ทองพญามาร [---ชุด ๕ ปรารถนา---]
จากเคยออกปล้นชิงสิ่งล้ำค่าในคืนอันมืดมิด
แสงจันทร์กลับนำพากระต่ายขาวตัวเล็กมาสู่เงื้อมมือมหาโจรอย่างเขา
พร้อมเหรียญทองปริศนาซึ่งมอบชีวิตให้ถึง ๙ ชีวิต
แถมวันดีคืนดีกระต่ายที่ว่ายังกลับกลายเป็นสาวสวย!
ไม่รู้ว่าโชคร้ายหรือดีกันแน่...
เมื่อเขากำลังถูกมือโจรลึกลับเช่นเธอช่วงชิงหัวใจดวงนี้ไป
แสงจันทร์กลับนำพากระต่ายขาวตัวเล็กมาสู่เงื้อมมือมหาโจรอย่างเขา
พร้อมเหรียญทองปริศนาซึ่งมอบชีวิตให้ถึง ๙ ชีวิต
แถมวันดีคืนดีกระต่ายที่ว่ายังกลับกลายเป็นสาวสวย!
ไม่รู้ว่าโชคร้ายหรือดีกันแน่...
เมื่อเขากำลังถูกมือโจรลึกลับเช่นเธอช่วงชิงหัวใจดวงนี้ไป
Tags: พญาดำ เหรียญพระจันทร์ เก้าชีวิต กระต่าย ตัวนุ่ม
ตอน: ๔.๒ สู่ฤกษ์โจร
คุณบุลินทร – วันนี้ไม่ลงนิยายก่อนนอนหรือ ขี้เซาระดับนึงนะ
คุณภาวิน – นี่ก็นอนอุตุอีกราย ข้าก็ขี้เกียจชะมัด
คุณเลิฟหมวย – ตัวนุ่มอาจอยากดู+อยากใจแตกก็ได้นะคะ อิอิอิ กระดุ๊กกระดิ๊ก ทะลึ่งทะเล้น จะได้หัดปล้ำพี่เก้าอะ
คุณใบบัวน่ารัก – ปองเกียรติ คืออาแท้ๆของเป็นเอก เพื่อนตาเก้าที่ถูกจับไปไงคะ แต่ออกมาฉากเดียว
ถ้าไม่ได้อ่านต่อเนื่องยาวๆอาจลืมได้ ตอนนี้จะออกมามากขึ้นละ เจ้าตัวนุ่มถูกปั่นด้วยโอโม่เรียบร้อย
อบแห้ง เป่าขนจนฟูแล้วด้วย ดึ๋งๆๆ ตัวนุ่มจะเอาอายไลน์เนอร์ยี่ห้อแพงสุดค่า ขอบคุณน้า จกแล้วแจ้นหนี
คุณเกดซ่า – พี่เก้าขังตัวนุ่มแป๊บเดียวเอง นี่ๆๆ ตอนนี้ก็ปล่อยออกมาแล้ว อยากให้ตัวนุ่มมาช่วยกานบู๊
คุณยิ้มยิ้ม – แค่นั่งตักก่อนนะ เดี๋ยวค่อยสวีทกันมากขึ้นทีหลังอะ ตัวนุ่มยังแบ๊ว พี่เก้าก็หวงตัว ว้ายๆๆ
ผู้ชายหวงตัว น่ารักนะ
คุณหนอนน้อย – หวังจะให้พี่เก้าทำทะลึ่งละเซ่ ชิๆ ตัวนุ่มนั่งตัก ก้นก็นุ่มมาก ดึ๋งๆๆ ทำใจลำบาก
อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้นะ ตบะพี่เก้าเริ่มร้าวละ
คุณพี่มูน – ฉีกยิ้มน่าเกลียดอีกแล้ว ดูไม่เข้ากะบุคลิกพี่มูน 555
คุณสุขุมวิท66 – ใช่ค่ะ กานต์รวี เป็นลูกรักของพระอาทิตย์ เพิ่มความสว่างไสวให้พี่เก้าได้
แต่คนเราเกิดมายังไงก็คงไม่สู้ว่าจะเลือกเดินทางไหนหรอกค่ะ คนเขียนไม่ชอบเขียนนางร้ายแว้ดๆ
นางร้ายอาจมีแง่มุมดีๆก็ได้ รอดูละกัน คือยังไม่ได้ตัดสินชะตาเธอจนฉากสุดท้ายอะ กานต์รวี
ชีวิตเธอให้เธอเลือกเดินเลย
คุณโกลเด้นซันมาแย้วววว – วันเสาร์อาทิตย์มักไม่อยู่นะคะ พักผ่อนหรือคะ *-*
เดาถูกเลยเรื่องส่งสาวไปห้องเพื่อน คือตาเก้าคิดว่านายชามันไม่ออกมาอยู่แล้ว
ประมาณคิดว่าเพื่อนขี้ขลาดไรงั้นน่ะค่ะ ...คืนนี้จะตายไหมน้าพี่เก้า
คุณนักอ่านเหนียวหนึบ – คนเขียนไม่เคยอ่านโคนัน แต่ปกติชอบอ่านการ์ตูน+ชอบเรื่องซับซ้อนพอควร
ตัวนุ่มก็ต้องเป็นคนสิน่า ตอนนั้นยังฟื้นขึ้นมาในห้องเลย อิอิ เดี๋ยวพี่เก้าไม่ได้แต่งงานน่ะ เราสงสาร
คุณหมีบุลิน – คนนี้ส่งยิ้มน่าเกลียดแล้วเหมาะกับบุคลิกมากกว่าพี่มูนนะ
“ฉันไม่ได้จะทำอะไรอย่างที่เธอคิดหรอกน่า อย่าออกมา ว่าง่ายๆหน่อยแล้วไม่ต้องยุ่งจะได้ไหม”
“ปากแข็ง ยิ่งเป็นแบบนี้ก็ยิ่งอยากจะดูให้รู้ว่าทำจริงหรือเปล่า”
คนฟังจุปาก ยื่นนิ้วไปจ่อตรงหน้าผากของผีสาวผู้แข็งตะลึงไปในทันที
ก่อนจะขยับนิ้ววนเขียนเป็นเลข๙ เสกอุณาโลมสะกดแม่ตัวยุ่งเรียกเข้าไปในเหรียญ
หมดเรื่องหมดราว แถมยังลงอาคมกำกับไว้ไม่ให้ออกมาด้วยวิชาเฉพาะส่วนตัวของเขา
ขืนให้เห็นอะไรแบบนั้นสุ่มสี่สุ่มห้า มีหวังใจแตกกันพอดี
ชายหนุ่มบริกรรมคาถาปลุกหัวใจโจรเบิกทั้งแปดทิศ ก่อนจะผลักประตูและก้าวออกไป
เป้าหมายคือห้องของเจตน์ เขากำชับสาวๆไว้แล้วว่าไม่ต้องล็อกประตู เพราะอีกเดี๋ยวตน
จะตามเข้าไปหา ...ทันทีที่ประตูเปิด นพคุณก้าวเข้าไป มองผ่านผนังผลึกแก้วใส
ที่ทำไว้หลอกตาว่าเป็นผลึกน้ำแข็งกั้นส่วนที่นอนพลันเห็นเงาชายหญิงเขยื้อนไหววูบวาบ
ทาบทับกันอยู่บนนั้น เขามาไม่เร็วเกินไป ได้เวลาพอเหมาะพอเจาะ
และหวังว่าจะไม่ช้าจนต้องเห็นภาพที่ไม่ควรจะเห็นเข้า อย่าว่าแต่ยายตัวนุ่ม
ถ้าต้องแอบดูเพื่อนตัวเองจนเป็นตากุ้งยิงก็ออกจะเป็นเรื่องที่เกินไปหน่อย
“ไอ้เก้า!” เจตน์สะดุ้งพรวด ผลักสองสาวที่กำลังนัวเนียอยู่กับตนออกพ้นตัว
ผู้มาตรวจการยกมุมปากกึ่งพอใจ สภาพท่อนบนเปล่าเปลือย
และที่แขนมันก็ไม่มีรอยแผลอะไรอย่างที่เขากลัวว่าอาจมี
“เล่นบ้าอะไรของเอ็ง แล้วเรียกสองสาวนี่มาทำไม” เจตน์รู้สึกขายหน้าขึ้นมาจริงจัง
นพคุณยกมือห้ามอนงค์นางที่กำลังจะเข้าหาเขา ทันเห็นสาวเจ้าหน้าม่อยผิดหวัง
ก่อนที่เขาจะหันหลังให้ภาพบนเตียง ตั้งใจทิ้งเจตน์ไว้ลำพังกับเสือสาวสองนาง
“ก็ชอบไม่ใช่หรือไง ขอให้ฝันดีล่ะ”
ไม่เชิงว่าเป็นเรื่องขี่ช้างจับตั๊กแตน ใจหนึ่งเขาก็แค่แกล้งแหย่คนอื่นด้วยวิธีพิลึกๆ
อีกใจคือมาดูความจริงว่าที่แขนมันมีรอยแผลหรือไม่ และอีกอย่าง...
