ลิขิตพราย โดย วงแหวนดาวเสาร์ สนพ.อรุณ
ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินทางรอนแรมไปในหนทางมืดมิด
มีเพียงเสียงหริ่งเรไรและหิ่งห้อยนำทาง
เขากำลังหนีจากสังคม ผู้คน มาเพื่อตามหาสิ่งหนึ่งซึ่งถูกซุกซ่อนเอาไว้ในป่าลึก... “บ่อพราย”
ตำนานเล่าขานกันว่าหากใครได้ส่องดูเงาตนเองที่บ่อในคืนเดือนมืด คนผู้นั้นจะมองเห็นสิ่งที่ตนตามหา
พี่นนท์คนใหม่กลายเป็นอีกคนที่เพลงพิณไม่รู้จัก จากผู้ชายขี้แพ้ สุภาพ อ่อนโยน ไม่สู้คน
กลายเป็นกระด้าง ปราดเปรียว สนุกกับชีวิตในเวลาที่ได้เอาชนะทุกสิ่งด้วยแววตาทรงพลังจนน่าขนลุก
ชั่วเวลาไม่กี่เดือนสรานนท์กลับกลายจากคนหมดตัวไปเป็นตากล้องมาแรงที่สุดในขณะนั้น
เขาเปิดนิทรรศการภาพถ่ายชวนพิศวงและดูสูงค่าจนเหล่าเศรษฐีแทบจะเหยียบกันเพื่อแย่งชิงไปไว้ในครอบครอง
ด้วยแรงดึงดูดแปลกประหลาดราวกับไม่ใช่พลังจากน้ำมือมนุษย์
มีเพียงเสียงหริ่งเรไรและหิ่งห้อยนำทาง
เขากำลังหนีจากสังคม ผู้คน มาเพื่อตามหาสิ่งหนึ่งซึ่งถูกซุกซ่อนเอาไว้ในป่าลึก... “บ่อพราย”
ตำนานเล่าขานกันว่าหากใครได้ส่องดูเงาตนเองที่บ่อในคืนเดือนมืด คนผู้นั้นจะมองเห็นสิ่งที่ตนตามหา
พี่นนท์คนใหม่กลายเป็นอีกคนที่เพลงพิณไม่รู้จัก จากผู้ชายขี้แพ้ สุภาพ อ่อนโยน ไม่สู้คน
กลายเป็นกระด้าง ปราดเปรียว สนุกกับชีวิตในเวลาที่ได้เอาชนะทุกสิ่งด้วยแววตาทรงพลังจนน่าขนลุก
ชั่วเวลาไม่กี่เดือนสรานนท์กลับกลายจากคนหมดตัวไปเป็นตากล้องมาแรงที่สุดในขณะนั้น
เขาเปิดนิทรรศการภาพถ่ายชวนพิศวงและดูสูงค่าจนเหล่าเศรษฐีแทบจะเหยียบกันเพื่อแย่งชิงไปไว้ในครอบครอง
ด้วยแรงดึงดูดแปลกประหลาดราวกับไม่ใช่พลังจากน้ำมือมนุษย์
Tags: สรานนท์ เพลงพิณ ธิติ พล กมลณัฐ บ่อพราย
ตอน: บทที่ ๘ คนที่ใจไม่อยากยอมรับ
เช้าวันถัดมา บรรยากาศอันควรจะสนุกสนานต่อจากงานลอยกระทงมีอันกร่อยไปโข
เพราะข่าวว่าตำรวจพบศพชายชื่อดนัยซึ่งมางานพร้อมธิติแต่ไมได้กลับด้วยกัน
ลอยไปตามน้ำในสภาพเลือดหมดตัว
คำว่าเลือดหมดตัวเป็นศัพท์พาดหัวข่าว หากจะว่ากันตามเนื้อความจริงๆ
ศพที่ตำรวจเคยพบในลักษณะคล้ายคลึงกันนี้ถูกทำให้ของเหลวหายไป
จากร่างกายรวมทั้งเลือด แม้ไม่ถึงกับทั้งหมด แต่ก็ทำให้ศพแห้งพอจะลอยน้ำ
ได้ในทันทีเมื่อเสียชีวิต
ที่สำคัญ มีคนพบเห็นดนัยครั้งสุดท้ายคืนลอยกระทงในอารยกิจการพิมพ์...
