แรกเริ่มเติมรัก
มาช่วยตามลุ้นความรักของแต่ละคู่กันนะคะ...
Tags: ความรัก
ตอน: รักที่ 1 ตอนที่ 2 -- แผ่นดิน ปฐวีกาลกุล --
“สิบโมงครึ่งประชุมทุกคนที่ห้องประชุมใหญ่นะครับ”
เสียงจาก บก. ที่โผ่ออกมาแค่ศีรษะที่บานประตูห้องทำงานนั้น ที่เหมือนเป็นสิ่งที่บอกทุกคนว่าให้วางงานทุกอย่างลงก่อนเพราะสิบโมงครึ่งทุกคนต้องพร้อมกันที่ห้องประชุมใหญ่ ตอนนี้สิงโมงยี่สิบ นี่ก็แสดงว่าคอรัมภ์ตามรอยธรรมชาติที่หายเข้าไปในห้อง บก. เกือบสองชั่วโมงคุยงานเสร็จแล้ว แล้วเจ้าของคอรัมภ์ตามรอยธรรมชาติจะเข้าประชุมด้วยมั้ยเนี่ย
“ทุกคนเข้าประชุมหมดค่ะ คุณมินก็เข้าเหมือนกันเพราะเป็นคำสั่ง บก.”
พี่แก้วเรขา บก.โผล่จากไหนไม่ทราบแต่ดูเหมือนว่าตอนนี้แกจะรู้ใจฉันไปหมดเสียทุกอย่าง
“ไปค่ะเดี๋ยวเข้าช้าสุดบก.หักโบนัสนะคะ”
ฉันจะหยิบสมุดโน้ตรักษ์โลกปกสีน้ำตาลพร้อมกับดินสอไม้เดินตามพี่แก้วไปที่ห้องประชุมในตอนนั้น
....ในห้องประชุม......
ตายแล้วทำไมทุกคนมาพร้อมกันด่วนขนาดนี้เนี่ย นี่ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เข้ามาถึงห้องประชุมหรือเนี่ยโต๊ะก็ถูกจับจองไปหมดแล้ว เหลือก็แต่ที่นั่งของบก.กับพี่แก้วที่ดูแปลกแยกไปจากคนอื่น ดูท่าว่าทุกคนจะจงใจให้ฉันนั่งใกล้กับบก.เพราะทุกคนมองฉันเป็นตาเดียวทำท่าทางเป็นเชิงบอกว่านั่งลงตรงนั้นแหละเธอน่ะ แต่ก็ดีนะที่ บก.ยังไม่เข้ามาไม่อย่างนั้นล่ะก็........
“ทุกคนใจดีกับป่านจังเลยนะคะจองเก้าอี้ให้ซะทำเลเหมาะเลย”
“แฮ่ๆๆ ...เอาน่าน้องป่านนั่งใกล้บก.มีปัญหาอะไรจะได้ปรึกษาง่ายๆไง”
พี่เดือนแผนกบัญชีบอกฉันด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยมั่นใจเอาซะเท่าไหร่ ที่จริงบก.ไม่ได้เป็นคนดุจนทุกคนต้องขยาดไม่กล้าเข้าใกล้ขนาดนั้น แต่เป็นเพราะว่าบก.มีเรื่องด่วนอะไรถึงเรียกประชุมทั้งที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้าที่เป็นเรื่องปกติที่ต้องทำก่อนก่อนประชุมทุกครั้งอย่างน้อยๆก็หนึ่งวันก่อนประชุม ทุกคนก็เลยคาดเดาไม่ได้ว่าหัวข้อการประชุมในวันนี้คือเรื่องอะไร และคนที่เข้าห้องช้าที่สุดก็เลยต้องรับกรรมในส่วนนี้ไปตามระเบียบ
“มากันครบแล้วนะ”
บก.เดินเข้ามา....พร้อมกับ......พร้อมกับเค้านั้น ก่อนจะนั่งลงที่นั่งข้างๆฉันพรอ้มๆกับ บก.ที่นั่งที่หัวโต๊ะ ฮะที่นั่งข้างฉันงั้นหรอ ไม่นะ ฉันยังไม่พร้อมเลย แล้วคุณมานั่งข้างๆแบบนี้ฉันจะมีสมาธิประชุมได้ไง
“ขอโทษที่เรียกประชุมทุกคนด่วนนะ ที่จริงก็ไม่ได้มีเรื่องด่วนอะไรหรอก เพียงแต่ว่าอาทิตย์หน้ามีวันหยุดยาวต่อกันสามวัน ผมก็เลยคิดว่าเราน่าจะไปเที่ยวกัน”
เย้..............เสียงพนักงานกว่าครึ่งที่ตะโกนออกมาด้วยความดีใจ แต่ฉันล่ะจะมีใครเห็นมั้ยว่าตอนนี้มือไม้สั่นไปหมด เหงื่อไหลเป็นเม็ดๆทั้งๆที่แอร์ก็อยู่ที่ 25 องศา มือที่กดดินสอลงที่กระดาษด้วยแรงที่ไม่รู้มาจากไหนทำเอาไส้ดินสอหัก ตายแล้ว แล้วจะเอาอะไรเขียนล่ะทีนี้ แต่มันก็ไม่ได้มีอะไรให้เขียนนี่นา
“ผมอนุญาตให้พาครอบครัวไปด้วยได้ และสำหรับใครที่วางแผนว่าจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดผมก็ไม่บังคับ แต่ขอให้แจ้งความประสงค์ก่อนออกจากห้องประชุมนี้ไป และที่ผมเสนอเรื่องไปเที่ยวเพราะว่าเดี๋ยวก็ปีใหม่แล้วและปีนี้บริษัทเราก็คงไม่ได้จัดงานเหมือนทุกปี ผมก็เลยคิดว่าไปเที่ยวน่าจะเหมาะสุด”
ไปเที่ยวงั้นหรอ หยุดยาวสามวัน งั้นก็วันศุกร์นี้น่ะสิ เอ๊ะ! ปากกา ให้ตายเถอะ หัวใจจะวายลงตรงนี้ให้ได้ ปากกาที่ยื่นมาจากด้านข้างคือปากกาของเจ้าของคอรัมภ์ตามรอยธรรมชาตินี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย หยิบสิปาณสลิล หยิบแล้วบอกของคุณเค้า....
