ในสวนศิลป์
พี่ต้นกล้า นาวาตรีจิรวัติ สุกปลั่งนั้น ไม่ใช่ปัญหาของกฤษณะอีกต่อไปแล้ว วันนี้เป็นวันวิวาห์ของเขากับพี่แพรวพรรณที่เพาะบ่มความรักดูใจกันตามที่แม่ของพี่แพรวพรรณต้องการมาถึงเกือบสองปี..
ปัญหาของกฤษณะก็คือพี่ต้นกล้วย เดชาพงษ์ ซึ่งจนบัดนี้ก็ดูไม่มีวี่แววว่าจะชอบพอกับผู้หญิงคนไหน แต่เธอก็มั่นใจว่าด้วยญาณหยั่งรู้ของที่ได้จับมือและได้ทำนายพี่ชายของเธอไปแล้วนั้น เขาจะต้องได้เจอกับเนื้อคู่ของเขาและลงเอยด้วยการแต่งงานกันอย่างแน่นอน..แต่ว่าเธอไม่รู้ว่ามันจะใช้เวลานานแค่ไหน
เพราะคนเฉย ๆ อย่างพี่ต้นกล้วย เมขลาคิดไม่ออกจริง ๆ ว่า ถึงคราวจะต้องจีบผู้หญิงจะทำอย่างไร..แต่เธอก็มั่นใจว่า พระพรหมท่านก็คงมีวิถีของท่าน..คงมีวิธีการที่ทำให้คนสองคนได้พบกันมีเรื่องทำด้วยกันและผูกพันจนกระทั่งรักกันในที่สุด..เหมือนคู่ของเธอกับกฤษณะ ที่เริ่มต้นจากการเดินชนกันที่สถานีรถไฟและสุดท้ายมันก็กลายเป็นเรื่องจุดไต้ตำตอ..

Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: 5.1“ผมยังเห็นว่าเค้าจะสนใจอะไรผม”

บทที่ 5

วางสายจากจรินนาแล้ว เดชาพงษ์ก็ถอนหายใจเบา ๆ สีหน้านั้นเหมือนจะยินดีที่สาวเจ้าเป็นฝ่ายโทรมาหาก่อนแต่ว่ามันก็มีความหนักอกหนักใจจนนาวาตรีจิรวัติ สุกปลั่ง ผู้เป็นพี่ชายคนโต ว่าที่เจ้าบ่าวที่ลาพักร้อนกลับมาเตรียมงานแต่งงานซึ่งกำลังนั่งคนกาแฟในแก้วเซรามิคอยู่ที่เก้าอี้ม้าหินตัวตรงกันข้ามถึงกับต้องเอ่ยปากถาม

“ใครโทรมา”

“ลูกสาวเจ้าของโรงแรม” โปรเจคงานใหญ่ที่โรงแรมหิมวันต์นั้นเขาได้เล่าให้พี่ชาย
ฟังไว้บ้างแล้ว

“โทรมาทำไม...”

“โทรมาทำเรื่องง่าย ๆ ให้ยุ่งยากขึ้นน่ะ...” บอกพี่ชายไปแล้วเดชาพงษ์ก็ถอนหายใจอย่างแรงอีกครั้ง

“ถอนหายใจสองสามที นี่ถ้าจะเรื่องใหญ่”

“ไม่ใหญ่หรอกฮะ แต่ว่ามันจุกจิกเท่านั้นเอง” ปกติเดชาพงษ์เป็นคนพูดไม่เยอะ พูดสั้น ๆ แค่นั้นแล้วสายตาของเขาก็เหม่อมองไปไกลแสนไกล แล้วคำถามของพี่ชายก็ทำให้เขาหันมาชักสีหน้าประหลาดใจริมฝีปากได้รูปนั้นเหมือนจะกระตุกนิด ๆ ใบหน้าก็แดงซ่านขึ้นมาอย่างไม่อาจปกปิด

“คนนี้นี่ เข้าเค้าที่ยายหนูนาทำนายไว้ไหม”

