The Royal Wedding : รักนี้ที่วังหลวง
เมื่อเจ้าชายหนุ่มรูปงามแห่งศตวรรษที่ 21 ผู้ที่สตรีทั่วราชอาณาจักรต่่างเฝ้าฝันจะได้ควงคู่ กลับถูกสี่สาวพี่น้องตระกูลหนึ่งไม่เห็นว่าสำคัญ พระองค์จะทำอย่างไร เมื่อปัญหายิ่งหนักขึ้นด้วยสมเด็จพระราชินีมีพระดำรัสต้องการได้สะใภ้หลวงเป็น 1 ใน 4 สาวนั้น
เรื่องราวของซินเดอเรลล่ายุคใหม่เริ่มต้นขึ้น ไม่แปลกและไม่แตกต่าง แต่ก็เป็นสิ่งที่ใครๆอยากสัมผัสเสมอมา
เรื่องราวของซินเดอเรลล่ายุคใหม่เริ่มต้นขึ้น ไม่แปลกและไม่แตกต่าง แต่ก็เป็นสิ่งที่ใครๆอยากสัมผัสเสมอมา
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: คนที่แตกต่าง
The Royal Wedding 2
ผับหรูใจกลางย่านธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดของภัทรประเทศซึ่งสมาชิกของสถานบันเทิงแห่งนี้ล้วนมีแต่หนุ่มสาวชนชั้นสูง พวกเศรษฐีใหม่ ดารา นางแบบ มานั่งชูคอวางท่าเป็นแขกคนสำคัญแทบทุกคืนอย่างไม่เคยขาด
เจ้าชายอิศเรศร์ ก็ทรงเป็นหนึ่งในแขกคนสำคัญเหล่านั้น แต่พระองค์ทรงมีภาษีเหนือกว่าหนุ่มๆทั้งปวง นั่นด้วยเพราะพระองค์ทรงประกอบไปด้วย รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และตำแหน่งว่าที่มกุฏราชกุมารในอนาคต และด้วยเหตุผลทั้งหมดทั้งมวลนี้ เจ้าชายอิศเรศร์ จึงทรงเป็นที่หมายปองของสาวๆลูกผู้ดี มีสกุล และเหล่าเศรษฐีใหม่ ที่พอมีเวลาว่างเมื่อใด เป็นต้องรีบมานั่งวางท่าสวยให้เป็นที่ต้องพระเนตรของเจ้าชายรูปงาม เผื่อว่าสักวัน โชคจะเข้าข้างได้เป็นซินเดอเรลล่าอย่างในเทพนิยายบ้าง
และวันนี้เหล่าสตรีสาวสวยล้วนไม่ผิดหวัง เมื่อได้เห็นเจ้าชายทรงพระดำเนินเข้ามาในผับท่ามกลางแสง สีเสียง อันตระการตา
พระวรกายสูงสง่าทรงพระดำเนินอย่างมั่นคงพร้อมด้วยทหารองค์รักษ์ร่างสูงใหญ่สองนาย ผ่านสายตาทุกคู่ของสาวๆที่เหลียวมองพระองค์อย่างไม่ลดละ ด้วยมีความหวังว่าจะได้สบพระเนตรคมกริบนั่นสักครั้ง
แต่เจ้าชายอิศเรศร์ไม่ได้ทรงสนพระทัย พระองค์เพียงแต่ทอดพระเนตรไปยังกลุ่มพระสหายที่นั่งประจำที่เดิมเหมือนกับทุกๆคืน
แววพระเนตรคมกริบมิได้ขี้เล่นอย่างเช่นทุกคืนที่พระองค์เสด็จ ความไม่พอพระทัยในอะไรบางอย่างปรากฏขึ้นบนพระพักตร์อย่างชัดเจน พระโอษฐ์บางบึ้งเล็กน้อย รับกับพระนาสิกโด่งสวย และพระขนงดำขลับที่ขมวดเค้าหากัน ทำให้พระองค์ดูขรึมมากกว่าที่ทรงเคยเป็น
