Love love online
การเข้าไปในเกมส์ของพี่ ๆ เป็นการเปลี่ยนแปลงชีวิตที่เป็นอยู่ ตลอดไป
นักเขียนสาวได้เข้าไปในเกมส์ตามคำชวน(แบบบังคับ)ของบ.ก.วี และได้สิ่งสำคัญกับชีวิตกลับคืนมาพร้อมกับการพบเพื่อนใหม่และการพจญภัยที่ย้อนยุคแบบผสมผสาน
ป.ล.เรื่องนี้โพล แค่ 2 เว็บ คือที่นี้กับเด็กดี เท่านั้น
นักเขียนสาวได้เข้าไปในเกมส์ตามคำชวน(แบบบังคับ)ของบ.ก.วี และได้สิ่งสำคัญกับชีวิตกลับคืนมาพร้อมกับการพบเพื่อนใหม่และการพจญภัยที่ย้อนยุคแบบผสมผสาน
ป.ล.เรื่องนี้โพล แค่ 2 เว็บ คือที่นี้กับเด็กดี เท่านั้น
Tags: online ,y, แฟนตาซี
ตอน: น้ำตกสะท้อนจันทร์ ทุ่งดอกไม้ดวงดาว
ตอนที่ 7
น้ำตกสะท้อนจันทร์ ทุ่งดอกไม้ดวงดาว
เช้าวันต่อมา
วันนี้มังกรเบญจธาตุตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี ทำกิจวัติประจำวันโดยมีเจ้าพยัคฆ์น้อยอยู่บนไหล่ ส่วนเดเนียวก็จัดโต๊ะ 2 หนุ่ม ที่เดินเข้ามาก็เห็นภาพแปลกใหม่ในตอนเช้ากับรอยยิ้มบางๆ ของหญิงสาว
“ข้าเปลี่ยนใจอยากเที่ยวต่อ”มังกรเบญจธาตุพูดขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เมื่อทุกคนอิ่มอาหารเช้าแล้ว
“ไหนเจ้าบอกว่าจะเข้าเมืองไง”มากิที่กำลังเก็บอุปกรณ์อยู่ถามขึ้น
“ข้าเปลี่ยนใจอยากเที่ยวให้ทั่วก่อน เดียวขึ้นแผ่นดินใหญ่แล้ว จะไม่มีเวลามาเที่ยวที่นี้ อีกอย่างเราลองคำนวณเวลาที่จะออฟไลน์แล้ว หน้าจะเที่ยวได้อีก 3 วัน แล้วเข้าเมืองตอนดึกๆ กัน ตอนเช้าซื้อตั๋วแล้วขึ้นเรือไปแผ่นดิน ‘ไท’กัน” 2 หนุ่มมองหน้ากันแล้วหันกลับมาทำหน้าสงสัยกับการกระทำของคนตรงหน้า
“หรือพวกเจ้ามีปัญหาอะไร”
“เปล่า ข้าแค่แปลกใจเท่านั้น”มากิตอบโดยอัตโนมัติ
“อีกอย่าง คู่รักบางคู่จะได้จู๋จี๋กันมั้ง จริงไหม อินุ”เธอบอกอย่างหน้าตาย แล้วเข้าไปเปลี่ยนชุด ปล่อยให้ คู่รักบางคู่หน้าแดงแล้ว แดงอีกเมื่อคิดว่าหญิงสาวรู้อะไรบางอย่าง
หลังจากแกล้งคู่รักคู่ใหม่ที่เพิ่งรู้ตัวเสร็จก็หันไปถามสถานที่เที่ยวของเกาะเริ่มต้นกับเดเนียว ภูตหนุ่มกลางแผ่นที่ให้นายสาวดู ส่วน 4 หนุ่มก็ช่วยกันเก็บของและตามมาสมทบ
“อะ..อะไรเนี่ย ทำไมมันละเอียดอย่างนี้อะเจ๊ นี่มันละเอียดยิ่งกว่าที่พี่ใหญ่มีเสียอีก”มากิตาโตทันทีเมื่อเห็นแผนที่ที่ภูตหนุ่มกางอยู่
“ท่านเป็นใครกันแน่ ท่านมะลิ”คิมะมองหน้าเธอแล้วถาม
“เอาไว้ให้พวกเราสนิทกันมากกว่านี้ก่อนแล้วกัน ข้าจะบอก แต่เจ้ามากิ เรียกข้าว่าอะไรนะเมื่อกี่”มากิยิ้มแหย่ๆ ทันทีเมื่อรู้สึกว่าจะเจอคำต้องห้ามอีกแล้ว
“แห่ๆ เรียก เจ๊ ครับ น่าๆๆ ขอข้าเรียกนะ ข้าไม่อยากเรียกแบบคนอื่นอะ”เสียงออดอ้อนเป็นลูกแมวพร้อมกับมือมาเกาะที่แขนขวาของมังกรเบญจธาตุ
‘โป๊ก’เสียงเขกศีรษะดังขึ้น
“โอ้ย เจ็บนะ”มากิบ่นอุบพร้อมคำหัวป่อยๆ คิมะรีบก้าวเข้ามาดูพร้อมคำปลอบโยน
“มากิ หากเจ้ายังไม่อยากเห็นคนตายเพราะเจ้าละก็ นอกจากคนในครอบครัวและคนสนิทแล้ว ข้าห้ามเจ้าทำท่าทางแบบนี้กับใครอีก”มากิมองหน้าหญิงสาวแล้วเอียงคอถาม
“ทำไมอะเจ๊ ข้าทำแล้วไม่น่ารักเหรอ”
“ก็ถามคนข้างกายเจ้าดูสิ”ชายหนุ่มหันไปถามคนที่ตอนนี้ถูกโยนมาให้ตอบ เขาเลยกระซิบข้างหูมากิ ทำให้มากิหน้าแดง ทำให้มังกรเบญจธาตุยิ้มบางๆ มองหน้าชายหนุ่มร่างบางก้มหน้าไม่มองหน้าใคร
เธอดูสถานที่เที่ยวไปเรื่อยๆ ก็เห็นมีแต่คนไปกันมาก แต่เห็นที่หนึ่งที่ไม่มีใครไปและหน้าจะเป็นที่ๆ สงบ เธอจึงชี้นิ้วถามเดเนียว เขาก็อธิบายสถานที่นั้นให้ฟัง
“น้ำตกสะท้อนจันทร์ น้ำตกที่จะสะท้อนแสงจันทร์ได้สวยที่สุด เป็นสถานที่ ที่สวยงาม สงบ และเป็นสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์ สามารถขอพรได้ขอรับ หากทำให้ภูตที่ดูแลที่นั้นอยู่พอใจในคำขอของเรา”
“แต่เขาลือกันว่าที่นั้นมีผีอยู่นิเดเนียว” มากิที่หายหน้าแดง ถามขึ้นอีกครั้ง
“ก็มีข่าวหรือกันมาหลายปีแล้วขอรับว่าที่นั้นจะมีหญิงสาวออกมานั่งร้องไห้ตอนกลางคืน โดยส่วนมากจะเจอกันในคืนพระจันทร์เต็มดวง ทำให้ที่นั้น ร้างคนไปเลย”เดเนียวบอกนายสาว
“เราจะไปที่นี้แหละ อืม คืนนี้พระจันทร์เต็มดวงเสียด้วย”เธอมองเส้นทางที่จะเดินไป พบว่ามันไม่ไกลจากที่พวกเธออยู่มากนะก็เดินไปในทิศทางนั้น พร้อมอุ้มเจ้าเสือน้อยมาลูบหัวเล่น ทำให้มันชอบใจจนหลับอยู่ในอ้อมกอดนั้น ส่วน 5 หนุ่มก็เดินตาม โดยเดเนียวที่กลับร่างเป็นภูตบินไปนั่งบนไหลของนายสาว ส่วนมากิก็เดินจูงมือกับคิมะ ชี้ถามโน่น ถามนี้ไปเรื่อย ส่วน 2 ราชาจิ้งจอกก็กลับร่างมาเดินเคียงข้างของนายสาว ฟังคนช่างถาม ช่างสงสัยที่หากคิมะไม่รู้ก็เดินขึ้นมาถามนายสาวของตน
ห้อง GM เกาะเริ่มต้น
ในห้องกำลังเกิดการโกลาโหนกันเนื่องจากมีคำสั่งย้ายแผนกพวกเขาทั้งแผนกให้ไปดูแลเจ้าดอกไม้หอม ที่แผ่นดินใหญ่ต่อ โดยมีคำสั่งย้ายคนที่เคยมาทำที่นี้ จำนวน 10 คนมาทำงานแทนพวกเขา 5 คน
“ทำไมต้องดูแลผู้หญิงคนนี้ด้วย”หญิงสาวคนหนึ่งในทีมที่ย้ายเข้ามาถามสินเทพ ที่วันนี้เป็นเขาที่ต้องค่อยดูเจ้าดอกไม้หอม และที่สำคัญเธอเป็นคู่แข่งของเขา แต่เขาก็ยังมีอำนาจมากกว่าเธอ ถึงเธอจะได้ไปดูแลแผ่นดินใหญ่ก่อนเขา ที่ต้องนั่งจับเจาอยู่ที่เกาะเริ่มต้นก็ตาม
“ไม่ใช่เรื่องของเธอ เรียนรู้หน้าที่ของเธอที่ต้องรับผิดชอบไปเถอะ”สินเทพไม่ได้หันมามองหน้าคนถามพร้อมดูการเดินทางจากแดนพยัคฆ์ลายครามไปยังน้ำตกสะท้อนจันทร์ของคนที่ตนต้องรับผิดชอบไปตลอดการเล่นเกมส์ของเธอ
“เดียวนายก็ต้องไปอยู่โน่น ฉันก็ต้องดูแลต่ออยู่ดี...”
“ไม่หรอก เธอจะไม่ได้รับสิทธิ์ในการดูแลเจ้าดอกไม้หอมดอกนี้หรอก เพราะเมื่อไรที่พวกเธอเดินทางไปโน่นพวกเราถึงจะหมดหน้าที่ตรงนี้ ฉะนั้นพวกเธอที่ย้ายมาที่นี้ก็เรียนรู้หน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบของตน สิ่งที่ไม่ควรรู้ก็ไม่สมควรถาม”อานัทที่ตื่นขึ้นมามองเห็นการปะทะคารมของทั้ง 2 พูดขึ้นก่อนที่มีโทรศัพท์เรียกตัวเขาขึ้นไปพบ
มันยิ่งทำให้คนอยากรู้อยากเห็นอย่าง จีน่า อย่ารู้มากขึ้น แต่คนเอ่ยปากเป็นถึงหัวหน้าหน่วย เธอจึงทำอะไรไม่ได้เดินกลับไปทำงานที่โต๊ะของเธอ
“เจ้าดอกไม้หอมกำลังไปไหนเหรอจ๊ะ สินเทพ”ซ่ารา หนึ่งในทีมของเขาที่ต้องรับผิดชอบต่อจากเขาเดินเข้ามาในห้องพอดี สาวประเภทสองนางนี้ชื่นชอบ เจ้าดอกไม้หอมมากด้วยเพราะเห็นเธอเป็นแม่สื่อให้กับแม่มดดำผู้หยั่งรู้กับหมอหนุ่ม เป็นช่วงที่เธอต้องมาดูแลพอดี
“ไปน้ำตกสะท้อนจันทร์ตรงทุ่งเว้งว้างนะ”สินเทพลุกขึ้นให้ซ่ารานั่งแทนพร้อมบิดขี้เกียจ
“เอ...นี้มันน้องชายคนเล็กของประมุขกิลหลีกทางข้าใหญ่นิกับคนสนิท”
“อืม ตอนนี้เป็นเบ้ติดตามเจ้าดอกไม้หอมอยู่”สินเทพรับคำพร้อมบอกเธอเพิ่มเติม
“เฮ้ย...แต่ตอนแรกโดยคุณเธอฆ่าไปแล้วไม่ใช่เหรอ โอ้ หรือว่าเธอจะเพิ่มทักษะแม่สื่อละเนี่ย”ซ่ารามองดูความสนิทสนมที่เพิ่มขึ้นของคู่รักคู่ใหม่แล้วก็ถูกใจ
“ไม่รู้สิ แต่ทำให้คู่เนี่ยเปิดใจคุยกันไปแล้วเรียบร้อย แถบคำต้องห้ามอีกคำที่เจ้าหนูจะไม สามารถพูดได้คนเดียวด้วย”
“คำว่าอะไรเหรอ แล้วนายรู้ได้ไง”
“คำว่า เจ๊ แล้วที่ฉันรู้ได้ไงนะเหรอ เพราะคำเนี่ยทำให้หัวหน้าสำลักน้ำ เกือบตกจากเก้าอี้แนะ”สินเทพเสริมให้ฟัง
“แล้วมันเป็นคำต้องห้ามตรงไหนอะ”ชายหนุ่มเพียงหยักไหล่แล้ว ขอตัวไปหาอะไรทาน ซ่าราจึงได้แต่สงสัย จะถามหัวหน้า เจ้าตัวก็ไม่อยู่ เลยนั่งทำงานของตนต่อ
พวกเธอและเขาเดินทางจนเที่ยงถึงได้ถึงน้ำตก และเริ่มตั้งเต็นท์กันใกล้ที่นั้น หลังจากทานกลางวันเสร็จ มังกรก็เดินมาดูที่น้ำตก และหลับตาสูญกลิ่นอายธรรมชาติอย่างถูกใจ พอลืมตาเธอก็เห็นเจ้าหนูจะไม ถอดรองเท้าและเก็บอาวุธเข้ากระเป๋าพร้อมลากคิมะให้ลงไปเล่นน้ำด้วย เมื่อลงไปได้ก็สาดน้ำใส่คิมะ และดำพุดดำว่ายอยู่ตรงหน้า และเมื่อเห็นว่าเธอมองอยู่ก็ชวนคนรักให้ว่ายมาหาเธอ
“เจ๊ ลงมาเล่นด้วยกันสิครับ”เธอยิ้มให้พร้อมส่ายหน้า
“เล่นไปเถอะ ข้าขอนั่งตรงนี้ก่อน” 2 หนุ่มไม่เซาซี้เล่นน้ำกันตรงหน้าเธอ มังกรเบญจธาตุมองภาพนั้นให้รู้สึกคุ้นเคย และเห็นภาพซ้อนทับภาพ ภาพหนึ่งที่เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกับเด็กหญิงคนหนึ่ง ที่กำลังเล่นน้ำตกแห่งหนึ่งพร้อมกับคนกลุ่มหนึ่งนั่งเล่นกันอยู่ข้างๆ ทุกคนดูมีความสุข และภาพก็สลับไปอีกที่ในทุ่งดอกไม้ ที่เด็กหญิงวิ่งรอบๆ ชายหนุ่ม จนสุดท้ายวิ่งไล่จับกัน ทุกภาพนั้นเธอเห็นหน้าของทุกคน ว่าเป็นเธอและพี่น้องของเธอ แต่กลับไม่เห็นหน้าชายหนุ่มที่เธอเล่นด้วย รู้เพียงเขายิ้มให้เธอเสมอ ค่อยดูแลเธอ มองเธอตลอดเวลา โดยที่พี่น้องของเธอก็เอ่ยแซวตลอด
‘นิในเกมส์ มะลิอยากให้มีน้ำตก และทุ่งดอกไม้สวยๆ แบบนี้ด้วยนะพี่’เธอกระโดดขึ้นหลังเขาพร้อมกอดคอ
‘ได้สิ มะลิคอยดูแล้วกัน พี่จะทำไว้ให้มะลิคนเดียวเลย แล้วมะลิจะให้ ทั้ง 2 ที่เป็นแบบไหนละ’เสียงเอ่ยถามกลับ ทำให้เธอถึงกับเข่าอ่อน ทรุดตัวลงนั่งน้ำตาไหลออกมา ทำให้เจ้าเสือน้อยที่นั่งอยู่ข้างตกใจ เรียก 5 หนุ่มที่อยู่ด้วยให้รีบเข้ามาดูอาการของเธอ ทั้ง 6 เรียกชื่อเธอจนสติเธอกลับมา
“ข้าไม่เป็นไรแล้ว”มังกรเบญจธาตุพูดพรางกอดเสือน้อยที่เลียน้ำตาให้นายสาวอยู่บนตัก พร้อมปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา ทำให้ 3 หนุ่มต้องกอดเธอไว้ตรงกลาง เพราะด้วยพันธะทำให้พวกเขารู้สึกตามนายสาว ส่วน 2 หนุ่ม ได้แต่ขึ้นจากน้ำนั่งมองอยู่ข้างๆ เธอร้องจนสลบไปอยู่เกือบ 30 นาที โดยราชาจิ้งจอกดำกลายร่างเป็นจิ้งจอกเป็นหมอนให้เธอหนุนนอน และมีคนที่เหลือนั่งอยู่รอบๆ
