธอแพ้ความรักของฉันและพี่เปรมแล้ว”กล่าวจบชิดสมัยดึงกายตนเองพ้นจากการเกาะกุม ดารกากัดริมฝีปากจนรู้สึกเจ็บ
“รู้ไว้เถอะเขากำลังจะทำเรื่องย้ายไปชายแดนเพื่อหนีเธอดารกา เธออย่าหน้าด้านอยู่กับคนที่เขาเกลียดเธออีกต่อไปเลย”
“พี่เปรมอยู่ที่ไหนชิสมัย”
ชิดสมัยยิ้มเย้ย และผละจากไปอย่างรวดเร็ว ดารการีบตามไปอย่างเร็วรี่ แต่มือเรียวยาวของใครคนหนึ่งฉุดเธอไว้เสียก่อน พร้อมกับเสียงแหลมสูงเอ่ยทักท้วง
“น้องแดงจะไปไหน”
ดารกาหันขวับไปมองพี่สะใภ้ แล้วมองคนข้างกายอีกฝ่าย เป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง น่าตาดี เธอคลับคล้ายคลับคลาจะรู้จักกับอีกฝ่ายแต่ไม่สนิทใจนัก วัลย์วิไลเอ่ยว่า
“เพื่อนคุณเลิศ ชื่อคุณนิติ เป็นทนายความจ้ะ คุณนิติ นี่ดารกาน้องสาวคุณเลิศ”
นิติทอดตามองสาวสวยตรงหน้าอย่างให้ความสำคัญ ชายหนุ่มทำหน้าที่ดูแลทรัพย์สินให้กับเลิศชายในขณะที่เป็นรองรัฐมนตรีอยู่นี้ ส่วนที่งอกเงย เขาต้องทำให้ถูกกฎหมายด้วยการแปลงเป็นทรัพย์ของวัลย์วิไลในการลงทุน ทำการค้ากับครอบครัวของเธอ เพื่อให้เงินตามน้ำพวกนี้ไม่ถูกปิดโปงว่าร่ำรวยขณะที่ทำหน้าที่ เลิศชายรับรู้เพียงว่า นิติเข้ามาดูแลเรื่องกฎหมาย ส่วนเรื่องตกเขียวนั้น เลิศชายไม่รู้เรื่องกับวัลย์วิไลสักนิดเดียว
“ตั้งแต่คุณเลิศรับหน้าที่แล้ว พี่ก็มัวแต่ยุ่งเรื่องงานไม่ค่อยได้เจอน้องแดงเลย วันนี้บังเอิญจริงๆ ไปทานข้าวกันนะน้องแดง”
จะกินอะไรเข้าไปลงกันเล่า ดารกาคิดอย่างเหนื่อยหน่าย เรี่ยวแรงถอยหายลงไปกับหัวใจอ่อนล้า
“แดงขอตัวกลับบ้านดีกว่าค่ะพี่วัลย์ มีงานต้องทำค่ะ”
“ทำไมต้องทำเอง ไม่หาคนใช้ไว้ช่วยล่ะน้องแดง”
“พี่เปรม...”ดารกาเอ่ยนามอีกฝ่ายด้วยหัวใจเจ็บหนึบ “ชอบอยู่เป็นส่วนตัวมากกว่าค่ะ แดงขอตัวนะคะ”เธอหันไปบอกชายหนุ่มรุ่นพี่ แต่นิติกลับเอ่ยว่า
“ถ้าคุณแดงไม่รังเกียจ ผมไปส่งที่บ้านดีกว่านะครับ ดูเหมือนคุณแดงไม่ได้เอารถมา”
รถสามีของเธอเอาไปจอดไว้ที่ไหนเธอไม่รู้เลย และถ้าดารกาไปที่ทำงานของเปรมจะเห็นว่ามันจอดอยู่สองวันมาแล้ว!!
ดารกาไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ วัลย์วิไลจึงคล้องแขนน้องสามีพากันเดินไปยังที่จอดรถ ก่อนถึงวัลย์วิไลเอ่ยว่า
“ทานอะไรสักหน่อยก่อนดีกว่าน้องแดง เหลาใกล้ๆนี้ขึ้นชื่อทีเดียว”
วัลย์วิไลพูดเข้าหูซ้าย ทะลุหูขวาของดารกาซึ่งเอาแต่เหม่อคิดหาทางไปตามเปรมว่าเขาไปซ่อนอยู่ที่ไหน ถึงกับลาหยุดหนีหน้าไปอย่างที่ชิดสมัยเย้ยหยันอย่างเต็มปากเต็มคำ ดารกาขึ้นรถไปกับวัลย์วิไล คนขับรถขับนำออกไปนิติขับรถของตนตามไป
ที่ภัตตาคารจีนแต้จิ๋วอันเลื่องชื่อย่านเสาชิงช้า
“น้องแดงเข้าไปซื้อผ้าได้บ้างหรือเปล่า”วัลย์วิไลเป็นฝ่ายถาม แต่ดารกานิ่งเหม่อออกนอนรถ
“น้องแดง”
“ขาพี่วัลย์ ว่าอะไรคะ”
