ปมรักภูตเสน่หา โดย ตารกา (วางแผงแล้ว)
56 ปีที่ก่อน ณ คฤหาสน์ผาทราย พลช ชายหนุ่มรูปงาม ลูกชายของนักธุรกิจผู้มั่งคั่ง ได้ฆ่าตัวตายไปพร้อมกับคู่หมั้น แม้เวลาจะผ่านมากหลายทศวรรษแล้ว แต่ดวงวิญญาณของชายหนุ่มก็ยังไม่ไปไหน เขาสถิตอยู่ที่นี่เพื่อรอคอยการกลับมาของคนที่รักหมดหัวใจ
นิยายเรื่องนี้วางแผงแล้วนะคะ สามารถหาซื้อได้ตามร้านหนังสือทั่วไป
หรือสั่งซื้อได้ตามลิงค์นี้เลยค่ะ
http://www.thebooklovers.co.th/index.php/product/detail/778
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานนะคะ
นิยายเรื่องนี้วางแผงแล้วนะคะ สามารถหาซื้อได้ตามร้านหนังสือทั่วไป
หรือสั่งซื้อได้ตามลิงค์นี้เลยค่ะ
http://www.thebooklovers.co.th/index.php/product/detail/778
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานนะคะ
Tags: ซึ้งกินใจ ลึกลับ ย้อนอดีต ผี โรแมนติก จิตกรหนุ่มผู้เจ้าอารมณ์ วิญญาณอาลัยที่แสนอ่อนโยน สืบสวน นางเอกเป็นนักกายภาพบำบัด คฤหาสน์กลางเกาะ
ตอน: บทนำ
บทนำ
ท่ามกลางความมืดมิดของราตรีกาล ในห้องนอนอันโอ่อ่าของประมุขแห่งตระกูลอัศวเทพศิรัน ชายชราผู้เป็นเจ้าของสถานที่กำลังนอนหอบหายใจอยู่บนเตียงอย่างทรมาน ใบหน้าเหี่ยวย่นมีเหงื่อกาฬไหลย้อย คล้ายว่ากำลังพรั่นพรึงกับบางสิ่ง นายพิทักษ์ยกมือขึ้นมาไขว่คว้าความว่างเปล่าตรงหน้า เขากำลังกรีดร้องแต่เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากกลับเป็นแค่เสียงอืออาเท่านั้น
ขณะนี้ฝันร้ายกำลังเล่นงานชายชราอย่างหนัก และมันก็ดำเนินมาถึงจุดที่ทารุณจนจิตใจเริ่มรับไม่ไหว ฉับพลันดวงตาดวงตาสีขาวขุ่นก็เหลือกขึ้น พร้อมกับอาการสะดุ้งเฮือกอย่างแรง
ชายชราสะดุ้งตื่นขึ้นมาในท่านั่ง แสงสลัวภายในห้องกับสัมผัสของเตียงนอนที่คุ้นเคยบอกให้รู้ว่าตนกลับมายังโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว นายพิทักษ์ทิ้งศีรษะลงกับหมอนอย่างโล่งอก แล้วสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อลดอัตราการเต้นของหัวใจที่กำลังรัวเหมือนกลอง
ในช่วงสามเดือนมานี้ เขาฝันแบบเดิมไม่รู้กี่สิบหน ภาพความตายที่เคยเกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้วถูกย้อนให้ดูซ้ำซากเกือบทุกคืน ทีแรกมันพร่าเบลอไม่ปะติดปะต่อ แต่นานวันเข้าก็เริ่มแจ่มชัดและสมจริงมากขึ้นทีละเล็กทีละน้อย
ในคืนนี้ เขาเห็นภาพของหญิงสาวผู้เป็นเหยื่ออย่างชัดเจน แล้วก็ต้องตระหนก เมื่อพบว่าหญิงสาวคนนั้นมีหน้าตาเหมือนกับคนใกล้ชิดทุกประการ
“หมายความว่ายังไง” นายพิทักษ์พึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
