เจ้าสาวพันธุ์สืบ
ปลื้ม---สาวเจ้าตัวดีที่มีนิสัย ซื่อ ทื่อ และโกง
ปลาย--น้องชาย ซึ่งกลายเป็นน้องสาวเธอช่างเป็นคนแสนดี
สองพี่น้องเป็นนางสาวสัปเหร่ออันเลื่อชื่อ ที่บรรดาผีผีรุมขอความเป็นธรรมกันเป็นแถวทีเดียว
คิมหันต์---บุรุษหนุ่มมาดเนี้ยบเจ้าของธุรกิจพันล้าน ผุ้มีเบื้องหลัง ต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของนางสาวสัปเหร่ออย่างปลื้ม
วสันต์---หนุ่มหล่อซึ่งเป้นผีที่กลัวผีที่สุด และช่างน่าสงสารที่เขาหลงรักนางสาวทื่อ บื้อ อย่างปลื้มได้ลงคอ
เหมันต์---หนุ่มน้องคนสุดท้องที่ไม่ไว้ใจคนในครอบครัว และไม่ไว้ใจพี่สะใภ้ แต่เขากลับมาแอบรัก นาย...สาว ปลาย ซึ่งทุ่มหัวใจไปรักผีน่าสงสารเสียดาย
เรื่องราววุ่นวาย และสุดรักสุดหวงของ นางแก้ว ได้นำมาลงให้อ่านกันแล้วจ้ะ
ปลาย--น้องชาย ซึ่งกลายเป็นน้องสาวเธอช่างเป็นคนแสนดี
สองพี่น้องเป็นนางสาวสัปเหร่ออันเลื่อชื่อ ที่บรรดาผีผีรุมขอความเป็นธรรมกันเป็นแถวทีเดียว
คิมหันต์---บุรุษหนุ่มมาดเนี้ยบเจ้าของธุรกิจพันล้าน ผุ้มีเบื้องหลัง ต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของนางสาวสัปเหร่ออย่างปลื้ม
วสันต์---หนุ่มหล่อซึ่งเป้นผีที่กลัวผีที่สุด และช่างน่าสงสารที่เขาหลงรักนางสาวทื่อ บื้อ อย่างปลื้มได้ลงคอ
เหมันต์---หนุ่มน้องคนสุดท้องที่ไม่ไว้ใจคนในครอบครัว และไม่ไว้ใจพี่สะใภ้ แต่เขากลับมาแอบรัก นาย...สาว ปลาย ซึ่งทุ่มหัวใจไปรักผีน่าสงสารเสียดาย
เรื่องราววุ่นวาย และสุดรักสุดหวงของ นางแก้ว ได้นำมาลงให้อ่านกันแล้วจ้ะ
Tags: คน ช่วย ผี
ตอน: ผีกลัวผี
ผีหัวขาดยืนหิ้วหัวอยู่หน้าห้องน้ำ อยากเข้าไปเสนอหัวจัดการกับผู้ล่วงล้ำเข้ามา แต่ทำไม่ได้ เพราะยันต์กันผีที่ปลื้มเขียนกันเอาไว้ ‘ตัวในออกไม่ได้ ตัวนอกก็เข้าไม่ได้เช่นกัน’
“จะกันทำไม เข้าไปเตะออกจากบ้านไม่ได้เลยคราวนี้”
“ใครครับ”ตัวในถามออกมา “ช่วยผมด้วย ผมโดนขังอยู่ในนี้ ปล่อยผมออกไปทีเถอะครับ”
ผีหัวขาดบ่นเช่นกันว่า
“อย่าว่าแต่ออกไม่ได้เลย ข้าก็เข้าไม่ได้เหมือนกัน”
“แล้วมาขังผมไว้ทำไม”
“คนเก่งคงลืมไปแล้ว ยิ่งขี้ลืมบ่อยๆ แต่ทีชอบหาเรื่องผีไม่ยักกะลืม”น้าหัวขาดบ่นให้ตัวในได้ยิน ซึ่งทำให้อีกฝายต้องนั่งยองลงบนโถชักโครกอย่างไม่รู้จะออกไปได้อย่างไร
