ทองพญามาร [---ชุด ๕ ปรารถนา---]
จากเคยออกปล้นชิงสิ่งล้ำค่าในคืนอันมืดมิด
แสงจันทร์กลับนำพากระต่ายขาวตัวเล็กมาสู่เงื้อมมือมหาโจรอย่างเขา
พร้อมเหรียญทองปริศนาซึ่งมอบชีวิตให้ถึง ๙ ชีวิต

แถมวันดีคืนดีกระต่ายที่ว่ายังกลับกลายเป็นสาวสวย!

ไม่รู้ว่าโชคร้ายหรือดีกันแน่...
เมื่อเขากำลังถูกมือโจรลึกลับเช่นเธอช่วงชิงหัวใจดวงนี้ไป

Tags: พญาดำ เหรียญพระจันทร์ เก้าชีวิต กระต่าย ตัวนุ่ม

ตอน: ๔.๒ สู่ฤกษ์โจร

คุณบุลินทร – วันนี้ไม่ลงนิยายก่อนนอนหรือ ขี้เซาระดับนึงนะ
คุณภาวิน – นี่ก็นอนอุตุอีกราย ข้าก็ขี้เกียจชะมัด

คุณเลิฟหมวย – ตัวนุ่มอาจอยากดู+อยากใจแตกก็ได้นะคะ อิอิอิ กระดุ๊กกระดิ๊ก ทะลึ่งทะเล้น จะได้หัดปล้ำพี่เก้าอะ
คุณใบบัวน่ารัก – ปองเกียรติ คืออาแท้ๆของเป็นเอก เพื่อนตาเก้าที่ถูกจับไปไงคะ แต่ออกมาฉากเดียว
ถ้าไม่ได้อ่านต่อเนื่องยาวๆอาจลืมได้ ตอนนี้จะออกมามากขึ้นละ เจ้าตัวนุ่มถูกปั่นด้วยโอโม่เรียบร้อย
อบแห้ง เป่าขนจนฟูแล้วด้วย ดึ๋งๆๆ ตัวนุ่มจะเอาอายไลน์เนอร์ยี่ห้อแพงสุดค่า ขอบคุณน้า จกแล้วแจ้นหนี

คุณเกดซ่า – พี่เก้าขังตัวนุ่มแป๊บเดียวเอง นี่ๆๆ ตอนนี้ก็ปล่อยออกมาแล้ว อยากให้ตัวนุ่มมาช่วยกานบู๊
คุณยิ้มยิ้ม – แค่นั่งตักก่อนนะ เดี๋ยวค่อยสวีทกันมากขึ้นทีหลังอะ ตัวนุ่มยังแบ๊ว พี่เก้าก็หวงตัว ว้ายๆๆ
ผู้ชายหวงตัว น่ารักนะ

คุณหนอนน้อย – หวังจะให้พี่เก้าทำทะลึ่งละเซ่ ชิๆ ตัวนุ่มนั่งตัก ก้นก็นุ่มมาก ดึ๋งๆๆ ทำใจลำบาก
อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้นะ ตบะพี่เก้าเริ่มร้าวละ
คุณพี่มูน – ฉีกยิ้มน่าเกลียดอีกแล้ว ดูไม่เข้ากะบุคลิกพี่มูน 555
คุณสุขุมวิท66 – ใช่ค่ะ กานต์รวี เป็นลูกรักของพระอาทิตย์ เพิ่มความสว่างไสวให้พี่เก้าได้
แต่คนเราเกิดมายังไงก็คงไม่สู้ว่าจะเลือกเดินทางไหนหรอกค่ะ คนเขียนไม่ชอบเขียนนางร้ายแว้ดๆ
นางร้ายอาจมีแง่มุมดีๆก็ได้ รอดูละกัน คือยังไม่ได้ตัดสินชะตาเธอจนฉากสุดท้ายอะ กานต์รวี
ชีวิตเธอให้เธอเลือกเดินเลย

คุณโกลเด้นซันมาแย้วววว – วันเสาร์อาทิตย์มักไม่อยู่นะคะ พักผ่อนหรือคะ *-*
เดาถูกเลยเรื่องส่งสาวไปห้องเพื่อน คือตาเก้าคิดว่านายชามันไม่ออกมาอยู่แล้ว
ประมาณคิดว่าเพื่อนขี้ขลาดไรงั้นน่ะค่ะ ...คืนนี้จะตายไหมน้าพี่เก้า

คุณนักอ่านเหนียวหนึบ – คนเขียนไม่เคยอ่านโคนัน แต่ปกติชอบอ่านการ์ตูน+ชอบเรื่องซับซ้อนพอควร
ตัวนุ่มก็ต้องเป็นคนสิน่า ตอนนั้นยังฟื้นขึ้นมาในห้องเลย อิอิ เดี๋ยวพี่เก้าไม่ได้แต่งงานน่ะ เราสงสาร
คุณหมีบุลิน – คนนี้ส่งยิ้มน่าเกลียดแล้วเหมาะกับบุคลิกมากกว่าพี่มูนนะ