เขาอยากให้เจตน์รักษาตัวอยู่สงบในวังห้าธาตุไปจนพ้นคืนนี้โดยไม่ต้องออกมาผจญภัย
แม้อีกฝ่ายจะมีสังหรณ์เรื่องอันตรายและพอจะช่วยเขาได้ในหลายครั้งหลายหน
แต่ถ้าต้องมีเรื่องถึงตายเขาก็ไม่อยากให้เพื่อนมาเกี่ยว อย่างน้อยมันเองก็มีอยู่แค่ชีวิตเดียวให้เสีย
ผ่านเลยส่วนวังน้ำแข็งมาด้วยท่าทีเหมือนกำลังเดินเล่นชมสถานที่
แต่ชายหนุ่มเดินไม่ช้า เท้าลื่นไหลราวกับติดล้อ อุปกรณ์ครบมือพร้อม ใจพร้อม
สายตาว่องไวกราดไปทั่ว จนสิ้นสุดเขตน้ำ ถึงจุดเชื่อมต่อกับเขตทอง
สองธาตุมาบรรจบกันได้อย่างเชื่อมโยงในจุดที่เป็นบ่อหินสีขาวเจือทองคำ
เป็นทั้งการตกแต่งทิวทัศน์และเอาไว้ให้ลงว่ายเล่นได้อย่างที่หมอสุทัศน์สาธยายเมื่อยามเดินผ่าน
‘ว่ากันว่าฮวงจุ้ยของที่นี่ ถือว่ารวมเอาโชคลาภมาลงไว้ในสระทอง
ก่อนจะออกไปติดต่อหรือทำกิจการสำคัญ ถ้าได้ลงน้ำในสระนี้มักมีชัยทุกครั้ง’
น้ำสีเขียวจางในสระดูจะเรื่อเรืองไปด้วยไฟที่จัดแสงไว้ทองอร่าม
จนอดนึกไม่ได้ว่าคนที่ลงไปในนี้จะต้องรู้สึกคล้ายตนเองเป็นพระสังข์ผู้กำลังลงไปชุบตัว
ในบ่อทองแน่ๆ ถ้าไม่ติดที่ริมบ่อมีมังกรทองกำลังโลดลิ่ว ขณะที่ลึกลงไปในจุดน้ำลึก
ยังมีดวงแสงสีทองสุกปลั่ง เหมือนลูกแก้วมังกรดวงสว่างไสวถูกคายทิ้งไว้ก้นสระกระนั้น
ชัดเจนอยู่แล้วว่าหินที่ใช้สร้างสระนำมาจากเกาะแก่งที่ชายชุดดำพยายามจะล่อลวงเขาไป
เกาะที่อยู่ใกล้ทางเข้าสุสานพญาดำ เพียงแต่เขายังหาทางนั้นไม่พบจนแล้วจนรอด...
ทุกอย่างเกี่ยวข้องกัน สิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่น กับไอ้ที่อยู่ต่อหน้าเขาตอนนี้ หากพวกมันจงใจ
ล่อเขามาผ่านตัวละครประกอบผู้ดูไร้พิษภัยอย่างสุทัศน์ ก็นับเป็นโชคดี
ที่ได้พบบ่อน้ำสำคัญที่บอกเล่าอะไรหลายสิ่ง
ทว่าเวลานี้เขาไม่มีธุระอะไรที่จะเลือกก้าวสู่แดนทอง
นพคุณข้ามผ่านสะพานที่ทอดผ่านส่วนปลายของสระทองคำสวยหรูแต่ไร้ประกายของชีวิต
เคลื่อนสู่ทางเดินซึ่งสลัวลงทุกทีด้วยสีผนังและบรรยากาศดำมืด
“ส่วนธาตุดินกับโลหะ เหมาะเอาไว้สร้างห้องปลอดภัยสักห้อง”สำหรับขังใครสักคน...
ชายหนุ่มเผลอแตะเหรียญที่อก นึกอยากจะขอความเห็น“นี่! ออกมาได้แล้ว เงียบเลย งอนหรือไง...”
ที่นี่ให้ความรู้สึกมั่นคงหนักแน่น ตกแต่งด้วยเหล็กดำแข็งแกร่งยากจะทำลาย
เป็นเขาก็คงเลือกสร้างห้องสำคัญไว้ในส่วนนี้ แม้ว่าโจรสักคนที่หลุดเข้ามาอาจเดาทางได้
แต่มันดูแกร่งจนเอาไว้ท้าทายเย้ยเยาะศัตรูที่จะต้องกลับไปมือเปล่าได้เลย
ชายหนุ่มเปลี่ยนตัวเองจากแขกเป็นโจรในพริบตา เขาสวมถุงมือเพื่อป้องกันรอยนิ้วมือ
แม้อาจมีกล้องและภาพของเขาถูกถ่ายไว้หมด แต่ประเด็นหลักคือไม่สะดวกใจ
ที่จะทิ้งรอยมือไว้ให้ใครมาเก็บหลักฐานไปเพิ่ม
นพคุณคิดว่าคงต้องมีการตัดสินอะไรสักอย่างภายในคืนนี้ คงไม่ได้กลับมาที่นี่เป็นครั้งที่สอง
อีกทั้งไม่คิดว่าตนจะได้กลับสู่ชีวิตอย่างคนปกติแล้วโดยสิ้นเชิง ผ่านเรื่องราวที่กาญจนบุรี
ตอนนี้มีแต่ต้องลุยไปข้างหน้าให้ถึงตัวเป็นเอก เรียกเอามืออีกข้างกลับคืนมา!
เรื่องอื่นจะยังไงไม่สำคัญ
เขาหาห้องที่คิดว่าเป็นห้องทำงานของเจ้าของบ้านตัวจริงพบในที่สุด
ประตูไม่ได้ล็อก ข้างในเป็นห้องทำงานที่...ว่าไปแล้วก็ให้บรรยายกาศชวนขนลุกขนพอง
เกินจะเป็นห้องทำงานของหมออาวุโสร่ำรวยสักคนพบเอกสารธุรกิจที่แทบไม่เกี่ยวกับ
โรงพยาบาล รูปถ่ายแสดงให้เห็นชัด...บิดาของสุทัศน์ ชายร่างสันทัดหน้าตาดู
ไม่ได้เหมือนลูกสักกี่มากน้อย นพคุณพบรูปฝ่ายนั้นถ่ายคู่กับอรรณพพี่ชายของเขา
ซึ่งดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนแห่งสำคัญนั่น
อรรณพ พี่ชายผู้มีโครงหน้าเรียวคล้ายเขา แต่ผิวติดจะคล้ำแดดกว่ามาก ราวกับไป
ย้อมสีแทนเลียนแบบความนิยมของฝรั่ง ผมทันสมัยเนี้ยบกริบ เสื้อผ้าบ่งบอกรสนิยมหรูหรา
ตั้งแต่ตั้งทีมปล้นมา ศัตรูใหญ่ของพวกเขากลับเป็นคนทางบ้านตัวเอง
แต่ตอนนี้เหมือนศัตรูจะรวมตัวกันเป็นปึกแผ่นได้น่ากลัวกว่าที่คิด
รูปพวกนี้กับเอกสารหลายอย่างฟ้องชัด... อาปองเกียรติของไอ้เอก
แท้จริงแล้วก็ได้รับการหนุนหลังจากพ่อแท้ๆของเขา รัฐมนตรีอนันต์
ผู้งอกแขนขามาเป็นพี่ชายผู้ร้ายกาจ อรรณพดูจะกร่างยิ่งกว่าพ่อ
ถ้าไม่รวมเรื่องรักร่วมเพศกับความลับบนเตียงที่เรียกว่ารุนแรงถึงขั้นวิปริต
ว่ากันว่านอกเตียงพี่ชายเขายังชอบทรมานทั้งกายทั้งใจศัตรู และในเมื่อสนิทกัน
ก็คงได้มีโอกาสถ่ายทอดรสนิยมอันนั้นไปสู่คนผู้ต้องใจทุกอย่าง
ที่เลวทรามในโลกหล้าอย่างปองเกียรติ
ถ้าจะนับพวกเขาว่าเป็นโจรแล้ว หันไปดูธุรกิจการงานที่หมกเม็ดเอาไว้จากสังคม
ไอ้คนพวกนี้ต่างหากที่เป็นมหาโจรยิ่งกว่า โจรปล้นโจร จะผิดอะไร?
ตอนแรกนึกว่าบ้านเขากับบ้านไอ้เอกเกิดความกินแหนงเรื่องการตามหา
และยื้อแย่งกรรมสิทธิ์เหนือกุญแจทอง แต่รูปที่ดูสนิทสนมเพิ่งถ่ายไม่นานมานี้...
ไม่นึกว่าหลังจากค้นห้องไปได้ครู่ใหญ่ยังเจอรูปที่เตะตายิ่งกว่า
ภาพอรรณพอีกนั่นแหละ ตรงกลางเป็นบิดาสุทัศน์ ส่วนทางขวาสุด
ความสนใจของนพคุณพุ่งไปหยุดอยู่กับบุคคลผู้นั้นทันที...ชายผิวสองสี
หน้าคมเข้มอายุราวห้าสิบ ผมดำเสยเรียบไปข้างหลังให้อารมณ์คุ้นตาอย่างยิ่ง
แม้บอกไม่ถูกว่าคุ้นตรงไหน สวมชุดดำแขนยาวคอปิดยืนตัวตรงสุขุมราวกับรูปปั้นสูงสง่า
หนักแน่น มือทั้งสองไผล่ไว้ข้างหลังกับแววตาเร้นลับซ่อนอยู่ในตาดำลึก
อย่างกับหัวกะโหลกผี เหมือนคนตาย...
ชายผู้นั้นกำลังมองมาสบตาเขา! แม้จะเผชิญหน้ากันผ่านรูปถ่าย
แต่นพคุณรู้สึกแบบนั้นจริงๆจนแทบอยากจะโยนกรอบรูปทิ้งจากมือ
ไม่ใช่กลัว แต่เขาไม่ต้องการจะถูกมองเห็นในเวลาเช่นนี้ที่ตนกำลังทำตัวเป็นขโมย
ชายหนุ่มวางรูปลง เคลื่อนหลบเลี่ยงไปทางอื่น
เขารู้ว่ามีบางอย่างที่ตนจะต้องหาเจอที่นี่ ไม่แน่ อาจเป็นสิ่งที่เรียกว่า กุญแจ...
