สาวน้อยจะสอยรัก
เมื่อสาวต้องหาเรื่องไปใกล้หนุ่ม เพราะหลงรักเข้าเต็มที่ เธอจะมีกลวิธีอย่างไรจึงจะชนะใจคนเล่นตัว
Tags: สอย รัก

ตอน: คุณแม่หวง

สการะแทบกระโจนไปข้างถนน แล้วรีบโบกรถแท็กซี่ โดดขึ้นเบาะหลังออกจากสถานที่ตรงที่ทำให้เธอเสียเวลา และเสียน้ำตาทันที
ชายหนุ่มเดินต่อไปอีกนิด จึงถึงที่นัดหมาย ชายตัวเตี้ยกว่าเขา เดินตรงแน่วเข้ามาหา ส่งเสียงทักพร้อมยกมือไหว้
“ผู้กองมาเร็วจังครับ ยังไม่ถึงเวลานัดเลยนะครับนี่ ไหนรถล่ะครับ”
“แม่ไม่ให้ขับเองตั้งแต่รถชนปางตาย จ่าได้เรื่องอะไรมามั่งล่ะ”
“ผู้กองออกปากทั้งทีไม่ได้เรื่องได้ยังไงครับ ผมหาสวยที่สุดมาให้เลยนะไม่คิดเงินครับ”
“ได้เปล่าผมไม่เอาหรอกจ่า”ภูริออกปากด้วยความเกรงใจ อีกฝ่ายหัวเราะ แล้วว่า
“ไปครับ รถปุโรทั่งของผมอยู่ทางโน้น ฝากไว้ที่ปั้มครับ” จ่าเตี้ยเดินนำร่างสูงของภูริ เมื่อชายหนุ่มมาเห็นรถใหม่เอี่ยม ราคาแพง เกินหน้าที่และเงินเดือน เขาอดที่จะนึกไปในทางไม่ดีเสียไม่ได้ จ่าเตี้ยหัวเราะพลางว่า
“ผมไม่ได้ส่งยาค้ายา หรือขายชาติ เพื่อให้ได้ลุกชายคนนี้หรอกครับผู้กอง ผมทับหมาได้เงินดีมาก ก็เลยเอาไปออกเจ้านี่ เพื่อทำการค้า นี่ไม่กล้าเอามันมาในรถ กลัวหายครับ”
“ผมซื้อไปให้เป็นของขวัญ”
“คนรักผู้กองหรือครับ”
“ครับ ไม่รู้จะให้อะไรดี”ภูริเอ่ยกลั้วหัวเราะ นึกถึงลูกสาวคุณหญิง ซึ่งเพิ่งเริ่มคบกันมาไม่นานนัก “จิ๊กเลี้ยงเจ้าปอมแต่มันตายไปแล้ว เจ้าตัวนั้นตามันสวย”ชายหนุ่มพุดแล้วงอดนึกถึงคนตาดตกลมแววใส แป๋ว และมีหยาดน้ำตาคลอ เหมือนเจ้าปอม หมาสวยดวงตาพิฆาตใจ
“ผมเริ่มทำฟาร์มได้ไม่กี่ปี รวยเร็วเลยครับ อาศัยใจรัก ผมแทบรักมันมากกว่าเมียแล้วล่ะ แม้มันจะเห่าแต่ผมว่าดีกว่าฟังเมียด่าเยอะ”
“แล้วจะมีเมียกันไปทำไมไม่รู้นะครับ เป็นแค่แฟนกันก็พอแล้วผมว่า”
“ตอนได้เป็นแฟน ก็วางแผนให้ได้เป็นเมียทุกคนละผมว่า”ครานี้ลูกชายคนเล็กคุณศจีหัวเราะอึกอัก “เมียผมเวลาเป็นแฟนมันดีใจหายเลยนะครับผู้กอง เป็นทุกอาชีพที่ผมต้องการเลย เป็นหมอนวด หมอนาบ หมอรักษาไข้ ดูแลผมยิ่งกว่าความเมตตาจากแม่ของผมเสียอีก แต่หลังแต่งงาน แฟนผมคนนั้นมันตายไปแล้วล่ะ เหลือแต่อีแก่ขี้บ่นแถมขี้เกียจอีกต่างหาก ผมเลยหางานพิเศษมาทำแล้วมาจับอาชีพผสมพันธ์หมานี่ล่ะ ซื้อสัตย์ รักจริง ไม่เอาเปรียบลูกค้า หมาของผมสุขภาพดีทุกตัว ไม่ดีผมไม่ปล่อย ของผู้กองนี่ ไม่ต้องห่วง ถึงเอาไปเลี้ยงอย่างไม่ดูแลมันก็ไม่ตายง่าย”
