กฤตยามหาภูต โดย ตารกา (รอวางแผง)
"มหาสงครามแห่งเทพและอสูรกำลังจะอุบัติขึ้น ทางเดียวที่จะหยุดยั้งได้คือใช้ศิวะตรีศูล อาวุธเทพในตำนาน ผู้เดียวที่รู้ว่ามันอยู่ที่ใดคือเธอ เทวีแห่งสายฟ้าผู้ซึ่งกลับมาจุติใหม่โดยไร้ความทรงจำในอดีตชาติ"



เรื่องกฤตยามหาภูตเขียนจบมานานแล้วค่ะ

ตอนนี้ผ่านการพิจารณาจากสำนักพิมพ์ตะวันส่อง (ใช้นามปากกาตารกา)

แต่ว่าไม่วางแผงสักทีเพราะเหตุขัดห้อง (ปีกว่าได้แล้ว)

บกแจ้งมาว่าปกกับเนื้อในพิมพ์คนละไซค์ค่ะ กำลังพยายามแก้ไขอยู่

ระหว่างนั้นก็เกิดน้ำท่วม ก็เลยต้องรอกันต่อไป

หลายคนถามหาบอกว่าคิดถึง เลยเอามาลงให้อ่านฆ่าเวลาก่อนค่ะ ^O^

Tags: แฟนตาซี ผจญภัย เทพ เทวี ปีศาจ วรรณกรรมเยาวชน ความรัก ปริศนา อดีตชาติ

ตอน: ตอนที่ 3 ผนึกความทรงจำ : บทที่ 2 เทพเจ้าฝาแฝด

บทที่ 2 เทพเจ้าฝาแฝด

มหกรรมกีฬาของมหาวิทยาลัยจะถูกจัดขึ้นทุกปีในช่วงต้นเทอมหนึ่งอย่างเอิกเกริก มีการจัดการแข่งขันกีฬาประเภทต่างๆ และประกวดกองเชียร์ระหว่างคณะกันอย่างสนุกสนาน

การแข่งขันเพื่อหาคู่ชิงชนะเลิศสำหรับแข่งในวันงานจะถูกจัดขึ้นในตอนเย็นหลังหมดคาบเรียน ก่อนถึงวันงานราวสองสัปดาห์ โดยให้คณะต่างๆ จับสลากแบ่งสายกันไป

เย็นวันนี้มีการแข่งขันบาสเกตบอลรอบสี่ทีมสุดท้ายระหว่างคณะสหเวชศาสตร์กับคณะเภสัชศาสตร์ พวกรุ่นพี่จึงเกณฑ์บรรดาเด็กปีหนึ่งไปเชียร์กันเต็มอัฒจันทร์ เพื่อจะได้ถือโอกาสซ้อมแปรอักษรสำหรับการประกวดกองเชียร์ไปด้วย

นิศารัตน์เองก็เป็นหนึ่งในกลุ่มกองเชียร์ที่ถูกเรียกตัวไป หญิงสาวพกวารัคคนีใส่กระเป๋าติดตัวไปด้วยอย่างจำใจ เนื่องจากถูกขอร้องกึ่งสั่งว่าเธอกับอาวุธเทพจะต้องไม่อยู่ห่างกันจนกว่าวิชชุตาจะควบคุมพลังของตัวเองได้ในระดับหนึ่ง ไม่อย่างนั้นแล้วพลังในตัวของวิชชุตาจะถูกกระตุ้นให้เอ่อล้นออกมาอีก ถ้าเป็นแบบนี้บ่อยครั้งเข้าวิชชุตาอาจจะควบคุมตัวเองไม่ได้และระเบิดพลังออกมา ถึงตอนนั้นวารัคคนีจะปกปิดการมีตัวตนของหญิงสาวไม่ได้อีกต่อไป เหล่าเทพและปีศาจจะรับรู้ที่อยู่ของวิชชุตาได้ในทันที

‘องค์เทวียังไม่พร้อมจะรับมือใครในตอนนี้ เจ้าต้องช่วยข้า’

ด้วยเหตุนี้หญิงสาวจึงต้องถือวิสาสะหยิบวารัคคนีออกมาจากห้อง ในขณะที่เจ้าของออกไปกินไอศกรีมข้างนอก

