ลิขิตพราย โดย วงแหวนดาวเสาร์ สนพ.อรุณ
ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินทางรอนแรมไปในหนทางมืดมิด
มีเพียงเสียงหริ่งเรไรและหิ่งห้อยนำทาง
เขากำลังหนีจากสังคม ผู้คน มาเพื่อตามหาสิ่งหนึ่งซึ่งถูกซุกซ่อนเอาไว้ในป่าลึก... “บ่อพราย”
ตำนานเล่าขานกันว่าหากใครได้ส่องดูเงาตนเองที่บ่อในคืนเดือนมืด คนผู้นั้นจะมองเห็นสิ่งที่ตนตามหา

พี่นนท์คนใหม่กลายเป็นอีกคนที่เพลงพิณไม่รู้จัก จากผู้ชายขี้แพ้ สุภาพ อ่อนโยน ไม่สู้คน
กลายเป็นกระด้าง ปราดเปรียว สนุกกับชีวิตในเวลาที่ได้เอาชนะทุกสิ่งด้วยแววตาทรงพลังจนน่าขนลุก
ชั่วเวลาไม่กี่เดือนสรานนท์กลับกลายจากคนหมดตัวไปเป็นตากล้องมาแรงที่สุดในขณะนั้น
เขาเปิดนิทรรศการภาพถ่ายชวนพิศวงและดูสูงค่าจนเหล่าเศรษฐีแทบจะเหยียบกันเพื่อแย่งชิงไปไว้ในครอบครอง
ด้วยแรงดึงดูดแปลกประหลาดราวกับไม่ใช่พลังจากน้ำมือมนุษย์
Tags: สรานนท์ เพลงพิณ ธิติ พล กมลณัฐ บ่อพราย

ตอน: บทที่ ๑๐ การห้ามใจที่ไม่เป็นผล

คุณชีจัง – ขอบคุณมากที่ช่วยจังไก่น้อยกระต๊ากๆๆ ถ้าเจออีกก็เอาอีกน้า

คุณพระอาทิตย์สีทองเป็นยองใย – ขอบคุณด้วยอีกคนค่าที่ช่วยส่องไก่ ดีจริงที่มีนักอ่านที่น่ารัก
พี่นนท์มีปมเรื่องคิดว่าตัวเองพลอยเป็นพี่ชายเพลงไปอีกคน แย่จริงน้า

คุณดารานิล – เหอๆ ให้นางเอกจับพระเอกกดน่าจะดีกว่านะคะ ไม่ใช่ละ... *0*

คุณซาอิ แกะน้อยหางสั้นสวยพลิ้วไสว – เดี๋ยวคราวนี้พี่นนท์น่าจะมีแรงฮึดละ ต้องใช้ตัวช่วยทำให้หึงนินุง

คุณเลิฟหมวย – ถ้าบอกว่าไม่อยากเป็นพี่หนูเพลงคงงงๆ ไม่ใช่พี่ชายปลอมๆติดกรอบคนเดียว น้องสาวก็ติดเหมือนกัน(ทั้งที่ใจเรียกร้องนะเธอ)

คุณมุนีรัตน์ – พรายพวกนี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่งดงามราวกับเอล์ฟค่ะ(อ๊าาา...)หาได้มีเมือกไม่ ที่บ่อพรายก็มีหิ่งห้อยระยิบระยับสวยงาม

คุณหมูอ้วน – ต้องจูบเยอะๆ ปากจะได้หายแข็งใช่ไหมจ๊ะ

คุณหยาดฝนสีเงิน – ตามมาค่ะๆๆๆ ตามมา คิดถึงมากมาย หยาดฝนสีเงิน ต้องอยู่คู่กับคุณพระอาทิตย์สีทองน้า
ช่วยทำให้คนเขียนมองเห็นสายรุ้งทีเถอะ

คุณเฟอร์ – แหม พี่พลขโมยซีนทุกที เพราะใจกล้าหน้าด้านกว่าเพื่อนซี้แน่นอน พรายมะม้าเหมือนเอล์ฟที่งดงามนะ ไม่หรอกจริงๆหน้าตาเหมือนเดิม แต่บุคลิกจะดูมีพลังขึ้น แล้วก็มีหิ่งห้อยปิ๊งวับรอบตัว เรื่องพรายจะค่อยๆขยายขึ้นในช่วงไม่ไกลนี้แหละ