เหล่าพระสหายต่างสะกิดกันและกันให้ดูพระอาการที่ทรงแปลกไปเมื่อเจ้าชายทรงเข้ามาประทับร่วมวง
“วันนี้พักตร์บึ้งมาเชียวกระหม่อม ใครขัดพระทัยหรือ” ดนัย ลูกชายนายพล ซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเรียนมัธยมทักขึ้น
เจ้าชายมิได้ตรัสตอบว่าอย่างไร เนื่องด้วยพระองค์ไม่ทรงชอบรับสั่งเรื่องส่วนพระองค์ให้ใครฟังนัก นอกจากพระสหายที่รู้พระทัยกันจริงเท่านั้น นั่นก็คือ ทรงพล ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเอกอัครราชทูตภัทรประเทศประจำกรุงวอชิงตันดีซี ซึ่งเป็นเป็นพระสหายร่วมชั้นตั้งแต่ประถมจนเรียนจบมหาวิทยาลัยชั้นนำที่ประเทศอังกฤษด้วยกัน ทรงพลเรียนจบวิศวกรรมศาสตร์ เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง แต่เจ้าชายอิศเรศร์ ทรงศึกษารัฐศาสตร์การเมืองการปกครอง พระองค์ทรงจบการศึกษาด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเช่นกัน จึงไม่น่าแปลกใจว่าเหตุใดพระองค์จึงทรงทระนงตน คิดว่าพระองค์เองทรงมีพระปรีชาสามารถรอบด้านนัก
ทรงพลสบพระเนตรเจ้าชายที่ประทับลงข้างตน เพียงเท่านี้ทรงพลก็รับรู้ได้ว่า เมื่อเสร็จการสังสรรค์ในคืนนี้แล้วนั้น ทั้งสองคงมีเรื่องคุยกันอีกนาน
เมื่อเจ้าชายไม่ตรัสตอบ ดนัยจึงไม่กล้าที่จะซักอะไรอีก เขาเบี่ยงเบนความสนใจไปที่การเปิดหัวข้อสนทนาเรื่องอื่นคุย
“นั่นนางแบบดาวรุ่งหน้าใหม่ของเมืองไทยนี่นา ชิ เอ็งเห็นไหมวะ” ดนัยบุ้ยใบ้ไปที่สาวสวยร่างสูงอรชรในชุดแส็คสั้นสีแดงสด หล่อนกำลังนั่งไขว่ห้าง โชว์เรียวขาขาวสวย พลางคุยหัวเราะต่อกระซิกกับเพื่อนผู้หญิงที่มาด้วยกัน แต่กลับไม่วายส่งสายตามาให้กลุ่มหนุ่มๆชนชั้นสูงที่ใครๆต่างก็จ้องไม่วางตา
ชินาคม หนุ่มหล่อลูกครึ่ง เพื่อนสมัยเรียนกับเจ้าชายที่อังกฤษ ชินาคมมีเชื้อสายญี่ปุ่นทางแม่ซึ่งเป็นหญิงชนชั้นสูงของที่นั่นแต่ได้แต่งงานกับนักธุรกิจ เศรษฐีอันดับหนึ่งของภัทรประเทศ และย้ายมาอยู่ที่ประเทศนี้โดยถาวร
“ก็สวยดี ชื่อซาร่า ลูกครึ่งออสเตรเลีย กำลังเซ็นต์สัญญากับห้องเสื้อดังของอิตาลีสำหรับการเดินแบบที่มิลานปีหน้า”
ดนัย มองหน้าเพื่อนด้วยความทึ่ง ขณะที่ทรงพลหัวเราะ หึหึ
“ข้อมูลปึ้ก อย่างนี้ไม่แป้ก” ดนัยว่า แล้วมองนางแบบสาวด้วยความสนใจ
ชินาคมยิ้มเจ้าเล่ห์ตอบเพื่อน “ไออ่านหนังสือพิมพ์ทุกหน้า ทุกวัน รู้ทุกอย่าง แต่…คนนี้ไอขอ” สิ้นเสียงชินาคม ผู้ที่รอบรู้ทุกเรื่องเนื่องจากรักการอ่านยิ่งชีพ แต่เรื่องความเจ้าชู้นั้นก็มีราคาสูงไม่แพ้กัน เขาลุกขึ้นวางท่าหล่อเดินไปหาสาวชุดสีแดงสด