เรื่องที่ถูกทำนายทายทักจากน้องสาวคนเล็กนั้นเขายังไม่ได้บอกพี่ชาย เมื่อได้รับคำถามแบบจู่โจมใบหน้าของเขาจึงมีเครื่องหมายคำถามเกิดขึ้น

“หนูนามันโทรไปเล่าให้ฟัง...น้องมันยังบอกเลยว่า คอยดูเถอะว่าจะเป็นไปตามนั้นไหม”

“เชื่ออะไรกับคำทำนายมั่ว ๆ”

“มั่วไม่มั่วก็เห็น ๆ กันอยู่แล้วนะ” ที่เห็น ๆ ก็คือ วันนี้พี่ชายที่จากบ้านไปเรียนหนังสือไปทำงานไปเจอคนมากหน้าหลายตา ได้กลับมาแต่งงานกับคนบ้านเดียวกัน เป็นไปตามคำทำนายของเมขลา ซึ่งเดชาพงษ์ก็รู้ดี แต่เขาจะเผยไต๋ให้พี่ชายได้เห็นว่า ตอนนี้เขาเองก็คิดถึงคำทำนายของน้องสาวคนเล็กเช่นกันไม่ได้ เพราะเท่ากับว่า เขาที่ไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้ จะเก็บเรื่องพวกนี้มาใส่ใจ จนรู้สึกว่าหัวใจพองโตคับอยู่ในอก

และที่เขาแปลกใจอีกข้อ นั่นก็คือ ก่อนหน้านั้นคุณหนูจรินนาทำเหมือนไม่อยากจะมองหน้าเขา ทำเหมือนกับว่าเขาเป็นศัตรูตัวฉกาจแต่อยู่ ๆ ....น้ำเสียงเมื่อครู่นี่ เหมือนจะกังวลว่าเขาจะถอนตัวออกจากงานเสียด้วยซ้ำ เพราะมันมีความแสดงความงอนง้อใส่ใจความรู้สึกของเขาอยู่นิด ๆ...และที่เขาตอบปฏิเสธการพบเจ้าหล่อนอย่างทันทีทันใดไปนั้น เขาเองก็อยากจะรู้ว่า ถ้าเขาไม่ตามใจอย่างที่เจ้าหล่อนต้องการมันจะมีปฏิกิริยาอย่างไร แต่การณ์กลับตรงกันข้ามกับที่คาดคิดไว้เสียอีก

“แล้วนี่พี่กล้าจะออกไปบ้านพี่แพรวเมื่อไหร่” อันที่จริงเดชาพงษ์แก่กว่าแพรวพรรณ แต่เมื่อหญิงสาวจะมาเป็นพี่สะใภ้ของเขา เขาก็จำต้องเรียกหญิงสาวตามศักดิ์ที่จะเกิดขึ้นในเร็ววันนี้ไปด้วย

“รีบเปลี่ยนเรื่องคุยเลยนะ...” จิรวัติยังวกกลับมาที่เรื่องเดิม

“ตกลงว่าไง เข้าเค้าที่ยายหนูนาทำนายไหม”

“ก็มีบ้าง” เดชาพงษ์พยายามซ่อนอารมณ์ “ชื่น” ไว้ด้วยใบหน้าเรียบเฉย แต่ว่าดวงตาระยิบระยับนั้นหาปิดพี่ชายได้มิด

“แล้วทำไมถึงปฏิเสธที่จะเจอเขาภายในวันนี้วันพรุ่งนี้ละ”

“แกล้งคนเล่น”

“สวยไหม”

“ก็ พอได้” อันที่จริงแล้วเดชาพงษ์อยากจะเปรียบเทียบระหว่างแพรวพรรณกับจรินนาให้พี่ชายได้เห็นภาพแต่ว่าเขาก็ไม่อยากเผยไต๋เปิดเผยความรู้สึกไปมากนัก...