คุณเมล็ดทานตะวัน – พี่นนท์ต้องมีคนมายั่วให้ไฟติดเสียก่อน รอมือที่สามละกัน

คุณอะมีราห์แท็ค – หุหุ พี่พลก็น่ารักใช่ย่อยนะตอนนี้ เป็นช่วงนึงในเรื่องที่คนเขียนชอบมากเลย

คุณหลิง – นั่นสิคะ พี่นนท์เผลอทำไปแบบสติแตกน่ะ ลบความจำแล้วก็ทำอีก สงสารหนูเพลงจริง






การห้ามใจที่ไม่เป็นผล


วันต่อมาเป็นวันเสาร์ วันหยุดสุดสัปดาห์แรกหลังจากสรานนท์กลับมาทำงานในตำแหน่งใหม่

พิษณุซึ่งเป็นซีเนียร์หรือผู้บริหารอาวุโสตั้งแต่อายุยังไม่มากนักได้ออกปากชวนทุกคน
ซึ่งสนิทสนมกับเขาไปรวมตัวปาร์ตี้กันยังห้องชุดสุดหรูใจกลางกรุง ภรรยาของเขาเป็นมิตร
และชอบที่จะได้พบเจอเพื่อนๆ สามี เนื่องจากวันต้องปกติเป็นแม่บ้านซึ่ง
ก็คงจะเงียบๆ เหงาๆ อยู่ไม่มากก็น้อย

พิษณุแก่กว่าพลและสรานนท์ห้าปี สนิทสนมกันมานานตั้งแต่ตอนอยู่โรงเรียนมัธยมเดียวกัน
เรียกได้ว่าพี่ณุจะจบม.หกอยู่แล้ว ไอ้เจ้าเด็กม.หนึ่งสองคนในชมรมก็มาเห็นว่ารุ่นพี่ตัวสูงใหญ่ใจดี
เป็นบุคคลที่น่าเอาอย่าง เพราะนอกจากตลก มองโลกอย่างมีอารมณ์ขัน ยังชอบศิลปะแบบ
ฝังลึกลงรากเหมือนๆ กัน

จากที่นัดแนะกันไว้ตั้งแต่หลายวันก่อน ช่วงสายของวันเสาร์นั้นเพลงพิณจึงขับรถคู่กาย
มารับสรานนท์โดยมีพี่ชายนั่งเคียงมาด้วย เหตุที่ว่ารถคันเล็กกว่าจะได้หาที่จอดง่ายๆ
เวลาขึ้นไปสนุกกัน และเมื่อเห็นว่าพี่ชายชอบบ่นว่ารถของตนขนาดไม่เหมาะมือยามขับ
เพลงพิณจึงจัดแจงให้คุณพี่สุดหล่อไปนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ โดยกำชับว่าคุณน้องนี่แหละ
จะขับเอง ให้นั่งไปเฉยๆ อย่าบ่นเพราะเธอขี้เกียจจะฟัง

สรานนท์ก้าวขึ้นไปยังที่นั่งตอนหลัง เห็นสองพี่น้องอยู่ในอารมณ์สนุกสดชื่นก็เบาใจ
ชายหนุ่มรู้สึกผิดต่อทั้งเพื่อนและเพลงพิณที่สดใสน่ารักในชุดสไตล์ฮาวายเขียวอ่อน
พราวดอกไม้สีน้ำเงินและส้มสด ผมหางกระรอกข้างหลังถูกขมวดไว้หลวมๆ ตรงท้ายทอย
ตอนเขามองจากด้านหน้าก่อนขึ้นรถก็ยังดูเป็นทรงเหมือนสาวผมสั้นอยู่ดี