สุวิชากำลังส่องรูปปั้นชายหญิงเกี่ยวกระหวัดกันด้วยเลนส์ที่ซ้อนเข้ากับแว่นตาอีกชั้น
ตอนนี้แรงผลักดันในแบบที่นพคุณเคยหาว่าบ้ากามไม่ได้ครอบงำนักวิทยาศาสตร์หนุ่ม
มากไปกว่าความสนใจในเนื้อวัตถุแปลกๆที่ถูกนำมาสร้างงานศิลปะชิ้นนี้ และเขาเองก็
แอบยินดีอยู่นิดๆที่เอาชนะคำกล่าวหาได้ เขายังมีสิ่งที่สนใจมากกว่าเรื่องสาวๆ ก็เรื่องความรู้นี่ไง!
ทว่าหากรู้เข้าว่าเจตน์ได้รับการต้อนรับแบบใดสุวิชาคงคลั่ง...หมอสุทัศน์ไม่ได้เสนอ
ทางเลือกยวนใจเช่นที่เสนอแก่นพคุณและเจตน์ให้กับนักวิทยาศาสตร์ผู้เป็น
ไม้เบื่อไม้เมากับตน เท่าที่แค่ให้ที่หลับที่นอนก็นับว่ามากเกินพอ
แต่สุดท้ายคืนนั้นก็ยังมีบริการเล็กๆน้อยๆบางอย่างถูกส่งไปถึงห้องที่แห้งแล้งนี้เหมือนกัน
คนผอมเก้งก้างเดินไปเปิดประตูต้อนรับแขกยามวิกาล พบว่ามีคนส่งเครื่องดื่มสมุนไพรอุ่นๆมาให้
กลิ่นของมันหอมกรุ่นนวลเนียนในจมูกอย่างประหลาด คล้ายกลิ่นเมล็ดข้าวใหม่ ชายหนุ่มรับมา
ก่อนจะมานั่งลงตรงเชิงฐานของงานศิลป์ชิ้นเอก บางทีจิบเจ้านี่แล้วอาจหัวโปร่งพอที่จะ
คิดหาหนทางได้ว่าจะทำหน้าด้านเอ่ยของานศิลปะแสนงามจากเจ้าของบ้านอย่างไรไม่ให้น่าเกลียด
เช่นว่าขอยืมไปส่องดูเล่นสักพัก ขนาดของมันสูงท่วมหัวเขาไปเสียอีก แม้ว่าพักนี้สุวิชาเอง
รวยจากอาชีพโจร แต่ถ้าลงเป็นของในที่หรูหราแบบนี้ ถ้าราคาสักล้านจะสู้อย่างไรไหว
เครื่องดื่มละมุนหอมกรุ่นจากกา ไอควันลอยหนา เขารินเป็นแก้วที่สอง
แทนที่หัวจะโปร่งขึ้น หัวกลับทึบลงเหมือนสมองทั้งดุ้นสร้างมาขี้เลื่อย
แล้วร่างผอมแห้งก็ค่อยๆขดคู้แทบเท้ารูปปั้นชายหญิงกอดเกี่ยว
เคลิ้มฝันไปสู่การได้ครอบครองเป็นเจ้าของมัน
นพคุณค้นพบกล้องตัวหนึ่ง เป็นทั้งกล้องถ่ายภาพและบันทึกภาพเคลื่อนไหวราคาแพง
สมัยใหม่ทั่วไปไม่มีอะไรพิเศษ มีรูปไม่กี่สิบรูปจับภาพมุมแปลกตาในวังห้าธาตุนี้ไว้
ทำให้เขาได้รู้ลู่ทางบางส่วนที่เจ้าของบ้านไม่ได้พาชม รวมที่เห็นในภาพเข้ากับความทรงจำ
ที่มีเป็นพื้นจนพอปะติดปะต่อได้ขึ้นใจชายหนุ่มจึงย้ายไปดูยังฝั่งที่บันทึกภาพเคลื่อนไหว
มีไฟล์อยู่ไฟล์เดียวเท่านั้นถ่ายเมื่อไม่นานมานี้เอง...
กล้องจับอยู่ตรงช่วงอกของคนสองสามที่นั่งล้อมโต๊ะปูผ้าขาวลายละเอียด
เหมือนโต๊ะในร้านแพงๆ บรรยากาศรอบด้านไม่ได้สว่างไสว เดาว่ามันคงอยู่
ส่วนใดส่วนหนึ่งในเคหสถานนี้เอง ตัวกล้องถูกวางทิ้งไว้บนระนาบโต๊ะคล้ายไม่ตั้งใจถ่าย
แค่ต้องการจะบันทึกเสียงเอาไว้เท่านั้น
ชายสองคน เห็นได้ชัดว่าเป็นปองเกียรติและผู้ชายหน้าตาน่ากลัวขรึมเข้มชุดดำในรูป
กับหญิงสาวอีกคนที่ถูกถ่ายให้เห็นเพียงช่วงอก เธอสวมเสื้อสีขาวเรียบง่ายดูไม่ได้มีราคา
หรือรสนิยมสูงส่งอะไร แตกต่างออกมาอย่างเห็นได้ชัด ...ที่เกิดขึ้น คล้ายว่าปองเกียรติกำลัง
เล่าบางอย่างให้หญิงสาวผู้นี้ฟัง และนี่ คือตอนท้ายของเรื่องราว
‘ตอนจบเรื่องต้นตระกูลดำเกิงอดิเรกของลุงเป็นยังไงรู้ไหม? ไม่มีใครพูดถึงโสมสมัย
ไม่มีใครอยากพูด ต่างทำเหมือนพระยามีลูกชายเพียงคนเดียว ไม่เคยมีลูกสาว’
ปองเกียรติหัวเราะในคอ‘จะบอกให้ เธอตาย... ถูกฆ่าตายก่อนที่พ่อจะหายไปเสียอีก
ลือกันว่าพระยาดำเป็นคนลงมือเอง’
หญิงสาวสะดุ้งตระหนก ทำท่าคล้ายอยากผุดลุกแต่ก็ลุกไม่ได้ จึงยังคงนั่งอยู่ตามเดิม
นั่นสิ...รักออกขนาดนั้น เขาพอจะรู้เรื่องราวพวกนี้จากเจ้าตัวนุ่มอยู่หรอก
ช่วงเวลาก่อนรุ่งสาง ตอนที่เขาพายเรือปุปะกลับฝั่งอย่างอ่อนแรง
แม่นั่นคล้ายยอมรับกลายๆว่ายังมีความลับที่พูดออกมาหมดไม่ได้
แต่กลับเล่านิทานฉากใหญ่ให้เขาฟัง เปิดเผยกลายๆว่าเรื่องที่นพคุณไปกาญจนบุรี
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ทุกอย่างเกี่ยวข้องกับพญาดำ รวมถึงเหรียญ...
ฝีมือใคร คงอยู่ไม่ไกลแถวนี้เอง พวกพ้องที่อยู่เบื้องหลังหมอสุทัศน์
เรื่องแพจะโทษว่าแม่กระต่ายหลอกเขาไปติดกับก็คงไม่เต็มปาก
เธอเคยห้ามแล้วว่าเขาควรถือศีลอยู่กับบ้าน เป็นเขาเองที่ยืนยันจะออกสู่โลก
ด้วยใจที่เกิดเชื่อขึ้นมาชั่วขณะว่าจะเอาตัวเองออกห่างจากการเป็นโจรได้
ทว่าบัดนี้เขารู้ โจโรฤกษ์ ได้หวนมา และเขาจะไม่หยุด
อย่างน้อยจนกว่าจะใช้ชีวิตลวงๆพวกนี้ให้หมดสิ้นไป
ไม่ใช่ไม่กลัวตาย แต่เพราะยังมีชัยชนะที่ถึงตายก็ต้องได้มา!
นพคุณยังคงก้าวไปต่อ เหรียญ...ให้อารมณ์เย็นชาทั้งว่างเปล่าราวไร้ชีวิต
ดูเหมือนแม่คนนั้นจะงอนเขาเสียแล้ว ค่าที่เขาแกล้งขังเธอไว้ในเหรียญตอนเดินไปห้องเจตน์
ถึงตอนนี้จะคลายอาคมทว่าเจ้าตัวก็ปิดประตูใส่หน้าเขา กำลังแอบดูเขาอยู่รึว่าแม่ตัวดี
ทาครีมถนอมผิววิญญาณพอกหน้าลงกลอนนอนหลับปุ๋ยไปแล้วก็ไม่รู้แต่เรียกขนาดนี้
สมควรจะตื่นได้แล้วเขายังไม่อยากบังคับ ที่สุดชายหนุ่มจึงปลง...
