หนาวไฟพิศวาส
การพูดเล่นโดยไม่คิดถึงใจคนฟัง นำมาซึ่งความปวดร้าวสุดชีวิตให้กับชายสองคน คนที่ต้องสูญเสียคนรักไปตลอดการ ภูชิสะต้องการดับไฟแค้นของตัวเองด้วยการสั่งสอนให้มีนาได้รู้รสของความเจ็บปวด เขาต้องการเห็นหญิงคนนี้ตายตกตามไปกับน้องชายของเขา หากว่า มีนากลับต้องการทวงแค้นนั้นคืน หากว่า เธอกลับได้รับรู้ว่าทำไมภูชิสะจึงทำอย่างนั้นแม้เปลวไฟยังให้ความร้อนไม่ได้นอกจากยิ่งใกล้ ยิ่งหนาวนัก
Tags: แค้น แสน แค้น

ตอน: ปรียา (ต่อ)


ปรียาก้าวลงจากรถ เดินแกว่งพวงกุญแจขึ้นเรือนไม้มาด้วยท่าทีรื่นรมย์ แสนคำจำต้องทักทายในฐานะของอีกฝ่ายคือเพื่อนสนิทนาย
“สวัสดีค่ะคุณปี จะรับอะไรดีคะ”
“ไม่ต้องหรอก ฉันมาเยี่ยมนายหญิงของที่นี่สักครู่” อีกฝ่ายตอบด้วยความเป็นมิตร แสนคำแปลกใจที่ไม่เห็นความกระด้างจากอีกฝ่ายนอกจากรอยยิ้มส่งมาให้ แสนคำจึงเลี่ยงออกไปตามมารยาท
มีนาเดินออกมา นอกเรือนพัก จนถึงชายเรือน ให้การต้อนรับปรียาด้วยท่าทีเมินเฉยไม่แสดงความยินดีหรือไม่พอใจออกมา ส่วนคนมาเยี่ยมส่งยิ้มมาให้ก่อนเอ่ยวาจาเชือดเฉือนหัวใจคนท้องว่า
“เพิ่งรู้ว่าคุณใหญ่ยังเหมือนเดิม ที่แท้แล้วเขาเสแสร้งได้เก่งจริงๆ”
“คุณพูดถึงเรื่องอะไร”
“หลับเพลินไปหรือจ๊ะ ถึงไม่รู้ว่าคุณใหญ่กลับไปนอนกับเมียเก่าทั้งคืน” ปรียาเอียงหน้าเข้าไปใกล้มีนาซึ่งทำท่าจะเดินหนี เธอเอ่ยย้ำไปอีกครา “อ้อมกอดของเขา รอยจูบที่พรมไปทั่วตัวของฉันยังร้อนผ่าวเหมือนเดิม”
“คุณมาบอกฉันทำไมกัน”มีนาแผดเสียงเข้าใส่ปรียาอย่างเหลืออด “หรือว่าต้องให้ฉันช่วยไปป่าวประกาศให้ทั้งโลกรู้ ว่าคุณถ่างแข้งถ่างขาทำอะไรกัน”
“อ้อ...”ปรียาทำเสียงหนักลึกในคอ ยิ้มหยันมีนาซึ่งมีสีหน้าซีดลงไปอย่างถนัดชัดตา หญิงร่างผอมย้ำว่า “เมื่อคืนฉันกับคุณใหญ่ สร้างลูกของเราแล้ว ด้วยความรักอย่างมากทีเดียวล่ะ”
มีนาสะท้านไปทั้งร่าง เธอรู้สึกชาไปหมดทั้งปากคอจนไม่อาจเอื้อนเอ่ยถ้อยคำตอบโต้ออกมาได้ คำพูดของปรียาวนเวียนอยู่ในหัวของเธอกลับไปกลับมาเหมือนเทปที่วิ่งวนไม่รู้จน
“นี่คุณใหญ่ออกไปทำงานแล้วหรือ แหมไหนว่าจะรอไปด้วยกัน แท้ๆเชียว ฉันไปดีกว่า”ปรียาหันหลังกลับ มีนาหมุนกายกลับไปในเรือนพัก แต่ปรียากลับเอ่ยตามหลังมาว่า
“ถ้าเมื่อคืนคุณใหญ่ไม่บอกไม่แสดงออกให้ฉันรู้ว่าเขายังรักฉันเหมือนเดิม ฉันคงเข้าใจคุณใหญ่ผิดไปนานทีเดียวเรื่องเขาอาจจะหลงเสน่ห์เธอ แต่ที่ไหนได้ เขาพล่ามแต่ว่าต้องการเด็กเท่านั้นเอง น่าสมเพทเธอจริงๆมีนา”
หญิงมีครรภ์เดินเร็วมากขึ้น และมากจนเกือบวิ่งเพื่อหนีวาจาที่ตามไปตอกย้ำเหมือนค้อนที่ตอกลงบนตะปูเหล็กที่ไม่ยอมปักในเนื้อไม้แข็งๆ ค้อนเจ้ากรรมจึงตอกย้ำอยู่อย่างนั้น เฉกเดียวกับความรู้สึกของมีนาที่โดนคำพูดของปรียาตอกใส่สมองไม่ยอมทหยุด
พอที พอที หญิงสาวอุดหูตัวเองด้วยมือสองข้าง วิงวอนตัวเองให้หยุดเก็บคำพูดของปรียามาใส่ใจ หากว่ามันกลับดังตลอดเวลา
น่าสมเพทเธอจริงๆมีนา น่าสมเพทเธอจริงๆ น่าสมเพทเธอจริงๆ