หญิงสาวมีสีหน้าสดใส ไม่มีวี่แววจะระลึกได้ถึงเรื่องราวที่เกิดในคืนวาน
ด้วยพลังของจิตพราย...อีกฝ่ายจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพบเขาที่ร้านของประพจน์นั่น
ดีที่พลกลับดึกเช่นกัน สรานนท์จึงมิได้เจอเพื่อนรออยู่ที่บ้านตอนไปส่งน้องสาวของมัน
ถ้าประจันหน้ากันเขาอาจต้องลำบากสะกดทั้งพี่ทั้งน้องเลยก็เป็นได้ เพราะพลคง
สงสัยที่เห็นน้องสาวหลับป้อแป้มาอย่างนั้น

“ตกลงนี่พี่นนท์จะเลิกขับรถถาวรแล้วเหรอคะ” เพลงพิณหันมาแหย่

“ก็ไม่ได้ถึงขนาดนั้น นึกอยากเปลี่ยนรถ แต่ก็ยังขี้เกียจเลือกว่าจะเอายี่ห้อไหนดี
เลยอาศัยเรียกรถเอาน่ะ มีเงินนี่ก็ดีตรงค่อยทำตามใจตัวเองได้หน่อย”

“ว่าแต่ที่พี่แกชวนเรามาวันนี้ สมเป็นพี่ณุนะ ให้คนมาบาบีคิว ว่ายน้ำ นุ่งลมกันหน้าหนาว
บ้าไม่เปลี่ยน ถึงตอนนี้อากาศมันจะไม่หนาวไม่ร้อน แต่ขึ้นไปตึกสูงงั้นเจอลมคงหนาวอยู่หรอกว่ะ”

“ไอ้คนที่ตกลงมาก็ปกติอยู่หรือ คนบ้ากับคนบ้า...คบกันได้นี่” สรานนท์หัวเราะหึๆ ในคออยู่หลังรถ
ใจนึกอยากเอานิ้วไปพันเล่นกับพวงผมสีน้ำตาลดุ๊กดิ๊กของคนขับ ถ้าไม่ติดว่าพี่ชายมันนั่งขนาบ
อยู่ข้างๆ น้องสาว แต่เมื่อคืนเขาย้ำกับตนเองแล้ว บอกตัวเองแล้วว่าจะไม่ทำอะไรชั่วๆ
กับคนที่รักและไว้ใจเขาอย่างนั้นอีก แม้เขาจะสามารถทำได้โดยไม่ยากเย็น

หากไม่ควบคุมอำนาจที่มีในมือให้ได้ สุดท้ายแล้วคงเป็นเขาที่ถูกควบคุม



ก่อนเที่ยง คนทำงานของอารยกิจการพิมพ์นับสิบและเพื่อนวงการอื่นที่ติดสอยห้อยตามมา
ทั้งสิ้นเกินยี่สิบก็มารวมตัวกันบนชั้นสิบเก้า ณ ห้องชุดสุดหรูของพิษณุซึ่งมีระเบียงกว้างขวาง
ราวกับดาดฟ้าจอดเฮลิคอปเตอร์ น่ารื่นรมย์ด้วยสระน้ำรูปทรงโย้เย้อย่างที่เรียกว่าฟรีฟอร์ม
ปูพื้นด้วยกระเบื้องแผ่นเล็กละเอียดสีตะไคร่ สลับลายโทนน้ำทะเลกลมกลืนกันเป็นอย่างดี
ทั้งใจกลางสระและริมฝั่งหนึ่งยังมีมุมที่จัดไว้ราวเกาะทะเลใต้ ลาดหิน ลงต้นปาล์ม
ใบคล้ายมะพร้าวไว้อย่างน่าดู

เมื่อเสียงเพลงชิลเอาท์เข้ากับบรรยากาศชายหาดถูกเปิดคลอ สองร่างที่เหมือนปลาพะยูน
ก็เริ่มเต้นระบำผ่านหน้าผู้บริหารสองหนุ่มหล่อของบริษัทไปอย่างหมายจะยวนยั่ว
หนึ่งในนั้นคือปลา อีกคนก็เพื่อนชายใจหญิงร่างอวบพอกัน นามเดิมว่าปาล์ม
แต่ฉวยโอกาสที่บุพการีเผลอเปลี่ยนชื่อเล่นตัวเองเสียใหม่ตั้งแต่เกือบสิบปีก่อนเป็นปาล์มมี่
ให้เข้ากับสมัยนิยม