ก็ได้ ไม่เห็นจะง้อ ถึงอยู่ก็ไม่เห็นเคยช่วยอะไรสักที
ทว่าใจหนึ่งยังแอบคิด เธอน่าจะกำลังแอบระวังหลังให้เขาอยู่ หากมีใครใกล้เข้ามา
จากที่เห็นในรูปถ่าย จากนี้ไปยังมีบันไดแห่งหนึ่งซึ่งชวนพิศวง ตัวบันไดวนซ่อนอยู่
ในหลุมกลมขนาดใหญ่บนพื้น ต้องมีกลไกบางอย่างทำให้มันหมุนวนเกลียว
ขึ้นสู่เบื้องบน น่าจะเป็นหนทางเดียวที่ปูไว้เพื่อเข้าสู่อะไรก็ตามที่ซ่อนไว้
ในที่สุดเขาก็พบหลุมมหึมาเหมือนพื้นยุบลงไปโดยไม่มีสิ่งใดกันตก
หากใครพลาดนี่คงต้องถึงตาย มันอยู่ลึกลงไปใต้พื้นเทียบเท่าเอาตึกสูงสักหกชั้นลงไปวางได้
บันไดวนนั้นยื่นเกลียวเหมือนวงขดก้นหอยขึ้นมาจากพื้นให้เห็นเพียงนิด เหมือนนอต
ที่ถูกไขปักสนิทในรู รอเวลาจะถูกขันให้ยืดยาวออกมา
กับคนที่เคยโดดจากยอดตึกสูงลิ่วมาแล้ว แค่นี้คงไม่กระไร
แต่เขาไม่อยากให้มีกล้องลับๆจับภาพตอนตนทำอย่างนั้นเอาไว้
จะต้องทำให้เหมือนคนธรรมดาทำกันที่สุด ไม่ให้มันรู้
ว่าเขาเป็นตัวอะไรที่ต้องระวังให้จงหนักในอนาคต
นพคุณไม่รอช้า ตั้งใจจะเกี่ยวตัวเองด้วยสลิงโลหะเล็กบางเฉียบยืดหยุ่นไว้กับสองข้างเข็มขัด
ทว่าพื้นที่รอบนั้นว่างเปล่า กว่าจะหาที่เกี่ยวได้ก็ไกลจากจุดหมายมากจนต้องเปลืองความยาว
ของเส้นลวดไปเปล่าๆ เจ้านี่ส่งเขาลงถึงพื้นไม่ได้ ครั้นจะสลัดเข็มขัดทิ้งกลางคันก็ไม่คล่องตัว
ชายหนุ่มจึงใช้มือจับเข็มขัดไว้ขณะโหนตัวลงไปไม่ชักช้า เหวี่ยงร่างคล่องแคล่ว ตกไปคร่อม
เหยียบอยู่บนชานด้านบนบันไดเกลียวนั่นพอดี
ไม่นึกว่าพอมีคนขึ้นไปยืนเท่านั้นมันก็หมุนวนเลื่อนไหล พาเขาสูงขึ้นไปในช่องทางว่างเปล่า
เบื้องบนที่ไม่ทราบจะนำไปสู่อะไร เขามีอาวุธพร้อม ใจคิดอยากลองติดต่อหาสุวิชา
เขาห่วงหมอนั่นจะเจออันตรายน้อยกว่าเจตน์ เพราะพวกกลัวตายอย่างมันไม่แล่น
ตามมาหาถึงที่ ...แน่นอนว่าถ้าเขาก่อเรื่อง เพื่อนๆอาจต้องถูกจับ แต่อย่างน้อย
โดนรวบทีหลังก็ไม่เสี่ยงโดนเป่าเท่าในสถานการณ์จริงที่ต้องชิงชั้นหลบเชิงกันแบบไม่คิดชีวิต
บันไดพาเขาขึ้นมาข้างบน ชายหนุ่มรู้ดีจะไม่มีใครโผล่มาขวางตอนนี้ มันยังไม่ถึงฉากที่ว่า
ทุกอย่างเหมือนเตรียมพร้อมไว้ให้ได้สำรวจ ไม่ได้หมายความว่าจะไม่อันตราย
กับดักที่เงียบสงบนั้นฆ่าคนได้ในพริบตา แต่เขายอมเสี่ยง เพราะเขามีแต้มชีวิตไว้
หยอดเหรียญเล่นใหม่ แม้มันอาจเจ็บปวดมากกว่าสองครั้งแรกก็ต้องยอม
วังนี้มีกี่ชั้น มองจากภายนอกกะด้วยสายตาไม่ถูกเอาเลยชั้นบนที่ขึ้นมาทั้งมืดและเงียบ...
เสมือนย่างสู่เทวสถาน ชายหนุ่มเดินเบากริบไปบนทางเดินดำแวววาวสะท้อนเงา
ข้างผนังแถบใหญ่รูปไม้นูนสูงสลักลึก งดงามดั่งเทพยดาถือพระขรรค์ยืนเรียงราย
ผินหน้าต้อนรับผู้มาเยือน กระแสบางอย่างแล่นซ่านเมื่อนพคุณกรายผ่าน สะดุดใจ
เหลียวขวับกลับไปมอง คล้ายไม่มีใดผิดปกติ...
ทว่า! ใบหน้าที่วูบแรกจำได้ว่าล้วนเบือนไปยังปากประตูของเหล่าเทวดาพากันหันตาม
เขามาหมดแล้วอย่างพร้อมเพรียง ทั้งนิ่งสนิทไร้การเคลื่อนไหวราวอยู่ท่านั้นมาเนิ่นนานแล้ว
ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก เหงื่อเย็นๆไหลซึม รู้ดีว่าไม่ใช่...
ขนงเนตรประณีตหรี่ปรือจับจ้องมองการบุกรุก ใบหน้าอันงดงามด้วยยิ้มบัดนี้
แลสะพรึงราวยักษ์มาร ยิ้มนั้นหายไปแล้วเช่นกัน มีแต่ตาแทบถลนปะทุ
และริมฝีปากเบะเบี้ยววิปริตเริ่มแยกออกเป็นเขี้ยวอสูร
เงาร่างดำๆโดดออกมาวูบวาบ ล้อมทั้งซ้ายขวาหน้าหลังไม่รอให้ตั้งตัว
คุณภาวิน – นี่ก็นอนอุตุอีกราย ข้าก็ขี้เกียจชะมัด
คุณเลิฟหมวย – ตัวนุ่มอาจอยากดู+อยากใจแตกก็ได้นะคะ อิอิอิ กระดุ๊กกระดิ๊ก ทะลึ่งทะเล้น จะได้หัดปล้ำพี่เก้าอะ
คุณใบบัวน่ารัก – ปองเกียรติ คืออาแท้ๆของเป็นเอก เพื่อนตาเก้าที่ถูกจับไปไงคะ แต่ออกมาฉากเดียว
ถ้าไม่ได้อ่านต่อเนื่องยาวๆอาจลืมได้ ตอนนี้จะออกมามากขึ้นละ เจ้าตัวนุ่มถูกปั่นด้วยโอโม่เรียบร้อย
อบแห้ง เป่าขนจนฟูแล้วด้วย ดึ๋งๆๆ ตัวนุ่มจะเอาอายไลน์เนอร์ยี่ห้อแพงสุดค่า ขอบคุณน้า จกแล้วแจ้นหนี
คุณเกดซ่า – พี่เก้าขังตัวนุ่มแป๊บเดียวเอง นี่ๆๆ ตอนนี้ก็ปล่อยออกมาแล้ว อยากให้ตัวนุ่มมาช่วยกานบู๊
คุณยิ้มยิ้ม – แค่นั่งตักก่อนนะ เดี๋ยวค่อยสวีทกันมากขึ้นทีหลังอะ ตัวนุ่มยังแบ๊ว พี่เก้าก็หวงตัว ว้ายๆๆ
ผู้ชายหวงตัว น่ารักนะ
คุณหนอนน้อย – หวังจะให้พี่เก้าทำทะลึ่งละเซ่ ชิๆ ตัวนุ่มนั่งตัก ก้นก็นุ่มมาก ดึ๋งๆๆ ทำใจลำบาก
อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้นะ ตบะพี่เก้าเริ่มร้าวละ
คุณพี่มูน – ฉีกยิ้มน่าเกลียดอีกแล้ว ดูไม่เข้ากะบุคลิกพี่มูน 555
คุณสุขุมวิท66 – ใช่ค่ะ กานต์รวี เป็นลูกรักของพระอาทิตย์ เพิ่มความสว่างไสวให้พี่เก้าได้
แต่คนเราเกิดมายังไงก็คงไม่สู้ว่าจะเลือกเดินทางไหนหรอกค่ะ คนเขียนไม่ชอบเขียนนางร้ายแว้ดๆ
นางร้ายอาจมีแง่มุมดีๆก็ได้ รอดูละกัน คือยังไม่ได้ตัดสินชะตาเธอจนฉากสุดท้ายอะ กานต์รวี
ชีวิตเธอให้เธอเลือกเดินเลย
คุณโกลเด้นซันมาแย้วววว – วันเสาร์อาทิตย์มักไม่อยู่นะคะ พักผ่อนหรือคะ *-*
เดาถูกเลยเรื่องส่งสาวไปห้องเพื่อน คือตาเก้าคิดว่านายชามันไม่ออกมาอยู่แล้ว
ประมาณคิดว่าเพื่อนขี้ขลาดไรงั้นน่ะค่ะ ...คืนนี้จะตายไหมน้าพี่เก้า
