เจ้าสาวสิบแปด
อุบัติเหตุ ได้เกิดขึ้น จากเจ้าสาวยี่สิบสองมาเป้็นเจ้าสาวสิบแปด ชีวิตได้ถูกสิ่งใดลิขิต
Tags: เพื่อรัก

ตอน: ล่องลอย

ที่วัดท้ายซอยในคืนนี้เป็นที่ตั้งศพของเทียนสว่างเป็นคืนที่สอง
ธูปหอมจุดธูปส่งให้กับแขกที่มาช่วยงานศพของคู่แฝดไม่มีหยาดน้ำตาไหลรินอีกแล้ว มันกลืนหายลงไปท่วมล้นอยู่ในหัวใจดวงน้อย
เด็กหนุ่มร่างสูงโปร่ง ชื่อปุณเรียนอยู่ที่เดียวกันกับแฝดทั้งคู่ เขาได้รับข่าวที่ทำให้เขาช็อกจนไม่อยากเชื่อในเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเป็นความจริง หากว่า เวลานี้ เขาได้มาอยู่ต่อหน้าโลงศพ และรูปถ่ายของผู้ที่นอนอยู่ในโลง สายตาคู่คมเหลือบแลมองคนส่งธูปให้กับแขกผู้มาเยี่ยมศพ เขาปวดแปลบหัวใจอย่างบอกใครไม่ได้ เพราะธูปหอมและเทียนสว่างเคยอยู่คู่เคียงข้างไม่ห่างกัน เด็กหนุ่มคิดพลาง พานให้น้ำตารินไหลลงมาอีก
นับแต่นี้อีกคนลงไปอยู่ในโลงอย่างไร้ชีวิต เธอคนนั้นคือคนที่เขารักมากที่สุด รักจนสามารถแยกความแตกต่างได้ว่าคนไหนคือเทียน และคนไหนคือธูป ซึ่งเขารักกิริยาเอียงอาย หวาดระแวง ยิ้มน่ารักขวยเขิน เขารักหญิงคนนั้นคนที่อายุเท่ากับเขาคนนี้ วัยสิบแปดปี อายุยังน้อยเหลือเกิน แต่เทียนคือคนที่เขารักมาเกือบขวบปีแต่ไม่เคยบอกใคร นอกจากให้หัวใจได้บอกเธอ ด้วยความหวังว่า หากใจตรงกัน ความรู้สึกนั้นจะสะท้อนกลับมา
“ขอบใจจ้ะปุณ”เสียงของธูปปลุกเด็กหนุ่มให้ตื่นจากความคิดถึงเทียนสว่าง น้ำเสียงเหมือนกันของแฝดพี่น้อง เว้นแต่ว่า เขาใกล้ชิดจนแยกได้ว่า หากเป็นแฝดน้องจะไว้หางเสียงหวานกว่าเล็กน้อย ซึ่งหากไม่จับสังเกตจะไม่รู้ บัดนี้เขาไม่รู้จะเปรียบกับใครแล้ว
“เข้มแข็งไว้นะธูป”
“ไม่เป็นไรหรอก เทียนอยู่กับธูปเสมอ”
“เราอยากให้เทียนได้อยู่ใกล้เราอย่างนั้นบ้าง เราจะต้องทำอย่างไรถึงจะรู้สึกอย่างนั้นได้ ธูปรู้มั้ย”
ธูปหอมสะท้อนใจจนเจ็บหนึบ กับคำกล่าวอย่างไม่อ้อมค้อมของเด็กหนุ่มเพื่อนสนิทของน้องสาว เพื่อนที่เทียนสว่างเคยแอบมาถามพี่สาวคนนี้ว่า
‘ถ้าเทียนคิดถึงปุณ ปุณจะคิดถึงเทียนมั้ยจ๊ะธูป’
‘ลองแอบมองเขาสิ ถ้าเขาแอบมองเทียน หัวใจของเขาก็อาจจะแอบคิดถึงเทียนก็ได้’
เมื่อเทียนสว่างแอบมองตามคำแนะนำของแฝดพี่ เธอจึงได้เห็นสายตาที่แอบมองมาบ่อยเกินปกติ บ่อยมากเสียจนกลายเป็นว่า เด็กหนุ่มต้องการให้เทียนสว่างรู้ว่าเขาแอบมอง
ฝันของน้องสาวเริ่มมุ่งมั่นในการอ่านหนังสือมากขึ้น อยากชิงทุนเพ่อให้ได้เรียนในโรงเรียนเดียวกันกับเด็กหนุ่มในรั้วมหาวิทยาลัยให้ได้ หากว่าความฝันของเทียนสว่างต้องมาสิ้นสุดลง