พอคู่ระบำฮาวายยักย้ายผ่านมาอีกครั้ง สรานนท์ที่สวมแว่นดำก็เอาหมวกสานปีกกว้าง
ซึ่งถูกนำมาเพิ่มบรรยากาศวางแปะปิดหน้าคล้ายอยากพักสายตา ส่วนพลที่นอนประสานมือ
ไว้ใต้ศีรษะบนที่นอนยาวริมหาดเคียงกับเพื่อนเปรยก็ขึ้นดังๆ

“ตอนนี้กำลังอยากพิจารณาลดเงินเดือนพนักงานบางคนอยู่พอดี”

“โทษฐานทำงานเกินหน้าที่หรือ” สรานนท์ช่วยรับมุกให้ทั้งที่ใบหน้ายังซ่อนอยู่ใต้หมวก

“เออ นอกนั้นยังทำลายอารมณ์สุนทรีย์ในวันพักผ่อนของนายจ้างด้วย”

คู่เต้นระบำดอกไม้ไหวแสร้งไม่ได้ยินกับถ้อยคำร้ายแรง แต่ที่สุดก็รีบผละจากไปยั่วยวนหนุ่มๆ
อีกฝั่งแทนโดยไม่รอให้เกิดความเสียหายแก่ฐานเงินเดือนของตน พลหัวเราะลงลูกคอชอบใจ
เมื่อคนเคราะห์ร้ายรายหนึ่งร้องโหยหวนขณะถูกปาล์มมี่ลากลงน้ำ
เขาดึงหมวกออกจากหน้าเพื่อน สะกิดให้รีบดู

“มีพวกโดนตะเข้ลากลงน้ำไปกินแล้วว่ะ”

“เออ น่าสงสารฉิบหาย” สรานนท์ขำ

ระหว่างที่สองหนุ่มกำลังสรวลเสเฮฮาเพลงพิณพร้อมกับเพื่อนสาวอีกสองสามคน
ก็เข้ามาสะกิดทั้งคู่ให้ลุกมายืดเส้นยืดสาย “พี่พล พี่นนท์ มัวนอนอืดลงพุงอยู่นั่น
ไปช่วยสาวๆ ปิ้งบาร์บีคิวหน่อย”

“ลงพุงเหรอ พี่มีซิกแพ็คแล้วนะ เพิ่งฟิตมาไม่นานนี้” พลแกะกระดุมออกอวดน้องสาว

“ร่องจางๆ แบบนั้นนับว่าเป็นซิกแพ็คด้วยหรือ” สรานนท์หันไปวิจารณ์ตรงๆ

“จางก็ยังดีกว่ามีลอนไขมันวะ ไหนล่ะของแก ขอดูบ้างซิ กลับมาเจอเพื่อน
เปลี่ยนจากไอ้ก้างกลายเป็นหนุ่มหล่อ น่าเจ็บใจจริงๆ ดันมีคู่แข่ง”

สรานนท์ยันเพื่อนที่พยายามเข้าจู่โจมออกห่างจนเกือบจะต้องลงไม้ลงมือกัน
เขาหัวเราะร่วนขณะหนีพ้นมือพลไปได้สำเร็จ เร่งตามไปช่วยเพลงพิณทำบาร์บีคิว
แบบเนียนๆ ได้แต่แอบตอบเพื่อนในใจว่าเขาคงไม่ใช่คู่แข่งของมันหรอก
ถ้าหากใจยังคอยจะตามติดไปแต่กับแม่กระรอกน้อยตัวสวยดุ๊กดิ๊กตัวนิ่ม ทั้
งที่รู้ว่าเพื่อนรักหวงแสนหวงน้องสาวเพียงไร

แต่ที่สุดพลที่ทนอยู่ว่างๆ คนเดียวไม่ไหวก็ตามมาช่วยกันคนละไม้ละมือ
ทำบาร์บีคิวกันไปหยอกล้อกันไปสนุก
เห็นได้ชัดว่าหลายคนยังเห่อสรานนท์ที่กลับมาในมาดผู้บริหารสุดหล่อ
ดูดีจนพลค่อนว่าเพื่อนมาแย่งความสำคัญของตนไป