คุณนักอ่านเหนียวหนึบ – คนเขียนไม่เคยอ่านโคนัน แต่ปกติชอบอ่านการ์ตูน+ชอบเรื่องซับซ้อนพอควร
ตัวนุ่มก็ต้องเป็นคนสิน่า ตอนนั้นยังฟื้นขึ้นมาในห้องเลย อิอิ เดี๋ยวพี่เก้าไม่ได้แต่งงานน่ะ เราสงสาร
คุณหมีบุลิน – คนนี้ส่งยิ้มน่าเกลียดแล้วเหมาะกับบุคลิกมากกว่าพี่มูนนะ
“ฉันไม่ได้จะทำอะไรอย่างที่เธอคิดหรอกน่า อย่าออกมา ว่าง่ายๆหน่อยแล้วไม่ต้องยุ่งจะได้ไหม”
“ปากแข็ง ยิ่งเป็นแบบนี้ก็ยิ่งอยากจะดูให้รู้ว่าทำจริงหรือเปล่า”
คนฟังจุปาก ยื่นนิ้วไปจ่อตรงหน้าผากของผีสาวผู้แข็งตะลึงไปในทันที
ก่อนจะขยับนิ้ววนเขียนเป็นเลข๙ เสกอุณาโลมสะกดแม่ตัวยุ่งเรียกเข้าไปในเหรียญ
หมดเรื่องหมดราว แถมยังลงอาคมกำกับไว้ไม่ให้ออกมาด้วยวิชาเฉพาะส่วนตัวของเขา
ขืนให้เห็นอะไรแบบนั้นสุ่มสี่สุ่มห้า มีหวังใจแตกกันพอดี
ชายหนุ่มบริกรรมคาถาปลุกหัวใจโจรเบิกทั้งแปดทิศ ก่อนจะผลักประตูและก้าวออกไป
เป้าหมายคือห้องของเจตน์ เขากำชับสาวๆไว้แล้วว่าไม่ต้องล็อกประตู เพราะอีกเดี๋ยวตน
จะตามเข้าไปหา ...ทันทีที่ประตูเปิด นพคุณก้าวเข้าไป มองผ่านผนังผลึกแก้วใส
ที่ทำไว้หลอกตาว่าเป็นผลึกน้ำแข็งกั้นส่วนที่นอนพลันเห็นเงาชายหญิงเขยื้อนไหววูบวาบ
ทาบทับกันอยู่บนนั้น เขามาไม่เร็วเกินไป ได้เวลาพอเหมาะพอเจาะ
และหวังว่าจะไม่ช้าจนต้องเห็นภาพที่ไม่ควรจะเห็นเข้า อย่าว่าแต่ยายตัวนุ่ม
ถ้าต้องแอบดูเพื่อนตัวเองจนเป็นตากุ้งยิงก็ออกจะเป็นเรื่องที่เกินไปหน่อย
“ไอ้เก้า!” เจตน์สะดุ้งพรวด ผลักสองสาวที่กำลังนัวเนียอยู่กับตนออกพ้นตัว
ผู้มาตรวจการยกมุมปากกึ่งพอใจ สภาพท่อนบนเปล่าเปลือย
และที่แขนมันก็ไม่มีรอยแผลอะไรอย่างที่เขากลัวว่าอาจมี
“เล่นบ้าอะไรของเอ็ง แล้วเรียกสองสาวนี่มาทำไม” เจตน์รู้สึกขายหน้าขึ้นมาจริงจัง
นพคุณยกมือห้ามอนงค์นางที่กำลังจะเข้าหาเขา ทันเห็นสาวเจ้าหน้าม่อยผิดหวัง
ก่อนที่เขาจะหันหลังให้ภาพบนเตียง ตั้งใจทิ้งเจตน์ไว้ลำพังกับเสือสาวสองนาง
“ก็ชอบไม่ใช่หรือไง ขอให้ฝันดีล่ะ”
ไม่เชิงว่าเป็นเรื่องขี่ช้างจับตั๊กแตน ใจหนึ่งเขาก็แค่แกล้งแหย่คนอื่นด้วยวิธีพิลึกๆ
อีกใจคือมาดูความจริงว่าที่แขนมันมีรอยแผลหรือไม่ และอีกอย่าง...
เขาอยากให้เจตน์รักษาตัวอยู่สงบในวังห้าธาตุไปจนพ้นคืนนี้โดยไม่ต้องออกมาผจญภัย
แม้อีกฝ่ายจะมีสังหรณ์เรื่องอันตรายและพอจะช่วยเขาได้ในหลายครั้งหลายหน
แต่ถ้าต้องมีเรื่องถึงตายเขาก็ไม่อยากให้เพื่อนมาเกี่ยว อย่างน้อยมันเองก็มีอยู่แค่ชีวิตเดียวให้เสีย
ผ่านเลยส่วนวังน้ำแข็งมาด้วยท่าทีเหมือนกำลังเดินเล่นชมสถานที่
แต่ชายหนุ่มเดินไม่ช้า เท้าลื่นไหลราวกับติดล้อ อุปกรณ์ครบมือพร้อม ใจพร้อม
สายตาว่องไวกราดไปทั่ว จนสิ้นสุดเขตน้ำ ถึงจุดเชื่อมต่อกับเขตทอง
สองธาตุมาบรรจบกันได้อย่างเชื่อมโยงในจุดที่เป็นบ่อหินสีขาวเจือทองคำ
เป็นทั้งการตกแต่งทิวทัศน์และเอาไว้ให้ลงว่ายเล่นได้อย่างที่หมอสุทัศน์สาธยายเมื่อยามเดินผ่าน
‘ว่ากันว่าฮวงจุ้ยของที่นี่ ถือว่ารวมเอาโชคลาภมาลงไว้ในสระทอง
ก่อนจะออกไปติดต่อหรือทำกิจการสำคัญ ถ้าได้ลงน้ำในสระนี้มักมีชัยทุกครั้ง’
น้ำสีเขียวจางในสระดูจะเรื่อเรืองไปด้วยไฟที่จัดแสงไว้ทองอร่าม
จนอดนึกไม่ได้ว่าคนที่ลงไปในนี้จะต้องรู้สึกคล้ายตนเองเป็นพระสังข์ผู้กำลังลงไปชุบตัว
ในบ่อทองแน่ๆ ถ้าไม่ติดที่ริมบ่อมีมังกรทองกำลังโลดลิ่ว ขณะที่ลึกลงไปในจุดน้ำลึก
ยังมีดวงแสงสีทองสุกปลั่ง เหมือนลูกแก้วมังกรดวงสว่างไสวถูกคายทิ้งไว้ก้นสระกระนั้น
ชัดเจนอยู่แล้วว่าหินที่ใช้สร้างสระนำมาจากเกาะแก่งที่ชายชุดดำพยายามจะล่อลวงเขาไป
เกาะที่อยู่ใกล้ทางเข้าสุสานพญาดำ เพียงแต่เขายังหาทางนั้นไม่พบจนแล้วจนรอด...
ทุกอย่างเกี่ยวข้องกัน สิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่น กับไอ้ที่อยู่ต่อหน้าเขาตอนนี้ หากพวกมันจงใจ
ล่อเขามาผ่านตัวละครประกอบผู้ดูไร้พิษภัยอย่างสุทัศน์ ก็นับเป็นโชคดี
ที่ได้พบบ่อน้ำสำคัญที่บอกเล่าอะไรหลายสิ่ง
ทว่าเวลานี้เขาไม่มีธุระอะไรที่จะเลือกก้าวสู่แดนทอง
นพคุณข้ามผ่านสะพานที่ทอดผ่านส่วนปลายของสระทองคำสวยหรูแต่ไร้ประกายของชีวิต
เคลื่อนสู่ทางเดินซึ่งสลัวลงทุกทีด้วยสีผนังและบรรยากาศดำมืด
“ส่วนธาตุดินกับโลหะ เหมาะเอาไว้สร้างห้องปลอดภัยสักห้อง”สำหรับขังใครสักคน...
ชายหนุ่มเผลอแตะเหรียญที่อก นึกอยากจะขอความเห็น“นี่! ออกมาได้แล้ว เงียบเลย งอนหรือไง...”
ที่นี่ให้ความรู้สึกมั่นคงหนักแน่น ตกแต่งด้วยเหล็กดำแข็งแกร่งยากจะทำลาย
เป็นเขาก็คงเลือกสร้างห้องสำคัญไว้ในส่วนนี้ แม้ว่าโจรสักคนที่หลุดเข้ามาอาจเดาทางได้
แต่มันดูแกร่งจนเอาไว้ท้าทายเย้ยเยาะศัตรูที่จะต้องกลับไปมือเปล่าได้เลย
ชายหนุ่มเปลี่ยนตัวเองจากแขกเป็นโจรในพริบตา เขาสวมถุงมือเพื่อป้องกันรอยนิ้วมือ
แม้อาจมีกล้องและภาพของเขาถูกถ่ายไว้หมด แต่ประเด็นหลักคือไม่สะดวกใจ
ที่จะทิ้งรอยมือไว้ให้ใครมาเก็บหลักฐานไปเพิ่ม
นพคุณคิดว่าคงต้องมีการตัดสินอะไรสักอย่างภายในคืนนี้ คงไม่ได้กลับมาที่นี่เป็นครั้งที่สอง
อีกทั้งไม่คิดว่าตนจะได้กลับสู่ชีวิตอย่างคนปกติแล้วโดยสิ้นเชิง ผ่านเรื่องราวที่กาญจนบุรี
ตอนนี้มีแต่ต้องลุยไปข้างหน้าให้ถึงตัวเป็นเอก เรียกเอามืออีกข้างกลับคืนมา!
