เหลี่ยมร้าย ลายเมฆ
เมื่อลายเมฆหนุ่มจอมกระล่อนถูกรถชนจนความจำเสื่อม ต้องกลายมาเป็นกระเทยเพราะความเข้าใจผิดของญาดาเจ้าของรถที่ชนเขา ในความรู้สึกบอกว่าไม่ใช่ แต่หลักฐานที่ติดตัวมาบ่งชัดว่าเขาเป็นชายใจหญิง ลายเมฆจะทำยังไงเมื่อหัวใจมันคอยแต่จะเต้นตึกตัก ยามเข้าใกล้สาวงาม
Tags: รวิญาดา นิยาย
ตอน: ตอนที่ 5.ผูกรักพันใจ 40%
ตอนที่ 5. ผูกรักพันใจ
ร่างสูงของลายเมฆยืนอยู่ตรงหน้าญาดา แขนของเขายังมีเฝือกอยู่บนพื้นมีกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กวางอยู๋ เขาส่งยิ้มให้เธอขณะก้าวเข้ามาหา ใช้แขนซ้ายดึงคนตัวเล็กกว่ามากอดอย่างแสนคิดถึง
“พี่แยม น้องเมย์คิดถึงพี่แยม” เสียงทุ้มนุ่ม เอ่ยออกมาเบาๆ
ญาดาอุ่นวาบในหัวใจ เมื่อถูกอ้อมแขนของน้องสาวต่างเพศโอบกอดไว้ ความว่างเปล่าในหัวใจคล้ายถูกเติมเต็มโดยไม่รู้ตัว สองแขนยกขึ้นกอดตอบอย่างเผลอไผล
“น้องเมย์...”
ลายเมฆยิ้มกริ่มเมื่อเห็นกิริยาตอบรับของญาดา ตอนแรกที่คิดจะกลับมาหาเธอก็กลัวว่าเธอจะโกรธเคืองเขาอยู่ ที่จู่ๆ ก็หายตัวไปโดยไม่บอกกล่าว ได้แต่แอบลอบมองเธออยู่ถึงสองวัน กว่าจะรวบรวมความกล้าออกมาพบเธอ
“พี่แยม น้องเมย์ขอโทษนะคะ” เขาเอ่ยขอโทษเสียงแผ่ว
ญาดาเริ่มรู้สึกตัวเมื่อผ่านไปครู่หนึ่ง แก้มร้อนวูบเมื่อรู้ตัวว่าเผลอกอดกระเทยร่างบึกอยู่นาน หญิงสาวขยับถอยห่าง กวาดสายตามองลายเมฆก่อนจะเอ่ยถาม
“น้องเมย์ไปไหนมา”
“น้องเมย์...”
ลายเมฆอึกอักเล็กน้อย แม้จะเตรียมคำตอบมาแล้ว แต่พอเจอหน้าญาดากลับพูดไม่คล่องเสียอย่างนั้น ได้แต่สงสายตาน่าสงสารไปให้ หวังว่าเธอจะใจอ่อน
“ไปคุยกันข้างใน ค่ำแล้วยุ่งเยอะ” ญาดาเห็นแววตาของเขาแล้ว ก็อดใจอ่อนไม่ได้
ลายเมฆลอบยิ้มขณะเดินตามญาดาเข้ามาในบ้าน หญิงสาวเปิดไฟแล้วเอาข้าวของที่ซื้อมาไปเก็บในครัว มองนาฬิกาบนผนังก่อนจะตัดสินใจอุ่นอาหาร เพราะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว คุยไปกินข้าวไปคงไม่เสียหาย อาหารถูกเทใส่จานอุ่นร้อนด้วยไมโครเวฟ เหมือนจะรู้ว่าวันนี้ จะมีคนมีกินข้าวด้วย ญาดาเลยซื้ออาหารมาหลายอย่าง ล้วนเป็นของชอบของลายเมฆทั้งนั้น เมื่ออุ่นอาหารเสร็จเธอก็เดินออกไปตามเขา
“หิวหรือเปล่า ไปทานข้าวกันก่อน”
“ค่ะ น้องเมย์ยังไม่ได้ทานข้าวตั้งแต่เที่ยง มารอพี่แยมที่หน้าบ้านตั้งนาน”
