เจ้าสาวพันธุ์สืบ
ปลื้ม---สาวเจ้าตัวดีที่มีนิสัย ซื่อ ทื่อ และโกง
ปลาย--น้องชาย ซึ่งกลายเป็นน้องสาวเธอช่างเป็นคนแสนดี
สองพี่น้องเป็นนางสาวสัปเหร่ออันเลื่อชื่อ ที่บรรดาผีผีรุมขอความเป็นธรรมกันเป็นแถวทีเดียว
คิมหันต์---บุรุษหนุ่มมาดเนี้ยบเจ้าของธุรกิจพันล้าน ผุ้มีเบื้องหลัง ต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของนางสาวสัปเหร่ออย่างปลื้ม
วสันต์---หนุ่มหล่อซึ่งเป้นผีที่กลัวผีที่สุด และช่างน่าสงสารที่เขาหลงรักนางสาวทื่อ บื้อ อย่างปลื้มได้ลงคอ
เหมันต์---หนุ่มน้องคนสุดท้องที่ไม่ไว้ใจคนในครอบครัว และไม่ไว้ใจพี่สะใภ้ แต่เขากลับมาแอบรัก นาย...สาว ปลาย ซึ่งทุ่มหัวใจไปรักผีน่าสงสารเสียดาย
เรื่องราววุ่นวาย และสุดรักสุดหวงของ นางแก้ว ได้นำมาลงให้อ่านกันแล้วจ้ะ
ปลาย--น้องชาย ซึ่งกลายเป็นน้องสาวเธอช่างเป็นคนแสนดี
สองพี่น้องเป็นนางสาวสัปเหร่ออันเลื่อชื่อ ที่บรรดาผีผีรุมขอความเป็นธรรมกันเป็นแถวทีเดียว
คิมหันต์---บุรุษหนุ่มมาดเนี้ยบเจ้าของธุรกิจพันล้าน ผุ้มีเบื้องหลัง ต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของนางสาวสัปเหร่ออย่างปลื้ม
วสันต์---หนุ่มหล่อซึ่งเป้นผีที่กลัวผีที่สุด และช่างน่าสงสารที่เขาหลงรักนางสาวทื่อ บื้อ อย่างปลื้มได้ลงคอ
เหมันต์---หนุ่มน้องคนสุดท้องที่ไม่ไว้ใจคนในครอบครัว และไม่ไว้ใจพี่สะใภ้ แต่เขากลับมาแอบรัก นาย...สาว ปลาย ซึ่งทุ่มหัวใจไปรักผีน่าสงสารเสียดาย
เรื่องราววุ่นวาย และสุดรักสุดหวงของ นางแก้ว ได้นำมาลงให้อ่านกันแล้วจ้ะ
Tags: คน ช่วย ผี
ตอน: ร่างใคร
ภาพข่าว การล้างป่าช้าเก่า ออกหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์หัวเขียว คนเขียนข่าวใส่สีตีไข่จนเพิ่มรสชาติเกินเลยไปว่า