“เฮ้ย” ดนัยอุทานด้วยความตกใจในการกระทำของเพื่อนอย่างเสียงดัง ก่อนจะสบถอย่างไม่พอใจ
“ไอ้ชิ…ไอ้…ลอบกัด”
ทรงพล ซึ่งเป็นหนุ่มที่ขรึมที่สุด เป็นผู้ใหญ่ที่สุด และเจ้าชู้น้อยที่สุด มองชินาคมที่กำลังเต๊ะท่ายืนหล่อคุยกับนางแบบสาว ก่อนจะหันมามองดนัยที่แสดงสีหน้าโกรธอด้วยความละเหี่ยใจ
“ฝ่าบาทไม่สนหล่อนเหรอกระหม่อม ช่วยแก้แค้นไอ้ชิแทนหม่อมที” ดนัยดวดเหล้าเข้าปาก พลางทูลฟ้องเจ้าชาย
เจ้าชายอิศเรศร์ จิบบรั่นดีเบาๆ ก่อนจะทรงหันไปทางชินาคมกับสาวสวย ซึ่งเมื่อพระองค์หันพระพักตร์ไป พระเนตรก็สบตาหวานเชื่อมของหล่อนทันที นางแบบสาวก้มหน้าอายพอดูน่ารัก แต่เจ้าชายกลับทรงหันมาหาพระสหายแล้วตรัสอย่างเบื่อๆ
“ไม่ล่ะ นายก็ลุกตามไปสิดอน”
ดอน หรือ ดนัย แปลกใจว่าคืนนี้เจ้าชายไม่สนพระทัยสาวคนไหน แต่เป็นอันรู้กันว่าเจ้าชายทรงไม่ชอบแข่งหรือแย่งอะไรกับพระสหายอยู่แล้ว ก่อนจะตาสว่างที่พระองค์ทรงชี้ทางออกน่าสนใจให้
“นั่นสิ ขอบพระทัยกระหม่อม” ก่อนจะรีบลุก แล้วเดินวางมาดเข้าไปสมทบชินาคม
ทรงพลยิ้มขันๆ ก่อนจะหันมาทางเจ้าชายอย่างรู้ทัน
“ทรงฉลาดอีกแล้วกระหม่อม แล้วทรงมีอะไรจะตรัสกับหม่อมหรือเปล่า”
เจ้าชายอิศเรศร์ทำพักตร์ขรึม “สมเด็จแม่จะตั้งให้เราเป็นมกุฏราชกุมารปีหน้า”
ทรงพลถอนหายใจ “โถ่ฝ่าบาท กระหม่อมก็นึกว่าเรื่องอะไร นั่นเป็นสิ่งที่พระองค์ต้องทรงได้รับอยู่แล้วสักวันนี่กระหม่อม”
“ก็ใช่ แต่เรายงไม่พร้อม มันเร็วเกินไป สมเด็จแม่จะให้เราเลิกเที่ยวและคบหาใครๆ” พระสุรเสียงทุ้มกังวาลนั้นขุ่นเคือง
ทรงพลนิ่งเงียบ จ้องเจ้าชายเพื่อสนิทที่รู้ใจและลำบากลำบนด้วยกันมาตลอดทั้งชีวิต ทรงพลรู้ว่าเจ้าชายทรงเฉลียวฉลาด และมีน้ำพระทัยดี เหมาะแก่การเป็นกษัตริย์ในอนาคตเพียงไร แต่ทว่าเจ้าชายที่ดูภายนอกทรงเป็นคนสง่า ขรึม และเป็นผู้ใหญ่ แต่ภายในแล้ว ทรงยังมีความเป็นเด็ก คือทรงเอาแต่ใจพระองค์เอง และทรงรักสนุก
อาจเนื่องด้วยตลอดทั้งชีวิตของพระองค์มีแต่คนห้อมล้อมเอาใจ และไม่เคยทูลข้อเสีย มีแต่ทูลแต่เรื่องดีดีของพระองค์เท่านั้น
“แต่พระองค์ต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลานะกระหม่อม ถึงแม้การแต่งตั้งจะไม่ได้มีขึ้นในปีหน้าก็ตาม เพราะหน้าที่ของพระองค์คือ….”
