ห้วงวิวาห์รักร้อย
เมื่อ มุกอันดา นางเอกสาวยอดนิยม มาตกหลุมรัก ตรัยคุณ หนุ่มใหญ่ที่มีศักดิ์เป็นอาของเพื่อน แถมยังมีคนวางแผนจ้องดิสเครดิต จนทำให้เธอและเขาได้แต่งงานกัน ความรักต่างวัยจึงเริ่มต้นขึ้น
http://www.facebook.com/pariyathorn?ref=hl
http://www.facebook.com/pariyathorn?ref=hl
Tags: วิวาห์รักแสนหวาน ระหว่างหนุ่มใหญ่กับสาวน้อย
ตอน: ตอนที่ 7 ของขวัญเซอร์ไพร์ส
ตอนที่ 7
หลังจากตั้งสติอยู่พักใหญ่ มุกอันดาก็โทร.ไปหาผู้ใหญ่ที่สถานีโทรทัศน์ เพื่ออธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ที่เธอตอบไม่ได้ก็คือเรื่องคู่หมั้นที่ถูกถามถึง จึงได้แต่บอกปัดว่าจะขอเข้าไปอธิบายเรื่องทั้งหมดด้วยตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอแน่ใจว่าตัวเองไม่มีทางเดินไปห้องตรัยคุณเองแน่ๆ อาจจะมีใครบางคนวางยาแล้วพาเธอไปที่นั่น เธอต้องพิสูจน์ความจริงข้อนี้ แต่ใครจะเชื่อบ้างล่ะว่า เธอนอนเปลือยอยู่ในห้องกับชายหนุ่มทั้งคืนโดยไม่มีอะไรกัน
หญิงสาวคว้ามือถือมาโทร.หาเพื่อน เพื่อให้สร้อยขิมประสานกับทางรีสอร์ตขอดูกล้องวงจรปิด ทว่ายังไม่ทันได้โทร.เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นก่อน ตามมาด้วยเสียงสร้อยขิมที่ถามมาอย่างเป็นห่วง
“อยู่บ้านใช่ไหมมุก เดี๋ยวฉันไปหานะ”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวนัดเจอกันข้างนอกดีกว่า ฉันยังไม่อยากให้ป้าสายรู้เรื่องน่ะ”
“งั้นเอางี้มานัดเจอกันที่ร้านพี่จี๊ดแล้วกัน”
“ก็ได้ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ” มุกอันดารับคำอย่างว่าง่าย เพราะร้านพี่จี๊ดที่ว่านั้นเป็นร้านอาหารของพี่ที่สนิทกัน และภายในร้านก็มีมุมที่เป็นส่วนตัว เหมาะที่จะนั่งคุยกันโดยไม่ให้คนอื่นได้ยิน
ร้านอาหารที่ตรัยคุณเลี้ยวรถเข้ามาจอดนั้น อยู่ในช่วงพักก่อนจะเปิดอีกทีในตอนเย็น แต่ด้วยความสนิทกันของสร้อยขิมและเจ้าของร้าน เขาจึงได้เข้ามานั่งที่โต๊ะหนึ่งซึ่งอยู่ด้านในใกล้กับโต๊ะที่สร้อยขิมนั่ง ห่างกันเพียงแค่ฉากไม้ที่ทางร้านช่วยเอามากั้นไว้เท่านั้น
ชายหนุ่มมองนาฬิกาก่อนจะโทร.ไปหาทะนงศักดิ์เรื่องลูกค้าที่เขาฝากให้ดูแล ความที่เซ็นสัญญากันแล้วเขาจึงไม่ต้องห่วงมากนัก และทางลูกค้าเองก็อยากพักผ่อนกับครอบครัวเป็นการส่วนตัว เขาจึงมีเวลามาจัดการเรื่องมุกอันดาได้เต็มที่
“เดี๋ยวขอขิมคุยกับมุกก่อนนะคะ ให้เจออาตรัยเลยกลัวมุกจะตั้งตัวไม่ทันน่ะค่ะ” สร้อยขิมบอกเมื่อเดินเอาน้ำมะพร้าวปั่นมาเสิร์ฟให้ด้วยตัวเอง เธอกับร้านนี้สนิทกันจนเข้าไปปั่นน้ำผลไม้กินเองได้เลยด้วยซ้ำ เรื่องข่าวรั่วจึงไม่มีปัญหา
ตรัยคุณพยักหน้ารับ ทั้งที่ความจริงแล้วเขาคิดว่าจะได้คุยกับมุกอันดาทันทีให้เข้าใจ จากนั้นจะได้กลับไปบอกผู้ใหญ่เพื่อเตรียมจัดงานต่อไป แต่เมื่อคิดถึงใจของหญิงสาวที่เพิ่งเจอเรื่องหนักๆ มา เขาก็พอเข้าใจที่ต้องให้สร้อยขิมคุยกับเธอก่อน
แค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงมุกอันดาก็ขับรถมาถึงร้าน เขามองเห็นเธอตั้งแต่ลงจากรถ แต่เธอคงมองไม่เห็นเขา หญิงสาวใส่แว่นกันแดดอันใหญ่ จนเขามองเห็นหน้าเธอไม่ถนัดนัก ครู่เดียวก็ได้ยินเสียงเธอทักสร้อยขิมอย่างชัดเจน สองสาวคุยกันอย่างเห็นตรงกันว่าต้องมีใครบางคนวางแผนจัดฉากขึ้น ก่อนที่สร้อยขิมจะบอกกับเพื่อนของเธอว่า
“อาตรัยบอกฉันแล้วนะว่ายินดีจะแต่งงานกับแก” น้ำเสียงนั้นตื่นเต้นเพราะคิดว่าเพื่อนต้องดีใจแน่ๆ ทว่าคนฟังกลับนิ่งงันไป ไม่มีแม้แต่แววตายินดีปรากฏขึ้นในแววตา
“ฝากไปขอบคุณคุณตรัยด้วยนะขิม แต่ฉันไม่อยากให้ใครต้องมาแต่งด้วยเพราะโดนสถานการณ์บังคับ”
“แต่อาตรัยทำไปเพื่อปกป้องแกนะ”
“ถ้าเรื่องจัดฉากมันเป็นความจริงแสดงว่าคนร้ายจ้องจะเล่นงานฉัน แต่คุณตรัยไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ดังนั้นเขาไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ มันเป็นเรื่องที่ฉันควรจะจัดการเอง”
“แต่แกเต็มใจไปดูตัวกับอาตรัย แกอยากแต่งงานกับอาตรัยไม่ใช่เหรอ?”