หญิงสาวฝาแฝดผู้ทำการขุดกระดูกผีไร้ญาติ ให้สัมภาษณ์ว่าเกิดมีแรงบันดาลใจบอกเล่าว่า เธอขุดกระดูกซึ่งอยู่ข้างบนอยู่ดีดี ก็มีปราติหารย์ให้รู้สึกว่าข้างล่างมีศพชายจีนไม่ทราบชื่อ อายุประมาณเจ็ดสิบสองปี บอกให้ขุดลงไปเพื่อเปิดเผยสายตากับคนทั่วไปว่าตนเองโดนนำมาฝังทิ้งยังป่าช้าเก่าซึ่งปิดไม่มีการใช้มานานหลายสิบปี จากการที่โดนฝังทับโดยนำกระดูกเก่าอยู่ข้างบน จากการตามข่าวอย่างใกล้ชิดของผู้สื่อข่าวไปยังสารวัตรตำรวจผู้ดูแลรับผิดชอบพื้นที่ดังกล่าว คาดคะเนได้ว่า อาจจะเป็นการอำพรางซ่อนเร้นศพ ซึ่งจะติดต่อญาติ หรือผู้ที่แจ้งข่าวการหายตัวไปของญาติให้มารับ หรือดูศพได้ที่ โรงพยาบาลในจังหวัด
ข่าวการพบซากร่างของคนจีน ถูกนำไปเชื่อมโยงกับเจ้าสัวผู้เป็นมหาเศรษฐีอันดับต้นของเมือไงไทย สร้างกระแสความอยากรู้มากกยิ่งขึ้น ดังนั้นเช้านี้ บ้านหลังใหญ่ของ ลิ่มอากรตระกูลจึงมีผู้สื่อข่าวสายอาชญากรรมมารอทำข่าวกันอย่างเนืองแน่น ไม่เว้นแม้แต่การทำข่าวถ่ายทอดสด เพื่อให้ได้ข้อเท็จจริงให้เร็วกว่าที่อื่น ช่องอื่นได้ทำหัวหน้าผู้ประสานงานได้โทรเข้าไปขออนุญาตเจ้าของบ้าน ซึ่งคือคิมหันต์ ชายหนุ่มตื่นขึ้นมารับสายด้วยอาการหงุดหงิด เพราะเข้าใจว่าผู้สื่อข่าวจะมารื้อฟื้นเรื่องพินัยกรรม ซึ่งเขาถือว่าเป็นการละลาบละล้วง แต่เมื่อได้ยินรายงานว่า
“อาจจะพบการหายตัวไปของเจ้าสัวลิ้มแล้ว ขอเชิญคุณคิมหันต์ออกมาให้สัมภาษณ์เรื่องการหายตัวไปของเจ้าสัวด้วยครับ”
“คุณพูดอะไร พูดใหม่อีกที”ชายหนุ่มกรอกเสียงถามย้อนกลับไป ทางปลายสายจึงว่า
“เปิดข่าวช่องสามสิบสามสิครับ มีการอ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ว่ามีการพบศพซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นเจ้าสัว”
“จริงหรือครับ”
“ผมขอเข้าไปสัมภาษณ์ได้มั้ยครับ”
“ยังครับ ผมขอไปดูก่อนว่าใช่เตี่ยผมมั้ย ผมยังหวังว่าท่านยังมีชีวิตอยู่”
“แต่ว่าซากร่างที่พบค่อนข้างสมบูรณ์”ปลายสายบอกเล่า ขณะที่คิมหันต์เปิดข่าวช่องที่ว่าเพื่อดู และเขาได้เห็นภาพจากหนังสือพิมพ์ถูกโคสอัพไปใกล้ จนเห็นชายจีนร่างผอมหนังหุ้มกระดูก แต่ไม่มีการเน่าเปื่อยตามรายงานข่าวจริงๆ ภาพเลื่อนไปโคสภาพฝาแฝดซึ่งกำลังนั่งอยู่ข้างหลุมศพ ชิ้นส่วนเสื้อผ้าเป็นผ้าแพรสีเลือดหมู เสื้อสีฟ้า ชุดที่เตี่ยของเขาหายไป
“โอ้….”คิมหันต์ปิดปาก น้ำตาร่วมออกมาอย่างไม่รู้สึกตัว “ร่างท่านอยู่ที่ไหน ได้โปรดบอกผม”