มือขวายื่นไปหยิบเหยือกน้ำเทใส่แก้วเพื่อดื่มดับกระหาย ชายชราใช้มือข้างเดิมหยิบแก้ว แต่แล้วก็ต้องวางลง เพราะสายตาเหลือบไปเห็นสายรัดสีบาดตาบนข้อมือ มันคือเครื่องแทนคำสัญญาว่าเขาจะพยายามใช้ร่างกายซีกซ้าย ที่มีอาการอมพฤกษ์ให้มากที่สุด
ชายชราใช้มือซ้ายหยิบแก้วขึ้นมาอย่างทุลักทุเล อาการเกร็งทำให้มือสั่นจนน้ำหกไปบ้าง แต่ก็ยังสามารถประคองแก้วขึ้นมาจรดริมฝีปากได้
น้ำอึกแรกบรรเทาความแห้งผากในลำคอไปได้มาก พร้อมกับจุดประกายความคิดขุ่นมัวให้สว่างไสว เขาพยายามตีความฝันนี้มาหลายเดือน ในที่สุดก็นึกออกว่าจะต้องทำสิ่งใด และเขาก็รีบทำมันในทันทีโดยไม่คำนึงถึงเวลา ชายชรากดกริ่งที่วางอยู่ใกล้มือเพื่อเรียกพยาบาลส่วนตัวให้เข้ามาพบ
อึดใจ อุษาวดี พยาบาลวัยกลางคน ร่างอวบ ก็ปราดเข้ามาหา
“มีอาการผิดปกติหรือคะท่าน”
เจ้าหล่อนไม่พูดเปล่าแต่ยังหยิบเครื่องวัดความดันขึ้นมาจากโต๊ะข้างเตียงมาวัดความดันให้ด้วย
“ฉันปกติดี” นายพิทักษ์ปฏิเสธแต่ก็ยอมให้ตรวจร่างกาย
ความที่ป่วยมานานปีก็เลยเคยชินว่าต้องวัดความดันก่อนทุกครั้งก่อนจะทำอะไร เมื่อเห็นว่าค่าที่ได้สูงกว่าปกติเล็กน้อยแต่ไม่เป็นอันตราย ชายชราจึงพูดธุระที่ต้องการ
“ไปตามปรางรัตน์มาพบฉัน”
“อะไรนะคะ”
เนื่องจากอีกฝ่ายกระซิบสั่งเสียงแผ่ว หญิงสาวจึงได้ยินไม่ถนัด
“ไปตามปรางรัตน์มาพบฉัน เดี๋ยวนี้!” นายพิทักษ์ตะโกนสั่งด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้นหลายเท่าตัว ก่อนจะหันมามองหญิงสาวด้วยแววตาดุดัน
อุษาวดีเลยสะดุ้งจนเอาสีข้างไปกระแทกโต๊ะเตียงแล้วชะงักงันไป
“รีบไปสิ มัวยืนทำอะไรอยู่” คนแก่ใจร้อนตวาดซ้ำ
“ค่ะ…ได้ค่ะ” หญิงสาวรับคำแล้วรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
อุษาวดีรู้ว่าการโต้เถียงหรือใช้เหตุผลกับนายพิทักษ์เป็นเรื่องเปล่าประโยชน์ หากเขาอยากได้อะไรแล้ว ก็จะต้องได้ในทันทีและทันใจด้วย ไม่อย่างนั้นคนรอบตัวจะต้องเผชิญกับความเกรี้ยวกราดของผู้เฒ่าอารมณ์ร้ายคนนี้ไปอีกนานเลยทีเดียว
หญิงสาวหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรตามคนที่ชายชราต้องการตัวอย่างรู้สึกผิด ตอนนี้เพิ่งจะตีสี่ครึ่งเท่านั้น ปรางรัตน์คงกำลังนอนหลับฝันหวานอยู่
“แก้มจ๊ะ นี่พี่อิ๋มนะคะ มาที่บ้านอัศวะฯ ด่วนเลยได้หรือเปล่า ท่านอยากพบแก้มจ้ะ”
“ตอนนี้เนี่ยนะคะ” ปรางรัตน์ถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย แล้วแปรเปลี่ยนเป็นตื่นตกใจ เมื่อเอ่ยประโยคถัดมา “คุณปู่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
“ความดันท่านขึ้นนิดหน่อยแต่ไม่มีอะไรผิดปรกติจ้ะ ท่านสั่งพี่ให้โทรหาแก้ม พี่เลยมาโทรนี่แหละ ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องอะไร”