“ไม่รู้สิ” มุกอันดาหลบตาลงมองแค่แก้วน้ำที่อยู่ตรงหน้า “บางที...ฉันอาจจะแค่อยากจะมีใครสักคนอยู่ใกล้ๆ คอยดูแล ชดเชยความรู้สึกที่อยากได้มาตั้งแต่เด็ก แต่ฉันจะไม่ดำเนินรอยตามแม่แต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้รัก ถ้าวันนี้เขายอมแต่งงานกับฉันแล้วถ้าวันหนึ่งเขาไปเจอคนที่รักขึ้นมาจริงๆ เราก็ต้องเลิกกันอยู่ดี” การรักเขาข้างเดียวแล้วไม่ได้รักตอบมันทำให้เธอเสียใจ แต่การถูกรักแล้วรักตอบไม่ได้เขาก็คงอึดอัดเช่นกัน
“แปลว่าแกจะปฏิเสธอาตรัยเหรอ?” สร้อยขิมถามแทนเพราะรู้ว่าชายหนุ่มต้องกำลังตั้งใจฟังอยู่
“ใช่ ถ้าจะแต่ง ฉันก็จะแต่งกับคนที่รักฉันและฉันเองก็รักเขา” มุกอันดาตอบอย่างหนักแน่น ก่อนจะเบี่ยงหน้าหนีมือเพื่อนที่จับหน้าเธอให้หันไปทางซ้าย “ทำอะไรของแกเนี่ย”
“จับปากแกให้ตรงกับใจน่ะสิ ตกลงว่านี่ฉันคุยกับมุกอันดาตัวจริงอยู่หรือเปล่าวะ” สร้อยขิมว่า ก็ใครกันที่มันหลงรักอาเธอมาตั้งหลายปี แล้วพอเขายอมแต่งด้วยกลับมาเล่นตัวเสียอย่างนั้น
“นี่แหละจริงที่สุดแล้ว ทำไมฉันต้องอยากแต่งกับตาแก่ที่ปฏิเสธฉันมาแล้วด้วย ไว้รอแต่งกะหนุ่มๆ ที่รักฉันไม่ดีกว่าเหรอ” มุกอันดาแสร้งทำจมูกย่นไปถึงตาแก่คนนั้นอย่างหมั่นไส้ ไม่ให้เพื่อนรู้ว่าคำพูดที่ไม่ตรงกับใจกำลังทำร้ายจิตใจของเธออยู่เช่นกัน
เธอไม่รู้หรอกว่าตัวเองรักตรัยคุณแบบไหน รักอย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งรักผู้ชายคนหนึ่ง หรือแค่อยากได้ความรักจากเขามาชดเชยความรักจากพ่อที่เธอขาดไป รู้แต่ว่าเธออุ่นใจทุกครั้งที่คิดถึงเขา ใจเต้นแรงทุกครั้งที่ได้เจอเขา ต่อให้พยายามบอกตัวเองว่าโกรธเขามากแค่ไหน สายตาเธอก็ยังมองไปที่เขาคนเดียว และไม่ใช่ใครก็ได้ที่เธออยากอยู่ใกล้ แต่เป็นเขาคนเดียวเท่านั้น เธอจึงทำไม่ได้ที่จะมัดมือชกให้เขามาแต่งงานด้วย
คำตอบของหญิงสาวทำเอาตรัยคุณถึงกับสะดุ้งกับคำว่า ‘ตาแก่’ เขาคิดมาตลอดว่าตัวเองยังหนุ่มอยู่แท้ๆ เพียงแต่อายุมากกว่าเธอเท่านั้นเอง และทั้งที่คิดว่าเธอจะตอบตกลงง่ายๆ แต่เธอกลับปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใย ทั้งที่เคยเป็นฝ่ายเต็มใจที่จะมาดูตัวกับเขาก่อน ทำเอาความมั่นใจแบบผู้ชายของเขาสั่นคลอน
“แล้วแกจะทำไงต่อไป?”
“หาตัวคนทำให้เจอ แล้วจัดงานแถลงข่าวให้ทุกคนเข้าใจว่าระหว่างฉันกับคุณตรัยไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
สร้อยขิมสบตาเพื่อนก่อนจะถอนใจเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายไม่เปลี่ยนใจแน่ “งั้นฉันจะประสานงานกับคุณทะนงศักดิ์ให้” เธอยังมีผ้าที่จะใช้เป็นหลักฐานได้อีก ตอนนี้ก็เหลือแค่รอเอาไปพิสูจน์เท่านั้น “แล้วนี่แกจะกลับไปอยู่บ้านเหรอ?”
“ตอนแรกก็ตั้งใจว่างั้นแหละ แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ไม่อยากไปอยู่ทะเลาะกับใครทุกวัน” มุกอันดาตอบอย่างเบื่อๆ เธอรู้ว่าม่านไหมจะต้องมาเยาะเย้ยเรื่องที่เธอไม่ได้แต่งงานอีกแน่
“ยายแม่เลี้ยงแกล่ะสิ ข่าวไวจริงนะ แล้วแกจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ?”