พนักงานซุบซิบเรื่องนี้กันไปทั่ว ตกบ่ายก็มีข่าวว่าธิติซึ่งเป็นคนที่เข้างานมากับดนัย
ไปให้ปากคำกับตำรวจพร้อมพยาน โดยบอกว่าดนัยขอตัวไปสูบบุหรี่และหายไป
ระหว่างเขาอยู่กับเพื่อนที่เป็นพยานได้หลายคน
หลายวันจากนั้น สรานนท์มาทำงานเป็นวันแรกในตำแหน่งใหม่ เมื่อธิติได้พบหน้า
คนที่เคยถือเป็นเพื่อนก็ปรายตามองด้วยแววตาวาวโรจน์ไม่วาง สบโอกาสก็เลียบเคียง
เข้ามาหาเรื่องอย่างไม่คิดระวังปากคำ ทั้งที่เพลงพิณเองก็อยู่ด้วย
เขาเลือกใช้ประโยคอันเป็นเหมือนคำถาม แต่ฟังดูยังไงก็ไม่ใกล้เคียง
“วันก่อนแกก็ดูจะไม่พอใจคุณดนัยเขาอยู่ใช่ไหมไอ้นนท์ แถมตอนนี้ตัวแกยังมีเงินมีทอง
นี่คงไม่ได้จ้างใครไปฆ่าคนทุกคนที่สบประมาทพ่อของแกหรอกนะ
เพราะถ้าแบบนั้นฉันก็ชักเสียวๆ จะโดนด้วย”
เพลงพิณหน้าแดงแทนสรานนท์ที่เลือกจะเดินหนีไปเสียอย่างเฉยเมย
ตอนที่คนชื่อดนัยได้พบสรานนท์ มีเพียงเธอ พี่พล พี่นนท์และธิติ ถ้าเขาสงสัยพี่นนท์
ทำไมเขาไม่บอกตำรวจไปเสียล่ะ แต่คงเพราะรู้ทั้งรู้ว่าคนที่ตนอยากจะกล่าวหาไม่ได้เกี่ยวข้อง
ทั้งชื่อของธิติเองที่กลัวจะเสียก็คงไม่เหมาะจะเอามาแลกด้วยการกล่าวหาใครต่อชุ่ยๆ
ข้างพี่ชายผู้ซึ่งยึดครองห้องทำงานเก่าของน้องสาวมาเดือนหนึ่งพอพอดิบดี
ไม่มีโอกาสได้สังเกตปฏิกิริยาที่เปลี่ยนไประหว่างน้องและหนุ่มแว่นผู้เป็นเพื่อน
เหตุว่าเพลงพิณจัดห้องทำงานสรานนท์ให้อยู่ใกล้กับห้องใหม่ของตนเองเพื่อที่จะได้
ดูแลผู้บริหารคนใหม่ได้สะดวก ส่วนกับเขาที่เป็นพี่ชายน้องสาวคงเห็นว่าผ่านสนาม
การทำงานจริงด้านนี้มาแล้วหลายปี
หรือไม่อีกทีก็คงรู้ว่าพี่ชายตนอยู่เหนือการควบคุมจึงไม่คิดเสนอตัวมาช่วย
เพียงแค่โยนงานมาใส่เขาให้มากเข้าไว้เหมือนแกล้ง ดังนั้นก็ไม่ผิดหากเขาจะ
แอบแกล้งลูกน้องที่เคยอยู่ใต้ปกครองของน้องสาวต่ออีกทอดหนึ่ง
...แค่คนเดียวเท่านั้นเองที่พลอยากจะตอแยเป็นกรณีพิเศษ
หลายวันมานี้กมลณัฐกลับเป็นสาวซ่าคนเดิม แต่เขานี่สิ ไม่ใช่เขาเพิ่งมาอยากญาติดี
เอาเมื่อเห็นเธอดูดี เรื่องนั้นมองหน้ากันอยู่ทุกวันๆ ก็เห็นนานแล้ว
ทว่าภาพนางนพมาศของเธอเหมือนจะแสดงให้เห็นว่าแท้จริงแล้วสาวห้าวอย่างกมลณัฐ
ก็ยังมีความเป็นหญิงซ่อนอยู่ ในรอยยิ้ม ในความเขินอาย แม้ยิ้มนั้นอาจไม่ได้มีให้เขา
ก็แค่อยากเป็นเพื่อนด้วยไม่ได้เชียวหรือ เขายังไม่คิดสั้นขนาดจะชอบสาวห้าวแบบนี้ลงหรอกน่า
ความคิดของพลพลันสะดุดเมื่อเสียงเคาะกระจกห้องแรงๆ บอกให้รู้ว่าคนเคาะคือใคร
ประตูเปิด กมลณัฐถือถ้วยกาแฟหน้ามุ่ยเข้ามา
พยายามวางมันลงให้เขาอย่างสุภาพ...เท่าที่จะทนทำไหว
ก็แหม เขาดันชอบแกล้งอีกฝ่ายถึงขนาดนี้ คงหมายจะให้เธอยอมญาติดีด้วยได้ยาก
แต่ไม่แน่ ความประทับอาจเริ่มจากจุดนี้มากกว่าการเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีต่อกันธรรมดาทั่วไป
ใครจะรู้
“คุณพลคะ...”
“หืม” พลแกล้งทำเป็นสนใจเอกสารในมือมากกว่าใบหน้าของคู่สนทนายามยกกาแฟขึ้นจิบ
“ตกลงจะให้ทำงานเลขาแบบนี้ตลอดด้วยเหรอ แบบนี้ต้องพิจารณาเงินเดือนเพิ่มน่าจะดีนะคะ”
กมลณัฐเองอยากประท้วงหลายทีแล้ว แต่คนตรงหน้าเอาเรื่องที่เธอแอบปลื้มคุณเพลงเกินปกติ
มาคอยขู่อยู่ร่ำไป
แม้ไม่ได้พูดออกมาตรงๆ แต่ก็เปรยทำนองว่า