“ว่าแต่เอ็งเข้ามาที่นี่ทำไม”
“ผมไม่รู้ครับ ก็เดินมาเรื่อยๆ หนีมาเห่า”
“นั่นเขาเรียกว่าหมาหอน มันจะหอนเมื่อเห็นผี”
“นั่นสิครับผมก็รู้สึกว่ามันคงเห็นผีเลยรีบเดิน แล้วก็ดันมาเจอผีหัวขาดวิ่งไล่หลอกผมอีก”
“นี่เอ็งว่าข้าหรือไง” ผีหัวขาดตระคอก ตัวในสะดุ้งเฮือกสวนถ้อยออกมาทันที
“หมายความว่ายังไง”
“ก็หมายความว่าเอ็งกำลังด่าว่าข้าบ้าน่ะสิ ชะไอ้ผีใหม่ รุกล้ำบ้านพ่อข้าเข้ามาแล้วยังมาด่าเจ้าของพื้นที่ ไม่ตายดีซะแล้ว”
“ตาย”ตัวที่โดนขังทวนคำ สีหน้ายิ่งเขียวซีดจนน่ากลัว แต่ตัวเองไม่เห็น “ผมยังไม่ตาย ถ้าตายจะมายืนอยู่ที่นี่ทำไมล่ะ”
“นั่นสิ ถ้าไม่ตายเอ็งก็คงออกมาจากห้องน้ำได้ ไม่ต้องมานั่งคร่ำครวญว่าโดนจับขัง”
“น้าคงจะบ้าจริงๆนั่นละ ผมโดนขังแล้วผมจะออกไปได้ยังไงกัน”
“ด่าข้าอีกแล้ว เอ็งนี่เสียนิสัย”
ผีหัวขาดบ่น แล้วทำหัวส่ายไปมาก่อนจะลาจากไปโดนไม่เอ่ยออกมาสักคำ ปล่อยผีใหม่ไปตามยถากรรมจากการขังลืม
พ่อปรัชญา เข้าห้องส่วนตัวไปเพื่อผลัดผ้าเตรียมลงมาอาบน้ำ ส่วนลูกสาวคนโตทำท่าเหมือนจะนอนเอกเขนกบนพื้นกระดาน ปลายเอ็ดอึง
“อาบน้ำก่อนปลื้ม พอเรียกขึ้นมาเพื่อให้เปลี่ยนผ้า ไม่ให้มักง่ายวิ่งโทงๆหรอกนะ”
ปลื้มยิ้มหวาน ทำซื่อตอบน้องชายซึ่งแปลงเพศแล้วแต่ทางการไม่ให้เปลี่ยนคำนำหน้า
“แหม ปลื้มก็นึกว่าพ่อจะเว้นให้สักวันน่ะสิ ว่าแต่ ปลายไปอาบก่อนเถอะไป เดี๋ยวปลื้มหลับสักงีบ”
“หลับจริงจะจับแก้ผ้าอาบให้บนที่นอนเลย”
“เปลี่ยนเป็นที่พื้นได้ป่ะ ฟูกจะได้ไม่เปียก”
“ยัยพี่ซกมก”ปลายบ่น แล้วกระโจมอก คลุมผ้าเช็ดตัวมิดชิดเดินลงไปห้องน้ำ ปลื้มนอนยิ้มแล้วก็พริ้มตาหลับ ไม่นานเจ้าตัวดีก็หายใจสม่ำเสมอ หลับไปทั้งที่ยังไม่ได้อาบน้ำให้สะอาดเลย
ปลายเยื้องย่างลงไปอย่างไม่เร่งรีบตามนิสัยเรียบร้อย เธอเดินไปจนถึงหน้าห้องน้ำ จากนั้นจึงเปิดประตูห้องน้ำ ผีใหม่ตาเหลือกโพลง ยืนตกตะลึงกับภาพของสาวสวยในชุดอาบน้ำไทยดั้งเดิมนั่นคือกระโจมอก เขาเบี่ยงตัวเองหลบอีกฝ่ายพลางกล่าวคำขอโทษ
“เอ่อ ผมขอโทษครับ ให้ผมออกไปก่อนนะครับ”