“ฉันไม่ได้จะทำอะไรอย่างที่เธอคิดหรอกน่า อย่าออกมา ว่าง่ายๆหน่อยแล้วไม่ต้องยุ่งจะได้ไหม”

“ปากแข็ง ยิ่งเป็นแบบนี้ก็ยิ่งอยากจะดูให้รู้ว่าทำจริงหรือเปล่า”

คนฟังจุปาก ยื่นนิ้วไปจ่อตรงหน้าผากของผีสาวผู้แข็งตะลึงไปในทันที
ก่อนจะขยับนิ้ววนเขียนเป็นเลข๙ เสกอุณาโลมสะกดแม่ตัวยุ่งเรียกเข้าไปในเหรียญ
หมดเรื่องหมดราว แถมยังลงอาคมกำกับไว้ไม่ให้ออกมาด้วยวิชาเฉพาะส่วนตัวของเขา
ขืนให้เห็นอะไรแบบนั้นสุ่มสี่สุ่มห้า มีหวังใจแตกกันพอดี

ชายหนุ่มบริกรรมคาถาปลุกหัวใจโจรเบิกทั้งแปดทิศ ก่อนจะผลักประตูและก้าวออกไป
เป้าหมายคือห้องของเจตน์ เขากำชับสาวๆไว้แล้วว่าไม่ต้องล็อกประตู เพราะอีกเดี๋ยวตน
จะตามเข้าไปหา ...ทันทีที่ประตูเปิด นพคุณก้าวเข้าไป มองผ่านผนังผลึกแก้วใส
ที่ทำไว้หลอกตาว่าเป็นผลึกน้ำแข็งกั้นส่วนที่นอนพลันเห็นเงาชายหญิงเขยื้อนไหววูบวาบ
ทาบทับกันอยู่บนนั้น เขามาไม่เร็วเกินไป ได้เวลาพอเหมาะพอเจาะ
และหวังว่าจะไม่ช้าจนต้องเห็นภาพที่ไม่ควรจะเห็นเข้า อย่าว่าแต่ยายตัวนุ่ม
ถ้าต้องแอบดูเพื่อนตัวเองจนเป็นตากุ้งยิงก็ออกจะเป็นเรื่องที่เกินไปหน่อย

“ไอ้เก้า!” เจตน์สะดุ้งพรวด ผลักสองสาวที่กำลังนัวเนียอยู่กับตนออกพ้นตัว

ผู้มาตรวจการยกมุมปากกึ่งพอใจ สภาพท่อนบนเปล่าเปลือย
และที่แขนมันก็ไม่มีรอยแผลอะไรอย่างที่เขากลัวว่าอาจมี

“เล่นบ้าอะไรของเอ็ง แล้วเรียกสองสาวนี่มาทำไม” เจตน์รู้สึกขายหน้าขึ้นมาจริงจัง

นพคุณยกมือห้ามอนงค์นางที่กำลังจะเข้าหาเขา ทันเห็นสาวเจ้าหน้าม่อยผิดหวัง
ก่อนที่เขาจะหันหลังให้ภาพบนเตียง ตั้งใจทิ้งเจตน์ไว้ลำพังกับเสือสาวสองนาง
“ก็ชอบไม่ใช่หรือไง ขอให้ฝันดีล่ะ”

ไม่เชิงว่าเป็นเรื่องขี่ช้างจับตั๊กแตน ใจหนึ่งเขาก็แค่แกล้งแหย่คนอื่นด้วยวิธีพิลึกๆ
อีกใจคือมาดูความจริงว่าที่แขนมันมีรอยแผลหรือไม่ และอีกอย่าง...
เขาอยากให้เจตน์รักษาตัวอยู่สงบในวังห้าธาตุไปจนพ้นคืนนี้โดยไม่ต้องออกมาผจญภัย
แม้อีกฝ่ายจะมีสังหรณ์เรื่องอันตรายและพอจะช่วยเขาได้ในหลายครั้งหลายหน
แต่ถ้าต้องมีเรื่องถึงตายเขาก็ไม่อยากให้เพื่อนมาเกี่ยว อย่างน้อยมันเองก็มีอยู่แค่ชีวิตเดียวให้เสีย

ผ่านเลยส่วนวังน้ำแข็งมาด้วยท่าทีเหมือนกำลังเดินเล่นชมสถานที่
แต่ชายหนุ่มเดินไม่ช้า เท้าลื่นไหลราวกับติดล้อ อุปกรณ์ครบมือพร้อม ใจพร้อม
สายตาว่องไวกราดไปทั่ว จนสิ้นสุดเขตน้ำ ถึงจุดเชื่อมต่อกับเขตทอง
สองธาตุมาบรรจบกันได้อย่างเชื่อมโยงในจุดที่เป็นบ่อหินสีขาวเจือทองคำ
เป็นทั้งการตกแต่งทิวทัศน์และเอาไว้ให้ลงว่ายเล่นได้อย่างที่หมอสุทัศน์สาธยายเมื่อยามเดินผ่าน

‘ว่ากันว่าฮวงจุ้ยของที่นี่ ถือว่ารวมเอาโชคลาภมาลงไว้ในสระทอง
ก่อนจะออกไปติดต่อหรือทำกิจการสำคัญ ถ้าได้ลงน้ำในสระนี้มักมีชัยทุกครั้ง’