‘ตอนนั้นเพื่อนสาวที่มาชอบยายเพลงมาง้อน้องผมที่หน้าบ้านทุกวัน
แต่เพลงก็ไม่เคยออกไปเจออีกเลย’
หรือ
‘ยายเพลงเห็นใจดีแบบนี้ แต่ลงเวลาโกรธแล้วไม่มีทางกลับมาดีง่ายๆ คุณเอ๊ย
ขนาดกับพี่กับเชื้อแท้ๆ ยังเคยไม่มองหน้าผมได้เป็นเดือนๆ ’
คนฟังก็ได้แต่ก่นในใจ ไม่แน่อาจเพราะ ‘เป็นพี่เป็นเชื้อ’ ที่แสนจะกวนโมโหถึงปานนี้หรือเปล่า
น้องถึงได้โกรธนานนัก แต่กมลณัฐก็ไม่กล้าเสี่ยง เพราะเห็นกับน้องสาวพลก็ไม่เคยกวน
หรือยั่วยวนอย่างที่ทำกับเธอเลยจนนิดเดียว
ตานี่ก็แค่ข่มคนที่ข่มได้เท่านั้นละ หญิงสาวแช่งชักหักกระดูกในใจ ยังไงคงต้องยอมเขาไว้ก่อน
อีกอย่างผู้ชายคนนี้ก็เป็นเจ้านาย แข็งข้อไปอาจมีผลต่อเงินเดือน จะให้คุณเพลงรู้ไม่ได้
กับพิรุธในใจของเธอ แม้ยังไม่แน่ใจตนเองด้วยซ้ำว่ามีความรู้สึกแบบไหนกับเจ้านายสาว
แต่ก็นับเป็นจุดอ่อน ถ้าถูกพูดออกมาต่อหน้าเพลงพิณกมลณัฐเองคงเก็บอาการไม่อยู่อย่างแน่นอน
“เอางี้ เพื่อไม่ให้ดูไม่การเป็นการเอาเปรียบคุณเกินไปนัก ผมจะมีโปรฯ ลับๆ ทดสอบคุณสามเดือน
ถ้าคุณทำงานดีจริง ทั้งงานประจำแล้วก็งานเอาใจเจ้านายเล็กๆ น้อยๆ ผมจะเลิกราวีคุณ โอเค๊
ถ้าไม่พอใจก็ไปฟ้องนายเก่าได้” ชายหนุ่มแหย่
หนึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาสนิทสนมกับกมลณัฐมากพอที่จะพูดแบบนี้กันจนชินเสียแล้ว
“แปลว่าเหลืออีกสองเดือนใช่ไหมคะ” กมลณัฐยิ้มแยกเขี้ยว
“เปล่า สามต่างหาก เริ่มตั้งแต่เดือนนี้... อย่าบ่นเลยน่า เดี๋ยวบ่ายๆ สั่งพิซซ่ามาเลี้ยง”
ชายหนุ่มยิ้มอย่างเป็นต่อที่ได้ใช้ของกินซื้อใจคนในปกครอง
“เป็นแค่เจ้านาย ทำตัวอย่างกับเป็นนายพลมาจากไหน”
หญิงสาวบ่นงึมงำ จะว่าพลทารุณก็ไม่เชิงเสียทีเดียว ตลอดเดือนที่ผ่านมาแม้งานหนัก
แต่เขาก็ร่วมหัวจมท้ายกับเธอด้วยทุกวัน สั่งอาหารญี่ปุ่นอร่อยๆ มาให้กินจนเจ้าปลาชักจะ
กลมขึ้นๆ กมลณัฐเองก็ชอบซุชิอยู่แล้วจึงไม่เคยปฏิเสธเสียงเรียกร้องของกระเพาะได้สำเร็จ
ได้แต่ทำหน้ามึนกินๆ เข้าไป หวังให้เจ้านายขาดทุน ทะเลาะกึ่งแหย่กับเขาก็บ่อย
จนชักจะเรียกได้ว่าสนิทกัน แกล้งกันไปมาอยู่ในที
เธอรู้ว่าเขาใจดีกว่าปาก แต่จะกวนไปถึงไหนกัน...
กมลณัฐกลับออกไปหยิบแฟ้มรวมงานออกแบบแนวทางปกของปีหน้าที่ปริ้นต์ออกมาไว้ให้เจ้านายดู
ทำแบบนี้สะดวกกว่าเมื่อต้องหอบหิ้วเอาไปให้ผู้ใหญ่ที่ไม่คุ้นชินกับเทคโนโลยีชมอีกต่อ แม้พลเอง
ค่อนข้างมีความคิดเรื่องอนุรักษ์ทรัพยากรตามประสาคนรุ่นใหม่ แต่การงานบางอย่างเขาก็ยังต้อง
ยึดติดในระบบเดิมๆ อย่างเลี่ยงไม่ได้
หญิงสาวลอบพิจารณาผู้ชายที่ดูงานแล้วก็หิ้วแฟ้มย้ายไปนั่งเปิดๆ พลิกดูทีละหน้ายังเก้าอี้
ริมหน้าต่างกระจกบานยาวซึ่งมองลงไปเห็นสระน้ำกว้าง
พล อารยกิจจา ผู้ชายคนนี้โครงสร้างใหญ่กว่าน้องสาวอยู่โข
เพลงพิณตัวเล็กแบบบางคล้ายมารดาที่กมลณัฐเคยพบตัวจริงมาแล้วครั้งหนึ่ง
พี่ชายคงได้รูปร่างข้างพ่อ แต่หน้าตาสองพี่น้องราวกับโขกพิมพ์เดียวกันออกมา
พอระลึกถึงข้อนั้นยิ่งทำให้หญิงสาวย่นจมูก หึ เหมือนกันแค่หน้า...
มองชายหนุ่มกรีดนิ้วแผ่วเบาไปแต่ละหน้า จะว่าไปกิริยาของเขายามเผลอค่อนข้างเหมือนผู้หญิง
แต่พอรู้ตัวก็จะเก๊กเป็นชายเต็มตัวขึ้นมาสักที หรือว่าอันที่จริงแล้วอีกฝ่ายจะเป็น...