มัวแต่มีมารยาทไม่ทันได้เคลื่อนตัวเองออกพ้น ปลายเอื้อมมือไปปิดประตูห้องน้ำ ผีใหม่ชนประตู แล้วรีบหดกลับเพราะความร้อนจากยันต์สาดเข้าเต็มใบหน้าที่แนบไป
“โอ๊ย”เขาร้องลั่น “ทำไมประตูร้อนอย่างนี้นะ”
แม้เขาจะทั้งร้องทั้งบ่น แต่ดูเหมือนสาวสวยที่เข้ามานั้นไม่ได้ยินเขาสักนิด เธอปลดผ้าออกจากร่าง ผีใหม่รีบหันหลังให้พลางเอ่ยออกมาดังๆว่า
“คุณจะไม่รอให้ผมออกไปก่อนหรือไง มาแก้ผ้าไม่เกรงใจลูกผู้ชายอย่างนี้ไม่ดีเลยนะครับ” เสียงของเขาเหมือนสายลมพัดผ่านไม่ได้ทำให้สาวสวยในร่างเปลือยอันงดงามรู้เรื่องด้วยสักนิดเดียว ผีใหม่อายใจตัวเอง ที่ต้องหันหลังให้ แต่ไม่วายแอบมอง
ปลื้มหลับไปสักครู่ จึงโดนดึงขาหลายครั้ง สาวเจ้าตัวดีสะดุ้งสุดตัว ก่อนออกหมัดสวนไปในสายลม แต่ก็แม่นเหมือนจับวาง โดนก้านยาวเข้าเต็มเบ้าตา ผีกุมารทองกระเด็นไปไกล แม่ผีเรือนบ่นสาวปลื้ม
“เตือนไม่เคยทันว่าให้ระวังหมัดเมาขี้ตา”
ปลื้มรู้สึกตัวแล้วจึงยิ้มแหยส่งให้กุมารทองที่โดนน้องย่ำยีทุกทีไป
“ขอโทษพี่ก้าน แต่ไม่ใช่ปลื้มผิดนะ พี่ก้านไม่ระวังเองคนกำลังหลับสบาย แต่พี่มากวนเองนี่นา”ตัวแสบยอมรับผิดครึ่งเดียว
“ปลายเข้าไปอาบน้ำนานแล้วนะ”
“เออใช่ ก็อาบน้ำ แล้วจะฉี่จะอึก่อนก็ไม่แปลกนี่พี่ มันก็ต้องนานกันมั่ง ไม่มีโจรกล้าเข้าบ้านเราหรอก ผีทั้งนั้น แล้วผีบ้านนี้สติดีซะเมื่อไหร่ล่ะ”
“ไปยาวเลยทีนี้”ยายศรี ผีเรือนบ่นอุบ “ หาเรื่องสะกดผีล่ะดีนัก”
“พี่หมายถึงว่าปลื้มไปทำอะไรไว้ก่อนพ่อเรียก”
“เปล่านี่” ปลื้มปฏิเสธหน้าตาเฉยจนเป็นนิสัยถาวร เลิกยาก แต่ทุกสิ่งในบ้านนี้รู้ทันหมด จึงท้วง
“เปล่าของปลื้มน่ะขังอะไรในห้องน้ำ”
“ขัง…”ปลื้มอุทาน ก่อนลุกพรวดพลาดลงจากเรือน เสียงตามหลัง
ตึง ตึง ตึง พร้อมกับเสียงบ่นงึมงำ
“ทำอะไรปลายล่ะก็ จะจับถ่วงลูกตุ้มกลางแจ้งให้เข็ดเชียว”
เวลาเดียวกับทีปลื้มไปถึง ปลายออกจากห้องน้ำมาพอดี ผีใหม่ทำท่าจะออกตามมา แต่ปลายหันไปปิดประตูเพื่อความเรียบร้อยและกันสัตว์พิษ ปลื้มถามน้องด้วยความเป็นห่วง
“เป็นอะไรหรือเปล่าปลาย ไอ้ผีลืมตายทำให้ตกใจหรือเปล่า หรือว่ามันกล้ากอดกล้าปล้ำ”
“เป็นบ้าอะไรนะปลื้ม พูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่อง”