“ได้ค่ะพี่อิ๋ม แก้มจะรีบไปเลย แค่นี้นะคะพี่”
เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายยอมมา อุษาวดีก็ถอนใจอย่างโล่งอก โชคดีที่คนที่นายพิทักษ์ต้องการพบเป็นปรางรัตน์ หากเป็นลูกหลานคนอื่น กว่าจะตามตัวได้คงยากเย็นกว่านี้
ไม่นานเกินรอ หญิงสาวก็วิ่งกระหืดกระหอบมาพบทั้งที่ยังใส่ชุดนอนอยู่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอรีบรุดมาทันทีจริงๆ โดยไม่ใส่ใจจะล้างหน้าล้างตาหรือหวีผมเผ้าให้เรียบร้อยด้วยซ้ำ
“หนู…มาแล้ว…ค่ะ” ปรางรัตน์พูดปนหอบ
พอเห็นว่าผู้สูงวัยยังดูแข็งแรงดีไม่ได้ล้มป่วย หญิงสาวก็คลายความวิตกลง
“มาใกล้ๆ ปู่สิลูก” ชายชราร้องเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
แม้ปรางรัตน์จะเป็นแค่ลูกจ้าง ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน แต่ชายชราก็ให้ความเอ็นดูหญิงสาวเป็นอย่างมาก ถึงขนาดให้เรียกว่าปู่เลยทีเดียว เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะนายพิทักษ์เคยมีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง นิสัยคล้ายกับปรางรัตน์เป็นอย่างมาก แต่ลูกคนนี้เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุตั้งแต่เบญจเพส การมีหญิงสาวมาคอยดูแลใกล้ๆ จึงทำให้รู้สึกเหมือนกับได้ลูกสาวคนรองกลับคืนมาอีกครั้ง
“คุณปู่มีอะไรจะให้แก้มทำเหรอคะ” หญิงสาวเดินมาชิดขอบเตียงอย่างว่าง่าย
“ปู่มีเรื่องจะขอร้องหนู” ชายชราดึงมือหญิงสาวมากุมไว้แน่น ก่อนจะเอ่ยข้อความแผ่วเบาที่ได้ยินกันเพียงสองคนให้ได้รับรู้
“ถ้าหาไม่เจอล่ะค่ะ” ปรางรัตน์ถามเผื่อ
หญิงสาวอยากจะช่วย แต่ก็เธอไม่กล้ารับปากในสิ่งที่ไม่มั่นใจว่าจะทำสำเร็จ
“ครบหนึ่งเดือนแล้วค่อยว่ากันใหม่ หนูจะช่วยปู่ได้ไหมลูก”
แววตาวิงวอนของผู้สูงวัยทำให้ปรางรัตน์ไม่อาจจะปฏิเสธคำขอร้องนี้ได้ เธอรู้ดีว่าชายชราเป็นคนที่หยิ่งทระนงในตัวเองแค่ไหน ลองมาขอร้องคนอย่างเธอแสดงว่าจนใจจะจัดการปัญหานี้แล้วจริงๆ
“แก้มจะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ แต่คุณปู่ต้องสัญญานะคะว่าระหว่างที่แก้มไม่อยู่ จะตั้งใจทำกายภาพบำบัด ไม่ดุนักกายภาพบำบัดที่มาทำงานแทนแก้ม”
ความห่วงใยของหญิงสาวทำให้ชายชราหัวเราะออกมา ไม่ว่าจะสถานการณ์ใด หญิงสาวก็ไม่เคยลืมว่าเขาจะต้องทำกายภาพบำบัดทุกวัน
“ได้...ปู่สัญญา” ชายชรารับคำอย่างอารมณ์ดี แล้วหันไปมองมองใบหน้าของหญิงสาวอย่างพิจารณา
เขารู้สึกมาตลอดว่าดวงหน้าของเธอคล้ายคนรู้จัก แต่ก็ไม่เคยนึกออกสักทีว่าเหมือนใคร จนกระทั่งคืนนี้ นายพิทักษ์ก็ได้คำตอบที่ค้นหามานาน