ถึงได้ไม่ชอบเธอนัก
สาวห้าวคิดไปอีกทางโดยหาได้มองตัวเองไม่ ว่าพลก็มิได้เห็นเธอเป็นผู้หญิงปกติ
“อืม ไอ้แนวทางที่คิดมาก็พอจะสวย ดูแปลกใหม่อินเทรนด์อยู่หรอกสำหรับปีหน้า
แต่ผมอยากพูดเรื่องรายละเอียดของเล่มแรกที่เราจะเอามาเป็นเล่มเปิดศักราช
หัวหนังสือใหม่นี่มากกว่า...ไหนคุณมาดูตรงนี้หน่อยซิคุณณัฐ”
ชายหนุ่มว่าพลางเดินกลับมาที่โต๊ะแล้วกวักมือเรียกให้กมลณัฐอ้อมไปยืนดูฝั่งเดียวกับตน
หญิงสาวขมวดคิ้วอย่างขัดใจ แต่ก็ต้องเข้าไปจนได้ อยู่ใกล้เขาแล้วมันแปลกๆ
ไม่เป็นตัวของตัวเองชอบกล
นั่นทำให้กมลณัฐแสนจะเกลียดความรู้สึกที่ว่าเอามากๆ เพราะมันทำให้วางตัวไม่ถูก
ความเข้มแข็งมั่นคงที่เคยมีก็ละลายหายไปหมดได้ง่ายๆ หากเมื่อไรที่ผู้ชายชื่อพลคนนี้จงใจรวน
“อย่าดูถูกนะ เห็นผมแบบนี้สมัยอยู่เหงาๆ ที่เมืองนอกผมอ่านนิยายประโลมโลกมามากกว่าคุณแน่ๆ
ของนักเขียนดังคนนี้ก็เคยอ่านประจำ อีกอย่าง ผมดูต้นฉบับเรื่องนี้แล้วด้วย เขาเขียนออกชัดไม่ใช่หรือ
ว่านางเอกเป็นสาวเอ๋อแต่เซ็กซี่ แล้วทำไมแม่สาวบนปกทำท่ายั่วยวนอย่างเดียวแบบนี้ล่ะ
มันผิดใช่ไหม ต้องแก้นะ ใส่ใจกับรายละเอียดหน่อย”
ฝั่งนวนิยายไทยของอารยกิจปรับเปลี่ยนรูปประกอบให้เข้ากับเนื้อหาแต่ละเล่มโดยไม่ยึดตายตัวนัก
เลือกที่จะไม่ใช้รูปคนรีทัชแต่เป็นรูปที่สร้างหรือวาดขึ้นใหม่เอง ในกรณีนี้กมลณัฐมองตามแล้วก็
เห็นว่าตนเองพลาดจริงอย่างเจ้านายหนุ่มว่า แต่ใจนึกอยากรวนเล่นเต็มทีกับพ่อเจ้าประคุณ
คอนิยายสาวแตกที่เธอคงไม่มีวันรู้ดีเท่าเขา
เพราะกมลณัฐชอบอ่านเรื่องสยองขวัญมากกว่าเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ที่ชวนให้หน้าม้านเวลาถือ
เดินไปไหนมาไหน ทั้งที่บางเล่มก็คงสนุกอยู่หรอก ก็ใครจะไปเป็นตัวของตัวเองเท่า
ผู้ชายคนตรงหน้านี่ล่ะ จะว่าไปเขาเป็นผู้ชายจริงไหมก็ยังสงสัยอยู่เลย
“ค่ะ ไว้พรุ่งนี้จะแก้มาให้ดูใหม่ เพิ่มให้น้ำลายนางเอกหยดลงมาสักหยดสองหยด
รับรองเอ๋อสมใจแน่”
หญิงสาวตอบพร่างรอยยิ้ม รู้สึกดีใจเล็กๆ ที่แกล้งยวนเขากลับได้
จะว่าไปเจ้านายคนใหม่นี้ก็แหย่เธอแรงๆ เหมือนจะยั่วให้แรงกลับ
แล้วเขาก็ไม่ได้ลงโทษหรือโกรธอะไรจริงจนกมลณัฐเริ่มย้อนเขาได้อย่างคล่องปาก
หากเมื่อใดที่แน่ใจว่าไม่มีคนเข้ามาในรัศมีการได้ยิน
ชายหนุ่มเลื่อนตัวกลับลงนั่งบนเก้าอี้ทำงาน มือปิดแฟ้มลงอย่างระอา
“เติมน้ำลายหยดแหมะๆ มันง่ายเกินไปไหม ผมว่าคุณต้องร่างนางเอกใหม่ทั้งตัวนั่นแหละ”
พลรู้ว่าหญิงสาวประชด แต่เขาก็หยิบเอาคำพูดประชดที่แล่นเข้าหูมาต่อว่าคนพูดได้อีกต่อ
อย่างไม่ยอมลดรา
“ค่ะๆ งั้นจะรีบไปแก้เดี๋ยวนี้เลย” หญิงสาวยื่นมือมาจะดึงแฟ้มที่เขาเลื่อนให้คืน
แต่ทันใดพลก็ชักมันหลบไปอีกทางจนกมลณัฐคว้าวืด
“เดี๋ยว ผมลืมบอกอีกอย่าง อ๊ะ...”
ด้วยความที่หญิงสาวรีบร้อนจะถลาไปเอาของคืน เมื่อพลาดจึงเสียหลัก แม้ไม่ได้ล้ม
แต่มือก็ไถลไปดันโดนแฟ้มปัดไปชนแก้วกาแฟหกราดเสื้อเจ้านายผู้ขยับตัวเข้ามาอิงโต๊ะสบายใจ
จนเปื้อนไปทั้งแถบ
ทั้งห้องเงียบไปครู่ใหญ่...
กาแฟไม่ร้อนแล้วก็จริง แต่อารมณ์ของใครบางคนกำลังเดือดและร่ำๆ
จะแปรเป็นภูเขาไฟที่พ่นลาวาออกมา
>.< มีเกมมาให้เล่นกันในเฟซบุคมนตราอัญมณี
ของทำมือฝีมือพี่มูนมาเองเลยนะคะ ร่วมสนุกกันค่าเหล่านักอ่าน
https://www.<a class="ktg6us78hf8vdu7" href="#">facebook</a>.com/photo.php?fbid=452810611429935&set=a.365742273470103.95362.365365123507818&type=1&theater
เพราะข่าวว่าตำรวจพบศพชายชื่อดนัยซึ่งมางานพร้อมธิติแต่ไมได้กลับด้วยกัน
ลอยไปตามน้ำในสภาพเลือดหมดตัว
คำว่าเลือดหมดตัวเป็นศัพท์พาดหัวข่าว หากจะว่ากันตามเนื้อความจริงๆ
ศพที่ตำรวจเคยพบในลักษณะคล้ายคลึงกันนี้ถูกทำให้ของเหลวหายไป
จากร่างกายรวมทั้งเลือด แม้ไม่ถึงกับทั้งหมด แต่ก็ทำให้ศพแห้งพอจะลอยน้ำ
ได้ในทันทีเมื่อเสียชีวิต
ที่สำคัญ มีคนพบเห็นดนัยครั้งสุดท้ายคืนลอยกระทงในอารยกิจการพิมพ์...
