ยัยคู่แฝดตัวร้ายกับนายปีศาจจอมกวน
อันที่จริงฉันก็เป็นสาวม.ปลายคนนึงที่พึ่งจะผ่านชั้นม.ต้นมาหมาดๆเลยแหละ แต่เพียงฉันมีคนที่หน้าเหมือน(ชาวบ้านเรียกว่าฝาแฝด)แต่นิสัยไม่ต้องห่วงหรอกยัยนั่นน่ะนิสัยเรียบร้อยมาก แต่ฉันน่ะหรอแน่นอน...ฉันเป็นคนที่แก่น เซี้ยว ของรร.เชียวนะ(โอ้วววช่างน่าภูมิใจซะเหลือเกิน -0-) และอยู่ๆก็มีผู้ชายหน้าตาดีชื่อ'ท็อป' มาวุ่นวายกะชีวิตของฉัน>< แต่เรื่องมันยังไม่หมดแค่นั้นหรอก สาวแฝดคู่นี้ยังมีอะไรให้คุณน่าติดตามเยอะแยะ อยากรู้ไหมล่ะ อยากรู้ก็ติดตามเอานะ...
Tags: วัยรุ่น
ตอน: (ป่าน)
ฉันกับปิ่นถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีตั้งแต่เด็กๆเพราะเราเป็นฝาแฝดคู่แรกของตระกูลแต่แล้วพ่อเกิดแยกทางกับแม่จึงทำให้ฉันมาอยู่ในบ้านๆนี้ตั้งแต่ห้าขวบ ครอบครัวทางพ่อฉันยอมส่งเสียให้เราทั้งคู่จนถึงประถมหกแล้วขาดการติดต่อหายไป ฉันทำตัวเรียบร้อยในสายตาทุกคนและมีอยู่คนเดียวเท่านั้นที่รับรู้ว่าฉันสร้างภาพมาตลอดคือ'ยัยน้ำ'เพื่อนซี้ตั้งแต่อนุบาล1ของฉันเอง สาเหตุที่ฉันทำตัวเรียบร้อยมาตลอดเพราะว่าตอนเด็กๆผู้ใหญ่ชอบแขวะ ปิ่นว่า'ทำไมถึงไม่เรียบร้อยเอาซะเลย'ฉันจึงทำตัวเรียบร้อยแบบนี้กับทุกคน ทุกๆคืนฉันจะไปผับเพื่อเดนซ์ปลดปล่อย หลายคนที่ชอบถามชื่อฉันแต่ฉันกลับตอบไปว่าชื่อ 'ปิ่น'เพราะถ้าเป็นปิ่นหลายคนอาจเชื่อก็ได้
เช้าสิบโมง(เช้าตรงไหนฟระ)ของวันอาทิตย์ฉันนอนหลับเป็นตายอยู่ในห้องเพราะเมื่อคืนกลับบ้านดึกมาก
-///รับเร็วเร้วว รอนานแล้วนะว้อยย-/// ฉันให้น้ำอัดไว้ให้เวลามันโทรมา ฉันต้องรับมันทุกครั้งไม่งั้นฉันโดนโวยหูชาเลยนะจะบอกให้
"ฮัลโหลมีไรน้ำ"
"ไปเที่ยวกัน"ไปอีกแล้วเรอะฉันขี้เกียจจ่ายตังค์แล้วนะ
"ขี้เกียจอ่ะ"
"ฉันอุตส่าห์โทรชวนพี่จิมมี่แล้วนะ เออๆงั้นฉันไปกันสองคนก็ได้"เห้!!ไปสองคนได้ไงแฟนฉันนะ ใช่ พี่ จิมมี่เป็นแฟนของฉันเองแต่เรื่องถ้าไปถึงหูยัยปิ่ยกับแม่นะฉันได้ขึ้นเขียงแหงๆเพราะแม่ฉันไม่อยากให้มีเรื่องแบบนี้ จึงมีแค่ยัยน้ำอีกแหละที่รู้เรื่องพวกนี้
"อย่าเอาพี่จิมมี่มาล่อนะยะ ไปก็ได้ๆเจอกันที่เดิมนะ"
"รีบมาไวๆล่ะ พี่จิมมี่เป็นเจ้ามือเลี้ยงสุกี้นะเว้ย"
"เออๆ"วางสายจากยัยน้ำ ฉันก็ลุก พรวด อาบน้ำแบบเร็วที่สุดทำลายสถิติในกินเน็ตบุ๊ค(เวอร์ไปๆ)ฉันใส่กางเกงยีนขาสั้น สวมเสื้อกล้ามที่แอบซื้อมาเพราะถ้าแม่เห็นแม่คงไม่เห็นด้วยแน่ เสื้อกล้ามสีสวย รับกับเครื่องสำอางที่แต่งอ่อนๆ ผมที่ถูกทำเป็นลอนๆแล้วเอามาไว้ข้างหน้าคู่กระเป๋าสะพายข้างคู่ใจ หมุนซ้าย หมุนขวา สวยแล้วไปได้ ^__^
ฉันแอบย่องลงมาจากบันไดเพื่อแอบยัยปิ่นไม่ให้เห็นการแต่งตัวของฉันและวันนี้แม่ไม่อยู่ไปต่างจังหวัดฉันเลยโล่งไปนิดนึง ฉันย่องจนถึงประตูกระจกเพื่อจะเลื่อนออกไปข้างหน้าประตูรั้ว แต่ยังไม่ทันเปิดยัยปิ่นก็มาขัดเอาไว้ซะก่อน
"จะไปไหน"โด่วเอ๊ย นี่ฉันอุตส่าห์แอบสุดๆแล้วนะ ฉันหันกลับไปตอบ ยัยนี่สวมเสื้อยืดที่นุ่นซื้อให้วันเกิดแล้วก็สวมกางเกงยีนเอวสูงผมถูกมัดขึ้นสูงติดกิ๊บลายเสื้อ ถือว่ายัยนี่น่ารักใช้ได้ทีเดียว ยัยนี่ก็จะไปเหมือนกันนี่!