ชายชราไม่เคยเชื่อเรื่องการกลับชาติมาเกิดหรืออดีตชาติ แต่เมื่อพบเจอกับความฝันประหลาดซ้ำซาก เขาจึงปักใจว่านิมิตนี้คือแรงอธิษฐานจากคู่รัก ที่วอนขอให้เขาช่วยชักนำคนที่รอคอยกันมานานแสนนานให้ได้มาพบกัน
ท่ามกลางความมืดมิดของราตรีกาล ในห้องนอนอันโอ่อ่าของประมุขแห่งตระกูลอัศวเทพศิรัน ชายชราผู้เป็นเจ้าของสถานที่กำลังนอนหอบหายใจอยู่บนเตียงอย่างทรมาน ใบหน้าเหี่ยวย่นมีเหงื่อกาฬไหลย้อย คล้ายว่ากำลังพรั่นพรึงกับบางสิ่ง นายพิทักษ์ยกมือขึ้นมาไขว่คว้าความว่างเปล่าตรงหน้า เขากำลังกรีดร้องแต่เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากกลับเป็นแค่เสียงอืออาเท่านั้น
ขณะนี้ฝันร้ายกำลังเล่นงานชายชราอย่างหนัก และมันก็ดำเนินมาถึงจุดที่ทารุณจนจิตใจเริ่มรับไม่ไหว ฉับพลันดวงตาดวงตาสีขาวขุ่นก็เหลือกขึ้น พร้อมกับอาการสะดุ้งเฮือกอย่างแรง
ชายชราสะดุ้งตื่นขึ้นมาในท่านั่ง แสงสลัวภายในห้องกับสัมผัสของเตียงนอนที่คุ้นเคยบอกให้รู้ว่าตนกลับมายังโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว นายพิทักษ์ทิ้งศีรษะลงกับหมอนอย่างโล่งอก แล้วสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อลดอัตราการเต้นของหัวใจที่กำลังรัวเหมือนกลอง
ในช่วงสามเดือนมานี้ เขาฝันแบบเดิมไม่รู้กี่สิบหน ภาพความตายที่เคยเกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้วถูกย้อนให้ดูซ้ำซากเกือบทุกคืน ทีแรกมันพร่าเบลอไม่ปะติดปะต่อ แต่นานวันเข้าก็เริ่มแจ่มชัดและสมจริงมากขึ้นทีละเล็กทีละน้อย
ในคืนนี้ เขาเห็นภาพของหญิงสาวผู้เป็นเหยื่ออย่างชัดเจน แล้วก็ต้องตระหนก เมื่อพบว่าหญิงสาวคนนั้นมีหน้าตาเหมือนกับคนใกล้ชิดทุกประการ
“หมายความว่ายังไง” นายพิทักษ์พึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
มือขวายื่นไปหยิบเหยือกน้ำเทใส่แก้วเพื่อดื่มดับกระหาย ชายชราใช้มือข้างเดิมหยิบแก้ว แต่แล้วก็ต้องวางลง เพราะสายตาเหลือบไปเห็นสายรัดสีบาดตาบนข้อมือ มันคือเครื่องแทนคำสัญญาว่าเขาจะพยายามใช้ร่างกายซีกซ้าย ที่มีอาการอมพฤกษ์ให้มากที่สุด
ชายชราใช้มือซ้ายหยิบแก้วขึ้นมาอย่างทุลักทุเล อาการเกร็งทำให้มือสั่นจนน้ำหกไปบ้าง แต่ก็ยังสามารถประคองแก้วขึ้นมาจรดริมฝีปากได้
น้ำอึกแรกบรรเทาความแห้งผากในลำคอไปได้มาก พร้อมกับจุดประกายความคิดขุ่นมัวให้สว่างไสว เขาพยายามตีความฝันนี้มาหลายเดือน ในที่สุดก็นึกออกว่าจะต้องทำสิ่งใด และเขาก็รีบทำมันในทันทีโดยไม่คำนึงถึงเวลา ชายชรากดกริ่งที่วางอยู่ใกล้มือเพื่อเรียกพยาบาลส่วนตัวให้เข้ามาพบ
อึดใจ อุษาวดี พยาบาลวัยกลางคน ร่างอวบ ก็ปราดเข้ามาหา
“มีอาการผิดปกติหรือคะท่าน”
เจ้าหล่อนไม่พูดเปล่าแต่ยังหยิบเครื่องวัดความดันขึ้นมาจากโต๊ะข้างเตียงมาวัดความดันให้ด้วย