น้ำสีเขียวจางในสระดูจะเรื่อเรืองไปด้วยไฟที่จัดแสงไว้ทองอร่าม
จนอดนึกไม่ได้ว่าคนที่ลงไปในนี้จะต้องรู้สึกคล้ายตนเองเป็นพระสังข์ผู้กำลังลงไปชุบตัว
ในบ่อทองแน่ๆ ถ้าไม่ติดที่ริมบ่อมีมังกรทองกำลังโลดลิ่ว ขณะที่ลึกลงไปในจุดน้ำลึก
ยังมีดวงแสงสีทองสุกปลั่ง เหมือนลูกแก้วมังกรดวงสว่างไสวถูกคายทิ้งไว้ก้นสระกระนั้น

ชัดเจนอยู่แล้วว่าหินที่ใช้สร้างสระนำมาจากเกาะแก่งที่ชายชุดดำพยายามจะล่อลวงเขาไป
เกาะที่อยู่ใกล้ทางเข้าสุสานพญาดำ เพียงแต่เขายังหาทางนั้นไม่พบจนแล้วจนรอด...
ทุกอย่างเกี่ยวข้องกัน สิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่น กับไอ้ที่อยู่ต่อหน้าเขาตอนนี้ หากพวกมันจงใจ
ล่อเขามาผ่านตัวละครประกอบผู้ดูไร้พิษภัยอย่างสุทัศน์ ก็นับเป็นโชคดี
ที่ได้พบบ่อน้ำสำคัญที่บอกเล่าอะไรหลายสิ่ง

ทว่าเวลานี้เขาไม่มีธุระอะไรที่จะเลือกก้าวสู่แดนทอง
นพคุณข้ามผ่านสะพานที่ทอดผ่านส่วนปลายของสระทองคำสวยหรูแต่ไร้ประกายของชีวิต
เคลื่อนสู่ทางเดินซึ่งสลัวลงทุกทีด้วยสีผนังและบรรยากาศดำมืด

“ส่วนธาตุดินกับโลหะ เหมาะเอาไว้สร้างห้องปลอดภัยสักห้อง”สำหรับขังใครสักคน...
ชายหนุ่มเผลอแตะเหรียญที่อก นึกอยากจะขอความเห็น“นี่! ออกมาได้แล้ว เงียบเลย งอนหรือไง...”

ที่นี่ให้ความรู้สึกมั่นคงหนักแน่น ตกแต่งด้วยเหล็กดำแข็งแกร่งยากจะทำลาย
เป็นเขาก็คงเลือกสร้างห้องสำคัญไว้ในส่วนนี้ แม้ว่าโจรสักคนที่หลุดเข้ามาอาจเดาทางได้
แต่มันดูแกร่งจนเอาไว้ท้าทายเย้ยเยาะศัตรูที่จะต้องกลับไปมือเปล่าได้เลย

ชายหนุ่มเปลี่ยนตัวเองจากแขกเป็นโจรในพริบตา เขาสวมถุงมือเพื่อป้องกันรอยนิ้วมือ
แม้อาจมีกล้องและภาพของเขาถูกถ่ายไว้หมด แต่ประเด็นหลักคือไม่สะดวกใจ
ที่จะทิ้งรอยมือไว้ให้ใครมาเก็บหลักฐานไปเพิ่ม

นพคุณคิดว่าคงต้องมีการตัดสินอะไรสักอย่างภายในคืนนี้ คงไม่ได้กลับมาที่นี่เป็นครั้งที่สอง
อีกทั้งไม่คิดว่าตนจะได้กลับสู่ชีวิตอย่างคนปกติแล้วโดยสิ้นเชิง ผ่านเรื่องราวที่กาญจนบุรี
ตอนนี้มีแต่ต้องลุยไปข้างหน้าให้ถึงตัวเป็นเอก เรียกเอามืออีกข้างกลับคืนมา!
เรื่องอื่นจะยังไงไม่สำคัญ

เขาหาห้องที่คิดว่าเป็นห้องทำงานของเจ้าของบ้านตัวจริงพบในที่สุด
ประตูไม่ได้ล็อก ข้างในเป็นห้องทำงานที่...ว่าไปแล้วก็ให้บรรยายกาศชวนขนลุกขนพอง
เกินจะเป็นห้องทำงานของหมออาวุโสร่ำรวยสักคนพบเอกสารธุรกิจที่แทบไม่เกี่ยวกับ
โรงพยาบาล รูปถ่ายแสดงให้เห็นชัด...บิดาของสุทัศน์ ชายร่างสันทัดหน้าตาดู
ไม่ได้เหมือนลูกสักกี่มากน้อย นพคุณพบรูปฝ่ายนั้นถ่ายคู่กับอรรณพพี่ชายของเขา
ซึ่งดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนแห่งสำคัญนั่น

อรรณพ พี่ชายผู้มีโครงหน้าเรียวคล้ายเขา แต่ผิวติดจะคล้ำแดดกว่ามาก ราวกับไป
ย้อมสีแทนเลียนแบบความนิยมของฝรั่ง ผมทันสมัยเนี้ยบกริบ เสื้อผ้าบ่งบอกรสนิยมหรูหรา