ลายเมฆยิ้มเนือยๆ ทำเสียงอ่อยน่าสงสาร จนคนฟังทนไม่ไหวต้องเข้ามาจูงมือพาไปยังห้องครัว ญาดาจัดการตักข้าวตักกับป้อนให้เขาอย่างที่เคยทำ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังไม่ได้ถอดเฝือก ลายเมฆรู้สึกตื้นตันใจกับความใจดีของหญิงสาว ถ้าเป็นคนอื่นถูกเขาทำแบบนี้ จะยังยอมให้เข้าบ้านหาข้าวหาน้ำมาป้อนให้กินแบบนี้หรือเปล่า ชายหนุ่มมองใบหน้าอ่อนใสด้วยสายตาอ่อนโยน
“น้องเมย์อิ่มแล้วค่ะ พี่แยมทานบ้างสิคะ”
ลายเมฆบอก เมื่อเห็นญาดาเอาแต่ป้อนข้าวให้เขา ไม่ตักของตัวเองสักคำ นั่นแหละหญิงสาวถึงได้ยอมกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเอง เริ่มต้นรับประทานอาหารบ้าง เขามองเธอด้วยหัวใจอิ่มเอมสองอาทิตย์ที่ผ่านมา เขาอาศัยอยู่ที่ศูนย์ดูแลผู้ป่วยของนันทินี ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากเจ้าของศูนย์เป็นอย่างดี แต่ความรู้สึกกลับไม่อิ่มเอมมีความสุขเหมือนอยู่กับญาดา โอโม่แวะมาหาเขาแทบทุกวันซื้อขนมกับข้าวของมาให้ และอาสาช่วยดูแลยามที่นันทินีไม่ว่าง ลายเมฆแทบขาดใจตายกับการเอาอกเอาใจอีกทั้งต้องพยายามเอาตัวรอดจากการลวนลามของกระเทยตุ่ม สภาพสังขารของเขาไม่อำนวยให้ช่วยเหลือตัวเองได้มาก จำต้องยอมให้โอโม่แทะโลมจนเริ่มทนไม่ไหว ข่าวของม่านไหมก็ไม่คืบหน้า ซ้ำยังเสี่ยงภัยจากกระเทยบ้ากามอีก ลายเมฆจึงตัดสินใจหวนกลับมาหาญาดาอีกครั้ง ตั้งใจจะสารภาพความจริงเผื่อหญิงสาวจะยอมให้ความช่วยเหลือ
“เอาล่ะ น้องเมย์เล่าให้พี่ฟังได้หรือยัง ว่าหายตัวไปไหนมาตั้งนาน” ญาดาเริ่มขบวนการซักฟอก หลังจากเสร็จจากมื้ออาหาร
ลายเมฆมองหน้าคนถาม ด้วยแววตาอ่อนเศร้า เริ่มต้นเล่าเรื่องราวของเขาให้เธอฟังด้วยน้ำเสียงแผ่วโหย
“วันนั้น น้องเมย์เล่นเน็ตแล้วเจอประกาศคนหายค่ะ น้องเมย์เลยลองโทรไปสอบถามดู พอคุยกันทางแชทเขาได้เห็นหน้าน้องเมย์ ก็บอกว่าน้องเมย์คือคนที่เขาตามหาอยู่ น้องเมย์ดีใจมากเลยรีบไปหาเขาค่ะ ขอโทษนะคะที่น้องเมย์ไม่ได้บอกพี่แยม เพราะเขาบอกว่ามีเรื่องด่วนมากเกี่ยวกับน้องสาวของน้องเมย์ค่ะ”
“แล้วตกลงว่าน้องเมย์รู้หรือยัง ว่าน้องเมย์เป็นใคร” ญาดาเอ่ยถาม ด้วยความตื่นเต้น รู้สึกดีใจแทนที่น้องเมย์ได้พบญาติ ความโกรธหายไปเหลือแต่ความอยากรู้
“ค่ะ น้องเมย์ มีชื่อจริง ว่า นายลายเมฆ สิรินุภัทร มีน้องสาวหนึ่งคนชื่อ ม่านไหม สิรินุภัทร พ่อแม่เสียชีวิตไปหมดแล้วเหลือเพียงน้องสาวคนเดียวค่ะ” พูดมาถึงตอนนี้น้ำเสียงของลายเมฆก็แปร่งลง ใบหน้าเศร้าหมอง