ห้อง GM เกาะเริ่มต้น
สินเทพเดินกลับมานั่งข้างซ่าราด้วยเพราะส่งหน้าที่ต่อจนหมดแล้วทำให้เขาไม่ต้องรับผิดชอบอะไรจึงว่างอยู่เลยเดินมานั่งดูเจ้าดอกไม้หอม แต่เมื่อทั้ง 2 เห็นภาพการปลอบใจของ 6 หนุ่มแล้วทำให้พวกเขาสปริงตัวขึ้นโดยอัตโนมัติ โทรหาหัวหน้าทันที
“ชิ แค่ร้องไห้ ทำไมต้องเดือดร้อนอะไรนักหนา”คำกระแหนะกระแหน่ของจีน่าดังขึ้นทำให้ซ่าราคิ้วกระตุกแต่เพราะเธอเป็นคนโทรรายงานหัวหน้า จึงยังไม่ได้พูดอะไรจนเมื่อเธอวางสายแล้วก็มองหน้าจีน่า
“เธอเนี่ยเป็นชะนี ที่ชอบเสือกจริงเลยนะ ไม่ใช่หน้าที่แล้วยังเสือก ไม่รู้อะไรแล้วยังจะสอด ระวังเถอะไอ้ชะนัดที่มันติดหลังอยู่นะมันจะทำให้เธอร้อนนะ นังชะนี”ซ่าราด่าจบพร้อมประตูที่เปิดเข้ามาของหัวหน้าและ 3 พี่น้องพร้อมคนรักเดินเข้ามาดูภาพนั้นพอดี ทำให้สงครามที่กำลังจะเริ่มขึ้นต้องสงบไปก่อน
“นี้มัน น้ำตกสะท้อนจันทร์”ทัศน์ไทพูดขึ้นทำให้ 2 หนุ่มมองหน้ากันและมองภาพที่เจ้าดอกไม้หอมของพวกเขากำลังหลับอยู่ทามกลางหนุ่มๆ ทั้ง 6 ที่คอยดูแลอยู่
“หรือว่าดอกไม้หอมจะจำได้...”ไททัศน์มองภาพตรงหน้าอย่างดีใจกึ่งสงสารน้อง
“ความหวังของพวกเราคงจะเป็นจริงในไม่ช้า”ทัศเทพยิ้มบางๆ
“ถ้างันหมอนั้นก็ใกล้จะฟื้นขึ้นมาแล้วสินะ”อานัทมองหน้า 3 หนุ่มขอความคิดเห็น
“โอกาส 70 % หลังจากเมื่อ 2 ปีที่แล้ว”ไททัศน์บอกเพื่อนรัก
“ผมว่า 85 % ครับหลังจากที่ได้รับคำทำนาย จากแม่มดขาวผู้หยั่งรู้”ทัศน์ไทบอกเพิ่มเติมพร้อมหยักคิ้วให้ทุกคน
“อืม...”เสียงอุทานเบาๆ ของคนที่เพิ่งตื่นทำให้ 6 หนุ่มมองนายสาวทันที
“เป็นไงบางขอรับนายหญิง”เดเนียวช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้น พร้อมลูบหัวเธอที่เริ่มยุ่ง
“ขอบใจ ขอบใจพวกนายมากนะ”มังกรเบญจธาตุยิ้มให้พวกเขาที่เป็นห่วงเธอด้วยความจริงใจ
“เจ๊เป็นอะไรครับ”มากิที่นั่งข้างขวาถามขึ้น
“ข้ายังบอกอะไรไม่ได้ตอนนี้ เอาไว้ให้ข้าแน่นใจมากกว่านี้แล้วจะบอกนะเจ้าหนูจะไม”มังกรเบญจธาตุลูบหัวคนช่างถาม ที่ทำหน้าบูดขึ้นเมื่อโดนเรียกแบบนี้
“โธ่เจ๊ ข้าไม่ใช่เด็กนะ ทำไมต้องเรียกข้าแบบนั้นด้วย”
“ข้าเองก็ไม่ใช่ เจ้าแม่ขาใหญ่หรือนักเลงที่ไหนนะ เจ้าถึงได้เรียกข้าว่า เจ๊”มังกรเบญจธาตุบีบจมูกคนหน้าบูด ทำให้เขาร้อง โอ้ยครวญ
“ก็ได้ถือว่าเราเจ๊ากันนะ ข้าเรียกท่านว่า เจ๊ ท่านเรียกข้าว่า หนูจะไม”มากิสรุปยิ้มอ้อนๆ นายสาว และได้รับการพยักหน้าตอบรับ
“ผ้าเย็นขอรับ เช็ดหน้าสักหน่อยจะได้สดชื่น”เดเนียวส่งผ้าเช็ดหน้ามาให้เธอ เธอเช็ดหน้าเสร็จ หางตาก็เห็นเจ้าเสือน้อยตัวดีที่เดินออกไปจากตักเมื่อกี่ มองสิ่งที่อยู่ในน้ำ เธอส่งผ้ากลับและเดินไปมองใกล้ โดยมีทุกคนเดินตามไป
(นายหญิง ข้าอยากกินปลา)เสียงที่ส่งผ่านจิตดังขึ้นพอเจ้าตัวหันมากระดิกหางมองหน้าเธอตาแป๋ว
“เจ้านี้กินเก่งจริง”มังกรเบญจธาตุขยี้หัวเจ้าเสือน้อยจอมตะกละและถอดรองเท้า
“ข้าจะจับปลา ทำอาหารเย็นนี้ พวกเจ้ามาช่วยข้าหน่อย”เธอสั่งจบก็กระโดดลงน้ำแบบไม่ฟังใคร และดำไปตรงกลางเพื่อหาปลาขนาดที่ต้องการ เมื่อเห็นก็พุ่งตัวลงไปจับหางได้ก็พุ่งขึ้นบนผิวน้ำ และเห็นมากิกับคิมะ ว่ายมาที่เธอ ส่วน 4 หนุ่มยังอยู่บนฝั่ง เธอโยนปลาตัวนั้นให้เดเนียวที่มองมาที่เธอพอดี และเขาก็รับได้พร้อมเสียง ตอบรับของจอมตะกละ
เธอหัวเราะพร้อมเสยผมขึ้น ทำให้ 4 หนุ่มที่เหลือ มองหน้านายสาวอย่างตกตะลึงทันที กับใบหน้าที่อยู่ภายใต้ผมกับแว่นตาที่เดเนียวถอดให้ตอนเธอนอน
“สวยอย่างกับนางฟ้า” 4 หนุ่มอุทานพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
“เดเนียวเจ้าค่อยเก็บปลาใส่ถังแล้วกัน”เดเนียวพยักหน้ารับ และมองทั้ง 4 อย่างขบขัน
“พวกเจ้ามองอะไรกัน ยังไม่ช่วยกันจับปลาอีก”เสียงดุทำให้พวกเขาตื่นจากผวัง และเริ่มจับปลาอีกคนละ 2 – 3 ตัวซึ่งขนาดใหญ่เท่ากับลูกปลาวาฬทั้งนั้น หลังจากนั้นมากิก็เริ่มว่ายวนมังกรเบญจธาตุ ชวนเธอเล่นน้ำตกกันจนบ่ายคล้อย ทุกคนก็ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า และมาช่วยกันทำอาหารเย็นกินกัน
ห้อง GM เกาะเริ่มต้น
“เฮ้ย...”เสียงถอนใจของ 4 หนุ่มดังขึ้นเมื่อเห็นเจ้าดอกไม้หอมร่าเริงขึ้นและการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างถึงจะเล็กน้อยก็ตาม
“พวกฉันไปก่อนแล้วกัน เข้าประชุมด้วยนะอานัท”ไททัศน์เดินนำน้องๆ และคนรักของพวกเขาออกไป ทามกลางความสงสัยของผู้ที่รับหน้าที่ต่อจากพวกเขา
“มีอะไรกันหรือเปล่าครับ”จิอิระเปิดประตูเข้ามาพร้อม อาโป สาวเดียวที่เป็น 1ใน 5 ของทีมเกาะเริ่มต้น หลังจาก 3 บอสกับคนรักออกไปได้ไม่นาน
“ไม่มีอะไรแล้ว”อานัทพูดขึ้นเมื่อเห็นคนเข้ามาหอบเหนื่อยอย่างคนที่รีบมาเต็มที
“แล้วเจ้าดอกไม้หอมเป็นอะไรมากไหมค่ะ หัวหน้า”อาโปก็เป็น 1 ในสาวกของเจ้าดอกไม้หอมถามอย่างเป็นห่วงพร้อมมองภาพการเล่นน้ำอย่างตะลึงไม่แพ้ 2 หนุ่มที่มองไม่วางตา
“2 คนนี้ ก็เป็นไปกับเขาด้วย”อานัทบ่นลูกน้อง เดินไปเอาแฟ้มที่โต๊ะและเดินออกไป
“พี่ซ่ารา เจ้าดอกไม้หอมเป็นนางฟ้าเหรอ สวยมาก”อาโปถามคนที่โทรตาม
“นั้นสิ”หนุ่มๆ ในห้องพูดพร้อมกัน
“นิ พวกนายไม่มีอะไรทำแล้วเหรอ กลับไปทำงานเลยไป”เสียงแหวของซ่าราดังขึ้นทำให้หนุ่มๆ กลับไปทำงานต่อ
“มินะ 3 บอส ถึงได้ห่วงนัก”สินเทพพูดขึ้น
“นั้นสิครับ แถบมีเจ้าของแล้วด้วย”จิอิระพูดขึ้นบาง และถามว่าเมื่อกี่เกิดอะไรขึ้น ซ่าราจึงเล่าให้ฟัง ทั้ง 4 จึงนั่งคุยกันและดูการทำอาหารของเจ้าดอกไม้หอมกันพร้อมอาการน้ำลายสอ
ในเกมส์
“เสร็จแล้ว”มังกรเบญจธาตุบอกกับหนุ่มๆ ที่ โดนเธอไล่ให้ไปนั่งหลังช่วยกันเตรียมอาหาร โดยมีเจ้าเสือน้อยค่อยนั่งเป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ เธอ ที่กำลังย่างปลา 3 รส และย่างเนื้อหมักปรุงรสที่ยังมีอยู่ในกล่องของสด พร้อมเจ้าหนูจะไมที่มานั่งอยู่อีกข้างเมื่อได้กลิ่นหอมๆ
“เจ้าทั้ง 2 เนี่ยเริ่มชักเหมือนกันเข้าไปทุกทีแล้วนะ”มากิกับเสือน้อยหันมามองทำหน้าสงสัยเหมือนกัน ทำให้ 4 หนุ่มที่เหลือขบขันทันที ทั้ง 2 ถึงได้เข้าใจคำพูดของนายสาว
“ข้าไม่ได้ตะกละเหมือนเจ้าเสือนะครับ”
(ข้าก็ไม่ได้ช่างถามเหมือนเจ้ามากินิขอรับ)ทั้ง 2 มองหน้ากันแล้วหันไปคนละทาง แต่พอมังเบญจธาตุจัดอาหารเสร็จพวกเขาก็ลืมแล้ว หันมาสนอาหารน่าอร่อยตรงหน้า เมื่อได้รับอนุญาตให้ทานได้พวกเขาก็ไม่สนใจใคร มากิมีคิมะค่อยตักอาหารให้ ส่วนเจ้าเสือน้อยก็มีนายสาวกับ 3 หนุ่มค่อยตักให้เช่นกัน
พอทุกคนทานอาหารและเก็บล้างทุกอย่างเสร็จ ก็เดินมาที่น้ำตก ตามคำชวนของนายสาว พร้อมนั่งมองบรรยากาศที่เปลี่ยนไปเมื่อพระอาทิตย์ตกดิน พระจันทร์และดวงดาวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า สะท้อนบนผิวน้ำ มังกรเบญจธาตุยิ้มบางและเดินนำทุกคนไปที่หินผาเหนือน้ำที่สะท้อนแสงจันทร์พอดี และเธอก็กรีดเลือดของตนหยดลงไปเหนือน้ำพอดีกับดวงจันทร์บนผิวน้ำ ก็เกิดแสงสะท้อนขึ้นจากใต้น้ำ เป็นคลื่นน้ำเรืองแสงสีรุ้งขึ้น พร้อมเสียงดนตรีดังขึ้นมา พร้อมภูตสายน้ำที่ลอยขึ้นมาระบำรอบแสงจันทร์ และเจ้าชายแห่งภูตสายน้ำระบำขึ้นมาจากกลางวงนั้น
“นี้ใช่ไหม ที่พวกนั้นบอกว่าเป็นผีนะ”มังกรเบญจธาตุถามมากิที่อ้าปากค้าง พร้อมกับเหล่า GM ทั้งหลายในห้องทำงาน
ไม่เพียงแค่นั้น มีเสียงดังสอดประสานดังมาจากทุ่งเว้งว้างที่ทุกคนรู้จัก เหล่าภูตน้ำทั้งหลายโดยการนำของเจ้าชายแห่งสายน้ำก็ระบำไปตามเสียงนั้น ทำให้พวกเขาต้องเดินตามไปดู ก็เห็นการระบำในแบบเดียวกันของภูตดอกไม้พร้อมเจ้าชายภูตดอกไม้ที่ร่ายรำอยู่ทามกลางภูตใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่มีภูตและหิ่งห้อยนับพันบินอยู่รอบ ทำให้ต้นไม้เหมือนมีชีวิตและสวยงาม มังกรเบญจธาตุเดินไปอยู่ที่หน้าต้นไม้และหยดเลือดให้ไหลเหนือสัญลักษณ์ของภูตดอกไม้ ที่อยู่สะท้อนแสงจันทร์พอดี ทำให้เกิดแสงสีรุ้งเรืองขึ้นไม่ต่างจากที่น้ำตก บนหน้าผากของเจ้าชายทั้ง 2 เกิดแสงเรื่องขึ้นพร้อมการกรีดร้องและจบลงเมื่อสัญลักษณ์ของมังกรเบญจธาตุปรากฏขึ้นบนหน้าผาก ทำให้ทุกสรรพเสียงเงียบและต่างมองมายังเธอ ที่มองอย่างถูกใจ และต่างอย่างไม่พอใจกับการกระทำนั้น คิดจะเข้ามาทำร้ายเธอ แต่ 3 ราชาและอีก 3 หนุ่มก็มาขวางไว้ก่อน ไม่ให้ใครเข้าถึงตัวนายสาว ก่อนที่จะเกิดศึกขึ้น มังกรเบญจธาตุก็เรียกให้ 2 เครื่องดนตรีแห่งตำนาน บรรเลงทำนองที่อยู่ในใจของเธอ พร้อมการหลับตา และเริ่มร่ายรำ กับเสียงเพลงอันไพเราะดังขึ้นจากปากเธอ ทำให้ทุกสรรพสิ่งหยุดอีกครั้งเพื่อฟังเธอและ 2 เจ้าชายเดินมาอยู่ตรงหน้าของ 3 ราชา คาราวะพร้อมเริ่มร่ายรำตาม เหล่าภูตทั้งหลายเองก็ต่างร่ายรำตาม ทำให้พวก 6 หนุ่ม ต่างถอนใจและเริ่มร่ายรำตามบาง
ฉันคิดว่ารักมันคือความผูกพัน
คิดว่ารักแท้ต้องเดินผ่านวันและเวลา
ยิ่งเนิ่นนาน นานไปเท่าไร ความรักยิ่งมีค่า
ที่ฉันรู้ที่เคยฝัน รักที่ฉันเคยเข้าใจ
ไม่คิดไม่ฝันเมื่อเธอผ่านเข้ามา
เหมือนว่าสายตาฉันเองมองไม่เห็นใครๆ
หยุดที่เธอแค่เพียงสบตา และวินาทีนั้น
โลกทั้งโลกหยุดเคลื่อนไหว ท้องฟ้ากลับสดใส
ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
แค่พบเจอกับเธอ..