พนักงานซุบซิบเรื่องนี้กันไปทั่ว ตกบ่ายก็มีข่าวว่าธิติซึ่งเป็นคนที่เข้างานมากับดนัย
ไปให้ปากคำกับตำรวจพร้อมพยาน โดยบอกว่าดนัยขอตัวไปสูบบุหรี่และหายไป
ระหว่างเขาอยู่กับเพื่อนที่เป็นพยานได้หลายคน
หลายวันจากนั้น สรานนท์มาทำงานเป็นวันแรกในตำแหน่งใหม่ เมื่อธิติได้พบหน้า
คนที่เคยถือเป็นเพื่อนก็ปรายตามองด้วยแววตาวาวโรจน์ไม่วาง สบโอกาสก็เลียบเคียง
เข้ามาหาเรื่องอย่างไม่คิดระวังปากคำ ทั้งที่เพลงพิณเองก็อยู่ด้วย
เขาเลือกใช้ประโยคอันเป็นเหมือนคำถาม แต่ฟังดูยังไงก็ไม่ใกล้เคียง
“วันก่อนแกก็ดูจะไม่พอใจคุณดนัยเขาอยู่ใช่ไหมไอ้นนท์ แถมตอนนี้ตัวแกยังมีเงินมีทอง
นี่คงไม่ได้จ้างใครไปฆ่าคนทุกคนที่สบประมาทพ่อของแกหรอกนะ
เพราะถ้าแบบนั้นฉันก็ชักเสียวๆ จะโดนด้วย”
เพลงพิณหน้าแดงแทนสรานนท์ที่เลือกจะเดินหนีไปเสียอย่างเฉยเมย
ตอนที่คนชื่อดนัยได้พบสรานนท์ มีเพียงเธอ พี่พล พี่นนท์และธิติ ถ้าเขาสงสัยพี่นนท์
ทำไมเขาไม่บอกตำรวจไปเสียล่ะ แต่คงเพราะรู้ทั้งรู้ว่าคนที่ตนอยากจะกล่าวหาไม่ได้เกี่ยวข้อง
ทั้งชื่อของธิติเองที่กลัวจะเสียก็คงไม่เหมาะจะเอามาแลกด้วยการกล่าวหาใครต่อชุ่ยๆ
ข้างพี่ชายผู้ซึ่งยึดครองห้องทำงานเก่าของน้องสาวมาเดือนหนึ่งพอพอดิบดี
ไม่มีโอกาสได้สังเกตปฏิกิริยาที่เปลี่ยนไประหว่างน้องและหนุ่มแว่นผู้เป็นเพื่อน
เหตุว่าเพลงพิณจัดห้องทำงานสรานนท์ให้อยู่ใกล้กับห้องใหม่ของตนเองเพื่อที่จะได้
ดูแลผู้บริหารคนใหม่ได้สะดวก ส่วนกับเขาที่เป็นพี่ชายน้องสาวคงเห็นว่าผ่านสนาม
การทำงานจริงด้านนี้มาแล้วหลายปี
หรือไม่อีกทีก็คงรู้ว่าพี่ชายตนอยู่เหนือการควบคุมจึงไม่คิดเสนอตัวมาช่วย
เพียงแค่โยนงานมาใส่เขาให้มากเข้าไว้เหมือนแกล้ง ดังนั้นก็ไม่ผิดหากเขาจะ
แอบแกล้งลูกน้องที่เคยอยู่ใต้ปกครองของน้องสาวต่ออีกทอดหนึ่ง
...แค่คนเดียวเท่านั้นเองที่พลอยากจะตอแยเป็นกรณีพิเศษ
หลายวันมานี้กมลณัฐกลับเป็นสาวซ่าคนเดิม แต่เขานี่สิ ไม่ใช่เขาเพิ่งมาอยากญาติดี
เอาเมื่อเห็นเธอดูดี เรื่องนั้นมองหน้ากันอยู่ทุกวันๆ ก็เห็นนานแล้ว
ทว่าภาพนางนพมาศของเธอเหมือนจะแสดงให้เห็นว่าแท้จริงแล้วสาวห้าวอย่างกมลณัฐ
ก็ยังมีความเป็นหญิงซ่อนอยู่ ในรอยยิ้ม ในความเขินอาย แม้ยิ้มนั้นอาจไม่ได้มีให้เขา
ก็แค่อยากเป็นเพื่อนด้วยไม่ได้เชียวหรือ เขายังไม่คิดสั้นขนาดจะชอบสาวห้าวแบบนี้ลงหรอกน่า
ความคิดของพลพลันสะดุดเมื่อเสียงเคาะกระจกห้องแรงๆ บอกให้รู้ว่าคนเคาะคือใคร
ประตูเปิด กมลณัฐถือถ้วยกาแฟหน้ามุ่ยเข้ามา
พยายามวางมันลงให้เขาอย่างสุภาพ...เท่าที่จะทนทำไหว
ก็แหม เขาดันชอบแกล้งอีกฝ่ายถึงขนาดนี้ คงหมายจะให้เธอยอมญาติดีด้วยได้ยาก
แต่ไม่แน่ ความประทับอาจเริ่มจากจุดนี้มากกว่าการเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีต่อกันธรรมดาทั่วไป
ใครจะรู้
“คุณพลคะ...”