ออกจากบ้านของภูชิสะ ปรียาตรงไปโรงงานของชายหนุ่ม หญิงสาวเดินผ่านกันยาซึ่งใส่ชุดฟอร์มทำงาน หญิงร่างผอมจำกันยาได้สนิทใจว่าเป็นพี่สาวของมีนา ดังนั้นเธอจึงเสแสร้งแกล้งทำเป็นไม่รู้จัก ส่วนกันยาไม่รู้จักอีกฝ่ายจริงๆ เพราะไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน หญิงผู้ที่กำลังสู้เพื่อตัวเองและหัวใจที่เต็มไปด้วยรักชายหนุ่มเอ่ยถามร่างอรชรได้ส่วนสวยของกันยาไปว่า
“คุณใหญ่อยู่มั้ย”
“อยู่ในห้องทำงาน เอ่อคุณต้องการพบกับเขาหรือคะ” กันยาถามเพราะไหวระแวงด้วยท่าทีของปรียา ไม่เหมือนคนมาติดต่อเพื่อการค้า แต่แสดงออกไปว่าต้องการพบส่วนตัว เมื่อผู้หญิงที่เธอไม่รู้จักต้องการพบชายที่เธอไม่ชอบหน้า ทำให้กันยาอยากรู้ว่า มาทำไม
“จะให้ฉันไปเรียนคุณใหญ่หรือว่าคุณจะไปพบเองคะ”
“คุณไม่ต้องพาไปหรอกจ้ะ เพราะทั้งโรงงานนี้เขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าฉันเป็นอะไรกับคุณใหญ่ เธอคงเป้นพนักงานใหม่สินะ”
“ไม่ใหม่เท่าไหร่หรอก”กันยากลั้นใจตอบออกไป แต่หัวใจของเธอนั้นแทบกระโจนไปหาผู้ชายที่เธอคิดว่าหลอกน้องสาวของเธอ
“อ้อค่ะ” ปรียาย่อมเคยเห็นความร้ายกาจของอีกฝ่ายที่อาละวาดใส่ภูชิสะจนเลือดหัวตกมาแล้วดังนั้นเธอจึงใช้ความเยือกเย็นเสแสร้งทำเป็นไม่รู้ต่อไป “ฉันไปล่ะ ว่าจะถามเขาเสียหน่อยว่าจะจัดการเรื่องผู้หญิงในบ้านของเขาอย่างไร”
หญิงร่างผอมทิ้งถ้อยคำรุนแรงไว้ให้กันยาได้ยืนหอบหายใจ และรู้สึกแน่นหน้าอกวิงเวียนศีรษะอย่างกะทันหัน เธอสูดลมหายใจเข้าปอดระบายลมออกช้าๆ ทำอยู่หลายครั้งอาการแน่นหน้าอกตาลายจึงหายไป จากนั้นหญิงร่างเล็กจึงได้เดินไปยังห้องทำงานส่วนตัวทันที



นางแก้ว
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 ส.ค. 2555, 13:00:26 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ส.ค. 2555, 19:21:15 น.