ปุณเบือนหน้าหนี เมื่อเห็นน้ำตาของธูปหอมเอ่อท้นหน่วยตา เขาเองกำลังพยายามที่จะกลืนน้ำตาไม่ให้รินไหลออกมาอวดใครว่าเป็นคนอ่อนแอ ทั้งที่แท้จริงเขาอยากเข้าไปกอดคนในโลงแล้วลงโทษว่าทำไมต้องทิ้งเขาไว้โดยที่เขายังไม่ทันได้บอกความในใจ ทำไมเธอจึงรีบด่วนจากไปอย่างไม่ให้เวลาเขาตั้งตัวเลยสักนิดเดียว
ศาลาตั้งศพเกือบวายแขกเหรื่อที่มาช่วยงาน คงเหลือเพียงคนเป็นเพื่อนสนิทของสายสุดา คือนางอิ่มนางหวีและเพื่อนบ้านอีกสองสามคน อยู่เป็นเพื่อนสองแม่ลูกที่วัด
ยิ่งดึกบรรยากาศโดยรอบยิ่งเงียบเหงาวังเวง
ลมหนาวเย็นยะเยือก หนาวกว่าไอน้ำแข็งในตู้แช่แข็งปะทะตัวธูปหอม มันเข้ามาสัมผัสแล้วเหมือนลูบไล้ราวกับมือปริศนาต้องการปลุกเรียกอีกฝ่าย
“เทียนกลับมาหาธูปแล้วใช่มั้ย” ธูปหอมถามฝ่าดงหมอกหนาแน่น ความมืดมิดแห่งรัตติกาลรายล้อมรอบ ร่างกายโปร่งบางของคู่แฝดซึ่งเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า
“เทียนกลัว เทียนหนาวเหลือเกิน”
“เทียนอย่ากลัว อย่ากลัวเลย กลับมานะ กลับมาหาธูป”
เสียงร้องบอกฝ่าไป หากร่างบางถูกกระแสบางอย่างทรงพลังและมีแรงมหาศาลดูดดึงให้ร่างของอีกฝ่ายหมุนวนเป็นเกลียวก่อนถูกกลืนหายไปในหลุมหมอก ก่อนที่หลุมนั้นจะปิดสนิท ส่งแต่กลิ่นหอมระรวย กลิ่นหอมของดอกเดซี่ กลิ่นกายของเทียนสว่างแฝดน้อง
ธูปหอมเพ้อเรียกหาก่อนจะลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับความว่างเปล่า เธอปล่อยความอ่อนแอให้รินไหลเมื่ออโหสิกรรมต่อศพที่อยู่ในโลง เทียนสว่าง
ลางสังหรณ์บางอย่างเกิดขึ้นบอกแฝดพี่ให้รับรู้ว่า เทียนสว่างยังไม่ตาย ยังมีชีวิตอยู่ที่ไหนสักแห่ง หากว่าเมื่อมองไปที่โลงศพตรงหน้าของเธอ สามัญสำนึกได้บอกเธอให้จดจำว่าร่างคู่แฝดนอนอยู่ที่นั่นมิได้ไปอยู่ที่ไหนอย่างที่เธอจมในภวังค์ไม่รู้สึกตัวเมื่อครู่นี้
ฝันหรือนี่จริง ทำไมเทียนสว่างจึงไม่เหมือนคนตาย ไม่เหมือนแม้แต่วิญญาณ น้องสาวของเธอราวกับถูกกักเก(บ หรือมีบางสิ่งพยายามจะจับเธอเข้าไปขังเอาไว้ เทียนสว่างบอกให้เธอไปช่วย ช่วยอะไร ช่วยจากอะไรหรือ
บอกธูปสิ มาบอกธูปอีกครั้งมาหามาบอก พี่สาวยกมือพนมหน้าหีบศพ วิงวอนพลางส่งกระแสจิต ซึ่งทั้งสองมักจะเล่นส่งถึงกันโดยไม่เอ่ยปากว่าต้องการอะไร หากทุกครั้งที่เล่น ทั้งสองวจะสามารถสื่อสารความต้องการนั้นได้อย่างที่ต้องการจริงๆ
ไม่มีร่างกายอยู่แล้วไม่เป็นไรขอเพียงอีกฝ่ายติดต่อกลับมาเท่านั้น พี่สาวคนนี้พร้อมที่จะเชื่อและช่วยทุกวิถีทาง เด็กสาวตั้งมั่นในสัจจะที่ส่งกระแสผ่านอากาศธาตุออกไป