“เอเป็นอะไร เอาแต่เหม่อ ไม่สบายหรือเปล่า หรือว่ามีน้อง” วัลย์วิไลย้อนถามสีหน้ายินดีอย่างไม่เคลือบแฝงสิ่งใด ดารกากุมท้องตนเอง แล้วให้รู้สึกเสียดายที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่จะเป็นโซ่ทองคล้องใจของเธอ
“พี่วัลย์ล่ะคะ แต่งงานมานานแล้วยังไม่มีหลานให้แดงอุ้มเสียทีคะ”
“ต้องโทษพี่ชายน้องแดงต่างหากล่ะ” กล่าวแล้ววัลย์วิไลหัวเราะคิกคัก ก่อนเอ่ยสืบไปว่า “ถึงแล้วจ้ะ ลงมาเถอะพี่หิวจนแสบท้องแล้วล่ะ เดี๋ยวต้องไปที่คุณเลิศ”
“อ้าว แล้วรับแดงมาให้ยุ่งยากทำไมคะ”
“ไม่ยุ่งหรอกค่ะ คุณเลิศต้องดีใจแน่ถ้าพี่บอกว่าเจอน้องแดง และพาไปทานข้าวด้วย”
“เอ่อค่ะ” หญิงสาวรับคำส่งเดชไม่มีความหมายอะไรทั้งสิ้น
ระหว่างที่รับประทานอาหารร่วมกันนั้น นิติมีความพึงพอใจดารกาไม่น้อยทีเดียว ดังนั้นเมื่อถึงเวลากลับบ้าน แม้ดารกาไม่อยากให้ชายหนุ่มไปส่ง แต่นิติยังขืนจะไปส่งให้จงได้
“ฮะแอ้ม” เสียงห้าวๆของนครดังมาจาก ทางเดินออกจากห้องอาหาร วัลย์ลิไว รีบหันขวับไปมอง เช่นเดียวกันกับดารกาซึ่งทำหน้าเหมือนเห็นหมีตัวใหญ่ พร้อมขย้ำเธอ
ไม่น่ามาเจอ วันนั้นไม่น่าขึ้นรถของเขาไป แต่...แต่จะมีอะไรเปลี่ยนหรือแม้เธอไม่ขึ้นรถของนครแต่ไปกันท่าเปรมและชิดสมัย เธออาจจะได้รับความชอกช้ำใจจากการกระทำของทั้งสองคนถึงขนาดกระโดดลงจากรถให้ขาหักเสียก็เป็นได้
ดารกาคิดอย่างท้อแท้ หมดกำลังใจจะไปปรับความเข้าใจกับสามีตนเอง ยามที่สับสนหัวใจเกินบรรยายอย่างนี้
“ไม่นึกเลยว่าจะมาเจอ”
“คุณนครมาธุระหรือคะ”
“พาลูกค้าจากเมืองจีนมาทานข้าว เขาแยกกลับไปแล้วล่ะ จะมาลงทุนเรื่องโรงงานจะสร้างใกล้แม่น้ำเจ้าพระยา ขนส่งสะดวกอีกอย่างตัดรายจ่ายเรื่องการกำจัดน้ำเสียได้ ด้วยการระบายน้ำออกง่าย”
“ไม่ดีนะครับ”นิติเอ่ยออกมาอย่างขัดกัน “น้ำเสียไม่ควรระบายทิ้งง่ายๆอย่างนั้น”
“คุณเป็นใคร” นครถามห้วน หลงจู๊ไม่พอใจตั้งแต่เห็นอีกฝ่ายเดินใกล้ดารกาแล้ว จึงได้เข้ามาทัก เพื่อชิงนางออกไป นอกจากเรื่องดารกา นิติยังมาก้ำเกินเรื่องงานอีก ทำให้นครไม่ชอบหน้าอีกฝ่ายสักนิดเดียว
“ผมเป็นแค่ทนายความตัวเล็กๆชื่อนิติ แต่เป็นคนไทยเต็มร้อย ไม่ใช่ลูกครึ่งจ้องเอาแต่ผลประโยชน์โดยไม่เห็นแก่ประเทศชาติ”
นครวางสีหน้าตึง ก่อนเอ่ยข้ามอีกฝ่ายไปที่ดารกาด้วยถ้อยวาจาหวานจากใจ
“น้องแดง หนีพี่ไม่เคยพ้นเลยเห็นมั้ย วันนี้พี่ไปส่งที่บ้านนะ”
“แดงกลับกลับพี่วัลย์ค่ะคุณนคร”
นครหันไปทางวัลย์วิไล มอข่มทางสายตา ทำให้วัลย์วิไลลำบากใจในการเสนอหน้ามายอมรับเป็นอันมาก นิติรู้เท่า จึง
เอ่ยว่า
“คุณวัลย์ต้องไปพบคุณเลิศ ส่วนการส่งคุณแดงนั้นเธอรับปากให้ผมไปส่งอยู่แล้ว คุณหนูคงไม่อยากหนีคุณให้เหนื่อยมากกว่านี้แน่”
“เฮ้ย ลื้อแน่มาจากไหนวะ”
นครตวาดใส่หน้านิติ อีกฝ่ายยืดอกรับไม่กลัวเกรง ดารการีบฉวยแขนพี่สะใภ้ พลางบอกว่า
“แดงไปหาพี่เลิศกับพี่วัลย์ก็แล้วกัน คุณนิติ กับพี่นครไม่ต้องลำบากไปส่งแดงดอกค่ะ”