เรื่องอื่นจะยังไงไม่สำคัญ
เขาหาห้องที่คิดว่าเป็นห้องทำงานของเจ้าของบ้านตัวจริงพบในที่สุด
ประตูไม่ได้ล็อก ข้างในเป็นห้องทำงานที่...ว่าไปแล้วก็ให้บรรยายกาศชวนขนลุกขนพอง
เกินจะเป็นห้องทำงานของหมออาวุโสร่ำรวยสักคนพบเอกสารธุรกิจที่แทบไม่เกี่ยวกับ
โรงพยาบาล รูปถ่ายแสดงให้เห็นชัด...บิดาของสุทัศน์ ชายร่างสันทัดหน้าตาดู
ไม่ได้เหมือนลูกสักกี่มากน้อย นพคุณพบรูปฝ่ายนั้นถ่ายคู่กับอรรณพพี่ชายของเขา
ซึ่งดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนแห่งสำคัญนั่น
อรรณพ พี่ชายผู้มีโครงหน้าเรียวคล้ายเขา แต่ผิวติดจะคล้ำแดดกว่ามาก ราวกับไป
ย้อมสีแทนเลียนแบบความนิยมของฝรั่ง ผมทันสมัยเนี้ยบกริบ เสื้อผ้าบ่งบอกรสนิยมหรูหรา
ตั้งแต่ตั้งทีมปล้นมา ศัตรูใหญ่ของพวกเขากลับเป็นคนทางบ้านตัวเอง
แต่ตอนนี้เหมือนศัตรูจะรวมตัวกันเป็นปึกแผ่นได้น่ากลัวกว่าที่คิด
รูปพวกนี้กับเอกสารหลายอย่างฟ้องชัด... อาปองเกียรติของไอ้เอก
แท้จริงแล้วก็ได้รับการหนุนหลังจากพ่อแท้ๆของเขา รัฐมนตรีอนันต์
ผู้งอกแขนขามาเป็นพี่ชายผู้ร้ายกาจ อรรณพดูจะกร่างยิ่งกว่าพ่อ
ถ้าไม่รวมเรื่องรักร่วมเพศกับความลับบนเตียงที่เรียกว่ารุนแรงถึงขั้นวิปริต
ว่ากันว่านอกเตียงพี่ชายเขายังชอบทรมานทั้งกายทั้งใจศัตรู และในเมื่อสนิทกัน
ก็คงได้มีโอกาสถ่ายทอดรสนิยมอันนั้นไปสู่คนผู้ต้องใจทุกอย่าง
ที่เลวทรามในโลกหล้าอย่างปองเกียรติ
ถ้าจะนับพวกเขาว่าเป็นโจรแล้ว หันไปดูธุรกิจการงานที่หมกเม็ดเอาไว้จากสังคม
ไอ้คนพวกนี้ต่างหากที่เป็นมหาโจรยิ่งกว่า โจรปล้นโจร จะผิดอะไร?
ตอนแรกนึกว่าบ้านเขากับบ้านไอ้เอกเกิดความกินแหนงเรื่องการตามหา
และยื้อแย่งกรรมสิทธิ์เหนือกุญแจทอง แต่รูปที่ดูสนิทสนมเพิ่งถ่ายไม่นานมานี้...
ไม่นึกว่าหลังจากค้นห้องไปได้ครู่ใหญ่ยังเจอรูปที่เตะตายิ่งกว่า
ภาพอรรณพอีกนั่นแหละ ตรงกลางเป็นบิดาสุทัศน์ ส่วนทางขวาสุด
ความสนใจของนพคุณพุ่งไปหยุดอยู่กับบุคคลผู้นั้นทันที...ชายผิวสองสี
หน้าคมเข้มอายุราวห้าสิบ ผมดำเสยเรียบไปข้างหลังให้อารมณ์คุ้นตาอย่างยิ่ง
แม้บอกไม่ถูกว่าคุ้นตรงไหน สวมชุดดำแขนยาวคอปิดยืนตัวตรงสุขุมราวกับรูปปั้นสูงสง่า
หนักแน่น มือทั้งสองไผล่ไว้ข้างหลังกับแววตาเร้นลับซ่อนอยู่ในตาดำลึก
อย่างกับหัวกะโหลกผี เหมือนคนตาย...
ชายผู้นั้นกำลังมองมาสบตาเขา! แม้จะเผชิญหน้ากันผ่านรูปถ่าย
แต่นพคุณรู้สึกแบบนั้นจริงๆจนแทบอยากจะโยนกรอบรูปทิ้งจากมือ
ไม่ใช่กลัว แต่เขาไม่ต้องการจะถูกมองเห็นในเวลาเช่นนี้ที่ตนกำลังทำตัวเป็นขโมย
ชายหนุ่มวางรูปลง เคลื่อนหลบเลี่ยงไปทางอื่น
เขารู้ว่ามีบางอย่างที่ตนจะต้องหาเจอที่นี่ ไม่แน่ อาจเป็นสิ่งที่เรียกว่า กุญแจ...
สุวิชากำลังส่องรูปปั้นชายหญิงเกี่ยวกระหวัดกันด้วยเลนส์ที่ซ้อนเข้ากับแว่นตาอีกชั้น
ตอนนี้แรงผลักดันในแบบที่นพคุณเคยหาว่าบ้ากามไม่ได้ครอบงำนักวิทยาศาสตร์หนุ่ม
มากไปกว่าความสนใจในเนื้อวัตถุแปลกๆที่ถูกนำมาสร้างงานศิลปะชิ้นนี้ และเขาเองก็
แอบยินดีอยู่นิดๆที่เอาชนะคำกล่าวหาได้ เขายังมีสิ่งที่สนใจมากกว่าเรื่องสาวๆ ก็เรื่องความรู้นี่ไง!
ทว่าหากรู้เข้าว่าเจตน์ได้รับการต้อนรับแบบใดสุวิชาคงคลั่ง...หมอสุทัศน์ไม่ได้เสนอ
ทางเลือกยวนใจเช่นที่เสนอแก่นพคุณและเจตน์ให้กับนักวิทยาศาสตร์ผู้เป็น
ไม้เบื่อไม้เมากับตน เท่าที่แค่ให้ที่หลับที่นอนก็นับว่ามากเกินพอ
แต่สุดท้ายคืนนั้นก็ยังมีบริการเล็กๆน้อยๆบางอย่างถูกส่งไปถึงห้องที่แห้งแล้งนี้เหมือนกัน
คนผอมเก้งก้างเดินไปเปิดประตูต้อนรับแขกยามวิกาล พบว่ามีคนส่งเครื่องดื่มสมุนไพรอุ่นๆมาให้
กลิ่นของมันหอมกรุ่นนวลเนียนในจมูกอย่างประหลาด คล้ายกลิ่นเมล็ดข้าวใหม่ ชายหนุ่มรับมา
ก่อนจะมานั่งลงตรงเชิงฐานของงานศิลป์ชิ้นเอก บางทีจิบเจ้านี่แล้วอาจหัวโปร่งพอที่จะ
คิดหาหนทางได้ว่าจะทำหน้าด้านเอ่ยของานศิลปะแสนงามจากเจ้าของบ้านอย่างไรไม่ให้น่าเกลียด
เช่นว่าขอยืมไปส่องดูเล่นสักพัก ขนาดของมันสูงท่วมหัวเขาไปเสียอีก แม้ว่าพักนี้สุวิชาเอง
รวยจากอาชีพโจร แต่ถ้าลงเป็นของในที่หรูหราแบบนี้ ถ้าราคาสักล้านจะสู้อย่างไรไหว
เครื่องดื่มละมุนหอมกรุ่นจากกา ไอควันลอยหนา เขารินเป็นแก้วที่สอง
แทนที่หัวจะโปร่งขึ้น หัวกลับทึบลงเหมือนสมองทั้งดุ้นสร้างมาขี้เลื่อย
แล้วร่างผอมแห้งก็ค่อยๆขดคู้แทบเท้ารูปปั้นชายหญิงกอดเกี่ยว
เคลิ้มฝันไปสู่การได้ครอบครองเป็นเจ้าของมัน
นพคุณค้นพบกล้องตัวหนึ่ง เป็นทั้งกล้องถ่ายภาพและบันทึกภาพเคลื่อนไหวราคาแพง
สมัยใหม่ทั่วไปไม่มีอะไรพิเศษ มีรูปไม่กี่สิบรูปจับภาพมุมแปลกตาในวังห้าธาตุนี้ไว้
ทำให้เขาได้รู้ลู่ทางบางส่วนที่เจ้าของบ้านไม่ได้พาชม รวมที่เห็นในภาพเข้ากับความทรงจำ
ที่มีเป็นพื้นจนพอปะติดปะต่อได้ขึ้นใจชายหนุ่มจึงย้ายไปดูยังฝั่งที่บันทึกภาพเคลื่อนไหว
มีไฟล์อยู่ไฟล์เดียวเท่านั้นถ่ายเมื่อไม่นานมานี้เอง...
กล้องจับอยู่ตรงช่วงอกของคนสองสามที่นั่งล้อมโต๊ะปูผ้าขาวลายละเอียด
เหมือนโต๊ะในร้านแพงๆ บรรยากาศรอบด้านไม่ได้สว่างไสว เดาว่ามันคงอยู่
ส่วนใดส่วนหนึ่งในเคหสถานนี้เอง ตัวกล้องถูกวางทิ้งไว้บนระนาบโต๊ะคล้ายไม่ตั้งใจถ่าย
แค่ต้องการจะบันทึกเสียงเอาไว้เท่านั้น
ชายสองคน เห็นได้ชัดว่าเป็นปองเกียรติและผู้ชายหน้าตาน่ากลัวขรึมเข้มชุดดำในรูป
กับหญิงสาวอีกคนที่ถูกถ่ายให้เห็นเพียงช่วงอก เธอสวมเสื้อสีขาวเรียบง่ายดูไม่ได้มีราคา
หรือรสนิยมสูงส่งอะไร แตกต่างออกมาอย่างเห็นได้ชัด ...ที่เกิดขึ้น คล้ายว่าปองเกียรติกำลัง
เล่าบางอย่างให้หญิงสาวผู้นี้ฟัง และนี่ คือตอนท้ายของเรื่องราว
‘ตอนจบเรื่องต้นตระกูลดำเกิงอดิเรกของลุงเป็นยังไงรู้ไหม? ไม่มีใครพูดถึงโสมสมัย
ไม่มีใครอยากพูด ต่างทำเหมือนพระยามีลูกชายเพียงคนเดียว ไม่เคยมีลูกสาว’
ปองเกียรติหัวเราะในคอ‘จะบอกให้ เธอตาย... ถูกฆ่าตายก่อนที่พ่อจะหายไปเสียอีก
ลือกันว่าพระยาดำเป็นคนลงมือเอง’
หญิงสาวสะดุ้งตระหนก ทำท่าคล้ายอยากผุดลุกแต่ก็ลุกไม่ได้ จึงยังคงนั่งอยู่ตามเดิม
นั่นสิ...รักออกขนาดนั้น เขาพอจะรู้เรื่องราวพวกนี้จากเจ้าตัวนุ่มอยู่หรอก
ช่วงเวลาก่อนรุ่งสาง ตอนที่เขาพายเรือปุปะกลับฝั่งอย่างอ่อนแรง
แม่นั่นคล้ายยอมรับกลายๆว่ายังมีความลับที่พูดออกมาหมดไม่ได้
แต่กลับเล่านิทานฉากใหญ่ให้เขาฟัง เปิดเผยกลายๆว่าเรื่องที่นพคุณไปกาญจนบุรี
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ทุกอย่างเกี่ยวข้องกับพญาดำ รวมถึงเหรียญ...