“คนที่ตามหาน้องเมย์เป็นเพื่อนของน้องสาวค่ะ เขาบอกว่าน้องเมย์หายตัวไปตามหาก็ไม่พบ เขาเลยลงประกาศตามหา เพราะม่านไหมน้องสาวของน้องเมย์ถูกหลอกพาตัวไปทำงานที่ฮ่องกง ยังไม่รู้ชะตากรรมเลยค่ะ”
เรื่องที่ได้รับรู้ทำให้ญาดารู้สึกเห็นใจลายเมฆมาก เหตุผลของเขาทำให้เธอหายขุ่นเคือง คงไม่มีใครทนอยู่เฉยได้ถ้ารู้ว่าน้องสาวคนเดียวกำลังมีปัญหา
“แล้วน้องเมย์ เอ่อ... ลายเมฆตามหาตัวน้องสาวเจอหรือยังคะ”
ลายเมฆส่ายหน้า แววตาหมองลง “ยังเลยค่ะ แต่ได้ข้อมูลมาบ้างแล้ว ถ้าได้ตามไปที่ฮ่องกง ให้ตำรวจทางนั้นช่วยคงหาตัวได้ง่ายขึ้น” เขาว่า
ญาดานิ่งฟังพร้อมกับใช้ความคิดไปด้วย เธอพอมองเห็นหนทางช่วยเหลือลายเมฆ หากกล้วยไม้ของสวนเธอชนะการประกวด เธอกับทีมงานจะได้เดินทางไปอบรมและวางจำหน่ายต้นกล้า ที่งานแฟร์ในฮ่องกงถ้าเป็นจริงก็สามารถพาลยเมฆไปตามหาน้องสาวได้ หญิงสาวยิ้มอ่อนๆ หมายมาดในใจว่าจะช่วยเหลือเขาให้ได้
“พี่ว่าลายเมฆทำใจเย็นก่อนนะ ตอนนี้ร่างกายของลายเมฆก็ยังไม่หายดี ขืนเดินทางไปทั้งๆ ที่ยังไม่พร้อม อาจจะลำบากได้ อีกสองอาทิตย์หมอก็จะถอดเฝือกแล้ว ถึงตอนนั้นลายเมฆค่อยเดินทางไปฮ่องกงก็ได้นี่คะ เราแค่แจ้งเรื่องไปทางนั้นให้เขาช่วยเหลือก่อน” ญาดาหาทางออกให้
“เพื่อนของน้องสาวก็แนะนำแบบนั้นค่ะ เขากำลังวิ่งเต้นหาคนช่วยอยู่”
นันทีนีกับโอโม่ได้ติดต่อไปทางฮ่องกง หาทางเข้าพบกับคนที่พาตัวม่านไหมไปแต่ฝ่ายนั้นไม่ยอมเจรจาด้วย ลายเมฆจึงคิดจะเดินทางไปด้วยตัวเอง
“แล้วลายเมฆพักที่ไหนเหรอคะ ช่วงที่หายไป” ญาดามองใบหน้าซูบซีดของอีกฝ่ายอย่างห่วงใย
“ก็พักที่ห้องเช่าน่ะคะ แต่ไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ เพราะไม่มีใครดูแล” ลายเมฆมองหน้าของญาดา แววตาเว้าวอน “ไม่เหมือนตอนที่อยู่กับพี่แยมเลยค่ะ น้องเมย์เพิ่งรู้ว่าคิดถึงพี่แยมมากๆ ตอนที่อยู่คนเดียวแบบนั้น”
ญาดาใจกระตุกวูบ ใครว่าน้องเมย์คิดถึงเธอฝ่ายเดียวกันล่ะ เธอเองก็คิดถึงเขาเหมือนกัน
“อยากกลับมาอยู่กับพี่ไหมคะ” ไม่รู้อะไรดลใจ ให้ญาดาเอ่ยออกไป
ลายเมฆชะงักครู่หนึ่ง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้ เขากำลังคิดหาคำพูดออดอ้อนหญิงสาวอยู่พอดี แต่ญาดาเกิดเอ่ยปากชวนเสียก่อน แบบนี้ก็เข้าทางเขาสิเนี่ย...