“แต่เจ้าปอมมันเลี้ยงยากนี่นาจ่า”
“ผมเลี้ยงจนพ้นขีดอันตรายและดูแลให้เป้นอย่างดีรับรองครับ ท้องตลาดราคาห้าหกพันอย่าได้จับนะครับไม่มีหรอกของดี”
ภูริรู้ดีทีเดียวว่า หมาหรือสุนัขพันธ์ดีราคาแพงมาก ยิ่งสุขภาพดียิ่งราคาแพง แต่ว่าจะเอาใจสาวก็ต้องเอาใจให้ถูกช่อง เธอชอบสุนักก็ควรหาสิ่งที่ดีให้กับเธอราคาไม่เกี่ยง แต่ถ้าถูกหลอก เขาก็ปั่ง(ไม่ให้ขั้น)จ่าได้
จ่าเตี้ยพานายไปที่คอก บ้านของจ่าเตี้ยเป็นบ้านชั้นเดียว มีรั้วรอบขอบชิด ติดตั้งสัญญาณกันขโมย ซึ่งภูริไม่แปลกใจ เพราะว่ามีการขโมยสุนัขไปขายมากทีเดียว
ผู้หญิงสวมกางเกงผ้ายืด เสื้อตัวใหญ่ เดินอุ้ยอ้ายมาพร้อมกับสุนัขขนปุยตัวสีขาว ดวงตากลมใส จมูกชื้น ท่าทางสุขภาพดี ดิ้นดุกดิกอยู่ในอ้อมแขนของหญิงวัยสามสิบเศษ
ร่างโอ่โถงของเมียจ่าเตี้ยโยกย้ายมาหาภูริ พร้อมยกมือไหว้ยกเจ้าหมานั้นขึ้นมาพร้อมกัน ภูริต้องรอให้เธอเอาหมาลงก่อนแล้วจึงรับไหว้อีกฝ่าย อย่างไม่ต้องการไหว้หมาไปด้วย
“ของขวัญให้เมียผู้กองค่ะ”
“ไม่ใช่เมียครับ”เขารับสุนัขแสนน่ารักตัวนั้นมาไว้ในอ้อมแขน มันดมมือชายหนุ่มอย่างเอาใจ และรู้ว่าอีกฝ่ายคงจะรักมันแน่ “เท่าไหร่ครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะผู้กอง”
“อ๊ะไม่ได้หรอกครับ ไม่เอาเงินผมไม่รับเจ้าตัวนี้แน่ๆ”
“ห้าพันก็ได้ค่ะ”เมียจ่าเอ่ยราคา ซึ่งหาไม่ได้อีกแล้ว สุนัขแข็งแรงและน่ารักพันธุ์นี้
ภูริควักเงินให้อีกฝ่าย จากนั้นเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาอุ้มเจ้าตัวเล็ก ล้วงโทรศัพท์ เป้สะพานสีดำเลื่อนลงจากไหล่ เขาสะบัดขึ้นไว้ตามเดิม เจ้าตัวเล็กเห่า เสียงเลยลอดเข้าโทรศัพท์
“ครับแม่”
“มาถึงแล้วทำไมไม่แวะเข้าบ้านก่อน มาบ้านก่อนนะภู”
“อ้าวแม่ทราบได้ไงว่าผมกลับอาทิตย์นี้”
“มาบ้านก่อนนะ อย่าเพิ่งไปที่ไหน แม่เหลือแกคนเดียวนะเจ้าภู ทำเหลวไหลแล้วไง แล้วอยู่ที่ไหนจะให้รถไปรับ”