ฉันเพิ่งเข้าใจว่ารักเป็นอย่างนี้
ฉันเพิ่งเข้าใจเมื่อได้มาเจอด้วยตัวเอง
เสี้ยวนาทีก็มีความหมาย เปลี่ยนโลกได้ทั้งใบ
ฉันเพิ่งรู้ในวันนี้ รักไม่ต้องการเวลา
ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
แค่พบเจอกับเธอ ก็รักเธอ.. ฉันรักเธอ..
ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
แค่พบเจอกับเธอ..
เหมือนหัวใจ เหมือนหยุดไปในห้วงเวลานี้
เมื่อพบเธอ ความรักที่เคยเข้าใจก็เปลี่ยนไป
ไม่ต้องใช้วันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
แค่พบเจอกับเธอ ก็รักเธอ… ฉันรักเธอ…
(เพลงรักไม่ต้องการเวลา :KLEAR)
ห้อง GM เกาะเริ่มต้น
หลังจากที่พวกเขาและเธอตะลึงกับภาพที่น้ำตกแล้วก็ตะลึงอีกครั้งเมื่อเห็นการร่ายรำและการขับขานเสียงเพลงของมังกรเบญจธาตุ สินเทพที่ได้สติก่อนเพื่อนก็ติดต่อโดยตรงไปยังห้องประชุมทันที
“บอสครับ ดูนี้หน่อยสิครับ”เมื่อติดต่อได้แล้วก็ส่งภาพพร้อมเสียงไปในห้องประชุมทันที ทำให้ผู้ที่เข้าประชุมที่ไม่พอใจกับการติดต่อไปของเขาถึงกับเงียบลง และ 5 บอสใหญ่ของบริษัทมองกันอย่างดีใจ
“มะยมส่งภาพและเสียงเข้าห้องพิเศษทันที”ไททัศน์สั่งน้อง 3 ของเขาส่งภาพไปให้คนที่สมควรที่จะได้ฟัง ฟังเพลงนี้ทันที
“พี่ไทร ดอกไม้หอมจำได้ จำเพลงนี้ได้”เกร็ดแก้วน้ำตาคลอทันทีด้วยความดีใจ
“ใช่ พี่ก็อยากให้เป็นอย่างนั้น แต่ว่ายังจำไม่ได้ทั้งหมด หมอนั้นทำทุกอย่างไว้เหมือนรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า”ไททัศน์พูดขึ้นก่อนจะเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ 2 ครอบครัวเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่
“แก้วว่า เขาไม่ได้ทราบหรอกค่ะ แต่เขารู้นิสัยของเจ้าดอกไม้หอมดี และสิ่งที่เขาทำก็ทำเพื่อเจ้าดอกไม้หอมด้วย แก้วขอให้มีสักวัน พวกเขาจะได้ทำสิ่งที่อยากทำร่วมกันนี้อย่างมีความสุข”
“พี่แก้ว หมายความว่าอย่างไงครับ”กฤษดาถามขึ้น
“กฤษ เธอฟังเพลงนี้แล้วรู้สึกอย่างไง” เกร็ดแก้วถามกลับ
“มีความสุข แต่ก็เศร้า และขาดอะไรไปสักอย่าง”
“ใช่ มันขาดอยู่ ขาดบางอย่าง แต่อีกไม่นานหรอก นายจะได้ฟังเพลงนี้แล้วรู้สึกมีความสุข”ทัศเทพกอดคนรักแล้วมองภาพการร่ายรำของนางฟ้าที่ยังงดงามไม่เปลี่ยนแปลงจากใจพวกเขา
เมื่อเพลงจบไททัศน์ก็สั่งตัดภาพทันทีและออกคำสั่งเด็ดขาดไม่ให้ภาพนี้ได้ออกเผยแพร่ต่อสาธารณะชน ก่อนทางฝ่ายการตลาดจะได้ยกมือด้วยซ้ำ และคำสั่งนี้ก็ได้ยินทั่วกัน แม้แต่ในห้อง GM ด้วย
“หากภาพนี้ถูกเผยแพร่ออกไปรับรองได้เลยว่า เมื่อผมรู้ตัวคนทำเมื่อใด นอกจากผมจะไล่ออกแล้ว เจ้าดอกไม้หอมก็อาจจะตามไปจัดการให้คนๆ นั้นล้มจม และอาจจะเหลือแค่ชื่อในโลกนี้ก็ได้ ผมไม่ได้แค่ขู่ พวกท่านหลายคนหน้าจะรู้นิสัยเจ้าดอกไม้หอมดีนะ อ้อถ้าคิดว่าจะเข้าไปเจรจากับเจ้าตัวละก็ ผมก็ขอเตือนไว้หน่อยนะ ว่าคนๆ นั้นอาจหายไปเร็วขึ้นก็ได้”เสียงเตือนดุๆ ของบิ๊กบอสทำให้พวกที่คิดจะหาประโยชน์ถึงกับหน้าซีดทันที
เมื่อเสียงเพลงจบลงพร้อมการคุกเข่าของเจ้าชายทั้ง 2 ต่อสตรีตรงหน้าทำให้เหล่าภูตต่างทำตามทันที โดยไม่กล้าขัดขืน
“ท่านทราบได้อย่างไร ว่าทำเช่นนั้นแล้ว เราทั้ง 2 จะเป็นทาสรับใช้ท่านทันที”เจ้าชายแห่งภูตสายน้ำถามขึ้น
“ 1 นทีไหลเย็นดังดวงแก้ว
1 อัคคีร้อนแรงดังแสงเรือง
1 พฤกษาพันเกี่ยวดังสายศิลป์
1 ปฐพีหนักแน่นดังเรือนสาย
นทีสายร่ายล้อมอัคคีแสงร่วมเป็นหนึ่งเริงระบำแสนวิจิต
พฤกษาพันเกี่ยวเรือนปฐพีร่วมเป็นหนึ่งเสียงเครื่องดนตรีที่ขับกล่อม
1 บุรุษ 1 สตรี 4 เผ่าพันธุ์เพียง 2 โลหิต ร่วมเพียงคิดเป็น 1 เสียงไพเราะ
เพียง 2 หยดโลหิต เริงระบำแสนงามตาพร้อมเสียงศิลป์ที่ขับกล่อมทำนองใจ
ร่วมประสานเสียงร้องขับขานเป็น 1เดียว” 2 เจ้าชายแห่งภูตเงยหน้ามองคนร่ายคำกลอนที่มีเพียงเหล่าสายเลือดกษัตริย์แห่งภูติทั้ง 4 เท่านั้น ที่ทราบและได้รับเลือก แต่สตรีตรงหน้ากับบอกได้หมด และขับขานเสียงเพลงที่ไพเราะและมีไว้สะกดพวกเขาไว้รับใช้เท่านั้น
“ท่าน...ท่านรู้ได้อย่างไร”เจ้าชายแห่งภูตดอกไม้เอ่ยถามเธอทันที
“ไม่บอกหรอกว่ารู้ได้อย่างไร แต่พวกเจ้าต่างหากที่จะยอมรับข้าเป็นนายหรือไม่”มังกรเบญจธาตุถามกลับทั้ง 2 พร้อมรอยยิ้มอย่างถูกใจ
“นามของท่านคือ...” 2 เจ้าชายแห่งภูตเอ่ยถามขึ้นเมื่อมีความคิดตรงกันว่าคนตรงหน้าคือคนที่พวกเขารอมานาน
“มังกรเบญจธาตุ” ทั้ง 2 ขอมือของเธอไปจุมพิตพร้อมใช้กรีชกรีดปลายนิ้วชี้ของเธอและให้เธอประทับหน้าผากและกลางศีรษะของพวกเขา
(เจ้าชายแห่งภูตนที เจ้าชายแห่งภูตพฤกษา LV.500 ได้ยอมรับผู้เล่นมังกรเบญจธาตุเป็นนายและได้ทำพันธะสัญญาโลหิต)
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้รับ 2 เจ้าชายแห่งภูตLV.500 เป็นภูตประจำตัว ได้รับแหวนภูตแห่งนที ระดับ sss, แหวนภูตแห่งพฤกษา ระดับ sss กรุณาตั้งชื่อค่ะ)
แหวนทั้ง 2 วงได้ปรากฏอยู่บนนิ้วชี้ทั้ง 2 ข้างของมังกรเบญจธาตุพร้อมการกลายเป็นแสงหายเข้าไปของเจ้าชายทั้ง 2
“นที” เธอตั้งชื่อให้เจ้าชายภูตนที และปลดผนึกออกมา
“พฤกษา”และตั้งชื่อให้เจ้าชายภูตพฤกษา และปลกผนึกตามมาออกมาอีกตน
“แล้วเหล่าภูตเหล่านี้ละ เจ๊”มากิถามขึ้นเมื่อเห็นพวกนั้นคุกเข่าก้มหน้าอยู่
“เสด็จพ่อกับ เสด็จอาทรงทราบแล้ว เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นจะส่งเจ้าหญิง 2 องค์ มาประจำอยู่ที่นี้”นทีเป็นคนตอบแทน
“ก็ดี ข้าเองก็จะถามอยู่เหมือนกัน”มังกรเบญจธาตุเห็นว่าไม่มีอะไรแล้วจึงเริ่มบรรเลงเพลงต่อ อีก 2 เพลง แล้วต่างให้แยกย้ายกันไปนอน โดยให้เจ้าชายทั้ง 2 กลับไปในที่ของตนก่อน และค่อยมาหาเธอตอนเช้า
วันต่อมา
ตอนเช้า 2 เจ้าชายก็มานั่งรอที่หน้าเต็นท์ของพวกเธอ พร้อมกับภูตบางตนที่ตามมาส่งด้วย ผู้ที่ออกมาคนแรกก็คือ เดเนียวที่ต้องมาทำอาหารเช้าพร้อมเจ้าเสือน้อยที่ตามมาดูการทำอาหารเช้า แต่พอเห็น 2 เจ้าชายและภูตรับใช้ เสือน้อยก็ไปเดินรอบๆ ดมกลิ่นทั้ง 2 และนอนอยู่หน้า 2 เจ้าชาย เมื่ออาหารเสร็จมังกรเบญจธาตุก็ออกมาพร้อมราชาจิ้งจอกทั้ง 2 และอีกเต็นท์ คิมะก็จูงมือมากิออกมาจากเต็นท์ด้วย
เมื่อทานอาหารเช้าเสร็จ มังกรเบญจธาตุก็เรียกแผนที่มาดูอีก ก็ไม่พบที่ไหนที่อยากไป โดยมีเจ้าหนูจะไมค่อยบอกว่าที่ไหนน่าเที่ยวบ้าง แต่ก็ไม่ตรงใจนายสาว
“ไม่เอา ข้าไม่ชอบที่คนพลุกพล่าน น่ารำคาญ”มากิที่เริ่มรู้นิสัยของนายสาวก็ได้บอกอีก พาคุยเรื่องอื่นแทน
“เจ๊”มากิเรียกนายสาวให้หันมาอีกครั้ง เมื่อรวบร่วมความกล้าได้
“มากิขอโทษนะ”
“เรื่องอะไร”
“ก็เรื่องที่ข้าเคยว่าท่านนะ”มากิยิ้มแห้งๆ
“หิหิ...ข้ายกโทษให้ แต่จำไว้นะ สตรีนะไม่ว่าเธอจะมีรูปร่างหน้าตาแบบไหน พวกเธอก็สวยในแบบของพวกเธอ เจ้าไม่สมควรว่าสตรีใดอัปลักษณ์อีกจำไว้”มังกรเบญจธาตุลูบหัวชายหนุ่มแล้วสั่งสอน
“ครับ”เมื่อได้รับคำยกโทษให้ ชายหนุ่มร่างบางก็ไปนั่งคุยต่อกับคิมะไม่รบกวนเธออีก
“เจ้าตัวคงยังไม่รู้สึกตัวนะขอรับ”เดเนียวที่นั่งข้างเธอกระซิบถาม
“อืม ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นตัวตนของเขาเอง”มังกรเบญจธาตุดูแผนที่ก็เห็นจุดสีแดงบนแผนที่ กำลังตรงมาที่นี้
“เดเนียว เก็บทุกอย่างเดียวนี้”คำสั่งดังขึ้นทำให้ทุกคนมองเธอ และเดเนียวก็ไปจัดการเก็บทุกอย่างตามคำสั่งทันที เธอให้เจ้าชายให้พวกภูตกลับไป พวกนั้นก็ต่างกลับไปเมื่อเห็นสายตาของมังกรเบญจธาตุ และผนึกทุกคน มีเพียงเดเนียวเท่านั้น จากนั้นพวกเธอทั้ง 4 ก็ไปหลบที่ใต้ต้นไม้
เพียงไม่นาน เสียงประกาศบอกการมาของบอสที่นานทีปีหนจะมาปรากฏตัวที่นี้เกาะเริ่มต้นก็ดังขึ้น พร้อมการตามมาของเหล่าผู้เล่น
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุพบราชาปักษาอินทรีขาว LV. 500 เนื่องจากระดับต่างกันเกินไปขอแนะนำให้หนีค่ะ)
“มีข้อมูลไหม เดเนียว”มังกรเบญจธาตุขมวดคิ้วถาม เมื่อคิดโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่นที่เธอได้เจอ แต่ พวกสัตว์เทพในตำนานทั้งนั้น
“นี้เป็นช่วงอพยพขอรับ ราชาปักษาจะมาที่นี้ ปีละครั้ง และอยู่ที่นี้ 1อาทิตย์ เพื่อหนีฤดูหนาวของเกาะอามาเกน นายหญิงขอรับเป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ”
“ไม่เป็นไร แต่อีกไม่นานต้องมีคนเป็นอะไรแน่”เดเนียวกับ 2 หนุ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่ปล่อยออกมาของนายสาวโดยไม่รู้ตัว แต่อีกไม่นานคนที่จะเป็นอะไรอาจโดนน้อยลง เพราะเธอมีที่ระบายอารมณ์แล้ว
“ล้อมมันเอาไว้”เสียงสั่งดังขึ้น และประกาศตนว่าเป็นคนของกลิ 3 กษัตริย์จีน พร้อมรอยยิ้มอำมหิตของหญิงสาว
ราชาปักษาอินทรีขาวสมกับที่เป็นถึงราชาจัดการกวาดเหล่าผู้เล่นจนกลายเป็นแสงไปเกือบหมด เหลือเพียงคนของกลิ 3 กษัตริย์จีนระดับแนวหน้าเท่านั้น
“ท่านมะลิขอรับ รู้สึกว่ามีแต่ระดับแนวหน้าของกลิ 3 กษัตริย์จีนเท่านั้น”คิมะรายงานเธอเมื่อมองเห็นแต่ละคนเป็นคนที่เขารู้จัก