เจ้าชายทรงโบกแก้วบรั่นดีอย่างรำคาญ “พอเถอะๆ เรารู้ว่า นายจะพูดอะไร ให้ตาย สมแล้วที่สมเด็จแม่โปรด”
ทรงพลหัวเราะเบาๆ แล้วหันไปสบตากับสาวชุดสีแดงสดซึ่งบัดนี้นั่งคุยอยู่กับทั้งดนัยและชินาคม แต่หล่อนก็ยังไม่วายส่งสายตามาทางนี้เป็นระยะ
ทรงพลรู้ว่าหล่อนไม่ได้จับจ้องเข้า เพราะถึงแม้เขาจะร่างสูงกำยำ หน้าตาดีไม่เป็นรองใคร แต่ถ้านั่งอยู่กับเจ้าชาย เขามักไม่ใช่ผู้ที่ถูกสนใจ
“หม่อมรู้ว่าฝ่าบาทต้องพร้อมให้ได้ในสักวัน เพียงแต่ไม่ใช่เร็วๆนี้ เพราะพระองค์ทรงอยากหว่านเสน่ห์อีกสักหน่อยใช่ไหมกระหม่อม”
เจ้าชายทรงแย้มพระสรวลเบาๆ “นายก็ฉลาดนี่ ถูกแล้ว เรารู้ว่าไม่ใช่นิสัยที่ดี แต่คนหนุ่มก็ควรจะใช้ชีวิตให้คุ้มไม่ใช่หรือ อีกอย่าง เราก็ยังไม่เคยทำอะไรเสียหาย”
ทรงพลรู้ว่าเจ้าชายทรงฉลาดเพียงไร เพราะในบรรดาสาวๆที่พระองค์ทรงสนพระทัยนั้น ก็เพียงแค่ผ่านมาผ่านไป เพียงได้แต่นั่งคุยชมความงาม โทรศัพท์ส่งคำหวานๆให้ชุ่มชื่นพระทัยบ้าง หรือแอบพาหล่อนไปทานข้าวและช็อปปิ้ง เพียงเท่านี้ พระองค์ก็เพียงพอ และไม่ได้จริงจังกับใครสักคน แม้จะมีข่าวออกมาบ้าง แต่ไม่เคยได้ข้อมูลอะไรมากไปกว่านั้นเลย
อาจจะไม่ยุติธรรมต่อสาวๆเหล่านั้นนัก แต่พวกหล่อนก็ยินยอม เพราะเจ้าชายทรงเป็นสุภาพบุรุษที่แสนวิเศษ
“หม่อมว่า ฝ่าบาททรงหาสาวสวยที่ฉลาดและพอพระทัยคนหนึ่งเถอะ แล้วจับอภิเษกเสียเลย จะได้เลิกเจ้าชู้เสียที สมเด็จฯจะได้พอพระทัยด้วย”
ทรงพลพยายามเสนอทางเลือกดีดีให้
เจ้าชายนั่งนิ่งคิดไปครู่ใหญ่ ก่อนจะตรัสอย่างหนักแน่น “ยาก เราเบื่อง่ายนายก็รู้ แล้วผู้หญิงสมัยนี้ก็เหมือนๆกันทุกคน”
ทรงพลถอนหายใจ “อย่างไรเสียฝ่าบาทก็ต้องอภิเษกเข้าสักวัน หรือจะทรงยอมถูกคลุมถุงชนหรือ”
เจ้าชายทรงยักพระอังสา แล้วทรงวางแก้วบรั่นดี ก่อนจะตรัสง่ายๆ แต่แฝงไปด้วยความทุกข์ระดับหนึ่ง “อาจจะเป็นอย่างนั้น ทรงพล บางครั้งเกิดเป็นอย่างเราก็หาความจริงใจยากเหลือเกิน เราคงหาผู้หญิงที่แตกต่างจากที่เราพบเจอและจริงใจต่อเราไม่ง่ายนักหรอก”
พระสหายสนิทจ้องพระพักตร์ที่หมองลงนิดหนึ่ง และชะเง้อมองเพื่อนหนุ่มสองคนที่ยังไม่เดินกลับมาสักที ก่อนจะได้เห็นว่านางแบบสาวดาวรุ่งยังคงหัวเราะต่อกระซิกกับสองหนุ่มนั่น
เจ้าชายทอดพระเนตรตามทรงพล
“ฝ่าบาท นางแบบคนนั้นมองฝ่าบาทบ่อยเหลือเกิน หล่อนคงสนใจฝ่าบาทอีกแล้ว”
เจ้าชายทอดพระเนตรอีกครั้ง คราวนี้จึงได้สบพระเนตรกับหล่อนพอดี และทรงเห็นว่าสวย หุ่นดี และมีเสน่ห์อย่างที่ใครๆชมเชย ส่วนหล่อนเหมือนจะรู้ว่าสยพระเนตรคมกริบที่สบหล่อนนั้นแอบชมเชยความงามของตนอยู่ไม่น้อย ก็แสร้งทำอาย