นิศารัตน์มาถึงอัฒจันทร์ก่อนการแข่งขันจะเริ่มไม่นาน สามควาเตอร์แรกคณะสหเวชเป็นฝ่ายนำห่างไปกว่ายี่สิบแต้ม กองเชียร์จึงค่อนข้างจะครึกครื้น มีการส่งทีมสันทนาการไปเต้นกันข้างสนาม สลับกับการร้องเพลงเชียร์ตลอดเวลา ผิดกับกองเชียร์ของคณะเภสัชศาสตร์ที่เงียบเหงาราวกับเตรียมใจรับความพ่ายแพ้เอาไว้แล้ว

แต่แล้วบรรยากาศการแข่งขันก็เปลี่ยนไปเมื่อมีชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่งเดินเข้ามาข้างสนาม

“มาซะทีนะคุณชาย ถูกนำห่างแล้วเนี่ย” คนที่ทำหน้าที่เหมือนเป็นผู้จัดการทีมตำหนิ

ชายหนุ่มรับเสื้อเบอร์สิบหกจากเพื่อนไปสวมโดยไม่โต้เถียง แล้วเตรียมลงเล่นในควาเตอร์สุดท้าย

“พี่ไฟมาแล้วจ้าทุกคน ขอเสียงหน่อย” สาวไม่แท้คณะเภสัชฯ ตะโกนลั่น

พอชายหนุ่มลงสนามไปเสียงกรี๊ดจากกองเชียร์คณะเภสัชศาสตร์ก็ดังสั่นกลบเสียงกองเชียร์อีกฝั่งจดมิด แล้วคณะสหเวชฯ ก็ได้รู้ว่านักกีฬาที่มาใหม่คนนี้ไม่ได้มีดีแค่หล่อแต่ยังเก่งมากด้วย เขาคนเดียวพาทีมทำแต้มไล่มาอย่างกระชั้น

ทุกครั้งที่ชายหนุ่มทำแต้มได้เสียงตะโกนเชียร์ว่า ‘ไฟเออร์ ไฟเออร์ ไฟเออร์!’ ดังก้อง ไม่เว้นแม้แต่อัฒจันทร์ทางฝั่งของคณะสหเวชฯ บรรดารุ่นพี่แอบหลงความหล่อเลยเผลอเชียร์ฝ่ายตรงข้ามด้วยความลืมตัว จึงถูกประธานเชียร์เอ็ดเสียงเขียว

“เสียงหายไปไหนหมด ร้องเชียร์เร็วเข้าเรายังไม่แพ้ ทีมสันฯ อยู่ไหน ออกไปเต้นได้แล้ว หมดเวลาพัก” ประธานเชียร์ตะโกนสั่งเสียงดัง

ทว่าไม่ว่าจะตะโกนเชียร์เสียงแหบเสียงแห้งอย่างไร คณะสหเวชฯ ก็ยังทำแต้มเพิ่มแทบไม่ได้เลยจนเกือบจะหมดเวลาการแข่งขัน คะแนนตอนนี้อยู่ที่ 56 ต่อ 56 นักกีฬาฝ่ายสหเวชฯ จึงพากันล้อมกรอบคนที่ชื่อไฟเอาไว้ ไม่ให้เข้าไปใกล้แป้น

ในขณะที่กองเชียร์กำลังลุ้นระทึกเพราะเวลาการแข่งขันจวนจะหมดลงทุกชนะ ชายหนุ่มก็ตัดสินใจชูตลูกไกลจากระยะห่างเกือบครึ่งสนาม


ลูกบอลลอยผ่านมือเซ็นเตอร์ไปอย่างฉิวเฉียด ก่อนจะกระแทกแป้นแล้วหมุนคว้างอยู่บนนั้นอย่างช้าๆ ในจังหวะที่บอลกำลังจะเบี่ยงออก ก็เหมือนมีมือที่มองไม่เห็นช่วยผลักให้มันกลับลงไปในห่วง กลายเป็นสามแต้มที่สร้างชัยชนะให้กับคณะเภสัชศาสตร์
ในขณะที่กองเชียร์ฝ่ายนิศารัตน์กำลังถอนใจอย่างแสนเสียดายที่ต้องพ่ายแพ้ หญิงสาวกลับไม่สนใจผลการแข่งขัน สิ่งที่ดึงสมาธิเธอไปก็คือคนชื่อไฟคนนี้ต่างหาก เมื่อสักครู่แม้จะเป็นเพียงแค่วูบเดียวแต่เธอก็สัมผัสได้ถึงรัศมีสีฟ้าที่แผ่ออกมาจากตัวเขา ความรู้สึกของกระแสพลังนี้คล้ายกับของวารัคคนีไม่มีผิด