“เป็นเจ้าสัวจริงๆใช่มั้ยครับ”
“เหมือนท่านมาก เสื้อผ้าที่เหลือนั้นคล้ายชุดของท่าน โอ้นี่เตี่ยผม เตี่ยผมหรือครับ”คิมหันต์ครวญ เจ็บจุกในลำคอ ก่อนวางสายลงไปแต่เขาได้รับการติดต่อเข้ามาอีกว่าขอสัมภาษณ์ ชายหนุ่มจึงตัดบท
“ขอผมไปดูท่านก่อน ถ้าใช่ ผมจะให้สัมภาษณ์คุณ ผมอยากเจอคนที่พบเตี่ยผมด้วย ผมอยากตอบแทนเขา”
“ได้ครับ ทางเราจะสืบค้นมาให้ครับ”
“ขอบคุณ”
ชายหนุ่มพาร่างสูงเดินลิ่วไปที่ห้องนอนของมารดา เคาะห้องของนางสามครั้ง น้ำฝนขานรับลูกชาย
“มีอะไรหรือคิม”
“เจอเตี่ยแล้วครับแม่”
ประตูเปิดผางออกมาอย่างรวดเร็วเพื่อให้ทันใจคนอยู่ภายในใบหน้าแดง ดวงตาช้ำเพราะร้องไห้ ทำให้น้ำฝนรู้ว่าเป็นเรื่องจริง นางปิดปากกลั้นเสียงไม่ให้ร้องเสียงดัง แต่น้ำตาพรั่งพรูออกมาเหมือนเขื่อนพังทำให้นางนึกรู้ว่า การพบไม่ใช่พบคนเป็น
“เตี่ยตายแล้วหรือคิม”
“มีนักข่าวมาขอสัมภาษณ์ เขาสงสัยว่าเป็นเตี่ย”คิมหันต์พูดอย่างระมัดระวัง “เขาให้ผมดูข่าว เมื่อกี้นี้ เป้นภาพข่างการล้างป่าช้า แล้วก็...ผมยังไม่ทราบรายละเอียดกับแม่”
“คนใจร้าย ทำไมทำกับเตี่ยแบบนี้ ทำไมต้องฆ่าแกงกันด้วย” ชายหนุ่มดึงมารดาเข้ามาโอบกอดปลอบใจ เวลานั้นเสียงเอะอะดังขึ้นมาจากห้องโถงทำให้สองแม่มองมองหน้ากัน ก่อนพากันเดินลงไปดูเหตุการณ์
ภาพที่เห็นคือคนแปลกหน้าเข้ามากันเต็มห้องโถงใหญ่ ไม่ผิดแผกจากวันเปิดพินัยกรรม ต่างกันที่วันนี้เป้นคนหน้าไม่คุ้น บนเก้าอี้ยาว อาหม่า และลูกสาวทั้งสามกำลังให้สัมภาษณ์ ผู้สื่อข่าว ซึ่งคิมหันต์เข้าใจว่า เป็นคนเดียวกับที่ขอสัมภาษณ์เขา แต่เขาบ่ายเลี่ยง มาตอนนี้เขาได้สัมภาษณ์สมใจ
สามพี่สาวร้องไห้ ด่าออกอากาศพาดพิงไปถึงคนร้าย และพาดพิงมาถึงคนภายในว่า
“มันใจร้ายมาก มันทำกับเตี่ยได้ลงคอ เรื่องนี้ฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด”
“ใช่ ถึงขนาดซ่อนเร้นอำพรางศพมันต้องวางแผนมาอย่างดี อาจจะเกี่ยวพันกับมรดกที่ดินกลางใจเมืองที่บางคนไม่ได้เป็นเจ้าของ”
