หนาวไฟพิศวาส
การพูดเล่นโดยไม่คิดถึงใจคนฟัง นำมาซึ่งความปวดร้าวสุดชีวิตให้กับชายสองคน คนที่ต้องสูญเสียคนรักไปตลอดการ ภูชิสะต้องการดับไฟแค้นของตัวเองด้วยการสั่งสอนให้มีนาได้รู้รสของความเจ็บปวด เขาต้องการเห็นหญิงคนนี้ตายตกตามไปกับน้องชายของเขา หากว่า มีนากลับต้องการทวงแค้นนั้นคืน หากว่า เธอกลับได้รับรู้ว่าทำไมภูชิสะจึงทำอย่างนั้นแม้เปลวไฟยังให้ความร้อนไม่ได้นอกจากยิ่งใกล้ ยิ่งหนาวนัก
Tags: แค้น แสน แค้น
ตอน: เบื้องหลัง
ประธานบริษัทนั่งหิวข้าวประชดคนท้องที่บ้าน ซึ่งไม่ยอมพูด ยอมคุยด้วยดีสักคำ ยิ่งหิวพานให้ยิ่งโมโห และเมื่อนายอารมณ์บูด ซีน เลขาประจำหน้าห้องแทบไม่อยากรายงานว่า วันนี้ใครจะมาพบ หรือว่านายของเขาต้องไปพบใคร แต่ด้วยหน้าที่ทำให้ต้องรายงานว่า ของที่สั่งจากนอกจะเข้าบริษัทในวันนี้ และเสี่ยสุภาพจะต้องมารับเรื่องไปต่อ หลังรายงานจบ ท่านประธานนั่งเคาะโต๊ะ คิดว่าจะส่งคนออกไปรอรับของเพื่อส่งให้สุภาพเพื่อนรัก หรือให้เพื่อนรักส่งคนมารับเอง เสียงซีนทักยุทธนาให้ได้ยินเข้าหูคนเป็นพี่บุญธรรมว่า
“ผู้จัดการ มีเรื่องอะไรหรือครับ”
“พี่ใหญ่ยังไม่ไปไหนใช่มั้ย”
“ครับ” เลขารับคำ ยุทธนายกมือเคาะประตูสามครั้ง ข้างในจึงส่งเสียงอนุญาตว่า
“เข้ามา”
“มาเช้ามากมั้ยวันนี้” ยุทธนาก้มไปกระซิบถามเลขา ซึ่งกระซิบตอบว่า
“ยามกะดึกยังไม่ออกเวรเลยครับคุณต้อม”
ยุทธนานึกเดาว่า น่าจะมีเรื่องที่บ้าน ซึ่งอาจจะมาจาก ‘ปรียา’ผู้หญิงที่เขานึกขึ้นได้ แต่ไม่สามารถปริปากบอกกันยาให้รับรู้
ชายหนุ่มผู้น้องเยี่ยมหน้าเข้าไปดูลาดเลาก่อน จากนั้นจึงได้เห็นสีหน้าตึงๆของพี่ชาย เขาอดที่จะถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้ว่า
“พี่ใหญ่ทานอะไรมาหรือยังครับ ฟังเด็กว่า มาแต่เช้า ซึ่งอาจจะเช้ากว่าปกติ ผมสั่งที่โรงงานขึ้นมาให้ก็ได้นะครับ”
“กินไม่ลง”
“มีอะไรหรือเปล่าครับ หรือว่าคุณปรียากลับไปอยู่ที่บ้านอีกแล้ว” ยุทธนาฉลาดจึงเดาสุ่มไม่บอกว่ากันยาเจออีกฝ่ายที่นี่
“เปล่า แต่เมื่อคืนเขาไม่สบาย โทรเรียกพี่ไปดู พี่ก็ไป กลับมาตอนเช้า มีนาไม่ยอมฟังอะไรสักคำ”
“จะมีเมียสองต้องทำใจหน่อยครับพี่”
“สองสามบ้าอะไรของแกเจ้าต้อม เมื่อคืนไปเฝ้าไข้เขา พี่ก็นอนโซฟา”
“เขาปล่อยพี่”
“เขาจะข่มขืนพี่ได้ยังไงแกก็บ้าไปได้ นี่ทำไมมีนาไม่ถามฉันเหมือนที่แกถามนะ ฉันจะได้พูดความจริงให้ฟังได้ แต่นี่ โกรธ หรือว่า “ภูชิสะ เกิดระแวงขึ้นมาจนได้ สุดท้ายจึงหาที่ปรึกษา “แกว่ามีนาเขาคิดจะหนีพี่มั้ยต้อม”
“มีนารักพี่ใหญ่จนออกนอกหน้าเลยนะครับ”
“แต่เมื่อเช้าเขาไม่มองหน้า ไม่ยอมฟัง เขาทำให้พี่ทำบ้าแล้ว...หิวข้าวจริงๆ กลับไปกินที่บ้านดีกว่า”
“มีคนเห็นคุณปีมาที่นี่ด้วยนะครับ”
“จะมาได้ยังไงเขานอนป่วยอยู่” ป่วย ภูชิสะย้ำคำ เพราะเริ่มไม่แน่ใจเช่นกันว่าหญิงสาวป่วยการเมืองหรือเปล่า เพราะว่า เธอดูเหมือนอยากให้เขาร่วมหลับนอนมากกว่า แต่ชายหนุ่มปฏิเสธ ด้วยการจูบลา อย่างถาวร จากนั้นจึงไปนอนบนที่นอนนุ่มไม่ใช่เตียงเดียวกัน พอรู้สึกตัวว่าเช้าแล้วเขาไปดูหญิงสาว ไม่พบว่าตัวร้อนอะไร ภูชิสะจึงรีบกลับบ้าน และได้ไปพบความปั้นปึ่งของมีนา เล่นเอาเขาทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว
“พี่ไปหาสุภาพก่อนแล้วกัน ไปเรื่องธุรกิจ จะให้มันมาขนของด้วย ไปหาข้าวกินสักจาน กลับค่ำ แกไปทานข้าวที่บ้านด้วยนะ บอกยัยนั่นว่า อย่าทำให้เมียฉันเข้าใจอะไรผิดอีกล่ะ”
ปล.ลงแล้วก็จะเริ่มทะยอยลบนิยายเรื่องนี้ไปเรื่อยๆนะคะ เหลืออีกไม่กี่ตอนจะจบแล้่วค่ะ
“ผู้จัดการ มีเรื่องอะไรหรือครับ”
“พี่ใหญ่ยังไม่ไปไหนใช่มั้ย”
“ครับ” เลขารับคำ ยุทธนายกมือเคาะประตูสามครั้ง ข้างในจึงส่งเสียงอนุญาตว่า
“เข้ามา”
“มาเช้ามากมั้ยวันนี้” ยุทธนาก้มไปกระซิบถามเลขา ซึ่งกระซิบตอบว่า
“ยามกะดึกยังไม่ออกเวรเลยครับคุณต้อม”
ยุทธนานึกเดาว่า น่าจะมีเรื่องที่บ้าน ซึ่งอาจจะมาจาก ‘ปรียา’ผู้หญิงที่เขานึกขึ้นได้ แต่ไม่สามารถปริปากบอกกันยาให้รับรู้
ชายหนุ่มผู้น้องเยี่ยมหน้าเข้าไปดูลาดเลาก่อน จากนั้นจึงได้เห็นสีหน้าตึงๆของพี่ชาย เขาอดที่จะถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้ว่า
“พี่ใหญ่ทานอะไรมาหรือยังครับ ฟังเด็กว่า มาแต่เช้า ซึ่งอาจจะเช้ากว่าปกติ ผมสั่งที่โรงงานขึ้นมาให้ก็ได้นะครับ”
“กินไม่ลง”
“มีอะไรหรือเปล่าครับ หรือว่าคุณปรียากลับไปอยู่ที่บ้านอีกแล้ว” ยุทธนาฉลาดจึงเดาสุ่มไม่บอกว่ากันยาเจออีกฝ่ายที่นี่
“เปล่า แต่เมื่อคืนเขาไม่สบาย โทรเรียกพี่ไปดู พี่ก็ไป กลับมาตอนเช้า มีนาไม่ยอมฟังอะไรสักคำ”
“จะมีเมียสองต้องทำใจหน่อยครับพี่”
“สองสามบ้าอะไรของแกเจ้าต้อม เมื่อคืนไปเฝ้าไข้เขา พี่ก็นอนโซฟา”
“เขาปล่อยพี่”
“เขาจะข่มขืนพี่ได้ยังไงแกก็บ้าไปได้ นี่ทำไมมีนาไม่ถามฉันเหมือนที่แกถามนะ ฉันจะได้พูดความจริงให้ฟังได้ แต่นี่ โกรธ หรือว่า “ภูชิสะ เกิดระแวงขึ้นมาจนได้ สุดท้ายจึงหาที่ปรึกษา “แกว่ามีนาเขาคิดจะหนีพี่มั้ยต้อม”
“มีนารักพี่ใหญ่จนออกนอกหน้าเลยนะครับ”
“แต่เมื่อเช้าเขาไม่มองหน้า ไม่ยอมฟัง เขาทำให้พี่ทำบ้าแล้ว...หิวข้าวจริงๆ กลับไปกินที่บ้านดีกว่า”
“มีคนเห็นคุณปีมาที่นี่ด้วยนะครับ”
“จะมาได้ยังไงเขานอนป่วยอยู่” ป่วย ภูชิสะย้ำคำ เพราะเริ่มไม่แน่ใจเช่นกันว่าหญิงสาวป่วยการเมืองหรือเปล่า เพราะว่า เธอดูเหมือนอยากให้เขาร่วมหลับนอนมากกว่า แต่ชายหนุ่มปฏิเสธ ด้วยการจูบลา อย่างถาวร จากนั้นจึงไปนอนบนที่นอนนุ่มไม่ใช่เตียงเดียวกัน พอรู้สึกตัวว่าเช้าแล้วเขาไปดูหญิงสาว ไม่พบว่าตัวร้อนอะไร ภูชิสะจึงรีบกลับบ้าน และได้ไปพบความปั้นปึ่งของมีนา เล่นเอาเขาทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียว
“พี่ไปหาสุภาพก่อนแล้วกัน ไปเรื่องธุรกิจ จะให้มันมาขนของด้วย ไปหาข้าวกินสักจาน กลับค่ำ แกไปทานข้าวที่บ้านด้วยนะ บอกยัยนั่นว่า อย่าทำให้เมียฉันเข้าใจอะไรผิดอีกล่ะ”
ปล.ลงแล้วก็จะเริ่มทะยอยลบนิยายเรื่องนี้ไปเรื่อยๆนะคะ เหลืออีกไม่กี่ตอนจะจบแล้่วค่ะ
นางแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 13 ส.ค. 2555, 21:37:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ส.ค. 2555, 19:22:19 น.