“หืม” พลแกล้งทำเป็นสนใจเอกสารในมือมากกว่าใบหน้าของคู่สนทนายามยกกาแฟขึ้นจิบ
“ตกลงจะให้ทำงานเลขาแบบนี้ตลอดด้วยเหรอ แบบนี้ต้องพิจารณาเงินเดือนเพิ่มน่าจะดีนะคะ”
กมลณัฐเองอยากประท้วงหลายทีแล้ว แต่คนตรงหน้าเอาเรื่องที่เธอแอบปลื้มคุณเพลงเกินปกติ
มาคอยขู่อยู่ร่ำไป
แม้ไม่ได้พูดออกมาตรงๆ แต่ก็เปรยทำนองว่า
‘ตอนนั้นเพื่อนสาวที่มาชอบยายเพลงมาง้อน้องผมที่หน้าบ้านทุกวัน
แต่เพลงก็ไม่เคยออกไปเจออีกเลย’
หรือ
‘ยายเพลงเห็นใจดีแบบนี้ แต่ลงเวลาโกรธแล้วไม่มีทางกลับมาดีง่ายๆ คุณเอ๊ย
ขนาดกับพี่กับเชื้อแท้ๆ ยังเคยไม่มองหน้าผมได้เป็นเดือนๆ ’
คนฟังก็ได้แต่ก่นในใจ ไม่แน่อาจเพราะ ‘เป็นพี่เป็นเชื้อ’ ที่แสนจะกวนโมโหถึงปานนี้หรือเปล่า
น้องถึงได้โกรธนานนัก แต่กมลณัฐก็ไม่กล้าเสี่ยง เพราะเห็นกับน้องสาวพลก็ไม่เคยกวน
หรือยั่วยวนอย่างที่ทำกับเธอเลยจนนิดเดียว
ตานี่ก็แค่ข่มคนที่ข่มได้เท่านั้นละ หญิงสาวแช่งชักหักกระดูกในใจ ยังไงคงต้องยอมเขาไว้ก่อน
อีกอย่างผู้ชายคนนี้ก็เป็นเจ้านาย แข็งข้อไปอาจมีผลต่อเงินเดือน จะให้คุณเพลงรู้ไม่ได้
กับพิรุธในใจของเธอ แม้ยังไม่แน่ใจตนเองด้วยซ้ำว่ามีความรู้สึกแบบไหนกับเจ้านายสาว
แต่ก็นับเป็นจุดอ่อน ถ้าถูกพูดออกมาต่อหน้าเพลงพิณกมลณัฐเองคงเก็บอาการไม่อยู่อย่างแน่นอน
“เอางี้ เพื่อไม่ให้ดูไม่การเป็นการเอาเปรียบคุณเกินไปนัก ผมจะมีโปรฯ ลับๆ ทดสอบคุณสามเดือน
ถ้าคุณทำงานดีจริง ทั้งงานประจำแล้วก็งานเอาใจเจ้านายเล็กๆ น้อยๆ ผมจะเลิกราวีคุณ โอเค๊
ถ้าไม่พอใจก็ไปฟ้องนายเก่าได้” ชายหนุ่มแหย่
หนึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาสนิทสนมกับกมลณัฐมากพอที่จะพูดแบบนี้กันจนชินเสียแล้ว
“แปลว่าเหลืออีกสองเดือนใช่ไหมคะ” กมลณัฐยิ้มแยกเขี้ยว
“เปล่า สามต่างหาก เริ่มตั้งแต่เดือนนี้... อย่าบ่นเลยน่า เดี๋ยวบ่ายๆ สั่งพิซซ่ามาเลี้ยง”
ชายหนุ่มยิ้มอย่างเป็นต่อที่ได้ใช้ของกินซื้อใจคนในปกครอง
“เป็นแค่เจ้านาย ทำตัวอย่างกับเป็นนายพลมาจากไหน”
หญิงสาวบ่นงึมงำ จะว่าพลทารุณก็ไม่เชิงเสียทีเดียว ตลอดเดือนที่ผ่านมาแม้งานหนัก
แต่เขาก็ร่วมหัวจมท้ายกับเธอด้วยทุกวัน สั่งอาหารญี่ปุ่นอร่อยๆ มาให้กินจนเจ้าปลาชักจะ
กลมขึ้นๆ กมลณัฐเองก็ชอบซุชิอยู่แล้วจึงไม่เคยปฏิเสธเสียงเรียกร้องของกระเพาะได้สำเร็จ
ได้แต่ทำหน้ามึนกินๆ เข้าไป หวังให้เจ้านายขาดทุน ทะเลาะกึ่งแหย่กับเขาก็บ่อย
จนชักจะเรียกได้ว่าสนิทกัน แกล้งกันไปมาอยู่ในที
เธอรู้ว่าเขาใจดีกว่าปาก แต่จะกวนไปถึงไหนกัน...
กมลณัฐกลับออกไปหยิบแฟ้มรวมงานออกแบบแนวทางปกของปีหน้าที่ปริ้นต์ออกมาไว้ให้เจ้านายดู
ทำแบบนี้สะดวกกว่าเมื่อต้องหอบหิ้วเอาไปให้ผู้ใหญ่ที่ไม่คุ้นชินกับเทคโนโลยีชมอีกต่อ แม้พลเอง
ค่อนข้างมีความคิดเรื่องอนุรักษ์ทรัพยากรตามประสาคนรุ่นใหม่ แต่การงานบางอย่างเขาก็ยังต้อง
ยึดติดในระบบเดิมๆ อย่างเลี่ยงไม่ได้
หญิงสาวลอบพิจารณาผู้ชายที่ดูงานแล้วก็หิ้วแฟ้มย้ายไปนั่งเปิดๆ พลิกดูทีละหน้ายังเก้าอี้
ริมหน้าต่างกระจกบานยาวซึ่งมองลงไปเห็นสระน้ำกว้าง
พล อารยกิจจา ผู้ชายคนนี้โครงสร้างใหญ่กว่าน้องสาวอยู่โข
เพลงพิณตัวเล็กแบบบางคล้ายมารดาที่กมลณัฐเคยพบตัวจริงมาแล้วครั้งหนึ่ง
พี่ชายคงได้รูปร่างข้างพ่อ แต่หน้าตาสองพี่น้องราวกับโขกพิมพ์เดียวกันออกมา
พอระลึกถึงข้อนั้นยิ่งทำให้หญิงสาวย่นจมูก หึ เหมือนกันแค่หน้า...
มองชายหนุ่มกรีดนิ้วแผ่วเบาไปแต่ละหน้า จะว่าไปกิริยาของเขายามเผลอค่อนข้างเหมือนผู้หญิง
แต่พอรู้ตัวก็จะเก๊กเป็นชายเต็มตัวขึ้นมาสักที หรือว่าอันที่จริงแล้วอีกฝ่ายจะเป็น...