เก๋าเจ๊ง!เสียงด่าดังมาจากข้างหลังสองแม่ลูก พร้อมกับร่างสูงของเหมันต์ถลาจะลงไปข้างล่าง แต่คิมหันต์ยึดแขนน้องชายได้ทัน เขามองตาดุ แต่คนเป็นน้องฟ้องร้องอย่างหัวเสีย
“เหมไม่ทนหรอกเฮีย มันชี้นำว่าเราฆ่าเตี่ยชัดๆ เรื่องนี้ออกอากาศด้วยคิดดูว่าเราจะเสียหายขนาดไหน”
“เราไม่ใช่คนทำใครจะว่าอะไรก็ช่างมัน เราไปหาเตี่ยที่โรงพยาบาลดีกว่า เฮียจะไปรับเตี่ยกลับบ้าน”
เหมันต์หลุดท่าทีร้อนรุ่ม ใจเย็นลงด้วยเหตุผลของพี่ชาย จากนั้นสองแม่ลูกเดินลงบันได เลี่ยงหลบนักข่าว ซึ่งมีสายตาเหมือนเหยี่ยว เมื่อเห็นคนสำคัญ ต่างกรูกันไปหาสามแม่ลูก คิมหันต์กล่าวเพียงว่า
“ผมจะไปดูก่อนว่าใช่เตี่ยหรือไม่ ถ้าใช่ ผมจะให้มีการผ่าพิสูจน์ว่าเตี่ยเป็นอะไร และใครที่ทำกับเตี่ยแบบนั้น”
“คุณคิมหันต์เชื่อว่าเป้นฝีมือคนในหรือเปล่าคะ”
“ผมไม่พาดพิงอะไรใครทั้งนั้น การพิสูจน์ความจริงนั่นคือคำตอบ ไปครับแม่” คิมหันต์โอบบ่ามารดา ฝ่าฝูงนักข่าวออกไปที่รถหรูหราสีดำ มีคนขับพร้อมทำหน้าที่อยู่แล้ว ไม่นาน รถคันนั้นก็ออกจากรั้วบ้านราคานับแสนบาทออกไป
สามสาวพี่น้องพากันลุกจากเก้าอี้ ประคองมารดา ซึ่งมีผ้าเช็ดน้ำตาติดมือ พวกนางเพิ่งรู้สึกตัวว่าช้ากว่าสามแม่ลูกตามกฎหมาย ที่จะไปดูซากศพที่ขุดค้นขึ้นมาได้
พ่อปรัชญาอ่านข่าวหน้าหนึ่ง มองภาพประกอบลูกทั้งสองคน ซึ่งคนหนึ่งยิ้มแก้มปริ เหมือนดีใจที่ได้ขุดศพ อีกคนหน้าเศร้า เพราะสังเวชใจต่อการตายอย่างน่าอนาถของมหาเศรษฐี
“ปลื้มเอ๊ยปลื้ม เจ้าจะทำแอ๊บไปให้เขามาด่าทีหลังทำไม”
“แอะ”เสียงแอะ คุ้นเคยเหมือนเด็กเล่นซ่อนหาดังใกล้ตัว “คุณปรัชทำหน้านิ่วคิ้วยุ่งแต่เช้าเลย ดัใจที่วันนี้จะได้กินไข่ลวกฝีมือปลื้มใช่มั้ยล่ะ”
“สอนไม่จำ ไข่ลวกของเจ้า คือไข่ต้มดีดีนี่เอง”
“พ่อเก๊าะ ถือซะว่าเราไม่กินของดิบของคาวก็แล้วกันนะ” เจ้าตัวดีหาเรื่องออกนอกไปทุกทีเพราะเธอเชื่อความบริสุทธิ์ของตัวเอง หรือที่เรียกว่า ทำยังไงปลื้มก็ไม่ผิด
“แหมลูกสาวคนโตหน้าตาดีนะเนี่ย”ปลื้มยื่นหน้าไปดูตัวเอง จากนั้นอ่านข่าวคร่าวๆ แล้วโวยวาย
“แหม แหม ช่างกล้าเขียนนะว่าปลื้มให้สัมภาษณ์ ไม่ได้พูดสักคำ โดนถ่ายรูปยังไม่รู้ตัวเลยเนี่ย”