“นั้น เตียวหุย นิเจ๊ เป็นน้องคนเล็กของ 3 กษัตริย์จีน”มากิที่ตาไวชี้ให้ดูคนที่ตนบอก
“ถึงจะมีรูปร่างไม่เหมือนดังที่เคยได้อ่านสามก๊กมา แต่นิสัยคนเดียวกันเลยนะครับ ข้าเคยชนะมันมาแล้ว”มากิบอกนายสาว
จริงดังคำพูดของมากิ เพราะไม่นานเด็กหนุ่มรุ่นเดียวกับมากิก็ใช้ทวนโจมตี ราชาปักษาที่ได้รับบาดเจ็บจาการต่อสู้ทันที เมื่อคนของตนไม่ได้ดังใจ และถูกราชาปักษาใช้ปีกปัดออกมา พร้อมการหายไปของผู้ที่หลบไม่ทัน และเป็นเปียวเออเทียนที่ใช้ตาข่ายฟ้าประทานคุมตัวราชาปักษาเอาไว้ ทำให้ราชาปักษาร้องเสียงดังอย่างเจ็บใจที่เสียรู้
“พวกเจ้าอยู่นี้นะ”เธอสั่ง 2 หนุ่มให้อยู่ในกำแพงแก้ว และการหายตัวไปของเธอ พวกเขาเห็นการปรากฏตัวอีกครั้ง ระหว่างราชาปักษาอินทรีขาวและ เตียวหุย กับการตกตะลึงของเปียวเออเทียนที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้เพราะเขาต้องบังคับตาข่ายฟ้า
“เจ้าเป็นใคร”
“ เป็นคนที่ต่อไปเจ้าต้องตามหาแบบพลิกแผ่นดินไง”มังกรเบญจธาตุบอกพร้อมดาบใหญ่ที่ตวัดดาบจนเตียวหุยขาดสองทอน และหายไปในนาทีต่อมา และการล้มตายของเหล่าลูกน้อยภายในกลิ จนเปียวเออเทียนต้องปล่อยตาข่ายฟ้ามารับดาบของเธอ และสู้กับเธอ รอยยิ้มเหี้ยมเปลี่ยนเป็นถูกใจที่ได้ประลองกับคนที่ตนต้องการมาเป็นลูกน้อง ส่วนคนอื่นก็ถูกเดเนียวจัดการจนหมด ส่วนราชาปักษาก็มองการต่อสู้ของทั้ง 2
“วันนี้เป็นเกียรติที่ได้สู้กับเจ้า”มังกรเบญจธาตุเอ่ยขึ้น
“เช่นกัน ไม่นึกว่า ผู้เล่นหน้าใหม่เยี่ยงท่านจะคิดเป็นปรปักกับกลิของข้า”
“นั้นสิ ในเมื่อเป็นศัตรูกันตอนนี้ ข้าคงไม่สามารถเว้นชีวิตเจ้าได้ งั้นก็ตามเพื่อนพ้องของเจ้าไปเลยแล้วกัน” มังกรเบญจธาตุพูดจบก็ใช้ดาบปัดดาบของชายหนุ่มและแทงอกจนทะลุไปข้างหลัง
“อีกไม่นานพวกเราได้พบกัน และข้าก็ยังอยากได้เจ้ามาเป็นลูกน้องของข้าอยู่ดี”เปียวเออเทียนหายไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายที่มีต่อหญิงตรงหน้า
มังกรเบญจธาตุหันมามองราชาปักษาอินทรีขาวที่พอเริ่มจะขยับก็ไม่สามารถทำได้ เมื่อสบตาของผู้หญิงตรงหน้าด้วยรังสิอำมหิตที่สามารถสะกดอีกฝ่ายไว้
“เจ๊ เป็นอะไรหรือเปล่า”มากิถามขึ้นเมื่อรู้สึกว่ากำแพงแก้วได้ถูกสลายไปแล้ว และมาหยุดด้านหลังของเธอ
“ไม่เป็นไร”เธอบอกกลับพร้อมเดินเข้าไปปลดตาข่ายฟ้าออกจากตัวของราชาปักษาพร้อมตรวจอาการ และร่ายคาถารักษาจนอีกฝ่ายลองขยับปีกดู ก็ไม่มีอาการเจ็บอีก
“เจ้าหายแล้วต่อไปก็ระวังหน่อยละ”เธอบอกเสร็จก็รับขวดเลือดกับมานามาดื่ม พร้อมหาที่นั่งสมาธิ โดยมี 3 หนุ่มเดินมานั่งใกล้ๆ ไม่ได้สนใจ ราชาปักษาอีก
“ยังไม่ไปอีก เจ้าไม่กลัวข้าจับหรืออย่างไร”มังกรเบญจธาตุที่นั่งไปได้สักพักก็รู้สึกดีขึ้น ถามผู้ที่ตนรักษาและช่วยเหลือ
(ทำไมท่านถึงช่วยข้า) เสียงหญิงสาวถามกลับ
“อยากช่วยก็ช่วยไม่มีเหตุผล”เหตุผลที่เธอตอบทำให้อีกฝ่ายกลายร่างเป็นมนุษย์และเดินมานั่งใกล้ๆ
(ราชาปักษาอินทรีขาว LV.500 ยอมสยบต่อผู้เล่นมังกรเบญจธาตุ)
เสียงประกาศทำให้มากิกับคิมะ มองหน้ากันอีกครั้ง
“ทำไม”
“ท่านเป็นคนที่ข้ารอคอย ข้ารู้สึกได้ถึงการถือกำเนิดของท่านที่นี้ และเป็นเวลาที่ข้าต้องมาที่นี้พอดี จึงได้มาหาท่าน ได้โปรดรับข้าไว้รับใช้ท่านด้วย”หญิงสาวคุกเข่าก้มหัวให้เธอ
“เป็นคนของข้าไม่สบายนักหรอกนะ ต่อไปต้องมีคนตามล่าข้ามากมายเจ้ายอมลำบากกับข้าหรือ”
“เจ้าค่ะ”
“งันเจ้าจะยอมทำพันธะสัญญาโลหิตกับข้าหรือไม่”ราชาปักษาเงยหน้าขึ้นมองพร้อมพยักหน้า มังกรเบญจธาตุจึงเริ่มทำพันธะสัญญา ก็พอดีกลับพลังจิต พลังกาย และพลังเวท ทุกอย่างเต็ม จึงเรียกทุกคนออกมาและพากันเดินไปทางไปที่อื่น ก่อนที่พวกกิล 3กษัตริย์จีนจะมา
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้ทำพันธะสัญญาโลหิตกับราชาปักษาอินทรีขาว LV.500 ได้รับราชาปักษาอินทรีขาวเป็นสัตว์เลี้ยงได้รับกำไลทองปีกปักษา ระดับ SSS กรุณาตั้งชื่อด้วยค่ะ)
“ไวน์”เมื่อตั้งชื่อแล้วเธอก็ปลดผนึกออกมา
2 วันที่เหลือพวกเธอก็เที่ยวไปทั่วตามที่ 3 เจ้าถิ่นจะพาไปได้ และมีข่าวของเธอที่จัดการกับกิล 3 กษัตริย์จีน และมีการตั้งค่าหัวให้เธอ อยู่ 10,000,000 ชั่ง มากิอุทานพร้อมบ่นอุบว่าตนไม่เห็นได้ถูกตั้งค่าหัวถึงขนาดนี้เลย ทำให้คนที่ถูกตั้งค่าหัว หัวเราะขำชายหนุ่มร่างบางที่ทำหน้ามุ่ยงอนทันที จนต้องง้อกันอยู่นาน กว่าชายหนุ่มจะกลับเป็นหนูจะไมเหมือนเดิม
ระหว่างที่เดินทางนั้น มากิก็ได้รับความรู้จากหญิงสาวอยู่มาก พร้อมความรักที่เริ่มผลิบานในใจของเขากับคิมะ หลังจากวันสุดท้ายที่เที่ยวจบพวกเธอและเขาก็เข้าเมืองกันตอนเย็น และเธอก็ใช้ 2 หนุ่มให้ไปขายของที่ดร็อปมาได้
อาคารเริ่มต้น
“มาส่งเควส”เธอเดินเขาไปบอกที่เคาน์เตอร์แล้วมองสบตากับพนักงานสาว
“รอสักครู่ค่ะ” NPC สาวตอบรับพร้อมถามชื่อเธออีกครั้งแล้วตลอดสอบความถูกต้อง
“หา!”
“อะไรหาย ให้ช่วยหาไหม”เธอถามกลับเสียงเย็นหน้าตาย
“ปะ...เปล่าค่ะ” NPC สาวตรวจสอบอีกครั้งก็เหมือนเดิม
“แล้ว...ราชาจิ้งจอกทั้ง 2 ตน พยัคฆ์เมฆเมฆาลายคลายหิมะ เจ้าชายภูติทั้ง 2 และราชาปักษาอินทรีขาว ละค่ะ”เธอตรวจสอบตามเงื่อนไข
“ก็ 6 ตน นี้ไงละ”เธออุ้มเจ้าเสือน้อยที่ไหล่ และชี้ไปที่ชายหญิงอีก 5 คนข้างหลัง NPC ใช้วิชาตรวจสอบแล้วถูกต้อง จึงนำรางวัลมาให้พร้อมคำขอโทษ
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้รับภารกิจพยัคฆ์ขาวสะท้านพิภพ ได้รับปลอกคอหนังมังกรดำ ระดับ sss ภารกิจไม่มีกำหนดเวลา ได้รับภารกิจสี่ประสานบรรเลงศิลป์ได้รับกล่องเครื่องดนตรีปริศนาสำหรับภูต 2 กล่อง ระดับ ssss ได้รับภารกิจราชาปักษาขาวเหนือฟ้า ได้รับ สร้อยคอ ระดับ ssss ค่ะ)
“นี่ค่ะ ของรางวัล ขอโทษด้วยนะค่ะที่ทำให้เสียเวลา”
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้รับสัตว์เทพตำนาน 2 ราชาจิ้งจอกหยินหยาง, พยัคฆ์เมฆเมฆาลายคลายหิมะ,ราชาปักษาอินทรีขาว ได้รับเจ้าชายแห่งภูตนที, เจ้าชายแห่งภูตพฤกษา ได้รับเงินรางวัลจำนวน 3,000,000,000 ชั่ง จะโอนเข้าบัญชีโดยอัตโนมัติ ได้รับ กล่องปริศนา ระดับ ตำนาน 6 ใบ ได้รับแผ่นที่ดันเจี้ยน ระดับตำนานเพื่ออัพเกรดให้สัตว์เลี้ยงและภูต 7 ด้าน ได้รับ 1ใน 2 จี้หัวใจคู่แห่งศิลป์ในตำนาน ครึ่งเสี้ยวค่ะ)
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้รับฉายา เจ้าหญิงแห่งสรรพสัตว์ และฉายาติดตัว เจ้าหญิงกายหอม)
“ไม่เป็นไร”เธอเก็บของทุกอย่างเข้ากระเป๋า พร้อมใส่สร้อย และอุ้มเสือน้อยให้ไวน์อุ้ม
“ไม่ทราบว่ามีอะไรอีกไหมค่ะ”มังกรเบญจธาตุส่ายหน้า และเดินนำทุกคนไปที่ส่วนไว้รับแขก และผนึกทุกคน ยกเว้นเสือน้อยให้มานอนอยู่บนตัก นั่งคุยกับเดเนียว รอ 2 หนุ่มที่นำของไปขาย พร้อมซื้อตั๋วรอขึ้นเรือ ก็เดินมาหาเธอ
“เรียบร้อยแล้ว เจ๊”มากิเดินมานั่งเก้าอี้ที่ว่าง ส่วนคิมะก็นั่งข้างกัน โดยมีสายตาของผู้เล่นทั้งหลายมองกันอยู่อย่างแปลกใจ
“รออีกนานไหม”
“พรุ่งนี้ 9 โมงนะ” มากิตอบเธอพร้อมยืนคืนการ์ดให้
“ของราคาดี พอควร แต่มีอยู่ชิ้นหนึ่งนะที่ขายไม่ได้ NPC บอกว่ามันเป็นของที่เป็นไอเทมเควสนะและนี้เสื้อคลุม ครับ”มากิพูดพร้อมยืนปิ่นหางหงส์ให้เธอ
“อืม” มังกรเบญจธาตุเก็บทั้ง 2 อย่างลงกระเป๋า
“งั้น พวกเราก็ไปหาอะไรทานกันดีกว่า”
ท่าเรือหยินหยาง
เรือสำเภาขนาดใหญ่ลอยลำอยู่ที่ท่าเรือ ผู้เล่นต่างๆ ทยอยกันขึ้นเรือ ตามทางก็มีร้านค้าต่างๆ ที่เปิดร้านรับอรุณของวันใหม่
ทั้ง 3 คนนั้นก่อนออกจากภัตตาคารเล็กข้างๆ ท่าเรือ ก็สวมเสื้อคลุมปกปิดใบหน้าไม่ให้คนของกลิ 3 กษัตริย์มาเจอก่อนที่จะขึ้น และกลัวสะดุดตาเธอจึงผนึกสัตว์เลี้ยงทุกตัว ทุกตนไว้ แม้ขนาดที่ทั้ง 3 เดินด้วยกันก็ยังมีแต่คนมองพวกเขา
พวกเธอขึ้นไปบนเรือโดยสาร เมื่อขึ้นไปบนชั้นลอยก็เห็นเหล่าชาวยุทธ์ทั้ง ชายหญิง ชมทิวทัศน์บนนี้กันมากพอควร เมื่อถึงเวลาเรือก็ออกจากท่าโดยใช้เวลา 7 วันในเกมส์ในการเดินทาง
“ข้าคงได้เวลาออฟไลน์แล้ว ถึงจะเหลืออีก 2-3 วันก็เถอะ ข้ามีงานต้องทำด้วย”มังกรเบญจธาตุพูดขึ้นเมื่อเรือออกมาได้พักใหญ่และกำลังเดินลงมาที่ห้องพักของพวกเธอ
“พวกข้าเองก็จะออกเหมือนกัน งันเจ๊จะให้พวกข้าไปด้วยหรือเปล่า”มากิถามขึ้น
“ไม่ต้องหรอก พวกเจ้าไปช่วยพี่ๆ จัดการในกิลก่อนเถอะ ข้าว่าอีกไม่นานอาจจะมีเรื่องใหญ่” 2 หนุ่มมองหน้ากันตกตะลึงกับเรื่องที่เธอพูดออกมา
“ท่านรู้ได้อย่างไรขอรับ”คิมะถาม และสงสัยมานานแล้วว่าพวกเขาหายไปตั้งนานทำไมไม่มีใครออกตามหาสักคน
“ข้ารู้มากกว่าพวกเจ้าแล้วกันไม่ต้องรู้หรอกว่าข้ารู้ได้อย่างไร แต่จงระวังผู้มีสายตาดูถูกพวกเจ้าให้ดี คนที่ภักดีต่อพวกเจ้านั้นคือคนที่ใกล้ตัว และอย่าไว้ใจใครง่ายๆ เป็นอันขาด”เธอเตือนเพียงเท่านั้นก็เข้าห้องไปพักผ่อน เพื่อออฟไลน์ทันที ทิ้งให้ 2 หนุ่มขบคิดเรื่องที่ได้รับรู้กันเอง
น้ำตกสะท้อนจันทร์ ทุ่งดอกไม้ดวงดาว
เช้าวันต่อมา