แทนที่คนตัวสูงจะถ่อมตนเขากลับยักไหล่แล้วเลิกคิ้ว
“แกก็ดูใช้ได้หรอกนะพล แต่ถ้าสาวๆ เขาให้คะแนนความสูงกับหล่อเข้ม ฉันคงชนะ”
ชายหนุ่มตบไหล่เพื่อนซึ่งแอบแยกเขี้ยวแรงๆ กับคนอื่นเขาแทบไม่เคยแหย่ด้วยแบบนี้
มีแต่กับคนที่สนิทกันมานานอย่างพลคนเดียวเท่านั้น

“เออ แต่เดี๋ยวนี้สาวๆ ชอบขาวตี๋ก็เยอะอยู่หรอกวะ คงต้องลองเปิดให้ลงคะแนนเสียงกันสักที”

“ตั้งคูหาแบบเลือกตั้งเลยนะ แล้วแกก็ห้ามไปทำตาโศกเรียกความเห็นใจแถวนั้นล่ะ”

“ช่วยไม่ได้โว้ย ฉันเรียกหาเสียง ไม่ได้แจกเงินให้ลงคะแนนสักหน่อยนี่หว่า”

“เหรอ งั้นก็คงไม่เสนอหน้าไปเลี้ยงข้าวสาวทั้งแผนกทำคะแนนแบบที่ฉันได้ยินว่า
แกจัดไปเมื่อเดือนก่อนนะ” สรานนท์เอ่ยจับผิด

“พูดน่าเกลียด ก็เลี้ยงทั้งผู้หญิงผู้ชาย บังเอิญว่ากลุ่มนั้นมีผู้หญิงมากกว่า แหมเว้ย
ก็กองบรรณาธิการ ผู้หญิงเยอะมันแปลกตรงไหน”

“พาไปเลี้ยงนี่เพราะอยากเอาใจคนไหนเป็นพิเศษหรือเปล่า” คนใส่แว่นเปรยหน้าตาย
ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเป้าหมายที่เจ้าตัวเพื่อนอาจยังไม่รู้ใจตนเองดีด้วยซ้ำคือสาวคนไหน

“ไม่นี่ ไม่เห็นมีสาวสวยเลย”

พลยักไหล่พลางคิดต่อในใจ ที่จริงอาจจะมีก็ได้ แต่ไม่ใช่สาว...แถมยังมาสวยเอาแค่
วันลอยกระทงวันเดียว หลังจากนั้นก็กลับมาเป็นยายโก๊ะ แต่งตัวเถิดเทิงยังกับ
บอยแบนด์เกาหลีเหมือนเดิม
นี่ก็ไม่รู้ไปโอ้เอ้อยู่ไหน จะบ่ายแล้วยังไม่โผล่ ทั้งที่ได้ยินเห็นรับปากเพื่อนว่าจะมา
คงตื่นสายแน่ๆ แม่คนไร้ระเบียบแบบนั้น

อันที่จริงการแต่งตัวของกมลณัฐไม่ได้ดูไม่ดีเลยในสายตาคนอื่น
เรียกง่ายๆ ว่าเซอร์อย่างนำสมัยด้วยซ้ำไป เพียงแต่มันเกิดจะดูขวางขึ้นมา
เมื่ออยู่ในสายตาเจ้านายหนุ่มก็เท่านั้นเอง


ในขณะที่บางคนกินดื่มและคุยกันอย่างสนุก บางคนก็ลงเล่นน้ำท้าทั้งแดดและลมเย็นที่พัดมา

“เออนะมีคนลงน้ำจริงๆ แฮะ” ปลาซึ่งอยู่ในชุดทูพีช ท่อนบนเป็นชุดว่ายน้ำเกือบๆ จะเซ็กซี่
และท่อนล่างเป็นกระโปรงบัลเล่ต์สมัยเรียนที่เอามาสวมเล่นแทนกระโปรงฮาวายกอดอกมองเพื่อนๆ
กำลังสนุกกันในสระ

“ก็แน่สิ เดี๋ยวนี้กรุงเทพฯ ไม่มีหน้าหนาวแล้วนี่ ร้อนจะตายชัก ดูแดดซิออกร้อน”