“ขอบคุณค่ะ...” อย่างนั้นแหละกล้าๆหน่อย
“สำหรับโปรแกรม สถานที่ที่เราจะไปเดี๋ยวผมจะให้คุณดินแนะนำคร่าวๆก่อนแล้วกัน เชิญครับคุณดิน....”
“ครับสำหรับที่ที่เราจะไป...................................”
คุณดิน นี่คงเป็นชื่อเล่นของเค้ามั้ง เพราะฉันไม่เคยรู้ชื่อเค้ามาก่อนรู้แต่ชื่อที่เขาใช้ในคอรัมภ์และชื่อจริงของเค้า แผ่นดิน ปฐวีกาลกุล.................
เสียงจาก บก. ที่โผ่ออกมาแค่ศีรษะที่บานประตูห้องทำงานนั้น ที่เหมือนเป็นสิ่งที่บอกทุกคนว่าให้วางงานทุกอย่างลงก่อนเพราะสิบโมงครึ่งทุกคนต้องพร้อมกันที่ห้องประชุมใหญ่ ตอนนี้สิงโมงยี่สิบ นี่ก็แสดงว่าคอรัมภ์ตามรอยธรรมชาติที่หายเข้าไปในห้อง บก. เกือบสองชั่วโมงคุยงานเสร็จแล้ว แล้วเจ้าของคอรัมภ์ตามรอยธรรมชาติจะเข้าประชุมด้วยมั้ยเนี่ย
“ทุกคนเข้าประชุมหมดค่ะ คุณมินก็เข้าเหมือนกันเพราะเป็นคำสั่ง บก.”
พี่แก้วเรขา บก.โผล่จากไหนไม่ทราบแต่ดูเหมือนว่าตอนนี้แกจะรู้ใจฉันไปหมดเสียทุกอย่าง
“ไปค่ะเดี๋ยวเข้าช้าสุดบก.หักโบนัสนะคะ”
ฉันจะหยิบสมุดโน้ตรักษ์โลกปกสีน้ำตาลพร้อมกับดินสอไม้เดินตามพี่แก้วไปที่ห้องประชุมในตอนนั้น
....ในห้องประชุม......
ตายแล้วทำไมทุกคนมาพร้อมกันด่วนขนาดนี้เนี่ย นี่ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เข้ามาถึงห้องประชุมหรือเนี่ยโต๊ะก็ถูกจับจองไปหมดแล้ว เหลือก็แต่ที่นั่งของบก.กับพี่แก้วที่ดูแปลกแยกไปจากคนอื่น ดูท่าว่าทุกคนจะจงใจให้ฉันนั่งใกล้กับบก.เพราะทุกคนมองฉันเป็นตาเดียวทำท่าทางเป็นเชิงบอกว่านั่งลงตรงนั้นแหละเธอน่ะ แต่ก็ดีนะที่ บก.ยังไม่เข้ามาไม่อย่างนั้นล่ะก็........