วันนี้มังกรเบญจธาตุตื่นขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี ทำกิจวัติประจำวันโดยมีเจ้าพยัคฆ์น้อยอยู่บนไหล่ ส่วนเดเนียวก็จัดโต๊ะ 2 หนุ่ม ที่เดินเข้ามาก็เห็นภาพแปลกใหม่ในตอนเช้ากับรอยยิ้มบางๆ ของหญิงสาว
“ข้าเปลี่ยนใจอยากเที่ยวต่อ”มังกรเบญจธาตุพูดขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เมื่อทุกคนอิ่มอาหารเช้าแล้ว
“ไหนเจ้าบอกว่าจะเข้าเมืองไง”มากิที่กำลังเก็บอุปกรณ์อยู่ถามขึ้น
“ข้าเปลี่ยนใจอยากเที่ยวให้ทั่วก่อน เดียวขึ้นแผ่นดินใหญ่แล้ว จะไม่มีเวลามาเที่ยวที่นี้ อีกอย่างเราลองคำนวณเวลาที่จะออฟไลน์แล้ว หน้าจะเที่ยวได้อีก 3 วัน แล้วเข้าเมืองตอนดึกๆ กัน ตอนเช้าซื้อตั๋วแล้วขึ้นเรือไปแผ่นดิน ‘ไท’กัน” 2 หนุ่มมองหน้ากันแล้วหันกลับมาทำหน้าสงสัยกับการกระทำของคนตรงหน้า
“หรือพวกเจ้ามีปัญหาอะไร”
“เปล่า ข้าแค่แปลกใจเท่านั้น”มากิตอบโดยอัตโนมัติ
“อีกอย่าง คู่รักบางคู่จะได้จู๋จี๋กันมั้ง จริงไหม อินุ”เธอบอกอย่างหน้าตาย แล้วเข้าไปเปลี่ยนชุด ปล่อยให้ คู่รักบางคู่หน้าแดงแล้ว แดงอีกเมื่อคิดว่าหญิงสาวรู้อะไรบางอย่าง
หลังจากแกล้งคู่รักคู่ใหม่ที่เพิ่งรู้ตัวเสร็จก็หันไปถามสถานที่เที่ยวของเกาะเริ่มต้นกับเดเนียว ภูตหนุ่มกลางแผ่นที่ให้นายสาวดู ส่วน 4 หนุ่มก็ช่วยกันเก็บของและตามมาสมทบ
“อะ..อะไรเนี่ย ทำไมมันละเอียดอย่างนี้อะเจ๊ นี่มันละเอียดยิ่งกว่าที่พี่ใหญ่มีเสียอีก”มากิตาโตทันทีเมื่อเห็นแผนที่ที่ภูตหนุ่มกางอยู่
“ท่านเป็นใครกันแน่ ท่านมะลิ”คิมะมองหน้าเธอแล้วถาม
“เอาไว้ให้พวกเราสนิทกันมากกว่านี้ก่อนแล้วกัน ข้าจะบอก แต่เจ้ามากิ เรียกข้าว่าอะไรนะเมื่อกี่”มากิยิ้มแหย่ๆ ทันทีเมื่อรู้สึกว่าจะเจอคำต้องห้ามอีกแล้ว
“แห่ๆ เรียก เจ๊ ครับ น่าๆๆ ขอข้าเรียกนะ ข้าไม่อยากเรียกแบบคนอื่นอะ”เสียงออดอ้อนเป็นลูกแมวพร้อมกับมือมาเกาะที่แขนขวาของมังกรเบญจธาตุ
‘โป๊ก’เสียงเขกศีรษะดังขึ้น
“โอ้ย เจ็บนะ”มากิบ่นอุบพร้อมคำหัวป่อยๆ คิมะรีบก้าวเข้ามาดูพร้อมคำปลอบโยน
“มากิ หากเจ้ายังไม่อยากเห็นคนตายเพราะเจ้าละก็ นอกจากคนในครอบครัวและคนสนิทแล้ว ข้าห้ามเจ้าทำท่าทางแบบนี้กับใครอีก”มากิมองหน้าหญิงสาวแล้วเอียงคอถาม
“ทำไมอะเจ๊ ข้าทำแล้วไม่น่ารักเหรอ”
“ก็ถามคนข้างกายเจ้าดูสิ”ชายหนุ่มหันไปถามคนที่ตอนนี้ถูกโยนมาให้ตอบ เขาเลยกระซิบข้างหูมากิ ทำให้มากิหน้าแดง ทำให้มังกรเบญจธาตุยิ้มบางๆ มองหน้าชายหนุ่มร่างบางก้มหน้าไม่มองหน้าใคร
เธอดูสถานที่เที่ยวไปเรื่อยๆ ก็เห็นมีแต่คนไปกันมาก แต่เห็นที่หนึ่งที่ไม่มีใครไปและหน้าจะเป็นที่ๆ สงบ เธอจึงชี้นิ้วถามเดเนียว เขาก็อธิบายสถานที่นั้นให้ฟัง
“น้ำตกสะท้อนจันทร์ น้ำตกที่จะสะท้อนแสงจันทร์ได้สวยที่สุด เป็นสถานที่ ที่สวยงาม สงบ และเป็นสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์ สามารถขอพรได้ขอรับ หากทำให้ภูตที่ดูแลที่นั้นอยู่พอใจในคำขอของเรา”
“แต่เขาลือกันว่าที่นั้นมีผีอยู่นิเดเนียว” มากิที่หายหน้าแดง ถามขึ้นอีกครั้ง
“ก็มีข่าวหรือกันมาหลายปีแล้วขอรับว่าที่นั้นจะมีหญิงสาวออกมานั่งร้องไห้ตอนกลางคืน โดยส่วนมากจะเจอกันในคืนพระจันทร์เต็มดวง ทำให้ที่นั้น ร้างคนไปเลย”เดเนียวบอกนายสาว
“เราจะไปที่นี้แหละ อืม คืนนี้พระจันทร์เต็มดวงเสียด้วย”เธอมองเส้นทางที่จะเดินไป พบว่ามันไม่ไกลจากที่พวกเธออยู่มากนะก็เดินไปในทิศทางนั้น พร้อมอุ้มเจ้าเสือน้อยมาลูบหัวเล่น ทำให้มันชอบใจจนหลับอยู่ในอ้อมกอดนั้น ส่วน 5 หนุ่มก็เดินตาม โดยเดเนียวที่กลับร่างเป็นภูตบินไปนั่งบนไหลของนายสาว ส่วนมากิก็เดินจูงมือกับคิมะ ชี้ถามโน่น ถามนี้ไปเรื่อย ส่วน 2 ราชาจิ้งจอกก็กลับร่างมาเดินเคียงข้างของนายสาว ฟังคนช่างถาม ช่างสงสัยที่หากคิมะไม่รู้ก็เดินขึ้นมาถามนายสาวของตน
ห้อง GM เกาะเริ่มต้น
ในห้องกำลังเกิดการโกลาโหนกันเนื่องจากมีคำสั่งย้ายแผนกพวกเขาทั้งแผนกให้ไปดูแลเจ้าดอกไม้หอม ที่แผ่นดินใหญ่ต่อ โดยมีคำสั่งย้ายคนที่เคยมาทำที่นี้ จำนวน 10 คนมาทำงานแทนพวกเขา 5 คน
“ทำไมต้องดูแลผู้หญิงคนนี้ด้วย”หญิงสาวคนหนึ่งในทีมที่ย้ายเข้ามาถามสินเทพ ที่วันนี้เป็นเขาที่ต้องค่อยดูเจ้าดอกไม้หอม และที่สำคัญเธอเป็นคู่แข่งของเขา แต่เขาก็ยังมีอำนาจมากกว่าเธอ ถึงเธอจะได้ไปดูแลแผ่นดินใหญ่ก่อนเขา ที่ต้องนั่งจับเจาอยู่ที่เกาะเริ่มต้นก็ตาม
“ไม่ใช่เรื่องของเธอ เรียนรู้หน้าที่ของเธอที่ต้องรับผิดชอบไปเถอะ”สินเทพไม่ได้หันมามองหน้าคนถามพร้อมดูการเดินทางจากแดนพยัคฆ์ลายครามไปยังน้ำตกสะท้อนจันทร์ของคนที่ตนต้องรับผิดชอบไปตลอดการเล่นเกมส์ของเธอ
“เดียวนายก็ต้องไปอยู่โน่น ฉันก็ต้องดูแลต่ออยู่ดี...”
“ไม่หรอก เธอจะไม่ได้รับสิทธิ์ในการดูแลเจ้าดอกไม้หอมดอกนี้หรอก เพราะเมื่อไรที่พวกเธอเดินทางไปโน่นพวกเราถึงจะหมดหน้าที่ตรงนี้ ฉะนั้นพวกเธอที่ย้ายมาที่นี้ก็เรียนรู้หน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบของตน สิ่งที่ไม่ควรรู้ก็ไม่สมควรถาม”อานัทที่ตื่นขึ้นมามองเห็นการปะทะคารมของทั้ง 2 พูดขึ้นก่อนที่มีโทรศัพท์เรียกตัวเขาขึ้นไปพบ
มันยิ่งทำให้คนอยากรู้อยากเห็นอย่าง จีน่า อย่ารู้มากขึ้น แต่คนเอ่ยปากเป็นถึงหัวหน้าหน่วย เธอจึงทำอะไรไม่ได้เดินกลับไปทำงานที่โต๊ะของเธอ
“เจ้าดอกไม้หอมกำลังไปไหนเหรอจ๊ะ สินเทพ”ซ่ารา หนึ่งในทีมของเขาที่ต้องรับผิดชอบต่อจากเขาเดินเข้ามาในห้องพอดี สาวประเภทสองนางนี้ชื่นชอบ เจ้าดอกไม้หอมมากด้วยเพราะเห็นเธอเป็นแม่สื่อให้กับแม่มดดำผู้หยั่งรู้กับหมอหนุ่ม เป็นช่วงที่เธอต้องมาดูแลพอดี
“ไปน้ำตกสะท้อนจันทร์ตรงทุ่งเว้งว้างนะ”สินเทพลุกขึ้นให้ซ่ารานั่งแทนพร้อมบิดขี้เกียจ
“เอ...นี้มันน้องชายคนเล็กของประมุขกิลหลีกทางข้าใหญ่นิกับคนสนิท”
“อืม ตอนนี้เป็นเบ้ติดตามเจ้าดอกไม้หอมอยู่”สินเทพรับคำพร้อมบอกเธอเพิ่มเติม
“เฮ้ย...แต่ตอนแรกโดยคุณเธอฆ่าไปแล้วไม่ใช่เหรอ โอ้ หรือว่าเธอจะเพิ่มทักษะแม่สื่อละเนี่ย”ซ่ารามองดูความสนิทสนมที่เพิ่มขึ้นของคู่รักคู่ใหม่แล้วก็ถูกใจ
“ไม่รู้สิ แต่ทำให้คู่เนี่ยเปิดใจคุยกันไปแล้วเรียบร้อย แถบคำต้องห้ามอีกคำที่เจ้าหนูจะไม สามารถพูดได้คนเดียวด้วย”
“คำว่าอะไรเหรอ แล้วนายรู้ได้ไง”
“คำว่า เจ๊ แล้วที่ฉันรู้ได้ไงนะเหรอ เพราะคำเนี่ยทำให้หัวหน้าสำลักน้ำ เกือบตกจากเก้าอี้แนะ”สินเทพเสริมให้ฟัง
“แล้วมันเป็นคำต้องห้ามตรงไหนอะ”ชายหนุ่มเพียงหยักไหล่แล้ว ขอตัวไปหาอะไรทาน ซ่าราจึงได้แต่สงสัย จะถามหัวหน้า เจ้าตัวก็ไม่อยู่ เลยนั่งทำงานของตนต่อ
พวกเธอและเขาเดินทางจนเที่ยงถึงได้ถึงน้ำตก และเริ่มตั้งเต็นท์กันใกล้ที่นั้น หลังจากทานกลางวันเสร็จ มังกรก็เดินมาดูที่น้ำตก และหลับตาสูญกลิ่นอายธรรมชาติอย่างถูกใจ พอลืมตาเธอก็เห็นเจ้าหนูจะไม ถอดรองเท้าและเก็บอาวุธเข้ากระเป๋าพร้อมลากคิมะให้ลงไปเล่นน้ำด้วย เมื่อลงไปได้ก็สาดน้ำใส่คิมะ และดำพุดดำว่ายอยู่ตรงหน้า และเมื่อเห็นว่าเธอมองอยู่ก็ชวนคนรักให้ว่ายมาหาเธอ
“เจ๊ ลงมาเล่นด้วยกันสิครับ”เธอยิ้มให้พร้อมส่ายหน้า
“เล่นไปเถอะ ข้าขอนั่งตรงนี้ก่อน” 2 หนุ่มไม่เซาซี้เล่นน้ำกันตรงหน้าเธอ มังกรเบญจธาตุมองภาพนั้นให้รู้สึกคุ้นเคย และเห็นภาพซ้อนทับภาพ ภาพหนึ่งที่เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกับเด็กหญิงคนหนึ่ง ที่กำลังเล่นน้ำตกแห่งหนึ่งพร้อมกับคนกลุ่มหนึ่งนั่งเล่นกันอยู่ข้างๆ ทุกคนดูมีความสุข และภาพก็สลับไปอีกที่ในทุ่งดอกไม้ ที่เด็กหญิงวิ่งรอบๆ ชายหนุ่ม จนสุดท้ายวิ่งไล่จับกัน ทุกภาพนั้นเธอเห็นหน้าของทุกคน ว่าเป็นเธอและพี่น้องของเธอ แต่กลับไม่เห็นหน้าชายหนุ่มที่เธอเล่นด้วย รู้เพียงเขายิ้มให้เธอเสมอ ค่อยดูแลเธอ มองเธอตลอดเวลา โดยที่พี่น้องของเธอก็เอ่ยแซวตลอด
‘นิในเกมส์ มะลิอยากให้มีน้ำตก และทุ่งดอกไม้สวยๆ แบบนี้ด้วยนะพี่’เธอกระโดดขึ้นหลังเขาพร้อมกอดคอ
‘ได้สิ มะลิคอยดูแล้วกัน พี่จะทำไว้ให้มะลิคนเดียวเลย แล้วมะลิจะให้ ทั้ง 2 ที่เป็นแบบไหนละ’เสียงเอ่ยถามกลับ ทำให้เธอถึงกับเข่าอ่อน ทรุดตัวลงนั่งน้ำตาไหลออกมา ทำให้เจ้าเสือน้อยที่นั่งอยู่ข้างตกใจ เรียก 5 หนุ่มที่อยู่ด้วยให้รีบเข้ามาดูอาการของเธอ ทั้ง 6 เรียกชื่อเธอจนสติเธอกลับมา
“ข้าไม่เป็นไรแล้ว”มังกรเบญจธาตุพูดพรางกอดเสือน้อยที่เลียน้ำตาให้นายสาวอยู่บนตัก พร้อมปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา ทำให้ 3 หนุ่มต้องกอดเธอไว้ตรงกลาง เพราะด้วยพันธะทำให้พวกเขารู้สึกตามนายสาว ส่วน 2 หนุ่ม ได้แต่ขึ้นจากน้ำนั่งมองอยู่ข้างๆ เธอร้องจนสลบไปอยู่เกือบ 30 นาที โดยราชาจิ้งจอกดำกลายร่างเป็นจิ้งจอกเป็นหมอนให้เธอหนุนนอน และมีคนที่เหลือนั่งอยู่รอบๆ
ห้อง GM เกาะเริ่มต้น
สินเทพเดินกลับมานั่งข้างซ่าราด้วยเพราะส่งหน้าที่ต่อจนหมดแล้วทำให้เขาไม่ต้องรับผิดชอบอะไรจึงว่างอยู่เลยเดินมานั่งดูเจ้าดอกไม้หอม แต่เมื่อทั้ง 2 เห็นภาพการปลอบใจของ 6 หนุ่มแล้วทำให้พวกเขาสปริงตัวขึ้นโดยอัตโนมัติ โทรหาหัวหน้าทันที