“พอได้นี่ขนาดไหน”

“พี่ว่าพี่แพรวเขาสวยแบบไหนละ”

“สวยแบบเรียบร้อย เจ้าเล่ห์นิด ๆ อาร์ตหน่อย ๆ สวยเก๋”

“คุณจรินนาเค้าก็สวยเฉี่ยว แต่งตัวเหมือนหลุดมาจากนิตยสาร เสื้อผ้าหน้าผมเป๊ะ อุปกรณ์พร้อม ทั้งเครื่องเพชร กระเป๋า รองเท้า นาฬิกา สีสันที่เล็บ แต่งหน้าด้วย แล้วนิสัยก็เกรียน ๆ หน่อย เอาแต่ใจตัวเองเป็นที่สุด...”

“เยอะ..ขนาดนี้เลยเหรอ”

“อืม...แล้วพี่ก็ดูสภาพผมเหอะ ปอนซะขนาดนี้ แล้วจะมีลุ้นอะไรไหมละ”

“ก็ปรับปรุงตัวเองได้...เงินก็มี เสื้อผ้า รองเท้า ใช้ของแพง ๆ หน่อย”

“ไม่เอาหรอก ผมขอเป็นผมอย่างนี้แหละ”

“แล้วดอกฟ้ามันจะร่วงมาใส่เหรอ”

“ก็ถ้าเป็นเนื้อคู่กันอย่างคำทำนายของยัยหนูนา มันก็คงมีเหตุหรอกมั้ง”

“จะให้เขาปรับตัวเข้าหาแก”

“ผมยังเห็นว่าเค้าจะสนใจอะไรผม”

“แต่นี่เขาก็โทรมาหาแล้วไม่ใช่รึ ครั้งแรกด้วยใช่ไหม”

“ใช่”

“มันก็ไม่แน่หรอก...เขาอาจจะสนใจแกอยู่ก็ได้ แกไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ซะหน่อย ขัดหน้านวดหน้ามั่ง ใช้ครีมบำรุงมั่ง ขี้คร้านคุณเธอจะมองแกตาไม่กะพริบ...”

พอได้รับคำแนะนำจากหนุ่มเจ้าสำอางเดชาพงษ์ถึงกับส่ายหัวดิก แต่ว่าพอพี่ต้นกล้า ดื่มกาแฟอึกสุดท้ายหมดวางแก้วลงแล้ว เขาก็ตบโต๊ะเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วบอกว่า “ไป ลุก”

“ไปไหน”

“เข้าเมือง”

“ไม่เอา อยากอยู่บ้าน”

“อยากให้แกไปด้วย นาน ๆ จะได้อยู่พร้อมหน้ากันสักที อยากกินสุกี้ด้วย”

“แค่สองคนนี่เรียกพร้อมหน้าเหรอ...”

“วันนี้หนูนามันลาพักร้อน มันนั่งรถตู้ออกมาตั้งแต่เช้าแล้ว คงใกล้จะถึงแล้ว แล้วถ้าน้องมันถึงก่อนก็ให้มันรออยู่ที่บิ๊กซีนะ ไปลุกเร็ว ๆ”

“แล้วไม่ไปบ้านพี่แพรวเหรอ”

“เค้าไปธุระในเมืองกับแม่เค้า เรื่องสวย ๆ งาม ๆ นี่แหละ กว่าจะกลับก็เย็น ๆ ซะมั้ง”

“แล้วไม่ชวนพ่อกับแม่ไปด้วยกัน”

“ก็น่าจะได้คำตอบอยู่แล้วว่า ไม่ไป...ลองดูก็ได้” ว่าแล้วจิรวัติก็ตะโกนเข้าไปในบ้าน “แม่ ผมกับน้องจะไปรับยัยหนูนาที่ในเมืองจะไปด้วยกันไหม...”