“นายรู้สึกรึเปล่า” หญิงสาวกระซิบถาม

“รู้สึกอะไร”

“วารัคคนีอีกอัน”

“เจ้าเห็นจากใครรีบตามไปเร็ว” วารัคคนีสั่งเสียงรน

การที่มันมาอยู่กับมนุษย์น้อยนางนี้ทำให้สัมผัสของมันถูกตัดขาดจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง จะสื่อสารได้ก็แต่ยามวิชชุตาเทวีเรียกใช้หรือมีภัยเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่รับรู้ว่ามีกระแสพลังของวารัคคนีอีกอันปรากฏขึ้น

“ไม่ ฉันต้องรู้ก่อน ว่าวชิรเทพเป็นยังไง มาดีหรือมาร้าย” นิศารัตน์เอ่ยตอบโดยที่สายตายังคงจับจ้องไปยังคนที่ชื่อไฟอย่างไม่ไว้ใจ

บทเรียนเรื่องวายุเทพโรคจิตเมื่อคราวก่อนทำให้หญิงสาวไม่ไว้ใจเทพองค์ไหนทั้งนั้น ในเทวตำนานมีเรื่องราวของวชิรเทพ เทพเจ้าฝาแฝดของวิชชุตาเทวีอยู่เยอะพอสมควรและทั้งหมดก็เป็นเรื่องที่ไม่ใคร่จะเป็นเรื่องดี

อ่านแล้วก็สรุปใจความได้ว่าวชิรเทพเป็นเทพอารมณ์รุนแรง ชอบทำสงคราม ในเกร็ดตำนานส่วนหนึ่งกล่าวว่าวชิรเทพมักจะมีปากเสียงกับวิชชุตาเทวี เนื่องจากนางชอบช่วยเหลือมนุษย์ในขณะที่พี่ชายชอบกลั่นแกล้งลงทัณฑ์มนุษย์อย่างไร้เหตุผล

“ข้าขอเอาดวงวิญญาณเป็นประกัน ไม่มีใครที่จะรักและห่วงใยนายหญิงมากไปกว่าวชิรเทพอีกแล้ว รีบตามไปก่อนที่จะคลาดกัน”

น้ำเสียงหนักแน่นของวารัคคนีทำให้นิศารัตน์ตัดสินใจเดินลงจากอัฒจันทร์แล้ววิ่งตามคนชื่อไฟออกไป ทว่าเขาเดินเร็วมาก ไม่ทันไรก็แทบจะคลาดกันแล้ว ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไปในรถหรูแล้วขับผ่านหน้านิศารัตน์ไป หญิงสาวจึงวิ่งไปที่รถจักรยานยนต์ของตัวเอง แล้วตามเขาไปอย่างกระชั้น

รถยนต์สีเงินของชายหนุ่มเลี้ยวเข้าไปในอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่ง ยังไม่ทันจอดรถเขาก็หายเข้าไปในตัวอาคารแล้ว

ตึกนี้ต้องใช้คีย์การ์ดถึงจะเข้าได้ โชคดีที่มีคนเปิดประตูออกมาพอดีหญิงสาวก็เลยเข้าเดินสวนเข้าไป นิศารัตน์เห็นหลังเขาไวๆ แต่ก็คลาดกันก่อนขึ้นลิฟต์จนได้

พอเหลือบมองตัวเลขด้านบนก็เห็นว่าเขาไปที่ชั้นสี่หญิงสาวจึงลองตามขึ้นไปดู ระเบียงทางเดินในขณะนี้ว่างเปล่า ไม่มีใครพอที่จะถามทางได้เลยว่าเขาอยู่ห้องไหน นิศารัตน์จึงลองเพ่งสมาธิ แล้วเธอก็เห็นใบหน้าของเขาอยู่ที่ประตูห้อง 411

“อยู่ห้องนั้น ให้ทำยังไงต่อ” หญิงสาวเอ่ยถามวารัคคนี

“ถอยห่างจากข้า ข้าจะลองใช้พลังดู”

วารัคคนีต้องการตรวจสอบว่าชายหนุ่มที่ชื่อไฟใช่วชิรเทพกลับชาติมาเกิดหรือไม่ หากใช่ชายหนุ่มจะต้องออกมาในทันที แต่ถ้าไม่ก็แสดงว่าสัมผัสของมนุษย์น้อยนางนี้ผิดพลาด