“ชิ แค่ร้องไห้ ทำไมต้องเดือดร้อนอะไรนักหนา”คำกระแหนะกระแหน่ของจีน่าดังขึ้นทำให้ซ่าราคิ้วกระตุกแต่เพราะเธอเป็นคนโทรรายงานหัวหน้า จึงยังไม่ได้พูดอะไรจนเมื่อเธอวางสายแล้วก็มองหน้าจีน่า
“เธอเนี่ยเป็นชะนี ที่ชอบเสือกจริงเลยนะ ไม่ใช่หน้าที่แล้วยังเสือก ไม่รู้อะไรแล้วยังจะสอด ระวังเถอะไอ้ชะนัดที่มันติดหลังอยู่นะมันจะทำให้เธอร้อนนะ นังชะนี”ซ่าราด่าจบพร้อมประตูที่เปิดเข้ามาของหัวหน้าและ 3 พี่น้องพร้อมคนรักเดินเข้ามาดูภาพนั้นพอดี ทำให้สงครามที่กำลังจะเริ่มขึ้นต้องสงบไปก่อน
“นี้มัน น้ำตกสะท้อนจันทร์”ทัศน์ไทพูดขึ้นทำให้ 2 หนุ่มมองหน้ากันและมองภาพที่เจ้าดอกไม้หอมของพวกเขากำลังหลับอยู่ทามกลางหนุ่มๆ ทั้ง 6 ที่คอยดูแลอยู่
“หรือว่าดอกไม้หอมจะจำได้...”ไททัศน์มองภาพตรงหน้าอย่างดีใจกึ่งสงสารน้อง
“ความหวังของพวกเราคงจะเป็นจริงในไม่ช้า”ทัศเทพยิ้มบางๆ
“ถ้างันหมอนั้นก็ใกล้จะฟื้นขึ้นมาแล้วสินะ”อานัทมองหน้า 3 หนุ่มขอความคิดเห็น
“โอกาส 70 % หลังจากเมื่อ 2 ปีที่แล้ว”ไททัศน์บอกเพื่อนรัก
“ผมว่า 85 % ครับหลังจากที่ได้รับคำทำนาย จากแม่มดขาวผู้หยั่งรู้”ทัศน์ไทบอกเพิ่มเติมพร้อมหยักคิ้วให้ทุกคน
“อืม...”เสียงอุทานเบาๆ ของคนที่เพิ่งตื่นทำให้ 6 หนุ่มมองนายสาวทันที
“เป็นไงบางขอรับนายหญิง”เดเนียวช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้น พร้อมลูบหัวเธอที่เริ่มยุ่ง
“ขอบใจ ขอบใจพวกนายมากนะ”มังกรเบญจธาตุยิ้มให้พวกเขาที่เป็นห่วงเธอด้วยความจริงใจ
“เจ๊เป็นอะไรครับ”มากิที่นั่งข้างขวาถามขึ้น
“ข้ายังบอกอะไรไม่ได้ตอนนี้ เอาไว้ให้ข้าแน่นใจมากกว่านี้แล้วจะบอกนะเจ้าหนูจะไม”มังกรเบญจธาตุลูบหัวคนช่างถาม ที่ทำหน้าบูดขึ้นเมื่อโดนเรียกแบบนี้
“โธ่เจ๊ ข้าไม่ใช่เด็กนะ ทำไมต้องเรียกข้าแบบนั้นด้วย”
“ข้าเองก็ไม่ใช่ เจ้าแม่ขาใหญ่หรือนักเลงที่ไหนนะ เจ้าถึงได้เรียกข้าว่า เจ๊”มังกรเบญจธาตุบีบจมูกคนหน้าบูด ทำให้เขาร้อง โอ้ยครวญ
“ก็ได้ถือว่าเราเจ๊ากันนะ ข้าเรียกท่านว่า เจ๊ ท่านเรียกข้าว่า หนูจะไม”มากิสรุปยิ้มอ้อนๆ นายสาว และได้รับการพยักหน้าตอบรับ
“ผ้าเย็นขอรับ เช็ดหน้าสักหน่อยจะได้สดชื่น”เดเนียวส่งผ้าเช็ดหน้ามาให้เธอ เธอเช็ดหน้าเสร็จ หางตาก็เห็นเจ้าเสือน้อยตัวดีที่เดินออกไปจากตักเมื่อกี่ มองสิ่งที่อยู่ในน้ำ เธอส่งผ้ากลับและเดินไปมองใกล้ โดยมีทุกคนเดินตามไป
(นายหญิง ข้าอยากกินปลา)เสียงที่ส่งผ่านจิตดังขึ้นพอเจ้าตัวหันมากระดิกหางมองหน้าเธอตาแป๋ว
“เจ้านี้กินเก่งจริง”มังกรเบญจธาตุขยี้หัวเจ้าเสือน้อยจอมตะกละและถอดรองเท้า
“ข้าจะจับปลา ทำอาหารเย็นนี้ พวกเจ้ามาช่วยข้าหน่อย”เธอสั่งจบก็กระโดดลงน้ำแบบไม่ฟังใคร และดำไปตรงกลางเพื่อหาปลาขนาดที่ต้องการ เมื่อเห็นก็พุ่งตัวลงไปจับหางได้ก็พุ่งขึ้นบนผิวน้ำ และเห็นมากิกับคิมะ ว่ายมาที่เธอ ส่วน 4 หนุ่มยังอยู่บนฝั่ง เธอโยนปลาตัวนั้นให้เดเนียวที่มองมาที่เธอพอดี และเขาก็รับได้พร้อมเสียง ตอบรับของจอมตะกละ
เธอหัวเราะพร้อมเสยผมขึ้น ทำให้ 4 หนุ่มที่เหลือ มองหน้านายสาวอย่างตกตะลึงทันที กับใบหน้าที่อยู่ภายใต้ผมกับแว่นตาที่เดเนียวถอดให้ตอนเธอนอน
“สวยอย่างกับนางฟ้า” 4 หนุ่มอุทานพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
“เดเนียวเจ้าค่อยเก็บปลาใส่ถังแล้วกัน”เดเนียวพยักหน้ารับ และมองทั้ง 4 อย่างขบขัน
“พวกเจ้ามองอะไรกัน ยังไม่ช่วยกันจับปลาอีก”เสียงดุทำให้พวกเขาตื่นจากผวัง และเริ่มจับปลาอีกคนละ 2 – 3 ตัวซึ่งขนาดใหญ่เท่ากับลูกปลาวาฬทั้งนั้น หลังจากนั้นมากิก็เริ่มว่ายวนมังกรเบญจธาตุ ชวนเธอเล่นน้ำตกกันจนบ่ายคล้อย ทุกคนก็ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า และมาช่วยกันทำอาหารเย็นกินกัน
ห้อง GM เกาะเริ่มต้น
“เฮ้ย...”เสียงถอนใจของ 4 หนุ่มดังขึ้นเมื่อเห็นเจ้าดอกไม้หอมร่าเริงขึ้นและการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างถึงจะเล็กน้อยก็ตาม
“พวกฉันไปก่อนแล้วกัน เข้าประชุมด้วยนะอานัท”ไททัศน์เดินนำน้องๆ และคนรักของพวกเขาออกไป ทามกลางความสงสัยของผู้ที่รับหน้าที่ต่อจากพวกเขา
“มีอะไรกันหรือเปล่าครับ”จิอิระเปิดประตูเข้ามาพร้อม อาโป สาวเดียวที่เป็น 1ใน 5 ของทีมเกาะเริ่มต้น หลังจาก 3 บอสกับคนรักออกไปได้ไม่นาน
“ไม่มีอะไรแล้ว”อานัทพูดขึ้นเมื่อเห็นคนเข้ามาหอบเหนื่อยอย่างคนที่รีบมาเต็มที
“แล้วเจ้าดอกไม้หอมเป็นอะไรมากไหมค่ะ หัวหน้า”อาโปก็เป็น 1 ในสาวกของเจ้าดอกไม้หอมถามอย่างเป็นห่วงพร้อมมองภาพการเล่นน้ำอย่างตะลึงไม่แพ้ 2 หนุ่มที่มองไม่วางตา
“2 คนนี้ ก็เป็นไปกับเขาด้วย”อานัทบ่นลูกน้อง เดินไปเอาแฟ้มที่โต๊ะและเดินออกไป
“พี่ซ่ารา เจ้าดอกไม้หอมเป็นนางฟ้าเหรอ สวยมาก”อาโปถามคนที่โทรตาม
“นั้นสิ”หนุ่มๆ ในห้องพูดพร้อมกัน
“นิ พวกนายไม่มีอะไรทำแล้วเหรอ กลับไปทำงานเลยไป”เสียงแหวของซ่าราดังขึ้นทำให้หนุ่มๆ กลับไปทำงานต่อ
“มินะ 3 บอส ถึงได้ห่วงนัก”สินเทพพูดขึ้น
“นั้นสิครับ แถบมีเจ้าของแล้วด้วย”จิอิระพูดขึ้นบาง และถามว่าเมื่อกี่เกิดอะไรขึ้น ซ่าราจึงเล่าให้ฟัง ทั้ง 4 จึงนั่งคุยกันและดูการทำอาหารของเจ้าดอกไม้หอมกันพร้อมอาการน้ำลายสอ
ในเกมส์
“เสร็จแล้ว”มังกรเบญจธาตุบอกกับหนุ่มๆ ที่ โดนเธอไล่ให้ไปนั่งหลังช่วยกันเตรียมอาหาร โดยมีเจ้าเสือน้อยค่อยนั่งเป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ เธอ ที่กำลังย่างปลา 3 รส และย่างเนื้อหมักปรุงรสที่ยังมีอยู่ในกล่องของสด พร้อมเจ้าหนูจะไมที่มานั่งอยู่อีกข้างเมื่อได้กลิ่นหอมๆ
“เจ้าทั้ง 2 เนี่ยเริ่มชักเหมือนกันเข้าไปทุกทีแล้วนะ”มากิกับเสือน้อยหันมามองทำหน้าสงสัยเหมือนกัน ทำให้ 4 หนุ่มที่เหลือขบขันทันที ทั้ง 2 ถึงได้เข้าใจคำพูดของนายสาว
“ข้าไม่ได้ตะกละเหมือนเจ้าเสือนะครับ”
(ข้าก็ไม่ได้ช่างถามเหมือนเจ้ามากินิขอรับ)ทั้ง 2 มองหน้ากันแล้วหันไปคนละทาง แต่พอมังเบญจธาตุจัดอาหารเสร็จพวกเขาก็ลืมแล้ว หันมาสนอาหารน่าอร่อยตรงหน้า เมื่อได้รับอนุญาตให้ทานได้พวกเขาก็ไม่สนใจใคร มากิมีคิมะค่อยตักอาหารให้ ส่วนเจ้าเสือน้อยก็มีนายสาวกับ 3 หนุ่มค่อยตักให้เช่นกัน
พอทุกคนทานอาหารและเก็บล้างทุกอย่างเสร็จ ก็เดินมาที่น้ำตก ตามคำชวนของนายสาว พร้อมนั่งมองบรรยากาศที่เปลี่ยนไปเมื่อพระอาทิตย์ตกดิน พระจันทร์และดวงดาวปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า สะท้อนบนผิวน้ำ มังกรเบญจธาตุยิ้มบางและเดินนำทุกคนไปที่หินผาเหนือน้ำที่สะท้อนแสงจันทร์พอดี และเธอก็กรีดเลือดของตนหยดลงไปเหนือน้ำพอดีกับดวงจันทร์บนผิวน้ำ ก็เกิดแสงสะท้อนขึ้นจากใต้น้ำ เป็นคลื่นน้ำเรืองแสงสีรุ้งขึ้น พร้อมเสียงดนตรีดังขึ้นมา พร้อมภูตสายน้ำที่ลอยขึ้นมาระบำรอบแสงจันทร์ และเจ้าชายแห่งภูตสายน้ำระบำขึ้นมาจากกลางวงนั้น
“นี้ใช่ไหม ที่พวกนั้นบอกว่าเป็นผีนะ”มังกรเบญจธาตุถามมากิที่อ้าปากค้าง พร้อมกับเหล่า GM ทั้งหลายในห้องทำงาน
ไม่เพียงแค่นั้น มีเสียงดังสอดประสานดังมาจากทุ่งเว้งว้างที่ทุกคนรู้จัก เหล่าภูตน้ำทั้งหลายโดยการนำของเจ้าชายแห่งสายน้ำก็ระบำไปตามเสียงนั้น ทำให้พวกเขาต้องเดินตามไปดู ก็เห็นการระบำในแบบเดียวกันของภูตดอกไม้พร้อมเจ้าชายภูตดอกไม้ที่ร่ายรำอยู่ทามกลางภูตใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่มีภูตและหิ่งห้อยนับพันบินอยู่รอบ ทำให้ต้นไม้เหมือนมีชีวิตและสวยงาม มังกรเบญจธาตุเดินไปอยู่ที่หน้าต้นไม้และหยดเลือดให้ไหลเหนือสัญลักษณ์ของภูตดอกไม้ ที่อยู่สะท้อนแสงจันทร์พอดี ทำให้เกิดแสงสีรุ้งเรืองขึ้นไม่ต่างจากที่น้ำตก บนหน้าผากของเจ้าชายทั้ง 2 เกิดแสงเรื่องขึ้นพร้อมการกรีดร้องและจบลงเมื่อสัญลักษณ์ของมังกรเบญจธาตุปรากฏขึ้นบนหน้าผาก ทำให้ทุกสรรพเสียงเงียบและต่างมองมายังเธอ ที่มองอย่างถูกใจ และต่างอย่างไม่พอใจกับการกระทำนั้น คิดจะเข้ามาทำร้ายเธอ แต่ 3 ราชาและอีก 3 หนุ่มก็มาขวางไว้ก่อน ไม่ให้ใครเข้าถึงตัวนายสาว ก่อนที่จะเกิดศึกขึ้น มังกรเบญจธาตุก็เรียกให้ 2 เครื่องดนตรีแห่งตำนาน บรรเลงทำนองที่อยู่ในใจของเธอ พร้อมการหลับตา และเริ่มร่ายรำ กับเสียงเพลงอันไพเราะดังขึ้นจากปากเธอ ทำให้ทุกสรรพสิ่งหยุดอีกครั้งเพื่อฟังเธอและ 2 เจ้าชายเดินมาอยู่ตรงหน้าของ 3 ราชา คาราวะพร้อมเริ่มร่ายรำตาม เหล่าภูตทั้งหลายเองก็ต่างร่ายรำตาม ทำให้พวก 6 หนุ่ม ต่างถอนใจและเริ่มร่ายรำตามบาง
ฉันคิดว่ารักมันคือความผูกพัน
คิดว่ารักแท้ต้องเดินผ่านวันและเวลา
ยิ่งเนิ่นนาน นานไปเท่าไร ความรักยิ่งมีค่า
ที่ฉันรู้ที่เคยฝัน รักที่ฉันเคยเข้าใจ
ไม่คิดไม่ฝันเมื่อเธอผ่านเข้ามา
เหมือนว่าสายตาฉันเองมองไม่เห็นใครๆ
หยุดที่เธอแค่เพียงสบตา และวินาทีนั้น
โลกทั้งโลกหยุดเคลื่อนไหว ท้องฟ้ากลับสดใส
ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
แค่พบเจอกับเธอ..