“ก็อยู่ที่คอนโดแกนั่นแหละ แต่ฉันคงกลับไปค่ำๆ รอให้พวกนักข่าวกลับไปกันหมดก่อน นี่ก็ทิ้งของไว้ที่บ้านต้องกลับไปเอาอีก”
“งั้นก็เจอกันที่คอนโดคืนนี้แล้วกัน ส่วนเรื่องอื่นเดี๋ยวฉันจัดการให้เอง” สร้อยขิมบอกและเดินไปส่งเพื่อนที่รถก่อนจะกลับมาหาชายหนุ่มที่นั่งรออยู่
“ขิมว่าเอาแบบที่มุกว่าก็ดีเหมือนกันนะคะ จะได้สบายใจกันทุกฝ่าย” หญิงสาวบอกด้วยรอยยิ้มค่อนข้างแหย เพราะไม่คิดว่าเรื่องจะออกมาแบบนี้
“ขิมจะกลับบ้านใช่ไหม งั้นเดี๋ยวอาขับรถไปส่งนะ เสร็จแล้วอาจะกลับไปที่รีสอร์ตอีกที”
“ค่ะ งั้นอาตรัยรอแป๊บนะคะ ขิมขอไปเข้าห้องน้ำหน่อย”
ตรัยคุณพยักหน้าก่อนจะขอตัวออกไปรอที่รถ เขาหยิบมือถือที่ปิดเสียงไว้ออกมาเช็คสายโทร.เข้า แล้วก็เห็นว่าเลขาฯ ของเขาโทร.เข้ามาหลายครั้ง ชายหนุ่มเกือบจะโทร.กลับไปอย่างทุกครั้ง ถ้าเพียงแต่ประโยคหนึ่งจะไม่ดังขึ้นในใจเสียก่อน
ทำไมฉันต้องอยากแต่งกับตาแก่ที่ปฏิเสธฉันมาแล้วด้วย…
ตรัยคุณเอื้อมไปจับกระจกมองหลังมาส่องหน้าตัวเองทันที นี่เขาแก่ขนาดถูกเรียกเป็นตาแก่ได้เลยหรือนี่ เอียงมองซ้ายขวาก็ไม่เห็นว่าตัวเองจะแก่ตรงไหน รอยย่นหรือรอยตีนกาก็ยังไม่มีให้เห็น เขาเกือบจะมั่นใจได้อยู่แล้ว ถ้าเพียงแต่ไม่เหลือบไปเห็นอะไรอย่างหนึ่ง ที่ซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มผมดำสนิทเข้าเสียก่อน เขาดึงมันออกทันทีอย่างไม่รอช้า และจ้องมองราวกับเป็นสิ่งแปลกประหลาดที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ผมหงอก...
เส้นผมสีเงินที่เหมือนจะสะท้อนแสงแวบเข้าในดวงตานั้น ไม่ใช่เส้นแรกที่เขาเคยเห็น และแน่ใจว่าต่อให้อายุน้อยกว่านี้ ไม่ว่าใครก็มีผมขาวกันได้ ถ้ารากผมเส้นนั้นไม่มีการผลิตสีผมออกมาแล้ว แต่วันนี้เมื่อได้เห็นความรู้สึกหนึ่งกลับกระทบใจ และไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคำพูดของเด็กสาวคนหนึ่ง ถึงได้มีอิทธิพลต่อเขาถึงเพียงนี้ และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นผมหงอกของตัวเองแล้ว...เครียด
“ขอโทษค่ะอาตรัย ขิมมัวแต่ยืนคุยกับพี่จี๊ดก็เลยออกมาช้าไปหน่อย” สร้อยขิมบอกอย่างเกรงใจ เมื่อเห็นสีหน้าเครียดๆ ของอาหนุ่ม
ตรัยคุณออกรถไปเงียบๆ ครู่หนึ่งอย่างชั่งใจ กระทั่งขับรถผ่านโรงเรียนสอนดนตรีแห่งนั้น คำพูดของก้องภพที่ยังหึงหวงภรรยาเพราะเขา สีหน้าลำบากใจของอรกานต์ และความร้อนใจของแม่ที่เห็นเขายังไม่มีครอบครัวก็ปรากฏชัดขึ้นในใจ ชายหนุ่มเหลือบมองหลานสาวที่กำลังเช็ดแว่นตาอยู่ แล้วจึงเอ่ยขึ้นว่า“ขิมเพื่อนเรานี่เขาชอบอะไรรู้ไหม?”
“ก็หลายอย่างนะคะ ว่าแต่อาตรัยถามทำไมเหรอคะ?”
“ขิมจะต้องรีบกลับบ้านหรือเปล่า ถ้าพอมีเวลาไปช่วยอาเลือกของก่อนได้ไหม?”
“ได้ค่ะ อาตรัยจะไปซื้ออะไรเหรอคะ?”