“อยู่บ้านลุกน้องครับ มาซื้อหมาให้จิ๊ก”
“เรื่องนั้นเอาไว้ที่หลัง มาบ้านให้แม่ชื่นใจก่อน”
“ผมแวะเอาหมาไปให้เขาก่อนนะครับแม่”
“เอ๊ะตาภู แกมาบ้านก่อน เดี๋ยวให้หมอภาไปส่งก็ได้ พี่พีก็อยู่”
“พี่พีมาหรือครับแม่ งั้นกลับบ้านก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยวให้พี่พีมารับได้มั้ยครับ”
“ได้”เสียงคุณหญิงแม่รับปาก ภูรินึกกระหยิ่มว่า หากพี่ชายคนดีมารับ เขาจะบอกให้เลี้ยวไปบ้านคนรักก่อน จากนั้นทำไม่รู้ไม่ชี้กลับบ้านเสียก็ยังได้
คิดแล้ว ภูริบอกกับจ่าเตี้ย ซึ่งมองเมียด้วยความไม่พอใจที่รับเงินนายของเขา ทั้งที่คุยก่อนหน้านี้แล้วว่ายังไงก็ยินกรานว่าไม่รับเด็ดขาด เพราะภูริเป็นเจ้านายที่ดี มีน้ำใจ ไม่เอาเปรียบรุ่นน้อง ไม่เคยฟ้องนายเอาหน้า และไม่ขายเพื่อนไม่ว่าเพื่อนของเขาจะทำงานเอารักเอาเปรียบแค่ไหนก็ตาม ดังนั้นเมื่ออยู่ลับหลัง ลูกน้องให้ดาวผู้กองเกินสามไปอีกเจ็ดดาว เป็นสิบดาวทีเดียว
“คุณแม่ให้พี่พีมารับ ผมรออยู่ที่นี่ละจ่า”
“ครับ ดีครับ ผู้กองชอบเจ้าตัวไหนอีกครับ มีหลายพันธุ์ครับ ชิวาวา หรือเบอร์นาร์ด เจ้านี่ถ้าโตเต็มที่เท่าลุกวัวเลย เป็นหมาใจดีมาก ไม่เคยรังแกเจ้าพันธ์อื่นเลย”
“ผมไม่เห็นร็อคไวด์เล่อร์เลยครับ”
“หมาโรคจิตนั่นผมไม่เลี้ยงหรอกครับ มันเลี้ยงไม่เชื่อง อารมณ์หงุดหงิดไม่ได้เลย ผมไม่เอาเด็ดขาด เดี๋ยวมันกัดเมียผม ผมขี้เกียจแก้บนครับ”
จ่าเตี้ยหยอกเมีย ทำให้ภูริยิ้มฟันขาวมองเจ้าปอมน้อยในวงแขน มันแลบลิ้นสั้นๆออกมาทำท่าเหมือนเหนื่อย ทำให้ชายหนุ่มเอ็นดูมันมากขึ้นทีเดียว
เมียจ่าไปเอาน้ำมารับรองนายของสามี ส่วนภูริอุ้มเจ้าปอมเดินชมหมาในกรงเลี้ยง ซึ่งมีหลายขนาด ท่าทางธุรกิจของจ่าจะไปด้วยดี เพราะในเวลาที่ภูริรอพี่ชายให้มารับ เสียงโทรศัพท์เรียกเข้าไม่ขาดสาย ไถ่ถามกันเรื่องหมาๆ ทั้งที่จะให้นำมาผสมพันธ์ ทั้งที่จะรับไปเพาะขาย และซื้อสำเร็จ
รถปาเจโรสีเข้มเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้านจ่าเตี้ย ภูริขยับกายบอกลาเจ้าของคอกหมาและรับราชการไปในตัว ส่วนเรื่องออกหน้ารับการขายนั้นภรรยาเป็นผู้ทำ เพราะว่าถ้าใช้สามีเป้นคนออกหน้า มีหวังคอกหมาต้องทำการบริจาคให้นายหรือเพื่อนนาย อย่างเบียดบังชนชั้นผู้น้อยอย่างไร้ยางอาย