ฉันเพิ่งเข้าใจว่ารักเป็นอย่างนี้
ฉันเพิ่งเข้าใจเมื่อได้มาเจอด้วยตัวเอง
เสี้ยวนาทีก็มีความหมาย เปลี่ยนโลกได้ทั้งใบ
ฉันเพิ่งรู้ในวันนี้ รักไม่ต้องการเวลา
ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
แค่พบเจอกับเธอ ก็รักเธอ.. ฉันรักเธอ..
ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
แค่พบเจอกับเธอ..
เหมือนหัวใจ เหมือนหยุดไปในห้วงเวลานี้
เมื่อพบเธอ ความรักที่เคยเข้าใจก็เปลี่ยนไป
ไม่ต้องใช้วันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
แค่พบเจอกับเธอ ก็รักเธอ… ฉันรักเธอ…
(เพลงรักไม่ต้องการเวลา :KLEAR)
ห้อง GM เกาะเริ่มต้น
หลังจากที่พวกเขาและเธอตะลึงกับภาพที่น้ำตกแล้วก็ตะลึงอีกครั้งเมื่อเห็นการร่ายรำและการขับขานเสียงเพลงของมังกรเบญจธาตุ สินเทพที่ได้สติก่อนเพื่อนก็ติดต่อโดยตรงไปยังห้องประชุมทันที
“บอสครับ ดูนี้หน่อยสิครับ”เมื่อติดต่อได้แล้วก็ส่งภาพพร้อมเสียงไปในห้องประชุมทันที ทำให้ผู้ที่เข้าประชุมที่ไม่พอใจกับการติดต่อไปของเขาถึงกับเงียบลง และ 5 บอสใหญ่ของบริษัทมองกันอย่างดีใจ
“มะยมส่งภาพและเสียงเข้าห้องพิเศษทันที”ไททัศน์สั่งน้อง 3 ของเขาส่งภาพไปให้คนที่สมควรที่จะได้ฟัง ฟังเพลงนี้ทันที
“พี่ไทร ดอกไม้หอมจำได้ จำเพลงนี้ได้”เกร็ดแก้วน้ำตาคลอทันทีด้วยความดีใจ
“ใช่ พี่ก็อยากให้เป็นอย่างนั้น แต่ว่ายังจำไม่ได้ทั้งหมด หมอนั้นทำทุกอย่างไว้เหมือนรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า”ไททัศน์พูดขึ้นก่อนจะเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ 2 ครอบครัวเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่
“แก้วว่า เขาไม่ได้ทราบหรอกค่ะ แต่เขารู้นิสัยของเจ้าดอกไม้หอมดี และสิ่งที่เขาทำก็ทำเพื่อเจ้าดอกไม้หอมด้วย แก้วขอให้มีสักวัน พวกเขาจะได้ทำสิ่งที่อยากทำร่วมกันนี้อย่างมีความสุข”
“พี่แก้ว หมายความว่าอย่างไงครับ”กฤษดาถามขึ้น
“กฤษ เธอฟังเพลงนี้แล้วรู้สึกอย่างไง” เกร็ดแก้วถามกลับ
“มีความสุข แต่ก็เศร้า และขาดอะไรไปสักอย่าง”
“ใช่ มันขาดอยู่ ขาดบางอย่าง แต่อีกไม่นานหรอก นายจะได้ฟังเพลงนี้แล้วรู้สึกมีความสุข”ทัศเทพกอดคนรักแล้วมองภาพการร่ายรำของนางฟ้าที่ยังงดงามไม่เปลี่ยนแปลงจากใจพวกเขา
เมื่อเพลงจบไททัศน์ก็สั่งตัดภาพทันทีและออกคำสั่งเด็ดขาดไม่ให้ภาพนี้ได้ออกเผยแพร่ต่อสาธารณะชน ก่อนทางฝ่ายการตลาดจะได้ยกมือด้วยซ้ำ และคำสั่งนี้ก็ได้ยินทั่วกัน แม้แต่ในห้อง GM ด้วย
“หากภาพนี้ถูกเผยแพร่ออกไปรับรองได้เลยว่า เมื่อผมรู้ตัวคนทำเมื่อใด นอกจากผมจะไล่ออกแล้ว เจ้าดอกไม้หอมก็อาจจะตามไปจัดการให้คนๆ นั้นล้มจม และอาจจะเหลือแค่ชื่อในโลกนี้ก็ได้ ผมไม่ได้แค่ขู่ พวกท่านหลายคนหน้าจะรู้นิสัยเจ้าดอกไม้หอมดีนะ อ้อถ้าคิดว่าจะเข้าไปเจรจากับเจ้าตัวละก็ ผมก็ขอเตือนไว้หน่อยนะ ว่าคนๆ นั้นอาจหายไปเร็วขึ้นก็ได้”เสียงเตือนดุๆ ของบิ๊กบอสทำให้พวกที่คิดจะหาประโยชน์ถึงกับหน้าซีดทันที
เมื่อเสียงเพลงจบลงพร้อมการคุกเข่าของเจ้าชายทั้ง 2 ต่อสตรีตรงหน้าทำให้เหล่าภูตต่างทำตามทันที โดยไม่กล้าขัดขืน
“ท่านทราบได้อย่างไร ว่าทำเช่นนั้นแล้ว เราทั้ง 2 จะเป็นทาสรับใช้ท่านทันที”เจ้าชายแห่งภูตสายน้ำถามขึ้น
“ 1 นทีไหลเย็นดังดวงแก้ว
1 อัคคีร้อนแรงดังแสงเรือง
1 พฤกษาพันเกี่ยวดังสายศิลป์
1 ปฐพีหนักแน่นดังเรือนสาย
นทีสายร่ายล้อมอัคคีแสงร่วมเป็นหนึ่งเริงระบำแสนวิจิต
พฤกษาพันเกี่ยวเรือนปฐพีร่วมเป็นหนึ่งเสียงเครื่องดนตรีที่ขับกล่อม
1 บุรุษ 1 สตรี 4 เผ่าพันธุ์เพียง 2 โลหิต ร่วมเพียงคิดเป็น 1 เสียงไพเราะ
เพียง 2 หยดโลหิต เริงระบำแสนงามตาพร้อมเสียงศิลป์ที่ขับกล่อมทำนองใจ
ร่วมประสานเสียงร้องขับขานเป็น 1เดียว” 2 เจ้าชายแห่งภูตเงยหน้ามองคนร่ายคำกลอนที่มีเพียงเหล่าสายเลือดกษัตริย์แห่งภูติทั้ง 4 เท่านั้น ที่ทราบและได้รับเลือก แต่สตรีตรงหน้ากับบอกได้หมด และขับขานเสียงเพลงที่ไพเราะและมีไว้สะกดพวกเขาไว้รับใช้เท่านั้น
“ท่าน...ท่านรู้ได้อย่างไร”เจ้าชายแห่งภูตดอกไม้เอ่ยถามเธอทันที
“ไม่บอกหรอกว่ารู้ได้อย่างไร แต่พวกเจ้าต่างหากที่จะยอมรับข้าเป็นนายหรือไม่”มังกรเบญจธาตุถามกลับทั้ง 2 พร้อมรอยยิ้มอย่างถูกใจ
“นามของท่านคือ...” 2 เจ้าชายแห่งภูตเอ่ยถามขึ้นเมื่อมีความคิดตรงกันว่าคนตรงหน้าคือคนที่พวกเขารอมานาน
“มังกรเบญจธาตุ” ทั้ง 2 ขอมือของเธอไปจุมพิตพร้อมใช้กรีชกรีดปลายนิ้วชี้ของเธอและให้เธอประทับหน้าผากและกลางศีรษะของพวกเขา
(เจ้าชายแห่งภูตนที เจ้าชายแห่งภูตพฤกษา LV.500 ได้ยอมรับผู้เล่นมังกรเบญจธาตุเป็นนายและได้ทำพันธะสัญญาโลหิต)
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้รับ 2 เจ้าชายแห่งภูตLV.500 เป็นภูตประจำตัว ได้รับแหวนภูตแห่งนที ระดับ sss, แหวนภูตแห่งพฤกษา ระดับ sss กรุณาตั้งชื่อค่ะ)
แหวนทั้ง 2 วงได้ปรากฏอยู่บนนิ้วชี้ทั้ง 2 ข้างของมังกรเบญจธาตุพร้อมการกลายเป็นแสงหายเข้าไปของเจ้าชายทั้ง 2
“นที” เธอตั้งชื่อให้เจ้าชายภูตนที และปลดผนึกออกมา
“พฤกษา”และตั้งชื่อให้เจ้าชายภูตพฤกษา และปลกผนึกตามมาออกมาอีกตน
“แล้วเหล่าภูตเหล่านี้ละ เจ๊”มากิถามขึ้นเมื่อเห็นพวกนั้นคุกเข่าก้มหน้าอยู่
“เสด็จพ่อกับ เสด็จอาทรงทราบแล้ว เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นจะส่งเจ้าหญิง 2 องค์ มาประจำอยู่ที่นี้”นทีเป็นคนตอบแทน
“ก็ดี ข้าเองก็จะถามอยู่เหมือนกัน”มังกรเบญจธาตุเห็นว่าไม่มีอะไรแล้วจึงเริ่มบรรเลงเพลงต่อ อีก 2 เพลง แล้วต่างให้แยกย้ายกันไปนอน โดยให้เจ้าชายทั้ง 2 กลับไปในที่ของตนก่อน และค่อยมาหาเธอตอนเช้า
วันต่อมา
ตอนเช้า 2 เจ้าชายก็มานั่งรอที่หน้าเต็นท์ของพวกเธอ พร้อมกับภูตบางตนที่ตามมาส่งด้วย ผู้ที่ออกมาคนแรกก็คือ เดเนียวที่ต้องมาทำอาหารเช้าพร้อมเจ้าเสือน้อยที่ตามมาดูการทำอาหารเช้า แต่พอเห็น 2 เจ้าชายและภูตรับใช้ เสือน้อยก็ไปเดินรอบๆ ดมกลิ่นทั้ง 2 และนอนอยู่หน้า 2 เจ้าชาย เมื่ออาหารเสร็จมังกรเบญจธาตุก็ออกมาพร้อมราชาจิ้งจอกทั้ง 2 และอีกเต็นท์ คิมะก็จูงมือมากิออกมาจากเต็นท์ด้วย
เมื่อทานอาหารเช้าเสร็จ มังกรเบญจธาตุก็เรียกแผนที่มาดูอีก ก็ไม่พบที่ไหนที่อยากไป โดยมีเจ้าหนูจะไมค่อยบอกว่าที่ไหนน่าเที่ยวบ้าง แต่ก็ไม่ตรงใจนายสาว
“ไม่เอา ข้าไม่ชอบที่คนพลุกพล่าน น่ารำคาญ”มากิที่เริ่มรู้นิสัยของนายสาวก็ได้บอกอีก พาคุยเรื่องอื่นแทน
“เจ๊”มากิเรียกนายสาวให้หันมาอีกครั้ง เมื่อรวบร่วมความกล้าได้
“มากิขอโทษนะ”
“เรื่องอะไร”
“ก็เรื่องที่ข้าเคยว่าท่านนะ”มากิยิ้มแห้งๆ
“หิหิ...ข้ายกโทษให้ แต่จำไว้นะ สตรีนะไม่ว่าเธอจะมีรูปร่างหน้าตาแบบไหน พวกเธอก็สวยในแบบของพวกเธอ เจ้าไม่สมควรว่าสตรีใดอัปลักษณ์อีกจำไว้”มังกรเบญจธาตุลูบหัวชายหนุ่มแล้วสั่งสอน
“ครับ”เมื่อได้รับคำยกโทษให้ ชายหนุ่มร่างบางก็ไปนั่งคุยต่อกับคิมะไม่รบกวนเธออีก
“เจ้าตัวคงยังไม่รู้สึกตัวนะขอรับ”เดเนียวที่นั่งข้างเธอกระซิบถาม
“อืม ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นตัวตนของเขาเอง”มังกรเบญจธาตุดูแผนที่ก็เห็นจุดสีแดงบนแผนที่ กำลังตรงมาที่นี้
“เดเนียว เก็บทุกอย่างเดียวนี้”คำสั่งดังขึ้นทำให้ทุกคนมองเธอ และเดเนียวก็ไปจัดการเก็บทุกอย่างตามคำสั่งทันที เธอให้เจ้าชายให้พวกภูตกลับไป พวกนั้นก็ต่างกลับไปเมื่อเห็นสายตาของมังกรเบญจธาตุ และผนึกทุกคน มีเพียงเดเนียวเท่านั้น จากนั้นพวกเธอทั้ง 4 ก็ไปหลบที่ใต้ต้นไม้
เพียงไม่นาน เสียงประกาศบอกการมาของบอสที่นานทีปีหนจะมาปรากฏตัวที่นี้เกาะเริ่มต้นก็ดังขึ้น พร้อมการตามมาของเหล่าผู้เล่น
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุพบราชาปักษาอินทรีขาว LV. 500 เนื่องจากระดับต่างกันเกินไปขอแนะนำให้หนีค่ะ)
“มีข้อมูลไหม เดเนียว”มังกรเบญจธาตุขมวดคิ้วถาม เมื่อคิดโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่นที่เธอได้เจอ แต่ พวกสัตว์เทพในตำนานทั้งนั้น
“นี้เป็นช่วงอพยพขอรับ ราชาปักษาจะมาที่นี้ ปีละครั้ง และอยู่ที่นี้ 1อาทิตย์ เพื่อหนีฤดูหนาวของเกาะอามาเกน นายหญิงขอรับเป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ”
“ไม่เป็นไร แต่อีกไม่นานต้องมีคนเป็นอะไรแน่”เดเนียวกับ 2 หนุ่มรู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่ปล่อยออกมาของนายสาวโดยไม่รู้ตัว แต่อีกไม่นานคนที่จะเป็นอะไรอาจโดนน้อยลง เพราะเธอมีที่ระบายอารมณ์แล้ว
“ล้อมมันเอาไว้”เสียงสั่งดังขึ้น และประกาศตนว่าเป็นคนของกลิ 3 กษัตริย์จีน พร้อมรอยยิ้มอำมหิตของหญิงสาว
ราชาปักษาอินทรีขาวสมกับที่เป็นถึงราชาจัดการกวาดเหล่าผู้เล่นจนกลายเป็นแสงไปเกือบหมด เหลือเพียงคนของกลิ 3 กษัตริย์จีนระดับแนวหน้าเท่านั้น
“ท่านมะลิขอรับ รู้สึกว่ามีแต่ระดับแนวหน้าของกลิ 3 กษัตริย์จีนเท่านั้น”คิมะรายงานเธอเมื่อมองเห็นแต่ละคนเป็นคนที่เขารู้จัก
“นั้น เตียวหุย นิเจ๊ เป็นน้องคนเล็กของ 3 กษัตริย์จีน”มากิที่ตาไวชี้ให้ดูคนที่ตนบอก