นิศารัตน์จึงหยิบวารัคคนีออกจากกระเป๋า ปล่อยให้มันลอยไปที่หน้าประตูห้อง แล้วทันใดนั้นเองประตูสีขาวก็เปิดออก พร้อมรัศมีสีฟ้าเจิดจ้าของวารัคคนีอีกอัน แล้วเธอก็เห็นภาพผู้หญิงหน้าตางดงามปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศ

“ในที่สุดข้าก็ได้พบท่าน”

หญิงสาวเอ่ยกับดวงวิญญาณในวารัคคนีอีกดวงด้วยรอยยิ้ม แต่แล้วก็ต้องทำหน้าเศร้าเมื่อวารัคคนคีทำเป็นมองไม่เห็นเธอทั้งยังไม่ยอมพูดด้วย

“ข้าขอโทษ ข้าลืมตัวไป” พูดจบร่างของหญิงสาวก็หายไป แล้วอาวุธเทพก็ลอยไปอยู่บนมือคนที่ชื่อว่าไฟหรืออีกนัยก็คือวชิรเทพ

ตอนนี้ทั้งนิศารัตน์กับวารัคคนีมั่นใจแล้วว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร ที่แท้แล้วเทพฝาแฝดของวิชชุตาก็อยู่ใกล้กันแค่ปลายจมูกเท่านี้เอง ที่ต่างฝ่ายต่างตามหากันไม่เจอก็เพราะวิชชุตาจำอดีตชาติไม่ได้ ทั้งยังมีนิศารัตน์คอยอยู่ใกล้ๆ ช่วยปิดบังตัวตนของวิชชุตาอีกชั้นหนึ่ง

ยังไม่ทันที่นิศารัตน์จะได้แนะนำตัวหรือพูดอะไร วชิรเทพก็ตรงเข้ามากอดตัวเธอไว้แน่น

“พี่คิดถึงเจ้าเหลือเกิน รู้ไหมว่าพี่ตามหาเจ้าไปทั่วแต่ก็ไม่เคยพบ ที่แท้แล้วรูปลักษณ์ของเจ้าก็ไม่เหมือนกับชาติที่แล้วนี่เอง ขอโทษนะที่ทำให้เจ้าต้องเป็นฝ่ายตามหาพี่” วชิรเทพยังคงพร่ำเพ้อพรรณนาต่อไปโดยไม่ใส่ใจว่าคนในอ้อมแขนกำลังพยายามขัดขืนสุดกำลัง

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้” นิศารัตน์ตะโกนเสียงดัง

ท่าทีที่แปลกไปของคนที่เขาเข้าใจว่าเป็นน้องสาวทำให้วชิรเทพยอมคลายอ้อมแขนออก แต่มันก็ยังช้าไม่ทันใจคนถูกกอดอยู่ดี ชายหนุ่มจึงโดนกระทืบเท้าแล้วตบหน้าฉาดใหญ่

“ฉันไม่ใช่น้องสาวนาย ที่หลังจะกอดใครหัดถามเขาเสียก่อน” หญิงสาวเท้าสะเอวแล้วจ้องวชิรเทพตาเขียว

“แล้วเจ้าเป็นใคร ทำไมวารัคคนีมาอยู่เจ้า”

พอรู้ว่าคนตรงหน้าไม่ใช่น้องสาวที่แสนคิดถึงท่าทีของวชิรเทพก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ วารัคคนีบนมือของชายหนุ่มแปรรูปร่างกายเป็นปืน แล้วหันปากกระบอกเข้าหานิศารัตน์ทันที

อาวุธเทพอย่างวารัคคนีไม่สามารถเปลี่ยนมือเจ้าของได้ เว้นเสียแต่ว่าดวงจิตของผู้ครอบครองถูกทำลายลงเท่านั้น หากเขาต้องสูญเสียน้องไปเพราะผู้หญิงคนนี้ เขาก็จะฆ่าเธอเสียเพื่อแก้แค้นให้วิชชุตา

ระยะห่างระหว่างปลายกระบอกปืนกับนิศารัตน์ห่างกันไม่ถึงเมตร ระยะนี้ต่อให้เป็นมือใหม่หัดยิงก็ไม่พลาดเป้าแน่ แต่นิศารัตน์กลับไม่มีท่าทีว่าจะหวาดกลัว ดูเหมือนเจ้าหล่อนจะตื่นเต้นเสียมากกว่าที่อาวุธเทพกลายร่างเป็นอาวุธสมัยใหม่ได้