ฝีมือใคร คงอยู่ไม่ไกลแถวนี้เอง พวกพ้องที่อยู่เบื้องหลังหมอสุทัศน์
เรื่องแพจะโทษว่าแม่กระต่ายหลอกเขาไปติดกับก็คงไม่เต็มปาก
เธอเคยห้ามแล้วว่าเขาควรถือศีลอยู่กับบ้าน เป็นเขาเองที่ยืนยันจะออกสู่โลก
ด้วยใจที่เกิดเชื่อขึ้นมาชั่วขณะว่าจะเอาตัวเองออกห่างจากการเป็นโจรได้
ทว่าบัดนี้เขารู้ โจโรฤกษ์ ได้หวนมา และเขาจะไม่หยุด
อย่างน้อยจนกว่าจะใช้ชีวิตลวงๆพวกนี้ให้หมดสิ้นไป
ไม่ใช่ไม่กลัวตาย แต่เพราะยังมีชัยชนะที่ถึงตายก็ต้องได้มา!
นพคุณยังคงก้าวไปต่อ เหรียญ...ให้อารมณ์เย็นชาทั้งว่างเปล่าราวไร้ชีวิต
ดูเหมือนแม่คนนั้นจะงอนเขาเสียแล้ว ค่าที่เขาแกล้งขังเธอไว้ในเหรียญตอนเดินไปห้องเจตน์
ถึงตอนนี้จะคลายอาคมทว่าเจ้าตัวก็ปิดประตูใส่หน้าเขา กำลังแอบดูเขาอยู่รึว่าแม่ตัวดี
ทาครีมถนอมผิววิญญาณพอกหน้าลงกลอนนอนหลับปุ๋ยไปแล้วก็ไม่รู้แต่เรียกขนาดนี้
สมควรจะตื่นได้แล้วเขายังไม่อยากบังคับ ที่สุดชายหนุ่มจึงปลง...
ก็ได้ ไม่เห็นจะง้อ ถึงอยู่ก็ไม่เห็นเคยช่วยอะไรสักที
ทว่าใจหนึ่งยังแอบคิด เธอน่าจะกำลังแอบระวังหลังให้เขาอยู่ หากมีใครใกล้เข้ามา
จากที่เห็นในรูปถ่าย จากนี้ไปยังมีบันไดแห่งหนึ่งซึ่งชวนพิศวง ตัวบันไดวนซ่อนอยู่
ในหลุมกลมขนาดใหญ่บนพื้น ต้องมีกลไกบางอย่างทำให้มันหมุนวนเกลียว
ขึ้นสู่เบื้องบน น่าจะเป็นหนทางเดียวที่ปูไว้เพื่อเข้าสู่อะไรก็ตามที่ซ่อนไว้
ในที่สุดเขาก็พบหลุมมหึมาเหมือนพื้นยุบลงไปโดยไม่มีสิ่งใดกันตก
หากใครพลาดนี่คงต้องถึงตาย มันอยู่ลึกลงไปใต้พื้นเทียบเท่าเอาตึกสูงสักหกชั้นลงไปวางได้
บันไดวนนั้นยื่นเกลียวเหมือนวงขดก้นหอยขึ้นมาจากพื้นให้เห็นเพียงนิด เหมือนนอต
ที่ถูกไขปักสนิทในรู รอเวลาจะถูกขันให้ยืดยาวออกมา
กับคนที่เคยโดดจากยอดตึกสูงลิ่วมาแล้ว แค่นี้คงไม่กระไร
แต่เขาไม่อยากให้มีกล้องลับๆจับภาพตอนตนทำอย่างนั้นเอาไว้
จะต้องทำให้เหมือนคนธรรมดาทำกันที่สุด ไม่ให้มันรู้
ว่าเขาเป็นตัวอะไรที่ต้องระวังให้จงหนักในอนาคต
นพคุณไม่รอช้า ตั้งใจจะเกี่ยวตัวเองด้วยสลิงโลหะเล็กบางเฉียบยืดหยุ่นไว้กับสองข้างเข็มขัด
ทว่าพื้นที่รอบนั้นว่างเปล่า กว่าจะหาที่เกี่ยวได้ก็ไกลจากจุดหมายมากจนต้องเปลืองความยาว
ของเส้นลวดไปเปล่าๆ เจ้านี่ส่งเขาลงถึงพื้นไม่ได้ ครั้นจะสลัดเข็มขัดทิ้งกลางคันก็ไม่คล่องตัว
ชายหนุ่มจึงใช้มือจับเข็มขัดไว้ขณะโหนตัวลงไปไม่ชักช้า เหวี่ยงร่างคล่องแคล่ว ตกไปคร่อม
เหยียบอยู่บนชานด้านบนบันไดเกลียวนั่นพอดี
ไม่นึกว่าพอมีคนขึ้นไปยืนเท่านั้นมันก็หมุนวนเลื่อนไหล พาเขาสูงขึ้นไปในช่องทางว่างเปล่า
เบื้องบนที่ไม่ทราบจะนำไปสู่อะไร เขามีอาวุธพร้อม ใจคิดอยากลองติดต่อหาสุวิชา
เขาห่วงหมอนั่นจะเจออันตรายน้อยกว่าเจตน์ เพราะพวกกลัวตายอย่างมันไม่แล่น
ตามมาหาถึงที่ ...แน่นอนว่าถ้าเขาก่อเรื่อง เพื่อนๆอาจต้องถูกจับ แต่อย่างน้อย
โดนรวบทีหลังก็ไม่เสี่ยงโดนเป่าเท่าในสถานการณ์จริงที่ต้องชิงชั้นหลบเชิงกันแบบไม่คิดชีวิต
บันไดพาเขาขึ้นมาข้างบน ชายหนุ่มรู้ดีจะไม่มีใครโผล่มาขวางตอนนี้ มันยังไม่ถึงฉากที่ว่า
ทุกอย่างเหมือนเตรียมพร้อมไว้ให้ได้สำรวจ ไม่ได้หมายความว่าจะไม่อันตราย
กับดักที่เงียบสงบนั้นฆ่าคนได้ในพริบตา แต่เขายอมเสี่ยง เพราะเขามีแต้มชีวิตไว้
หยอดเหรียญเล่นใหม่ แม้มันอาจเจ็บปวดมากกว่าสองครั้งแรกก็ต้องยอม
วังนี้มีกี่ชั้น มองจากภายนอกกะด้วยสายตาไม่ถูกเอาเลยชั้นบนที่ขึ้นมาทั้งมืดและเงียบ...
เสมือนย่างสู่เทวสถาน ชายหนุ่มเดินเบากริบไปบนทางเดินดำแวววาวสะท้อนเงา
ข้างผนังแถบใหญ่รูปไม้นูนสูงสลักลึก งดงามดั่งเทพยดาถือพระขรรค์ยืนเรียงราย
ผินหน้าต้อนรับผู้มาเยือน กระแสบางอย่างแล่นซ่านเมื่อนพคุณกรายผ่าน สะดุดใจ
เหลียวขวับกลับไปมอง คล้ายไม่มีใดผิดปกติ...
ทว่า! ใบหน้าที่วูบแรกจำได้ว่าล้วนเบือนไปยังปากประตูของเหล่าเทวดาพากันหันตาม
เขามาหมดแล้วอย่างพร้อมเพรียง ทั้งนิ่งสนิทไร้การเคลื่อนไหวราวอยู่ท่านั้นมาเนิ่นนานแล้ว
ชายหนุ่มยิ้มมุมปาก เหงื่อเย็นๆไหลซึม รู้ดีว่าไม่ใช่...
ขนงเนตรประณีตหรี่ปรือจับจ้องมองการบุกรุก ใบหน้าอันงดงามด้วยยิ้มบัดนี้
แลสะพรึงราวยักษ์มาร ยิ้มนั้นหายไปแล้วเช่นกัน มีแต่ตาแทบถลนปะทุ
และริมฝีปากเบะเบี้ยววิปริตเริ่มแยกออกเป็นเขี้ยวอสูร
เงาร่างดำๆโดดออกมาวูบวาบ ล้อมทั้งซ้ายขวาหน้าหลังไม่รอให้ตั้งตัว
อสิตา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 30 ก.ย. 2557, 02:10:29 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ต.ค. 2557, 04:18:38 น.
จำนวนการเข้าชม : 1245
| << ๔ สู่ฤกษ์โจร | ๔.๓ สู่ฤกษ์โจร >> |
ภาวิน 30 ก.ย. 2557, 04:45:03 น.