“ถึงจะมีรูปร่างไม่เหมือนดังที่เคยได้อ่านสามก๊กมา แต่นิสัยคนเดียวกันเลยนะครับ ข้าเคยชนะมันมาแล้ว”มากิบอกนายสาว
จริงดังคำพูดของมากิ เพราะไม่นานเด็กหนุ่มรุ่นเดียวกับมากิก็ใช้ทวนโจมตี ราชาปักษาที่ได้รับบาดเจ็บจาการต่อสู้ทันที เมื่อคนของตนไม่ได้ดังใจ และถูกราชาปักษาใช้ปีกปัดออกมา พร้อมการหายไปของผู้ที่หลบไม่ทัน และเป็นเปียวเออเทียนที่ใช้ตาข่ายฟ้าประทานคุมตัวราชาปักษาเอาไว้ ทำให้ราชาปักษาร้องเสียงดังอย่างเจ็บใจที่เสียรู้
“พวกเจ้าอยู่นี้นะ”เธอสั่ง 2 หนุ่มให้อยู่ในกำแพงแก้ว และการหายตัวไปของเธอ พวกเขาเห็นการปรากฏตัวอีกครั้ง ระหว่างราชาปักษาอินทรีขาวและ เตียวหุย กับการตกตะลึงของเปียวเออเทียนที่ไม่สามารถช่วยอะไรได้เพราะเขาต้องบังคับตาข่ายฟ้า
“เจ้าเป็นใคร”
“ เป็นคนที่ต่อไปเจ้าต้องตามหาแบบพลิกแผ่นดินไง”มังกรเบญจธาตุบอกพร้อมดาบใหญ่ที่ตวัดดาบจนเตียวหุยขาดสองทอน และหายไปในนาทีต่อมา และการล้มตายของเหล่าลูกน้อยภายในกลิ จนเปียวเออเทียนต้องปล่อยตาข่ายฟ้ามารับดาบของเธอ และสู้กับเธอ รอยยิ้มเหี้ยมเปลี่ยนเป็นถูกใจที่ได้ประลองกับคนที่ตนต้องการมาเป็นลูกน้อง ส่วนคนอื่นก็ถูกเดเนียวจัดการจนหมด ส่วนราชาปักษาก็มองการต่อสู้ของทั้ง 2
“วันนี้เป็นเกียรติที่ได้สู้กับเจ้า”มังกรเบญจธาตุเอ่ยขึ้น
“เช่นกัน ไม่นึกว่า ผู้เล่นหน้าใหม่เยี่ยงท่านจะคิดเป็นปรปักกับกลิของข้า”
“นั้นสิ ในเมื่อเป็นศัตรูกันตอนนี้ ข้าคงไม่สามารถเว้นชีวิตเจ้าได้ งั้นก็ตามเพื่อนพ้องของเจ้าไปเลยแล้วกัน” มังกรเบญจธาตุพูดจบก็ใช้ดาบปัดดาบของชายหนุ่มและแทงอกจนทะลุไปข้างหลัง
“อีกไม่นานพวกเราได้พบกัน และข้าก็ยังอยากได้เจ้ามาเป็นลูกน้องของข้าอยู่ดี”เปียวเออเทียนหายไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายที่มีต่อหญิงตรงหน้า
มังกรเบญจธาตุหันมามองราชาปักษาอินทรีขาวที่พอเริ่มจะขยับก็ไม่สามารถทำได้ เมื่อสบตาของผู้หญิงตรงหน้าด้วยรังสิอำมหิตที่สามารถสะกดอีกฝ่ายไว้
“เจ๊ เป็นอะไรหรือเปล่า”มากิถามขึ้นเมื่อรู้สึกว่ากำแพงแก้วได้ถูกสลายไปแล้ว และมาหยุดด้านหลังของเธอ
“ไม่เป็นไร”เธอบอกกลับพร้อมเดินเข้าไปปลดตาข่ายฟ้าออกจากตัวของราชาปักษาพร้อมตรวจอาการ และร่ายคาถารักษาจนอีกฝ่ายลองขยับปีกดู ก็ไม่มีอาการเจ็บอีก
“เจ้าหายแล้วต่อไปก็ระวังหน่อยละ”เธอบอกเสร็จก็รับขวดเลือดกับมานามาดื่ม พร้อมหาที่นั่งสมาธิ โดยมี 3 หนุ่มเดินมานั่งใกล้ๆ ไม่ได้สนใจ ราชาปักษาอีก
“ยังไม่ไปอีก เจ้าไม่กลัวข้าจับหรืออย่างไร”มังกรเบญจธาตุที่นั่งไปได้สักพักก็รู้สึกดีขึ้น ถามผู้ที่ตนรักษาและช่วยเหลือ
(ทำไมท่านถึงช่วยข้า) เสียงหญิงสาวถามกลับ
“อยากช่วยก็ช่วยไม่มีเหตุผล”เหตุผลที่เธอตอบทำให้อีกฝ่ายกลายร่างเป็นมนุษย์และเดินมานั่งใกล้ๆ
(ราชาปักษาอินทรีขาว LV.500 ยอมสยบต่อผู้เล่นมังกรเบญจธาตุ)
เสียงประกาศทำให้มากิกับคิมะ มองหน้ากันอีกครั้ง
“ทำไม”
“ท่านเป็นคนที่ข้ารอคอย ข้ารู้สึกได้ถึงการถือกำเนิดของท่านที่นี้ และเป็นเวลาที่ข้าต้องมาที่นี้พอดี จึงได้มาหาท่าน ได้โปรดรับข้าไว้รับใช้ท่านด้วย”หญิงสาวคุกเข่าก้มหัวให้เธอ
“เป็นคนของข้าไม่สบายนักหรอกนะ ต่อไปต้องมีคนตามล่าข้ามากมายเจ้ายอมลำบากกับข้าหรือ”
“เจ้าค่ะ”
“งันเจ้าจะยอมทำพันธะสัญญาโลหิตกับข้าหรือไม่”ราชาปักษาเงยหน้าขึ้นมองพร้อมพยักหน้า มังกรเบญจธาตุจึงเริ่มทำพันธะสัญญา ก็พอดีกลับพลังจิต พลังกาย และพลังเวท ทุกอย่างเต็ม จึงเรียกทุกคนออกมาและพากันเดินไปทางไปที่อื่น ก่อนที่พวกกิล 3กษัตริย์จีนจะมา
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้ทำพันธะสัญญาโลหิตกับราชาปักษาอินทรีขาว LV.500 ได้รับราชาปักษาอินทรีขาวเป็นสัตว์เลี้ยงได้รับกำไลทองปีกปักษา ระดับ SSS กรุณาตั้งชื่อด้วยค่ะ)
“ไวน์”เมื่อตั้งชื่อแล้วเธอก็ปลดผนึกออกมา
2 วันที่เหลือพวกเธอก็เที่ยวไปทั่วตามที่ 3 เจ้าถิ่นจะพาไปได้ และมีข่าวของเธอที่จัดการกับกิล 3 กษัตริย์จีน และมีการตั้งค่าหัวให้เธอ อยู่ 10,000,000 ชั่ง มากิอุทานพร้อมบ่นอุบว่าตนไม่เห็นได้ถูกตั้งค่าหัวถึงขนาดนี้เลย ทำให้คนที่ถูกตั้งค่าหัว หัวเราะขำชายหนุ่มร่างบางที่ทำหน้ามุ่ยงอนทันที จนต้องง้อกันอยู่นาน กว่าชายหนุ่มจะกลับเป็นหนูจะไมเหมือนเดิม
ระหว่างที่เดินทางนั้น มากิก็ได้รับความรู้จากหญิงสาวอยู่มาก พร้อมความรักที่เริ่มผลิบานในใจของเขากับคิมะ หลังจากวันสุดท้ายที่เที่ยวจบพวกเธอและเขาก็เข้าเมืองกันตอนเย็น และเธอก็ใช้ 2 หนุ่มให้ไปขายของที่ดร็อปมาได้
อาคารเริ่มต้น
“มาส่งเควส”เธอเดินเขาไปบอกที่เคาน์เตอร์แล้วมองสบตากับพนักงานสาว
“รอสักครู่ค่ะ” NPC สาวตอบรับพร้อมถามชื่อเธออีกครั้งแล้วตลอดสอบความถูกต้อง
“หา!”
“อะไรหาย ให้ช่วยหาไหม”เธอถามกลับเสียงเย็นหน้าตาย
“ปะ...เปล่าค่ะ” NPC สาวตรวจสอบอีกครั้งก็เหมือนเดิม
“แล้ว...ราชาจิ้งจอกทั้ง 2 ตน พยัคฆ์เมฆเมฆาลายคลายหิมะ เจ้าชายภูติทั้ง 2 และราชาปักษาอินทรีขาว ละค่ะ”เธอตรวจสอบตามเงื่อนไข
“ก็ 6 ตน นี้ไงละ”เธออุ้มเจ้าเสือน้อยที่ไหล่ และชี้ไปที่ชายหญิงอีก 5 คนข้างหลัง NPC ใช้วิชาตรวจสอบแล้วถูกต้อง จึงนำรางวัลมาให้พร้อมคำขอโทษ
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้รับภารกิจพยัคฆ์ขาวสะท้านพิภพ ได้รับปลอกคอหนังมังกรดำ ระดับ sss ภารกิจไม่มีกำหนดเวลา ได้รับภารกิจสี่ประสานบรรเลงศิลป์ได้รับกล่องเครื่องดนตรีปริศนาสำหรับภูต 2 กล่อง ระดับ ssss ได้รับภารกิจราชาปักษาขาวเหนือฟ้า ได้รับ สร้อยคอ ระดับ ssss ค่ะ)
“นี่ค่ะ ของรางวัล ขอโทษด้วยนะค่ะที่ทำให้เสียเวลา”
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้รับสัตว์เทพตำนาน 2 ราชาจิ้งจอกหยินหยาง, พยัคฆ์เมฆเมฆาลายคลายหิมะ,ราชาปักษาอินทรีขาว ได้รับเจ้าชายแห่งภูตนที, เจ้าชายแห่งภูตพฤกษา ได้รับเงินรางวัลจำนวน 3,000,000,000 ชั่ง จะโอนเข้าบัญชีโดยอัตโนมัติ ได้รับ กล่องปริศนา ระดับ ตำนาน 6 ใบ ได้รับแผ่นที่ดันเจี้ยน ระดับตำนานเพื่ออัพเกรดให้สัตว์เลี้ยงและภูต 7 ด้าน ได้รับ 1ใน 2 จี้หัวใจคู่แห่งศิลป์ในตำนาน ครึ่งเสี้ยวค่ะ)
(ผู้เล่นมังกรเบญจธาตุได้รับฉายา เจ้าหญิงแห่งสรรพสัตว์ และฉายาติดตัว เจ้าหญิงกายหอม)
“ไม่เป็นไร”เธอเก็บของทุกอย่างเข้ากระเป๋า พร้อมใส่สร้อย และอุ้มเสือน้อยให้ไวน์อุ้ม
“ไม่ทราบว่ามีอะไรอีกไหมค่ะ”มังกรเบญจธาตุส่ายหน้า และเดินนำทุกคนไปที่ส่วนไว้รับแขก และผนึกทุกคน ยกเว้นเสือน้อยให้มานอนอยู่บนตัก นั่งคุยกับเดเนียว รอ 2 หนุ่มที่นำของไปขาย พร้อมซื้อตั๋วรอขึ้นเรือ ก็เดินมาหาเธอ
“เรียบร้อยแล้ว เจ๊”มากิเดินมานั่งเก้าอี้ที่ว่าง ส่วนคิมะก็นั่งข้างกัน โดยมีสายตาของผู้เล่นทั้งหลายมองกันอยู่อย่างแปลกใจ
“รออีกนานไหม”
“พรุ่งนี้ 9 โมงนะ” มากิตอบเธอพร้อมยืนคืนการ์ดให้
“ของราคาดี พอควร แต่มีอยู่ชิ้นหนึ่งนะที่ขายไม่ได้ NPC บอกว่ามันเป็นของที่เป็นไอเทมเควสนะและนี้เสื้อคลุม ครับ”มากิพูดพร้อมยืนปิ่นหางหงส์ให้เธอ
“อืม” มังกรเบญจธาตุเก็บทั้ง 2 อย่างลงกระเป๋า
“งั้น พวกเราก็ไปหาอะไรทานกันดีกว่า”
ท่าเรือหยินหยาง
เรือสำเภาขนาดใหญ่ลอยลำอยู่ที่ท่าเรือ ผู้เล่นต่างๆ ทยอยกันขึ้นเรือ ตามทางก็มีร้านค้าต่างๆ ที่เปิดร้านรับอรุณของวันใหม่
ทั้ง 3 คนนั้นก่อนออกจากภัตตาคารเล็กข้างๆ ท่าเรือ ก็สวมเสื้อคลุมปกปิดใบหน้าไม่ให้คนของกลิ 3 กษัตริย์มาเจอก่อนที่จะขึ้น และกลัวสะดุดตาเธอจึงผนึกสัตว์เลี้ยงทุกตัว ทุกตนไว้ แม้ขนาดที่ทั้ง 3 เดินด้วยกันก็ยังมีแต่คนมองพวกเขา
พวกเธอขึ้นไปบนเรือโดยสาร เมื่อขึ้นไปบนชั้นลอยก็เห็นเหล่าชาวยุทธ์ทั้ง ชายหญิง ชมทิวทัศน์บนนี้กันมากพอควร เมื่อถึงเวลาเรือก็ออกจากท่าโดยใช้เวลา 7 วันในเกมส์ในการเดินทาง
“ข้าคงได้เวลาออฟไลน์แล้ว ถึงจะเหลืออีก 2-3 วันก็เถอะ ข้ามีงานต้องทำด้วย”มังกรเบญจธาตุพูดขึ้นเมื่อเรือออกมาได้พักใหญ่และกำลังเดินลงมาที่ห้องพักของพวกเธอ
“พวกข้าเองก็จะออกเหมือนกัน งันเจ๊จะให้พวกข้าไปด้วยหรือเปล่า”มากิถามขึ้น
“ไม่ต้องหรอก พวกเจ้าไปช่วยพี่ๆ จัดการในกิลก่อนเถอะ ข้าว่าอีกไม่นานอาจจะมีเรื่องใหญ่” 2 หนุ่มมองหน้ากันตกตะลึงกับเรื่องที่เธอพูดออกมา
“ท่านรู้ได้อย่างไรขอรับ”คิมะถาม และสงสัยมานานแล้วว่าพวกเขาหายไปตั้งนานทำไมไม่มีใครออกตามหาสักคน
“ข้ารู้มากกว่าพวกเจ้าแล้วกันไม่ต้องรู้หรอกว่าข้ารู้ได้อย่างไร แต่จงระวังผู้มีสายตาดูถูกพวกเจ้าให้ดี คนที่ภักดีต่อพวกเจ้านั้นคือคนที่ใกล้ตัว และอย่าไว้ใจใครง่ายๆ เป็นอันขาด”เธอเตือนเพียงเท่านั้นก็เข้าห้องไปพักผ่อน เพื่อออฟไลน์ทันที ทิ้งให้ 2 หนุ่มขบคิดเรื่องที่ได้รับรู้กันเอง
dargonblack เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 25 ธ.ค. 2555, 22:36:12 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 25 ธ.ค. 2555, 22:36:12 น.
จำนวนการเข้าชม : 1201
| << 3 บอสสุดน่ารัก อิอิ | ช่วยเหลือ >> |