“ก็นี่แหละที่อาต้องให้ขิมช่วยเลือก” หนุ่มใหญ่เว้นวรรคไปนิดหนึ่งก่อนจะเอ่ยต่อไปว่า “อาอยากเซอร์ไพร์สเพื่อนขิม”
ไม่นานสร้อยขิมก็เดินตามชายหนุ่มเข้ามาแผนกหนึ่งในห้างสรรพสินค้า หันไปมองตรัยคุณก็เห็นเขายังคุยโทรศัพท์กับเลขาฯ อยู่ และคุยมาตั้งแต่อยู่ในรถ ทำให้เธอยังไม่ได้คำตอบว่าเขาตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ กระทั่งพนักงานขายเดินเข้ามาทัก ชายหนุ่มจึงเสร็จธุระพอดี
“จะซื้อไปฝากลูกสาวเหรอคะ? อายุเท่าไหร่แล้วคะจะได้ช่วยแนะนำได้ถูก”
ตรัยคุณงันไปนิดกับคำถามนั้น ก่อนจะตอบยิ้มๆ ว่า “เปล่าครับ ผมจะซื้อของขวัญไปขอคนรักแต่งงาน” หนุ่มใหญ่ตอบก่อนจะอธิบายถึงลักษณะของสิ่งที่เขาต้องการ แล้วจึงเดินตามพนักงานไปดู
ที่ด้านหลังนั้นสร้อยขิมยืนมองตามตาโตจนแทบหลุดจากเบ้า เธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดอะไร แต่คำว่า ‘คนรัก’ มันทำให้อดร้องกรี๊ดแทนเพื่อนอยู่ในใจไม่ได้ จึงรีบหยิบมือถือมาถ่ายคลิปคุณอาเอาไว้ ถ้ามุกอันดาได้เห็นจะยังใจแข็งได้อีกก็ให้มันรู้กันไป
เกือบห้าทุ่มแล้วเมื่อหญิงสาวขับรถเข้ามาจอดในลานจอดรถของคอนโด เธอกวาดตามองจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีนักข่าวรอทำข่าวอยู่อีก จึงก้าวตรงไปขึ้นลิฟต์กลับขึ้นห้องพัก ภายในห้องยังคงปิดไฟมืดบอกให้รู้ว่าสร้อยขิมยังไม่กลับเข้ามา
มุกอันดาวางกุญแจลงบนตู้ไม้ใกล้ประตูทางเข้าอย่างเซื่องซึม บ้านที่ไม่มีใครอยู่รอรับมันหงอยเหงาแบบนี้เอง เมื่อไม่กี่วันก่อนหัวใจเธอยังอบอุ่นไปด้วยแสงแห่งความหวังที่สาดเข้ามา ก่อนความหวังจะดับวูบลงเมื่อโดนเขาปฏิเสธ และที่สุดเธอก็เป็นคนฝังกลบความหวังสุดท้ายด้วยตัวเอง หญิงสาวถอนใจให้กับการตัดสินที่เธอไม่อยากทำสักนิด ก่อนจะก้าวเข้าไปยังห้องด้านในแล้วเปิดไฟให้สว่างขึ้น แล้วก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่สีครีมกอดหัวใจดวงโตสีแดงสดเอาไว้ ตรงกลางปักไว้ด้วยตัวหนังสือสีขาวว่า
Will you marry me?
ความสงสัยทำให้มุกอันดาตรงเข้าไปอุ้มขึ้นมาดู ก่อนจะพบการ์ดเล็กๆ ห้อยอยู่บนตัวตุ๊กตาขนนุ่ม และชื่อที่เห็นก็ทำให้เธอสะท้านไปทั้งใจ...ตรัยคุณ
หญิงสาวอ่านชื่อนั้นซ้ำไปซ้ำมาด้วยความรู้สึกอันบอกไม่ถูก เธอหยิกแก้มตัวเองดูก็รู้ว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป ก่อนจะกระชับเจ้าขนนุ่มในอ้อมแขนแน่นขึ้น แล้วก้มลงจูบมันเบาๆ พลางตัดพ้อไปถึงคนให้ว่า
“ทำไมไม่มาขอด้วยตัวเองนะ” ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อเสียงทุ้มดังขึ้น
“ถ้าผมมาเองมุกจะยอมตกลงใช่ไหม?”
จบตอนที่ 7
หลังจากตั้งสติอยู่พักใหญ่ มุกอันดาก็โทร.ไปหาผู้ใหญ่ที่สถานีโทรทัศน์ เพื่ออธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ที่เธอตอบไม่ได้ก็คือเรื่องคู่หมั้นที่ถูกถามถึง จึงได้แต่บอกปัดว่าจะขอเข้าไปอธิบายเรื่องทั้งหมดด้วยตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอแน่ใจว่าตัวเองไม่มีทางเดินไปห้องตรัยคุณเองแน่ๆ อาจจะมีใครบางคนวางยาแล้วพาเธอไปที่นั่น เธอต้องพิสูจน์ความจริงข้อนี้ แต่ใครจะเชื่อบ้างล่ะว่า เธอนอนเปลือยอยู่ในห้องกับชายหนุ่มทั้งคืนโดยไม่มีอะไรกัน
หญิงสาวคว้ามือถือมาโทร.หาเพื่อน เพื่อให้สร้อยขิมประสานกับทางรีสอร์ตขอดูกล้องวงจรปิด ทว่ายังไม่ทันได้โทร.เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นก่อน ตามมาด้วยเสียงสร้อยขิมที่ถามมาอย่างเป็นห่วง
“อยู่บ้านใช่ไหมมุก เดี๋ยวฉันไปหานะ”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวนัดเจอกันข้างนอกดีกว่า ฉันยังไม่อยากให้ป้าสายรู้เรื่องน่ะ”
“งั้นเอางี้มานัดเจอกันที่ร้านพี่จี๊ดแล้วกัน”
“ก็ได้ งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ” มุกอันดารับคำอย่างว่าง่าย เพราะร้านพี่จี๊ดที่ว่านั้นเป็นร้านอาหารของพี่ที่สนิทกัน และภายในร้านก็มีมุมที่เป็นส่วนตัว เหมาะที่จะนั่งคุยกันโดยไม่ให้คนอื่นได้ยิน
ร้านอาหารที่ตรัยคุณเลี้ยวรถเข้ามาจอดนั้น อยู่ในช่วงพักก่อนจะเปิดอีกทีในตอนเย็น แต่ด้วยความสนิทกันของสร้อยขิมและเจ้าของร้าน เขาจึงได้เข้ามานั่งที่โต๊ะหนึ่งซึ่งอยู่ด้านในใกล้กับโต๊ะที่สร้อยขิมนั่ง ห่างกันเพียงแค่ฉากไม้ที่ทางร้านช่วยเอามากั้นไว้เท่านั้น