เจ้าชายแย้มสรวลอย่างพอพระทัย ทรงพลมองพระอาการแล้วส่ายศีรษะอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะขัดขึ้น
“ผู้หญิงที่แตกต่างน่ะ ฝ่าบาทก็ไม่ทรงสนพระทัยอยู่ดี ลองทอดพระเนตรคนที่ฝ่าบาทไม่คิดจะตรัสด้วยและเขาไม่ได้สนใจในตัวฝ่าบาทสิกระหม่อม”
เจ้าฟ้าชายอิศเรศร์หยุดแย้มสรวลทันใด เป็นขณะเดียวกันที่ดนัยและชินาคมเดินกลับมาด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
ผับหรูใจกลางย่านธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดของภัทรประเทศซึ่งสมาชิกของสถานบันเทิงแห่งนี้ล้วนมีแต่หนุ่มสาวชนชั้นสูง พวกเศรษฐีใหม่ ดารา นางแบบ มานั่งชูคอวางท่าเป็นแขกคนสำคัญแทบทุกคืนอย่างไม่เคยขาด
เจ้าชายอิศเรศร์ ก็ทรงเป็นหนึ่งในแขกคนสำคัญเหล่านั้น แต่พระองค์ทรงมีภาษีเหนือกว่าหนุ่มๆทั้งปวง นั่นด้วยเพราะพระองค์ทรงประกอบไปด้วย รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และตำแหน่งว่าที่มกุฏราชกุมารในอนาคต และด้วยเหตุผลทั้งหมดทั้งมวลนี้ เจ้าชายอิศเรศร์ จึงทรงเป็นที่หมายปองของสาวๆลูกผู้ดี มีสกุล และเหล่าเศรษฐีใหม่ ที่พอมีเวลาว่างเมื่อใด เป็นต้องรีบมานั่งวางท่าสวยให้เป็นที่ต้องพระเนตรของเจ้าชายรูปงาม เผื่อว่าสักวัน โชคจะเข้าข้างได้เป็นซินเดอเรลล่าอย่างในเทพนิยายบ้าง
และวันนี้เหล่าสตรีสาวสวยล้วนไม่ผิดหวัง เมื่อได้เห็นเจ้าชายทรงพระดำเนินเข้ามาในผับท่ามกลางแสง สีเสียง อันตระการตา
พระวรกายสูงสง่าทรงพระดำเนินอย่างมั่นคงพร้อมด้วยทหารองค์รักษ์ร่างสูงใหญ่สองนาย ผ่านสายตาทุกคู่ของสาวๆที่เหลียวมองพระองค์อย่างไม่ลดละ ด้วยมีความหวังว่าจะได้สบพระเนตรคมกริบนั่นสักครั้ง
แต่เจ้าชายอิศเรศร์ไม่ได้ทรงสนพระทัย พระองค์เพียงแต่ทอดพระเนตรไปยังกลุ่มพระสหายที่นั่งประจำที่เดิมเหมือนกับทุกๆคืน
แววพระเนตรคมกริบมิได้ขี้เล่นอย่างเช่นทุกคืนที่พระองค์เสด็จ ความไม่พอพระทัยในอะไรบางอย่างปรากฏขึ้นบนพระพักตร์อย่างชัดเจน พระโอษฐ์บางบึ้งเล็กน้อย รับกับพระนาสิกโด่งสวย และพระขนงดำขลับที่ขมวดเค้าหากัน ทำให้พระองค์ดูขรึมมากกว่าที่ทรงเคยเป็น
เหล่าพระสหายต่างสะกิดกันและกันให้ดูพระอาการที่ทรงแปลกไปเมื่อเจ้าชายทรงเข้ามาประทับร่วมวง
“วันนี้พักตร์บึ้งมาเชียวกระหม่อม ใครขัดพระทัยหรือ” ดนัย ลูกชายนายพล ซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเรียนมัธยมทักขึ้น
เจ้าชายมิได้ตรัสตอบว่าอย่างไร เนื่องด้วยพระองค์ไม่ทรงชอบรับสั่งเรื่องส่วนพระองค์ให้ใครฟังนัก นอกจากพระสหายที่รู้พระทัยกันจริงเท่านั้น นั่นก็คือ ทรงพล ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเอกอัครราชทูตภัทรประเทศประจำกรุงวอชิงตันดีซี ซึ่งเป็นเป็นพระสหายร่วมชั้นตั้งแต่ประถมจนเรียนจบมหาวิทยาลัยชั้นนำที่ประเทศอังกฤษด้วยกัน ทรงพลเรียนจบวิศวกรรมศาสตร์ เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง แต่เจ้าชายอิศเรศร์ ทรงศึกษารัฐศาสตร์การเมืองการปกครอง พระองค์ทรงจบการศึกษาด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเช่นกัน จึงไม่น่าแปลกใจว่าเหตุใดพระองค์จึงทรงทระนงตน คิดว่าพระองค์เองทรงมีพระปรีชาสามารถรอบด้านนัก
ทรงพลสบพระเนตรเจ้าชายที่ประทับลงข้างตน เพียงเท่านี้ทรงพลก็รับรู้ได้ว่า เมื่อเสร็จการสังสรรค์ในคืนนี้แล้วนั้น ทั้งสองคงมีเรื่องคุยกันอีกนาน
เมื่อเจ้าชายไม่ตรัสตอบ ดนัยจึงไม่กล้าที่จะซักอะไรอีก เขาเบี่ยงเบนความสนใจไปที่การเปิดหัวข้อสนทนาเรื่องอื่นคุย
“นั่นนางแบบดาวรุ่งหน้าใหม่ของเมืองไทยนี่นา ชิ เอ็งเห็นไหมวะ” ดนัยบุ้ยใบ้ไปที่สาวสวยร่างสูงอรชรในชุดแส็คสั้นสีแดงสด หล่อนกำลังนั่งไขว่ห้าง โชว์เรียวขาขาวสวย พลางคุยหัวเราะต่อกระซิกกับเพื่อนผู้หญิงที่มาด้วยกัน แต่กลับไม่วายส่งสายตามาให้กลุ่มหนุ่มๆชนชั้นสูงที่ใครๆต่างก็จ้องไม่วางตา
ชินาคม หนุ่มหล่อลูกครึ่ง เพื่อนสมัยเรียนกับเจ้าชายที่อังกฤษ ชินาคมมีเชื้อสายญี่ปุ่นทางแม่ซึ่งเป็นหญิงชนชั้นสูงของที่นั่นแต่ได้แต่งงานกับนักธุรกิจ เศรษฐีอันดับหนึ่งของภัทรประเทศ และย้ายมาอยู่ที่ประเทศนี้โดยถาวร
“ก็สวยดี ชื่อซาร่า ลูกครึ่งออสเตรเลีย กำลังเซ็นต์สัญญากับห้องเสื้อดังของอิตาลีสำหรับการเดินแบบที่มิลานปีหน้า”
ดนัย มองหน้าเพื่อนด้วยความทึ่ง ขณะที่ทรงพลหัวเราะ หึหึ
“ข้อมูลปึ้ก อย่างนี้ไม่แป้ก” ดนัยว่า แล้วมองนางแบบสาวด้วยความสนใจ
ชินาคมยิ้มเจ้าเล่ห์ตอบเพื่อน “ไออ่านหนังสือพิมพ์ทุกหน้า ทุกวัน รู้ทุกอย่าง แต่…คนนี้ไอขอ” สิ้นเสียงชินาคม ผู้ที่รอบรู้ทุกเรื่องเนื่องจากรักการอ่านยิ่งชีพ แต่เรื่องความเจ้าชู้นั้นก็มีราคาสูงไม่แพ้กัน เขาลุกขึ้นวางท่าหล่อเดินไปหาสาวชุดสีแดงสด
“เฮ้ย” ดนัยอุทานด้วยความตกใจในการกระทำของเพื่อนอย่างเสียงดัง ก่อนจะสบถอย่างไม่พอใจ
“ไอ้ชิ…ไอ้…ลอบกัด”
ทรงพล ซึ่งเป็นหนุ่มที่ขรึมที่สุด เป็นผู้ใหญ่ที่สุด และเจ้าชู้น้อยที่สุด มองชินาคมที่กำลังเต๊ะท่ายืนหล่อคุยกับนางแบบสาว ก่อนจะหันมามองดนัยที่แสดงสีหน้าโกรธอด้วยความละเหี่ยใจ
“ฝ่าบาทไม่สนหล่อนเหรอกระหม่อม ช่วยแก้แค้นไอ้ชิแทนหม่อมที” ดนัยดวดเหล้าเข้าปาก พลางทูลฟ้องเจ้าชาย