“อ้า…”พี่สาวอ้าปากค้าง น้องสาวประเภทสองแต่ผ่าตัดมาสวยจนน่าจัดอับดับอยู่ประเภทหนึ่ง ถอนใจด้วยความละอา
“จะมาอาบน้ำก็ไม่เอาผ้าเช็ดตัวลงมา นี่คิดว่าแก้ผ้าอาบน้ำแล้วจะใช้เสื้อเช็ดให้แห้งอีกล่ะสิ”
“เอาน่า ปลายนี่ยังไงกัน ยิ่งโตยิ่งขี้บ่นไม่กลัวแก่เท่ายายศรีหรือไง”
“หยาบคาย”ปลายต่อว่า “เดี๋ยวปลายเอาผ้าเช็ดตัวมาให้ รีบอาบเข้าล่ะ พ่อยังไม่ได้อาบน้ำเลย อากาศยิ่งเย็นๆอยู่”
“ปลายเรียกพ่อลงมาอาบก่อนก็ได้ ปลื้มมีธุระ”
“จะจับผีที่ไหนปลายไม่ว่าหรอก แต่อย่าเอาไปในห้องล่ะ ปลายกลัว”
“เออน่าน้องรัก พี่ปลื้มแสนดีไม่ทำให้น้องต้องตกใจแน่ๆ”
ปลายเชื่ออีกฝ่ายสนิทใจ เพราะเธอคิดว่าไม่มีใครบนโลกนี้จะรักน้องได้เท่ากับนางสาวปลื้มอีกแล้ว คนน้องพาร่างสูงโปร่งขึ้นเรือนไป คนพี่รีบเรียกผีใหม่ว่า
“นี่ ยังอยู่ข้างในใช่มั้ย”
“จับผมขังไว้ทำไม ปล่อยผมเดี๋ยวนี้”
“เออน่า ถ้าไม่ลืมก็ปล่อยตั้งนานแล้ว”ปลื้มตอบไม่มีรอยสำนึกผิด เธอลบคาถาที่เขียนกำกับเอาไว้ จากนั้นจึงเรียกอีกฝ่าย
“ออกมาสิ”
“ก็เปิดประตูก่อนสิ ประตูบล้านคุณมันร้อน แปลกจริงๆ”
“เออสงสัยจะเพิ่งตายไม่นานนะเรา ถึงได้คิดว่าตัวเองยังเป็นคนอยู่”ปลื้มเปิดประตูให้อย่างนึกรู้ว่าอีกฝ่ายคงไม่เดินทะลุกำแพง เพราะไม่ลืมตัว และคิดว่าตัวเองยังไม่ตาย
อีกฝ่ายเห็นประตูเปิดออกจึงเดินก้มศีรษะนิดระหว่างก้าวพ้นขอบประตู ด้วยเขาเป็นคนร่างสูง และเมื่อเห็นปลื้มเต็มตา เขาอุทานว่า
“อ้าวคุณคนเดียวกับที่อาบน้ำนี่”
“โห ไม่แยกแยะเลยนะ เมื่อกี้ไม่ได้ยินเสียงคุยกันเลยหรือไง”
เขานิ่งคิด แล้วนึกออกว่าได้ยินเสียงสองเสียงคล้ายกันคุยโต้ตอบหลายประโยค
“เออใช่ คนนั้นน้องคุณเหรอ หน้าตาเหมือนกันเลย”
“แอบดูน้องฉันอาบน้ำหรือเปล่า” ผีหน้าซีดยิ่งซีดกว่าเดิมด้วยความอาย จะปฏิเสธก็ไม่เต็มปาก ปลื้มไม่อยากเอาเรื่องจึงโบกมือ
เสียงหมาหอนดังกระชั้นเข้ามาใกล้ หมาเจ้ากรรมที่บ้านนี้ไม่ได้เลี้ยงสักตัว แต่มาจากบ้านอื่นตามมาหอนถึงที่ ผีในบ้านจึงเรียงหน้าลงมาสลอน เพื่อหลอกหมา ผีใหม่เห็นผีหัวขาดก็สะดุ้งสุดตัว
“นั่นผีหัวขากดที่ตามหลอกผม”ก่อนผวาหลบ
“ออกไปเลย ออกไป”ผีหัวขาดเดินหิ้วหัวหมุนติ้วๆเข้าไปหาผีใหม่ อีกฝ่ายวิ่งหนีออกไปนอกรั้วบ้านทันที ปลื้มทำท่าจะหันไปต่อง่าบรรดาผีหลายชนิด แต่พ่อเดินลงบันได้มาเสียก่อน พร้อมกับนำผ้าเช็ดตัวมาให้ลูกสาวคนโต