“ฉันปกติดี” นายพิทักษ์ปฏิเสธแต่ก็ยอมให้ตรวจร่างกาย
ความที่ป่วยมานานปีก็เลยเคยชินว่าต้องวัดความดันก่อนทุกครั้งก่อนจะทำอะไร เมื่อเห็นว่าค่าที่ได้สูงกว่าปกติเล็กน้อยแต่ไม่เป็นอันตราย ชายชราจึงพูดธุระที่ต้องการ
“ไปตามปรางรัตน์มาพบฉัน”
“อะไรนะคะ”
เนื่องจากอีกฝ่ายกระซิบสั่งเสียงแผ่ว หญิงสาวจึงได้ยินไม่ถนัด
“ไปตามปรางรัตน์มาพบฉัน เดี๋ยวนี้!” นายพิทักษ์ตะโกนสั่งด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้นหลายเท่าตัว ก่อนจะหันมามองหญิงสาวด้วยแววตาดุดัน
อุษาวดีเลยสะดุ้งจนเอาสีข้างไปกระแทกโต๊ะเตียงแล้วชะงักงันไป
“รีบไปสิ มัวยืนทำอะไรอยู่” คนแก่ใจร้อนตวาดซ้ำ
“ค่ะ…ได้ค่ะ” หญิงสาวรับคำแล้วรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
อุษาวดีรู้ว่าการโต้เถียงหรือใช้เหตุผลกับนายพิทักษ์เป็นเรื่องเปล่าประโยชน์ หากเขาอยากได้อะไรแล้ว ก็จะต้องได้ในทันทีและทันใจด้วย ไม่อย่างนั้นคนรอบตัวจะต้องเผชิญกับความเกรี้ยวกราดของผู้เฒ่าอารมณ์ร้ายคนนี้ไปอีกนานเลยทีเดียว
หญิงสาวหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรตามคนที่ชายชราต้องการตัวอย่างรู้สึกผิด ตอนนี้เพิ่งจะตีสี่ครึ่งเท่านั้น ปรางรัตน์คงกำลังนอนหลับฝันหวานอยู่
“แก้มจ๊ะ นี่พี่อิ๋มนะคะ มาที่บ้านอัศวะฯ ด่วนเลยได้หรือเปล่า ท่านอยากพบแก้มจ้ะ”
“ตอนนี้เนี่ยนะคะ” ปรางรัตน์ถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย แล้วแปรเปลี่ยนเป็นตื่นตกใจ เมื่อเอ่ยประโยคถัดมา “คุณปู่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
“ความดันท่านขึ้นนิดหน่อยแต่ไม่มีอะไรผิดปรกติจ้ะ ท่านสั่งพี่ให้โทรหาแก้ม พี่เลยมาโทรนี่แหละ ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องอะไร”
“ได้ค่ะพี่อิ๋ม แก้มจะรีบไปเลย แค่นี้นะคะพี่”
เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายยอมมา อุษาวดีก็ถอนใจอย่างโล่งอก โชคดีที่คนที่นายพิทักษ์ต้องการพบเป็นปรางรัตน์ หากเป็นลูกหลานคนอื่น กว่าจะตามตัวได้คงยากเย็นกว่านี้
ไม่นานเกินรอ หญิงสาวก็วิ่งกระหืดกระหอบมาพบทั้งที่ยังใส่ชุดนอนอยู่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอรีบรุดมาทันทีจริงๆ โดยไม่ใส่ใจจะล้างหน้าล้างตาหรือหวีผมเผ้าให้เรียบร้อยด้วยซ้ำ
“หนู…มาแล้ว…ค่ะ” ปรางรัตน์พูดปนหอบ
พอเห็นว่าผู้สูงวัยยังดูแข็งแรงดีไม่ได้ล้มป่วย หญิงสาวก็คลายความวิตกลง
“มาใกล้ๆ ปู่สิลูก” ชายชราร้องเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