ตั้งแต่ตั้งทีมปล้นมา ศัตรูใหญ่ของพวกเขากลับเป็นคนทางบ้านตัวเอง
แต่ตอนนี้เหมือนศัตรูจะรวมตัวกันเป็นปึกแผ่นได้น่ากลัวกว่าที่คิด
รูปพวกนี้กับเอกสารหลายอย่างฟ้องชัด... อาปองเกียรติของไอ้เอก
แท้จริงแล้วก็ได้รับการหนุนหลังจากพ่อแท้ๆของเขา รัฐมนตรีอนันต์
ผู้งอกแขนขามาเป็นพี่ชายผู้ร้ายกาจ อรรณพดูจะกร่างยิ่งกว่าพ่อ
ถ้าไม่รวมเรื่องรักร่วมเพศกับความลับบนเตียงที่เรียกว่ารุนแรงถึงขั้นวิปริต
ว่ากันว่านอกเตียงพี่ชายเขายังชอบทรมานทั้งกายทั้งใจศัตรู และในเมื่อสนิทกัน
ก็คงได้มีโอกาสถ่ายทอดรสนิยมอันนั้นไปสู่คนผู้ต้องใจทุกอย่าง
ที่เลวทรามในโลกหล้าอย่างปองเกียรติ

ถ้าจะนับพวกเขาว่าเป็นโจรแล้ว หันไปดูธุรกิจการงานที่หมกเม็ดเอาไว้จากสังคม
ไอ้คนพวกนี้ต่างหากที่เป็นมหาโจรยิ่งกว่า โจรปล้นโจร จะผิดอะไร?

ตอนแรกนึกว่าบ้านเขากับบ้านไอ้เอกเกิดความกินแหนงเรื่องการตามหา
และยื้อแย่งกรรมสิทธิ์เหนือกุญแจทอง แต่รูปที่ดูสนิทสนมเพิ่งถ่ายไม่นานมานี้...

ไม่นึกว่าหลังจากค้นห้องไปได้ครู่ใหญ่ยังเจอรูปที่เตะตายิ่งกว่า
ภาพอรรณพอีกนั่นแหละ ตรงกลางเป็นบิดาสุทัศน์ ส่วนทางขวาสุด
ความสนใจของนพคุณพุ่งไปหยุดอยู่กับบุคคลผู้นั้นทันที...ชายผิวสองสี
หน้าคมเข้มอายุราวห้าสิบ ผมดำเสยเรียบไปข้างหลังให้อารมณ์คุ้นตาอย่างยิ่ง
แม้บอกไม่ถูกว่าคุ้นตรงไหน สวมชุดดำแขนยาวคอปิดยืนตัวตรงสุขุมราวกับรูปปั้นสูงสง่า
หนักแน่น มือทั้งสองไผล่ไว้ข้างหลังกับแววตาเร้นลับซ่อนอยู่ในตาดำลึก
อย่างกับหัวกะโหลกผี เหมือนคนตาย...

ชายผู้นั้นกำลังมองมาสบตาเขา! แม้จะเผชิญหน้ากันผ่านรูปถ่าย
แต่นพคุณรู้สึกแบบนั้นจริงๆจนแทบอยากจะโยนกรอบรูปทิ้งจากมือ
ไม่ใช่กลัว แต่เขาไม่ต้องการจะถูกมองเห็นในเวลาเช่นนี้ที่ตนกำลังทำตัวเป็นขโมย
ชายหนุ่มวางรูปลง เคลื่อนหลบเลี่ยงไปทางอื่น

เขารู้ว่ามีบางอย่างที่ตนจะต้องหาเจอที่นี่ ไม่แน่ อาจเป็นสิ่งที่เรียกว่า กุญแจ...



สุวิชากำลังส่องรูปปั้นชายหญิงเกี่ยวกระหวัดกันด้วยเลนส์ที่ซ้อนเข้ากับแว่นตาอีกชั้น
ตอนนี้แรงผลักดันในแบบที่นพคุณเคยหาว่าบ้ากามไม่ได้ครอบงำนักวิทยาศาสตร์หนุ่ม
มากไปกว่าความสนใจในเนื้อวัตถุแปลกๆที่ถูกนำมาสร้างงานศิลปะชิ้นนี้ และเขาเองก็
แอบยินดีอยู่นิดๆที่เอาชนะคำกล่าวหาได้ เขายังมีสิ่งที่สนใจมากกว่าเรื่องสาวๆ ก็เรื่องความรู้นี่ไง!