“ฉันหนาวลมนี่ยะ” ปลาแสร้งกอดตัวเอง

“เอาเหอะไม่มีใครเขาบังคับให้หล่อนลงหรอก กลัวน้ำล้นสระหมดจะแย่แล้วย่ะ
แม่ปลาพะยูนเกยแห้ง คนไหนอยากลงก็ลงกัน คนไม่อยากก็เกยฝั่งต่อไป”
ใครบางคนตะโกนตอบมา

“ดูพูดเข้าสิ คนอ้วนก็มีหัวใจนะ แย่ที่สุดเลย”
ปลาเชิดหน้างอนๆ พลางเดินหนีไปตักอาหารบุฟเฟ่ต์มากินย้อมใจ


บ่ายโมงกว่าๆ เสียงออดหน้าห้องชุดก็ดังขึ้นอีกครั้ง พลที่เข้ามาพักหลบแดดข้างในหูผึ่ง
แต่กระนั้นก็ไม่คิดจะเดินไปเปิดต้อนรับ ยังคงไว้ท่ารอให้เจ้าของห้องออกไปรับแขกด้วยตนเอง

“ณัฐ มาเสียช้า เขาบ่นถึงกันใหญ่แล้วรู้ไหม”

กมลณัฐแก้มแดงปลั่ง ท่าทางบอกว่าเหนื่อย ในอ้อมแขนหอบอาหารมาเยอะแยะจนพิษณุต้องช่วยรับ

“มีคนอยากกินนั่นนี่เพิ่มค่ะ พิซซ่าร้านพิเศษไม่มีบริการส่งของเจ้าปลา ส่วนคริสปี้ครีมนี่ของเจ้าปาล์มมี่
ไม่รู้มันจะอร่อยอะไรของมันนักหนา”

พลที่ไม่ยอมหันไปมอง เขาได้ยินเสียงปึงซึ่งเดาว่ากมลณัฐคงแอบเตะประตูปิดตอนที่พิษณุหันหลัง
แต่ที่ทำให้เจ้านายหนุ่มต้องมองในที่สุดกลับเป็นเสียงของใครอีกคน

“สวัสดีครับพี่ณุ ขอมาสนุกด้วยคนนะวันนี้”

“อ้าวเดย์ ไม่ได้เจอกันนาน ชีวิตเป็นไงบ้าง อกหักคราวก่อนหาคนมาดามใจได้ยังวะ”

“ยังไม่ได้หาครับ รอคนหักมาเป็นคนซ่อมให้ดีกว่า”

“เฮ้ย พูดเบาๆ เว้ย พี่ชายเขานั่งหัวโด่อยู่นั่น” พิษณุแกล้งกระซิบไม่เบานักให้พลต้อง
จิกตามองมาอย่างช่วยไม่ได้

ผู้ชายที่ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกมลณัฐหน่วยก้านท่าทางไม่เลว หน้าตาก็อย่างกับลูกครึ่ง
แต่เพราะข้อมูลเพียงน้อยนิดที่เล็ดลอดเข้าหูทำให้พลตั้งเป้าไม่ชอบหน้าขึ้นมาในทันที

ชิ ยายทอมแสบ พาใครมาด้วยไม่พา ดันพาไอ้หนุ่มที่ไหนก็ไม่รู้ที่เหมือนจะเคยเล็งน้องสาวเขามาด้วย
แบบนี้มันน่าลงโทษให้หลาบจำนัก

กมลณัฐเอาเครื่องดื่มแช่ตู้เย็น พิษณุแยกพาผู้ชายชื่อเดย์ออกไปโชว์ให้ชาวบ้าน
ซึ่งกำลังสนุกสนานกันอยู่ดูตัว พลรู้ว่าข้างนอกคนเยอะและคงมีหลายคนรายล้อม
ป้องกันเพลงพิณเอาไว้ แต่กับคนที่กำลังหัวเดียวกระเทียมลีบไม่มีใครปกป้อง

เขานี่แหละต้องจัดการให้สมใจเสียก่อน

“ฮึ ฮึ่ม...” ชายหนุ่มกระแอมเสียงหนักๆ อยู่ข้างหลังคนซึ่งกำลังง่วนกับตู้เย็น



อสิตา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 ก.ย. 2555, 14:21:40 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ต.ค. 2557, 07:38:52 น.