“ว้าว! อัพเกรดตามยุคตามสมัยได้ด้วยแฮะ นายก็น่าจะลองบ้างนะ” นิศารัตน์เอ่ยกับวารัคคนีแล้วหมุนตัวกลับโดยไม่สนใจจะตอบคำถามของวชิรเทพ

“หยุดเดี๋ยวนี้! ตอบคำถามของข้ามาก่อน เจ้าทำอะไรกับน้องข้า”

หญิงสาวจึงเอี้ยวตัวกลับไปมองแล้วแค่นเสียงบอกในเชิงตำหนิว่า

“ขอร้องหรือถามดีๆ ทำเป็นรึเปล่า ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ตอบ” พูดจบแล้วเจ้าหล่อนก็ผินตัวเดินหนีอย่างไม่แยแส

วชิรเทพกลับชาติมาเกิดโดยที่ยังจดจำอดีตได้อย่างครบถ้วน ดังนั้นชายหนุ่มจึงมีความหยิ่งทระนงในตัวเองสูง เรื่องลดตัวลงไปขอร้องใครจึงเป็นเรื่องยาก และยิ่งกับผู้หญิงน่าสงสัยที่ไม่รู้ว่าจะเป็นตัวการทำร้ายวิชชุตาเทวีรึเปล่าเขายิ่งไม่อยากทำดีด้วย

“จะตอบคำถามข้าหรือจะประลองกัน”

ขาดคำกระสุนจากอาวุธเทพก็ตรงดิ่งเข้าหาหญิงสาว กระสุนนี้ต่างจากกระสุนทั่วไปตรงที่มันมีสายฟ้าบรรจุอยู่ วชิรเทพใส่พลังไปไม่มากนักและเล็งให้เฉี่ยวไหล่ของหญิงสาวไป เจตนาให้กระสุนระเบิดกลางอากาศเพื่อหยุดหญิงสาวไว้เท่านั้น

ทว่าก่อนที่กระสุนจะถึงตัวนิศารัตน์ก็มีม่านพลังบางอย่างขวางเอาไว้ พลังลึกลับละลายกระสุนสายฟ้าจนกลายเป็นไอระเหยไปในอากาศ

เกราะป้องกันนี้เกิดจากพลังในตัวนิศารัตน์ พลังที่มองไม่เห็นและจับสัมผัสไม่ได้นี่เองที่เป็นสาเหตุทำให้สายพลังของวารัคคนีกับวิชชุตาถูกตัดขาด

“ข้าจะถามอีกครั้งว่าเจ้าเป็นใคร ถ้าไม่บอกข้าจะเอาจริงแล้ว”

น้ำเสียงข่มขู่ของวชิรเทพทำให้นิศารัตน์รู้สึกหงุดหงิดใจเป็นอย่างมาก เธอเองก็อยากรู้ใจจะขาดว่าชาติที่แล้วตัวเองเป็นใคร แต่ความรู้สึกกลับเตือนว่าอย่าได้ไปแตะต้องอดีตชาติของตัวเองเป็นอันขาด เพราะมีสิ่งอันตรายซ่อนอยู่ในนั้น หญิงสาวจึงต้องข่มความอยากรู้อยากเห็นเอาไว้สุดกำลัง พลางบอกตัวเองว่าชาตินี้เธอคือเธอไม่ใช่เทพองค์ไหนทั้งนั้น อดีตชาติก็แค่เรื่องเก่าที่ไม่สลักสำคัญอะไร

“ฉันชื่อนิศารัตน์ เป็นนิสิตคณะสหเวชศาสตร์ เอกกายภาพบำบัด พ่อเป็นคนแม่เป็นคนก็เลยเกิดมาเป็นคน ฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าชาติที่แล้วตัวเองเป็นใคร อยากรู้ก็ไปถามอีตาวายุเทพโรคจิตเอาเอง ส่วนวารัคคนีนี่เป็นของเพื่อนสนิทฉัน แล้วฉันก็ไม่ได้ทำอะไรฟ้าด้วย ที่เอาวารัคคนีมาไว้กับตัวก็เพื่อตัวฟ้าเอง ชัดเจนรึยัง” หญิงสาวรัวคำพูดใส่หน้าวชิรเทพแบบไม่พักหายใจ ทำเอาชายหนุ่มผงะไปเหมือนกัน

