รักแรกพบของยัยเมดจอมจุ้น
เมื่อยัยเมดเเสนน่ารักอย่างฉัน(หลงตัวเอง คนเขียน)พบเจอกับคุณชายที่หล่อเเถมนิสัยกวนบาทา-..-เเละเจ้าเล่ห์อีกต่างหากเเต่นายก็ทําให้เมดอย่างฉันหลงรักได้...ขนาดคิดว่าไม่ค่อยหล่อเท่าไหร่(คิดไปคนเดียวเถอะย่ะ..คนอื่นเค้าคิดว่าหล่อกันทั้งนั้น...คนเขียน)
Tags: รักเเรกพบ

ตอน: ผู้ต้องสงสัย..

วันถัดมา....
(หมีเเพนด้า ~ หมีเเพนด้า หมีๆ เเพนด้า~) นี่มันยัยเมย์นี่..หึ! คนกํลังโมโหยิ่งไม่มีอารณ์คุยกับใคร
"ฮัลโหล! มีอะไรว่ามา"ฮึ่ม!
"(ทํามัยเสียงเเกเป็นเเบบนี้อ่ะ หรือโกรธเรื่องเมื่อวานT-T ขอโทษนะเดี๋ยจะพาไปเที่ยวห้างก็ได้ จะไปหรือเปล่าToT)"เสียงยัยเมย์เนี่ย..น่าสมเพชจัง=-=
"ก็ไม่เท่าไหร่หรอก..โกรธเรื่องอื่นมากกว่า"นึกเเล้วโมโหทุกที
"(เล้วเเกจะไปป่ะละ)"อืมนั้นสิ ไปคลายเคลียดหน่อยดีกว่า
"ไปสิ" ^^
"งั้นเดี๋ยวอีก ชั่วโมง ครึ่งจะไปรับนะ"ตอนนี้เวลาเท่าไหร่เเล้วนะ 9.30เองเหรอ
"ok เเค่นี้นะบาย "
"(อ๊ะ..เดี๋ยวสิยัยปุ้น..เรื่องที่เเกว่าโกรธมากน่ะเรื่องอะไรเหรอ)"เอาล่ะสิ ยัยเมย์เนี่ยสอดรู้สอดเห็นจริง
"ไว้ค่อยเล่าก็เเล้วกัน"
(ก็ ได้ ชิ!)ตึ้ด! "เฮ้อออ"น่าเบื่อจัง "ก๊อกๆๆๆ คุณหนูข้าวคะ! คุณผู้หญิงเเละคุณผู้ชายให้มาตามไปทานข้าวค่ะ"อ๊ะ จริงซิ เรายังไม่ได้ทานข้าวนี่นา "จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ"
ณ ห้องครัว
"ทําไมมาช้านักล่ะลูก"คุณพ่อที่กําลังรอทานข้าวเช้าอยู่เอ่ยขึ้น
"นั้นสิ ลูกทําอะไรอยู่เหรอจ้ะ^^"คุณเเม่ยิ้มให้ชั้นอย่างออ่นโยน
"ขอโทษค่ะ คุณพ่อคุณเเม่ คือข้าวปุ้นกําลังเเต่งตัวอยู่นะค่ะ^^"ชั้นยิ้มตอบท่านทั้งสองกลับ
"งั้นเหรอจ้ะ^^งั้นทานข้าวกันเถอะ"<-คุณเเม่
"อ๊ะ..จริงสิ เดี๋ยวหนูขอไปเดินห้างกับยัยเมย์นะคะ"
"หนูเมย์น่ะเหรอ..ได้สิจ้ะ"<-คุณเเม่
"เเล้วลูกจะให้คนขับรถเอารถไปรับหรือเปล่าล่ะลูก^^"<-คูณพ่อ
"ไม่เป็นไรค่ะ ข้าวกลับเองได้ อ๊ะ! ได้เวลาเเล้ว งั้นข้าวปุ้ไปก่อนนะคะ เเล้วตอนเย็นจะกลับนะคะ^_^"
"จ้ะ...ระวังตัวด้วยนะจ้ะ ลูก^^"
"ค่ะ..คุณเเม่"
เมื่อเสร็จช้อปกับยัยเมย์เเล้วเเละได้เล่าเรื่องนั้นให้ยัยเมย์ฟังเเล้วยัยนั้นอึ้งเยล่ะเราเลยเม้ากันยกใหญ่ ก็เลยกลับบ้าน