“ถ้าพี่แยมอยากให้น้องเมย์อยู่ด้วย น้องเมย์ก็ยินดีค่ะ”
ญาดายิ้มอ่อนโยน มองหน้ากระเทยหน้าหวานอย่างเอ็นดู “พี่แยมเคยบอกว่า จะดูแลน้องเมย์เอ่อ...ลายเมฆ พี่แยมก็ต้องทำตามที่พูดสิคะ” เธอไม่คุ้นกับชื่อใหม่ของเขา
“ขอบคุณค่ะ พี่แยมเรียกน้องเมย์ว่าน้องเมย์เหมือนเดิมเถอะค่ะ ชื่อลายเมฆฟังดูแมนไปนิด” ลายเมฆยิ้มประจบ
จากที่คิดจะบอกความจริงว่าเขาเป็นชายแท้ก็เกิดเปลี่ยนใจ เมื่อความเป็นชายอาจทำให้เขาไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับญาดาเหมือนตอนที่เป็นกระเทย สู้ยอมแอ๊บกระเทยต่อไปจนกว่าจะจัดการเรื่องน้องสาวให้เรียบร้อย แล้วค่อยบอกความจริงคงไม่สาย เขายินดีเป็นน้องเมย์ของเธอตลอดไป หากหญิงสาวจะยอมให้เขาอยู่ด้วย
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
มาอัพแล้วค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
รวิญาดา
ร่างสูงของลายเมฆยืนอยู่ตรงหน้าญาดา แขนของเขายังมีเฝือกอยู่บนพื้นมีกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กวางอยู๋ เขาส่งยิ้มให้เธอขณะก้าวเข้ามาหา ใช้แขนซ้ายดึงคนตัวเล็กกว่ามากอดอย่างแสนคิดถึง
“พี่แยม น้องเมย์คิดถึงพี่แยม” เสียงทุ้มนุ่ม เอ่ยออกมาเบาๆ
ญาดาอุ่นวาบในหัวใจ เมื่อถูกอ้อมแขนของน้องสาวต่างเพศโอบกอดไว้ ความว่างเปล่าในหัวใจคล้ายถูกเติมเต็มโดยไม่รู้ตัว สองแขนยกขึ้นกอดตอบอย่างเผลอไผล
“น้องเมย์...”
ลายเมฆยิ้มกริ่มเมื่อเห็นกิริยาตอบรับของญาดา ตอนแรกที่คิดจะกลับมาหาเธอก็กลัวว่าเธอจะโกรธเคืองเขาอยู่ ที่จู่ๆ ก็หายตัวไปโดยไม่บอกกล่าว ได้แต่แอบลอบมองเธออยู่ถึงสองวัน กว่าจะรวบรวมความกล้าออกมาพบเธอ
“พี่แยม น้องเมย์ขอโทษนะคะ” เขาเอ่ยขอโทษเสียงแผ่ว
ญาดาเริ่มรู้สึกตัวเมื่อผ่านไปครู่หนึ่ง แก้มร้อนวูบเมื่อรู้ตัวว่าเผลอกอดกระเทยร่างบึกอยู่นาน หญิงสาวขยับถอยห่าง กวาดสายตามองลายเมฆก่อนจะเอ่ยถาม
“น้องเมย์ไปไหนมา”
“น้องเมย์...”