“ปลายฝากมา อาบน้ำก่อนสิปลื้ม”
“พ่ออาบก่อนเถอะ ปลื้มจะไปไล่หมา รำคาญเสียงมัน”
“พวกอยากรู้อยากเห็นก็ชอบลงมาให้มันหอนเสียด้วย”พ่อเอ่ยลอยๆ ทำให้ผีต้องก้มหน้าพากันกลับที่สถิตอย่างไม่มีการต่อล้อต่อเถียง เว้นแต่ผีที่หลงรักพ่อเท่านั้น ยังเข้ามาใกล้ ยืนจ้องมองจนปลื้มหมั่นเขี้ยว
“น้าจะสิงหัวใจพ่อให้ได้หรือไงจ้องเป็นจ้องตายอยู่ได้ ปลื้มหวงพ่อนะน้า”
ผีขี้หึงเจอคนขี้หวงจึงต้องล่าถอยไป พ่อยิ้มในสีหน้า เดินเข้าไปชำระกายก่อนลูกสาว ส่วนปลื้มรีบตามไปสังเกตการณ์กับผีใหม่ ไม่นานนัก ผีใหม่วิ่งหน้าแห้งกลับมาที่รั้วบ้าน ฟ้องปลื้มว่า
“ทำไมผีเต็มทางเดินเลยล่ะคุณ หมามันยังตามมาเห่าผมไม่ให้ไปไหนอีก ผมหลงทางแล้ว ที่นี่ที่ไหนกันครับ”
“วิ่งไปวิ่งมาหลายตลบไม่เหนื่อยเลยเนอะ”ปลื้มชี้ช่อง แต่ผีอวดตัว
“ผมเป็นนักกีฬาเก่า ออกกำลังกายทุกวัน ไม่เหนื่อยง่ายหรอก”
“อ๋อเหรอ แล้วหายใจโล่งดีมั้ยล่ะ”
“ไม่สะดุดอะไรนี่”เขาทำท่าสูดลมเข้าปอด หากว่ากลับรู้สึกเบาโหวง ไม่มีกระแสอะไรส่งเข้าไปทางจมูกเลยสักนิด “เอ๊ะ จมูกผมเป็นอะไรไปนี่ เหมือนกับไม่ได้หายใจอย่างนั้นละ”
“ไปคุยกันก่อนมั้ย รำคาญเสียงหมา”ความอยากรู้อยากเห็นทำให้ปลื้มชวนผีอีกตัวเข้าบ้าน”
“ดีเหมือนกัน ผมกลัวผีจริงๆ เสียงหมาก็ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ อยากแหกอกหลอกมันเหมือนกัน”
นั่นล่ะนิสัยผี…เริ่มตายก็เริ่มอยากหลอกเสียแล้ว
นางแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 พ.ย. 2555, 16:38:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 พ.ย. 2555, 16:38:47 น.
จำนวนการเข้าชม : 1731
| << ปัดรังควาน | คนกับผี >> |
องุ่น 25 พ.ย. 2555, 20:52:14 น.
ฮ่า สนุกมากเลย ชอบสุด ทุกตัวเลยคะ พรุ่งนี้รีบอัพนะ
ฮ่า สนุกมากเลย ชอบสุด ทุกตัวเลยคะ พรุ่งนี้รีบอัพนะ
mottanoy 26 พ.ย. 2555, 13:40:45 น.
สนุกดีค่ะ
สนุกดีค่ะ
Zephyr 7 ธ.ค. 2555, 15:34:53 น.
เอาล่ะ ยายปลื้มจะทำนายว้าเสียคน เอ้ย เสียผีละ หึหึ
เอาล่ะ ยายปลื้มจะทำนายว้าเสียคน เอ้ย เสียผีละ หึหึ