ชายหนุ่มมองนาฬิกาก่อนจะโทร.ไปหาทะนงศักดิ์เรื่องลูกค้าที่เขาฝากให้ดูแล ความที่เซ็นสัญญากันแล้วเขาจึงไม่ต้องห่วงมากนัก และทางลูกค้าเองก็อยากพักผ่อนกับครอบครัวเป็นการส่วนตัว เขาจึงมีเวลามาจัดการเรื่องมุกอันดาได้เต็มที่
“เดี๋ยวขอขิมคุยกับมุกก่อนนะคะ ให้เจออาตรัยเลยกลัวมุกจะตั้งตัวไม่ทันน่ะค่ะ” สร้อยขิมบอกเมื่อเดินเอาน้ำมะพร้าวปั่นมาเสิร์ฟให้ด้วยตัวเอง เธอกับร้านนี้สนิทกันจนเข้าไปปั่นน้ำผลไม้กินเองได้เลยด้วยซ้ำ เรื่องข่าวรั่วจึงไม่มีปัญหา
ตรัยคุณพยักหน้ารับ ทั้งที่ความจริงแล้วเขาคิดว่าจะได้คุยกับมุกอันดาทันทีให้เข้าใจ จากนั้นจะได้กลับไปบอกผู้ใหญ่เพื่อเตรียมจัดงานต่อไป แต่เมื่อคิดถึงใจของหญิงสาวที่เพิ่งเจอเรื่องหนักๆ มา เขาก็พอเข้าใจที่ต้องให้สร้อยขิมคุยกับเธอก่อน
แค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงมุกอันดาก็ขับรถมาถึงร้าน เขามองเห็นเธอตั้งแต่ลงจากรถ แต่เธอคงมองไม่เห็นเขา หญิงสาวใส่แว่นกันแดดอันใหญ่ จนเขามองเห็นหน้าเธอไม่ถนัดนัก ครู่เดียวก็ได้ยินเสียงเธอทักสร้อยขิมอย่างชัดเจน สองสาวคุยกันอย่างเห็นตรงกันว่าต้องมีใครบางคนวางแผนจัดฉากขึ้น ก่อนที่สร้อยขิมจะบอกกับเพื่อนของเธอว่า
“อาตรัยบอกฉันแล้วนะว่ายินดีจะแต่งงานกับแก” น้ำเสียงนั้นตื่นเต้นเพราะคิดว่าเพื่อนต้องดีใจแน่ๆ ทว่าคนฟังกลับนิ่งงันไป ไม่มีแม้แต่แววตายินดีปรากฏขึ้นในแววตา
“ฝากไปขอบคุณคุณตรัยด้วยนะขิม แต่ฉันไม่อยากให้ใครต้องมาแต่งด้วยเพราะโดนสถานการณ์บังคับ”
“แต่อาตรัยทำไปเพื่อปกป้องแกนะ”
“ถ้าเรื่องจัดฉากมันเป็นความจริงแสดงว่าคนร้ายจ้องจะเล่นงานฉัน แต่คุณตรัยไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ดังนั้นเขาไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ มันเป็นเรื่องที่ฉันควรจะจัดการเอง”
“แต่แกเต็มใจไปดูตัวกับอาตรัย แกอยากแต่งงานกับอาตรัยไม่ใช่เหรอ?”
“ไม่รู้สิ” มุกอันดาหลบตาลงมองแค่แก้วน้ำที่อยู่ตรงหน้า “บางที...ฉันอาจจะแค่อยากจะมีใครสักคนอยู่ใกล้ๆ คอยดูแล ชดเชยความรู้สึกที่อยากได้มาตั้งแต่เด็ก แต่ฉันจะไม่ดำเนินรอยตามแม่แต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้รัก ถ้าวันนี้เขายอมแต่งงานกับฉันแล้วถ้าวันหนึ่งเขาไปเจอคนที่รักขึ้นมาจริงๆ เราก็ต้องเลิกกันอยู่ดี” การรักเขาข้างเดียวแล้วไม่ได้รักตอบมันทำให้เธอเสียใจ แต่การถูกรักแล้วรักตอบไม่ได้เขาก็คงอึดอัดเช่นกัน
“แปลว่าแกจะปฏิเสธอาตรัยเหรอ?” สร้อยขิมถามแทนเพราะรู้ว่าชายหนุ่มต้องกำลังตั้งใจฟังอยู่
“ใช่ ถ้าจะแต่ง ฉันก็จะแต่งกับคนที่รักฉันและฉันเองก็รักเขา” มุกอันดาตอบอย่างหนักแน่น ก่อนจะเบี่ยงหน้าหนีมือเพื่อนที่จับหน้าเธอให้หันไปทางซ้าย “ทำอะไรของแกเนี่ย”
“จับปากแกให้ตรงกับใจน่ะสิ ตกลงว่านี่ฉันคุยกับมุกอันดาตัวจริงอยู่หรือเปล่าวะ” สร้อยขิมว่า ก็ใครกันที่มันหลงรักอาเธอมาตั้งหลายปี แล้วพอเขายอมแต่งด้วยกลับมาเล่นตัวเสียอย่างนั้น
“นี่แหละจริงที่สุดแล้ว ทำไมฉันต้องอยากแต่งกับตาแก่ที่ปฏิเสธฉันมาแล้วด้วย ไว้รอแต่งกะหนุ่มๆ ที่รักฉันไม่ดีกว่าเหรอ” มุกอันดาแสร้งทำจมูกย่นไปถึงตาแก่คนนั้นอย่างหมั่นไส้ ไม่ให้เพื่อนรู้ว่าคำพูดที่ไม่ตรงกับใจกำลังทำร้ายจิตใจของเธออยู่เช่นกัน
เธอไม่รู้หรอกว่าตัวเองรักตรัยคุณแบบไหน รักอย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งรักผู้ชายคนหนึ่ง หรือแค่อยากได้ความรักจากเขามาชดเชยความรักจากพ่อที่เธอขาดไป รู้แต่ว่าเธออุ่นใจทุกครั้งที่คิดถึงเขา ใจเต้นแรงทุกครั้งที่ได้เจอเขา ต่อให้พยายามบอกตัวเองว่าโกรธเขามากแค่ไหน สายตาเธอก็ยังมองไปที่เขาคนเดียว และไม่ใช่ใครก็ได้ที่เธออยากอยู่ใกล้ แต่เป็นเขาคนเดียวเท่านั้น เธอจึงทำไม่ได้ที่จะมัดมือชกให้เขามาแต่งงานด้วย
คำตอบของหญิงสาวทำเอาตรัยคุณถึงกับสะดุ้งกับคำว่า ‘ตาแก่’ เขาคิดมาตลอดว่าตัวเองยังหนุ่มอยู่แท้ๆ เพียงแต่อายุมากกว่าเธอเท่านั้นเอง และทั้งที่คิดว่าเธอจะตอบตกลงง่ายๆ แต่เธอกลับปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใย ทั้งที่เคยเป็นฝ่ายเต็มใจที่จะมาดูตัวกับเขาก่อน ทำเอาความมั่นใจแบบผู้ชายของเขาสั่นคลอน
“แล้วแกจะทำไงต่อไป?”