วันนี้ข้ามาคอมเม้นท์คนแรกเว้ยยย เรื่องนี้ฉากอลังการมาก ทั้งวังน้ำแข็ง ทั้งสระทอง ข้าชอบสระทอง ๕๕๕ ข้าจำได้ตอนพระสังข์จะหนีจากนางยักษ์ ได้ชุบตัวในสระทองแล้วสวมรูปเงาะเหาะหนี แต่สระทองในนี้จะทำให้มีโชคลาภ ข้าอยากลงไปจุ่มสักที
วันนี้ข้ามาคอมเม้นท์คนแรกเว้ยยย เรื่องนี้ฉากอลังการมาก ทั้งวังน้ำแข็ง ทั้งสระทอง ข้าชอบสระทอง ๕๕๕ ข้าจำได้ตอนพระสังข์จะหนีจากนางยักษ์ ได้ชุบตัวในสระทองแล้วสวมรูปเงาะเหาะหนี แต่สระทองในนี้จะทำให้มีโชคลาภ ข้าอยากลงไปจุ่มสักที
ketza 30 ก.ย. 2557, 06:19:38 น.
มาแว้ววววววว
มาแว้ววววววว
ketza 30 ก.ย. 2557, 06:26:00 น.
อ๊ากกกกก อะไรจะออกมา พี่เก้าไหวมั้ยยย สู้เค้าาาาา
อ๊ากกกกก อะไรจะออกมา พี่เก้าไหวมั้ยยย สู้เค้าาาาา
พันธุ์แตงกวา 30 ก.ย. 2557, 06:40:27 น.
จินตนาการตามยังกับดูหนังฮอลลีวู้ด ทั้งแสงสีเสียง มันเร้าใจจริงๆ ตัวนุ่มถูกขังซะแล้ว เฮียเก้ากลัวเด็กใจแตก55555
แหม ให้น้องเรียนรู้ไว้เป็นอุทาหรณ์บ้างก็ดี แล้วึราวนี้จะผ่านอสูรไปยังไงเนี่ย
จินตนาการตามยังกับดูหนังฮอลลีวู้ด ทั้งแสงสีเสียง มันเร้าใจจริงๆ ตัวนุ่มถูกขังซะแล้ว เฮียเก้ากลัวเด็กใจแตก55555
แหม ให้น้องเรียนรู้ไว้เป็นอุทาหรณ์บ้างก็ดี แล้วึราวนี้จะผ่านอสูรไปยังไงเนี่ย
lovemuay 30 ก.ย. 2557, 06:41:24 น.
รอต่อค่าา ช่วยเชียร์พี่เก้า อิอิ
รอต่อค่าา ช่วยเชียร์พี่เก้า อิอิ
ใบบัวน่ารัก 30 ก.ย. 2557, 08:23:43 น.
จ้าเด๋วเลือกยี่ห้อที่แพงที่สุดแถมครีมทาหน้าใสแก้ งอนคนไปให้ ทาทิ้นนิดๆนะเอาสีแดง
ห้ามทามากนะเด๋วจะโดนพี่เก้าว่า ตัวนุ่มเหมือนยอพระกลิ่นกินแมว
เป็นกินเลือดพี่เก้าแทน อยากกินพี่เก้าอะดิตัวนุ่ม ใจเย็นๆเด๋วบอกเจ้เค้าให้ จัดหนัก
ความเป็นโจรพี่เก้ามันอยู่ในสายเหลือดหรือไง ไปเกาหลีกันตัวนุ่มอยาก
จ้าเด๋วเลือกยี่ห้อที่แพงที่สุดแถมครีมทาหน้าใสแก้ งอนคนไปให้ ทาทิ้นนิดๆนะเอาสีแดง
ห้ามทามากนะเด๋วจะโดนพี่เก้าว่า ตัวนุ่มเหมือนยอพระกลิ่นกินแมว
เป็นกินเลือดพี่เก้าแทน อยากกินพี่เก้าอะดิตัวนุ่ม ใจเย็นๆเด๋วบอกเจ้เค้าให้ จัดหนัก
ความเป็นโจรพี่เก้ามันอยู่ในสายเหลือดหรือไง ไปเกาหลีกันตัวนุ่มอยาก
นักอ่านเหนียวหนึบ 30 ก.ย. 2557, 09:27:18 น.
อั้ยยะ นี่มันแผนของอาปองนี่! เมื่อกี้อาก็มาที่นี่ ชั้นเห็น!!!
โอ้ววว ไม่นะ พี่เก้า พี่อย่าเอาตัวไปเสี่ยงแบบนั้น พี่ควรจะกลับมสห้องนะ จริงๆ ตัวนุ่มคงอยากให้พี่โอบอุ้ม ดูแลอยู่บนเตียงในห้องมากกว่าก็ได้นะ
เอ่อ เรื่องนี้มีคนวิปริตกี่คนงะ บรึ๋ยยยยย น่ากัววววว
จริงๆ พร่เก้าลงสระไปชุบตัวแปลงร่าง หืออะไรซักหนาอยก็น่าจะดีนะ เฮียเนี่ย อาร์ตตลอด!
อั้ยยะ นี่มันแผนของอาปองนี่! เมื่อกี้อาก็มาที่นี่ ชั้นเห็น!!!
โอ้ววว ไม่นะ พี่เก้า พี่อย่าเอาตัวไปเสี่ยงแบบนั้น พี่ควรจะกลับมสห้องนะ จริงๆ ตัวนุ่มคงอยากให้พี่โอบอุ้ม ดูแลอยู่บนเตียงในห้องมากกว่าก็ได้นะ
เอ่อ เรื่องนี้มีคนวิปริตกี่คนงะ บรึ๋ยยยยย น่ากัววววว
จริงๆ พร่เก้าลงสระไปชุบตัวแปลงร่าง หืออะไรซักหนาอยก็น่าจะดีนะ เฮียเนี่ย อาร์ตตลอด!
ดังปัณณ์ 30 ก.ย. 2557, 09:37:45 น.
เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอาแล้ว ตอนสุดท้ายน่าจัว อะฮึกๆๆ ตัวนุ่มเป็นไรล่ะน่ะ ไม่ยอมออกจากเหรียญ ไม่ออกนี่เพราะเป็นคำสั่งแต่ทีแรก หรือเป็นเพราะงอน เอ๊ะ หรือจะพอกครีมวิญญาณอบตัวชุบสมุนไพรอยู่ในเหรียญล่ะฮึ 55+ อิพี่เก้าปากร้ายมากกกกกกกกก ตัวนุ่มเป็นผู้หญิงก็ต้องรักสวยรักงามสิยะ
แต่ไม่รู้สินะ อ่านตอนนี้แล้วให้ความรู้สึกว่า เป็นเอกคงเคยถูกขังไว้ที่นี่ แต่ตอนนี้จะอยู่หรือเปล่า เหอะๆ กอดอกสะบัดหน้าเบาๆ ขุ่นแม่กุเต่ยไม่มีทางให้ไล่ทันแบบนี้ร้อกกกกกกกกกกกกกก หลอกเก่งจะตาย! 555+
เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอาแล้ว ตอนสุดท้ายน่าจัว อะฮึกๆๆ ตัวนุ่มเป็นไรล่ะน่ะ ไม่ยอมออกจากเหรียญ ไม่ออกนี่เพราะเป็นคำสั่งแต่ทีแรก หรือเป็นเพราะงอน เอ๊ะ หรือจะพอกครีมวิญญาณอบตัวชุบสมุนไพรอยู่ในเหรียญล่ะฮึ 55+ อิพี่เก้าปากร้ายมากกกกกกกกก ตัวนุ่มเป็นผู้หญิงก็ต้องรักสวยรักงามสิยะ
แต่ไม่รู้สินะ อ่านตอนนี้แล้วให้ความรู้สึกว่า เป็นเอกคงเคยถูกขังไว้ที่นี่ แต่ตอนนี้จะอยู่หรือเปล่า เหอะๆ กอดอกสะบัดหน้าเบาๆ ขุ่นแม่กุเต่ยไม่มีทางให้ไล่ทันแบบนี้ร้อกกกกกกกกกกกกกก หลอกเก่งจะตาย! 555+
yimyum 30 ก.ย. 2557, 10:39:43 น.
พี่เก้าซวยแล้วไง
พี่เก้าซวยแล้วไง
Sukhumvit66 30 ก.ย. 2557, 12:25:46 น.
คิดถึงสังข์ทองเหมือน คุณภาวิน เบย.....^^
คิดถึงสังข์ทองเหมือน คุณภาวิน เบย.....^^
บุลินทร 30 ก.ย. 2557, 13:30:43 น.
อยากให้ตัวนุ่มคู่กับปองเกียรติ ฮ่าๆๆๆ
อยากให้ตัวนุ่มคู่กับปองเกียรติ ฮ่าๆๆๆ
goldensun 30 ก.ย. 2557, 18:08:00 น.
นอกจากไม่อยากให้ตัวนุ่มเห็น เก้าเองก็ท่าจะไม่อยากเห็นซะด้วย ต้องการพิสูจน์เรื่องแผลนี่เอง
ส่วนชา ก็โดนวางยาม่อยกระรอกไปซะแล้ว หมดกำลังเสริมไปอีกหนึ่ง
ลุยเดีี่ยว แถมทำตัวนุ่มงอน หรือกลัวไม่กล้าออกมาก็ไม่รู้ รู้แต่เสี่ยงอีกแล้ว
ชีวิตเดียว ก็กล้าโดดตึกมาแล้ว นี่เหลืออีกเจ็ด โดนใจเก้าจริงๆ
นอกจากไม่อยากให้ตัวนุ่มเห็น เก้าเองก็ท่าจะไม่อยากเห็นซะด้วย ต้องการพิสูจน์เรื่องแผลนี่เอง
ส่วนชา ก็โดนวางยาม่อยกระรอกไปซะแล้ว หมดกำลังเสริมไปอีกหนึ่ง
ลุยเดีี่ยว แถมทำตัวนุ่มงอน หรือกลัวไม่กล้าออกมาก็ไม่รู้ รู้แต่เสี่ยงอีกแล้ว
ชีวิตเดียว ก็กล้าโดดตึกมาแล้ว นี่เหลืออีกเจ็ด โดนใจเก้าจริงๆ