จำนวนการเข้าชม : 2337





<< ปรียา   เบื้องหลัง >>
nunoi 11 ส.ค. 2555, 13:29:09 น.
ร้ายได้อีกนะ ปรียา


คิมหันตุ์ 11 ส.ค. 2555, 13:37:47 น.
พี่เมย์ จัดการซะหน่อยนะคะ..รกหูรกตายัยปี ชะมัด...ห้าห้า


tutas 11 ส.ค. 2555, 13:59:06 น.
มารยาหญิงจริงๆ เลยปี่เนี้ย


wii 11 ส.ค. 2555, 21:34:33 น.
อ้าวปีเอ๊ย ผู้ชายเขาไม่อยากใด้จะไปยื้อเเย่งหาพระเเสงหอกอะไรกั๊น ปล่อยเขาไปเถอะ คิดหรือว่าใด้เขามาด้วยการเเย่งชิงเขาจะอยู่กับตัวเองใด้นานเเค่ไหนกันเชี๊ยว เมื่อเขารู้ความจริงเขาก็คงถีบให้กระเด็นออกไปจากวงจรชีวิตเขาน่ะเเหละ ความเป็นเพื่อนก็คงไม่มีให้หน้าก็ไม่ต้องมองกันเเล้ว ส่วนมีนากับควายเเก่นั่น ล้อกรรมกำลังหมุนเจ้ากรรมนายเวรของทั้งสองก็คือปรียานี่เเหละที่หมุนล้อกรรมอยู่ คนที่น่าจะโดนหนักก็คือควายเเก่ที่อยากเคี้ยวหญ้าออ่นน่ะเเหละ เพราะเขาคือคนที่สร้างเรื่องสร้างราวขึ้นมาจนผู้หญิงสองคนต้องทุกข์ระทม หนูเมย์ก็น่าจะเอาเลือดหัวนายภูออกอีกสักทีสองทีนะหรือไม่ก็พาน้องหนีไปเล๊ย ให้นายภูสะสางเรื่องผู้หญิงเก่าๆให้หมดเอง


นางแก้ว 11 ส.ค. 2555, 22:02:21 น.
คุณภูเลี้ยงวัว ไหงกลายเป็นความได้คะเนี่ย


แพม 11 ส.ค. 2555, 22:26:24 น.
ต้องรอดูกันต่อไป อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดล่ะ อยากให้มีนาหอบลูกหนีไปจริง


Zephyr 11 ส.ค. 2555, 22:32:48 น.
เซ็งวัวแก่อีกคนแถมโง่ด้วยอ่ะ เบื่อตานี่สุดๆเลยค่ะ สมควรเรียกควาย....จริงๆ
วันๆไม่ทำอะไรนอกจากทำตัวงี่เง่าอ่ะนะ วัวแก่....
พี่เมย์เอามายกลับบ้านเถอะนะ
ส่วยยายปี ยายเหี่ยวนี่ ใครเอาเธอไปลงหลุมหน่อยค่ะ รกเฟรมมากๆ


นางแก้ว 11 ส.ค. 2555, 23:09:29 น.
โธ่พี่ภูของเจ๊ไม่ทันรู้เรื่องกันเลย พากันด่าว่าซธแระ ต้องเร่งมือเสียแล้วเรา


อริสา 12 ส.ค. 2555, 04:23:52 น.
รีบมาเคลียร์ให้ไวเลยนะคะเดี๋ยวนายภูเยินแน่


นุช 12 ส.ค. 2555, 09:42:27 น.
นึกสงสารปรียาเหมือนกันนะ แต่ว่าในโลกนิยายเรารู้ว่าใครเป็นนางเอกเราก็เลยเข้าข้าง แต่ความจริงไม่มีใครผิดนอกจากนายภูคนเดียว รออ่านค่ะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account