“หาตัวคนทำให้เจอ แล้วจัดงานแถลงข่าวให้ทุกคนเข้าใจว่าระหว่างฉันกับคุณตรัยไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
สร้อยขิมสบตาเพื่อนก่อนจะถอนใจเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายไม่เปลี่ยนใจแน่ “งั้นฉันจะประสานงานกับคุณทะนงศักดิ์ให้” เธอยังมีผ้าที่จะใช้เป็นหลักฐานได้อีก ตอนนี้ก็เหลือแค่รอเอาไปพิสูจน์เท่านั้น “แล้วนี่แกจะกลับไปอยู่บ้านเหรอ?”
“ตอนแรกก็ตั้งใจว่างั้นแหละ แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ไม่อยากไปอยู่ทะเลาะกับใครทุกวัน” มุกอันดาตอบอย่างเบื่อๆ เธอรู้ว่าม่านไหมจะต้องมาเยาะเย้ยเรื่องที่เธอไม่ได้แต่งงานอีกแน่
“ยายแม่เลี้ยงแกล่ะสิ ข่าวไวจริงนะ แล้วแกจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ?”
“ก็อยู่ที่คอนโดแกนั่นแหละ แต่ฉันคงกลับไปค่ำๆ รอให้พวกนักข่าวกลับไปกันหมดก่อน นี่ก็ทิ้งของไว้ที่บ้านต้องกลับไปเอาอีก”
“งั้นก็เจอกันที่คอนโดคืนนี้แล้วกัน ส่วนเรื่องอื่นเดี๋ยวฉันจัดการให้เอง” สร้อยขิมบอกและเดินไปส่งเพื่อนที่รถก่อนจะกลับมาหาชายหนุ่มที่นั่งรออยู่
“ขิมว่าเอาแบบที่มุกว่าก็ดีเหมือนกันนะคะ จะได้สบายใจกันทุกฝ่าย” หญิงสาวบอกด้วยรอยยิ้มค่อนข้างแหย เพราะไม่คิดว่าเรื่องจะออกมาแบบนี้
“ขิมจะกลับบ้านใช่ไหม งั้นเดี๋ยวอาขับรถไปส่งนะ เสร็จแล้วอาจะกลับไปที่รีสอร์ตอีกที”
“ค่ะ งั้นอาตรัยรอแป๊บนะคะ ขิมขอไปเข้าห้องน้ำหน่อย”
ตรัยคุณพยักหน้าก่อนจะขอตัวออกไปรอที่รถ เขาหยิบมือถือที่ปิดเสียงไว้ออกมาเช็คสายโทร.เข้า แล้วก็เห็นว่าเลขาฯ ของเขาโทร.เข้ามาหลายครั้ง ชายหนุ่มเกือบจะโทร.กลับไปอย่างทุกครั้ง ถ้าเพียงแต่ประโยคหนึ่งจะไม่ดังขึ้นในใจเสียก่อน
ทำไมฉันต้องอยากแต่งกับตาแก่ที่ปฏิเสธฉันมาแล้วด้วย…
ตรัยคุณเอื้อมไปจับกระจกมองหลังมาส่องหน้าตัวเองทันที นี่เขาแก่ขนาดถูกเรียกเป็นตาแก่ได้เลยหรือนี่ เอียงมองซ้ายขวาก็ไม่เห็นว่าตัวเองจะแก่ตรงไหน รอยย่นหรือรอยตีนกาก็ยังไม่มีให้เห็น เขาเกือบจะมั่นใจได้อยู่แล้ว ถ้าเพียงแต่ไม่เหลือบไปเห็นอะไรอย่างหนึ่ง ที่ซ่อนตัวอยู่ในกลุ่มผมดำสนิทเข้าเสียก่อน เขาดึงมันออกทันทีอย่างไม่รอช้า และจ้องมองราวกับเป็นสิ่งแปลกประหลาดที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
ผมหงอก...
เส้นผมสีเงินที่เหมือนจะสะท้อนแสงแวบเข้าในดวงตานั้น ไม่ใช่เส้นแรกที่เขาเคยเห็น และแน่ใจว่าต่อให้อายุน้อยกว่านี้ ไม่ว่าใครก็มีผมขาวกันได้ ถ้ารากผมเส้นนั้นไม่มีการผลิตสีผมออกมาแล้ว แต่วันนี้เมื่อได้เห็นความรู้สึกหนึ่งกลับกระทบใจ และไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคำพูดของเด็กสาวคนหนึ่ง ถึงได้มีอิทธิพลต่อเขาถึงเพียงนี้ และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นผมหงอกของตัวเองแล้ว...เครียด
“ขอโทษค่ะอาตรัย ขิมมัวแต่ยืนคุยกับพี่จี๊ดก็เลยออกมาช้าไปหน่อย” สร้อยขิมบอกอย่างเกรงใจ เมื่อเห็นสีหน้าเครียดๆ ของอาหนุ่ม
ตรัยคุณออกรถไปเงียบๆ ครู่หนึ่งอย่างชั่งใจ กระทั่งขับรถผ่านโรงเรียนสอนดนตรีแห่งนั้น คำพูดของก้องภพที่ยังหึงหวงภรรยาเพราะเขา สีหน้าลำบากใจของอรกานต์ และความร้อนใจของแม่ที่เห็นเขายังไม่มีครอบครัวก็ปรากฏชัดขึ้นในใจ ชายหนุ่มเหลือบมองหลานสาวที่กำลังเช็ดแว่นตาอยู่ แล้วจึงเอ่ยขึ้นว่า“ขิมเพื่อนเรานี่เขาชอบอะไรรู้ไหม?”
“ก็หลายอย่างนะคะ ว่าแต่อาตรัยถามทำไมเหรอคะ?”