จำนวนการเข้าชม : 2358
| << ปรียา (ต่อ) | สื่อสาร >> |
แพม 13 ส.ค. 2555, 21:54:08 น.
ไม่รีบไปเคลียร์เมียหนีไม่รู้ด้วยนะ น่าให้หนีนะ
ไม่รีบไปเคลียร์เมียหนีไม่รู้ด้วยนะ น่าให้หนีนะ
คิมหันตุ์ 13 ส.ค. 2555, 22:13:43 น.
ฮ่าฮ่า.......จะทำยังไงดีนะคุณลุง
ฮ่าฮ่า.......จะทำยังไงดีนะคุณลุง
นุช 13 ส.ค. 2555, 22:50:11 น.
ทำอะไรไม่คิดนะนายภู คุณรุ่งอย่าให้มายเป็นอะไรนะค่ะ รู้แล้วว่าทำไมตอนนี้นายภูไม่กินข้าวเช้า ก็เมื่อคืนกินหญ้าอิ่มไง (เคืองมาก)
ทำอะไรไม่คิดนะนายภู คุณรุ่งอย่าให้มายเป็นอะไรนะค่ะ รู้แล้วว่าทำไมตอนนี้นายภูไม่กินข้าวเช้า ก็เมื่อคืนกินหญ้าอิ่มไง (เคืองมาก)
เด็กหญิงม่อน 13 ส.ค. 2555, 23:05:46 น.
ทำแบบนี้สมควรโดนเมียโกรธแล้วล่ะค่ะคุณภู
ทำแบบนี้สมควรโดนเมียโกรธแล้วล่ะค่ะคุณภู
nunoi 13 ส.ค. 2555, 23:09:00 น.
กว่าจะรู้ว่าปรียาป่วยการเมือง ทำเอาเมียโกรธจนกินข้าวไม่ลงเลย สมน้ำหน้าคุณภูดีไหม๊เนี๊ยะ
กว่าจะรู้ว่าปรียาป่วยการเมือง ทำเอาเมียโกรธจนกินข้าวไม่ลงเลย สมน้ำหน้าคุณภูดีไหม๊เนี๊ยะ
wii 14 ส.ค. 2555, 05:10:30 น.
โธ่เอ๊ยใครเป็นเมียก็โกรธทั้งนั้นเเหละผัวไปหากิ๊กเก่าถึงไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีเมียที่ไหนเชื่อร๊อกกก นายภูต้องขจัดเสี้ยนอันนี้อย่างเด็ดขาดซะเเล้ว
โธ่เอ๊ยใครเป็นเมียก็โกรธทั้งนั้นเเหละผัวไปหากิ๊กเก่าถึงไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีเมียที่ไหนเชื่อร๊อกกก นายภูต้องขจัดเสี้ยนอันนี้อย่างเด็ดขาดซะเเล้ว
nutcha 14 ส.ค. 2555, 08:58:29 น.
นายภูเอาสมองส่วนไหนคิดกิ๊กเก่าโทรมาตามกลางดึกก็ไป เมียคนไหนก็ทำใจไม่ได้หรอก
นายภูเอาสมองส่วนไหนคิดกิ๊กเก่าโทรมาตามกลางดึกก็ไป เมียคนไหนก็ทำใจไม่ได้หรอก
Zephyr 16 ส.ค. 2555, 16:33:54 น.
ใครจะทำใจได้ สามีแล่นไปหาหญิงอื่นเวลากลางคืน แถมเป็นกิ๊กเก่ากึกเก่บลงกรุที่ไม่ยอมจบอีกนะ
ปากก็มี พี่ก็พูดไปซี่จะรอให้ถามทำมายยย เคืองๆๆๆ
พี่ภูกินหญ้าอีกป่ะ น่าจะอิ่มจากเมื่อคืนแล้วนี่
ใครจะทำใจได้ สามีแล่นไปหาหญิงอื่นเวลากลางคืน แถมเป็นกิ๊กเก่ากึกเก่บลงกรุที่ไม่ยอมจบอีกนะ
ปากก็มี พี่ก็พูดไปซี่จะรอให้ถามทำมายยย เคืองๆๆๆ
พี่ภูกินหญ้าอีกป่ะ น่าจะอิ่มจากเมื่อคืนแล้วนี่