“ไม่รู้แต่โพสต์ท่าซะไร้น่าด่าเชียว มีอย่างที่ไหนขุดศพถูกฆาตกรรมขึ้นมา ยังทำท่าดีใจเหมือนเจอผีถูกใจ”พ่อสวนคำ ปลื้มเลยทำหน้าทะเล้นเข้าใส่ ก่อนอ้อมแอ้มว่า
“เขาเรียกว่ารักษาภาพ แต่การเขียนข่าวอย่างนี้เองที่เรียกว่าใส่สีตีไข่ใช่มั้ยจ๊ะพ่อ”
“ใช่ ปลายยังไม่ลงจากห้องหรือไง วันนี้ลงสายนะ สงสัยไม่อยากกินไข่ต้ม”
“ปลื้มไปดูก่อนนะจ๊ะ ว่าแต่ปลื้มชงพริกไทยดำให้พ่อแล้วล่ะ จะได้บำรุงสุขภาพ ไร้ไขมันหน้าท้อง”กล่าวพลางตบหน้าท้องของพ่อซึ่งไม่มีพุงยื่นให้เห็นสักนิด “หล่อจริงน้าพ่อของปลื้มเนี่ย”เธอหยอกแล้วเดินปร๋อขึ้นบันไดไปดูปลาย
หญิงสาวฝาแฝดผู้ทำการขุดกระดูกผีไร้ญาติ ให้สัมภาษณ์ว่าเกิดมีแรงบันดาลใจบอกเล่าว่า เธอขุดกระดูกซึ่งอยู่ข้างบนอยู่ดีดี ก็มีปราติหารย์ให้รู้สึกว่าข้างล่างมีศพชายจีนไม่ทราบชื่อ อายุประมาณเจ็ดสิบสองปี บอกให้ขุดลงไปเพื่อเปิดเผยสายตากับคนทั่วไปว่าตนเองโดนนำมาฝังทิ้งยังป่าช้าเก่าซึ่งปิดไม่มีการใช้มานานหลายสิบปี จากการที่โดนฝังทับโดยนำกระดูกเก่าอยู่ข้างบน จากการตามข่าวอย่างใกล้ชิดของผู้สื่อข่าวไปยังสารวัตรตำรวจผู้ดูแลรับผิดชอบพื้นที่ดังกล่าว คาดคะเนได้ว่า อาจจะเป็นการอำพรางซ่อนเร้นศพ ซึ่งจะติดต่อญาติ หรือผู้ที่แจ้งข่าวการหายตัวไปของญาติให้มารับ หรือดูศพได้ที่ โรงพยาบาลในจังหวัด
ข่าวการพบซากร่างของคนจีน ถูกนำไปเชื่อมโยงกับเจ้าสัวผู้เป็นมหาเศรษฐีอันดับต้นของเมือไงไทย สร้างกระแสความอยากรู้มากกยิ่งขึ้น ดังนั้นเช้านี้ บ้านหลังใหญ่ของ ลิ่มอากรตระกูลจึงมีผู้สื่อข่าวสายอาชญากรรมมารอทำข่าวกันอย่างเนืองแน่น ไม่เว้นแม้แต่การทำข่าวถ่ายทอดสด เพื่อให้ได้ข้อเท็จจริงให้เร็วกว่าที่อื่น ช่องอื่นได้ทำหัวหน้าผู้ประสานงานได้โทรเข้าไปขออนุญาตเจ้าของบ้าน ซึ่งคือคิมหันต์ ชายหนุ่มตื่นขึ้นมารับสายด้วยอาการหงุดหงิด เพราะเข้าใจว่าผู้สื่อข่าวจะมารื้อฟื้นเรื่องพินัยกรรม ซึ่งเขาถือว่าเป็นการละลาบละล้วง แต่เมื่อได้ยินรายงานว่า
“อาจจะพบการหายตัวไปของเจ้าสัวลิ้มแล้ว ขอเชิญคุณคิมหันต์ออกมาให้สัมภาษณ์เรื่องการหายตัวไปของเจ้าสัวด้วยครับ”