“ขิมจะต้องรีบกลับบ้านหรือเปล่า ถ้าพอมีเวลาไปช่วยอาเลือกของก่อนได้ไหม?”
“ได้ค่ะ อาตรัยจะไปซื้ออะไรเหรอคะ?”
“ก็นี่แหละที่อาต้องให้ขิมช่วยเลือก” หนุ่มใหญ่เว้นวรรคไปนิดหนึ่งก่อนจะเอ่ยต่อไปว่า “อาอยากเซอร์ไพร์สเพื่อนขิม”
ไม่นานสร้อยขิมก็เดินตามชายหนุ่มเข้ามาแผนกหนึ่งในห้างสรรพสินค้า หันไปมองตรัยคุณก็เห็นเขายังคุยโทรศัพท์กับเลขาฯ อยู่ และคุยมาตั้งแต่อยู่ในรถ ทำให้เธอยังไม่ได้คำตอบว่าเขาตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ กระทั่งพนักงานขายเดินเข้ามาทัก ชายหนุ่มจึงเสร็จธุระพอดี
“จะซื้อไปฝากลูกสาวเหรอคะ? อายุเท่าไหร่แล้วคะจะได้ช่วยแนะนำได้ถูก”
ตรัยคุณงันไปนิดกับคำถามนั้น ก่อนจะตอบยิ้มๆ ว่า “เปล่าครับ ผมจะซื้อของขวัญไปขอคนรักแต่งงาน” หนุ่มใหญ่ตอบก่อนจะอธิบายถึงลักษณะของสิ่งที่เขาต้องการ แล้วจึงเดินตามพนักงานไปดู
ที่ด้านหลังนั้นสร้อยขิมยืนมองตามตาโตจนแทบหลุดจากเบ้า เธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดอะไร แต่คำว่า ‘คนรัก’ มันทำให้อดร้องกรี๊ดแทนเพื่อนอยู่ในใจไม่ได้ จึงรีบหยิบมือถือมาถ่ายคลิปคุณอาเอาไว้ ถ้ามุกอันดาได้เห็นจะยังใจแข็งได้อีกก็ให้มันรู้กันไป
เกือบห้าทุ่มแล้วเมื่อหญิงสาวขับรถเข้ามาจอดในลานจอดรถของคอนโด เธอกวาดตามองจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีนักข่าวรอทำข่าวอยู่อีก จึงก้าวตรงไปขึ้นลิฟต์กลับขึ้นห้องพัก ภายในห้องยังคงปิดไฟมืดบอกให้รู้ว่าสร้อยขิมยังไม่กลับเข้ามา
มุกอันดาวางกุญแจลงบนตู้ไม้ใกล้ประตูทางเข้าอย่างเซื่องซึม บ้านที่ไม่มีใครอยู่รอรับมันหงอยเหงาแบบนี้เอง เมื่อไม่กี่วันก่อนหัวใจเธอยังอบอุ่นไปด้วยแสงแห่งความหวังที่สาดเข้ามา ก่อนความหวังจะดับวูบลงเมื่อโดนเขาปฏิเสธ และที่สุดเธอก็เป็นคนฝังกลบความหวังสุดท้ายด้วยตัวเอง หญิงสาวถอนใจให้กับการตัดสินที่เธอไม่อยากทำสักนิด ก่อนจะก้าวเข้าไปยังห้องด้านในแล้วเปิดไฟให้สว่างขึ้น แล้วก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่สีครีมกอดหัวใจดวงโตสีแดงสดเอาไว้ ตรงกลางปักไว้ด้วยตัวหนังสือสีขาวว่า
Will you marry me?
ความสงสัยทำให้มุกอันดาตรงเข้าไปอุ้มขึ้นมาดู ก่อนจะพบการ์ดเล็กๆ ห้อยอยู่บนตัวตุ๊กตาขนนุ่ม และชื่อที่เห็นก็ทำให้เธอสะท้านไปทั้งใจ...ตรัยคุณ
หญิงสาวอ่านชื่อนั้นซ้ำไปซ้ำมาด้วยความรู้สึกอันบอกไม่ถูก เธอหยิกแก้มตัวเองดูก็รู้ว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป ก่อนจะกระชับเจ้าขนนุ่มในอ้อมแขนแน่นขึ้น แล้วก้มลงจูบมันเบาๆ พลางตัดพ้อไปถึงคนให้ว่า
“ทำไมไม่มาขอด้วยตัวเองนะ” ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อเสียงทุ้มดังขึ้น
“ถ้าผมมาเองมุกจะยอมตกลงใช่ไหม?”
จบตอนที่ 7

เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 พ.ย. 2555, 17:48:40 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 พ.ย. 2555, 07:29:20 น.
จำนวนการเข้าชม : 3616
<< ตอนที่ 6 รอยสีแดงปริศนา | ตอนที่ 8 งานแถลงข่าว >> |

ปริยาธร 4 พ.ย. 2555, 18:02:30 น.