เจ้าชายอิศเรศร์ จิบบรั่นดีเบาๆ ก่อนจะทรงหันไปทางชินาคมกับสาวสวย ซึ่งเมื่อพระองค์หันพระพักตร์ไป พระเนตรก็สบตาหวานเชื่อมของหล่อนทันที นางแบบสาวก้มหน้าอายพอดูน่ารัก แต่เจ้าชายกลับทรงหันมาหาพระสหายแล้วตรัสอย่างเบื่อๆ
“ไม่ล่ะ นายก็ลุกตามไปสิดอน”
ดอน หรือ ดนัย แปลกใจว่าคืนนี้เจ้าชายไม่สนพระทัยสาวคนไหน แต่เป็นอันรู้กันว่าเจ้าชายทรงไม่ชอบแข่งหรือแย่งอะไรกับพระสหายอยู่แล้ว ก่อนจะตาสว่างที่พระองค์ทรงชี้ทางออกน่าสนใจให้
“นั่นสิ ขอบพระทัยกระหม่อม” ก่อนจะรีบลุก แล้วเดินวางมาดเข้าไปสมทบชินาคม
ทรงพลยิ้มขันๆ ก่อนจะหันมาทางเจ้าชายอย่างรู้ทัน
“ทรงฉลาดอีกแล้วกระหม่อม แล้วทรงมีอะไรจะตรัสกับหม่อมหรือเปล่า”
เจ้าชายอิศเรศร์ทำพักตร์ขรึม “สมเด็จแม่จะตั้งให้เราเป็นมกุฏราชกุมารปีหน้า”
ทรงพลถอนหายใจ “โถ่ฝ่าบาท กระหม่อมก็นึกว่าเรื่องอะไร นั่นเป็นสิ่งที่พระองค์ต้องทรงได้รับอยู่แล้วสักวันนี่กระหม่อม”
“ก็ใช่ แต่เรายงไม่พร้อม มันเร็วเกินไป สมเด็จแม่จะให้เราเลิกเที่ยวและคบหาใครๆ” พระสุรเสียงทุ้มกังวาลนั้นขุ่นเคือง
ทรงพลนิ่งเงียบ จ้องเจ้าชายเพื่อสนิทที่รู้ใจและลำบากลำบนด้วยกันมาตลอดทั้งชีวิต ทรงพลรู้ว่าเจ้าชายทรงเฉลียวฉลาด และมีน้ำพระทัยดี เหมาะแก่การเป็นกษัตริย์ในอนาคตเพียงไร แต่ทว่าเจ้าชายที่ดูภายนอกทรงเป็นคนสง่า ขรึม และเป็นผู้ใหญ่ แต่ภายในแล้ว ทรงยังมีความเป็นเด็ก คือทรงเอาแต่ใจพระองค์เอง และทรงรักสนุก
อาจเนื่องด้วยตลอดทั้งชีวิตของพระองค์มีแต่คนห้อมล้อมเอาใจ และไม่เคยทูลข้อเสีย มีแต่ทูลแต่เรื่องดีดีของพระองค์เท่านั้น
“แต่พระองค์ต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลานะกระหม่อม ถึงแม้การแต่งตั้งจะไม่ได้มีขึ้นในปีหน้าก็ตาม เพราะหน้าที่ของพระองค์คือ….”
เจ้าชายทรงโบกแก้วบรั่นดีอย่างรำคาญ “พอเถอะๆ เรารู้ว่า นายจะพูดอะไร ให้ตาย สมแล้วที่สมเด็จแม่โปรด”
ทรงพลหัวเราะเบาๆ แล้วหันไปสบตากับสาวชุดสีแดงสดซึ่งบัดนี้นั่งคุยอยู่กับทั้งดนัยและชินาคม แต่หล่อนก็ยังไม่วายส่งสายตามาทางนี้เป็นระยะ
ทรงพลรู้ว่าหล่อนไม่ได้จับจ้องเข้า เพราะถึงแม้เขาจะร่างสูงกำยำ หน้าตาดีไม่เป็นรองใคร แต่ถ้านั่งอยู่กับเจ้าชาย เขามักไม่ใช่ผู้ที่ถูกสนใจ
“หม่อมรู้ว่าฝ่าบาทต้องพร้อมให้ได้ในสักวัน เพียงแต่ไม่ใช่เร็วๆนี้ เพราะพระองค์ทรงอยากหว่านเสน่ห์อีกสักหน่อยใช่ไหมกระหม่อม”
เจ้าชายทรงแย้มพระสรวลเบาๆ “นายก็ฉลาดนี่ ถูกแล้ว เรารู้ว่าไม่ใช่นิสัยที่ดี แต่คนหนุ่มก็ควรจะใช้ชีวิตให้คุ้มไม่ใช่หรือ อีกอย่าง เราก็ยังไม่เคยทำอะไรเสียหาย”