“คุณพูดอะไร พูดใหม่อีกที”ชายหนุ่มกรอกเสียงถามย้อนกลับไป ทางปลายสายจึงว่า
“เปิดข่าวช่องสามสิบสามสิครับ มีการอ่านข่าวจากหนังสือพิมพ์ว่ามีการพบศพซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นเจ้าสัว”
“จริงหรือครับ”
“ผมขอเข้าไปสัมภาษณ์ได้มั้ยครับ”
“ยังครับ ผมขอไปดูก่อนว่าใช่เตี่ยผมมั้ย ผมยังหวังว่าท่านยังมีชีวิตอยู่”
“แต่ว่าซากร่างที่พบค่อนข้างสมบูรณ์”ปลายสายบอกเล่า ขณะที่คิมหันต์เปิดข่าวช่องที่ว่าเพื่อดู และเขาได้เห็นภาพจากหนังสือพิมพ์ถูกโคสอัพไปใกล้ จนเห็นชายจีนร่างผอมหนังหุ้มกระดูก แต่ไม่มีการเน่าเปื่อยตามรายงานข่าวจริงๆ ภาพเลื่อนไปโคสภาพฝาแฝดซึ่งกำลังนั่งอยู่ข้างหลุมศพ ชิ้นส่วนเสื้อผ้าเป็นผ้าแพรสีเลือดหมู เสื้อสีฟ้า ชุดที่เตี่ยของเขาหายไป
“โอ้….”คิมหันต์ปิดปาก น้ำตาร่วมออกมาอย่างไม่รู้สึกตัว “ร่างท่านอยู่ที่ไหน ได้โปรดบอกผม”
“เป็นเจ้าสัวจริงๆใช่มั้ยครับ”
“เหมือนท่านมาก เสื้อผ้าที่เหลือนั้นคล้ายชุดของท่าน โอ้นี่เตี่ยผม เตี่ยผมหรือครับ”คิมหันต์ครวญ เจ็บจุกในลำคอ ก่อนวางสายลงไปแต่เขาได้รับการติดต่อเข้ามาอีกว่าขอสัมภาษณ์ ชายหนุ่มจึงตัดบท
“ขอผมไปดูท่านก่อน ถ้าใช่ ผมจะให้สัมภาษณ์คุณ ผมอยากเจอคนที่พบเตี่ยผมด้วย ผมอยากตอบแทนเขา”
“ได้ครับ ทางเราจะสืบค้นมาให้ครับ”
“ขอบคุณ”
ชายหนุ่มพาร่างสูงเดินลิ่วไปที่ห้องนอนของมารดา เคาะห้องของนางสามครั้ง น้ำฝนขานรับลูกชาย
“มีอะไรหรือคิม”
“เจอเตี่ยแล้วครับแม่”
ประตูเปิดผางออกมาอย่างรวดเร็วเพื่อให้ทันใจคนอยู่ภายในใบหน้าแดง ดวงตาช้ำเพราะร้องไห้ ทำให้น้ำฝนรู้ว่าเป็นเรื่องจริง นางปิดปากกลั้นเสียงไม่ให้ร้องเสียงดัง แต่น้ำตาพรั่งพรูออกมาเหมือนเขื่อนพังทำให้นางนึกรู้ว่า การพบไม่ใช่พบคนเป็น
“เตี่ยตายแล้วหรือคิม”
“มีนักข่าวมาขอสัมภาษณ์ เขาสงสัยว่าเป็นเตี่ย”คิมหันต์พูดอย่างระมัดระวัง “เขาให้ผมดูข่าว เมื่อกี้นี้ เป้นภาพข่างการล้างป่าช้า แล้วก็...ผมยังไม่ทราบรายละเอียดกับแม่”