ทว่าหากรู้เข้าว่าเจตน์ได้รับการต้อนรับแบบใดสุวิชาคงคลั่ง...หมอสุทัศน์ไม่ได้เสนอ
ทางเลือกยวนใจเช่นที่เสนอแก่นพคุณและเจตน์ให้กับนักวิทยาศาสตร์ผู้เป็น
ไม้เบื่อไม้เมากับตน เท่าที่แค่ให้ที่หลับที่นอนก็นับว่ามากเกินพอ

แต่สุดท้ายคืนนั้นก็ยังมีบริการเล็กๆน้อยๆบางอย่างถูกส่งไปถึงห้องที่แห้งแล้งนี้เหมือนกัน

คนผอมเก้งก้างเดินไปเปิดประตูต้อนรับแขกยามวิกาล พบว่ามีคนส่งเครื่องดื่มสมุนไพรอุ่นๆมาให้
กลิ่นของมันหอมกรุ่นนวลเนียนในจมูกอย่างประหลาด คล้ายกลิ่นเมล็ดข้าวใหม่ ชายหนุ่มรับมา
ก่อนจะมานั่งลงตรงเชิงฐานของงานศิลป์ชิ้นเอก บางทีจิบเจ้านี่แล้วอาจหัวโปร่งพอที่จะ
คิดหาหนทางได้ว่าจะทำหน้าด้านเอ่ยของานศิลปะแสนงามจากเจ้าของบ้านอย่างไรไม่ให้น่าเกลียด
เช่นว่าขอยืมไปส่องดูเล่นสักพัก ขนาดของมันสูงท่วมหัวเขาไปเสียอีก แม้ว่าพักนี้สุวิชาเอง
รวยจากอาชีพโจร แต่ถ้าลงเป็นของในที่หรูหราแบบนี้ ถ้าราคาสักล้านจะสู้อย่างไรไหว

เครื่องดื่มละมุนหอมกรุ่นจากกา ไอควันลอยหนา เขารินเป็นแก้วที่สอง
แทนที่หัวจะโปร่งขึ้น หัวกลับทึบลงเหมือนสมองทั้งดุ้นสร้างมาขี้เลื่อย
แล้วร่างผอมแห้งก็ค่อยๆขดคู้แทบเท้ารูปปั้นชายหญิงกอดเกี่ยว
เคลิ้มฝันไปสู่การได้ครอบครองเป็นเจ้าของมัน


นพคุณค้นพบกล้องตัวหนึ่ง เป็นทั้งกล้องถ่ายภาพและบันทึกภาพเคลื่อนไหวราคาแพง
สมัยใหม่ทั่วไปไม่มีอะไรพิเศษ มีรูปไม่กี่สิบรูปจับภาพมุมแปลกตาในวังห้าธาตุนี้ไว้
ทำให้เขาได้รู้ลู่ทางบางส่วนที่เจ้าของบ้านไม่ได้พาชม รวมที่เห็นในภาพเข้ากับความทรงจำ
ที่มีเป็นพื้นจนพอปะติดปะต่อได้ขึ้นใจชายหนุ่มจึงย้ายไปดูยังฝั่งที่บันทึกภาพเคลื่อนไหว
มีไฟล์อยู่ไฟล์เดียวเท่านั้นถ่ายเมื่อไม่นานมานี้เอง...

กล้องจับอยู่ตรงช่วงอกของคนสองสามที่นั่งล้อมโต๊ะปูผ้าขาวลายละเอียด
เหมือนโต๊ะในร้านแพงๆ บรรยากาศรอบด้านไม่ได้สว่างไสว เดาว่ามันคงอยู่
ส่วนใดส่วนหนึ่งในเคหสถานนี้เอง ตัวกล้องถูกวางทิ้งไว้บนระนาบโต๊ะคล้ายไม่ตั้งใจถ่าย
แค่ต้องการจะบันทึกเสียงเอาไว้เท่านั้น

ชายสองคน เห็นได้ชัดว่าเป็นปองเกียรติและผู้ชายหน้าตาน่ากลัวขรึมเข้มชุดดำในรูป
กับหญิงสาวอีกคนที่ถูกถ่ายให้เห็นเพียงช่วงอก เธอสวมเสื้อสีขาวเรียบง่ายดูไม่ได้มีราคา
หรือรสนิยมสูงส่งอะไร แตกต่างออกมาอย่างเห็นได้ชัด ...ที่เกิดขึ้น คล้ายว่าปองเกียรติกำลัง
เล่าบางอย่างให้หญิงสาวผู้นี้ฟัง และนี่ คือตอนท้ายของเรื่องราว

‘ตอนจบเรื่องต้นตระกูลดำเกิงอดิเรกของลุงเป็นยังไงรู้ไหม? ไม่มีใครพูดถึงโสมสมัย
ไม่มีใครอยากพูด ต่างทำเหมือนพระยามีลูกชายเพียงคนเดียว ไม่เคยมีลูกสาว’
ปองเกียรติหัวเราะในคอ‘จะบอกให้ เธอตาย... ถูกฆ่าตายก่อนที่พ่อจะหายไปเสียอีก
ลือกันว่าพระยาดำเป็นคนลงมือเอง’
หญิงสาวสะดุ้งตระหนก ทำท่าคล้ายอยากผุดลุกแต่ก็ลุกไม่ได้ จึงยังคงนั่งอยู่ตามเดิม

นั่นสิ...รักออกขนาดนั้น เขาพอจะรู้เรื่องราวพวกนี้จากเจ้าตัวนุ่มอยู่หรอก
ช่วงเวลาก่อนรุ่งสาง ตอนที่เขาพายเรือปุปะกลับฝั่งอย่างอ่อนแรง
แม่นั่นคล้ายยอมรับกลายๆว่ายังมีความลับที่พูดออกมาหมดไม่ได้
แต่กลับเล่านิทานฉากใหญ่ให้เขาฟัง เปิดเผยกลายๆว่าเรื่องที่นพคุณไปกาญจนบุรี
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ทุกอย่างเกี่ยวข้องกับพญาดำ รวมถึงเหรียญ...