จำนวนการเข้าชม : 1575





<< บทที่ ๙ พรายปรารถนา (ต่อ-จบบท)   ด้นสด พี่พลกับหนูณัฐตอนพิเศษ(แน่ใจนะ?) กับการแจกหนังสือ20เล่มแบบลนลาน >>
อสิตา 12 ก.ย. 2555, 14:29:28 น.
เฟซบุค มนตราอัญมณี มีเกมแจกกระเป๋าลายเสือให้เล่นกันอยู่นะค้า แฟนๆอัคนิมากันเร้ว
https://www.facebook.com/#!/mystery.gem


อสิตา 12 ก.ย. 2555, 14:52:30 น.
อ่านแล้วอย่าลืมกดไลค์ให้เค้า (ทำตาโศกอ้อน)


sai 12 ก.ย. 2555, 14:56:29 น.
แหมๆๆๆ พี่พลลลล จ้องหาโอกาสเชียวนะย่ะ


goldensun 12 ก.ย. 2555, 15:29:35 น.
เนื่องจากวันต้องปกติเป็นแม่บ้าน ต้องเกินมารึเปล่าคะ
นนท์เลยสงบไปเลย ตอนนี้ แหย่กับพลเท่านั้นเอง
ส่วนพล ก็ตามเคยนะคะ แหย่ณัฐเดี่ยวๆ อีกแล้ว ไม่ระแวงเพื่อนซะด้วย


ameerahTaec 12 ก.ย. 2555, 15:53:02 น.
พี่พลจะหาเรื่องณัฐอีกแล้วสินะ อิอิ


lovemuay 12 ก.ย. 2555, 16:46:34 น.
จ้องหาโอกาสอยู่แล้วสินะ หึๆ


อสิตา 12 ก.ย. 2555, 17:32:15 น.
ตอนพิเศษอัคนิตอน 3 มาแล้วนะคะ ลงอยู่หน้าถัดไป ใครมาไม่ทันอย่าลืม...


ดารานิล 12 ก.ย. 2555, 18:29:54 น.
เรื่องนี้เป็นนิยายรักจริงเหรอเนี่ย อิอิ


Zephyr 12 ก.ย. 2555, 21:12:34 น.
เอิ่ม พี่พลเค้าไม่เรียกแกล้ง เค้าเรียกพาลลลลล
พี่พลก็ยังดูเด่นกว่าพี่นนท์นะมะม้า มะม้าลำเอียงป่ะเนี่ย
นายเดย์นี่ใครอ่ะ มาจากไหนกัน ทำงานในบริษัทนั่นด้วยเรอะ


อสิตา 12 ก.ย. 2555, 21:34:29 น.
น่า ก็บอกว่าพี่นนท์เดี๋ยวกู้บทกลับมาให้ไง แบ่งกันไปคนละช่วง...ก็นะ
ลำเอียงรักพี่พลจริงๆน่ะแหละ แต่หลังๆ ตาแว่นพี่นนท์บทเด่นอยู่นา


ใบบัวน่ารัก 12 ก.ย. 2555, 21:51:48 น.
หึงนิ


ฮอบบิท 13 ก.ย. 2555, 03:33:59 น.
ตาพี่พลนี่ น่าให้หนูณัฐทุบหัวลากเข้าถ้ำ เอ้ยเข้าห้องจริงๆ เลย จะได้เลิกยั่วเลิกแหย่เสียที หุ หุ


ling 13 ก.ย. 2555, 12:05:00 น.
ปากก็ทำเป็นไม่ชอบ แต่ก็ร๊อ รอ หนูณัฐมา อิอิ


SunSeed 13 ก.ย. 2555, 12:40:25 น.
อีพี่พลห่วงน้องมากกกก เหอะๆๆ -*-


shadha 13 ก.ย. 2555, 18:12:33 น.
หมั่นไส้พี่พล ซึนนัก!!


หมูอ้วน 14 ก.ย. 2555, 06:13:19 น.
พี่พลจะหาเรื่องหนูณัฐอีกแย้ววว


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account