"ไปเที่ยว"ฉันตอบเสียงไม่ใส่ใจ
"ทำไมแต่งตัวแบบนี้"เสียงยัยปิ่นดูโมโหหน่อยๆกับการแต่งตัวแบบนี้ของฉัน แล้วจะทำไมเล่าไม่ใช่แม่ฉันนะยะ
"เรื่องของฉัน"ขณะที่ฉันกำลังออกประตูไปยัยปิ่นโพล่งขึ้นมาทำเอาให้แปลกใจกับสิ่งที่เธอพูด
"อย่านึกว่าจะปิดฉันได้ทุกเรื่องนะป่าน"ฉันชะงักกึกไปนิดนึงทันทีที่ได้ยิน แล้วออกเดินต่อพลางครุ่นคิดว่า ยัยนี่ไปรู้ไรมานะ
เช้าสิบโมง(เช้าตรงไหนฟระ)ของวันอาทิตย์ฉันนอนหลับเป็นตายอยู่ในห้องเพราะเมื่อคืนกลับบ้านดึกมาก
-///รับเร็วเร้วว รอนานแล้วนะว้อยย-/// ฉันให้น้ำอัดไว้ให้เวลามันโทรมา ฉันต้องรับมันทุกครั้งไม่งั้นฉันโดนโวยหูชาเลยนะจะบอกให้
"ฮัลโหลมีไรน้ำ"
"ไปเที่ยวกัน"ไปอีกแล้วเรอะฉันขี้เกียจจ่ายตังค์แล้วนะ
"ขี้เกียจอ่ะ"
"ฉันอุตส่าห์โทรชวนพี่จิมมี่แล้วนะ เออๆงั้นฉันไปกันสองคนก็ได้"เห้!!ไปสองคนได้ไงแฟนฉันนะ ใช่ พี่ จิมมี่เป็นแฟนของฉันเองแต่เรื่องถ้าไปถึงหูยัยปิ่ยกับแม่นะฉันได้ขึ้นเขียงแหงๆเพราะแม่ฉันไม่อยากให้มีเรื่องแบบนี้ จึงมีแค่ยัยน้ำอีกแหละที่รู้เรื่องพวกนี้
"อย่าเอาพี่จิมมี่มาล่อนะยะ ไปก็ได้ๆเจอกันที่เดิมนะ"
"รีบมาไวๆล่ะ พี่จิมมี่เป็นเจ้ามือเลี้ยงสุกี้นะเว้ย"
"เออๆ"วางสายจากยัยน้ำ ฉันก็ลุก พรวด อาบน้ำแบบเร็วที่สุดทำลายสถิติในกินเน็ตบุ๊ค(เวอร์ไปๆ)ฉันใส่กางเกงยีนขาสั้น สวมเสื้อกล้ามที่แอบซื้อมาเพราะถ้าแม่เห็นแม่คงไม่เห็นด้วยแน่ เสื้อกล้ามสีสวย รับกับเครื่องสำอางที่แต่งอ่อนๆ ผมที่ถูกทำเป็นลอนๆแล้วเอามาไว้ข้างหน้าคู่กระเป๋าสะพายข้างคู่ใจ หมุนซ้าย หมุนขวา สวยแล้วไปได้ ^__^
ฉันแอบย่องลงมาจากบันไดเพื่อแอบยัยปิ่นไม่ให้เห็นการแต่งตัวของฉันและวันนี้แม่ไม่อยู่ไปต่างจังหวัดฉันเลยโล่งไปนิดนึง ฉันย่องจนถึงประตูกระจกเพื่อจะเลื่อนออกไปข้างหน้าประตูรั้ว แต่ยังไม่ทันเปิดยัยปิ่นก็มาขัดเอาไว้ซะก่อน
"จะไปไหน"โด่วเอ๊ย นี่ฉันอุตส่าห์แอบสุดๆแล้วนะ ฉันหันกลับไปตอบ ยัยนี่สวมเสื้อยืดที่นุ่นซื้อให้วันเกิดแล้วก็สวมกางเกงยีนเอวสูงผมถูกมัดขึ้นสูงติดกิ๊บลายเสื้อ ถือว่ายัยนี่น่ารักใช้ได้ทีเดียว ยัยนี่ก็จะไปเหมือนกันนี่!
"ไปเที่ยว"ฉันตอบเสียงไม่ใส่ใจ
"ทำไมแต่งตัวแบบนี้"เสียงยัยปิ่นดูโมโหหน่อยๆกับการแต่งตัวแบบนี้ของฉัน แล้วจะทำไมเล่าไม่ใช่แม่ฉันนะยะ
"เรื่องของฉัน"ขณะที่ฉันกำลังออกประตูไปยัยปิ่นโพล่งขึ้นมาทำเอาให้แปลกใจกับสิ่งที่เธอพูด
"อย่านึกว่าจะปิดฉันได้ทุกเรื่องนะป่าน"ฉันชะงักกึกไปนิดนึงทันทีที่ได้ยิน แล้วออกเดินต่อพลางครุ่นคิดว่า ยัยนี่ไปรู้ไรมานะ
หวานว่าน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 ต.ค. 2555, 19:48:04 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ม.ค. 2556, 16:40:21 น.
จำนวนการเข้าชม : 821
| << | >> |