ถึงได้ไม่ชอบเธอนัก
สาวห้าวคิดไปอีกทางโดยหาได้มองตัวเองไม่ ว่าพลก็มิได้เห็นเธอเป็นผู้หญิงปกติ
“อืม ไอ้แนวทางที่คิดมาก็พอจะสวย ดูแปลกใหม่อินเทรนด์อยู่หรอกสำหรับปีหน้า
แต่ผมอยากพูดเรื่องรายละเอียดของเล่มแรกที่เราจะเอามาเป็นเล่มเปิดศักราช
หัวหนังสือใหม่นี่มากกว่า...ไหนคุณมาดูตรงนี้หน่อยซิคุณณัฐ”
ชายหนุ่มว่าพลางเดินกลับมาที่โต๊ะแล้วกวักมือเรียกให้กมลณัฐอ้อมไปยืนดูฝั่งเดียวกับตน
หญิงสาวขมวดคิ้วอย่างขัดใจ แต่ก็ต้องเข้าไปจนได้ อยู่ใกล้เขาแล้วมันแปลกๆ
ไม่เป็นตัวของตัวเองชอบกล
นั่นทำให้กมลณัฐแสนจะเกลียดความรู้สึกที่ว่าเอามากๆ เพราะมันทำให้วางตัวไม่ถูก
ความเข้มแข็งมั่นคงที่เคยมีก็ละลายหายไปหมดได้ง่ายๆ หากเมื่อไรที่ผู้ชายชื่อพลคนนี้จงใจรวน
“อย่าดูถูกนะ เห็นผมแบบนี้สมัยอยู่เหงาๆ ที่เมืองนอกผมอ่านนิยายประโลมโลกมามากกว่าคุณแน่ๆ
ของนักเขียนดังคนนี้ก็เคยอ่านประจำ อีกอย่าง ผมดูต้นฉบับเรื่องนี้แล้วด้วย เขาเขียนออกชัดไม่ใช่หรือ
ว่านางเอกเป็นสาวเอ๋อแต่เซ็กซี่ แล้วทำไมแม่สาวบนปกทำท่ายั่วยวนอย่างเดียวแบบนี้ล่ะ
มันผิดใช่ไหม ต้องแก้นะ ใส่ใจกับรายละเอียดหน่อย”
ฝั่งนวนิยายไทยของอารยกิจปรับเปลี่ยนรูปประกอบให้เข้ากับเนื้อหาแต่ละเล่มโดยไม่ยึดตายตัวนัก
เลือกที่จะไม่ใช้รูปคนรีทัชแต่เป็นรูปที่สร้างหรือวาดขึ้นใหม่เอง ในกรณีนี้กมลณัฐมองตามแล้วก็
เห็นว่าตนเองพลาดจริงอย่างเจ้านายหนุ่มว่า แต่ใจนึกอยากรวนเล่นเต็มทีกับพ่อเจ้าประคุณ
คอนิยายสาวแตกที่เธอคงไม่มีวันรู้ดีเท่าเขา
เพราะกมลณัฐชอบอ่านเรื่องสยองขวัญมากกว่าเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ที่ชวนให้หน้าม้านเวลาถือ
เดินไปไหนมาไหน ทั้งที่บางเล่มก็คงสนุกอยู่หรอก ก็ใครจะไปเป็นตัวของตัวเองเท่า
ผู้ชายคนตรงหน้านี่ล่ะ จะว่าไปเขาเป็นผู้ชายจริงไหมก็ยังสงสัยอยู่เลย
“ค่ะ ไว้พรุ่งนี้จะแก้มาให้ดูใหม่ เพิ่มให้น้ำลายนางเอกหยดลงมาสักหยดสองหยด
รับรองเอ๋อสมใจแน่”
หญิงสาวตอบพร่างรอยยิ้ม รู้สึกดีใจเล็กๆ ที่แกล้งยวนเขากลับได้
จะว่าไปเจ้านายคนใหม่นี้ก็แหย่เธอแรงๆ เหมือนจะยั่วให้แรงกลับ
แล้วเขาก็ไม่ได้ลงโทษหรือโกรธอะไรจริงจนกมลณัฐเริ่มย้อนเขาได้อย่างคล่องปาก
หากเมื่อใดที่แน่ใจว่าไม่มีคนเข้ามาในรัศมีการได้ยิน
ชายหนุ่มเลื่อนตัวกลับลงนั่งบนเก้าอี้ทำงาน มือปิดแฟ้มลงอย่างระอา
“เติมน้ำลายหยดแหมะๆ มันง่ายเกินไปไหม ผมว่าคุณต้องร่างนางเอกใหม่ทั้งตัวนั่นแหละ”
พลรู้ว่าหญิงสาวประชด แต่เขาก็หยิบเอาคำพูดประชดที่แล่นเข้าหูมาต่อว่าคนพูดได้อีกต่อ
อย่างไม่ยอมลดรา
“ค่ะๆ งั้นจะรีบไปแก้เดี๋ยวนี้เลย” หญิงสาวยื่นมือมาจะดึงแฟ้มที่เขาเลื่อนให้คืน
แต่ทันใดพลก็ชักมันหลบไปอีกทางจนกมลณัฐคว้าวืด
“เดี๋ยว ผมลืมบอกอีกอย่าง อ๊ะ...”
ด้วยความที่หญิงสาวรีบร้อนจะถลาไปเอาของคืน เมื่อพลาดจึงเสียหลัก แม้ไม่ได้ล้ม
แต่มือก็ไถลไปดันโดนแฟ้มปัดไปชนแก้วกาแฟหกราดเสื้อเจ้านายผู้ขยับตัวเข้ามาอิงโต๊ะสบายใจ
จนเปื้อนไปทั้งแถบ
ทั้งห้องเงียบไปครู่ใหญ่...