ทรงพลรู้ว่าเจ้าชายทรงฉลาดเพียงไร เพราะในบรรดาสาวๆที่พระองค์ทรงสนพระทัยนั้น ก็เพียงแค่ผ่านมาผ่านไป เพียงได้แต่นั่งคุยชมความงาม โทรศัพท์ส่งคำหวานๆให้ชุ่มชื่นพระทัยบ้าง หรือแอบพาหล่อนไปทานข้าวและช็อปปิ้ง เพียงเท่านี้ พระองค์ก็เพียงพอ และไม่ได้จริงจังกับใครสักคน แม้จะมีข่าวออกมาบ้าง แต่ไม่เคยได้ข้อมูลอะไรมากไปกว่านั้นเลย
อาจจะไม่ยุติธรรมต่อสาวๆเหล่านั้นนัก แต่พวกหล่อนก็ยินยอม เพราะเจ้าชายทรงเป็นสุภาพบุรุษที่แสนวิเศษ
“หม่อมว่า ฝ่าบาททรงหาสาวสวยที่ฉลาดและพอพระทัยคนหนึ่งเถอะ แล้วจับอภิเษกเสียเลย จะได้เลิกเจ้าชู้เสียที สมเด็จฯจะได้พอพระทัยด้วย”
ทรงพลพยายามเสนอทางเลือกดีดีให้
เจ้าชายนั่งนิ่งคิดไปครู่ใหญ่ ก่อนจะตรัสอย่างหนักแน่น “ยาก เราเบื่อง่ายนายก็รู้ แล้วผู้หญิงสมัยนี้ก็เหมือนๆกันทุกคน”
ทรงพลถอนหายใจ “อย่างไรเสียฝ่าบาทก็ต้องอภิเษกเข้าสักวัน หรือจะทรงยอมถูกคลุมถุงชนหรือ”
เจ้าชายทรงยักพระอังสา แล้วทรงวางแก้วบรั่นดี ก่อนจะตรัสง่ายๆ แต่แฝงไปด้วยความทุกข์ระดับหนึ่ง “อาจจะเป็นอย่างนั้น ทรงพล บางครั้งเกิดเป็นอย่างเราก็หาความจริงใจยากเหลือเกิน เราคงหาผู้หญิงที่แตกต่างจากที่เราพบเจอและจริงใจต่อเราไม่ง่ายนักหรอก”
พระสหายสนิทจ้องพระพักตร์ที่หมองลงนิดหนึ่ง และชะเง้อมองเพื่อนหนุ่มสองคนที่ยังไม่เดินกลับมาสักที ก่อนจะได้เห็นว่านางแบบสาวดาวรุ่งยังคงหัวเราะต่อกระซิกกับสองหนุ่มนั่น
เจ้าชายทอดพระเนตรตามทรงพล
“ฝ่าบาท นางแบบคนนั้นมองฝ่าบาทบ่อยเหลือเกิน หล่อนคงสนใจฝ่าบาทอีกแล้ว”
เจ้าชายทอดพระเนตรอีกครั้ง คราวนี้จึงได้สบพระเนตรกับหล่อนพอดี และทรงเห็นว่าสวย หุ่นดี และมีเสน่ห์อย่างที่ใครๆชมเชย ส่วนหล่อนเหมือนจะรู้ว่าสยพระเนตรคมกริบที่สบหล่อนนั้นแอบชมเชยความงามของตนอยู่ไม่น้อย ก็แสร้งทำอาย
เจ้าชายแย้มสรวลอย่างพอพระทัย ทรงพลมองพระอาการแล้วส่ายศีรษะอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะขัดขึ้น
“ผู้หญิงที่แตกต่างน่ะ ฝ่าบาทก็ไม่ทรงสนพระทัยอยู่ดี ลองทอดพระเนตรคนที่ฝ่าบาทไม่คิดจะตรัสด้วยและเขาไม่ได้สนใจในตัวฝ่าบาทสิกระหม่อม”
เจ้าฟ้าชายอิศเรศร์หยุดแย้มสรวลทันใด เป็นขณะเดียวกันที่ดนัยและชินาคมเดินกลับมาด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
ลายเส้น เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 9 พ.ค. 2554, 21:25:09 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 9 พ.ค. 2554, 21:25:09 น.
จำนวนการเข้าชม : 1578
| << บทนำ | ชายแว่นดำ >> |