อ๊ะนั้นยูอิจิคุงนี่เอ๊ะ! เเล้วผู้หญิงคนนั้นใครกันกําลังกอดกับยูอิจิคุงด้วย ฮึ่ม! ว่าเเล้วก็วิ่งไปเเยกสองคนนั้นออกจากกัน
"มากอดเเฟนชั้นทําไมย่ะ!ไม่รู้เหรอว่าเคาคือเเฟนชั้น ไม่รู้เหรอย่ะ!☻♠•○♥♣♠♦#@%"ยัยนั่นทําท่าตกใจ เเละยูอิจิคุงก็ห้ามชั้นก่อนจะอธิบายว่า"หยุดก่อนคุณข้าวปุ้น ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดผู้หญิงคนน้คือน้องสาวของผม" เพล้ง! หน้าเเตกครับพี่น้อง "งะ..งั้นเหรอ" ชั้นหันไปทางผู้หญิงคนนั้นเเล้วกล่าวขอโทษ
"ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ชั้นนึกว่าคุณ.."ผู้หญิงคนนั้นยิ้มให้ชั้นเเล้วพูดว่า"ไม่เป็นไรหรอค่ะ..ชั้นไม่โกรธหรอกค่ะ"
"เอ่องั้นผมขอเเนะนํานะครับ...คุณข้าวปุ้นนี่คือ โนเนะ น้องสาวผม โนเนะนี่คือ ข้าวปุ้น เเฟนพี่"
"สวัสดีค่ะ^^คุณข้าวปุ้น ชั้นชื่อ อายูคาว่า โนเนะ ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก"หล่อนยิ้มพร้อมก้มหัวของเทอให้ชั้น อา..เหมือนกุลสตรีเลย"อ๊ะ..เช่นกันค่ะ^^โนะเนะเนี่ยเเปลว่าน่ารักใช่ไหมคะ"
"ใช่ค่ะ""คุณโนเนะเนี่ยพูดไทยเก่งจังเลยนะคะ"
"ค่ะ คุณพ่อสอนนนะค่ะ"
"อะเเฮ่มลืมผมไปเเล้วเหรอ""อ๊ะขอโทษค่ะยูอิจิ"
"นี่ก็เย็นเล้วขอตัวก่อนนะค่ะ บายยูอิจิคุง บายโนเนะจัง^_^/"
"บายครับ""Ja, Matane*ภาษาญี่ปุ่น* "
"เอ๊ะอะไร"
"อ้ย!ขอโทษค่ะ เผลอพูดภาษาญี่ปุ่น"
"ไม่เป็นไรจ้ะ"
อืมที่สวนสนุกนั้นเราเข้าใจผิดหรอกรึ อ๊ะ!ไม่สิ ที่เราเห็นที่สวนสนุกเป็นผู้หญิงผมสีน้าตาลนี่ เเต่ โนเนะผมสีดํา งั้นผู้ต้องสงสัยน่าจะเป็นยัยเค้ก
* Ja, Matane จา มาตาเนะ เเปลว่า เจอกันใหม่
(พอดีคารินเก่งภาษาญี่ปุ่นน่ค่ะ จะเขียนตอนต่อไปเรื่อยๆนะคะ กดไลค์ให้ด้วยนะคะ ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วยค่ะGomennasaiสําหรับคนที่ไม่ชอบเเละ Arigatou gozaimasu ที่อ่านค่ะ

Gomennasai. โกเมงนาไซ เเปลว่าขอโทษ
Arigatou gozaimasu อะริกะโตะ โกะไซอิมัส เเปลว่า ขอบคุณ



คาริน
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ส.ค. 2555, 11:38:22 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ส.ค. 2555, 11:46:58 น.

จำนวนการเข้าชม : 1036





<< คู่เเข่ง..   บทที่8 เริ่มหาเบาะเเส.. >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account