ฝีมือใคร คงอยู่ไม่ไกลแถวนี้เอง พวกพ้องที่อยู่เบื้องหลังหมอสุทัศน์
เรื่องแพจะโทษว่าแม่กระต่ายหลอกเขาไปติดกับก็คงไม่เต็มปาก
เธอเคยห้ามแล้วว่าเขาควรถือศีลอยู่กับบ้าน เป็นเขาเองที่ยืนยันจะออกสู่โลก
ด้วยใจที่เกิดเชื่อขึ้นมาชั่วขณะว่าจะเอาตัวเองออกห่างจากการเป็นโจรได้
ทว่าบัดนี้เขารู้ โจโรฤกษ์ ได้หวนมา และเขาจะไม่หยุด
อย่างน้อยจนกว่าจะใช้ชีวิตลวงๆพวกนี้ให้หมดสิ้นไป

ไม่ใช่ไม่กลัวตาย แต่เพราะยังมีชัยชนะที่ถึงตายก็ต้องได้มา!


นพคุณยังคงก้าวไปต่อ เหรียญ...ให้อารมณ์เย็นชาทั้งว่างเปล่าราวไร้ชีวิต
ดูเหมือนแม่คนนั้นจะงอนเขาเสียแล้ว ค่าที่เขาแกล้งขังเธอไว้ในเหรียญตอนเดินไปห้องเจตน์
ถึงตอนนี้จะคลายอาคมทว่าเจ้าตัวก็ปิดประตูใส่หน้าเขา กำลังแอบดูเขาอยู่รึว่าแม่ตัวดี
ทาครีมถนอมผิววิญญาณพอกหน้าลงกลอนนอนหลับปุ๋ยไปแล้วก็ไม่รู้แต่เรียกขนาดนี้
สมควรจะตื่นได้แล้วเขายังไม่อยากบังคับ ที่สุดชายหนุ่มจึงปลง...
ก็ได้ ไม่เห็นจะง้อ ถึงอยู่ก็ไม่เห็นเคยช่วยอะไรสักที

ทว่าใจหนึ่งยังแอบคิด เธอน่าจะกำลังแอบระวังหลังให้เขาอยู่ หากมีใครใกล้เข้ามา

จากที่เห็นในรูปถ่าย จากนี้ไปยังมีบันไดแห่งหนึ่งซึ่งชวนพิศวง ตัวบันไดวนซ่อนอยู่
ในหลุมกลมขนาดใหญ่บนพื้น ต้องมีกลไกบางอย่างทำให้มันหมุนวนเกลียว
ขึ้นสู่เบื้องบน น่าจะเป็นหนทางเดียวที่ปูไว้เพื่อเข้าสู่อะไรก็ตามที่ซ่อนไว้

ในที่สุดเขาก็พบหลุมมหึมาเหมือนพื้นยุบลงไปโดยไม่มีสิ่งใดกันตก
หากใครพลาดนี่คงต้องถึงตาย มันอยู่ลึกลงไปใต้พื้นเทียบเท่าเอาตึกสูงสักหกชั้นลงไปวางได้
บันไดวนนั้นยื่นเกลียวเหมือนวงขดก้นหอยขึ้นมาจากพื้นให้เห็นเพียงนิด เหมือนนอต
ที่ถูกไขปักสนิทในรู รอเวลาจะถูกขันให้ยืดยาวออกมา

กับคนที่เคยโดดจากยอดตึกสูงลิ่วมาแล้ว แค่นี้คงไม่กระไร
แต่เขาไม่อยากให้มีกล้องลับๆจับภาพตอนตนทำอย่างนั้นเอาไว้
จะต้องทำให้เหมือนคนธรรมดาทำกันที่สุด ไม่ให้มันรู้
ว่าเขาเป็นตัวอะไรที่ต้องระวังให้จงหนักในอนาคต

นพคุณไม่รอช้า ตั้งใจจะเกี่ยวตัวเองด้วยสลิงโลหะเล็กบางเฉียบยืดหยุ่นไว้กับสองข้างเข็มขัด
ทว่าพื้นที่รอบนั้นว่างเปล่า กว่าจะหาที่เกี่ยวได้ก็ไกลจากจุดหมายมากจนต้องเปลืองความยาว
ของเส้นลวดไปเปล่าๆ เจ้านี่ส่งเขาลงถึงพื้นไม่ได้ ครั้นจะสลัดเข็มขัดทิ้งกลางคันก็ไม่คล่องตัว
ชายหนุ่มจึงใช้มือจับเข็มขัดไว้ขณะโหนตัวลงไปไม่ชักช้า เหวี่ยงร่างคล่องแคล่ว ตกไปคร่อม
เหยียบอยู่บนชานด้านบนบันไดเกลียวนั่นพอดี