ลายเมฆอึกอักเล็กน้อย แม้จะเตรียมคำตอบมาแล้ว แต่พอเจอหน้าญาดากลับพูดไม่คล่องเสียอย่างนั้น ได้แต่สงสายตาน่าสงสารไปให้ หวังว่าเธอจะใจอ่อน
“ไปคุยกันข้างใน ค่ำแล้วยุ่งเยอะ” ญาดาเห็นแววตาของเขาแล้ว ก็อดใจอ่อนไม่ได้
ลายเมฆลอบยิ้มขณะเดินตามญาดาเข้ามาในบ้าน หญิงสาวเปิดไฟแล้วเอาข้าวของที่ซื้อมาไปเก็บในครัว มองนาฬิกาบนผนังก่อนจะตัดสินใจอุ่นอาหาร เพราะถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว คุยไปกินข้าวไปคงไม่เสียหาย อาหารถูกเทใส่จานอุ่นร้อนด้วยไมโครเวฟ เหมือนจะรู้ว่าวันนี้ จะมีคนมีกินข้าวด้วย ญาดาเลยซื้ออาหารมาหลายอย่าง ล้วนเป็นของชอบของลายเมฆทั้งนั้น เมื่ออุ่นอาหารเสร็จเธอก็เดินออกไปตามเขา
“หิวหรือเปล่า ไปทานข้าวกันก่อน”
“ค่ะ น้องเมย์ยังไม่ได้ทานข้าวตั้งแต่เที่ยง มารอพี่แยมที่หน้าบ้านตั้งนาน”
ลายเมฆยิ้มเนือยๆ ทำเสียงอ่อยน่าสงสาร จนคนฟังทนไม่ไหวต้องเข้ามาจูงมือพาไปยังห้องครัว ญาดาจัดการตักข้าวตักกับป้อนให้เขาอย่างที่เคยทำ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังไม่ได้ถอดเฝือก ลายเมฆรู้สึกตื้นตันใจกับความใจดีของหญิงสาว ถ้าเป็นคนอื่นถูกเขาทำแบบนี้ จะยังยอมให้เข้าบ้านหาข้าวหาน้ำมาป้อนให้กินแบบนี้หรือเปล่า ชายหนุ่มมองใบหน้าอ่อนใสด้วยสายตาอ่อนโยน
“น้องเมย์อิ่มแล้วค่ะ พี่แยมทานบ้างสิคะ”
ลายเมฆบอก เมื่อเห็นญาดาเอาแต่ป้อนข้าวให้เขา ไม่ตักของตัวเองสักคำ นั่นแหละหญิงสาวถึงได้ยอมกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเอง เริ่มต้นรับประทานอาหารบ้าง เขามองเธอด้วยหัวใจอิ่มเอมสองอาทิตย์ที่ผ่านมา เขาอาศัยอยู่ที่ศูนย์ดูแลผู้ป่วยของนันทินี ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากเจ้าของศูนย์เป็นอย่างดี แต่ความรู้สึกกลับไม่อิ่มเอมมีความสุขเหมือนอยู่กับญาดา โอโม่แวะมาหาเขาแทบทุกวันซื้อขนมกับข้าวของมาให้ และอาสาช่วยดูแลยามที่นันทินีไม่ว่าง ลายเมฆแทบขาดใจตายกับการเอาอกเอาใจอีกทั้งต้องพยายามเอาตัวรอดจากการลวนลามของกระเทยตุ่ม สภาพสังขารของเขาไม่อำนวยให้ช่วยเหลือตัวเองได้มาก จำต้องยอมให้โอโม่แทะโลมจนเริ่มทนไม่ไหว ข่าวของม่านไหมก็ไม่คืบหน้า ซ้ำยังเสี่ยงภัยจากกระเทยบ้ากามอีก ลายเมฆจึงตัดสินใจหวนกลับมาหาญาดาอีกครั้ง ตั้งใจจะสารภาพความจริงเผื่อหญิงสาวจะยอมให้ความช่วยเหลือ