ภูริขึ้นรถพี่ชาย ได้เห็นคุณนายศจีตามมาด้วย
“อ้าวคุณแม่ นี่กลัวผมไม่กลับบ้านหรือครับ”
“กลัวแกอ้อนเจ้าพีให้ไปที่อื่นก่อนน่ะสิ”
“รักจังคนรู้ทัน”กล่าวแล้วเขาหอมมารดาทั้งซ้อยขวา หอมจนอีกฝ่ายเอ็ด พร้อมกับหลานชายชะโงกหน้ามาจากเบาะหลังเอ็ดใส่ผู้เป็นอาทันที
“ย่าภีม ย่าภีม”
“เดี๋ยวได้เตะตกรถ ย่าแก แต่เป็นแม่อานะเจ้าขี้โกง”
“ภูยุ่ง” เด็กชายต่อว่า แล้วสนใจเจ้าลูกหมาในวงแขนผู้เป็นอา “ให้ภีม”
“ให้ยืมนะ นี่ของจิ๊ก” ผู้เป็นอาหลุดปากบอก พิเศษหัวเราะในลำคอก่อนแซวน้องชาย
“ลงทุนหมื่นสองหมื่นเชียวหรือ”
“เขาให้ผมฟรี แต่ผมเกรงใจเขาคิดห้าพัน”
“หมาพันธ์นี้เลี้ยงยาก ราคานี้ถูกมาก”
“เถ๊อะ!คุณนายศจีทำเสียงสูง “ลงทุนมากแล้วขาดทุนเมื่อไหร่อย่ามาฟ้องคุณหญิงศจีเด็ดขาด”
“จิ๊กเขาน่ารักนะครับคุณแม่”
“เขาไม่ได้น่ารักกับแกคนเดียว”คุณหญิงตราเพิ่งตั้งออกเสียงชัดว่าไม่ชอบว่าที่สะใภ้ พิเศษจึงได้แต่เห็นใจน้องชาย เพราะว่า มารดาไม่ค่อยได้ยุ่งเรื่องความรักของลุถก แต่กับภูริ คุณนายคุมตัวเอาเลยทีเดียว ตามจิกไปถึงที่ทำงาน รู้ว่ากลับบ้านท่านตามมาดักหน้าไม่ให้ไปไหนอื่น



นางแก้ว
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 พ.ย. 2555, 16:40:16 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 พ.ย. 2555, 16:40:30 น.

จำนวนการเข้าชม : 1444





<< บุพเพ   เพียงแค่เริ่ม >>
minafiba 3 พ.ย. 2555, 18:10:00 น.
waiting for the next ^________^ sorry naka Jaa my poor compy can not type in thai


นางแก้ว 3 พ.ย. 2555, 19:20:42 น.
หนังสือจ๋าไปทันแม่แดงไปเมืองนอกหรือเปล่าคะ ฝากเขาส่งกว่าเขาจะส่งได้จ๋าต้องกลับมาส่งเอง ส่งอีเอมเอสค่ะ


Zephyr 5 พ.ย. 2555, 21:27:54 น.
คุณแม่แรงงงงง ฮ่าๆๆ


tutas 6 พ.ย. 2555, 12:48:39 น.
เจอแม่แฟนอย่างนี้เครียดแทน-_-


นางแก้ว 7 พ.ย. 2555, 18:11:57 น.
แห่ะ อ่านสาวน้อยจะสอยดาวก่อนก็ได้จ้า คุณนายศจีเป้นแม่สามีที่น่ารักมาก


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account