แม้ปรางรัตน์จะเป็นแค่ลูกจ้าง ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน แต่ชายชราก็ให้ความเอ็นดูหญิงสาวเป็นอย่างมาก ถึงขนาดให้เรียกว่าปู่เลยทีเดียว เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะนายพิทักษ์เคยมีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง นิสัยคล้ายกับปรางรัตน์เป็นอย่างมาก แต่ลูกคนนี้เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุตั้งแต่เบญจเพส การมีหญิงสาวมาคอยดูแลใกล้ๆ จึงทำให้รู้สึกเหมือนกับได้ลูกสาวคนรองกลับคืนมาอีกครั้ง
“คุณปู่มีอะไรจะให้แก้มทำเหรอคะ” หญิงสาวเดินมาชิดขอบเตียงอย่างว่าง่าย
“ปู่มีเรื่องจะขอร้องหนู” ชายชราดึงมือหญิงสาวมากุมไว้แน่น ก่อนจะเอ่ยข้อความแผ่วเบาที่ได้ยินกันเพียงสองคนให้ได้รับรู้
“ถ้าหาไม่เจอล่ะค่ะ” ปรางรัตน์ถามเผื่อ
หญิงสาวอยากจะช่วย แต่ก็เธอไม่กล้ารับปากในสิ่งที่ไม่มั่นใจว่าจะทำสำเร็จ
“ครบหนึ่งเดือนแล้วค่อยว่ากันใหม่ หนูจะช่วยปู่ได้ไหมลูก”
แววตาวิงวอนของผู้สูงวัยทำให้ปรางรัตน์ไม่อาจจะปฏิเสธคำขอร้องนี้ได้ เธอรู้ดีว่าชายชราเป็นคนที่หยิ่งทระนงในตัวเองแค่ไหน ลองมาขอร้องคนอย่างเธอแสดงว่าจนใจจะจัดการปัญหานี้แล้วจริงๆ
“แก้มจะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ แต่คุณปู่ต้องสัญญานะคะว่าระหว่างที่แก้มไม่อยู่ จะตั้งใจทำกายภาพบำบัด ไม่ดุนักกายภาพบำบัดที่มาทำงานแทนแก้ม”
ความห่วงใยของหญิงสาวทำให้ชายชราหัวเราะออกมา ไม่ว่าจะสถานการณ์ใด หญิงสาวก็ไม่เคยลืมว่าเขาจะต้องทำกายภาพบำบัดทุกวัน
“ได้...ปู่สัญญา” ชายชรารับคำอย่างอารมณ์ดี แล้วหันไปมองมองใบหน้าของหญิงสาวอย่างพิจารณา
เขารู้สึกมาตลอดว่าดวงหน้าของเธอคล้ายคนรู้จัก แต่ก็ไม่เคยนึกออกสักทีว่าเหมือนใคร จนกระทั่งคืนนี้ นายพิทักษ์ก็ได้คำตอบที่ค้นหามานาน
ชายชราไม่เคยเชื่อเรื่องการกลับชาติมาเกิดหรืออดีตชาติ แต่เมื่อพบเจอกับความฝันประหลาดซ้ำซาก เขาจึงปักใจว่านิมิตนี้คือแรงอธิษฐานจากคู่รัก ที่วอนขอให้เขาช่วยชักนำคนที่รอคอยกันมานานแสนนานให้ได้มาพบกัน
นิชาภา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 ก.ค. 2555, 19:20:02 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 ก.ค. 2555, 19:20:02 น.
จำนวนการเข้าชม : 2886
| บทที่ 1 คนในสายหมอก >> |
goldensun 22 ก.ค. 2555, 19:49:48 น.
เรื่องใหม่มาแล้ว รอติดตามค่ะ
เรื่องใหม่มาแล้ว รอติดตามค่ะ
คิมหันตุ์ 22 ก.ค. 2555, 19:58:10 น.
ว๊าว..พระเอกไม่ใช่คน
ว๊าว..พระเอกไม่ใช่คน
Zephyr 22 ก.ค. 2555, 21:12:43 น.
โอ๊ะ คนละภพกันแล้วจะรักกันได้ยังไงน้า ต้องติดตามใช่มะ โน้มจัง อิอิ
ปล. พลช มันอ่านว่าไงอ่า พะ-ละ-ชะ พะ-ลช พล-ชะ ??
โอ๊ะ คนละภพกันแล้วจะรักกันได้ยังไงน้า ต้องติดตามใช่มะ โน้มจัง อิอิ
ปล. พลช มันอ่านว่าไงอ่า พะ-ละ-ชะ พะ-ลช พล-ชะ ??