“เอาล่ะ น้องเมย์เล่าให้พี่ฟังได้หรือยัง ว่าหายตัวไปไหนมาตั้งนาน” ญาดาเริ่มขบวนการซักฟอก หลังจากเสร็จจากมื้ออาหาร
ลายเมฆมองหน้าคนถาม ด้วยแววตาอ่อนเศร้า เริ่มต้นเล่าเรื่องราวของเขาให้เธอฟังด้วยน้ำเสียงแผ่วโหย
“วันนั้น น้องเมย์เล่นเน็ตแล้วเจอประกาศคนหายค่ะ น้องเมย์เลยลองโทรไปสอบถามดู พอคุยกันทางแชทเขาได้เห็นหน้าน้องเมย์ ก็บอกว่าน้องเมย์คือคนที่เขาตามหาอยู่ น้องเมย์ดีใจมากเลยรีบไปหาเขาค่ะ ขอโทษนะคะที่น้องเมย์ไม่ได้บอกพี่แยม เพราะเขาบอกว่ามีเรื่องด่วนมากเกี่ยวกับน้องสาวของน้องเมย์ค่ะ”
“แล้วตกลงว่าน้องเมย์รู้หรือยัง ว่าน้องเมย์เป็นใคร” ญาดาเอ่ยถาม ด้วยความตื่นเต้น รู้สึกดีใจแทนที่น้องเมย์ได้พบญาติ ความโกรธหายไปเหลือแต่ความอยากรู้
“ค่ะ น้องเมย์ มีชื่อจริง ว่า นายลายเมฆ สิรินุภัทร มีน้องสาวหนึ่งคนชื่อ ม่านไหม สิรินุภัทร พ่อแม่เสียชีวิตไปหมดแล้วเหลือเพียงน้องสาวคนเดียวค่ะ” พูดมาถึงตอนนี้น้ำเสียงของลายเมฆก็แปร่งลง ใบหน้าเศร้าหมอง
“คนที่ตามหาน้องเมย์เป็นเพื่อนของน้องสาวค่ะ เขาบอกว่าน้องเมย์หายตัวไปตามหาก็ไม่พบ เขาเลยลงประกาศตามหา เพราะม่านไหมน้องสาวของน้องเมย์ถูกหลอกพาตัวไปทำงานที่ฮ่องกง ยังไม่รู้ชะตากรรมเลยค่ะ”
เรื่องที่ได้รับรู้ทำให้ญาดารู้สึกเห็นใจลายเมฆมาก เหตุผลของเขาทำให้เธอหายขุ่นเคือง คงไม่มีใครทนอยู่เฉยได้ถ้ารู้ว่าน้องสาวคนเดียวกำลังมีปัญหา
“แล้วน้องเมย์ เอ่อ... ลายเมฆตามหาตัวน้องสาวเจอหรือยังคะ”
ลายเมฆส่ายหน้า แววตาหมองลง “ยังเลยค่ะ แต่ได้ข้อมูลมาบ้างแล้ว ถ้าได้ตามไปที่ฮ่องกง ให้ตำรวจทางนั้นช่วยคงหาตัวได้ง่ายขึ้น” เขาว่า
ญาดานิ่งฟังพร้อมกับใช้ความคิดไปด้วย เธอพอมองเห็นหนทางช่วยเหลือลายเมฆ หากกล้วยไม้ของสวนเธอชนะการประกวด เธอกับทีมงานจะได้เดินทางไปอบรมและวางจำหน่ายต้นกล้า ที่งานแฟร์ในฮ่องกงถ้าเป็นจริงก็สามารถพาลยเมฆไปตามหาน้องสาวได้ หญิงสาวยิ้มอ่อนๆ หมายมาดในใจว่าจะช่วยเหลือเขาให้ได้
“พี่ว่าลายเมฆทำใจเย็นก่อนนะ ตอนนี้ร่างกายของลายเมฆก็ยังไม่หายดี ขืนเดินทางไปทั้งๆ ที่ยังไม่พร้อม อาจจะลำบากได้ อีกสองอาทิตย์หมอก็จะถอดเฝือกแล้ว ถึงตอนนั้นลายเมฆค่อยเดินทางไปฮ่องกงก็ได้นี่คะ เราแค่แจ้งเรื่องไปทางนั้นให้เขาช่วยเหลือก่อน” ญาดาหาทางออกให้