นางแก้ว
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 มี.ค. 2555, 17:21:46 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 มี.ค. 2555, 17:21:46 น.

จำนวนการเข้าชม : 3910





<< ช่องว่างของความไม่เข้าใจ...คือ   อารมณ์ร้อน >>
KipkeLucifer 16 มี.ค. 2555, 17:51:57 น.
กรมม ไม่รู้จะลุ้นอย่างไงเลยอะ งานเข้าตลอดหนุแดง


Zephyr 16 มี.ค. 2555, 18:52:19 น.
เสน่ห์แรงมากอ่ะหนูแดง กลับมาพี่เปรมต้องอกแตกตายแน่ที่เมียฮอตขนาดนี้ ยายไหมก็....ปล่อยเธอไปแล้วกัน ทำให้คนสงสารมาได้ตั้งหลายตอน มาเปลี่ยนตัวเหมือนเปลี่ยนวิญญาณแบบนี้ก็ไปที่ชอบๆเถอะนะ


nutcha 16 มี.ค. 2555, 20:43:23 น.
หนูแดงใจเย็น ๆ แล้วจะชนะมารร้ายที่ชื่อ ชิดสมัย พี่เปรมก็กระไรไปราชการก็ไม่เขียนจดหมายบอกเมียซักคำ


violette 16 มี.ค. 2555, 22:41:36 น.
ยัยชิดสมัยนี่นังเสี้ยมของแท้เลย สงสารน้องแดงชะมัดด


konhin 16 มี.ค. 2555, 23:51:46 น.
ช่องว่างเยอะจริงๆคู่นี้ แถมมีแต่คนมาคอยแทรกให้แยกจากกัน


Pampam 17 มี.ค. 2555, 12:08:17 น.
พี่เปรมก็ไม่บอกน้องแดงให้รู้ว่ารัก แล้วไปไหนก็ไม่บอกทำให้เข้าใจผิดไปใหญ่ เดี๋ยวยุให้น้องแดงงอนซะเลย


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account