ไม่นึกว่าพอมีคนขึ้นไปยืนเท่านั้นมันก็หมุนวนเลื่อนไหล พาเขาสูงขึ้นไปในช่องทางว่างเปล่า
เบื้องบนที่ไม่ทราบจะนำไปสู่อะไร เขามีอาวุธพร้อม ใจคิดอยากลองติดต่อหาสุวิชา
เขาห่วงหมอนั่นจะเจออันตรายน้อยกว่าเจตน์ เพราะพวกกลัวตายอย่างมันไม่แล่น
ตามมาหาถึงที่ ...แน่นอนว่าถ้าเขาก่อเรื่อง เพื่อนๆอาจต้องถูกจับ แต่อย่างน้อย
โดนรวบทีหลังก็ไม่เสี่ยงโดนเป่าเท่าในสถานการณ์จริงที่ต้องชิงชั้นหลบเชิงกันแบบไม่คิดชีวิต

บันไดพาเขาขึ้นมาข้างบน ชายหนุ่มรู้ดีจะไม่มีใครโผล่มาขวางตอนนี้ มันยังไม่ถึงฉากที่ว่า
ทุกอย่างเหมือนเตรียมพร้อมไว้ให้ได้สำรวจ ไม่ได้หมายความว่าจะไม่อันตราย
กับดักที่เงียบสงบนั้นฆ่าคนได้ในพริบตา แต่เขายอมเสี่ยง เพราะเขามีแต้มชีวิตไว้
หยอดเหรียญเล่นใหม่ แม้มันอาจเจ็บปวดมากกว่าสองครั้งแรกก็ต้องยอม

วังนี้มีกี่ชั้น มองจากภายนอกกะด้วยสายตาไม่ถูกเอาเลยชั้นบนที่ขึ้นมาทั้งมืดและเงียบ...
เสมือนย่างสู่เทวสถาน ชายหนุ่มเดินเบากริบไปบนทางเดินดำแวววาวสะท้อนเงา
ข้างผนังแถบใหญ่รูปไม้นูนสูงสลักลึก งดงามดั่งเทพยดาถือพระขรรค์ยืนเรียงราย
ผินหน้าต้อนรับผู้มาเยือน กระแสบางอย่างแล่นซ่านเมื่อนพคุณกรายผ่าน สะดุดใจ
เหลียวขวับกลับไปมอง คล้ายไม่มีใดผิดปกติ...

ทว่า! ใบหน้าที่วูบแรกจำได้ว่าล้วนเบือนไปยังปากประตูของเหล่าเทวดาพากันหันตาม
เขามาหมดแล้วอย่างพร้อมเพรียง ทั้งนิ่งสนิทไร้การเคลื่อนไหวราวอยู่ท่านั้นมาเนิ่นนานแล้ว

ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก เหงื่อเย็นๆไหลซึม รู้ดีว่าไม่ใช่...
ขนงเนตรประณีตหรี่ปรือจับจ้องมองการบุกรุก ใบหน้าอันงดงามด้วยยิ้มบัดนี้
แลสะพรึงราวยักษ์มาร ยิ้มนั้นหายไปแล้วเช่นกัน มีแต่ตาแทบถลนปะทุ
และริมฝีปากเบะเบี้ยววิปริตเริ่มแยกออกเป็นเขี้ยวอสูร

เงาร่างดำๆโดดออกมาวูบวาบ ล้อมทั้งซ้ายขวาหน้าหลังไม่รอให้ตั้งตัว



อสิตา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 ก.ย. 2557, 02:10:29 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ต.ค. 2557, 04:18:38 น.

จำนวนการเข้าชม : 1142





<< ๔ สู่ฤกษ์โจร   ๔.๓ สู่ฤกษ์โจร >>
ภาวิน 30 ก.ย. 2557, 04:45:03 น.
วันนี้ข้ามาคอมเม้นท์คนแรกเว้ยยย เรื่องนี้ฉากอลังการมาก ทั้งวังน้ำแข็ง ทั้งสระทอง ข้าชอบสระทอง ๕๕๕ ข้าจำได้ตอนพระสังข์จะหนีจากนางยักษ์ ได้ชุบตัวในสระทองแล้วสวมรูปเงาะเหาะหนี แต่สระทองในนี้จะทำให้มีโชคลาภ ข้าอยากลงไปจุ่มสักที


ketza 30 ก.ย. 2557, 06:19:38 น.
มาแว้ววววววว


ketza 30 ก.ย. 2557, 06:26:00 น.
อ๊ากกกกก อะไรจะออกมา พี่เก้าไหวมั้ยยย สู้เค้าาาาา