นิชาภา 22 ก.ค. 2555, 21:19:24 น.
คุณ goldensun สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ไม่ได้เจอกันนานเลย ^O^
คุณคิมหันตุ์ สวัสดีค่ะ เรื่องนี้พระเอกพระรองกินกันไม่ลงเหมือนเคยค่ะ โฮะๆๆ แต่ใครพระเอกพระรองไม่เฉลยเหมือนเคย
เฟอร์จัง เค้าคิดถึงตัวเองมากมาย กอดดดดดดดดดดดแน่น พลช อ่านว่า พะ-ลด แปลว่า เกิดจากพลังอันศักดิ์สิทธิ์ค่ะ เรื่องนี้ พระเอกพระรองกินกันไม่ลงอีกแล้วแหละตัว 5555 แต่เค้ารักพระรองมากกว่าพระเอกอ่ะ T^T กัดผ้าเช็ดหน้า ไม่สปอยนะตัว บอกแค่ว่าเรื่องนี้พีเรียตนิดๆ หักมุมหน่อยๆ และภาษาสวยกว่าปกติเล็กน้อย 55555
คุณ goldensun สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ไม่ได้เจอกันนานเลย ^O^
คุณคิมหันตุ์ สวัสดีค่ะ เรื่องนี้พระเอกพระรองกินกันไม่ลงเหมือนเคยค่ะ โฮะๆๆ แต่ใครพระเอกพระรองไม่เฉลยเหมือนเคย
เฟอร์จัง เค้าคิดถึงตัวเองมากมาย กอดดดดดดดดดดดแน่น พลช อ่านว่า พะ-ลด แปลว่า เกิดจากพลังอันศักดิ์สิทธิ์ค่ะ เรื่องนี้ พระเอกพระรองกินกันไม่ลงอีกแล้วแหละตัว 5555 แต่เค้ารักพระรองมากกว่าพระเอกอ่ะ T^T กัดผ้าเช็ดหน้า ไม่สปอยนะตัว บอกแค่ว่าเรื่องนี้พีเรียตนิดๆ หักมุมหน่อยๆ และภาษาสวยกว่าปกติเล็กน้อย 55555
หนอนฮับ 22 ก.ค. 2555, 23:03:47 น.
กรี๊ดดดดดดดดดดดดง..เรื่องใหม่มาแว้ววววววว
กรี๊ดดดดดดดดดดดดง..เรื่องใหม่มาแว้ววววววว
นิชาภา 22 ก.ค. 2555, 23:26:42 น.
ดารานิล เค้าเอาไปแข่งในเว็บแข่งกันเขียนอ่ะตัวเอง ก็เลยอัพสักหน่อย ^O^
ดารานิล เค้าเอาไปแข่งในเว็บแข่งกันเขียนอ่ะตัวเอง ก็เลยอัพสักหน่อย ^O^
นิชาภา 22 ก.ค. 2555, 23:48:13 น.
จะสองเดือนแล้วอ่ะ ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ก็เลยต้องไฟท์หน่อย T^T
จะสองเดือนแล้วอ่ะ ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ก็เลยต้องไฟท์หน่อย T^T
nunoi 23 ก.ค. 2555, 10:18:24 น.
ว้าววว เรื่องใหม่มาแล้ววว ปูเสื่อรอเลยค่ะคุณโน้ม
ว้าววว เรื่องใหม่มาแล้ววว ปูเสื่อรอเลยค่ะคุณโน้ม
นิชาภา 23 ก.ค. 2555, 13:58:31 น.
พี่แป้ง ไม่ได้ขยันหรอกค่ะ แต่สองเดือนนี้ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย อู้และอืดมากๆ เลยต้องกระตุ้นตัวเองนิสนึงก่อนอดตาย T^T
คุณ Nunoi สวัสดีตอนบ่ายค่ะ ^O^ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ กอดดดด้วยความคิดถึง
พี่แป้ง ไม่ได้ขยันหรอกค่ะ แต่สองเดือนนี้ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย อู้และอืดมากๆ เลยต้องกระตุ้นตัวเองนิสนึงก่อนอดตาย T^T
คุณ Nunoi สวัสดีตอนบ่ายค่ะ ^O^ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ กอดดดด้วยความคิดถึง