เนื่องจากไม่ไว้ใจหญิงสาวแปลกหน้าคนนี้ วชิรเทพจึงเอ่ยถามกับวารัคคนีของวิชชุตาว่าจริงหรือไม่

“จริงขอรับองค์เทพ”

“นางอยู่ไหน”

“ข้าบอกไม่ได้ขอรับ ต้องเรียนถามนายหญิงก่อน”

“แล้วทำไมเจ้าถึงมาอยู่กับผู้หญิงคนนี้”

“ขออภัยขอรับข้าพูดอะไรมากไม่ได้ บอกได้แต่ว่านายหญิงปลอดภัยดี องค์เทพอย่าได้ห่วง”

ถึงวารัคคนีจะปฏิบัติต่อวชิรเทพอย่างสำรวมและให้ความเคารพแต่นายที่แท้จริงของมันมีเพียงวิชชุตาเทวีเท่านั้น ข้าช่วงใช้อย่างมันจะทำอะไรก็ต้องถามองค์เทวีก่อน ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจเอง ยามนี้วิชชุตาเทวียังจดจำอดีตชาติไม่ได้ นายหญิงจึงจะต้องตัดสินใจเองว่าจะมาพบวชิรเทพหรือไม่

“นางจำอดีตชาติไม่ได้งั้นรึ” วชิรเทพเดา

การนิ่งเงียบของวารัคคนีเปรียบเสมือนการตอบรับอย่างดี ชายหนุ่มจึงนิ่งไปเพื่อตรึกตรอง เมื่อแรกที่เขาเกิดมา เขาเองก็ไร้ความทรงจำในอดีตชาติ แต่ทุกอย่างก็ค่อยๆ กระจ่างชัดขึ้นในแต่ละขวบปีที่เติบโต พออายุสิบเจ็ดเขาก็จำเรื่องของวิชชุตาได้ จึงไปขอร้องให้เทพดาราช่วยพยากรณ์ให้ เทพดาราบอกว่าเขาจะได้พบกับวิชชุตาเทวีที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ ชายหนุ่มจึงตัดสินใจมาเรียนที่นี่ พร้อมทั้งพยายามตามหาน้องสาวมาตลอดระยะเวลาสามปีที่ผ่านมา

“คุยกันแต่แรกก็จบเรื่องแล้ว ทำไมต้องทำอะไรให้ยุ่งยากด้วยนะ” นิศารัตน์เอ่ยตำหนิวารัคคนีแล้วเดินหนีออกมาโดยไม่ใส่ใจจะเอ่ยลาวชิรเทพ

พอไม่เห็นเขาตามมานิศารัตน์ก็โล่งใจ บอกตามตรงว่าเธอรู้สึกไม่ถูกชะตากับวชิรเทพเลย เห็นหน้าแล้วชวนให้หงุดหงิดอย่างไร้เหตุผล ดูท่าทางชาติที่แล้วเธอกับเขาคงเป็นอริกันกระมัง ความรู้สึกเกลียดมันถึงได้ฝังรากลึกมาในชาตินี้ด้วย

นิศารัตน์แวะทานอาหารที่ร้านก่อนกลับหอพักเพราะถึงกลับไปก็ไม่มีเพื่อนกินด้วย ไม่รู้ว่าเรจะไดเอทไปถึงเมื่อไร ทั้งที่ก็ไม่ได้อ้วนน่าเกลียดอะไรสักหน่อย น้ำหนักขนาดนี้นิศารัตน์ว่ามันดูมีน้ำมีนวลดีออกแต่เจ้าตัวกลับเกลียดรูปร่างของตัวเองเสียอย่างนั้น

หญิงสาวกลับถึงหอพักตอนใกล้มืด เธอเห็นว่ามีรองเท้าผู้ชายคู่หนึ่งถอดไว้หน้าห้องก็เลยเดาว่าคงเป็นของไตรภพ แต่แล้วหญิงสาวก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเจ้าของรองเท้าคือวชิรเทพ

“เร…เธอปล่อยให้คนแปลกหน้าเขามาได้ยังไง” นิศารัตน์เท้าสะเอวอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นว่าพัชราวดีนั่งคุยอยู่กับวชิรเทพอย่างออกรส