ทางด้านพันทิวาถูกผ้าพันแผลพันรอบศีรษะ บาดแผลตามร่างกายมีเพียงรอยฟกช้ำ ร่างของเธอยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียงไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นทั้งที่เช็คสมองแล้วก็ไม่มีรอยบาดแผลหรือกระทบกระเทือนใด ที่จะทำให้เกิดความเสียหาย ถึงกระนั้นนับแต่วันผ่าตัดและแพทย์หญิงฤดีรับรองว่าคนเจ็บพ้นอันตราย หากว่าเข้าวันที่สามแล้วพันทิวายังคงนอนหลับสนิทไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้นมามองดูหรือรับรู้สิ่งใดได้เลย
เวลานี้คุณปริศนานั่งเผ้าข้างเตียงลูกสาว ในขณะที่คุณพรชัยนั่งสนทนากับปวีณอยู่มุมห้องทางปลายเตียง
“เลยลำบาก ให้วีณมาเยี่ยมทุกวัน”
“แหม่มเป็นอย่างนี้จะให้ผมนั่งนิ่งอยู่ไม่ได้หรอกครับคุณอา”
“แปลกใจ คุณหมอบอกว่าสมองและหัวใจเป็นปกติแล้วแต่ทำไมแหม่มยังหลับอยู่ก็ไม่รู้ สามวันเข้าวันนี้แล้ว”ปวีณมองไปที่ร่างของคนรัก ยังคงหลับสนิทไม่รู้สึกตัว ชายหนุ่มห่วงหาและห่วงใยราวกับว่าเส้นด้ายสีแดงของ
ชีวิตทั้งคู่กำลังจะฉีกขาดต่อกันเสียแล้ว



นางแก้ว
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 ก.ย. 2555, 08:21:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 ก.ย. 2555, 08:21:47 น.

จำนวนการเข้าชม : 2777





<< ใครสูญเสีย   คนที่รอ >>
tutas 11 ก.ย. 2555, 10:22:58 น.
สงสารธูปจังค่ะ


คิมหันตุ์ 11 ก.ย. 2555, 10:40:24 น.
น้องเทียนจะตื่นเมื่อไรน้อ? คุณปุณน่าสงสารม๊าก


mhengjhy 11 ก.ย. 2555, 10:56:35 น.
เมื่อไร่เทียนจะรู้สึกตัวหนอออ


minafiba 12 ก.ย. 2555, 07:54:50 น.
^____________^


tookta 12 ก.ย. 2555, 10:41:39 น.
น่าเห็นใจน้องแหม่มนะคะ ต้องจากไปจริงๆๆหรือคะ แถมต้องสูญเสียร่างกายพร้อมจิตวิญญานให้น้องธูปไปด้วย


นางแก้ว 13 ก.ย. 2555, 13:34:48 น.
น้องเทียนคือคนที่เราต้องตามชีวิตที่เหมือนไม่ใช่ชีวิตของเธอ แหม่มเขาหมดหน้าที่แล้ว


Zephyr 13 ก.ย. 2555, 20:54:30 น.
ปล่อยแหม่มไปค่า มาดูว่าหนูเทียนจะเป็นเจ้าสาวได้ดีแค่ไหน อิอิ
นายวีณคงแปลกใจ ฮ่าๆๆๆ
แต่คงประทับใจกะภรรยาคนใหม่ รึป่าวนะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account