กาแฟไม่ร้อนแล้วก็จริง แต่อารมณ์ของใครบางคนกำลังเดือดและร่ำๆ
จะแปรเป็นภูเขาไฟที่พ่นลาวาออกมา
>.< มีเกมมาให้เล่นกันในเฟซบุคมนตราอัญมณี
ของทำมือฝีมือพี่มูนมาเองเลยนะคะ ร่วมสนุกกันค่าเหล่านักอ่าน
https://www.<a class="ktg6us78hf8vdu7" href="#">facebook</a>.com/photo.php?fbid=452810611429935&set=a.365742273470103.95362.365365123507818&type=1&theater
อสิตา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 ก.ย. 2555, 08:50:41 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ต.ค. 2557, 07:38:03 น.
จำนวนการเข้าชม : 1490
| << บทที่ ๗ คืนพรายกระซิบ...(ต่อ-จบบท) | บทที่ ๘ คนที่ใจไม่อยากยอมรับ(ต่อ-จบบท) >> |
อสิตา 3 ก.ย. 2555, 08:53:40 น.
ยังวุ่นกับการรีไรท์อยู่เลย แต่สักวันวันพุธจะมาลงตอนต่อ+ตอบคอมเม้นต์นะคะ
ใครพลาดตอนจบนางนพมาศอย่าลืมตามอ่านกันให้ทันด้วยล่ะ
(ช่วงนี้คู่พลเด่นอีกแล้ว ...ไว้พี่นนท์จะเอาคืนนะ)
ยังวุ่นกับการรีไรท์อยู่เลย แต่สักวันวันพุธจะมาลงตอนต่อ+ตอบคอมเม้นต์นะคะใครพลาดตอนจบนางนพมาศอย่าลืมตามอ่านกันให้ทันด้วยล่ะ
(ช่วงนี้คู่พลเด่นอีกแล้ว ...ไว้พี่นนท์จะเอาคืนนะ)
อสิตา 3 ก.ย. 2555, 09:04:50 น.
ป.ล. ตอนพิเศษท่านอัคนิ ตกไปหน้าสองแล้ว ปกติไม่แปะเสาร์อาทิตย์ ฝากด้วยง๊าฟฟฟ.......
ป.ล. ตอนพิเศษท่านอัคนิ ตกไปหน้าสองแล้ว ปกติไม่แปะเสาร์อาทิตย์ ฝากด้วยง๊าฟฟฟ.......
sai 3 ก.ย. 2555, 10:05:13 น.
เออออ พี่พลลลลล อย่าโกรธณัฐเลยน้าาาาาาาาาาาา
เออออ พี่พลลลลล อย่าโกรธณัฐเลยน้าาาาาาาาาาาา
หมูอ้วน 3 ก.ย. 2555, 10:15:06 น.
งานเข้าหนูณัฐแย้ววว
งานเข้าหนูณัฐแย้ววว
lovemuay 3 ก.ย. 2555, 10:33:37 น.
หาเรื่องโกรธรึปล่าวจ๊ะ อิอิ
หาเรื่องโกรธรึปล่าวจ๊ะ อิอิ
SunSeed 3 ก.ย. 2555, 11:31:21 น.
มาต่อเร็วพี่แป้ง กำลังหนุก อยากอ่านต่อเร็วๆอ่ะ ยิ่งอ่านยิ่งมันส์ ^^
มาต่อเร็วพี่แป้ง กำลังหนุก อยากอ่านต่อเร็วๆอ่ะ ยิ่งอ่านยิ่งมันส์ ^^
อสิตา 3 ก.ย. 2555, 11:55:10 น.
มีกิจกรรมในเฟซบุคมนตราอัญมณีค่า ฝากด้วยนะ ของทำมือพี่มูนมาเองเลยนา
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=452810611429935&set=a.365742273470103.95362.365365123507818&type=1&theater
มีกิจกรรมในเฟซบุคมนตราอัญมณีค่า ฝากด้วยนะ ของทำมือพี่มูนมาเองเลยนา
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=452810611429935&set=a.365742273470103.95362.365365123507818&type=1&theater
ling 3 ก.ย. 2555, 12:57:39 น.
ตลกตอนพี่พล ให้คะแนนน้องณัฐ ขำๆ
ตลกตอนพี่พล ให้คะแนนน้องณัฐ ขำๆ
goldensun 3 ก.ย. 2555, 17:49:37 น.
เล่นจนได้เรื่องแล้ว คุณพลจะโทษณัฐไม่ได้นะ ก็ดึงหลบเค้าเองนี่
ณัฐสงสัยว่าพลเป็นแบบไหน แล้วจะได้พิสูจน์มั้ย
เล่นจนได้เรื่องแล้ว คุณพลจะโทษณัฐไม่ได้นะ ก็ดึงหลบเค้าเองนี่
ณัฐสงสัยว่าพลเป็นแบบไหน แล้วจะได้พิสูจน์มั้ย
Zephyr 3 ก.ย. 2555, 18:43:29 น.
เอ๊ะ พี่พลตั้งใจป่าวนี่ กะว่าจะได้หาเรื่องแกล้งต่อสิน่า
ตาดนัยแห้งเหี่ยวไปแล้ว ฝีมือใครนะ (มะม้าเขียนซะจนนึกว่าเป็นฝีมือพี่นนท์ แต่ใช่เหรอ ชักระแวง เอ๊ะ หรือใช่จริงๆนะ)
พี่พลหวงน้องกะคนอื่น ไม่ห่วงกะพี่นนท์มาสนใจอีกที สองคนนั้นต้องมีซัมธิงกันแล้ว ชัวร์
เอ๊ะ พี่พลตั้งใจป่าวนี่ กะว่าจะได้หาเรื่องแกล้งต่อสิน่า
ตาดนัยแห้งเหี่ยวไปแล้ว ฝีมือใครนะ (มะม้าเขียนซะจนนึกว่าเป็นฝีมือพี่นนท์ แต่ใช่เหรอ ชักระแวง เอ๊ะ หรือใช่จริงๆนะ)
พี่พลหวงน้องกะคนอื่น ไม่ห่วงกะพี่นนท์มาสนใจอีกที สองคนนั้นต้องมีซัมธิงกันแล้ว ชัวร์