“คนใจร้าย ทำไมทำกับเตี่ยแบบนี้ ทำไมต้องฆ่าแกงกันด้วย” ชายหนุ่มดึงมารดาเข้ามาโอบกอดปลอบใจ เวลานั้นเสียงเอะอะดังขึ้นมาจากห้องโถงทำให้สองแม่มองมองหน้ากัน ก่อนพากันเดินลงไปดูเหตุการณ์
ภาพที่เห็นคือคนแปลกหน้าเข้ามากันเต็มห้องโถงใหญ่ ไม่ผิดแผกจากวันเปิดพินัยกรรม ต่างกันที่วันนี้เป้นคนหน้าไม่คุ้น บนเก้าอี้ยาว อาหม่า และลูกสาวทั้งสามกำลังให้สัมภาษณ์ ผู้สื่อข่าว ซึ่งคิมหันต์เข้าใจว่า เป็นคนเดียวกับที่ขอสัมภาษณ์เขา แต่เขาบ่ายเลี่ยง มาตอนนี้เขาได้สัมภาษณ์สมใจ
สามพี่สาวร้องไห้ ด่าออกอากาศพาดพิงไปถึงคนร้าย และพาดพิงมาถึงคนภายในว่า
“มันใจร้ายมาก มันทำกับเตี่ยได้ลงคอ เรื่องนี้ฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด”
“ใช่ ถึงขนาดซ่อนเร้นอำพรางศพมันต้องวางแผนมาอย่างดี อาจจะเกี่ยวพันกับมรดกที่ดินกลางใจเมืองที่บางคนไม่ได้เป็นเจ้าของ”
เก๋าเจ๊ง!เสียงด่าดังมาจากข้างหลังสองแม่ลูก พร้อมกับร่างสูงของเหมันต์ถลาจะลงไปข้างล่าง แต่คิมหันต์ยึดแขนน้องชายได้ทัน เขามองตาดุ แต่คนเป็นน้องฟ้องร้องอย่างหัวเสีย
“เหมไม่ทนหรอกเฮีย มันชี้นำว่าเราฆ่าเตี่ยชัดๆ เรื่องนี้ออกอากาศด้วยคิดดูว่าเราจะเสียหายขนาดไหน”
“เราไม่ใช่คนทำใครจะว่าอะไรก็ช่างมัน เราไปหาเตี่ยที่โรงพยาบาลดีกว่า เฮียจะไปรับเตี่ยกลับบ้าน”
เหมันต์หลุดท่าทีร้อนรุ่ม ใจเย็นลงด้วยเหตุผลของพี่ชาย จากนั้นสองแม่ลูกเดินลงบันได เลี่ยงหลบนักข่าว ซึ่งมีสายตาเหมือนเหยี่ยว เมื่อเห็นคนสำคัญ ต่างกรูกันไปหาสามแม่ลูก คิมหันต์กล่าวเพียงว่า
“ผมจะไปดูก่อนว่าใช่เตี่ยหรือไม่ ถ้าใช่ ผมจะให้มีการผ่าพิสูจน์ว่าเตี่ยเป็นอะไร และใครที่ทำกับเตี่ยแบบนั้น”
“คุณคิมหันต์เชื่อว่าเป้นฝีมือคนในหรือเปล่าคะ”
“ผมไม่พาดพิงอะไรใครทั้งนั้น การพิสูจน์ความจริงนั่นคือคำตอบ ไปครับแม่” คิมหันต์โอบบ่ามารดา ฝ่าฝูงนักข่าวออกไปที่รถหรูหราสีดำ มีคนขับพร้อมทำหน้าที่อยู่แล้ว ไม่นาน รถคันนั้นก็ออกจากรั้วบ้านราคานับแสนบาทออกไป
สามสาวพี่น้องพากันลุกจากเก้าอี้ ประคองมารดา ซึ่งมีผ้าเช็ดน้ำตาติดมือ พวกนางเพิ่งรู้สึกตัวว่าช้ากว่าสามแม่ลูกตามกฎหมาย ที่จะไปดูซากศพที่ขุดค้นขึ้นมาได้