“นี่ปู่รหัสเค้าเอง พี่เค้าแวะเอาหนังสือมาให้ มีขนมด้วยนะ” พัชราวดียกถุงขนมขบเคี้ยวขึ้นมาประกอบคำพูด

ความบังเอิญอย่างเหลือเชื่อนี้ทำเอานิศารัตน์พูดอะไรไม่ออก ส่วนวชิรเทพก็หัวเราะในลำคออย่างขบขันในโชคชะตา

เขาตัดสินใจจะคอยดูแลวิชชุตาอยู่ห่างๆ จนกว่าหญิงสาวจะจำอดีตชาติได้ เนื่องจากเข้าใจดีว่าหากผลีผลามแนะนำตัวเองไปตอนนี้เธออาจจะรู้สึกอึดอัดใจ

วชิรเทพเริ่มสืบที่อยู่ของวิชชุตาเทวีจากตัวนิศารัตน์ บังเอิญว่าป้ายที่หญิงสาวแขวนคอไว้มีทั้งชื่อจริงชื่อเล่นเขียนอยู่ แล้วเจ้าหล่อนก็หลุดปากออกมาว่าวิชชชุตาเทวีในชาตินี้มีชื่อเล่นว่าฟ้า เขาจึงลองโทรถามพวกเพื่อนๆ ดู สุดท้ายก็ได้ข้อมูลมาว่าทั้งวิชชุตาเทวี นิศารัตน์และหลานรหัสของเขาพักอยู่ด้วยกัน

“ความจริงเรารู้จักกันแล้วล่ะ ใช่ไหมครับน้องนิ” วชิรเทพยักคิ้วให้

“ไม่ใช่ญาติเสียหน่อย อย่ามาทำเป็นตีสนิทเรียก” นิศารัตน์ขึ้นเสียงใส่แล้วเดินหนีเข้าห้องนอนปิดประตูดังโครม

“สงสัยนิอารมณ์ไม่ดี พี่ไฟอย่าถือสาเลยนะคะ ปกติเขาไม่เป็นแบบนี้หรอก” พัชราวดีแก้ต่างให้แล้วหันไปคุยเรื่องที่ค้างไว้ต่อ

เมื่อประตูห้องนอนปิดลงนิศารัตน์ก็หันมาถามวารัคคนีทันทีว่าชาติก่อนวชิรเทพมีศัตรูที่ไหนรึเปล่า บางทีเธออาจจะเป็นศัตรูคนนั้นก็ได้เพราะรู้สึกว่าเกลียดหมอนี่เหลือเกิน ทว่าวารัคคนีกลับปฏิเสธแล้วบอกว่าวชิรเทพนั้นเป็นที่รักของทวยเทพ ไม่มีทางที่จะมีศัตรูไปได้

“เข้าข้างกันเห็นๆ ไม่ง้อก็ได้” หญิงสาวสะบัดหน้าหนีแล้วหยิบไพ่ยิปซีออกมาทำนาย

ทว่าเธอกลับมองไม่เห็นอะไรเลย มีเพียงเสียงกระซิบแผ่วๆ ของพี่ผู้หญิงเอ่ยห้ามว่าเธอยังปลดผนึกความทรงจำในอดีตชาติของตัวเองตอนนี้ไม่ได้

‘ต้องรอเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น’

หญิงสาวจึงได้แต่เม้มปากอย่างขัดใจ ด้วยไม่รู้ว่าเมื่อไรเวลานั้นจะมาถึงเสียที




นิชาภา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 24 ก.พ. 2555, 16:37:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 24 ก.พ. 2555, 16:37:47 น.

จำนวนการเข้าชม : 1800





<< ตอนที่ 3 ผนึกความทรงจำ : บทที่ 1 บทกวี   ตอนที่ 3 ผนึกความทรงจำ : บทที่ 3 ผนึกความทรงจำ >>
Zephyr 24 ก.พ. 2555, 16:40:53 น.
พี่ไฟมาแล้วววววววว แต่ขี้โกงอ่ะ แอบใช้อำนาจชนะการแข่งขัน ชริ ไม่ใสสะอาดเลยนะพี่ไฟ
วารัคคนี มีคู่แล้ว เย้ เพราะอันที่อยู่กะพี่ไฟเป็นวารัคคนีสาวใช่มั้ยคะ หึหึ ของฟ้าเป็นวารัคคนีหนุ่ม กรี๊ดๆๆๆๆ คู่กันๆๆๆๆ เราก็จิ้นต่อ เหอๆๆๆ