พันธุ์แตงกวา 30 ก.ย. 2557, 06:40:27 น.
จินตนาการตามยังกับดูหนังฮอลลีวู้ด ทั้งแสงสีเสียง มันเร้าใจจริงๆ ตัวนุ่มถูกขังซะแล้ว เฮียเก้ากลัวเด็กใจแตก55555
แหม ให้น้องเรียนรู้ไว้เป็นอุทาหรณ์บ้างก็ดี แล้วึราวนี้จะผ่านอสูรไปยังไงเนี่ย


lovemuay 30 ก.ย. 2557, 06:41:24 น.
รอต่อค่าา ช่วยเชียร์พี่เก้า อิอิ


อสิตา 30 ก.ย. 2557, 06:52:22 น.
ดูเหมือนมีคนซุ่มอ่านอยู่นะคะ แสดงตัวกันบ้าง 55 เดี๋ยวมีแจกรางวัลนะ


ใบบัวน่ารัก 30 ก.ย. 2557, 08:23:43 น.
จ้าเด๋วเลือกยี่ห้อที่แพงที่สุดแถมครีมทาหน้าใสแก้ งอนคนไปให้ ทาทิ้นนิดๆนะเอาสีแดง
ห้ามทามากนะเด๋วจะโดนพี่เก้าว่า ตัวนุ่มเหมือนยอพระกลิ่นกินแมว
เป็นกินเลือดพี่เก้าแทน อยากกินพี่เก้าอะดิตัวนุ่ม ใจเย็นๆเด๋วบอกเจ้เค้าให้ จัดหนัก
ความเป็นโจรพี่เก้ามันอยู่ในสายเหลือดหรือไง ไปเกาหลีกันตัวนุ่มอยาก


นักอ่านเหนียวหนึบ 30 ก.ย. 2557, 09:27:18 น.
อั้ยยะ นี่มันแผนของอาปองนี่! เมื่อกี้อาก็มาที่นี่ ชั้นเห็น!!!
โอ้ววว ไม่นะ พี่เก้า พี่อย่าเอาตัวไปเสี่ยงแบบนั้น พี่ควรจะกลับมสห้องนะ จริงๆ ตัวนุ่มคงอยากให้พี่โอบอุ้ม ดูแลอยู่บนเตียงในห้องมากกว่าก็ได้นะ
เอ่อ เรื่องนี้มีคนวิปริตกี่คนงะ บรึ๋ยยยยย น่ากัววววว
จริงๆ พร่เก้าลงสระไปชุบตัวแปลงร่าง หืออะไรซักหนาอยก็น่าจะดีนะ เฮียเนี่ย อาร์ตตลอด!


ดังปัณณ์ 30 ก.ย. 2557, 09:37:45 น.
เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอาแล้ว ตอนสุดท้ายน่าจัว อะฮึกๆๆ ตัวนุ่มเป็นไรล่ะน่ะ ไม่ยอมออกจากเหรียญ ไม่ออกนี่เพราะเป็นคำสั่งแต่ทีแรก หรือเป็นเพราะงอน เอ๊ะ หรือจะพอกครีมวิญญาณอบตัวชุบสมุนไพรอยู่ในเหรียญล่ะฮึ 55+ อิพี่เก้าปากร้ายมากกกกกกกกก ตัวนุ่มเป็นผู้หญิงก็ต้องรักสวยรักงามสิยะ

แต่ไม่รู้สินะ อ่านตอนนี้แล้วให้ความรู้สึกว่า เป็นเอกคงเคยถูกขังไว้ที่นี่ แต่ตอนนี้จะอยู่หรือเปล่า เหอะๆ กอดอกสะบัดหน้าเบาๆ ขุ่นแม่กุเต่ยไม่มีทางให้ไล่ทันแบบนี้ร้อกกกกกกกกกกกกกก หลอกเก่งจะตาย! 555+


yimyum 30 ก.ย. 2557, 10:39:43 น.
พี่เก้าซวยแล้วไง


Sukhumvit66 30 ก.ย. 2557, 12:25:46 น.
คิดถึงสังข์ทองเหมือน คุณภาวิน เบย.....^^


บุลินทร 30 ก.ย. 2557, 13:30:43 น.
อยากให้ตัวนุ่มคู่กับปองเกียรติ ฮ่าๆๆๆ


goldensun 30 ก.ย. 2557, 18:08:00 น.
นอกจากไม่อยากให้ตัวนุ่มเห็น เก้าเองก็ท่าจะไม่อยากเห็นซะด้วย ต้องการพิสูจน์เรื่องแผลนี่เอง
ส่วนชา ก็โดนวางยาม่อยกระรอกไปซะแล้ว หมดกำลังเสริมไปอีกหนึ่ง
ลุยเดีี่ยว แถมทำตัวนุ่มงอน หรือกลัวไม่กล้าออกมาก็ไม่รู้ รู้แต่เสี่ยงอีกแล้ว
ชีวิตเดียว ก็กล้าโดดตึกมาแล้ว นี่เหลืออีกเจ็ด โดนใจเก้าจริงๆ


Zephyr 4 ต.ค. 2557, 21:19:11 น.
บ้านเป็นสวนสนุกผีสิงเลยนะ อุ อุ
เฮียวิ่งเล่นเลยยยยยยยย


Zephyr 4 ต.ค. 2557, 21:19:24 น.
บ้านเป็นสวนสนุกผีสิงเลยนะ อุ อุ
เฮียวิ่งเล่นเลยยยยยยยย


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account