คุยกะคนอ่านจ้า
คุณviolette งานนี้รอแต่อาตรัยเอาชนะใจหนูมุกแล้วค่ะ ฮี่ๆ
คุณpseudolife พระเอกเราจำได้ค่ะ ตอนนั้นความรู้สึกน่าจะเอ็นดูหนูมุกมากกว่านะคะ แต่ตอนนี้คงเริ่มชอบแล้่วล่ะค่ะ
คุณparinratn ฝากเอาใจช่วยอาตรัยด้วยนะคะ ^^
คุณkikirin ขอบคุณค่า แล้วออกจากเงามาคุยกันบ่อยๆ น้า เรื่องนี้มี 3 คู่ค่ะ
คุณgrazioso คู่รองก็มีคู่ของขิมกับวีร์ อีกคู่เป็นพลอยพี่สาวของมุกค่ะ จะปรากฏตัวหลังหนูมุกแต่งงานไปแล้วค่ะ
คุณNB ขอบคุณมากค่า แล้วมาเชียร์อาตรัยอีกนะคะ
คุณgoldensun คงเพราะมุกเป็นดาราเลยไม่อยากไปที่โรงพยาบาลน่ะค่ะ กลัวเป็นข่าวด้วย แต่พอรู้ว่าไม่ได้ีมีอะไรกันจริงๆ คงสบายใจได้แล้วค่ะ ^^
คุณsupayalak ตอนนี้อาตรัยยังไม่รู้เลยค่าว่ารักหรือเปล่า รู้แต่ว่าอยากแต่ง 555 อีกไม่นานความรักก็งอกงามค่ะ
คุณnunoi อาตรัยแอบเอ็นดูค่ะ ยิ่งนางเอกเราโก๊ะๆ ก็ยิ่งน่าเป็นห่วง คุณอาถึงได้คอยแอบมองหาอยู่เรื่อยไงคะ
คุณปรางขวัญ ตอนนี้อาตรัยเป็นฝ่ายรุกเองค่ะ หนูมุกได้เฮแล้วล่ะ
คุณปั้นฝัน อยากเจอผู้ชายอย่างอาตรัยเหมือนกันค่ะ จะมีไหมหนอ
คุณanOO นางเอกเราสวยค่ะ อาตรัยเจอครั้งเดียวลืมไม่ลงเลยค่ะ อิ อิ
ขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยจ้า
คุยกะคนอ่านจ้า














violette 4 พ.ย. 2555, 18:31:18 น.
น่ารักจริงอาตรัย ฮ่าๆ ไม่ยอมเป็นตาแก่จริงๆ
พลอยพี่สาวมุกจะเป็นยังไงน้า นิสัยจะเหมือนแม่หรือเปล่า อย่ามาแย่งอาตรัยนะ
น่ารักจริงอาตรัย ฮ่าๆ ไม่ยอมเป็นตาแก่จริงๆ
พลอยพี่สาวมุกจะเป็นยังไงน้า นิสัยจะเหมือนแม่หรือเปล่า อย่ามาแย่งอาตรัยนะ


omelate 4 พ.ย. 2555, 19:06:28 น.
กรี๊ดดๆๆๆๆๆอ่า...
กรี๊ดดๆๆๆๆๆอ่า...

ปั้นฝัน 4 พ.ย. 2555, 20:33:16 น.
>/////<น่ารักได้อีกนะคุณตรัย นอกจากจะมีปุ่มกดไลค์แล้วน่าจะมีปุ่มกดโหวตหนุ่มโสดในฝันให้ด้วย
>/////<น่ารักได้อีกนะคุณตรัย นอกจากจะมีปุ่มกดไลค์แล้วน่าจะมีปุ่มกดโหวตหนุ่มโสดในฝันให้ด้วย



grazioso 5 พ.ย. 2555, 11:03:36 น.
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คุณตรัยค้าาาาาาาาาาาาาาา โอยยยยยยย คนอ่านอิจฉาตาร้อนหนูมุกไปหมดแล้ววววววว. จะน่ารักอะไรขนาดนี้คะเนี่ยยยยยยย :).
ปลฺ แอบฮที่เฮียแกเครียดเรื่ิงผมหงอก 5555
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คุณตรัยค้าาาาาาาาาาาาาาา โอยยยยยยย คนอ่านอิจฉาตาร้อนหนูมุกไปหมดแล้ววววววว. จะน่ารักอะไรขนาดนี้คะเนี่ยยยยยยย :).
ปลฺ แอบฮที่เฮียแกเครียดเรื่ิงผมหงอก 5555

NB 5 พ.ย. 2555, 14:31:42 น.
อยากกรี๊ดเหมือนกัน แหมนึกว่าจะนิ่งๆ เย็นชาเป็นน้ำแข็งซะอีกนะคะคุณอา แต่กลายเป็นว่าน่ารักอ๊ะ คนอ่านช๊อบชอบ อิอิ
อยากกรี๊ดเหมือนกัน แหมนึกว่าจะนิ่งๆ เย็นชาเป็นน้ำแข็งซะอีกนะคะคุณอา แต่กลายเป็นว่าน่ารักอ๊ะ คนอ่านช๊อบชอบ อิอิ

goldensun 5 พ.ย. 2555, 18:31:33 น.
การปฏิเสธของมุกเลยเป็นการทำให้ตรัยพยายามมากขึ้น ค่อยเป็นตรัยตอนที่จีบอรหน่อย ไม่งั้นภาคนี้ดูขรึม เอาแต่งานเหลือเกิน แถมมีแอบเซอร์ไพรส์อีก มุกจะตอบยังไง ลุ้น
การปฏิเสธของมุกเลยเป็นการทำให้ตรัยพยายามมากขึ้น ค่อยเป็นตรัยตอนที่จีบอรหน่อย ไม่งั้นภาคนี้ดูขรึม เอาแต่งานเหลือเกิน แถมมีแอบเซอร์ไพรส์อีก มุกจะตอบยังไง ลุ้น



supayalak 6 พ.ย. 2555, 16:49:35 น.
อ้ายยยยยย ยอมค่ะยอม I dooooooooo จัดขันหมาก ยกน้ำชา เอาเถ้ามาได้เลยค่ะ
อ้ายยยยยย ยอมค่ะยอม I dooooooooo จัดขันหมาก ยกน้ำชา เอาเถ้ามาได้เลยค่ะ


เพียงพลอย 6 พ.ย. 2555, 22:19:32 น.
ขำตอนคุณอาเครียดกับผมหงอก ^^
ขำตอนคุณอาเครียดกับผมหงอก ^^

lookpud 7 พ.ย. 2555, 20:34:55 น.
ว้าวววว น้องมุกจะตกลงมั้ยคะ
ว้าวววว น้องมุกจะตกลงมั้ยคะ

ลิลลี่ 8 มี.ค. 2556, 21:00:18 น.
คนแก่ก็ขอแต่งงานได้น่ารักเหมือนกันแฮะ
คนแก่ก็ขอแต่งงานได้น่ารักเหมือนกันแฮะ