พ่อปรัชญาอ่านข่าวหน้าหนึ่ง มองภาพประกอบลูกทั้งสองคน ซึ่งคนหนึ่งยิ้มแก้มปริ เหมือนดีใจที่ได้ขุดศพ อีกคนหน้าเศร้า เพราะสังเวชใจต่อการตายอย่างน่าอนาถของมหาเศรษฐี
“ปลื้มเอ๊ยปลื้ม เจ้าจะทำแอ๊บไปให้เขามาด่าทีหลังทำไม”
“แอะ”เสียงแอะ คุ้นเคยเหมือนเด็กเล่นซ่อนหาดังใกล้ตัว “คุณปรัชทำหน้านิ่วคิ้วยุ่งแต่เช้าเลย ดัใจที่วันนี้จะได้กินไข่ลวกฝีมือปลื้มใช่มั้ยล่ะ”
“สอนไม่จำ ไข่ลวกของเจ้า คือไข่ต้มดีดีนี่เอง”
“พ่อเก๊าะ ถือซะว่าเราไม่กินของดิบของคาวก็แล้วกันนะ” เจ้าตัวดีหาเรื่องออกนอกไปทุกทีเพราะเธอเชื่อความบริสุทธิ์ของตัวเอง หรือที่เรียกว่า ทำยังไงปลื้มก็ไม่ผิด
“แหมลูกสาวคนโตหน้าตาดีนะเนี่ย”ปลื้มยื่นหน้าไปดูตัวเอง จากนั้นอ่านข่าวคร่าวๆ แล้วโวยวาย
“แหม แหม ช่างกล้าเขียนนะว่าปลื้มให้สัมภาษณ์ ไม่ได้พูดสักคำ โดนถ่ายรูปยังไม่รู้ตัวเลยเนี่ย”
“ไม่รู้แต่โพสต์ท่าซะไร้น่าด่าเชียว มีอย่างที่ไหนขุดศพถูกฆาตกรรมขึ้นมา ยังทำท่าดีใจเหมือนเจอผีถูกใจ”พ่อสวนคำ ปลื้มเลยทำหน้าทะเล้นเข้าใส่ ก่อนอ้อมแอ้มว่า
“เขาเรียกว่ารักษาภาพ แต่การเขียนข่าวอย่างนี้เองที่เรียกว่าใส่สีตีไข่ใช่มั้ยจ๊ะพ่อ”
“ใช่ ปลายยังไม่ลงจากห้องหรือไง วันนี้ลงสายนะ สงสัยไม่อยากกินไข่ต้ม”
“ปลื้มไปดูก่อนนะจ๊ะ ว่าแต่ปลื้มชงพริกไทยดำให้พ่อแล้วล่ะ จะได้บำรุงสุขภาพ ไร้ไขมันหน้าท้อง”กล่าวพลางตบหน้าท้องของพ่อซึ่งไม่มีพุงยื่นให้เห็นสักนิด “หล่อจริงน้าพ่อของปลื้มเนี่ย”เธอหยอกแล้วเดินปร๋อขึ้นบันไดไปดูปลาย
นางแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 ธ.ค. 2555, 15:16:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 ธ.ค. 2555, 15:16:28 น.
จำนวนการเข้าชม : 1625
| << คนกับผี | รักแรก >> |
minafiba 1 ธ.ค. 2555, 18:17:03 น.
^_____________^
^_____________^
ลูกกวาดสีส้ม 2 ธ.ค. 2555, 17:00:58 น.
ใกล้จะได้เจอกันแล้วนะ
ใกล้จะได้เจอกันแล้วนะ
Zephyr 7 ธ.ค. 2555, 15:47:05 น.
เข้าใกล้กันอีกนิดละ
เข้าใกล้กันอีกนิดละ