“เพื่อนของน้องสาวก็แนะนำแบบนั้นค่ะ เขากำลังวิ่งเต้นหาคนช่วยอยู่”
นันทีนีกับโอโม่ได้ติดต่อไปทางฮ่องกง หาทางเข้าพบกับคนที่พาตัวม่านไหมไปแต่ฝ่ายนั้นไม่ยอมเจรจาด้วย ลายเมฆจึงคิดจะเดินทางไปด้วยตัวเอง
“แล้วลายเมฆพักที่ไหนเหรอคะ ช่วงที่หายไป” ญาดามองใบหน้าซูบซีดของอีกฝ่ายอย่างห่วงใย
“ก็พักที่ห้องเช่าน่ะคะ แต่ไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ เพราะไม่มีใครดูแล” ลายเมฆมองหน้าของญาดา แววตาเว้าวอน “ไม่เหมือนตอนที่อยู่กับพี่แยมเลยค่ะ น้องเมย์เพิ่งรู้ว่าคิดถึงพี่แยมมากๆ ตอนที่อยู่คนเดียวแบบนั้น”
ญาดาใจกระตุกวูบ ใครว่าน้องเมย์คิดถึงเธอฝ่ายเดียวกันล่ะ เธอเองก็คิดถึงเขาเหมือนกัน
“อยากกลับมาอยู่กับพี่ไหมคะ” ไม่รู้อะไรดลใจ ให้ญาดาเอ่ยออกไป
ลายเมฆชะงักครู่หนึ่ง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้ เขากำลังคิดหาคำพูดออดอ้อนหญิงสาวอยู่พอดี แต่ญาดาเกิดเอ่ยปากชวนเสียก่อน แบบนี้ก็เข้าทางเขาสิเนี่ย...
“ถ้าพี่แยมอยากให้น้องเมย์อยู่ด้วย น้องเมย์ก็ยินดีค่ะ”
ญาดายิ้มอ่อนโยน มองหน้ากระเทยหน้าหวานอย่างเอ็นดู “พี่แยมเคยบอกว่า จะดูแลน้องเมย์เอ่อ...ลายเมฆ พี่แยมก็ต้องทำตามที่พูดสิคะ” เธอไม่คุ้นกับชื่อใหม่ของเขา
“ขอบคุณค่ะ พี่แยมเรียกน้องเมย์ว่าน้องเมย์เหมือนเดิมเถอะค่ะ ชื่อลายเมฆฟังดูแมนไปนิด” ลายเมฆยิ้มประจบ
จากที่คิดจะบอกความจริงว่าเขาเป็นชายแท้ก็เกิดเปลี่ยนใจ เมื่อความเป็นชายอาจทำให้เขาไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับญาดาเหมือนตอนที่เป็นกระเทย สู้ยอมแอ๊บกระเทยต่อไปจนกว่าจะจัดการเรื่องน้องสาวให้เรียบร้อย แล้วค่อยบอกความจริงคงไม่สาย เขายินดีเป็นน้องเมย์ของเธอตลอดไป หากหญิงสาวจะยอมให้เขาอยู่ด้วย
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
มาอัพแล้วค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
รวิญาดา
รวิญาดา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 พ.ย. 2555, 08:59:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 พ.ย. 2555, 08:59:34 น.
จำนวนการเข้าชม : 1637
| << ตอนที่ 4. จากลาใช่จากเลย 100% | ตอนที่5 ผูกรักพันใจ 60 % >> |
pseudolife 19 พ.ย. 2555, 22:52:37 น.
คุณลายเมฆ หลอกสาวนานๆ ไม่ดีนา
คุณลายเมฆ หลอกสาวนานๆ ไม่ดีนา