“ไม่ไปหรอก ไปกันเหอะ ขี้เกียจนั่งรถ”

เสียงตอบกลับมาของแม่ที่อยู่ในครัวทำให้พี่ชายชักสีหน้าประมาณว่า ‘เห็นไหม’ แต่เดชาพงษ์ที่รู้ว่ามันเป็นคำถามของคนกะล่อน เขาจึงต้องตะโกนบอกอีกครั้งหนึ่งว่า

“ไปกินสุกี้นะแม่ พี่กล้าเค้าเลี้ยง”

“อ้าว แล้วที่แม่เตรียมทำต้มยำไก่บ้านไว้นี่เล่า จะเอาอย่างไงกัน” คราวนี้ไม่ได้แค่ถามแต่ว่าแม่ที่อยู่หลังบ้าน โผล่ทั้งตัวทั้งหน้ามาด้วย...

“เดี๋ยวกลับมากินแม่ มีธุระต้องเอาพงษ์มันไปด้วยหน่อย เดี๋ยวมา รับรอง ต้มยำไก่บ้านแม่หมดแน่นอน ไป ๆ เร็ว ๆ” ระหว่างที่บอกแม่นั้น จิรวัติก็ขยิบหูขยิบตาให้แม่ไปด้วย และพอแม่ทำหน้าเหมือนจะร่วมรับรู้ อุบาย อะไรสักอย่าง เขาก็รีบล็อกคอเดชาพงษ์ให้เดินไปที่รถด้วยกัน





จุฬามณีเฟื่องนคร
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 ก.ค. 2555, 23:19:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ก.ค. 2555, 23:19:13 น.

จำนวนการเข้าชม : 2368





<< 4.2 “ก็บอกแล้วว่า ตาอาจารย์กล้วยเนี่ย มีเสน่ห์ซ่อนเร้น”   5.2 “เสียดายชีวิตคนโสดค่ะ แล้วอีกอย่างดู ๆ กันไปก่อน” >>
จุฬามณีเฟื่องนคร 5 ก.ค. 2555, 23:19:51 น.
ขยันมาก สองวันหนึ่งคืบ /// ขอบคุณจากทุก ๆ กำลังใจนะครับ


โซดา 5 ก.ค. 2555, 23:29:24 น.
,มาส่งอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ


หนอนฮับ 6 ก.ค. 2555, 00:00:22 น.
อั๊ยย๊ะ..ว่าเขาเกรียน แต่แอบเล่นตัว...ยั่วเขาซะงั้น อิอิ


คิมหันตุ์ 6 ก.ค. 2555, 01:12:27 น.
ห้าห้าาาาาาาา คิดเหมือนคุณ หนอนฮับเลยจ่ะ ขยันๆเข้านะคะคุณเฟื่อง คิคิ


nutcha 6 ก.ค. 2555, 09:20:11 น.
มีแอบเล่นตัวนิด ๆ กะให้เค้าจีบตัวเองก่อนล่ะซิ


Orathai 6 ก.ค. 2555, 10:24:25 น.
เขาเล่นตัวเพราะยังขัดใจอยู่นี่ค่ะ...ให้อาจารย์กล้วยเล่นตัวไปก่อนนะ..นางเอกเราจะทำไงต่อ


overtime 6 ก.ค. 2555, 14:23:09 น.
อ้ายยยยยยย ที่แท้เล่นตัว นึกว่าไม่สนใจซะแล้ว


anOO 6 ก.ค. 2555, 15:01:52 น.
พี่กล้าจะพา อาจารย์กล้วยไปแปลงโฉมรึป่าว


Zephyr 6 ก.ค. 2555, 19:13:34 น.
พี่ต้นกล้าพาพี่ต้นกล้วยไปโมดิฟายสินะ
กลับมาพริ้ง เลิศ ยายจินต้องตะลึงแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ
แอบว่าเค้าเกรียนด้วย แล้วตะเองไม่เกรียนงั้นสิ


lookAme 20 ก.ค. 2555, 18:02:43 น.
ถ้าอ.กล้วยไปเสริมหล่อมาคราวนี้ยัยจิน หืดขึ้นคอแน่ 555


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account