Auuuu 24 ก.พ. 2555, 16:43:14 น.
วารัคคนีในรูปปืน เก๋ที่สวดดด ^^


นิชาภา 24 ก.พ. 2555, 16:56:43 น.
คุณ Neferreti ส่วนตัวแล้วชอบผู้ชายคนนี้ม้ากมากค่ะ แบบว่าเค้าดีนะ แต่ก็แอบร้ายเล็กๆ จริงๆ บทเดิมเค้า ตานี่ซิสค่อนแบบเต็มเหนี่ยวเลยค่ะ แบบว่ารักน้องสาวตัวเอง แบบไม่ใช่อย่างพี่น้องนะคะ แล้วได้ตบตีกับนิมันมาก แต่ว่ามาเปลี่ยนบททีหลัง หนึ่งที่ไม่พอ สองเราอวยคู่นี้ 555

คุณ Auuuu วารัคคนีผู้หญิงเป็นอีกตัวละครที่ชอบค่ะ เสียดายที่บทเธอน้อย ออกมาแาบบรวบรัดไปหน่อย


Zephyr 24 ก.พ. 2555, 17:09:51 น.
อ้าว วชิรเทพรักวิชชุตาเทวีแบบชู้สาวรึนี่ นิก็อกหักสิ(จากใครหว่าจากพี่ไฟฟรือจากฟ้า ฮ่าๆๆ จิ้นต่อ กรั๊กกก ถนัดทำให้คนแต่งและผู้อ่านท่านอื่นไขว้เขวค่ะ หึหึ) แต่บทแบบรักซิสค่อนมันล่อแหลมไปหน่อย ให้รักแบบพี่น้อง แต่หวงมากไปน่าจะดีกว่า ผ่านเซ็นเซอรืค่ะ ไม่งั้นได้อาหารบำรุงแน่ๆค่ะ เหอๆๆๆ เวบนี้คงไม่ แต่เวบนู้นไม่แน่ กร๊ากกก เค้าไปอวยวายอีกคู่แล้วค่ะ ฮ่าๆๆ ถ้าคุณนิชาภาไปอ่านเมนท์เค้าที่เวบนู้นมาแล้วนะคะ ทำให้เราอยากรู้อีกแล้ววว ว่าหนุ่มกวนผู้นั้นในอดีต ฮีเป็นใคร ^^


Zephyr 24 ก.พ. 2555, 17:13:02 น.
ว่าไปก็อยากอ่านบทออริจินอลจังเลย แบบไม่แก้ไม่ลบ ไม่ปรับซอฟท์ ไม่ตัดใครทิ้งเนี่ย จะมีบุญได้อ่านมั้ยน้าาา เห็นบอกว่า ฮาร์ดดิสไปสบายแล้วใช่มั้ยคะ


นิชาภา 24 ก.พ. 2555, 17:19:35 น.
คุณ Neferretti ใช่ค่ะ ฮาร์ทดีสไปที่ชอบๆ ที่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว ได้แต่กรวดน้ำบอกให้น้อง HDD ไปดี เรื่องนี้ปรับเรตเป็นเรตเยาวชนอ่ะค่ะ ประมาณว่าอยากให้เป็นวรรณกรรมเยาวชน ก็เลยตัดๆ ตบๆ หลายๆ อย่าง ผลจึงออกมาดังที่เห็นค่า ^O^


Auuuu 24 ก.พ. 2555, 22:23:22 น.
ในเรื่องจะบอกประวัติวารัคคนีไม๊อ่าคะ??


นิชาภา 24 ก.พ. 2555, 22:52:02 น.
คุณ Auuuu มีนิดหน่อยค่ะ แบบโผล่มาพอเป็นพิธี แบบเล่าย่อๆ


Auuuu 24 ก.พ. 2555, 22:58:18 น.
อ่อๆๆ เมื่อกี้ดูรักออกอากาศ แอบคิดว่าพี่ไฟเป็นอ๋อมด้วยอ่า >////<


นิชาภา 24 ก.พ. 2555, 23:08:03 น.
คุณ Auuuu จิ้นตามสบายค่าไม่ฟิกไอเดีย อิๆ อ๋ออก็หล่ออยู่ยอมค่า 555


Auuuu 24 ก.พ. 2555, 23:43:59 น.
ฮ่าๆๆ ><


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account