“ทุกคนใจดีกับป่านจังเลยนะคะจองเก้าอี้ให้ซะทำเลเหมาะเลย”
“แฮ่ๆๆ ...เอาน่าน้องป่านนั่งใกล้บก.มีปัญหาอะไรจะได้ปรึกษาง่ายๆไง”
พี่เดือนแผนกบัญชีบอกฉันด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยมั่นใจเอาซะเท่าไหร่ ที่จริงบก.ไม่ได้เป็นคนดุจนทุกคนต้องขยาดไม่กล้าเข้าใกล้ขนาดนั้น แต่เป็นเพราะว่าบก.มีเรื่องด่วนอะไรถึงเรียกประชุมทั้งที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้าที่เป็นเรื่องปกติที่ต้องทำก่อนก่อนประชุมทุกครั้งอย่างน้อยๆก็หนึ่งวันก่อนประชุม ทุกคนก็เลยคาดเดาไม่ได้ว่าหัวข้อการประชุมในวันนี้คือเรื่องอะไร และคนที่เข้าห้องช้าที่สุดก็เลยต้องรับกรรมในส่วนนี้ไปตามระเบียบ
“มากันครบแล้วนะ”
บก.เดินเข้ามา....พร้อมกับ......พร้อมกับเค้านั้น ก่อนจะนั่งลงที่นั่งข้างๆฉันพรอ้มๆกับ บก.ที่นั่งที่หัวโต๊ะ ฮะที่นั่งข้างฉันงั้นหรอ ไม่นะ ฉันยังไม่พร้อมเลย แล้วคุณมานั่งข้างๆแบบนี้ฉันจะมีสมาธิประชุมได้ไง
“ขอโทษที่เรียกประชุมทุกคนด่วนนะ ที่จริงก็ไม่ได้มีเรื่องด่วนอะไรหรอก เพียงแต่ว่าอาทิตย์หน้ามีวันหยุดยาวต่อกันสามวัน ผมก็เลยคิดว่าเราน่าจะไปเที่ยวกัน”
เย้..............เสียงพนักงานกว่าครึ่งที่ตะโกนออกมาด้วยความดีใจ แต่ฉันล่ะจะมีใครเห็นมั้ยว่าตอนนี้มือไม้สั่นไปหมด เหงื่อไหลเป็นเม็ดๆทั้งๆที่แอร์ก็อยู่ที่ 25 องศา มือที่กดดินสอลงที่กระดาษด้วยแรงที่ไม่รู้มาจากไหนทำเอาไส้ดินสอหัก ตายแล้ว แล้วจะเอาอะไรเขียนล่ะทีนี้ แต่มันก็ไม่ได้มีอะไรให้เขียนนี่นา
“ผมอนุญาตให้พาครอบครัวไปด้วยได้ และสำหรับใครที่วางแผนว่าจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดผมก็ไม่บังคับ แต่ขอให้แจ้งความประสงค์ก่อนออกจากห้องประชุมนี้ไป และที่ผมเสนอเรื่องไปเที่ยวเพราะว่าเดี๋ยวก็ปีใหม่แล้วและปีนี้บริษัทเราก็คงไม่ได้จัดงานเหมือนทุกปี ผมก็เลยคิดว่าไปเที่ยวน่าจะเหมาะสุด”
ไปเที่ยวงั้นหรอ หยุดยาวสามวัน งั้นก็วันศุกร์นี้น่ะสิ เอ๊ะ! ปากกา ให้ตายเถอะ หัวใจจะวายลงตรงนี้ให้ได้ ปากกาที่ยื่นมาจากด้านข้างคือปากกาของเจ้าของคอรัมภ์ตามรอยธรรมชาตินี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย หยิบสิปาณสลิล หยิบแล้วบอกของคุณเค้า....
“ขอบคุณค่ะ...” อย่างนั้นแหละกล้าๆหน่อย
“สำหรับโปรแกรม สถานที่ที่เราจะไปเดี๋ยวผมจะให้คุณดินแนะนำคร่าวๆก่อนแล้วกัน เชิญครับคุณดิน....”
“ครับสำหรับที่ที่เราจะไป...................................”
คุณดิน นี่คงเป็นชื่อเล่นของเค้ามั้ง เพราะฉันไม่เคยรู้ชื่อเค้ามาก่อนรู้แต่ชื่อที่เขาใช้ในคอรัมภ์และชื่อจริงของเค้า แผ่นดิน ปฐวีกาลกุล.................
นางสาวปลาดาว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 ก.ค. 2555, 10:09:33 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 ก.ค. 2555, 10:09:33 น.
จำนวนการเข้าชม : 1367
| << รักที่ 1 ตอนที่ 1 --วันจันทร์แรกของเดือน-- | ตอนที่ 3 คุณดินแฟนพี่ป่าน >> |
anOO 3 ก.ค. 2555, 13:19:06 น.
คำว่า เลขา ยังพิมพ์ผิดเป็น เรขา อยู่้เลยนะ
ส่วนคอมรัมภ์ ต้องสะกดว่า คอลัมน์ แบบนี้จ้า
รบกวนไรเตอร์จัดบรรทัดด้วยนะ จะได้อ่านง่ายขึ้น
คำว่า เลขา ยังพิมพ์ผิดเป็น เรขา อยู่้เลยนะ
ส่วนคอมรัมภ์ ต้องสะกดว่า คอลัมน์ แบบนี้จ้า
รบกวนไรเตอร์จัดบรรทัดด้วยนะ จะได้อ่านง่ายขึ้น
นางสาวปลาดาว 3 ก.ค. 2555, 23:03:25 น.
ขอบคุณมากๆนะคะจะปรับปรุงแก้ไขต่อไปค่ะ
ขอบคุณมากๆนะคะจะปรับปรุงแก้ไขต่อไปค่ะ